Team Aragorn

Ook een beetje inhakend op deze discussie elders, moet ik toch bekennen dat de tweedeling tussen de avonturiers (cachen als spannende speurtocht met bijzondere tussenpunten) en wandelaars/fietsers (cachen als leidraad voor een mooie route) mij niet voldoende lijkt. Waar is de categorie 'cachen als wedstrijd' ...? Mensen die per auto een regio leeg willen cachen, liefst in één dag? Met de avonturiers kan ik meevoelen. Zulke caches zijn het zout in de pap. Maar ... soms leiden de opdrachten onderweg zó af dat de natuurbeleving er onder lijdt. In ieder geval is dat bij mij af en toe het geval, vooral als je niet alleen óp maar ook tússen de WPs iets moet doen. Als ik het mag zeggen, the one and only CloudCache die ik heb gedaan hoort voor mij in die categorie. Als wandelaar of fietser een route langs caches uitzetten: daar is in principe toch niet zo heel veel mis mee. Pluspunt 1: de cacher is goed in beweging, lekker gezond. Pluspunt 2: de cacher heeft tussendoor vaak de tijd om ruimschoots van de natuur te genieten. Tenzij het natuurlijk zo'n route is waarop je om de 200 meter moet bukken en schrijven. Wel lijkt het er soms op dat leggers liever een trail dan een multi maken, omdat de eerste beter bezocht wordt. Dat vind ik dan weer jammer, want daarmee komt toch het puntenjagen om de hoek kijken. En ook een gemiste kans, is dat het op deze manier minder duidelijk wordt wat de samenhang in een natuurgebied is. Cachers kiezen immers hun eigen route, doen soms maar een deel van de punten; bij een multi is het de legger die de route en volgorde bepaalt. Het wedstrijdcachen, ach ja, ooit hebben we daar zelf in enige mate ook aan meegedaan. Terugkijkend: je bent het zó zat en wij kregen er behoorlijk hoofdpijn van (letterlijk). Vreemd om te lezen dat er mensen zijn die wel eens een trailtje doen om favo's te kunnen uitdelen aan caches die de moeite waard zijn. Dat kan ik me dus echt niet voorstellen, valt in de categorie chips moeten eten omdat je kinderen flippo's verzamelen (kennen de lezers dat fenomeen nog?). Helaas is het echt niet zo dat vroegâh alles beter was. Met cache-ervaring vanaf juni 2003 - goed, niet vanaf den beginne maar toch nog een beetje in de goeie ouwe tijd - kan ik me toch wel herinneren dat er ook toen al bekende namen waren die in hun logs schaamteloos toegaven dat ze zo ver mogelijk met hun 4WD het bos in reden om niet te ver naar een cache te hoeven lopen. En wat cachekwaliteit betreft, de ouwe stompen hadden in het begin de natuurgebieden voor het uitzoeken. Is het dan moeilijk om een mooie route uit te zetten? Eerder het tegendeel, het wordt moeilijk om een slechte route uit te zetten. Op tussenpunten bouten tellen was een geliefde werkwijze, zijn dat verrassende WPs? Bovendien: zeker tot 2005 was een cache die met toestemming was gelegd, een uitzondering. Er zijn caches uit die periode door kwade boswachters weggehaald, omdat ze op de meest kwetsbare plaatsen lagen. Diederikus, als je enkele van de nog bestaande caches uit die tijd gaat lopen, denk ik dat het overgrote deel niet in de top van jouw klassement terecht zal komen. In deze discussie is vaker geschreven dat Flevoland niet zo'n bijzonder interessante cacheprovincie zou zijn. Wat?? De provincie waarin het Horsterbos en de Oostvaardersplassen liggen, oninteressant? Het wordt tijd dat er cacheleggers komen die dat voor anderen zichtbaar willen en kunnen maken! Zoek samenwerking met Staatsbosbeheer, het provinciale landschap en plaatselijke IVN-afdelingen. Caches met díe insteek hebben in mijn ogen een enorme potentie.

Diederikus weet altijd weer iets interessants aan te zwengelen, althans in mijn ogen. Als ik in de gelegenheid ben ga ik je cache deze zomer zeker eens doen! Maar dat heb ik me al eerder voorgenomen, en het ontbreekt me voornamelijk aan 2x anderhalf uur reistijd ... Maar on topic: sommige mensen hebben meteen bij hun eerste cache de wil en de tijd - en de inspiratie - om er iets bijzonders van te maken. Geocaching is in mijn ogen niet zozeer een kunde die je moet oefenen, vandaar dat je niet zoals bij zingen en schaken lang met de hobby bezig moet zijn om iets aparts te produceren. In wezen is de grondslag heel simpel. Een van de redenen dat er relatief weinig caches met hoge scores zijn, is m.i. dat het leggen van zo'n cache veel tijd kost, zowel qua productie als qua onderhoud. Ten tweede worden zulke caches, omdat ze vaak meer tijd kosten, relatief weinig gelogd. Als legger is het verleidelijk om te besluiten iets eenvoudigs te leggen waarbij je met minder moeite meer bezoekers scoort.

Dat kun je dus beter niet doen! 'n Jaar of 15 geleden werd aangeraden om slaolie op een vastzittende teek te doen, ook dan krijgt-ie geen zuurstof en laat los. Maar de ideeën hierover zijn veranderd, een teek met zuurstofgebrek schijnt geneigd te zijn om juist 'in paniek' zijn maaginhoud in de bloedbaan van de gastheer te brengen en daardoor besmetting met Lyme te veroorzaken. Dus werken ook wij met de koevoet (O'tom), prima dingetje zelfs voor de kleinste teken. Verkrijgbaar bij dierenspeciaalzaken. Wij schuiven overigens het koevoetje onder de teek en draaien hem er dan uit. Edit: in de link die Twin Peaks in zijn post geeft staat dat je een teek vóór het verwijderen vooral niet moet verdoven met alcohol of een brandende sigaret. Dat is dus ook vanwege een mogelijke schrikreactie van de teek, waarbij zijn maaginhoud in jouw bloed terecht komt.

Niet mopperen wanneer ik een fout coördinaat heb berekend / ingevoerd ...

Psies. Daarbij, juist als je een bijzondere cache hebt gemaakt lijkt het me de moeite waard om die voor iedereen open te stellen. Dan kun je een beginneling laten zien wat er zoal mogelijk is!

Ooit hebben we een cache gevonden waar allemaal eenvoudige tekenpincetten in zaten. Dat was in een tijd dat veel mensen nog niet zo alert waren op teken. Goed initiatief dus. In een grijs verleden was het ook een tijd gebruikelijk dat er in de cache een certificaat zat voor de eerste vinder. Daarop geinspireerd heb ik in mijn cache Het Eerste Vinder Gevoel (ga m niet zoeken, hij zit al jaren in het archief) voor alle vinders een certificaat gestopt. Er zijn daarvan meer dan 100 stuks meegenomen, bijna iedere vinder ging met een genummerd kaartje weg. Nog steeds ga ik met wat spulletjes op pad. Ruilen gebeurt zelden, een leuke tocht krijgt gewoon wat. Op vakantie doe ik meestal een paar oude Nederlandse muntjes in de cache. Centen en stuivers zat! Voordelen: het past bijna overal in en je neemt een paar muntjes zo makkelijk mee in de rugzak. Die ene eigen cache die ik nu nog heb, probeer ik een leuke inhoud te geven. Inderdaad, dan kun je continu blijven aanvullen! Maar ik vind het nou eenmaal leuk om aan het eind een 'echte' schat te bieden. Zolang de kosten niet boven het PM-bedrag uit komen, is het geen probleem.

Er zijn 15 stemmen voor, dus niet alleen jij wilt de GdO terug?

quote "Dagwacht" Het enige wat wij hebben gemerkt dat bij een hoog gewaardeerde cache het percentage favo's daalt als een member besluit premium member te worden. Wij hebben bijvoorbeeld bij Een Sprooi Mookje heel bewust gekozen voor NIET Premium only om kinderen ook ten volle te laten genieten van deze cache. Dat het percentage favo's daalt is toch niet zo gek, wanneer iemand besluit om pm te worden, heeft hij/zij vast niet altijd zin om de berg gevonden caches door te spitten op zoek naar favo-waardige tochten! Ik maak nooit pm caches, de drempel voor natuurtochten wil ik zo laag mogelijk houden (voor kinderen en grote mensen ...)

Iedereen die tot dusver heeft gereageerd: bedankt voor het meedenken! De wensen en uitgangspunten zijn heel divers (dat had ik niet gedacht ) dus van tevoren is het belangrijk om te bedenken voor welke doelgroep je zo'n natuurcache maakt. Open deur ...? Nou nee, zelfs als je doelgroep 'natuurliefhebbers' is, zijn de wensen nog divers. Wie verder nog opmerkingen heeft: zet ze vooral in dit draadje. Hoe meer zielen hoe meer vreugd!

Nou, tot nu toe zijn er in ieder geval al de nodige zienswijzen en suggesties langsgekomen, sommige zelfs tamelijk origineel van aard! Net als Diederikus vermoed ik dat er best mensen zijn die - al is het maar voor tussendoor - best een keer een tocht door de natuur willen proberen en daar dan ook nog plezier aan kunnen beleven. 't Is net als met spruitjes eten, één keer een verrassend gerecht met die dingen en daarna is het misschien voor altijd je favoriete groente. Verwacht alleen niet volgende week een nieuwe cache ... die trouwens in ieder geval een multi wordt. Niet omdat het hier 'moet' maar omdat ik dat toevallig zelf de leukste variant vind.

Kijk, nu komt de discussie meer in een richting waar ik wat aan heb. En inmiddels is er in ieder geval één ideetje opgeborreld dat eerst nog diep onder water zat. IVN staat inderdaad voor educatie, ff denken, tegenwoordig zijn we Instituut Voor Natuureducatie en duurzaamheid ... Heel vaak staat daarbij het enthousiast maken van kinderen centraal, dus zo gek is het niet om aan een kindercache te denken. Vooral omdat ik de indruk heb dat er weinig volwassen cachers zonder kinderen zijn die uit principe niet aan een kindercache beginnen - lees de logs bij een willekeurige kindercache maar na. Hoewel veel mensen er niet in lijken te geloven, is het voor mij een uitdaging om een natuurcache te gaan maken die niet uitsluitend natuurcachers (laten we ze zo maar noemen) aantrekt. Daarbovenop is het een uitdaging - en de lol - om niet telkens aan hetzelfde wiel te draaien. Da's het plezier van de cachelegger. Alleen maar een mooie route uitzetten met een paar WPs onderweg is voor één of twee keer leuk en daarna niet echt interessant. Hoe mooi het natuurgebied ook is. Om een rare vergelijking te maken: eigenlijk wil ik zoiets als het fenomeen Sinterklaas. Voor kinderen gaat het om de cadeautjes, voor pubers om de surprises en voor volwassenen om de traditie. Een Baboesjka. Vooruit maar met de tips, ik vind dit wel een aardig draadje worden.

Dank voor jullie bijdragen. Het valt mij op dat (bijna?) iedereen die heeft gereageerd al regelmatig natuurcaches loopt. Zonder iemand op de tenen te willen trappen: dat is eigenlijk niet mijn beoogde doelgroep. Hebben jullie ook nog ideeën voor een natuurcache 'met iets extra's' die juist door de extraatjes aantrekkelijk zou kunnen worden voor mensen die anders liever geen natuurcache lopen?

Een natuurcache gaat (vanzelfsprekend?) door de natuur. Maar wat voor extra dingen kunnen een natuurcache nóg leuker of interessanter maken? Zelf heb ik daar natuurlijk wel ideeën over, maar dat is vanuit mijn IVN-achtergrond. Ik ben benieuwd naar wat het 'publiek' graag zou zien. Dus kom maar op met die tips!

Team Aragorn Jammer dat je uit pragmatisme caches legt, ik vond je cache die in de vlindertuin uit kwam juist zo geweldig. Had een leuke middag gehad en veel geleerd. Ik loop zeker ook wel eens paaltjesroutes, maar die kunnen niet tippen aan de lol die ik een hele middag heb gehad. De cache maakte het voor mij +++ Regenboog, het pragmatisme heeft niet zozeer te maken met het leggen van caches, maar met het publiceren van die caches bij www.geocaching.com. Ik heb ook op andere sites caches gepubliceerd maar daar kwam slechts een kleine groep cachers op af en die groep was niet de doelgroep die ik voor het IVN voor ogen had. Het leggen van caches an sich is voor mij een reden om lekker veel buiten te zijn, in een mooi gebied en anderen daarvan uiteindelijk laten meegenieten. Misschien dat het dit jaar lukt om nog een Vlindertuin-achtige cache te maken, anders wellicht in 2015. Ideeën zijn er volop maar de tijd ontbreekt momenteel. En ik vind het niet leuk om 'dan maar' iets ondermaats op internet te zetten.

Nou, bij mij zit er nooit een trailtje tussen. Vorig jaar waren we in Zwitserland, daar kon je in de buurt van een groot bergmeer 4 caches achter elkaar vinden. De eerste was nog aardig, viel mooi samen met de eerste pauze. Maar om dan na een half uurtje lopen alwéér op zoek te moeten? Net weer lekker in cadans, moeten wachten totdat er geen medewandelaars in de buurt zijn, kortom de rest hebben we lekker laten zitten. Waar zou Groundspeak zijn zonder al die gekken die een cache willen leggen? Ze schijnen er zelf een bij HQ in Seattle gelegd te hebben (daar heeft ooit een TB van mij in gezeten, vandaar dat ik het weet) maar dat schiet niet op in de database. Ja, ik zie mezelf dus als vrijwilliger die er eer in stelt om een mooie route uit te zetten die regelmatig gecontroleerd wordt, met op het eind een cache met ruilspulletjes die óók regelmatig gecontroleerd wordt (en zo nodig van aanvulling voorzien). En net zoals bij ander vrijwilligerswerk dat ik doe, vind ik het zonde als ik zie dat medevrijwilligers (d.w.z. cacheleggers) er met de pet naar gooien.

Dagwacht, WIJ - de cacheleggers - zijn die vrijwilligers. Wat heb jij van Groundspeak ooit gekregen/gehoord m.b.t. de bijzondere caches die je gelegd hebt? En wat mezelf betreft: zeker de laatste route die ik uitgezet heb, is bedoeld om mensen die anders niet of minder de natuur in zouden gaan, voor een paar uur naar buiten te lokken en daarbij wat natuurkennis te laten opdoen. Een nieuwe doelgroep zogezegd, mensen die niet geïnteresseerd zijn om met publiekswandelingen van het IVN mee te gaan of een paaltjesroute te volgen. Tja, en dan moet je slikken en concluderen dat als het om cachen gaat, gc.com het makkelijkste kanaal is om een grote groep mensen met je aanbod te bereiken. Het is dus zeker niet uit overtuiging dat ik gc-caches leg, het neigt naar pragmatisme.

Toch dacht ik dat er in veel meer landen Schmetterlinge, butterflies o.i.d. zijn. Kijk op andere fora, ook daar zijn mensen kritisch over het aanbod en de wegwerpcultuur. Ergens anders (ik geloof in een draadje waarin je je voorkeur kon uitspreken voor cachesoorten) heb ik geschreven dat er veel landen zijn waar multi's niet nodig zijn omdat je daar al vele uren onderweg moet/kunt zijn voor een tradi. Bergachtige gebieden zoals Oostenrijk en het bij ons favoriete Zwitserland, zijn daar een goed voorbeeld van. Of je nu het bedrijf dat eigenaar is van gc.com wegzet met een dollarteken of niet: feit is dat wereldwijd tienduizenden cacheleggers gek genoeg zijn om flinke bedragen uit te geven (om maar niet te spreken over de gespendeerde tijd) voor het leggen van een cache die vervolgens voor niets aangeboden wordt voor publicatie op gc.com. Dat heb ik ook gedaan, is mijn eigen keuze. Ik ben geen PM omdat ik het lidmaatschapsbedrag liever uitgeef aan het cacheleggen. Is ook mijn eigen keuze. Maar al met al zijn het wel de vele bijzondere caches die geocaching uitstraling geven, en niet de kokertjes bij de lantaarnpalen. Vind je het gek dat met name mensen die proberen iets bijzonderste maken, zich ergeren? Groundspeak maakt graag gebruik (misbruik) van al het vrijwilligerswerk. Dan zou het in ruil daarvoor zich ook best iets meer van de vrijwilligers aan mogen trekken.

Meen ik me toch 'n geintje te herinneren ...

Het zal toch niet vaak voorkomen dat een fysiek WP aangezien wordt voor een cache. Dus als de regel voor de minimum-afstand tussen twee caches eens gelijk (of zelfs wat groter ...) zou worden, en de minimum-afstand tussen twee verschillende WPs, of tussen een WP en een cache, wat kleiner? Offtopic: grappig, toen sommige mensen een tijdje niet schreven op dit forum las ik wel eens dat men dat miste. Nu gaat het weer de andere kant op. Moet ik hieruit maar concluderen, dat mensen het gemist hebben, om zich lekker te kunnen ergeren? 't Moet niet gekker worden hè.

Eigenlijk kijk ik in de overzichtslijsten bijna uitsluitend naar het multi-icoontje. Dus zou je wandeling bij mij in de buurt liggen, en het mystery-icoontje krijgen, dan zou hij waarschijnlijk aan mijn aandacht ontsnappen. Hoe streng de reviewers tegenwoordig zijn weet ik niet. Ik heb jaren een multi gehad waarvoor je eerst thuis moest puzzelen (googlen) en die had toch gewoon het multi-icoontje.

Heb ik veel ervaring met het maken van enquêtes?? Dachtutnie? Maar goed, anderen kunnen er prima een opstellen - en snel! Wat ik graag leg is een cache die ik zelf ook het liefst zou willen doen: dus een multi door de natuur. Waar je een paar uur kunt dwalen, waar je nog iets van opsteekt. Aan het eind wat leuke ruilspulletjes voor kinderen (ongelofelijk hoeveel 'grote kinderen' dan ook iets willen ruilen!). Zo'n cache eist wel onderhoud want als ik zelf cache kan ik me ook behoorlijk ergeren aan natte behuizingen, schimmelige logboeken, WPs die niet goed meer functioneren, cachebeschrijvingen die niet up-to-date zijn, caches vol rotzooi. Dus vind ik 2 of 3 caches wel het maximum om te 'hebben'. Grtz, Fangorn

Het leggen van kokers heeft in ieder geval gemaakt dat men veel makkelijker een cache gaat leggen. Want: - materiaalkosten zijn bijna nihil, dus je kunt er veel leggen - vervangingskosten zijn bijna nihil, dus je kunt ook ripgevoelige plekken kiezen - een cache hoort 'iets' te hebben - een microotje zoekt lekker moeilijk dus dat is dan de uitdaging. Bij mij roept een micro altijd de reactie 'kosten en moeite zijn gespaard' op ... of er anders iets mooiers had gelegen, doet er dan eigenlijk niet meer toe.

Dan heb ik nog wel een, misschien interessante, aanvullende vraag. Het is hier voornamelijk gegaan over de voorkeuren van zoekers. Daarnaast heb je de voorkeuren van plaatsers. Zijn er bijvoorbeeld plaatsers die het liefst een multi-mystery-traditional gelegd zouden hebben, maar hier om wat voor reden dan ook vanaf gezien hebben? Denk aan tijdgebrek, de gewoonte om oplossingen van lastige puzzels aan elkaar door te spelen, plaatsgebrek voor een multi? Zelf heb ik alleen maar multi's gelegd omdat ik ga voor natuurbeleving, en daarin past in mijn ogen geen cache die je binnen oplost, of een tochtje van 5 minuten van autodeur tot cache.

Volgens gc.com hebben we 47% multi's, 33% tradi's en 14% mystery's gevonden. De 100% wordt volgemaakt met wat er verder zoal op de markt is. Het eigenlijke percentage multi's is zelfs wat hoger, omdat we ook diverse niet-gc caches hebben gedaan die bijna allemaal multi's zijn. Ook zijn er de nodige mystery's die eigenlijk multi zijn, maar waar een thuispuzzeltje aan vooraf gaat waardoor de tocht geen multi mag heten (zie post #39 van Antarctica). Gelukkig zijn er in de omgeving momenteel nog wel wat multi's die we niet gelopen hebben, omdat het cachen buiten de zomervakanties om enkele jaren nagenoeg stil heeft gelegen. Een goed voornemen voor 2014 is daarom, om de mooie routes onder de 'nieuwe' multi's dit jaar eens te lopen. Dat er met name in Nederland relatief veel multi's zijn is niet zo verwonderlijk. In veel landen kun je tradi's leggen op plekken die ver buiten de bewoonde wereld liggen, waarvoor je al lopend een dag onderweg kunt/moet zijn. Zulke plekken zijn er in Nederland niet. Een cachelegger die hier een dagvullende cache wil aanbieden is daarom aangewezen op een multi. In Zwitserland, waar we al jaren vakantiecachen, lopen wij bijna uitsluitend tradi's die vaak op prachtige plekken liggen (en de tradi's die niet op zulke plekken liggen laten we net als in Nederland gewoon links liggen, zonde van de moeite). Waar ik eigenlijk wel benieuwd naar ben, is de verdeling van favo's over de cachetypen. Geen idee of daarover ergens informatie bestaat, want behalve hier en op gc.com kijk ik zelden op cachesites. Ik kan me zomaar voorstellen dat het aantal favo's per multi gemiddeld hoger is dan voor tradi's. Natuurlijk zegt ook zo'n score niet alles, want a. alleen PMs kunnen een favo weggeven en b. niet iedere PM doet dat ook. Maar toch, het zou interessant kunnen zijn.

Wat saai, bij mij klopt de stem precies met de stats.