Team Aragorn

Huh? Hoe hebben ze dat voor elkaar gekregen ... geen reclame voor de hobby!

Ja, de bekende regels nog eens op een rijtje. Na jaren cachen dacht ik ook dat de mooiste caches die ik ooit gedaan had, helaas niet meer van deze tijd waren. Maar nee, helemaal mis. Mijn best geocaching experience ever is pas twee jaar oud. Ben je in de buurt van Eindhoven: maak er een weekendje van en geniet. https://www.geocaching.com/geocache/GC7F6BT_zie-ginds?guid=c52dcec0-4f3b-42ab-b9cb-07f045d916c0

Jee, daar reden we in die tijd voor om: caches waar deze disks in zaten. Zelfs nog ergens NRW gescoord.

Het gaat wel om interesse hè, dat wil zeggen hoe vaak geocaching als zoekterm wordt gebruikt. Of al die googelaars ook werkelijk op pad zijn gegaan, is niet bekend. Het zou me niets verbazen als de corona-opleving in ieder geval gedeeltelijk een opleving achter het scherm is.

Wat apart, geocaching als wetenschap. Waarom je per se keuze uit meer dan 4.000.000 caches zou willen hebben, ontgaat mij een beetje. Uiteindelijk toch kwantiteit boven kwaliteit? Terwijl in het artikel wel regelmatig kwaliteit ter sprake komt, wanneer het gaat om het interesseren van nieuwe mensen, en de aandacht vasthouden van bestaande cachers. Het is de spagaat die je in 't echie ook meemaakt. Vraag een cacher naar de als mooiste ervaren vondsten, en het gaat bijna altijd over bijzondere routes, plaatsen, etc. Kijk naar de gelogde caches, en het grootste gedeelte is dertien-in-een-dozijn. Voor nóg een dozijn van dertien-in-een-dozijn lijkt trouwens best plaats te zijn. Lastiger wordt het wanneer je iets uitgebreiders wilt plaatsen. De interessantste natuurgebieden, bijzonderste plekken zijn namelijk bijna altijd 'bezet'. Of men wil er geen cache, na slechte ervaringen uit het verleden. Jammer vind ik trouwens dat de vroegere gewoonte van een flinke doos met ruilspulletjes bijna verdwenen lijkt. Niet dat ik zo graag iets wil ruilen, maar na ruim 8 km wandelen en ca. 25 WPs is een petling wel een heel armetierige 'schat'. Mr. Aragorn zei daarover altijd: "Kosten en moeite zijn gespaard". Dat allemaal gemopperd te hebben, kan ik nog steeds veel plezier beleven aan een mooi uitgezette multi. Zelfs na bijna 18 jaar. Gewoon op avontuur in je eigen buurt, of op ontdekkingsreis wanneer je toevallig eens verder weg bent. (Fangorn)

Wat ik nog nergens zie in de lijstjes, en wat standaard in mijn rugzak zit (bij alle wandelingen trouwens): zo'n ouderwetse plastic draagtas. Weegt bijna niks en is handig om op te zitten tijdens pauzes of bij het puzzelen; ook makkelijk om materiaal dat je bij opdrachten onderweg tegenkomt of in de cache schoon en droog te houden, etc. etc. Extra tip van een vroegere cachecollega die ook veel nachtcaches deed: gebruik een lichtgekleurde plastic tas, die valt beter op in het donker.

Tja, ouderwetsche cacher ... met een voorkeur voor lekker grote containers zodat je niet naar een speld in een hooiberg hoeft te zoeken. Wie de nano heeft verzonnen ... Wat meestal lang meegaat en robuust is: ammobox, lock-n-lockdoos, kanotonnetje, zelfgemaakte ronde containers van pvc-afvoermateriaal. Ducttape laat vaak los als het vochtig wordt, dus niet zo'n goede keuze. Verf gaat bijna altijd bladderen. Maar bij alle containers is het belangrijk dat de sluitranden schoon zijn (of worden gemaakt) bij het afsluiten, anders wordt de inhoud op den duur toch vochtig. Of je moet de container weer in een behuizing opbergen. Mijn persoonlijke favoriet: vogelhuisje met dichtgemaakt vlieggat. Niet verrassend, wel effectief! Bij multi's gaat het wat mij betreft meer om de route en de bijzondere tussenpunten. Het eindpunt hoeft niet in de categorie bijzonder te vallen, wel in de categorie rustig en niet schadelijk voor de natuur. Aan de andere kant natuurlijk geen petling bij een prullenbak! Dat valt in de categorie "kosten en moeite zijn gespaard" (gevleugelde uitspraak van Mr. Aragorn). Eigenlijk heb ik nog nooit gehoord van geocachers met een onderhoudsplan! Toen ik zelf nog multi's had liggen, ging ik er minstens eens in het kwartaal langs, of vaker wanneer iemand problemen rapporteerde. Het hangt samen met de aantallen bezoekers. Zo grofweg na 10, hoogstens 20 bezoekers is het slim om weer eens een kijkje te nemen. Bij langere multi's loopt de teller niet zo hard dus dan kom je met een kwartaalcontrole prima uit. Ieder stukje grond in Nederland is van iemand en dus is er altijd een grondeigenaar waaraan je toestemming hoort te vragen. In natuurgebieden stellen beheerders vaak aanvullende eisen. Ga je rustig in overleg met de boswachter en laat je merken dat je begaan bent met de natuur en dat je de cache wilt leggen om anderen juist het mooie van een gebied te laten ervaren, dan zal het meestal best lukken. Al zijn er gebieden waarin men nu eenmaal geen (of weinig) caches wil hebben. Daar zijn dan vast heel goede redenen voor! Soms is wel mogelijk om door een gebied te lopen maar moet de eindcache daarbuiten liggen. Maak gebruik van de kennis die bij natuurorganisaties aanwezig is.

Ik ben geen PM en kan dus geen favo's uitdelen. Blij toe eigenlijk, want in sommige cachebeschrijvingen wordt door de CO wel erg opzichtig gebedeld om een favo. Da's niet zo mijn stijl. Het selecteren op aantal favo's doe ik ook zelden. Voor mij persoonlijk is er een heel simpel criterium: in Nederland doe ik bijna alleen multi's. Dan wordt de keus ineens veel makkelijker, alle trails vallen sowieso af en ook alle puzzeltjes. Hoef je alleen nog maar te kijken naar de loop- of fietsafstand. Die moet niet te kort zijn, van een route van 500 meter of minder word ik niet zo blij. Het is wel jammer dat er tegenwoordig niet zoveel multi's meer gelegd worden. Tja, Nederland ligt best vol met caches. Brei hier nog maar eens een leuke route tussendoor. Ook trekt een multi minder publiek dan een trail over precies dezelfde route. Kwestie van aantallen founds. Dat alles gezegd hebbend: als een multi er al een jaar ligt en nog geen enkele favo heeft gekregen, kijk ik toch wat kritischer naar de beschrijving. Meestal is het dan (helaas) zo dat de tocht niet zo de moeite waard is ...

'Overlastgevers' ... dan denk ik aan een hangplek bij een bankje? Sorry hoor, maar als daar een groepje rondhangt ga je als cacher toch niet zoeken?

Ik wist wel dat ik bij de minderheid hoorde ... 6% dus.

Flo, dat hangt toch van het land af. In Zwitserland, ons favoriet vakantieland, is het nog steeds zo dat tradi's in het berggebied op prachtige plekken liggen. Eerlijk is eerlijk: we zoeken daar een mooie route uit en kijken daarna pas of er nog caches in de buurt ligt en niet andersom. Maar ook dan is het genieten. In Nederland lijken er vooral heel veel trails bij gekomen te zijn. Tja, dat fenomeen is voor mij eigenlijk een multi waar je elk WP als cache moet loggen. MOET? Ja, zo komt het op mij over. Net als bij een multi is het lastig om over elk punt apart een verhaal te schrijven, en dat gebeurt volgens mij dus ook zelden bij een trail. Tig logs schrijven voor één wandeling/fietstocht vind ik nogal overdreven en om de punten gaat het toch niet meer. Desondanks hoop ik dat er binnenkort, als het Grenslandevent bij ons in de regio achter de rug is, weer een paar leuke caches in de buurt bijgekomen zijn. Daar zitten - ook in recente jaren - echte juweeltjes tussen van een kwaliteit die je vóór 2010 zelden zag.

Vooruit, dan doe ik ook nog een keertje mee. Eigenlijk vind ik dat het wel meevalt. Nou ben ik ook veel minder fanatiek dan 10-15 jaar geleden, en daarbij veel kritischer. Mysteries vallen standaard buiten de boot (of het moet een multi zijn die toevallig volgens de regels als mystery gekwalificeerd is); tradi's in het algemeen ook (uitzondering: bijzondere, lastig bereikbare plaatsen tijdens vakanties). Blijven de multi's over: dat zijn in het algemeen mooie rondjes. Zeker als je in aanmerking neemt dat er inmiddels in Nederland zoveel caches liggen dat het niet meevalt om nog iets uit te zetten. De tijd dat ik altijd met een zakje goodies op pad ging om in caches achter te laten is voorbij. Dat is ergens wel jammer maar ja, uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het onderhoud van een multi al veel tijd kost, maar het interessant houden van de inhoud van je cache nóg veel meer (tijd en geld). Als er na een mooie tocht op een mooie locatie toch alleen een knikker en een voorverpakte snoetenpoetser uit de doos komt valt het altijd een beetje tegen ... alleen een logboek in een klein doosje is dan (helaas) een betere optie. Dankzij geocaching hebben we dit jaar in Zwitserland op ca. 10 meter van een cache (tradi, pillendoosje) een steenbok gezien - in een streek waar je die niet veel tegenkomt. Super toch! Dan ben ik weer tevreden.

Via deze site is ook wel eens een wedstrijdje geweest voor de mooiste log. Vond ik destijds een leuk initiatief. Voor plaatsers van bijzondere caches kan dit een mooie aanvulling zijn. Het is toch altijd sneu als iemand die heel veel moeite in een route of cachebox heeft gestoken, als 'dank' een TFTC of algemene batchlog krijgt. Het zal wel weer een PMO functie worden dus verder hoef ik me er als gewoon member niet druk over te maken! Al zou het wel aardig zijn als je kunt zien wie er vaak goed-gewaardeerde logs schrijft ...

Ik ben geen mineralenkenner maar bij iets groens denk ik altijd aan iets koperhoudends ...

Nou ... nadat we jaren geindoctrineerd zijn dat puntjes en muntjes niets te maken hebben met authentiek geocachen, kan ik me hier niet heel druk om maken. Het fenomeen hitchhiker vond ik echt leuk, al die andere travelers zijn er een slap aftreksel van.

Nee hoor, zelf meegemaakt bij het uitzetten van een multicache. Barny, als oudgediende weet jij toch ook wel dat mensen bij het lopen van A naar B het liefst een rechte lijn volgen. Als een natuurorganisatie niet graag heeft dat die rechte lijn gevolgd wordt, vragen ze je om een bochtje te leggen. Dan zorg je als uitzetter dat in het verste punt van de bocht ook een WP komt en iedereen is blij.

Ook als je geen fysieke WPs maakt, wil een grondeigenaar i.h.a. graag weten waar de tussenpunten zijn om de te lopen route te kunnen inschatten. Als bijvoorbeeld tussen twee punten de kortste weg door een stukje kwetsbare natuur gaat dat men rustig wil houden, is er een probleem. Ook al liggen de twee punten zelf wél in gebied dat minder kwetsbaar is.

Die teller zou me niets uitmaken, en caches opnieuw doen?? Dan eigenlijk alleen voor de natuurbeleving en daarvoor hoef je toch het logboek niet een tweede keer te tekenen ... Als we in Zuid-Limburg gaan wandelen gebruik ik vaak de tracks van de multi's van Pielewiele die we daar gelopen hebben. Prachtige wandelingen!

Deze zomer nog een nieuwe handheld (64s) gekocht. Lekker robuust, makkelijk te monteren op de fiets. Het zal hopelijk even duren voordat ik weer een nieuwe moet aanschaffen (met de vorige 60csx hebben we 8(?) jaar gedaan) maar dan wordt het waarschijnlijk weer zoiets.

Harrie, je mag de caches die ooit door Team Aragorn bij QC gelegd zijn, weggooien. In mijn ogen heeft bijna elke cache (in ieder geval die van mij) een uiterste houdbaarheidsdatum. De omgeving verandert, de context van de cache verandert, het publiek verandert, kortom alles verandert. Dan moet je niet koste wat kost vast willen houden aan een oude cache, puur omdat het een oudje is. IMHO, natuurlijk.

Rond 2012 is er in de buurt van Oss een multi geweest met alle aanwijzingen in braille ...

In the good old days of geocaching werd niet echt streng gecontroleerd op toestemming! Mijn eigen eerste cache heb ik (nitwit dat ik was) in 2003 al ter review aangeboden voordat ik toestemming had. Misschien zou het wel weken duren voordat de gc-reviewer aan de cache toekwam (dacht ik) dus ik mailde naar de beherende instantie voor toestemming en gaf op het GC-formulier aan dat ik een mailtje had gestuurd. BAM! Voor ik het wist stond de cache online. En vervolgens bleek dat het gebied van een heel andere organisatie was dan gedacht ... Approvers uit die tijd hadden zo hun tekortkomingen, net als die van tegenwoordig. Waarschijnlijk was het Yotian Soldier (zegt iemand dat nog iets??).

Gaaf WP! Voor mij zou de omgekeerde titel niet 'Oogjes open' maar 'Dicht oogjes' zijn geweest. Hoe exact kun je zijn? Mmm, een uurtje verder was het misschien toch gelukt om er iets van te maken. De ervaring heeft geleerd dat je uiteindelijk gewoon maar iets gaat proberen als er geen schot in lijkt te zitten.

Jaa, een rolpieper! Die heb ik zelf ooit ook op een WP van mijn vlindertuincache gebruikt maar daarbij moest de cacher er gewoon zelf op blazen. Reden: een rolpieper lijkt qua mechaniek heel erg op de roltong van een vlinder. Aan het eind van het uitrolgedeelte stond een van de getallen die je nodig had voor de berekening van de cachelocatie.

Een zelfgelegde cache waar ik nog steeds goede herinneringen aan heb is Het Eerste Vindergevoel. Gelegd in 2006, en je moet de cache dan ook zien in in het licht van die tijd. Er waren toen verschillende plaatsers die bij het leggen van hun caches, zeg maar, nogal onnauwkeurig waren. Omdat wij toen redelijk fanatiek op zoek gingen naar nieuw gelegde caches, kwamen wij zulke onnauwkeurigheidjes in de praktijk tegen. Dat gaf inspiratie! Qua WPs stelde het in het veld helemaal niets voor. Een aluminium plaatje met een variabele wanneer je de juiste plaats gevonden had. Dat was de uitdaging, want in elk WP zat een fout. Eén fout, te kiezen uit een lijstje dat in de cachebeschrijving stond. Alle foutjes op de lijst waren we ooit zelf in het veld tegengekomen. Veel cachers konden deze cache wel waarderen, hoewel er ook mopperaars waren (vaak degenen die de fout in de minuten niet goed ingeschat hadden, en dus ca. 2 km extra hadden gelopen ...). Zelfs jaren na archivering heb ik nog reacties gekregen van cachers die het zo'n aparte cache vonden. Zoals bij al mijn caches zit er een educatief tintje aan. Je hoopt natuurlijk dat (aspirant-)leggers zich door zo'n foutencircus beter realiseren wat er allemaal mis kan lopen in een cachebeschrijving, en hun nieuwe caches op z'n minst laten proeflopen. Toch heb ik ook wel geknutseld voor deze cache. De cachedoos zat verborgen in een uitgehold stuk berkenhout. Dat was TB Loggum. De omgekeerde wereld: de cache in een TB in plaats van andersom. Door mijn geringe talent op houtbewerkingsgebied moest de cachedoos kleiner uitvallen dan gepland . Wat betreft caches leggen: zou ik nog steeds een keer graag doen, maar mijn probleem is dat Nederland zo vol ligt. Een route van minimaal 5 km door een mooi natuurgebied is gewoon niet meer te leggen.