Chez Diederikus ***

[Odlaniger]

En nu ga ik mijn post schrijven.

[Diederikus]

En nu ga ik mijn post schrijven.

Ik ben zeer benieuwd

[Dagwacht]

Hoeveel cachers kunnen er nog de boom in? En levert dat nog sterren op? Het kan natuurlijk ook zijn dat ik helemaal verward ben door alle metaforen.

Misschien behoor ik ook wel tot de domoren. Of is het dom-oren.

[Diederikus]

Iedereen kan de boom in. Als je valt dan zie je sterren. Het is domToren.

[Dagwacht]

Het is domToren.

Dat valt dan weer mee.

[Dagwacht]

De behoefte aan regels is recht evenredig met de frustraties.

 

Frustraties kunnen overgaan in moedeloosheid. Er valt toch niks te veranderen. We moeten de situatie maar nemen zoals die is.

Dan kunnen ook regels verminderen.

Het is als het schrikdraad om de wei. Paarden, bijvoorbeeld, zullen nooit uit zichzelf meer een grens overgaan, nadat ze eens een flinke opdonder hebben gehad.

[Odlaniger]

Wat een mooie dag. Maxima, multi maxima. En vervolgens kijg ik de tranen in mijn ogen: Letizia van Spanje. Wat hebben al die lelijke prinsen toch een goeie smaak.

 

Vanavond om 18 uur, pling gaat mijn mobiel. Pap, ga je met ons mee naar het restaurant van Diederikus? Dat wil ik wel eens meemaken, dus mijn fiets uit de hangar gehaald. Ter plekke blijkt het een kroeg te zijn, genaamd de Oranjebar. De kroegbaas, een Turk, vraagt aan mij of ik Grieks ben en één van mijn dochters beaamt dat en zegt dat ik uit Athene kom. Een leugen, ik kom van Lesbos. Een man van in de zestig kijkt lonkend naar mij. Een zuideuropeaanse rozenverkoper heeft succes en even later krijg ik een roos van de homo sapiens. Of not sapiens, want ik straal slechts heterosignalen uit.

 

Mijn eerste glas rum wordt verontreinigd met cola. Dan maar whisky. Ik heb gevraagd om whisky, niet om aangelengd ijs. Dus ik neem wraak. Ober, je hebt mijn half volle glas whisky weggehaald. Een gratis whisky dus. De tweede keer trapte hij er niet in, slimme Turk.

 

Inmiddels genoeg van alle Hollandse meezingers, vraagt dezelfde dochter of de Turk een Griekse sirtaki wil laten horen. Ja hoor, sirtaki met een Duitse tekst. Even later een Nederlands lied waarop ik de sirtaki wel wil dansen, maar dan zijn mijn dochters weer streng.

 

Wanneer alle flessen leeg zijn nemen wij afscheid van de barman, de homo sapiens, Minima, het mooiste meisje van de klas en de ambtenaren van de gemeentereiniging die gezamenlijk zingen: 15 miljoen bekers op dat hele kleine stukje aarde, die ruim je netjes op, laat Apeldoorn in zijn waarde.

 

We gaan fietsen naar huis, alle kinderen bezorgd over mijn fietsvaardigheid. Ik doe er graag een schepje bovenop. Pap: sla je been over je fiets.Welk been? Je rechterbeen. Wat is mijn rechterbeen? Hoppa, ik zit op mijn zadel. En ik zet mijn fiets in de zevende versnelling. Pap, niet zo snel! En de baldadigheid neemt toe. Ik steek mijn linkerhand uit als ik rechtsaf moet en vice versa. Het grut trapt er steeds weer in. Wanneer ik een sloot aan stuurbord zie, steek ik mijn rechterhand uit en terwijl mijn zoon zegt, pahap, niet doen, ligt mijn kwartet aan kinderen in de plomp.

 

Hoe mooi is het leven.

 

On topic: Diederikus, je hebt een geweldige 6 sterren kroeg.

[Dagwacht]

Dit paard, Odlaniger laat zich niet door grenzen weerhouden. Hulde!

Off topic. Ik ben ontroerd, echt! Door jou wordt de lucht weer opgeklaard en gaan we vanaf nu alleen maar (al dan niet cullinair) genieten.

[Diederikus]

De behoefte aan regels is recht evenredig met de frustraties.

 

Frustraties kunnen overgaan in moedeloosheid. Er valt toch niks te veranderen. We moeten de situatie maar nemen zoals die is.

Dan kunnen ook regels verminderen.

Het is als het schrikdraad om de wei. Paarden, bijvoorbeeld, zullen nooit uit zichzelf meer een grens overgaan, nadat ze eens een flinke opdonder hebben gehad.

Weer last van je metaf-oren?

Als ik dit vertaal naar geocaching: moedeloosheid betekent hier dat co's hun caches gaan archiveren omdat cachers ze gaan lopen op basis van cc-databases.

Als ik dit vertaal naar het forum: moedeloosheid betekent hier dat mensen ophouden het forum te bezoeken.

Een hoge prijs.

Vandaag was in ieder geval een dag van grote duidelijkheid.

De rest van het forum tegen Vlindertje, Antarctica tegen Barny. Als we dat niet oplossen, is moedeloosheid het resultaat. Mijn enige wapen is humor, maar dat is niet opgewassen tegen ego's. Ego's hebben geen humor.

Wie verzint er een list?

 

Wat een mooie dag. Maxima, multi maxima. En vervolgens kijg ik de tranen in mijn ogen: Letizia van Spanje. Wat hebben al die lelijke prinsen toch een goeie smaak.

 

Vanavond om 18 uur, pling gaat mijn mobiel. Pap, ga je met ons mee naar het restaurant van Diederikus? Dat wil ik wel eens meemaken, dus mijn fiets uit de hangar gehaald. Ter plekke blijkt het een kroeg te zijn, genaamd de Oranjebar. De kroegbaas, een Turk, vraagt aan mij of ik Grieks ben en één van mijn dochters beaamt dat en zegt dat ik uit Athene kom. Een leugen, ik kom van Lesbos. Een man van in de zestig kijkt lonkend naar mij. Een zuideuropeaanse rozenverkoper heeft succes en even later krijg ik een roos van de homo sapiens. Of not sapiens, want ik straal slechts heterosignalen uit.

 

Mijn eerste glas rum wordt verontreinigd met cola. Dan maar whisky. Ik heb gevraagd om whisky, niet om aangelengd ijs. Dus ik neem wraak. Ober, je hebt mijn half volle glas whisky weggehaald. Een gratis whisky dus. De tweede keer trapte hij er niet in, slimme Turk.

 

Inmiddels genoeg van alle Hollandse meezingers, vraagt dezelfde dochter of de Turk een Griekse sirtaki wil laten horen. Ja hoor, sirtaki met een Duitse tekst. Even later een Nederlands lied waarop ik de sirtaki wel wil dansen, maar dan zijn mijn dochters weer streng.

 

Wanneer alle flessen leeg zijn nemen wij afscheid van de barman, de homo sapiens, Minima, het mooiste meisje van de klas en de ambtenaren van de gemeentereiniging die gezamenlijk zingen: 15 miljoen bekers op dat hele kleine stukje aarde, die ruim je netjes op, laat Apeldoorn in zijn waarde.

 

We gaan fietsen naar huis, alle kinderen bezorgd over mijn fietsvaardigheid. Ik doe er graag een schepje bovenop. Pap: sla je been over je fiets.Welk been? Je rechterbeen. Wat is mijn rechterbeen? Hoppa, ik zit op mijn zadel. En ik zet mijn fiets in de zevende versnelling. Pap, niet zo snel! En de baldadigheid neemt toe. Ik steek mijn linkerhand uit als ik rechtsaf moet en vice versa. Het grut trapt er steeds weer in. Wanneer ik een sloot aan stuurbord zie, steek ik mijn rechterhand uit en terwijl mijn zoon zegt, pahap, niet doen, ligt mijn kwartet aan kinderen in de plomp.

 

Hoe mooi is het leven.

 

On topic: Diederikus, je hebt een geweldige 6 sterren kroeg.

Ik was zelf ook verbaasd over de snelle transformatie van een 3-sterren restaurant naar een ordinair Geocafé. Zal wel iets met de bezoekers te maken hebben. Jouw kinderen zouden inmiddels beter moeten weten.

[Odlaniger]

Humor is mijn wapen, dacht ik. Maar ik ben door Geoman op het matje geroepen, omdat een aantal mensen (volgens Geoman hele volksstammen) zich aan mij ergeren.

[Diederikus]

Humor is mijn wapen, dacht ik. Maar ik ben door Geoman op het matje geroepen, omdat een aantal mensen (volgens Geoman hele volksstammen) zich aan mij ergeren.

Ego's hebben geen humor, dus dat kan wel kloppen. Missichien moeten we de naam wijzigen in egocaching.nl?

[Casteel]

Lang leve de humor!

[@Wilbertoord]

Meer frustratie. Tijd dus voor nog een regel: "Natrappen verboden!"

 

Dank voor deze gelegenheid mijn punt nog eens te maken

 

 

Oei, ik mag hopen dat deze regel niet verwijst naar mijn tekst.

 

Men zou de conclusie kunnen trekken dat jij vindt dat ik natrap. Dat zou er op wijzen dat jij het gevoel had dat ik met bijvoorbeeld Vlinder in een conflict zat.

Dat Vlinder in de hoek van je restaurant bewusteloos op de grond lag. Dat hij dit conflict verloren had. Dat iedereen dat allang gezien had. Maar dat ik het nodig vond om dat nogmaals aan de nederige omstanders te laten zien.

 

 

Dat is toch echt niet wat ik met mijn opmerkingen bedoelde.

 

Ik was juist op weg de 1e stap die gezet is door sommige cachers om na te denken over het gebruik van hun ingrediënten En de motivatie voor de keuze van juist die ingrediënten uit te leggen aan bepaalde cachers.

 

Je kunt niet in een paar dagen een topkok worden. Het feit dat je al jaren denkt dat je een topkok was, veranderd niets aan je werkelijke kwaliteiten.

 

Daarbij is de vlinder al lang gevlogen.......

[barny]

Vandaag was in ieder geval een dag van grote duidelijkheid.

De rest van het forum tegen Vlindertje, Antarctica tegen Barny.

Is het humor om te lezen dat de cafe gangers nu "de rest van het forum" genoemd word?

 

 

Barny

[Team Tabak]

Is het humor om te lezen dat de cafe gangers nu "de rest van het forum" genoemd word?

 

Nee Barny, dat is geen humor. Ik ben het met je eens. En eerlijk gezegd denk ik dat de "voedselmetafoor" nu wel zijn beste tijd gehad heeft. Je kunt een onderwerp ook net even iets te ver uitsabbelen....