Team Aragorn

Jawel, ik stem ook maar wel op iemand van mijn eigen keuze.

Het is helaas zo dat alles wat je de wereld in stuurt, vogelvrij is. Dat geldt voor aanwijzingen tijdens de tocht, caches, goodies en TB's/coins. Als je geluk hebt, blijft de boel lang op peil. Heb je pech, dan zijn je spullen binnen de kortste keren kapot of verdwenen. Als cachelegger, of TB-eigenaar, moet je het van de positieve kant bekijken: het is er nog! (Dat wil natuurlijk zeggen, als je spullen er inderdaad nog zijn ...) Houd in gedachten dat je een cache toch in de eerste plaats legt voor je eigen plezier. Toen ik nog caches legde, had ik eigenlijk het meeste genoegen tijdens de voorbereiding. Een mooie route uitzetten, contacten met natuurbeheerders, en vooral heel vaak het gebied ingaan zodat je het goed leert kennen. Daarna heb je misschien nog een bonus in de vorm van tevreden bezoekers, die als dank een mooi logje met foto's op internet zetten. Dingen die kapot gaan of verdwijnen: het is op de eerste plaats een kwestie van statistiek. Hoe meer bezoekers, des te groter de kans dat het gebeurt. Ervaring en motivatie van bezoekers speelt ook een rol. Leg je een makkelijke beginnerscache die in korte tijd gevonden kan worden, dan moet je vooraf incalculeren dat die cache waarschijnlijk veel (ook onervaren) bezoekers zal trekken en dus veel onderhoud nodig zal hebben. Maar misschien zijn er ook cacheleggers die juist een kick krijgen van grote bezoekersaantallen. Dan hoort onderhoud dus bij jouw manier van cacheleggen! Alles kan kapot maar het één gaat sneller kapot dan het andere. Vooral bij eigengemaakte constructies is het handig om je af te vragen of een willekeurige bezoeker deze zonder schade zou kunnen openen. Test het van tevoren eens uit op a-technische familie of vrienden, en onderwerp je maaksel aan een duurproef. Dat kan veel ergernis schelen bij jezelf (onderhoud) en bezoekers. Want ik denk toch dat cachers die per ongeluk iets vernielen daar best van zullen balen. De regel: meer bezoekers vragen meer onderhoud, gaat meestal ook op voor vandalisme. Want een drukbezochte cache valt eerder op bij buitenstaanders en (alweer statistiek) een percentage daarvan is nu eenmaal niet goedwillend. Groetjes, Fangorn.

En wat staat er groot in de kop van die site: Score points! OK, als alle puntjesjagers nu eens daarnaartoe gaan? Dan wordt geocaching misschien weer het belevenisspel dat het ooit was ... Groetjes, Fangorn.

weet je, uiteindelijk lijkt ook deze discussie weer op de aloude tegenstelling neer te komen: cache als belevenis vs. cache als puntje. Het zal inmiddels wel duidelijk zijn dat ik voor de belevenis ga, en dat gc.com aan de andere kant zit. Groetjes, Fangorn.

Die Barny. Is het nog wel dezelfde die een aantal jaren geleden de cache 'Voor het lapje houden' legde? Die volle logboekjes zou ik graag eens willen zien . Bij ons in de krant stond laatst een verhaal over de uitspraak in een bekende rechtszaak, met de teneur 'Gelijk krijgen betekent nog geen gelijk hebben' ... er is hier denk ik niemand die beweert dat in plaats van een krabbel in het logboek, een foto of ander bewijs dat je op de cachelocatie bent geweest ALTIJD voldoende is om een Found te kunnen loggen. Dat deed ik ook niet. Maar een beetje nuancering en gezond verstand kan geen kwaad. Om als voorbeeld de bergcache nog eens te nemen: stel, je verstopt op een prachtige bergtop een doosje. Je weet vooraf dat bezoekers 5 uur heen + 5 uur terug onderweg zullen zijn. Hetzelfde geldt natuurlijk voor jouzelf als je een cachecontrole wilt doen! In de praktijk blijkt het doosje bar slecht te vinden. Dan zijn er dus een paar mogelijkheden: Je zet de cache in het archief en bedenkt je voortaan tweemaal voodat je op zo'n plek iets neerlegt. Je trekt een volle dag uit om cachecontrole te doen, alleen duurt het wel een paar maanden voordat je daar aan toekomt. Je bent er zeker van dat het doosje daar ligt, dus de cachers moeten gewoon beter zoeken voor hun Found. Laat ze de berg maar een halve meter lager maken! Of je neemt een foto van een cacher op de bergtop ook als bewijs aan. Het gaat bij deze cache immers om de inspanning. In dit specifieke geval zou ik de eerste mogelijkheid heel jammer vinden, want dan is er weer een van mijn favoriete caches minder; idem dito mogelijkheid twee. Drie is natuurlijk het rampscenario, wil je dat als plaatser op je geweten hebben? Dus waarom niet de laatste optie? Het spreekwoord luidt immers: uitzonderingen bevestigen de regel. Ennuh, het is en blijft gewoon een spelletje hoor. Krampachtig vasthouden aan het geschreven log in het logboek lijkt een manier om het puntenjagen tegen te gaan maar is - als je sommige verhalen hier leest - juist een uitwas van het puntjesjagen. Anderen je naam in het boekje laten schrijven, coördinaten van puzzelcaches uitwisselen, toevallig een doosje vinden en dan 'gratis' kunnen loggen ... jawel, dat is door Groundspeak niet expliciet verboden en dat mag dus gelukkig wel. Groetjes, Fangorn.

Wat grappig, dat de aantekening in het logboek een eigen leven gaat leiden. Want mensen, wat is die aantekening? Niets anders dan het bewijs dat je er geweest bent. Een foto van jezelf op een bergtop lijkt me een even geldig bewijs dat je er geweest bent. Het wordt tijd dat we leren tussen de regels door te lezen! Maar daar is niet iedere cacher (en cachelegger) even goed in. Was het ook niet de oorspronkelijke bedoeling om cachers bijzondere plaatsen te laten zien? En kijk eens wat voor 'cachelandschap' dat ons heeft opgeleverd ... Elke cache-eigenaar heeft zijn (of haar) eigen achtergrondredenen bij het leggen van een cache. De een stopt er de uitdaging van een puzzel in - en we weten allemaal hoe de oplossingen van puzzels in bepaalde kringen rondgaan, zodat puzzelcaches gedegradeerd worden tot oppikkers. Dat mag blijkbaar, als je zelf het logboek maar tekent. De ander ziet het zoeken van een lastig verstopt doosje als uitdaging. Dan lijkt het me niet op z'n plaats om met een foto van de cachelocatie te loggen, en is het terecht als zo'n log verwijderd wordt. En in afgelegen gebieden zoals het hooggebergte gaat het de legger meestal om de locatie zelf, om daar mensen naar toe te lokken die er anders misschien niet gekomen zouden zijn. Nou, dan is een foto even goed als een aantekening in het boekje en dat blijkt in de praktijk voor zulke leggers ook voldoende te zijn. Groetjes, Fangorn.

Dat is bij bergcaches niet ongebruikelijk. Zie bijvoorbeeld Hockenhorn bij Kandersteg (CH), daarvan is volgens mij het logboek maar 1 of 2 keer echt getekend! Zelfs de FTF is op grond van foto's toegekend. Ik hoop er nog een keer te komen ... en als ik dan het doosje niet kan vinden heb ik er echt geen probleem mee om een Found te loggen als ik daarvoor van de eigenaar (op grond van een foto) toestemming krijg. Groetjes, Fangorn.

Aha, een nieuwe natuurkenner onder ons? Het is natuurlijk heel fijn dat je cache in een stuk bos ligt waar een blind paard geen scha kan doen, waardoor de beheerder alles goed vindt. Maar het is te kort door de bocht om dan te stellen dat het op alle plekken waarvoor toestemming is verleend niet uitmaakt hoe je de omgeving achterlaat! Ook het argument dat de natuur zelf niet altijd even netjes is, kijk maar naar de sporen van wilde zwijnen, snijdt geen hout. In grote delen van Nederland komt het wild zwijn niet voor en is er ook niet gewenst. Herten - ik neem eigenlijk aan dat je reeën bedoelt? - wroeten nauwelijks, als zij 'natuurschade' veroorzaken is dat veel vaker doordat ze de bast van jonge boompjes halen. De natuurgebieden in Nederland zijn niet zwart-wit in te delen in stukken waar geen caches verstopt mogen worden omdat de natuur daar te kwetsbaar is, en gedeeltes waarvoor wel toestemming wordt verleend omdat er toch niets te beschadigen is. Tussen deze twee uitersten in ligt een scala aan natuurgebieden die in meerdere of mindere mate kwetsbaar zijn. Vaak mag je er wel een cache leggen maar stelt de beheerder terecht eisen. Zo heb ik zelf caches in een Natura 2000-gebied liggen. Ze liggen minder dan 5 meter van het pad en zijn met de hint in korte tijd te vinden. Ik controleer de cacheplaatsen regelmatig en heb er nog nooit wroetsporen aangetroffen. Dat is precies wat ik als cache-eigenaar graag wil! De meeste cachers zijn leken op natuur(beheers)gebied. Als je niet zeker weet hoe kwetsbaar een gebied is, ben je in ieder geval natuurvriendelijk bezig wanneer je de cacheplek zo onverstoord mogelijk achterlaat. Het zekere voor het onzekere nemen kan nooit kwaad! Het is dan flauw om mensen die hun best doen om de natuur te sparen belachelijk te maken. Een ander argument voor een duidelijke hint is het bekorten van de zoektijd. Vergis je niet, soms verstoor je de natuur al door op een bepaalde plek lang aanwezig te zijn. Je laat er mensengeur achter, maakt er geluid en zorgt er zo voor dat de dieren die in de directe omgeving leven zich minder veilig voelen. Het maakt dan uit of je binnen 5 minuten weg bent omdat je de cache gevonden hebt, of dat je na een uur nog steeds aan het rommelen bent in een steeds groter wordende cirkel omdat de cache zo moeilijk verstopt is. De cache die JGeo aanhaalt ken ik ook, en ook ik heb me daar geërgerd. Extra zelfs, omdat die cache verstopt is door IVN'ers in het kader van een opdracht voor de natuurgidsencursus. De zoeksporen zijn daar ontstaan omdat de eindlocatie niet goed was uitgepeild (schijnt inmiddels verbeterd te zijn). En tja, zien mensen zoeksporen rond alle bomen dan is de conclusie al snel: de cache ligt dus ergens bij een boom dus wroeten maar! Dat de hint iets heel anders zegt valt dan niet meer op. In contacten met natuurbeheerders kun je als cacher profiteren van de kennis die de beheerder van het gebied heeft. Maar andersom geldt het ook! Er zijn weinig natuurbeheerders die zelf actief cachen. Zij weten niet precies hoe cachers die een cache zoeken te werk gaan, en wat bijvoorbeeld het effect kan zijn van het wèl toestaan dat een cache ver van het pad wordt verstopt, en behoorlijk diep begraven wordt. Dat mag dan op die éne plek geen probleem zijn maar cachers nemen de ervaring mee op hun volgende zoektocht. Bijvoorbeeld, omdat het 5-meterbeleid redelijk algemeen is binnen Nederland, weet je als cacher op den duur dat een berekende cacheplek niet goed kan zijn wanneer deze veel te ver van het pad ligt. Je gaat daar dan ook niet zoeken (ik tenminste niet). Dus hints bij natuurcaches: jazeker, en zo duidelijk mogelijk!

Ja hoor, weer zo'n discussie waarvan je meteen al weet dat het een oeverloos uitwisselen van meningen zal worden, omdat ieder 'kamp' gelijk heeft vanuit de eigen optiek. Zal ik eens verklappen waarom er nooit overeenstemming zal komen? De zogenaamde 'geocaching-community' is slechts een marketingtruc. Ja, vroegah misschien, in den beginne, kon je nog een beetje spreken van een groep gelijkgestemden. Mensen met een tic voor technische snufjes die daarnaast graag buiten op pad gingen. Maar nu? Het cache-aanbod is enorm divers geworden. Nog steeds prachtige natuurcaches, maar veel meer oppikkers in de bebouwde kom en carpoolcaches, plus een gigantische berg puzzelcaches. Prima, zeggen veel cachers, voor elk wat wils! Maar beste mensen, met een divers aanbod haal je ook een divers publiek binnen. Ik vind het niet gek dat de verschillen niet alleen te zien zijn op het gebied van cachesmaak. Zogenaamd zijn we allemaal avontuurlijk aangelegd, want dat staat op de startpagina van gc.com. Jaja, en iedere Ferrari-bezitter is een snelle jongen! Zo zijn we oorzaak en gevolg aan het omdraaien. De eerste lichting cachers was vast avontuurlijk, en ging daarom cachen. Volgens mij gaan tegenwoordig nogal wat mensen cachen om zich avonturier te kunnen voelen ... maar het moet niet te vermoeiend worden en dus is het wel handig wanneer je de eindcoördinaten van multi's en puzzelcaches via de achterdeur kunt krijgen. Op avontuur gaan bekt goed. Wie vindt een voortuincache of een powertrail een echt avontuur? Eerlijk zeggen! Gelukkig voor Groundspeak zitten er nog hier en daar pareltjes in de database waardoor de term 'avontuur' niet helemaal een loze kreet is. Vaak zijn dat wat lastigere caches, waar de maker meestal veel tijd, energie en geld in heeft gestoken. En nu komen steeds meer makers er achter dat hun inspanningen weggegooid zijn, omdat de 'community' uitgebreid spoilert op YouTube, GeoLeaks, Twitter etc. Uit protest zijn al verschillende 'avontuurlijke' caches het archief ingegaan. Geen wonder dus dat Groundspeak officieel stelling neemt tegen spoileren. Want als de laatste spraakmakende cache gearchiveerd is, bestaat het avontuur uit het ontwijken van hondendrollen. Da's nog eens spannend! Wen er dus maar aan. Dankzij de 'voor elk wat wils'-cultuur hebben we nu een 'ik doe toch wat ik wil'-cultuur. Ik doe ook wat ik wil, ik ga lekker lange-afstandswandelpaden lopen met de track in de GPS. Niet avontuurlijk? 't Is maar hoe je het bekijkt. Lopend in de natuur zie je altijd wel iets bijzonders en onverwachts, en dat is voor mij (net als vroegah bij het cachen) het mooiste avontuur.

My two cents: gc.nl probeert met hun handleiding beginnende cachers een plezierige introductie in de wereld van geocaching te geven. Als je zo'n beginnende cacher meteen al gaat invoeren in alle controverses die daarin binnen Nederland zijn geweest en volgens mij nog steeds zijn, door het noemen van de 'conculega' zou je die beginner ook direct al een aversie tegen de hobby kunnen aansmeren. Niet doen dus. Verder: een uitgebreid en goed leesbaar document. Hier en daar wat storende tikfoutjes zoals stach (= stash) en cash (= cache). En inderdaad, Spoiler is ter ziele dus die link kun je beter uit de handleiding halen.

Jazeker: toestemming verlenen en overleggen over een cacheroute kost de boswachter tijd, dus moet doorberekend worden aan de cachelegger. Bedoel je zoiets? En PS, ik heb al gestemd vandaag op een 'natuurvriendelijke' partij!

Is natuuronderhoud in IVN-verband ook goed?

Maar ... als je het echt belangrijk vindt dat er in Nederland genoeg mooie en waardevolle natuur blijft, o.a. om er te kunnen gaan cachen, heeft schrijven op dit forum niet zoveel nut. 1. Word lid van een natuurbeschermingsorganisatie als Natuurmonumenten of een Provinciaal Landschap, zodat deze organisaties meer geld binnen krijgen om hun eigen gebieden goed te beheren en zo mogelijk uit te breiden. En vooral: 2. Ga bij de Provinciale Staten-verkiezingen van 2 maart a.s. stemmen op een partij die het natuur-afbraakbeleid van de huidige regering niet steunt! Groetjes, Fangorn.

Mijn ervaring is, dat je op een gegeven moment uitgeschreven bent (tenzij het over natuur gaat maar ehhh ... dan gaat het niet meer op een cachersblaadje lijken). Ook mijn dank aan de redactieleden, niet alleen gezellige schrijvers maar toevallig ook nog gezellige mensen.

Deze discussie komt regelmatig voorbij en dat vind ik terecht, want er zijn telkens opnieuw cachers die zich afvragen hoe je de gemiddelde kwaliteit van caches kunt verbeteren. Voor wie het ziet als een herhaling van zetten die iedere keer opnieuw tot hetzelfde oeverloze gezeur leidt: het gaat echt niet alleen om de ouwe hap die zich beter voelt dan beginnende cachers en wel eens even zal vertellen hoe het hoort. En is dat trouwens wel zo? Voor mezelf sprekend: ik ben ouwe hap (7 jaar geleden begonnen). Ik voel me echt niet beter dan beginnende cachers maar ik denk wel dat voor een startende cacher anno 2010 heel anders aan de hobby begint dan in 2003: - met veel mobieltjes kun je tegenwoordig cachen, je hoeft er (zeker als beginner) dus niet per se dure apparatuur voor aan te schaffen; het is gewoon het uitproberen van een onbekende functie van je nieuwe gadget. - in 2003 hadden wij binnen een straal van 15 km rondom huis misschien 10 caches, tegenwoordig zijn het er op de meeste plaatsen honderden. Is het gek om te veronderstellen dat veel beginnende cachers tegenwoordig gaan cachen zonder zich van tevoren verdiept te hebben in de hobby, en dat de kans groot is dat hun eerste gevonden cache een ‘micro bij een lantaarnpaal’ is? Als je zó aan cachen begint, is dat dus het beeld dat je ervan meeneemt. Als dat het beeld is dat je als beginner van cachen hebt gekregen, wat voor caches ga je dan zelf leggen? Precies, de kans is groot dat het ook een ‘micro bij een lantaarnpaal’ wordt. Dan komt daar zo’n stelletje betweters die al lang cachen en die zeggen dat dat een flutcache is, dat je iets beters moet leggen. Als ik nu beginner was zou ik me afvragen: waarom zijn er dan zoveel van en waarom worden ze zo vaak gelogd? (Dat vraag ik me sowieso af ...) Mijn teamgenoot (die overigens behoorlijk op cachen is uitgekeken) heeft een prima omschrijving voor flutcaches: kosten en moeite zijn gespaard. Enkele voorbeelden wat betreft kosten en moeite: - een fotorolletje met een verknipt A4’tje erin kost (bijna) niets. - een cachepagina met twee regeltjes tekst kost weinig moeite. - toestemming voor een cache in je eigen voortuin kost geen moeite. - een ammobox met een logboek, pen en wat goodies kost al gauw 10-15 euro. - aan een cachepagina met foto’s en achtergrondinformatie over de route ben je behoorlijk wat tijd kwijt. - toestemming voor een cache (vaak inclusief WP’s) in een natuurgebied kost tijd, vraagt soms overredingskracht en is in sommige gebieden niet gratis; sterker nog, soms steek je er veel tijd in en lukt het uiteindelijk helemaal niet. Dus ik zal wel simpel zijn, maar als ik in de overzichten zie dat de cachedoos een micro is ben ik al bijna afgehaakt. Tien tegen één dat bij het openen van de cachepagina een half A4’tje te zien is, plus een grote kans dat de verstopplek niet bijster interessant is. Is dat nou cachen? Als de maker geen moeite heeft gedaan doe ik het ook niet. Ben ik daarom arrogant? Gelukkig zijn er in iedere jaargang cachers wel mensen die zich op den duur gaan afvragen hoe je iets kunt doen om de gemiddelde kwaliteit van caches te verhogen. Ze hebben helemaal gelijk! Ook al komt er geen pasklare oplossing uit de discussie, en is de kans niet groot dat ‘Amerika’ er iets aan doet: hoe vaker dit ter sprake komt, des te meer mensen gaan erover nadenken. Groetjes, Fangorn

Mensen, laten we niet moeilijk doen. Voortuincaches zijn vaak een schoolvoorbeeld van caches waar de plaatser weinig moeite in heeft willen steken. Geen moeite gedaan om een interessante plek te zoeken, geen moeite willen doen om voor zo'n plek toestemming te vragen. De cacher mag zich bekeken voelen en proberen om ongezien te loggen. Waarom zou een cacher zich daartoe verplicht moeten voelen? Als de plaatser niet zorgt voor een verstopplaats waar je rustig kunt zoeken, hoef je als zoeker toch ook niet moeilijk te doen? Kom op, bel gewoon aan om te vragen waar de cache ligt, en als de tuinbezitter niet thuis is kun je proberen of de buurvrouw misschien opendoet. "Weet u of hier een cache ligt?" "Weet u of uw buren misschien aan geocachen doen?" De politie zullen de buren vast niet bellen als je het op deze manier probeert. Staat de plaatser zo misschien een beetje voor aap in de buurt? Nou, daar kun jij als cacher niets aan doen. Groetjes, Fangorn (die al jaren geen voortuincache meer heeft gelogd).

Hmm, heb je ook iets aan ervaringen ‘uit het verleden’? Tegenwoordig cache ik nauwelijks meer omdat er in de buurt nog zelden een cache bij komt die ik leuk vind (= lange natuurwandeling). Maar zulke caches heb ik vaak als vrouw in mijn eentje gelopen, met veel plezier en zonder dat ik me ongemakkelijk voelde. Net als De Koloniste ben ik er altijd van uitgegaan dat enge mannen zich voornamelijk ophouden op plekken waar te scoren is (om het zo maar uit te drukken) en dat is geen twee uur gaans van de dichtstbijzijnde parkeerplaats. Wel grappig in dit verband is de keer dat ik lekker zat te lunchen op een picknickbank (de enige in de buurt) toen er een andere (mannelijke) wandelaar aan kwam. Die voelde zich bijzonder ongemakkelijk toen hij vroeg of hij erbij mocht komen zitten, want hij had het idee dat ik misschien zou denken dat hij foute bedoelingen had! Alleen cachen/wandelen heeft ook voordelen. Je wordt niet afgeleid door geklets en kunt dus meer genieten van je omgeving. Ik maakte op mijn solotochten altijd veel meer natuurfoto’s dan wanneer ik met meer mensen op pad was. Doordat je stiller bent heb je ook meer kans om wild te zien (o.a. een groep van drie wilde zwijnen!). En onderweg word je als alleengaander vaker aangesproken (“Bent u de weg kwijt?”) dan wanneer je in een groep loopt. Dat levert soms een leuk praatje op want de gemiddelde natuurwandelaar vertelt – net als ik - graag over wat hij/zij in de omgeving gezien heeft. Dat alles geldt voor natuurwandelingen. In de bebouwde omgeving ligt dat anders, ook voor mij. Daar cache ik dus niet graag. Tip voor caches die in een voortuin lijken te liggen: gewoon aanbellen en vragen. En voor caches in de bebouwde kom in het algemeen: gebruik een officieel uitziend clipboard voor je cachepapieren, dan denken veel mensen dat je iets aan het controleren of opmeten bent. Groetjes, Fangorn.

Pfff wat een discussie weer, zowel hier als op het forum van gc.com. Ik heb lang op mijn handen gezeten maar nu wil ik toch eventjes een paar kanttekeningetjes kwijt. Laat ik eens vooropstellen dat iedereen die bij welke caching-site dan ook (enkele personen bij gc.com uitgezonderd) aan het werk is, als vrijwilliger bezig is. Vertel mij eens waarom een vrijwilliger dingen zou moeten doen waar hij (zij) niet achter staat? Er is echt geen verplichting tot samenwerking, er zijn alleen ‘verontruste cachers’ die dat graag zouden willen. Het verbaast mij dat op het forum van gc.com een situatie van 7 (ja zeven!) jaar geleden wordt bovengehaald om aan te tonen dat iemand niet betrouwbaar zou zijn. Zo ken ik er ook wel één maar dan van vorige zomer, en het gaat natuurlijk om een andere persoon ... Die andere persoon heeft vorig jaar maandenlang zitten jokken over zijn aliassen en heeft bovendien op het forum van metacaching laten zien hoe je je als keurig forumgebruiker gedraagt (...). Moet je dan verbaasd zijn dat ook bij gc.nl sommige mensen een goed geheugen hebben en misschien nieuwe problemen op hun forum zien aankomen waarop zij helemaal niet zitten te wachten? Om in keukentermen te spreken: een koekje van eigen deeg.

De nieuwe Spoiler is nu ook weer als PDF verkrijgbaar ... Kijk bij de downloads. Groetjes, Fangorn.

Ik zal mijn spiegeltje meenemen. Groetjes, Fangorn.

Ik vind het leuk als mijn caches gelopen worden (wie niet?) en daarom probeer ik om alle vinders iets goeds te bieden. Dat betekent regelmatig controleren, goodies bijvullen, mails over mijn caches snel beantwoorden, en ook niet te lang wachten met actie als er problemen lijken te zijn. Meestal lukt het wel om binnen een week te gaan kijken wat er loos is. Is een cache geript dan gaat-ie op disabled en dan kan het wat langer duren voordat hij weer online komt - als je de doos te snel vervangt neemt dezelfde ripper misschien wel opnieuw de buit mee naar huis. Ook heb ik wel eens te maken gehad met groot bosonderhoud in de buurt van de cachelocatie, en ook dan gaat de cache langer op disabled, o.a. voor de veiligheid van de cachers. Het scheelt natuurlijk dat ik niet zoveel caches te onderhouden heb, dat ze allemaal redelijk dicht bij huis liggen en dat ze niet extreem druk bezocht worden omdat het bijna allemaal langere wandelingen zijn. Dat zijn trouwens bewuste keuzes geweest, ik wil genoeg tijd aan mijn caches kunnen besteden. Groetjes, Fangorn.

Hè, hè, puh, puh, we hebben de achterstand ingelopen. Ook de PDF van Spoiler 16 is nu te downloaden. Groetjes, Fangorn.

Hé. wat grappig dat via een omweg zelfs Spoiler nog voorbij komt. rhr_nl, Spoiler kan alleen maar Spoiler zijn juist doordat het ONafhankelijk is van .nl. Zou het onder de paraplu van .nl vallen, dan zouden we - in ieder geval in het verleden - nooit over andere cachingsites hebben mogen berichten want dat was een aantal jaren geleden min of meer verboden hier op het forum! Misschien is het zelfs wel een beetje aan de opstelling van Spoiler te danken dat dat veranderd is? Want ik vind het een goede verandering. gc.nl is per definitie beperkt omdat het een portaal enkel en alleen voor gc.com is. Bij gc.com zijn veel dingen prima, maar lang niet alles. Ik heb nooit geprobeerd om bij gc.com veranderingen doorgevoerd te krijgen maar van vrijwilligers bij gc.nl lees je op dit forum al jaren dat Nederland op cachegebied een kleintje is, en dat Nederlandse ideeën daardoor bij .com weinig gehoor vinden. Het gaat dan bijvoorbeeld om het kunnen waarderen van caches bij het loggen, en meer kwaliteitseisen buiten het verplichte logboekje. En dus komen er andere initiatieven van de grond. Geen van alle zo grootschalig als gc.nl maar allemaal wel serieus gemeend en met een eigen filosofie. Denk nu niet dat ik een fan van de buren ben, het tegendeel is waar. Het enige echt nieuwe daar is volgens mij nog steeds dat cachers er binnenkort caches kunnen publiceren zonder enige controle. Ja, ook global vindt dat je toestemming moet hebben als dat nodig is maar wenst er niet op te controleren. Dus kan een plaatser doen wat hij wil en dat vind ik geen goede zaak. Met name voor de verhoudingen tussen cacheleggers en natuurbeheerders. Verloren moeite dan, al die andere cachingclubjes? Nee. Voor mijzelf zeker niet want bij qualitycaching en metacaching kan ik beter mijn ei kwijt dan bij gc.com. En verder ... zulke initiatieven mogen tegenwoordig hier ook besproken worden. Bij discussies zoals deze komen allerlei standpunten voorbij. Je hoeft het er niet mee eens te zijn maar het lijkt in ieder geval sommige mensen aan het denken te zetten. Net zoals gebeurt bij artikelen in Spoiler. Groetjes, Fangorn.

Dan heb ik wel vaker nestkastjes met caches gevonden! Maar 'nestcaches' zijn meestal goed herkenbaar: door het afgesloten vlieggat of door een logo ergens op de kast. De hint in de beschrijving wil ook wel eens helpen (tjiep-tjiep!). Groetjes, Fangorn.

Die staat er nu bij metacaching. Daar zie je alleen de PM caches in de overzichten, wanneer je meer info wilt kan dat alleen als je PM bij GC bent. Groetjes, Fangorn.