Team Aragorn

Mmm, misschien is het voor sommige deelnemers aan dit draadje toch de moeite waard om nog wat verder in de toekomst te kijken. Sommige dingen zijn nu eenmaal eindig. Er zullen niet meer boeken van Agatha Christie komen, niet meer films van Hitchcock. Stel, na de interessante multi's en tradi's zijn de mystery's in je directe omgeving op. Ook dat moment gaat natuurlijk een keertje komen. Wat dan, o wat dan? Alvast geraniums kweken?

En de eindlocatie was zeker de moeite waard. En het betreffende gebied was ook met een mooie multi te bezoeken. En een aantal personen heeft het op eigen houtje opgelost, waarvoor hulde. Hey Xaa, alive & kickin'! Ik hoop dat mijn geheugen nog is wat het ooit geweest is en dat ik de Engelse Taart goed omschreven heb ...

TT, dan heb ik me niet duidelijk genoeg uitgedrukt. De Engelse Taart was bedoeld om cachers en cacheleggers een spiegel voor te houden: het is helemaal niet moeilijk om iets onoplosbaars te verzinnen, daarvoor hoef je niet hoogbegaafd te zijn ... maar daarmee heb je nog geen leuke puzzelcache! Ik vond die insteek wel aardig. Niet dat deze les in cachersland iets heeft opgeleverd ... Ja, de Kempen en omgeving zijn geweldig om in te cachen. De laatste tijd ben ik er helaas veel te weinig aan toe gekomen. Dat houdt gelukkig in dat er op fietsafstand nog een aantal heel leuke routes liggen!

In de tijd dat ik nog regelmatig puzzelde (tot ca. 2007) waren er nog niet zoveel caches en puzzels. Hints vragen aan medecachers vond ik niet zo leuk, omdat ook toen al de cache naderhand vaak op een plek lag die niet echt interessant was. Als je dan ook de puzzel niet zelf opgelost hebt blijft er helemaal niks meer over. Wel hebben we de kinderen wel eens aan het werk gezet. Ik herinner me een cache met schaakproblemen en een travelling salesman-achtig probleem - typisch dingen voor de oudste zoon die in die tijd schaakte en informatica als eindexamenvak op de middelbare school had. Daarna begonnen de trails en dat was het eind van ons eigen fanatisme. Een hele dag karren om 50 doosjes te rapen? En dan meteen de opgeloste puzzels meenemen? Dachtutnie. In die tijd kwam 'Engelse taart' uit, een puzzel van een cachingkennis. Daar keek ik wel eens naar maar ik kon er geen kop of staart aan zien. Dus heb ik hem na het archiveren eens gemaild met de vraag hoe het precies zat. Het antwoord was (als ik het me goed herinner), dat hij het leuk had gevonden om een puzzel te maken die zonder hulp niet op te lossen was. Engelse taart = Pie, dat woord kun je splitsen in pi en e. Dit zijn beide getallen die in de wiskunde veel gebruikt worden. De cijfers daaruit moest je versleutelen om tot de cachecoördinaat te komen ... Kortom vergezocht, inderdaad. Voor mij geen geoleaks, kijk gerust of ik in de ledenlijst sta. Wie er wél in staan kan me niet enorm boeien. Is er verschil tussen de eindcoördinaten krijgen van een bevriende cacher, of via geoleaks? In beide gevallen ga je op zoek naar een traditional die - als het meezit - op een redelijk leuk plekje ligt. Geocaching is voor mij op de eerste plaats wandelen door de natuur, met daarnaast de uitdaging om aan het eind dat doosje te vinden. De combinatie van die twee maakt van mij een tevreden mens. Lekker buiten geweest, én eventuele veldpuzzels zelf kunnen oplossen. Alleen het eerste is ook prima, alleen de cache vinden is ... ach ja ...

Barry, 't is gewoon onderdeel van het spelletje. Waarom trekken sommige mensen met carnaval een raar pak aan? Verkleedt men zich als boer, admiraal, Maja de Bij of banaan omdat men niet herkend wil worden? Welnee, het hoort erbij. Zo ook de nickname. Dat kan soms erg apart uitpakken. Zo bleek team De Koffieleuten - dat een van mijn caches als eerste vond - in de straat achter ons te wonen.

Nee! Als ik aan het eind van de wandeling merk dat het op zo'n potje gaat uitdraaien, bedank ik feestelijk voor de eer. Anderzijds ben ik bij het geocachen wel gehecht aan mijn nickname, en zal me - als ik een andere cacher tegenkom - daar meteen mee voorstellen, aangevuld met mijn voornaam. Zeker als je in je eigen regio cachet, roept een nickname regelmatig een aha-reactie op. Geen kwestie van schaamte, maar die nickname geeft je een beetje het gevoel bij een geheim genootschap te horen. Kinderachtig misschien? Ach ja, dat is het hele spelletje natuurlijk als je het op de keper beschouwt.

In onze beginjaren hebben we regelmatig een event bezocht. Een aantal GME's in Naarden, dat werd ons op een gegeven moment een beetje te massaal maar vooral de eerste twee waren erg gezellig. Het 'Wie durft' event dat nog steeds met stip bovenaan staat als het om gekke dingen gaat die je als geocacher kunt doen: wie gaat er nou in januari een strekdam op, tot boven de knieën in het water, alleen om aan het eind van die dam een plastic dinosaurus uit een emmertje te halen?? ZddP's en GOTHeo's van Vinnie1, telkens een dagvullende zwerftocht waarbij je de Zondagskrant of de Allerhande nodig had! Woudlopers Avond Events in Belgisch Limburg, ongeëvenaard! Enkele Cito's in de buurt. Bijna zonder uitzondering hebben we ons prima vermaakt op die events. Het waren ook nooit simpele meet&greets, die variant spreekt mij minder aan. Flashmobs, ooit één keer aan meegedaan, conclusie is dat het niet echt mijn ding is. Samenvattend kan ik zeggen, events waarbij je echt iets doet - dus een lange tocht, of werken in de natuur - vind ik hartstikke leuk. Nog steeds! Lekker bezig zijn, en echt je hebt heel makkelijk aanspraak. Onze ervaring met buitenlandse events is niet groot, eigenlijk alleen de Woudlopers Avond Events. Ik vermoed dat die in de buitencategorie vallen, ze zijn niet te vergelijken met andere events. Zoveel moeite die er in de WPs is gestoken, de énorme aantallen WPs en opdrachten ... maar ook de Nederlandse events waaraan wij hebben meegedaan waren meestal erg goed verzorgd.

OK, net als Team Tammo over naar de oorspronkelijke vraag, wat is 'toegestaan' bij het loggen van een cache? Puristen zeggen: alleen een krabbel in het logboekje rechtvaardigt een log op internet. Odlaniger vraagt zich af wanneer je eigenlijk een krabbel mag zetten, als ik zijn vraag goed interpreteer. Het hangt een beetje van de cache af. Er zijn caches waar het om het zoeken van een lastig verstopt doosje gaat. Dan is het misschien flauw om de doos klakkeloos over te nemen van de 'echte' vinder. (Hierbij horen in mijn ogen ook boomcaches, duikcaches etc.) Er zijn puzzelcaches waarbij het draait om de lastige puzzel vooraf. Wil je dan de oplossing van een ander krijgen? Er zijn ook caches die opgezet zijn voor de mooie wandeling. Dan doe je de legger tekort wanneer je rechtstreeks naar het eindpunt gaat. Etc. De truc is om je in te leven in de intenties van de cachelegger, en daar zo mogelijk rekening mee te houden. Als de legger geen uitdaging (in de vorm van zoekwerk, klimwerk, puzzel of wandeling) in zijn cache had willen verwerken, had hij immers 'gewoon' een simpele traditional gelegd? Anderzijds, een legger mag wel een beetje respect hebben voor de zoekers. Een multicache maken met een wandeling van 10 km, waarbij je thuis achter je computer de eindcoördinaten kunt bepalen, vraagt natuurlijk om een rechtstreekse tocht naar het eindpunt. Een puzzelcache maken waarbij de oplossing (bijvoorbeeld) uit de html-code van de pagina is te halen, zorgt voor een ander soort oplossing dan de legger in gedachten had. In het algemeen probeer ik me als nette cacher te gedragen, en de cache te doen zoals ik denk dat de legger het bedoeld heeft. Maar aan leunstoelcachen heb ik me in het verleden heus wel eens bezondigd. Haha, zelfs wel eens eerste vinder geweest van een cache die onderweg totaal niet klopte! Maar omdat de eindcoördinaten thuis te bepalen waren, hadden we niet in de gaten dat er bij de tussenpunten fouten in de beschrijving zaten. De lol van het cachen zit er voornamelijk in dat je lekker buiten bezig bent, plus de uitdaging van het goed afronden van de tocht. Tips, oplossingen en eindcoördinaten van anderen maken voor mij een eind aan de lol. Op 'gewone' wandel- en fietstochten zien we wel eens mensen met GPS in de weer, overduidelijk op een cachelocatie of zelfs met de doos in de hand. Dan zou je kunnen stoppen en meteen ook een krabbel zetten. Maar waarom? Op zo'n vondst kijk ik achteraf echt niet met plezier terug.

Hoe anderen cachen en daar plezier uit halen is hun eigen zaak. Eindcoördinaten uit databases, vooraf eindeloos puzzelen, meer dan 100 caches op één dag, meeliften bij de vondsten van anderen: niet echt iets voor mij maar als iemand daar nou lol in heeft? Helaas, of gelukkig, is de hobby geocaching meer dan alleen het zoeken van doosjes. Plaatsen is de andere kant van de medaille. Wij allemaal als zoekers, zijn afhankelijk van wat hobbygenoten willen verstoppen. En daar wringt voor mij, en vast voor veel anderen, de schoen. De grote diversiteit aan zoekers zorgt voor een grote diversiteit aan plaatsers en daardoor voor een grote diversiteit aan caches. Als je een uitgesproken smaak hebt is dat niet altijd handig. De trailcacher zit niet te wachten op een lange multi, en andersom. Maar bij het plaatsen zitten ze wel in elkaars vaarwater! Ik denk dat dit de achtergrond is van de telkens opnieuw opduikende discussie. De aanwezigheid van meer gelijkgestemden in de cachersgemeenschap vergroot immers de kans dat er meer nieuwe caches komen die aan jouw eigen smaak voldoen. Edit, Diederikus sinds wanneer is een geocache onzijdig?

Oeh, verkeerd gereageerd?? Er waren toch vóór mij al meer reacties die het 'stilletjes' meer zochten in de afwezigheid van enkele veelposters dan in een fout in de forumsoftware, of lees ik nou met een gekleurde bril op ... Anyway, mijn jubeltenen klagen tegenwoordig niet. En zo af en toe zet ik hier nog steeds iets neer, ook al is het niet sinds 2001. Maar niet teveel want ik heb me voorgenomen om dit jaar deze hobby hoofdzakelijk buiten te beoefenen. In ieder geval meer uren wandelen dan uren forumhappen, beter een pedalenridder dan een toetsenbordridder! Want buiten, daar kun je pas echt geocachen!

Is het een nadeel of een voordeel dat het stilletjes is? Veel reacties van veel verschillende personen, da's vaak leuk lezen. Maarr ... nu de veelposters elders veel posten zitten mijn tenen nog maar zelden krom in mijn schoenen. Dat is toch niet verkeerd. Iedereen die dat mist kan natuurlijk op een andere plek mee gaan schrijven. Dat ben ik niet van plan, want na wat vervelende ervaringen heb ik me heilig voorgenomen om nooit meer op een ongemodereerd forum te schrijven. Een moderator zal vast wel eens iets weghalen met een - voor jou - onzinnige reden. Maar moderatie zorgt er ook voor dat mensen elkaar niet de tent uitschelden. Dat weegt voor mij zwaarder.

(gemaakt tijdens het lopen van deze cache)

Haha, dat ken ik uit een heel andere hoek, een builder waarmee iemand zonder programmeerervaring toch iets kan maken waar eigenlijk wel programmeerervaring voor nodig is. Dat pakt meestal niet goed uit voor de gebruiker zonder programmeerervaring want die weet en kan veel minder dan een IT'er denkt! Wees gewaarschuwd. Het probleem is vaak dat de builder niet is uitgetest door de doelgroep.

Ehh, TT, kijk hier eens, cursieve tekst onder het stroomdiagram ... ik probeer altijd de beweringen die ik doe te onderbouwen! Maar natuurlijk kan en zal Vlinder uitzonderingen maken, ik heb daar immers nog nooit een cache van Diederikus zien staan.

Mee eens. Er zijn trouwens ook provinciale landschappen, voor elke provincie een. In ieder geval in zuidoost Brabant werkt het Brabants Landschap al jaren heel plezierig mee als je met plannen voor een cache komt. Dus doneer ik daar op mijn beurt met plezier iets extra's aan.

Wat is er vreemd, TT? Als er iets duidelijk is geworden, is het dat het maken van een wolkjescache enorm veel tijd kost. Dus bedenk eerst een cacher in jouw regio die zoveel tijd heeft, en die tijd in computerwerk zou willen steken. Het bouwprogramma schijn je te kunnen gebruiken via de andere site van Vlinder. Volgens de daar verstrekte info is het criterium van toegang, een eerder gepubliceerde cache aldaar. Is er nog niet zo'n cache bij jou in de buurt dan zal een wolkje voorlopig nog even toekomstmuziek blijven denk ik.

Nee, dat zal niet maar in de praktijk pakt het blijkbaar wel zo uit. En dat is waar het om gaat, Diederikus. Met het leggen heb ik natuurlijk geen ervaring, en ik denk dat ik dat zo houd. Als je zelf geen smartphone hebt is het sowieso niet zo praktisch om een wolkjescache te willen leggen. Met een leenfoon heb ik een wolkjescache gelopen, en van vrienden heb ik gehoord hoe zij de andere in de regio hebben ervaren. De ervaringen zijn geen reden om te trappelen van ongeduld tot er weer een nieuwe uitkomt. Maar, dat heb ik net ook gezegd, jij beleeft blijkbaar veel plezier aan het bedenken. Vooral doen. Edit: o ja, TT, als meelezer bij MC heb ik weinig behoefte om daar ook nog een ei te leggen. Mijn mening over dit onderwerp wordt daar vast niet gewaardeerd en op technisch gebied heb ik niets zinnigs bij te dragen.

Dank je Diederikus, dat zeg je heel helder en dat is voor een groot gedeelte wat ik al heel lang denk: dit is en blijft een uithoekje. Ook ik lees af en toe op het forum van MC mee, en besef telkens: niks voor mij - hoewel ik een absolute voorkeur voor multicaches heb (zowel om te leggen als om te lopen). Het aantrekkelijke van leggen, namelijk heel vaak hetzelfde gebied verkennen, blijkt bij het maken van een cloudcache te omzeilen door de route thuis virtueel te 'lopen' of desnoods buiten je smartphone te misleiden zodat het lijkt of je ergens anders loopt ... Tja. Het aantrekkelijke van een multicache lopen door een natuurgebied, namelijk onverwachte dingen in de natuur zien, verdrinkt doordat de smartphone vaak of voortdurend aandacht vraagt. Tja. Het is niet voor niks dat er slechts twee openbare cloudcaches zijn terwijl de mogelijkheid al een paar jaar bestaat. En het zal ook niet voor niks zijn, dat de oudste van die twee dit hele jaar nog niet als gevonden is gelogd. Maar veel succes met je eigen wolkje, zo te lezen heb je er veel plezier mee en dat is toch niet verkeerd.

Ik denk de exclusiviteit, Sivota. Als er een Jaguar door de straat rijdt kijk je op, bij een Toyota waarschijnlijk niet - of het moet een knalroze exemplaar zijn. Toen wij begonnen met cachen lagen er misschien 20 caches binnen 10 km van ons huis, nu zijn het er honderden. Een cache vinden was best bijzonder, nu struikel je erover. Niet alleen in Nederland maar ook in het buitenland. Waarde is subjectief. Eigenlijk is het raar dat je minder van een cache zou genieten wanneer je weet dat het er eentje van duizenden is, in plaats van eentje van tientallen; ook al zou de tocht precies hetzelfde zijn. Maar toch werkt het bij veel mensen wel zo.

Ook vandaag zijn de laatste berichten niet leesbaar ... jammer. Vanmorgen vroeg al een PB gestuurd naar Geoman, hopelijk komt het nog goed!

Aan de Rothenbachcache heb ik nog steeds heel goede herinneringen! Leuk om te lezen dat hij nog bestaat.

Hellsinki, een multi van ongeveer 15 km kost denk ik zeker 5 uur, tenzij de opdrachten onderweg heel erg makkelijk zijn. Veel mensen vinden dat waarschijnlijk te lang. Hetzelfde zie je trouwens bij kortere tochten met wat moeilijkere opdrachten onderweg. Maar er is zeker publiek voor zulke caches! Enerzijds degenen die gewoon van zulke tochten houden. Anderzijds mensen die voor een mijlpaal (tig-honderste, duizendste cache) iets speciaals willen uitkiezen. Zelf ben ik heel benieuwd! En zomaar in de buurt, prima plan.

Zolang er ook nog mooie tochten uitkomen, kan het met de hobby niet 100% fout zitten. Er zijn blijkbaar nog steeds cacheleggers, ook nieuwelingen, die inspiratie krijgen en er werk van maken. Wat dat betreft ... veel van de tochten uit den beginne die nog steeds actief zijn, zijn van het type bouten tellen en het eerste cijfer van een (overbekend) artikelnummer bepalen. Aan de bovenkant zeg maar, is best wat bijgekomen. Hoe meer reclame er voor dergelijke creaties komt, des te beter het is!

Bij mij in de buurt is http://www.geocaching.com/geocache/GC5F2X2_geolien uitgekomen, lekker op fietsafstand en zo te lezen de moeite waard. Ook ben je wel even bezig. Kortom, binnenkort eens op pad en als het niet op één dag lukt ga ik een tweede of zelfs derde dag terug.

Je hoeft je ook niet aangesproken te voelen, Diederikus. Voor zover ik me kan herinneren heb jij hier wel vaak een duidelijke mening verkondigd maar niet een die ik met gekromde tenen heb moeten lezen. Ben ik zo iemand die zich persoonlijk gekwetst voelt en daarom met dezelfde wapens terugvecht? Ik hoop het niet, als die indruk bestaat hoor ik het wel. Met mijn logstaat zou ik misschien zelfs aanspraak kunnen maken op het predikaat 'authentieke cacher' (niet dat ik er prijs op stel). Nog even wachten want ik wil nog wat puntjes verdienen. In de toekomst hoop ik ooit op 50% multicaches in de founds te komen. Nog enkele tientallen te gaan, maar wel graag in kalm tempo. Eén of twee per week lijkt me wel aardig en zorgt ervoor dat ik tenminste vaak genoeg aan de wandel ben.