Team Aragorn

Pissebedden houden van vocht, hoe droger het is des te minder 'last' heb je ervan. Zand zal niet veel helpen denk ik, bij ons op de zandgrond zijn er ook heel veel pissebedden. Vogelhuisje met vochtvreter? Ze houden trouwens ook niet van licht. Maar ja, daar heb je niet veel aan want als je je cache in het licht legt valt hij bij iedereen op. Of je zou een cachebehuizing met ingebouwde ledverlichting moeten maken, dat zal ook geen praktisch uitvoerbaar idee zijn.

Catchpa ... een vader die ?? vangt ... ? Alle gekheid op een stokje, je kunt dus ook een mailtje sturen naar de site-eigenaar met de GC-code erin, zonder een account aan te maken. Of het een goed idee is om caches aan te melden die je niet zelf gedaan hebt weet ik niet. Het probleem was toch juist dat er zoveel 'kindercaches' (met kindvriendelijk icoontje) zijn die in de praktijk minder goed bevallen? De meerwaarde van zo'n site ligt voornamelijk in het feit dat mensen hun eigen ervaring gebruiken, en daarnaast het commentaar dat je kunt achterlaten.

Die site ziet er mooi uit, nu alleen nog de vulling! Hoewel ik zelf al lang uit de kleine kinderen ben, kom ik regelmatig op routes die met kinderen heel leuk zijn. De oogst van de laatste maanden staat nu in de wachtrij, veel succes en plezier ermee.

Wat wij hier in Nederland natuur noemen, is niet meer dan een grote tuin. Vanzelfsprekend hoor je zuinig te zijn op je tuin, eh, de natuur. Maar als dat betekent dat je er alleen in de bioscoop naar kunt kijken, verlies je de binding. Je moet de wind in je gezicht kunnen voelen, de bloesem kunnen ruiken, de vogels horen fluiten. Dat lukt alleen als je de natuur in gaat. Wandelen is weinig belastend en bij uitstek geschikt om van de natuur te genieten. Het lijkt me niet meer dan normaal dat je dan probeert om zo zuinig mogelijk met je omgeving te zijn. Stel je gewoon voor dat het de tuin is van iemand bij wie je op bezoek bent. Ga je daar willens en wetens de planten vertrappen, of gooi je er je lege colablikje achter een struik? Vast niet. Nou, doe het dan in natuurgebieden ook niet!

Mwah, heb ik niet zo'n moeite mee. Op fietsafstand liggen nog steeds zo'n 5-6 multi's die ik heel graag wil doen. Tijd, meer tijd! Alle tradi's en puzzeltjes blijven sowieso liggen anders komt Team Aragorn nooit aan 50% multi's . Buiten de eigen regio gebruik ik meestal de lijst van project-gc met de hoogste Wilson-scores. Bij de eerste 25 (per provincie) zit altijd wel wat leuks.

Barny, als je regelmatig de krant leest over onderwerpen waar je zelf het nodige vanaf weet, is het niet zo moeilijk om op jouw vraag te antwoorden. Ik kies voor optie 1 ... Overigens gaat het linkje van MarcoDomi naar de samenvatting op internet. Gistermorgen stond in ons papieren ED bijna een volle pagina over geocaching met meerdere artikelen. Daar stond pas echt onzin! Dan wel onder een kop die mijn goedkeuring kon wegdragen: "Beter dan op je luie reet voor de televisie" Vraag is, moeten wij ons daar druk over maken? Dan is mijn antwoord nee. Zoek een mooie cache uit, ga lekker naar buiten, "beter dan op je luie reet voor het beeldscherm". (Wie weet krijg ik vandaag Geo@lien wel af.)

@Tammo: vanaf het begin van ons cachersbestaan (2003) waren er al goeie en slechte caches. Ik kan me nog wel een flinke kist in de buurt herinneren, waar alleen maar natte zooi in zat. De grootste 'goodie' was een muffe boxershort. Gevonden in 2004, denk ik. Anderzijds, een paar maanden geleden nog een cache gevonden, formaat vuilnisemmer, met allerlei leuke dingen. Het is een kwestie van goed uitkiezen welke cache je wilt gaan doen. Een cache loggen simpelweg omdat je er langs komt kan zorgen voor teleurstellingen! Vergeet daarnaast niet dat bijna iedere nieuwe hobby of vaardigheid een 'wauw'-gevoel geeft dat op den duur afzwakt. Weet je misschien nog hoe trots je was toen je boom, roos en vis kon lezen? Helemaal enthousiast dat je een heel 'boek' voor beginnende lezers uit had? Leen in de bibliotheek nog eens zo'n boekje, hoogstwaarschijnlijk vind je er niets meer aan. Gedeeltelijk is de hobby geocaching bij veel mensen hetzelfde lot beschoren. Dat heeft lang niet altijd met de vermeende kwaliteit van de caches te maken.

Dor het jaar heen neem ik zelden een TB mee, maar rond de (buitenlandse) zomervakantie vind ik het wel leuk om een paar van die dingen een eind op weg te helpen (Nederland-Zwitserland en vice versa). Meestal levert het droppen weinig problemen op, als je hoofdzakelijk multi's doet kom je ook hoofdzakelijk caches met genoeg ruimte tegen. Echt grote TBs neem ik overigens toch nooit mee, omdat die in de rugzak zo veel ruimte innemen.

Klopt in het algemeen. Maar dan moet je de teek niet 'pesten' (= benauwd maken). Ook kan het voorkomen dat je een teek niet op tijd in de gaten hebt, dat is mij vorig jaar overkomen. Dus hup, voor de zekerheid een antibioticakuur. Kortom, ik zal bovenstaand linkje bewaren voor het geval dát.

Wauw, ik heb al 13 souvenirs!! Over 'n jaar of 5 kijk ik nog wel een keer naar de score.

Idem, heb ik eigenlijk al souvenirs? Dat zou ik niet weten ...

Mmm, elders wordt gemopperd dat de oudgedienden zo lauw reageren - of helemaal niet - op initiatieven om meer vernieuwende en originele geocaches (cq. WPs) het daglicht te laten zien. Dat kan ik als oudgediende natuurlijk niet op me laten zitten. Maar ... dan wel reactie op een gemodereerd forum. Sommige oudgedienden hebben nu eenmaal van die hebbelijkheden. Misschien zijn er wel meer mastodonten zoals ik, die geocaching vooral zien als een mooie mogelijkheid om meer in de natuur te zijn, en in minder bekende natuurgebieden een kijkje te nemen. Originele WPs: kan heel leuk zijn, maar is ondergeschikt aan de schoonheid van de natuur. Grote cache: idem. Alhoewel, uit 12 jaar ervaring blijkt dat een mooie natuurwandeling zelden eindigt met flut. Een omgekeerd verband (dus een grote cache wordt altijd voorafgegaan door een mooie wandeling) heb ik niet kunnen ontdekken. Vorige week kwam het niet van geocaching, wel liep ik met een vriendin heerlijk een ochtend over de Strabrechtse Heide. We zagen jonge kikkertjes van slechts een cm groot, overstekende rupsen van de grote beervlinder en de wapendrager, een roodborsttapuit op een afrasteringspaaltje, de schaapskudde aan het werk, onrijpe stuifzwammen - zelfs met de huidige droogte. Kortom, een wandeling met volop natuurervaringen. Echt nieuw en nooit gezien? Nee, dat niet maar zulke dingen blijven (voor mij althans) telkens opnieuw leuk. Naar pissebedden hebben we trouwens niet gezocht ... maar ook daarbij heb ik nog steeds de wens om een keer een vrouwtje te vinden dat haar eitjes met zich meedraagt. Dus. Wil ik maar weer eens zeggen dat een voorkeur voor een ouderwetsche multicache niets met behoudendheid te maken heeft. Wie zo'n wandeling graag opsiert met ingenieuze WPs, een spannend sprookje of een fantastische eindcache heeft mijn zegen. Maarrr, verwar zulke dingen niet met de essentie van geocaching: een mooie tocht en/of een bijzondere locatie. Om terug te komen op de cache waarvoor dit draadje gestart is: zo'n molen lijkt me een plek die bijzonder genoeg is voor een cache. Vooral als de cache gelegd wordt door iemand die zelf vrijwillig molenaar is (toch, Natasja??) en er dus heel veel interessante dingen over kan vertellen. Dat is echt belangrijker dan een origineel logboek of een kist vol McDonalds goodies.

Stel, je doet een multicache en leest de hint voor de cachelocatie niet van tevoren. Zoeken, zoeken, zoeken, na een half uurtje kijk je toch maar naar de hint. "Twiet twiet", dat zal wel een vogelhuis zijn. Helaas is op de cacheplek nergens zo'n huisje te zien en bij navraag bij de C O blijkt dat je wel op de goede plek was. Conclusie, cache is geript. Maar je bent wel een half uur bezig geweest op de cachelocatie: met prikken, bladeren rond de bomen wegvegen, en in steeds grotere cirkels rond het nulpunt. Dat lijkt me niet goed voor de natuur! En het was te vermijden geweest als je meteen naar de hint had gekeken. Daarom ben ik zo'n cacher die altijd van tevoren de hint leest. Scheelt veel schade aan de natuur en dat sommige cachers zoiets onsportief vinden ach ja, dat is hún probleem.

"Hoeveel vogelhuisjes moet een cacher vinden totdat goed gejat van dezelfde orde wordt als slecht bedacht?" Doe mij maar altijd een vogelhuisje hoor. Lekker makkelijk te vinden, geen vieze handen. En aan een vogelhuisje is best een leuke draai te geven, heb eens zo'n dingetje bij een WP gevonden met de tekst "ff lunchen" op de afdekking van het vlieggat. BTW Als linkshandige moet ik bekennen dan het niet altijd eenvoudig is om een klok op te winden of een pepermolen te bedienen ...!

Gewelddadigheid uit vermoeidheid, dat kan natuurlijk maar dat was niet het probleem dat ik eigenlijk in gedachten had. Iets behoorlijk simpels is bijvoorbeeld dat een rechtshandige andere bedieningsautomatismen heeft dan de minderheid van linkshandigen (waartoe ik zelf behoor). Probeer het maar eens uit met een linkspotig proefkonijn! Ooit heb ik gedacht in het kader van dat 'probleem' een speciale linkshandigencache te maken (is dat eigenlijk origineel of een al uitentreure gebruikt thema??) maar dat gaat er waarschijnlijk nooit van komen. Een creatieve cache roept bij mij inderdaad associaties op aan mechanische contrapties. Waarschijnlijk bij de meeste mensen? Misschien omdat ik een creatieve cache ook associeer met dingen die ik zelf niet (goed) kan maken. Ooit heb ik een cache gelopen waarbij op ieder WP een kijkdoos was verstopt met een landenthema. Dat is leuk hoor maar valt eerder onder de hogere kleuterschool dan onder creativiteit. Noem zelf eens een voorbeeld van een typische niet-mechanische creatieve uiting Diederikus? Dat lijkt me wel verhelderend. Imitatie taboe, kweenie, een cache doen zou op de eerste plaats een leuk dagje uit in de natuur moeten zijn (imho) en voor de legger een uitgelezen kans om het doelgebied beter te leren kennen. Beter goed gejat dan slecht bedacht, en dan kun je er altijd nog een eigen persoonlijke draai aan geven.

"De meeste mensen zijn volmaakt tevreden met een bakje van de action aan het eindpunt van een brugboutstapeltelcache." Nou, op voorwaarde dat de tocht door een mooi gebied gaat! Moet ik kiezen, dan ga ik eerder voor de route dan voor de cacheconstructie. Voorbeeld: we hebben ooit een voortuincache gevonden, waarbij automatisch hondengeblaf begon te klinken als je de cache openmaakte. Op zich niet onaardig bedacht en gemaakt maar ik loop liever 15 km over de hei met desnoods een kokertje aan het eind (al vind je niet vaak slechts een kokertje na een uitgezette tocht van die lengte). Probleem van de ingenieuze constructies is dat het na één keer eigenlijk niet meer origineel is. Neem als voorbeeld het vogelhuisje of meer recent de cryptex. De kans dat een zelfgebouwde creatie beschadigd wordt is bovendien extra groot. Iedereen weet wel hoe je een lock-n-lock doosje moet openmaken maar de werking van een crea-bea kistje is soms erg onduidelijk en dan gaat het (vaak ongewild) kapot.

Valt denk ik best mee Natasja, als de TBs nou alleen op maandagmiddag tussen 2 en 4 bereikbaar zouden zijn is het een ander verhaal. Zaterdag is toch een redelijk populaire cachedag!

Huh Diederikus, zou er nog een Spoiler gemaakt worden dan werd jij misschien wel voor een interview gevraagd! Het interview met Antarctica herinner ik me nog wel, en bijvoorbeeld ook Geopatra. Net als toen zijn er nog steeds slechte caches, gemiddelde caches en geweldige caches. Mijn eigen indruk is dat de absolute aanwas bovenin heel behoorlijk is en dat het relatieve aandeel van wat mijzelf niet interesseert is toegenomen. Maar in ieder geval in mijn eigen regio heb ik flink wat tochten op mijn verlanglijstje staan, meer dan ik dit jaar zal kunnen lopen. Dat was ongeveer 5 jaar geleden een stuk minder. En ach, al die trails en puzzels laat ik gewoon liggen. Laatst bij een mooie multi kwam ik langs een vogelhuis, dat me typisch een cachebehuizing leek. Ja hoor! Loggen? Waarom zou ik, alleen maar extra moeite. Het enige jammere van 2015 is dat er relatief meer PMO caches zijn. Grappig dat Spoiler ineens een cult-onderwerp lijkt te zijn.

Niet meer actief met geocaching bezig?? De meeste mensen beoefenen deze hobby hoogstens voor een paar jaar, en dan komt er een nieuwe generatie. Ook natuurartikelen zijn minder tijdloos dan je zou vermoeden. Door DNA-technieken zijn classificaties soms ingrijpend veranderd. En neem bijvoorbeeld teken, hierover is het beeld in de afgelopen 20 jaar radicaal anders geworden. Toen ik als IVN'er begon, werd nog aangeraden om een teek met slaolie in te smeren zodat hij vanwege zuurstofgebrek vanzelf los zou laten! Met de huidige kennis lijkt dat een geheid recept om met Lyme besmet te worden. Het mooie van internet is dat je zulke dingen eenvoudig op je site kunt aanpassen. Maar daar moet je natuurlijk wel tijd en energie in steken.

Het kan natuurlijk leuk leesvoer zijn, maar heb je er in 2015 ook echt nog iets aan? Dat betwijfel ik. Dat het blad niet zo oppervlakkig lijkt heeft misschien te maken met het feit dat de meeste redactieleden destijds al behoorlijk lang meeliepen in het geocachingwereldje. En de sfeer ... het was een gezellige groep die weinig belangstelling had voor het stigmatiseren van andersdenkende cachers. Bijna on-geocachingachtig, als ik zie wat er tegenwoordig en ook vroegah allemaal op internet gekwakt wordt/werd op de cachingfora. @hellsinki, het meeste wat bij jouw link te vinden is stond volgens mij nooit in Spoiler. Vroeger stonden hier inderdaad ook natuur-gerelateerde artikelen die in verkorte vorm in het blad hadden gestaan, maar die waren zó gedateerd geworden dat ik ze weggehaald heb (dat de auteurs van andere gedateerde artikelen hun bijdragen gewoon zo laten staan, moeten ze zelf weten ...).

Lang op de cacheplek blijven om in het logboek te schrijven doe ik nooit meer, om redenen die ik al een paar pagina's geleden uit de doeken heb gedaan: vanwege het weer (te heet/koud/nat), vanwege de natuur (muggen/horzels) en vanwege de veiligheid van de cache (ontdekking door dreuzels). Daarbij kan ik ook nog voegen, dat het voor eventuele tochtgenoten niet zo geweldig is als je een kwartier aan het schrijven bent terwijl zij er voor Jan-met-de-korte-achternaam bij staan te wachten. Precies dezelfde redenen golden wanneer ik een eigen cache ging controleren. Omdat ik thuis toch graag wilde bijhouden wie er langs geweest was, maakte ik altijd digitale foto's van de laatste pagina's van het logboek. Datum en tijd? Moeten mensen zelf weten.

Ja, ooit was er Spoiler, het laatste nummer is volgens mij in 2010 uitgekomen. De meeste nummers heb ik ook mee gemaakt als redactielid. Op het laatst was het steeds lastiger om het blad vol te krijgen - althans, met zaken die de moeite waard waren. Als je slechts voor elke aflevering een leuk cacheverhaal en een interview met een 'bekende' cacher zoekt, is het natuurlijk makkelijker. Wat ik zelf met name moeilijk vond, was objectiviteit. Rond 2010 zijn er de nodige nieuwe cachingsites online gekomen, buiten gc.com en gc.nl. Moesten die wel of niet aandacht in het blad krijgen? Persoonlijk keek ik daar niet erg objectief tegenaan (en nog steeds niet) dus een goede reden om uit de redactie te stappen. Haha, als ik nu nog eens door de oude nummers 'blader' is het hier en daar erg oubollig geworden. Er zijn vast veel cachers die momenteel erg actief zijn, die zich in het geschetste beeld totaal niet herkennen ... Edit: de eigen site van Spoiler is al lang opgeheven maar wanneer je goed googlet zijn de PDFs vast nog wel ergens te vinden.

Een uitgebreide log in het logboek schrijf ik zelden, omdat het ter plekke zoveel tijd kost. Bedenk wel: - ga je echt uitgebreid op papier loggen als het steenkoud is of als je net in een hoosbui zit? - idem, wanneer het stikt van de muggen of dazen? - idem, wanneer het een erg openbare plek is waar je nogal opvalt? - idem, wanneer je geen half uur meer de tijd hebt? En dan is er kans dat de cache of het logboek gejat wordt of waterschade oploopt, waardoor de eigenaar de mooie log uiteindelijk niet eens zal kunnen lezen! NB Als ik een cache gevonden heb kijk ik meestal wel door het logboek om te zien wie het logboek allemaal getekend hebben. Eigenlijk heb ik het idee dat er niet zo heel veel mensen zijn die wel op papier en niet op internet loggen, althans niet bij de (multi)caches die ik gewoonlijk doe.

Kweenie, als cache eigenaar vond ik het toch altijd leuker als mensen na het lopen van de route en het tekenen van het logboek, ook een log op de cachepagina zetten. Soort van openbaar bedankje. Maar zowel bij het een (wel loggen op internet, geen log in het logboek) als het ander (wel het logboek getekend, geen log op internet) heb ik nooit de behoefte gehad om daar via de mail op te reageren. Ieder zijn meug. Sowieso is het niet altijd mogelijk om mensen die alleen in het logboek staan te mailen, wat doe je bij een totaal onbekende naam?

Een hint helpt om een cache snel(ler) te vinden. Ik kijk er dus altijd naar. Want een cache die i.h.a. sneller gevonden wordt, loopt minder in het oog omdat er niet telkens zo lang mensen rondhangen. Minder kans op vandalisme en dus een pluspunt voor de eigenaar en de volgende (be)zoekers.