Team Aragorn

Een challenge ... nog nooit een gezien, maar misschien zijn challenge-caches in 't algemeen PM? Dan zou dat weer een extra reden zijn om geen PM te zijn/worden. Idem voor zeuren in logs, dat hoef ik zelden te doen. Een kwestie van op voorhand inschatten of het een cache is waar je plezier aan zult beleven. Ja, brood en spelen maar dan wel lékker brood en een leuk spelletje! Gisteren nog een pracht tocht gelopen in een natuurgebiedje aan de rand van Eindhoven. Soppend thuisgekomen, wél twee reeën gezien zomaar overdag! Dan kan ik echt niks te zeuren bedenken in mijn log!

Toch blijf ik dit een rare bedoening vinden. Caches gaan zoeken waarvan je al van tevoren weet dat je er weinig aan vindt, alleen om te 'sparen' voor favo's die je wilt uitdelen aan caches die wel de moeite waard zijn ...? Het moet niet gekker worden!

Het kan raar lopen met favo's hoor. Reeds lang gearchiveerde caches van mij hebben zelfs postuum favo's gekregen! Da's natuurlijk aardig van de gevers maar heeft geen enkel nut.

Waarom geen favo's weghalen bij caches die je bij nader inzien toch niet zo bijzonder vindt? Of, en dat is een heel rigoureuze maatregel, zeg je PM op. Dan kun je heerlijk loggen zonder je druk over favo's te maken. Dat bevalt mij al heel lang heel goed! Gewoon achteraf een mooie log schrijven (waar regelmatig een bedankje van de cachelegger op komt), that's all.

Geen idee, vermoedelijk zijn veel liefhebbers van flinke wandelingen geen PM en dan is een overzicht waarin ook PM-wandelingen staan alleen maar ergerlijk! Grtz, Fangorn (ook geen PM)

Als geocacher in natuurgebieden loop je een veel groter risico dan de gemiddelde wandelaar of fietser. Af en toe van het pad voor een WP of de cache; banjeren door struikgewas. Op een of andere manier zijn sommige mensen veel aantrekkelijker voor teken dan anderen. Reden dat mr. Aragorn in Nederland zelden meer meegaat op een cachetocht. In Zwitserland, in stenig terrein, voelt hij zich meer op zijn gemak. Controleren tot je een ons weegt is m.i. het enige dat je kunt doen. Of je kunt natuurlijk alleen nog maar stadscaches gaan zoeken maar dat is niet mijn ding.

Via het IVN kreeg ik een link over een tekenbetenonderzoek van het Oranje Kruis: https://nl.surveymonkey.com/s/TekenonderzoekHetOranjeKruis Behalve IVN'ers zijn ook geocachers vaak in het veld, op plekken waar je makkelijk een teek oploopt. Dus vul de vragenlijst in, hoe meer er over tekenbeten en Lyme-besmetting bekend wordt, des te beter het is!

Od, dat is waarschijnlijk omdat veel mensen met geocachen beginnen omdát ze van wandelen houden. Overigens hebben we in het verleden ook een tijd geprobeerd om de omgeving 'schoon' te houden. Totdat er in de gemeente Bernheze een serie van 50 caches uitkwam. Toen keken we elkaar aan en zeiden: "Is dit leuk?" Nee dus, en dat was meteen het moment om met dwangmatig cachen op te houden. Verder heb ik een tijd geprobeerd allerlei puzzels op te lossen. Breekpunt daar was de cache Tea Time in Eindhoven. Een serie afbeeldingen van theezakjes waar je het juiste merk bij moest vinden. Achteraf weet ik niet meer wat ik suffer vond: het eindeloze gezoek op hobbysites van mensen die dat soort dingen spáárden of alle sites die je liever wilde overslaan wanneer je op 'theezakje' googlede. Na úren kneuterige of gore sites was ik er helemaal klaar mee. Maar wandelen is en blijft leuk, en dus kan geocachen leuk zijn en blijven.

Jee, even een deur schilderen, de avondmaaltijd klaarmaken en opeten ... en de discussie is alle kanten opgevlogen. Waar zal ik eens beginnen met antwoorden? Allereerst, bijna alle multicaches die hellsinki noemt ken ik uit ervaring (alleen HaVeP niet). Stuk voor stuk leuke routes door een mooi landschap. Klopt helemaal. Maar, hoorden ze bij mijn 5% beste? Nee, dat niet. Dan denk ik aan caches als Stevig stappen, De Legende van de Klokken, Bedevaart 1, Polar Cache, ET Phone Home, De Magiër van Wolfheze, Typisch Hollands, Aards Paradijs, CLRYB CRTUS, Elk huisje heeft zijn kruisje. Ook leuke routes door een mooi landschap maar dan (bijna altijd) met iets extra's! Juist de extra dingen maken ze memorabel en wat mij betreft het behouden waard. Sorry dat ik het zeg van al die andere mooie routes, maar die zijn op de allereerste plaats mooi dankzij het landschap. En, zie post #227, als zo'n route na verloop van tijd het archief in gaat is er weer gelegenheid voor nieuwe plaatsers om zich uit te leven in een mooi gebied (en kom ik er graag nog eens wandelen). We moeten een beetje af van het idee dat een eenmaal uitgezette cache eeuwigheidswaarde heeft. Van de voor mij bijzondere caches die ik hierboven genoemd heb, zullen er beslist al enkele in het archief zitten. Maar ik vermoed dat de caches die daarvan nog actief zijn, wel meer dan 10% favo's hebben! Zonder dat het eenheids(bloed)worst is. Ik kan niet voor anderen spreken maar na enkele jaren heb ik het meestal gehad met mijn eigen caches. In enkele van 'mijn' gebieden zijn daarna nieuwe routes online gekomen die ik zelf weer met plezier gelopen heb. Heel anders van opzet dan mijn eigen caches, echt leuk om te ervaren wat een andere plaatser met hetzelfde gebied doet. Anders dan Diederikus ben ik geen fan van zoveel mogelijk caches op waardeloze plaatsen. Denk alleen eens aan alle nutteloos verstookte benzine. De mensen die ze nu gaan zoeken, gaan echt niet allemaal het bos in wanneer alleen dáár caches zouden liggen. Natuurlijk zijn er best mensen die verslingerd raken aan dit spelletje en daardoor wél ineens de natuur in gaan. Was dat niet precies de bedoeling van de bedenker van het spel? Als IVN'er zie ik deze mensen juist als de doelgroep voor mijn caches. Ten overvloede moet ik misschien nog aan Odlaniger uitleggen waarom ik cache zoals ik cache. Na een periode waarin ik fanatiek met het hele gezin, en vervolgens alleen met mr. Aragorn op pad ben geweest, cache ik tegenwoordig meestal alleen. Dat is heerlijk ontspannend en ik geniet dan van het lopen door mooie natuur en het maken van natuurfoto's. Omdat ik het onzinnig vind om hiervoor speciaal in de auto te stappen, liggen de multi's die ik loop óf dicht bij huis (d.w.z. op fietsafstand) óf in de buurt van plekken waar ik toch al voor een of andere afspraak moet zijn. Op jacht voor een FTF is jaren geleden (wel een tijd gedaan en dat kon best leuk zijn!). Doel van deze cacher is, ooit 50% van de founds op multicaches te hebben. Maar dat heeft geen gruwelijke haast, en is vooral bedoeld als aansporing om gewoon gezond de deur uit te gaan wanneer ik eigenlijk binnen ook van alles te doen heb.

Ah ja, maar uitzonderingen bevestigen natuurlijk de regel! Zowel qua marketing als qua focus op waardering is Diederikus een uitzondering, althans in mijn ogen. En wat betreft het tweede, dat is nu juist een van de problemen, dat bij gc.com voor veel cachers een carpoolcache precies hetzelfde is als een multi van 15 km, namelijk +1. Hoewel ik dus zelf geen PM ben en daarom geen favo's kan uitdelen, kan het systeem best nut hebben en is het echt niet zo subjectief als het lijkt. Hoe groter het aantal bezoekers van een cache, des te betrouwbaarder/objectiever. Je moet natuurlijk niet teveel willen, maar een cache die na meer dan 100 bezoeken minder dan 10% favo's heeft voegt echt niet veel toe. Wat betreft NM/NA logs: daar heb je volkomen gelijk in Sivota. Ik gebruik ze zelden, zeg maar nooit. Voornamelijk omdat ik weinig vertrouwen heb in mijn eigen zoektalent. Als ik een cache niet kan vinden neem ik altijd aan dat het aan mij ligt, niet goed gerekend of gezocht. Dan neem ik me voor om nog eens te zoeken wanneer ik weer eens in de buurt ben. Een speciale DNF log schrijf ik niet, pas als ik werkelijk een vondst kan loggen zet ik in mijn verhaal dat ik een - of zelfs meerdere - keren terug heb moeten komen.

Juist omdat ik iedereen het plezier van het leggen gun, ben ik voor een zekere vorm van automatisch archiveren TT. Waarschijnlijk legt niemand caches om er vervolgens alleen kritiek op te willen krijgen. Maarrr, ook de meest simpele en oninteressante caches worden gezocht en gevonden, soms zelfs veel vaker dan caches waar veel werk in is gestoken maar die ook veel tijd kosten om te doen. Bekijk hoe vaak een carpoolcache wordt gevonden in vergelijking met een multi van 15 km. De trend is toch dat een plaatser eerst kijkt naar het aantal bezoekers en dan pas naar de waardering. Stel dat waardering een grotere rol gaat spelen, doordat slecht gewaardeerde caches na verloop van tijd automatisch gearchiveerd worden, dan kan dit voor sommige plaatsers een reden zijn om iets beters te leggen.

Voor caches die al geplaatst zijn vóór het invoeren van het favorite-systeem is een heel makkelijke manier om een gecorrigeerd percentage te berekenen: gewoon over het aantal PM foundlogs dat is gezet sinds het invoeren van dit systeem. Als het een supercache is, die in het geheugen van mensen is blijven hangen, zullen daar nog favorites bij komen van cachers die de caches al eerder deden. Zo wordt zo'n cache misschien wat overgewaardeerd maar dat lijkt me dan terecht. Tja, een legger die zich echt heeft ingespannen en dan een cache heeft gelegd die absoluut niet gewaardeerd wordt: hoe vaak zou dat voorkomen? Meestal is een miserabele cache ook met bijzonder weinig inspanning gelegd. Dan vind ik het niet verkeerd als er een automatisme zou zijn waardoor zulke caches geen lang leven beschoren is.

Da's precies wat ik bedoel Barny. Jij ergert je aan het grote aantal slechte caches. Kun jij persoonlijk daar iets aan doen? Dat zou me verbazen. En dus is het verloren moeite, en slecht voor je bloeddruk etc., kortom niet doen. Gun jezelf plezier! Zelf vind ik het niet zo lastig om in een onbekend gebied een aardige geocache te selecteren hoor. Op de kaart kijk ik naar de multicaches, vooral díe caches die beginnen aan de rand van wat een mooi stukje natuur lijkt. Aanklikken, in de beschrijving lezen hoe lang de route is en in de laatste logs nagaan of mensen het een mooie route vonden. Eén of twee caches voor een dag is voldoende. Het karweitje is meestal binnen 20 minuten gepiept, en bijna altijd heb ik een leuke wandeling.

Och Barny dat valt wel mee hoor. Eerlijk gezegd maak ik me de laatste tijd absoluut niet meer druk om mensen die anders geocachen dan ik. Gelukkig zijn er in de regio nog steeds mooie multi's die ik nog niet gedaan heb. Het zal wel even duren voordat die voorraad helemaal op is en dan zien we wel weer. Weet je wat pas echt zonde van je tijd is, je ergeren aan dingen die je zelf niet kunt veranderen. Kop in het zand? Wie dat zo wil zien, mag dat van mij. Maar of je er vrolijker van wordt betwijfel ik.

Domi, daarom ben ik blij dat ik geen PM ben. Ik kan geen favo's toekennen en alleen mijn waardering voor een multi laten blijken uit log en foto's.

Niet voor de trails, maar op zich vind ik het prima als caches niet tot in eeuwigheid blijven liggen. Een nieuwe multicache in een natuurgebied waar ik al eerder doorheen geweest ben, is voor mij een reden om er opnieuw naartoe te gaan (mits het niet te ver weg is natuurlijk). Je ziet heel vaak dat een lang bestaande cache minder goed onderhouden wordt omdat de legger de belangstelling kwijt is. Opruimen, en een nieuwe lichting plaatsers kan aan de slag! Het is echt niet zo dat er dan alleen rotzooi bij komt. Onlangs mocht ik een nieuwe cache proeflopen, die was uit de kunst! Mooie lange route, prachtig natuurgebied.

Ja hoor! PB is onderweg.

Op het gevaar af dat iemand nu denkt dat ik die kist uit Amsterdam heb gejat ... Bij het opruimen van ons rommelhok kwam ik twee munitiekisten tegen, in redelijke staat. Ze hebben jarenlang in het Leenderbos (ten zuiden van Eindhoven) gelegen totdat ik die caches in het archief heb gedaan. Aangezien ik zelf niet van plan ben om een nieuwe cache te gaan leggen, zijn ze te geef. Interesse, mail via mijn profiel. Je moet ze wel komen ophalen (regio Eindhoven).

Die functie heb ik nog niet gebruikt en ik denk dat ik 'm ook niet zo veel zal gebruiken. Als Basic Member die niet zo vaak cachet, gebruik ik meestal de gc.com kaart. Rond de thuislocatie beginnen en dan verschuiven naar het gebied waar ik wil wandelen (meestal niet ver van huis). Je ziet in één oogopslag waar de multicaches liggen, en of ze op een plek liggen waar je een leuke wandeling kunt verwachten. Net even getest, die kaart kan ik nog steeds oproepen. Dus het zal best blijven lukken als Basic Member.

Mmm, misschien is het voor sommige deelnemers aan dit draadje toch de moeite waard om nog wat verder in de toekomst te kijken. Sommige dingen zijn nu eenmaal eindig. Er zullen niet meer boeken van Agatha Christie komen, niet meer films van Hitchcock. Stel, na de interessante multi's en tradi's zijn de mystery's in je directe omgeving op. Ook dat moment gaat natuurlijk een keertje komen. Wat dan, o wat dan? Alvast geraniums kweken?

En de eindlocatie was zeker de moeite waard. En het betreffende gebied was ook met een mooie multi te bezoeken. En een aantal personen heeft het op eigen houtje opgelost, waarvoor hulde. Hey Xaa, alive & kickin'! Ik hoop dat mijn geheugen nog is wat het ooit geweest is en dat ik de Engelse Taart goed omschreven heb ...

TT, dan heb ik me niet duidelijk genoeg uitgedrukt. De Engelse Taart was bedoeld om cachers en cacheleggers een spiegel voor te houden: het is helemaal niet moeilijk om iets onoplosbaars te verzinnen, daarvoor hoef je niet hoogbegaafd te zijn ... maar daarmee heb je nog geen leuke puzzelcache! Ik vond die insteek wel aardig. Niet dat deze les in cachersland iets heeft opgeleverd ... Ja, de Kempen en omgeving zijn geweldig om in te cachen. De laatste tijd ben ik er helaas veel te weinig aan toe gekomen. Dat houdt gelukkig in dat er op fietsafstand nog een aantal heel leuke routes liggen!

In de tijd dat ik nog regelmatig puzzelde (tot ca. 2007) waren er nog niet zoveel caches en puzzels. Hints vragen aan medecachers vond ik niet zo leuk, omdat ook toen al de cache naderhand vaak op een plek lag die niet echt interessant was. Als je dan ook de puzzel niet zelf opgelost hebt blijft er helemaal niks meer over. Wel hebben we de kinderen wel eens aan het werk gezet. Ik herinner me een cache met schaakproblemen en een travelling salesman-achtig probleem - typisch dingen voor de oudste zoon die in die tijd schaakte en informatica als eindexamenvak op de middelbare school had. Daarna begonnen de trails en dat was het eind van ons eigen fanatisme. Een hele dag karren om 50 doosjes te rapen? En dan meteen de opgeloste puzzels meenemen? Dachtutnie. In die tijd kwam 'Engelse taart' uit, een puzzel van een cachingkennis. Daar keek ik wel eens naar maar ik kon er geen kop of staart aan zien. Dus heb ik hem na het archiveren eens gemaild met de vraag hoe het precies zat. Het antwoord was (als ik het me goed herinner), dat hij het leuk had gevonden om een puzzel te maken die zonder hulp niet op te lossen was. Engelse taart = Pie, dat woord kun je splitsen in pi en e. Dit zijn beide getallen die in de wiskunde veel gebruikt worden. De cijfers daaruit moest je versleutelen om tot de cachecoördinaat te komen ... Kortom vergezocht, inderdaad. Voor mij geen geoleaks, kijk gerust of ik in de ledenlijst sta. Wie er wél in staan kan me niet enorm boeien. Is er verschil tussen de eindcoördinaten krijgen van een bevriende cacher, of via geoleaks? In beide gevallen ga je op zoek naar een traditional die - als het meezit - op een redelijk leuk plekje ligt. Geocaching is voor mij op de eerste plaats wandelen door de natuur, met daarnaast de uitdaging om aan het eind dat doosje te vinden. De combinatie van die twee maakt van mij een tevreden mens. Lekker buiten geweest, én eventuele veldpuzzels zelf kunnen oplossen. Alleen het eerste is ook prima, alleen de cache vinden is ... ach ja ...

Barry, 't is gewoon onderdeel van het spelletje. Waarom trekken sommige mensen met carnaval een raar pak aan? Verkleedt men zich als boer, admiraal, Maja de Bij of banaan omdat men niet herkend wil worden? Welnee, het hoort erbij. Zo ook de nickname. Dat kan soms erg apart uitpakken. Zo bleek team De Koffieleuten - dat een van mijn caches als eerste vond - in de straat achter ons te wonen.

Nee! Als ik aan het eind van de wandeling merk dat het op zo'n potje gaat uitdraaien, bedank ik feestelijk voor de eer. Anderzijds ben ik bij het geocachen wel gehecht aan mijn nickname, en zal me - als ik een andere cacher tegenkom - daar meteen mee voorstellen, aangevuld met mijn voornaam. Zeker als je in je eigen regio cachet, roept een nickname regelmatig een aha-reactie op. Geen kwestie van schaamte, maar die nickname geeft je een beetje het gevoel bij een geheim genootschap te horen. Kinderachtig misschien? Ach ja, dat is het hele spelletje natuurlijk als je het op de keper beschouwt.