Waar Gaat Het Heen Met Onze Hobby?

[regenboog2]

Hallo cinq

 

Welkom op het forum.

Ik ben het helemaal met je eens hoor. Maar ik kan wel aangeven hoe sommige teams dat doen. Wij hebben een keer gezien hoe dat aangepakt werd. Bij een trail komen vier man aanfietsen die om en om een cache zoeken: fiets neergooien, cache loggen en weer verder. Zo doe je dus per lid maar een kwart van de 170 caches en is het best te doen. Of het leuk is? Dat ligt eraan of je het zelf leuk vindt.

Wij deden die dag een deel van de trail (10 caches te voet) en hebben nog gefotografeerd, op een terrasje gezeten en genoten van de natuur.

Maar gelukkig zijn we allemaal verschillend.

[Barry]

Wat het puntjesvergaren betreft houden velen zichzelf voor de gek. Als je de statistieken van sommigen bekijkt, kun je niet anders dan concluderen dat er veel gelogt word zonder de cache gevonden of zelf bezocht te hebben. en als het werkelijk zo is dat je op een dag 170 caches vindt en dan de volgende dag 120 en de dag erna 57 en dat gaat zo maar door, dan ben je naar mijn idee rijp om een bezoek aan een goede psychiater te brengen. Ik ben er persoonlijk van overtuigt dat het aantal founds van vele cachers totale onzin is. Wat ik me echter afvraag is waarom dit gebeurt??? Je kan er immers niets mee winnen, en om het aanzien hoef je het ook niet te doen want per slot van rekening interesseert het niemand geen bal hoeveel je er hebt gevonden. Dus vanwaar die drive om zoveel te scoren. Mij kan namelijk niemand wijs maken dat het leuk is om honderden caches per week te doen. Of moeten we tot het inzicht komen dat geocachen verslavend kan zijn en aanmoedigt tot vervalsing van de statistieken???

 

Je mag niet zo snel oordelen over anderen, maar ik ben het wel met je eens. Volgens mij klopt er ook geen snars van en al zou het wel kloppen, dan lijkt het me zeker niet gezond. Ik heb 1x op een dag 50 caches gevonden, allemaal tijdens een fietstocht op een zonnige dag. Het was leuk om eenmalig te doen, maar ben er bijna een dag zoet mee geweest. Bij een hoger aantal begint het volgens mij op werk te lijken en daar word je bij het geocachen helaas niet voor betaald, hoewel ze dat bij geocaching.com zullen ontkennen.

[regenboog2]

De beleving van de puntjes is ook anders geworden. Een aantal jaren geleden werd je nog op het forum gefeliciteerd als je kilocaher was geworden. De eerste mensen hadden hier ook lange tijd over gedaan. Tegenwoordig, met allerlei apparatuur, apps, trail etc vinden veel mensen al 1000 caches binnen een jaar.

Dan moet je wel gekke dingen doen als je op wilt vallen.

[Team Tabak]

170 caches op een dag is natuurlijk waanzinnig. Dat zal wel gebeuren op basis van caféafspraken en weddenschappen en dan kan het voor de betrokkenen misschien nog wel leuk zijn, maar het komt dan wel in de cafécategorie "wie kan er het verste in de gracht piesen na 12 biertjes" en "wie kan er het langst een balletje hooghouden"..... Dat soort zaken. Hartstikke leuk, wanneer je met je vrienden in een bepaalde staat verkeert maar met geocaching of voetballen heeft het weinig te maken. Sommigen hier zullen beweren, dat je bij 10 vondsten op een dag al niet tot de als serieus beschouwd wordende authentieke cachersgroep kunt behoren.....

 

Ach, je moet het allemaal een keer gedaan hebben en uiteindelijk komen we dan allemaal wel terug bij de basis.... Allemaal? Nou dat niet.... De meesten? Ook niet denk ik.... Een zekere categorie? Ja, dat wel! En ik? Laat maar.... :-) Wij vallen onder de categorie "ouwe prullenrapers" heb ik op een ander forum gelezen en die zijn bij voorbaat reddeloos verloren.....

[anharu]

Regelmatig kom ik tijdens de cachecontrole teams tegen die aan onze series bezig zijn waarbij het opvalt dat al deze teams gewoon aan het genieten zijn van de omgeving (en van de caches ) waarbij ze ze worden aangetrokken doordat dit een rondje van 16km lopen/fietsen is.

De ervaring leert dat er na de eerste 14 dagen rennen de genieters overblijven.

dus ik denk dat onze hobby nog steeds een toekomst heeft die weliswaar niet te vergelijken is met die goede oude tijd( waar alles beter was ?)

[cinq]

Punten scoren is nooit onze hobby geweest. Voor ons team (5 personen) is lekker wandelen door de natuur meer dan genieten en we zijn dan ook al, zoals vandaag, tevreden met 2 gevonden en 1 niet gevonden cache.

Wij vragen ons wel af, hoe je midden in een bos een micro cache kunt vinden. We zochten ons te pletter, vonden niets. Is dit niet zoeken naar een speld in de spreekwoordelijke hooiberg?

Tja, nog even vermelden dat we wel beginnelingen zijn. Wellicht met wat meer ervaring?

[regenboog2]

Midden in een bos een micro vinden is ook best wel lastig hoor. In de zomer geeft de GPS een afwijking door het bladerdak, dus moet je je zoekcirkel wat groter maken. De cache ligt/hangt dan vaak niet op het gemeten nulpunt.

In dit seizoen is het ook lastig zoeken naar een kleine cache omdat juist alle bladeren op de grond liggen.

Daarnaast zijn er ook veel verschillende verstopmethodes. Die zal je geleidelijk aan wel ontdekken.

Als het niet te ver uit de buurt ligt zou ik zeker nog eens teruggaan. Soms zie je een cache een tweede keer wel meteen en denk je 'waarom...?'.

Je kunt ook wel een extra hint vragen aan de cache eigenaar als dat nodig is. De meesten willen wel helpen.

[Team Tabak]

Gevalletje "slechte hint" misschien? In zulke omgevingen is een goede hint onontbeerlijk. Ook voor het behoud van de natuur. Wij ergeren ons altijd weer aan een hint, die pas begrepen wordt op het moment dat je de cache in handen hebt. Dat zijn gewoon slechte hints. Cache-eigenaren moeten daar beter over nadenken.

[regenboog2]

Helemaal eens. Wij hebben vandaag ook midden in het bos gezocht (en niet gevonden), waar de enige hint 'prikstok' was. Jammer hoor, want we konden aan de sporen zien dat we niet de enigen waren die flink moesten zoeken.

[cinq]

De hint is 'stekelig' ------------inderdaad veel braamstruiken. Ik zal er zeker nog eens teruggaan, de aanhouder wint. (helaas niet altijd)

[Team Tabak]

we zijn ook wel eens een stenen egeltje met een logrolletje in zijn buik tegengekomen! maar ja als iemand vier bomen verder een kommetje melk heeft neergezet dan wordt het een lastig verhaal.... -

[De schulties]

Vandaag heb ik de hele discussie eens teruggelezen, en dat vanuit de visie van iemand die net komt kijken. minder dan een maand geleden hebben we dit ontdekt en zijn we ermee begonnen. Om op een paar punten te reageren....

Ik denk dat de geocaching hobby vele stromingen kent. De puntenverzamelaars, de mensen die gek zijn op dozen met hebbedingetjes, zij die een bijzondere plek willen zien, etc. etc.

Onze eerste geocaching dag was een wandeling bij poolshoogte odoorn. we wandelen daar wel eens vaker, maar nu had het ineens een ander doel. niet de blauwe of gele of wat voorkleur paaltjes volgen, maar een zelf uitgestippelde route van een paar caches. De kinderen (pubers) vinden het weer leuk om mee te gaan naar het bos.

En op die eerste dag vonden we een virtuele (was om het onzelf gemakkelijk te maken) een hele leuke (stiekelzwientie) en ook een micro, die onderdeel uitmaakt van een serie maar die prima in onze wandeling paste en goed te vinden was door een duidelijke hint. Het gaat ons om het zoeken en dan ook vinden, dat het een micro is maakt ons niet uit. Tuurlijk, een bakje met verassingen is leuker vooral de jongste vindt dat grappig. maar het vinden op een plek waar we anders niet komen is het leukst.

Het geocachen bracht mijn vrouw na hier al bijna 20 jaar te wonen voor het eerst bij de molen in ons dorp.

En gisteren moest ik rijden voor het voetbal en 3 kwartier wachten op start wedstrijd. Daar even alleen het bos ingelopen, en een bakje gezocht om de bij de molen gevonden TB te droppen, en nog een micro langs een bosrand, gewoon om de wandeling en het zoeken. mooi de tijd gedoofd en op een plekje waar ik anders vast niet was gekomen.

Persoonlijk ben ik gek op de puzzelcache's zit regelmatig puzzels op te lossen, maar heb er nog geen van allen bezocht. Komt wel een keer als we in de buurt zijn.

 

Ik denk dus dat het wel goed gaat met de hobby laat de eventbezoekers events bezoeken, de puntenjagers punten jagen. en laat mij gewoon af en toe met of zonder rest van het gezin een cache zoeken.

 

Wij vinden het jammer het niet eerder ontdekt te hebben, daar het op vakantiebestemmingen ook wat extra's had gegeven.

 

De schulties

[de kikkers]

Wij vinden het ook jammer dat je geocachen nu pas hebt ontdekt Schulties. Wij herkennen dat namelijk. Het geeft onze bestemmingen ook een extra dimensie.

 

Waar het heen gaat met onze hobby??? De goede denken wij. Wij wensen in ieder geval iedereen op tijd de juiste afslag toe.

 

Succes iedereen! Veel plezier met cachen!

[godert]

Ik heb de hele discussie net "even" doorgelezen, ik begrijp het eigenlijk wel van alle kanten en kan met vele verhalen instemmen.

 

Hierbij mijn verhaal: Na enkele jaren niet meer gecached te hebben ben ik de laatste tijd weer wat actiever, ik begon heel enthousiast met de instelling: "Ik ga alle caches die hier in de buurt liggen doen!". Maar na een paar caches waarbij je in een dubieuze omgeving met een smerig Menthos potje en vochtig logrolletje in je handen staat herinner je je het weer, dit is niet waarom je aan GeoCaching doet. Toen ik een kritische log van deze cache las schrok ik eerst maar dacht ik meteen, hij heeft wel gelijk, waarom zou je de CO bedanken voor deze cache? Dus ben ik ook wat kritischer geweest. Als ik de reacties na mij lees blijkt dat een hoop mensen het niet erg vinden om op zo'n plek naar een cache te zoeken, onbegrijpelijk, maar iedereen is anders denk ik.

(Voor de liefhebbers: GC50WTT)

Natuurlijk is het leuk om de aantallen te zien oplopen en de smileys op de kaart te zien verschijnen, maar uiteindelijk doe ik het voor de leuke plekjes en omgeving. Dus ga je toch weer logs lezen en zoeken naar leuke multi's. Ieder zijn ding.

Als het aan mij lag dan was het mogelijk om slechte caches minpunten te geven. (met bijvoorbeeld kudos)

Dan kan je zien welke caches dubieus zijn en denk je wel twee keer na voordat je die cache bezoekt...

[ikbenjanuz]

Alles lezende heeft een ieder zo zijn eigen verhaal en opvatting over "onze hobby".

 

Ik denk dat wij de verschillende fases zijn doorgegaan die volgens mij veel cachers doorgaan.

In eerste instantie is het gewoon de verwondering dat er overal doosjes liggen. Het gevoel bij een soort geheim genootschap te horen en het idee dat in principe op elke plek iets kan liggen. Geweldig!

Daarna is het een kwestie van ontdekken: Lange multi's, leuke dagjes uit, 60 traditionals op een dag, buitenland, nachtcaches en tot slot de 5 punters!

Als je dat allemaal gehad hebt dan ga je doen wat je echt leuk vindt (tenminste zo ging dat bij ons).

Voor ons zijn dat:

1. Vooral multi's waar aandacht aan besteed is of

2. We hebben zin om te wandelen dus een simpele multi zonder veel gedoe of

3. Traditionals in een stad waar we nog nooit geweest zijn om leuke plekjes te ontdekken.

Waar het heen gaat met onze hobby?

Ik denk dat het grotendeels blijft wat het is. Iedereen zoekt en vindt wat hij zelf leuk vindt.

Zo lang de "basisregels" maar gerespecteerd blijven worden (voor ons is het belangrijkste om met respect om te gaan met de natuur en met alles wat de co heeft gemaakt) kunnen we volgens mij nog heel erg lang heerlijk genieten van onze hobby!!!