gebruik van hulplijntjes

[de vlinders]

Misschien begrijp ik het verkeerd?

 

Is het verklappen van de verstoplocatie van een cache over de rug van de cachelegger onderdeel van het sociale gedeelte van geocachen?

 

Zilvervloot.

 

Het hulplijntje hoeft toch niet alleen te zijn over waar de cache precies ligt?

Vaak is het even het controleren van de antwoorden die zijn gevonden bij iemand waarvan je weet dat die de cache ook gedaan hebben. Dan wordt de eindplek dus niet verklapt. Heel soms een hint van: ja, je staat wel goed, kijk eens richting....zonder de plek te verklappen.

Fijn toch als je voor een cache ver van huis bent gegaan en niet zomaar terug komt maar wel een lange multi hebt gelopen?

 

Een mail naar de cache-legger is ook een vorm van hulplijntje. Wij krijgen regelmatig een mailtje van cachers of de gevonden antwoorden avn een van onze caches wel kloppen. We beantwoorden deze mails ook altijd en geven aan of en waar het fout is gegaan. Vaak is het een kwestie van verkeerd gelezen hebben of een simpele fout in de gemaakte berekening. Niets mee mis toch om een ander te helpen?

Uit ervaring weten we dat je vaak zelf over je verkeerd gemaakte berekening of volgorde heen leest.

Wat is er mis om ervaringen te delen?

 

We hebben het dan niet over een hulplijntje bellen voor je aan de cache begint en dus zo naar de eindplek zou kunnen lopen. Maar naar mijn idee is dat iets wat weinig gebeurt ( laat ik zeggen dat ik daar eigenlijk op vertrouw, maar ik ben dan ook te goed van vertrouwen )

[Wilxlii Carrotte]

Ik vind het gebruik van een hulplijn een klap in het gezicht van de cachelegger.

 

Een cachelegger wil natuurlijk graag dat zijn cache wordt gevonden. Maar hij/zij wil echter niet dat dat zomaar gebeurt. Hij/zij heeft het meer-of-minder moeilijk gemaakt. Wat doe je nu als je een hulplijntje belt? Je gaat dan heel gemakzuchtig voorbij aan alle leuke/moeilijke intenties van de legger. Dat is m.i. niet de bedoeling van ons leuke geocache spelletje. Want zo kan een moeilijk 5-sterren raadsel, of een ingenieus verborgen cache tot een simpele opraper verworden. En dat vind ik een klap in het gezicht voor de cachelegger.

 

Er zijn cacheleggers geweest die hun cache hebben gearchiveerd doordat ze ontdekten dat bezoekers van hun cache door hulplijn-nitwits werd gedegradeerd tot een opraper. Alle lol die ze er aan hadden werd zo compleet vergald.

 

De enige aan wie naar mijn mening je hulp mag/kan vragen als je een cache niet kan vinden, is de cache eigenaar, verder aan niemand.

 

Ik zou zo zeggen, mensen die hulplijntjes gebruiken zouden of beter moeten leren zoeken, of ze zouden misschien moeten leren inzien dat er ook caches zijn de voor hen te moeilijk zijn verborgen.

 

Speel het spelletje zuiver. Doe niet mee aan die hulplijntjes.

 

Zilvervloot.

 

Ik respecteer natuurlijk jouw manier van geocaching, alleen doe ik het wel anders.

 

Het belangrijkste voor mij is het plezier in geocaching, dus ik ben niet zo streng voor mezelf als jij. Als ik een cache of waypoint niet kan vinden, bel ik rustig om hulp. En ik bedank mijn hulplijntje steevast uitvoerig in mijn log. Op mijn site houd ik in mijn statistieken bij hoeveel hulplijntjes ik heb gebeld. Zelfs wie. Zo heb ik 235x een hulplijntje gebeld, waarvan 61x de cache-legger zelf.

Omdat bekend is dat ik redelijk wat caches heb gevonden, belt men mij ook redelijk vaak om hulp. Niet dat zulks veel helpt, hahahahaha, maar toch.

 

Wat mijn eigen caches betreft, vind ik het absoluut geen probleem, dat mensen elkaar helpen om deze fraai verborgen exemplaren te vinden. (Je kunt natuurlijk ook gewoon onder elk bruggetje kijken in Delft. )

[Zilvervloot]

Zo te lezen is de cache legger een persoon die volgens allen, zonder morele bezwaren een hint over zijn/haar eigen cache kan geven. Zoals Sn@g, die me als cache eigenaar eens heeft verteld waar hij zijn eigen cache had/heeft verstopt.

 

Waar ik het niet mee eens ben is dat men anderen dan de cache eigenaar belt/mailt als het tegen zit. Dat is wat ik denk dat de topic starter onder “een hulplijntje inschakelen” verstaat.

Argumenten voor het inschakenen van een hulplijntje zijn:

- Tja, ik ga niet nog eens 80 km rijden om deze cache te loggen.

Dan log je hem toch niet? Of log anders een Not found.

- Tja, de cache eigenaar staat niet op de hulplijst, dus ik moet wel.

Ik dacht dat de hulplijst is voor dat je als je onverhoopt een ongeluk krijgt, dat er dan iemand is die snel en adequaat hulpdiensten (ambulances ed.) kan alarmeren.

- Het is sociaal om eens met een medecacher te bellen.

- Het is bij caches op oninteressante plaatsen een straf naar de cachelegger.

- Omdat je doelgericht meteen de cache wilt pakken zonder de omgeving te veel te belasten.

- Omdat ik op een onplezierige plek stond waar ik niet nog eens terug wil komen.

- Omdat ik zo graag een puntje wil scoren.

 

Naar mijn mening doen deze dingen er niet toe.

Ik dacht dat geocachen het spel was waarbij de ene liefhebber iets verstopt en dat andere liefhebber dat dan probeert te vinden. Iets dus tussen de legger en de vinder. Derden horen daar niet bij.

Kan je een cache niet vinden, dan plaats je een “not found” (of niet als je daar geen zin in hebt). En daarna ga je naar huis. Of dan doe je een andere cache als je het zo belangrijk vind om een puntje in je statistieken bij te schrijven.

 

Zijn er overigens ook anderen die dat hulplijntjes-gepruts ook een soort spelbederf vinden?

 

Zilvervloot.

 

Edit: Zo te lezen zijn we het er over eens dat de cache legger de aangewezen persoon is die een hint over zijn/haar eigen cache kan geven.

- Zie bericht #24 -

21 januari 2008 bewerkt door Zilvervloot

[Fire5]

Hmmm een hoop ophef. Ik heb wel eens een cachelegger gebeld voor een hint, nadat ik al diverse keren bij die vervelende (ahum) cache ben geweest en dat $%^&* ding niet kon vinden. Dank aan SN@G voor een subtiele hint . Jukwerd is altijd al lastig geweest .

 

Recent heb ik kennis mogen maken met het fenomeen hulplijntje toen ik samen met een andere cacher op de aangewezen plek stond. Ook hierbij werd slechts een hint gegeven, waarvoor nog hartelijk dank!

 

Ach, zolang je niet alle gevonden caches met hulplijntjes weet te vinden zal het wel loslopen. Ik probeer het eerst zelf (meerdere keren) en vraag dan hints aan de cachelegger. Indien ik weet dat een bevriende cacher de betreffende cache gevonden heeft, kan ik ook hem om een hint vragen. Dat geldt overigens ook voor puzzels. Er zijn aandachtsgebieden waarin ik minder sterk ben. Ik voel me dan niet geremd om een hint te vragen als ik er zelf niet uit kom (en ik kan lang volhouden).

[dutch-locutus]

Ik vind het gebruik van een hulplijn een klap in het gezicht van de cachelegger.

 

Een onnodig omgeploegde cache locatie omdat men weigert hulp te vragen of geen vrienden heeft, dat is respectvol tegenover de cache legger en eventuele meewerkende natuurbeheerder .

 

 

Speel het spelletje zuiver. Doe niet mee aan die hulplijntjes.

 

Pff... haal je schouder af en toe op, beter voor je hart. Hulplijntjes is iets sociaals zoals andere al schreven, en geloof me als iemand bij iedere cache voor hulp belt wordt hij/zij vanzelf uitgelachen.

 

Een cache waar vaak hulplijntjes voor gebeld worden is ook iets mis mee, want het is uiteindelijk de bedoeling dat de cache gevonden word toch?

 

Maak je niet dik, bovendien doe je er toch niks aan, behalve dat degene die op het forum zitten het bij jou caches voor jou nachtrust niet melden dat ze een hulplijntje nodig hadden.... of sommige juist weer wel om je op de kast te jagen , zelfs al hadden ze helemaal geen hulplijn nodig gehad.

 

D.L., die ook wel eens een hulplijntje belt...

[TheFalcon]

In het begin was ik ook zo van 'geen hulplijntjes'. Maar dat was nog in de tijd dat ik menige cache op de fiets kon doen, of anders een klein eindje met de auto. Nu wordt er toch wel menig kilometer gereden, en heb ik de nodige mede-cachers ontmoet en leren kennen, en wat is er dan mis om die dan te sms-en/bellen om te vragen om een hint? Het is niet zo dat ik meteen de oplossing van een puzzelcache vraag, of op de parkeerplaats meteen de cachecoordinaten. Ik ga zeker wel die wandeling doen, maar als ik dan na (lang) zoeken er niet uit kom, kwa waypoint of eindlocatie, dan ben ik blij dat iemand me kan helpen.

 

En anders kan er altijd nog een not found gelogd worden. Ik heb ook in het buitenland menige not found gelogd. Ik weet dat ik er niet meer kom, dus die not found blijft staan, en dat vind ik ook niet erg.

[Wilxlii Carrotte]

Zo te lezen zijn we het er over eens dat de cache legger de aangewezen persoon is die een hint over zijn/haar eigen cache kan geven.

...

 

Waaruit trek je die conclusie?

Ik lees het nergens...

[Team WilP]

Bij hoge nood een duwtje in de goede richting zodat je je weg kunt vervolgen

Milieuvriendelijk, anders moet je soms wel tig extra km's maken met de cachemobiel.

En dat omdat er iets ontbreekt of omdat je eens een keer iets niet kunt vinden

Dus een hulplijntje moet kunnen, de cachelol is er dan wel 75% af dus wij doen dat niet zo heel snel.

[Zilvervloot]

Waaruit trek je die conclusie?Ik lees het nergens...

Heer Carrotte,

U heeft volkomen gelijk. Ik zal/heb mijn originele bericht wijzigen in:

Zo te lezen is de cache legger een persoon die volgens allen, zonder morele bezwaren een hint over zijn/haar eigen cache kan geven.

Ik probeerde een overeenkomst tussen de voorgaande reacties, iets te snel samen te vatten.

 

 

Zilvervloot.

[Geopatra]

Zo te lezen is de cache legger een persoon die volgens allen, zonder morele bezwaren een hint over zijn/haar eigen cache kan geven.

 

Zilvervloot.

 

Ik ben wel een van die principieelen: ik wil het zelf doen/gedaan hebben.

Ik vind dan ook dat alle redenen die gegeven worden om wel een hulplijntje uit te gooien vallen onder de noemer "smoesjes".

Als ik in logs van mijn caches lees hoe makkelijk en hoe vaak sommige cachers hulplijntjes uitgooien, dan wordt ik er alleen maar principieeler van.

Ik heb ze trouwens niet eens en wil ze niet hebben ook.

 

Dat is dan mede 1 van de redenen dat ik mijn telefoonnr. niet weggeef, tenzij het een meer vertrouwd iemand is en onder voorbehoud van geheimhouding. Ik sta daarom ook niet op die noodlijst, die nu als databank dient voor de lijntjesuitzetters.

Ik geef met alle genoegen - en altijd - wel een hint, maar vnl. via e-mail.

Ik denk overigens dat ,als ik mijn telefoonnr. bekend maak, ik niet meer kan werken en in het weekeinde ook niet meer naar het toilet kan gaan of een boodschap doen.

 

Tenslotte: je moet zelf maar weten hoe je het doet, maar ik kan me niet voorstellen dat bepaalde cachers - de veelbellers dus - nog trots terug kijken op de vondst van een wat lastige cache. Doen ze dat wel, dan houden ze zichzelf voor de gek .

Maar ja, die puntjes, he.

 

 

Geopatra.

 

ps: voor de eerlijkheid moet ik erkennen dat ik voor ongeveer 98% de waarheid schreef.

[Team MenM]

Dit is weer zo'n nutteloze discussie waarin bijna iedereen een andere mening heeft. Wij vinden dat iedereen zelf moet weten hoe hij het spelletje speelt. En als je zelf niet als hulplijn wil dienen dan doe je dat niet, toch? Wij staan in ieder geval zo veel mogelijk klaar om indien mogelijk hulp te bieden! Hoe vaak gebeurt het trouwens niet dat bij multi's de WP's door slecht onderhoud of slecht peilen (>35 m. afwijking) onmogelijk te vinden zijn? Om dan weer naar huis te gaan en een (meestal niet zo postieve) not found log te schrijven is voor de legger ook niet zo leuk heh... Dan maar een hulplijntje...

21 januari 2008 bewerkt door Team MenM

[alkie]

Bij hoge nood een duwtje in de goede richting zodat je je weg kunt vervolgen

Dus een hulplijntje moet kunnen, de cachelol is er dan wel 75% af dus wij doen dat niet zo heel snel.

 

Helemaal mee eens , wat ik alleen wel jammer vindt is dat een hulplijntje al gebruikt wordt als er nog ere-metaal te halen is. zelf zou ik , ook al is de "nood" nog zo hoog is , hier toch mee wachten tot het metaal vergeven is.

Dan maar een keertje niet.

[ds-polleke]

ik zoek me suf en als ik er echt niet uitkom schakel ik een hulplijn in.. Zo heb ik Lepman een keer gebeld midden in een weiland na meer dan 3 uur wandelen...

 

ook heb ik (meer dan eens) geogup en zoeff gebeldmaar inmiddels heb ik door hoe ze verstoppen ;-)

 

door ervaring leer je en door geholpen te worden ga je steeds meer de logica inzien van verstoppen, multi's berekenen en dergelijke.. ofje nu met meerdere mensen op pad gaat of af en toe eens een beetje hulp inroept...

 

Ik bel wel eens een bevriende medecacher op voor hulp " zeg keistad heb jij die en die al gevonden? ik zit vast bij WP x.. doe eens een hint..." onschuldig, lief en voorkomt zolas al vaker gezegd heen en weer rijden....

 

wil je als cachelegger voorkomen dat dat bij jouw cache gebeurt geef het dan aan in je omschrijving (staat vaak ook bij de omschrijving dat er geen hints of spoilers in de logjes mogen komen) en zet je EIGEN mobiele nummer erin zo kan je zelf bepalen wat voor hints je geeft

[Kiddooz]

Ik gebruik het zo weinig mogelijk, maar als ik vastloop bij een cache waar ik 100 km of meer voor gereden heb dan wil ik wel loggen met een found. Een subtiele hint kan dan geen kwaad vind ik.

Ieder moet zelf weten wat hij doet, als hij/zij er maar lol in heeft.

Uitkomsten van 5 sterren puzzels doorgeven alleen voor de puntjes, ach, who cares.

Als de logger maar een wereldlog schrijft vind ik het best.

Ik heb er niet voor niets een cache naar vernoemd...

Hulplijntje

[Mingy]

In het begin van m'n loopbaan als geocacher heb ik wel eens om hints gevraagd ( en gekregen goddank) maar dat was meer uit frustratie omdat de cach niet te vinden was voor z'on newby die we waren,

 

Tegenwoordig doen we het zelf, lukt het niet, nah, jammer dan, we zijn voortijd regelmatig tig keren bij een cach terug geweest te zoeken, en dan vind je hem ineens wel, hoe groot kan men dan groeien,

 

Ik denk dat een hulplijntje wel makkelijk kan zijn mits met mate!

 

Grtx,

 

Btw: wij staan niet in de hulplijnlijst, we maken de caches vindbaar?! ( mhh, hebben er nog maar 1 gelegd en dan was het ook nog maar een micro )