t-bones

Zoals bij alle regels: gaat het om de 'letter' (wat staat er) van de regel of de 'geest' (wat bedoel je ermee)? Naar de letter van de regel is een boot een boot, dus als ik naar Texel ga is het 5 sterren. Maar de boot naar Texel vaart vaker dan de bus van mijn woonplaats naar Groningen. En als je met de boot naar Engeland gaat, of met een vliegtuig naar Mallorca... Boot is boot en om bij die speciale Engelse of Spaanse cache te komen ben ik boot en vliegtuig nodig. Dat is dus naar de letter waar , maar kennelijk niet de bedoeling. Het gaat eerder om speciale uitrusting en skills, vaardigheden van je zelf, die de tocht mogelijk moeten maken. Het kopen van een kaartje (boot, vliegtuig etc) zou ik er -naar de geest van de regel- niet onder laten vallen. Maar we zien hier alleen de regel van GroundSpeak -of beter alleen het advies- en in hun geest kan ik niet kijken. Ik kan er wel naar gissen.

Wij hadden een 76s, dat was ook een versie met kompas en barometrische hoogtemeter. Dat deden we toen omdat dat de enige manier was om 24 mb (jawel!) geheugen in een GPSr te krijgen. Toen we een 60cX kochten, waarin geheugenkaartjes gaan en de hoeveelheid geheugen dus geen echt issue meer was, hebben we de hoogtemeter en het kompas zonder meer weggelaten: wij vinden het de meerpijrs niet waard (is wel 2 jaar geleden, de prijzen zijn veranderd...). En ik heb het de afgelopen 200 caches niet gemist!

Het zit in de Nederlander -het is denk ik genetisch bepaald. Als we niet de juiste politieke partij, school, winkel, godsdienst, cache of wat dan ook vinden dan beginnen we er zelf een. Ik vind het maf.

Weer iemand van de 99,99%.

Je hoeft niet te schrikken hoor... het is een algemene opmerking. Iedereen die iets organiseert weet dat hij verantwoordelijk is voor een aantal zaken en één ervan is de zorg voor een goed verloop van het evenement. Wat heb je gedaan om te voorkomen dat... En daarom neem je maatregelen. Kijk je vooruit en probeer je eventualiteiten voor te zijn. Zoals Twin-Peaks dat kennelijk voor zijn vak doet. Zo zwaar hoeft het bij geocaching allemaal niet; maar als je iets in het leven roept dat duizenden liefhebbers trekt dan is het normaal dat een deel ervan niet in de hand te houden valt. Maar in ons geval kun je als cachelegger best wel iets doen om in ieder geval een deel van de 'verkeerdlopers' te voorkomen. Zeker in 'gevoelig' terrein is het verstandig om dat te doen. Ik kan niet beoordelen of dat in dit specifieke geval allemaal had geholpen, maar ik zie wel deze discussie met regelmaat langskomen op dit forum en ben van mening dat de kern telkens de zelfde is: is de cachelegger uitsluitend verantwoordelijk voor de cache en verder nergens voor, of kan hij het gedrag van de cachezoekers beïnvloeden -tot op zekere hoogte? Ik vind dat laatste. Ik leg de cache dus zorg ik ervoor dat er zoekers die kant op gaan. Anders kwamen ze daar niet. Dat maakt verantwoordelijk. Of op zijn minst: mede verantwoordelijk. Wat mij betreft gaat die verantwoordelijkheid niet alleen uit naar de zoeker door het aanklikken van wat icoontjes over stekelstruiken, teken en dergelijke (want dat doen we wèl...) maar ook naar de terreineigenaar. We willen toch een cache op zijn terrein? Voor de goede orde: ik geloof in 99,99% aardige en verantwoordelijke cachers! En dat wil ik bij het toenemen van het aantal cachers zo houden.

Zo, weer eens een ouderwetse discussie. Voor ons gaat bij het maken van een cache de meeste tijd zitten in het dichttimmeren van de route: cachers moeten automatisch goed lopen zonder vreemde escapades. De meute opvoeden gaat nu eenmaal niet en ik wil de cache in leven houden. Daar kan ik alleen voor zorgen. Bij het 'leggen' van de cache krijgt de terreineigenaar een uitdraai van de cachepagina, zodat hij weet wat de cachers weten. En natuurlijk ook mijn telefoonnummer, zodat hij onprettig gedrag rondom de cache en cacheroute kan melden. Dat plezierige overleg heeft er al een keer voor gezorgd dat op een terrein van Natuurmonumenten een cachebordje keurig op een nieuw hek geschroefd werd toen het oude hek vervangen werd. Door de terreineigenaar. En hebben de we mogelijkheid van het 'gekregen eindcoördinaat' al gehad? Wat betekent dat voor het lopen van caches en de nauwkeurigheid die de lopers hanteren?

Ik dacht dat een achter mijn opmerking voldoende was... En verder maakt het niet uit hoeveel keer we er over hebben moeten doen: we lopen vast en dus is het een 'not found'. 'Appelbergen' kostte drie bezoeken maar leverde alleen een 'found' op; we zijn nu bezig met de 'Stadsmarkering S6', we zijn er al twee keer geweest en twee keer een 'not found'. Maar daar bestaat het merendeel van de logs uit en het aantal herhalingen is groot... Een andere situatie en daarom ander gedrag. En nu over de andere kant: van de eigen caches loop ik voor het 'Monnikspad' nooit hard bij de eerste DNF; er komen daar bijna dagelijks cachers. Pas bij een tweede DNF controleer ik. Voor Peize Centrum geldt dat ik daar vaak langs loop en tijdens het lopen de cache kan zien. 'Bukken' is iets anders: die is lastig en wordt soms maanden niet gevonden. Die controleer ik eerder, hoewel ik daarvoor verder van huis moet. 'Feico's land' is nooit weg, maar levert problemen op bij het zoeken naar de waypoints. Ik weet welke en het probleem wordt meestal via de mail opgelost. Als ik zie aan de log dat het beginnende cachers zijn dan help ik ze met informatie over de cache en hints hoe te zoeken. Géén eindcoördinaat: het team moet er wel wat van leren. Maar als je een halve regio vol met caches legt, kan ik me voorstellen dat je niet op DNF's zit te wachten en op 'haastcachers' die denken dat de cache er niet is.

Dit kan zo niet. Hier moeten regels voor komen. Zie andere draadjes. 'Not found' is bij ons: ergens op de beschreven route vastgelopen. In het log altijd gevolgd door het dreigement: 'Wij komen terug!' (zelfs voor een cache in Ierland, al kan dat een paar jaar duren...)

FF testen... hier doetie hut als GAST, zelfs door een DMZ en vanalles en nog wat heen.

Bij een mystery is de gedachtengang van de maker bepalend. En dat kan ons -ook na 370 caches- nog wel eens frustreren, maar het is wel de charme van de mystery. Dan laten we de cache liggen. Maanden later kan een frisse blik op zo'n cache -meestal komt-ie toevallig weer eens langs- ineens tot de oplossing leiden. Bottom line (voor ons dan): Mysteries kunnen frustreren als je ze -net als alle andere typen caches- direct op wilt lossen en lopen. De mysteries vragen om denktijd om de gedachtenkronkel van de maker te doorgronden.

Ik heb nog nooit -of anders heeeeeel zelden- hard bewijs gezien wie er verantwoordelijk is of was voor een rip. Veronderstellingen komen daarentegen volop langs.... Ja, laten we Geocaching gaan reguleren. Met vergunningen, lidmaatschappen, pasjes, statuten, vergaderingen, boekhoudingen, kascontroles, subcommissies en wat er verder allemaal automatisch komt kijken bij een constructie waarbij je leden hebt die betalen. Niet dus! Ik snap de redenatie wel, maar ik zou niet weten hoe een contributie van welke hoogte dan ook daar een einde aan maakt. Geocaching is een spelletje voor iedereen, door iedereen. De charme en de aantrekkingskracht is nu juist het vrije. Maar het is tegelijkertijd de kracht èn de zwakte van het Geocachen. Goede ideeën leven lang en overleven de gebruikelijke bedreigingen. Voorlopig vind ik die bedreigingen vrij triviaal -en ook bij mij is wel eens een cache geript. Zonde en verwerpelijk. Maar er blijft zoveel over -gratis. Ik kan er zo uitstekend mee leven!

Ze staan niet op de kaart, ook niet op de kaart van de premium members. Ze vallen dus niet op. 100 km rondom mijn woonplaats zijn het er 20. Die hebben inderdaad een beperkt aantal visits. En ze lijken van een beperkt aantal leggers. De reden? Minder onderhoud? Kleinere rip-kans? Minder in de kijker... Of iets dergelijks. Denk ik. Misschien?

Vanuit beide waypoints een proximity alarm instellen, zodanig dat ze overlappen. De beide snijpunten van de cirkels met elkaar verbinden et voila...

Accounting is the root of all evil .

Ik ken beide... De T-Bones hebben ook nog altijd een Etrex Legend (8mb) naast hun GPSmap60Cx. Omdat in de Legend maar beperkt kaarten gaan hebben we een keer gecached (de 60Cx was uitgeleend) op de grens van waar de kaarten ophielden. Het ene moment had je dus wel een kaart, even later niet meer. Da's humor... Maar wij vonden het cachen zonder kaart -en dus alleen met je track en je waypoints- eigenlijk heel leuk. Het wordt er een stuk spannender van, daar waar de electronica anders alle onzekerheden voor je wegneemt. Je moet ineens weer op de omgeving letten... Het hangt er maar van af hoe goed je daar tegen kunt en waar jij je kick van krijgt!

Ik weet nog dat er geen internet was. De wereld was plat en de meningen ook. Toen kwam internet. Zoveel onzin had ik nog nooit bij elkaar gezien! Ik ergerde me dood! Ik leerde alleen dat te lezen wat me boeide en de rest niet. En ik werd weer helemaal gelukkig! En dat ben ik nog.

De Geko 301 kan geen kaarten laden. Dus: als je kaartmateriaal mee op pad wil hebben dan moet je een andere GPS aanschaffen. Met TopoNL als kaartproduct kom je dan een heel eind. Verder kun je nog topografische kaarten meenemen (die zijn nauwkeuriger dan TopoNL, maar heel veel schiet je daar niet mee op is de ervaring hier).

Geliciteerd! Mooi gedaan, ik zie hem wel verschijnen... T-bones(E)

Als de terreineigenaar het laat afhangen van de provinciale archeoloog, dan zou ik daar wel genoegen mee nemen als ik een cache wil leggen. Tenslotte heb je dan contact met de eigenaar gehad; of die een ander laat beslissen mag-ie zelf weten. Jij hebt je best dan gedaan. Maar puur formeel: is er maar één eigenaar. Succes! T-Bones (E)

Engeland: Tunnel-Tastic. Bij Silverdale, links van Stoke-On-Trent. Luguber. T-bones (E)

De provinciaal archeoloog van Drenthe is geen terreinbeheerder; hij verricht -of laat verrichten- onderzoek op archelogisch interessante plaatsen. Dat kan op eigen verzoek of op verzoek van terreineigenaren. De man kan wijzen op de archelogische waarde van een terrein, maar heeft geen beslissingsbevoegdheden over het terrein. Dat is de terrein eigenaar: private eigenaar, gemeente en verder in Drenthe vooral Natuurmonumenten, SBB en het Drents Landschap. De man kan dus adviezen geven, maar geen toestemming of afwijzing: dat moeten bovengenoemde instanties doen. In dat opzicht kan zijn advies dus wèl van belang zijn voor een terreineigenaar! Als de man goed op de hoogte is van het fenomeen geocaching en hij staat er positief tegenover, dan kan dat z'n voordelen hebben. Het Drents plateau is een bundeling van diverse vergelijkbare disciplines, zoals archeologie, architectuur, historie en taal, bedoeld om de cultuur- historische erfenis van Drenthe onder de aandacht te brengen bij verantwoordelijke instanties en te documenteren. Ze brengen gevraagd en ongevraagd advies uit aan instanties, die dat vervolgens tot beleid kunnen verheffen. Zie HIER. En voor geïnteresseerden: ze kunnen over allerlei onderwerpen ook lezingen verzorgen. T-bones (E)(bestuurslid lokale historische vereniging...)

Dat heeft lijkt mij te maken met de instelling 'track up'... Je kunt instellen dat de kaart met de route 'meedraait', waarbij je aan kunt geven bij welke schaal dat gebeurt. Ik heb hem op 2 kilometer staan. Zoom ik in onder de 2 kilometer dan draait de kaart mee en is de bovenkant van het scherm ook mijn route. Je kunt dat zien aan het noordpijltje linksboven in het scherm: het draait constant mee. Kom ik er boven, dan is de bovenkant van het scherm het noorden. Je stelt het in in de 'map setup', 1e menu, met de parameters 'Orientation' en 'below'.

De lijn doet wat je ingesteld hebt voor het routeren. Dus even in het menu oeken: de optie voor de instellingen van de 'route' zit er in. Een keuze is dan bv. 'Kortste weg': stel je die in dan trekt hij een rechte streep vanaf waar je bent naar waar je heen wil. Doe je in het menu instellingen die te maken hebben met auto's, te voet, geen snelwegen, motor o.i.d. dan zal hij de route niet rechtstreeks maar langs wegen laten lopen. Met in achtneming van de door jouw ingestelde parameters. Misschien dat je de kleur van je streep kunt wijzigen, maar dat weet ik niet; kan ook afhangen van het type GPSr misschien? Navigatie uitzetten (of dus gewoon niet gebruiken) is een keuze. Ik gebruik het wel; hij staat altijd op 'kortste weg' -dus op de rechte lijn- en wijst zo altijd naar het volgende waypoint. Afstand tot het volgende waypoint en andere gegevens vindt d één handig, de ander geeft er niet om. Je kunt op de GPSr een vracht gegevens gebruiken en instellingen doen. Welke je handig vindt is persoonlijk, doe ervaring op en verander wat je wilt. De GPS heeft maar één waarheid: de positie waar je bent -en dat elke seconde. De hele rest is rekenen met die gegevens èn gegevens die je er zelf instopt (waypoints bv) en je kunt laten zien wat je wilt... T-Bones (E)

Gewoon laten overwaaien... Als je er wat van gaat vinden worden mensen alleen maar nieuwsgieriger. T-Bones

Hoeveel natuur wil je... De T-Bones vlakbij de cache 'windkracht-11' op Ameland. Het uitpakken en loggen....