Team Aragorn

Ik ben geen mineralenkenner maar bij iets groens denk ik altijd aan iets koperhoudends ...

Nou ... nadat we jaren geindoctrineerd zijn dat puntjes en muntjes niets te maken hebben met authentiek geocachen, kan ik me hier niet heel druk om maken. Het fenomeen hitchhiker vond ik echt leuk, al die andere travelers zijn er een slap aftreksel van.

Nee hoor, zelf meegemaakt bij het uitzetten van een multicache. Barny, als oudgediende weet jij toch ook wel dat mensen bij het lopen van A naar B het liefst een rechte lijn volgen. Als een natuurorganisatie niet graag heeft dat die rechte lijn gevolgd wordt, vragen ze je om een bochtje te leggen. Dan zorg je als uitzetter dat in het verste punt van de bocht ook een WP komt en iedereen is blij.

Ook als je geen fysieke WPs maakt, wil een grondeigenaar i.h.a. graag weten waar de tussenpunten zijn om de te lopen route te kunnen inschatten. Als bijvoorbeeld tussen twee punten de kortste weg door een stukje kwetsbare natuur gaat dat men rustig wil houden, is er een probleem. Ook al liggen de twee punten zelf wél in gebied dat minder kwetsbaar is.

Die teller zou me niets uitmaken, en caches opnieuw doen?? Dan eigenlijk alleen voor de natuurbeleving en daarvoor hoef je toch het logboek niet een tweede keer te tekenen ... Als we in Zuid-Limburg gaan wandelen gebruik ik vaak de tracks van de multi's van Pielewiele die we daar gelopen hebben. Prachtige wandelingen!

Deze zomer nog een nieuwe handheld (64s) gekocht. Lekker robuust, makkelijk te monteren op de fiets. Het zal hopelijk even duren voordat ik weer een nieuwe moet aanschaffen (met de vorige 60csx hebben we 8(?) jaar gedaan) maar dan wordt het waarschijnlijk weer zoiets.

Harrie, je mag de caches die ooit door Team Aragorn bij QC gelegd zijn, weggooien. In mijn ogen heeft bijna elke cache (in ieder geval die van mij) een uiterste houdbaarheidsdatum. De omgeving verandert, de context van de cache verandert, het publiek verandert, kortom alles verandert. Dan moet je niet koste wat kost vast willen houden aan een oude cache, puur omdat het een oudje is. IMHO, natuurlijk.

Rond 2012 is er in de buurt van Oss een multi geweest met alle aanwijzingen in braille ...

In the good old days of geocaching werd niet echt streng gecontroleerd op toestemming! Mijn eigen eerste cache heb ik (nitwit dat ik was) in 2003 al ter review aangeboden voordat ik toestemming had. Misschien zou het wel weken duren voordat de gc-reviewer aan de cache toekwam (dacht ik) dus ik mailde naar de beherende instantie voor toestemming en gaf op het GC-formulier aan dat ik een mailtje had gestuurd. BAM! Voor ik het wist stond de cache online. En vervolgens bleek dat het gebied van een heel andere organisatie was dan gedacht ... Approvers uit die tijd hadden zo hun tekortkomingen, net als die van tegenwoordig. Waarschijnlijk was het Yotian Soldier (zegt iemand dat nog iets??).

Behalve de GC-caches zijn er natuurlijk ook nog 10 à 20 caches die alleen bij QC gepubliceerd waren. De site schijnt al een tijdje uit de lucht te zijn, de cachedozen liggen er waarschijnlijk nog - of niet want er waren slechts zelden bezoekers.

Hoe zat het ook alweer met adoptie van caches als de C O overleden is? In de richtlijnen van GS staat volgens mij dat adoptie aangevraagd of in ieder geval bevestigd moet worden door de huidige C O.

Domi, fijn dat jij hiervoor tijd hebt willen en kunnen vrijmaken. Zelf kwam ik helaas pas gistermiddag terug van vakantie en zag de digitale rouwkaart vanmorgen in de spambox staan ...

Arend, wat een naar bericht. Meer dan een half jaar geleden hoorde ik dat Frank ernstig ziek was en heb ik daarover wat met hem heen en weer gemaild onder het motto 'Welkom bij de club'. Arend, jij kent die club ook wel ... De club verliest helaas met grote regelmaat leden. In gedachten zie ik hem nu met Bora wandelen over de eeuwige jachtvelden. Frank, het ga je goed daar.

Hier leg je de vinger op een zere plek Barry. Het vinden van de cache is toch een beetje de voltooiing van de 'opdracht' die je op gc.com hebt gevonden. Multi, puzzel of tradi, daar eindigt het buitenverhaal mee dat je in je log probeert weer te geven. Persoonlijk zou ik het prima vinden als op de cachepagina bij de logs niet te zien zou zijn hoeveel puntjes iemand al bij elkaar gesprokkeld heeft. Zo verdwijnt al heel veelvan de scoringsdrang en dat zou (in mijn ogen) het spelletje ten goede komen.

Een prestatie is natuurlijk niet precies hetzelfde als een punt ... Sowieso,geocaching een prestatie? To go where someone has gone before! Voor mij gaat het op de eerste plaats om een ontspannende tocht, liefst in de natuur. Ook al heb ik, wanneer ik vanwege andere afspraken in een plaats wat verder van huis ben, best wel leuke routes binnen de bebouwde kom gelopen. Herinneringen die blijven hangen zijn bijvoorbeeld het zien van wilde zwijnen, de vondst van een compleet reeënskelet, fantastisch uitzicht op een bergtop. Daar heb je inderdaad geen geocaching voor nodig, geocaching is daarbij allleen de aanleiding om in een bepaald gebied te gaan wandelen of fietsen. Maar ook gekke WPs, leuk bedachte cachethema's, tussen- of eindpunten die moeizaam te vinden waren, ontmoetingen onderweg (met al dan niet cachende medemensen) horen bij de herinneringen. Dat heeft dan direct te maken met het feit dat je een cache aan het doen bent. De totaalherinnering is een som van de beide categorieën. De doos aan het einde vinden is niet noodzakelijk voor het gros van de herinneringen maar ja, als je gaat cachen doe je dat uiteindelijk toch om een cache te vinden! Ik bedoel maar, appeltaart is altijd lekker maar met een dot slagroom erop net iets lekkerder.