t-bones

Nederland is een leuk land, met veel ruimte voor caches. Dus van mij mag iedereen z'n caches natuurlijk laten liggen. Over vraagstelling en uitkomsten kun je altijd discussieren. De vraag kwam eigenlijk gewoon op, ook naar aanleiding van een ander topic over nut en inhoud van het forum. Maar eens kijken wat er gebeurt, nietwaar. Nou zou ik allerlei conclusies kunnen gaan verbinden aan de poll of aan de antwoorden, maar dat ga ik niet doen. Daarvoor waren er te weinig antwoorden en te weinig stemmers. Da's niet erg. Nederland heeft niet voor niets veel politieke partijen en dan is vijf keuzen wel wat weinig. Dank voor de stemmen en de meningen! Let's go caching. T-Bones

Er verandert maar weinig in het Nederlandse cache-landschap. We leggen caches, we zoeken ze op. Er komen meer cachers en caches. Wordt het moeilijker om leuke plekken te vinden om caches kwijt te raken? Er zijn discussies of afspraken met terreinbeheerders: hoeveel caches laat die toe? Op de kaart van GC.NL zijn de stippen nauwelijks nog te onderscheiden. Gaan we zo door of kan het ook anders? Ligt het onderwerp van ons aller hobby of sport er voor eeuwig of tot de eerste rip? Of vernieuwen we ook zo nu en dan? Ik weet het; een cache is vaak een product van noest denkwerk. Wat is een leuke of interessante route? Wat voor technieken of sneaky vragen gebruiken we? Op welke vernuftige wijze verstoppen we de cache? Een cache is niets meer of minder dan een persoonlijk kunstwerk. Maar de balans tussen eigen lol (per e-mail een 'found' gemeld krijgen) of andermans lol (het zoeken en vinden!) slaat wat mij betreft door in het voordeel van de zoeker. En na de eerste hausse van de loco's (de omwonenden zal ik maar zeggen) en daarna de beroeps-cachers wordt het wel wat stil. Het zoeken spitst zich toe op nieuwe caches in de omgeving en een incidenteel tochtje naar verdere oorden. Waarom verversen we het cachelandschap niet? Waarom liggen caches zo lang? Hoeveel caches gaan er in een bunder? Hoe lang krijgen we op sommige terreinen nog toestemming? Voor de goede orde (zie log van Track Leader, dank!): ik ben niet voor regulering vanuit GC.COM o.i.d. Het gaat puur om zelfregulering van onze hobby... of sport. De stelling: Ruim caches ook eens op. En maak een nieuwe! De vraag: Stem! En licht je mening eens toe?

Een multi of een traditional... ligt net aan onze stemming. Maar op een gegeven moment ben je in je eigen omgeving uitgecached. Het aanbod bepaald ook -voor een deel- de vraag. Er zijn geen 'mooie multi's' meer en de traditionals heb je ook al. Moeten we Nederland vol plempen? Zoals in sommige streken al het geval is? Mag van mij, maar ik kies denk ik voor een andere oplossing. Ik heb drie caches in bedrijf, alle drie multi's. Zodra ze er een jaar of drie, zeg vier, liggen ruim ik ze op en maak een paar nieuwe. Nieuwe ronde nieuwe kansen. Nieuwe uitdaging, en nieuwe caches in de buurt voor de buren. Een cache hoeft wat mij betreft niet eeuwig te blijven liggen. Vervang! Ververs! Vernieuw!

Nog één tip: GPSr's hebben vaak een instelling waarbij de GPS jouw positie altijd keurig de dichtst bijzijnde weg plot. Hij negeert de miswijzing dan. Dat lijkt heel nauwkeurig, maar is natuurlijk niet zo. Als jou apparaat dat heeft en je gaat van de weg af kun je het beter uit zetten. Anders blijft de GPSr -als je vlak naast een weg moet zijn bijvoorbeeld- jouw positie op die weg aangeven in plaats van er naast. De instelling heet b.v. 'Lock on road' of iets dergelijks. Succes! T-Bones

Dag Peter, Welkom in de wereld van GeoCaching! De eerste is vaak de moeilijkste. Ik weet niet welke cache je zocht. Maar het is altijd even wennen, want waar zoek je naar? 4 a 5 meter nauwkeurigheid is heel behoorlijk, veel meer haal je meestal niet. Gebruik dat ook als straal waarbinnen je zoekt! Als je vervolgens dicht bij komt is inzoomen (van je navigatiescherm) belangrijk: je ziet dan pas goed waar je staat ten opzichte van het waypoint (=coördinaat). En dan is het zoeken: ziet er iets niet normaal uit? Wat heeft natuur NIET gedaan, of, bijvoorbeeld aan een gebouw, is er een spleet of hoek waar iets in past? Als je er een paar gevonden hebt wordt je alert op mogelijk verstopplaatsen. Heb je gekeken welke afmeting de cache moet hebben? Dat staat bovenaan op de cachepagina, bij de aanduiding 'SIZE'. Een micro is vaak een filmkokertje, een normal iets van pak-em-beet een liter inhoud (curverdoos, munitiekistje) en soms zijn ze zelfs groot: een verfemmer o.i.d. Kortom: verzamel de gegevens over de cache voordat je zoekt. Lees ook de logjes op de cachepagina; dat helpt je soms op weg. Was de cache kort geleden nog gevonden? Dan ligt hij er meestal (nog) wel. Zeker is dat niet, maar in alle gevallen dat ik er aan twijfelde had ik gewoon niet goed gezocht. Of ik zocht op de grond terwijl de cache op twee meter hoogte in een boom hing. Denk er om dat als je met de cache klaar bent hem weer goed verstopt! Advies: lees de cachepagina nog eens goed door en probeer de zelfde cache opnieuw. Controleer wat je gedaan hebt. En zoek in het begin vooral enkelvoudige caches uit (traditionals in vaktaal): je krijgt dan één coördinaat en daar ligt de cache. Je krijgt dan zonder twijfel de smaak te pakken. OP deze aardbol liggen ruim 495.000 caches (waarvan meen ik ongeveer 5000 in Nederland) en ook op vakantie is het een prachtige activiteit. Veel Succes! T-Bones (Erik)

Een nano is een heeeeeele kleine cache. Zo groot als een vingerhoed of kleiner. Bedoeld voor plaatsen waar iets groters te veel opvalt. Het voldoet aan de minimumeis van een cache: er kan een logrolletje in -en verder niets. In Engeland had ik deze zomer een nano die aan de regenpijp van een drukbezochte cathedraal vast zat -magnetisch. Zo groot als een halve vingerhoed. Je schroefde hem open en dan kwam er een heel smal rolletje papier uit waarop je loggen kon. Er zijn in Nederland wel nano's. Ik weet er uit mijn hoofd één: Ballumerbocht op Ameland. T-Bones

Moi mien jong, 't liekt mie gout tou das't mit dust. Veul plezair der mit! T-Bones

Volgens ons is het een spobby. Maar misschien ook wel een hort.

Even gekeken, erg leuke spullen hebben ze daar in Engeland. Ook voor nacht-caches. De moeite waard om even te kijken!

Hoi Cajacko, welkom in de wereld van het GeoCachen. De handleiding van 'Kapitein Haak' helpt je zonder twijfel verder. Een TB (Travel Bug) is een reizend ding met een nummer. Als je een cache vindt waar een TB in zit, kun je hem er uit halen, maar dan moet je hem ook weer zo snel mogelijk in een andere cache terugstoppen. Omdat cachers het dingetje dus telkens verplaatsen, kan een TB de hele wereld over reizen. Je kunt dat volgen, omdat je aan de hand van het nummer kunt zien waar hij is -en geweest is. De vinder en plaatser moeten de TB daarom loggen aan de hand van het (unieke-) nummer op de website geocaching.com. Advies: zoek eerst een paar caches (= hartstikke leuk werk) dan kom je vanzelf een keer een TB tegen. Veel succes!

Laatste keer betaald met een mastercard; werkte niet anders dan willekeurig welke andere credit-card betaling op internet.

nou... Ik lees 70 jaar 'na de 1e januari volgend op het jaar waarin de maker overleden is'. Gevolgd door de opmerking over muziek, waarin duidelijk is dat -samen met de opmerking over het erven van auteursrechten- de duur dus niet 70 jaar na het tot stand komen van het werk is, maar veel langer. Dat strookt ook met de stichting die ik eerder aanhaalde die de rechten van overleden fotografen beheert. Foto maken in het jaar 2000, overlijden in december 2009, rechten dus tot en met 2080. Kom ik weer op het probleem: die kaarten zijn niet door sterfelijke zielen gemaakt, maar de rechten hebben altijd bij de overheid als rechthebbende gelegen. Daar vind ik nog geen antwoord op en daarmee ben ik nog steeds niet rijp voor een eindconslusie dat de kaarten rechtenvrij zijn. Ik heb deze concrete vraag trouwens achtergelaten op de site die je aangaf. Ik wacht af...

Zo te zien wel. Art. 38 van de Auteurswet stelt dat: ----------------- Het auteursrecht op een werk ten aanzien waarvan de maker niet is aangeduid of niet op zodanige wijze dat zijn identiteit buiten twijfel staat, vervalt door verloop van 70 jaren, te rekenen van de 1e januari van het jaar, volgende op dat, waarin de eerste openbaarmaking van het werk rechtmatig heeft plaatsgehad. Hetzelfde geldt ten aanzien van werken, waarvan een openbare instelling, een vereniging, stichting of vennootschap als maker wordt aangemerkt, tenzij de natuurlijke persoon, die het werk heeft gemaakt, als zodanig is aangeduid op of in exemplaren van het werk, die zijn openbaar gemaakt. ------------------- Kortom: bij -laten we zeggen- publieke stukken als de bedoelde kaarten geldt de 70 jaar vanaf 1 januari van het eerstvolgende jaar na publicatie. Daarna is het rechtenvrij. Dat instanties toch geld vragen is in dat daglicht dubieus, maar ik kan je niet vertellen of dat op een regeling stoelt.

Voor het Nationaal Archief heb ik de recentste regels opgezocht. Zie hier: http://www.nationaalarchief.nl/images/3_6929.pdf (even doorscrollen naar beneden voor gebruiksrecht) Voor het Kadaster -zoals de verzamelnaam is- staan de regels op: www.kadaster.nl (even zoeken op 'publicatie' en vervolgens het stuk 'topografische dienst auteursrechten', de link laat zich niet opnemen) Het relevante stuk eruit: ---------------------------------------------- De Topografische Dienst Kadaster biedt een breed scala aan producten die gebruikt kunnen worden voor publicatie doeleinden. Dit is echter, voor commercieel en niet-commercieel gebruik, uitsluitend toegestaan met schriftelijke toestemming van en betaling van auteursrechten aan de Topografische Dienst Kadaster. Producten waarop dit van toepassing is, zijn recente en oude topografische kaartfragmenten, luchtfoto’s van verschillende jaargangen waaronder een uitgebreide collectie uit de tweede wereld oorlog en historisch kaartmateriaal van Nederlands Indië en de Antillen. ----------------------------------------------- Voor de Auteurswet kun je kijken op http://www.wetboek-online.nl/wet/Aw.html voor de wet-tekst, of als je het meer thematisch wilt: http://www.recht4all.nl/wetten/w/atrsw.htm . Volgens mij kun je zo uit de voeten. Kort en bondig komt het er op neer dat er betaald moet worden, ongeacht of het doel commercieel of niet-commercieel is. In de praktijk zal het er op neerkomen dat de regels met gezond verstand toegepast worden; je kunt altijd op de regel aangesproken worden, maar dat zal in het geval van kleine kaartfragmenten voor gebruik in besloten kring meestal niet gebeuren. Volgende vraag: wat is klein? Wat is besloten kring? Daar verdient een hele beroepsgroep het geld mee... Ik ben geen jurist; maar heb wel meerdere malen voor publicaties met deze regels te maken gehad.

Ben ik het mee eens. In ieder geval voor het copiëren, maar dat is niet raar. Dat is gewoon betaalde dienstverlening. Bij de Topdienst rond 1997 niet voor de publicatie (met bronvermelding). Recenter (2004 meen ik) voor tekeningen van zeekapen uit het Algemeen Rijksarchief (nu Nationaal Archief?) zowel voor de kopiën en afzonderlijk voor het publicatierecht. Ik zal even struinen of ik de regeling nog heb - daar hadden ze een mooi informatieblad over en dan bericht ik daar hier (...) over. De hoogte van het bedrag had dacht ik te maken met de oplage van de publicatie. Misschien staan die regelingen bij het Nationaal archief op Internet? Vanavond duik ik er even in en dan laat ik het weten.

Ik heb verschillend Nederlands(ch) kaartmateriaal voor publicaties gebruikt. Ik herinner mij oudere kaarten rond 1870 en recentere rond 1930. Voor de laatste ben ik op bezoek geweest bij de Topdienst in Emmen, veel erg mooi kaartmateriaal gezien. Ik kreeg (kocht) kopieën en mocht er -met bronvermelding- van publiceren. Geen kosten verder. Bij de Rijksarchieven gaat dat ongeveer net zo. Bijvoorbeeld bouwtekeningen vroeg ik toestemming voor, dat zijn de regels die je bij het betreden van die archieven krijgt. Kost een kleinigheid, verplichting tot bronvermelding. Er is een verschil tussen 'werken' en overige prut, zeg correspondentie, stukken. De 'werken' (=kaarten, bouwtekeningen, foto's e.d.) wordt meestal om bronvermelding gevraagd en soms een paar euro aan kosten. De overige prut is veelal publiek bezit. Bij ansichtkaarten wordt vaak geprobeerd de oorspronkelijke fotograaf te achterhalen, maar dat lukt heel vaak niet en een verzoenende tekst volstaat dan ('We hebben zo veel mogelijk geprobeerd de oorsponkelijke...'). Foto's en ansichtkaarten zijn in dit opzicht nooit het eigendom van degene die ze toevallig in bezit heeft als verzamelaar o.i.d. Zoals Lupardi (Rob-fan?) al zei, overheidsspullen blijven eigendom van de overheid en als zodanig kan die vergoedingen vragen voor het publiceren van 'werken'. Zie daar de kaarten. In de particuliere sector is het recht dus eindig, maar daarvoor moet je wel de origine van het te publiceren stuk vaststellenom dat zeker te weten.

Soms voert de route naar het onbekende... Wij wensen de familie en betrokkenen heel veel sterkte op de moeilijke dag van morgen. T-Bones

De planning loopt wel eens anders en dan is cachen er even niet bij. Ik drop de TB dan meestal in een eigen cache, dichtbij. Ik neem ze alleen mee als ik ze ook een behoorlijk stuk kan laten reizen, b.v. van of naar een eiland. Een verhaal: een jaar geleden werd een TB van mij in Engeland opgepikt met de belofte dat hij binnenkort op Kreta op zou duiken. Helaas... en mail haalt niks uit. Ik had het kunnen weten: de teamnaam was 'Teenage-Rebellion'... Begraven op Rottum doe ik nog niet; wees niet verbaast als de TB ineens weer opduikt. Als Teenage-Rebellion zijn of haar kamer opruimt?

Sinds enige tijd beheren wij de cache 'Feico's Land'. De cache ligt op gebied van Natuurmonumenten en toen de cache een nieuwe plek moest hebben gingen we in overleg met de beheerder. De man was positief, liet ons een nieuwe plek zoeken, keek even mee, en jawel: 'helemaal goed!' zoals hij zei. Onlangs de cache gecontroleerd. Verdorie! Ontbreekt me een paal waarop een waypointbordje hoort te zitten! De plek is opnieuw ingericht... Even rondkijken en wat blijkt: de paal is inderdaad weg, maar het waypointbordje is verplaatst naar een wring (houten hek) een paar meter verderop en weer keurig vastgeschroefd. Hulde aan het natuurmonument! Erik (T-Bones)

Sinds enkele weken kan ik in Firefox geen detailkaart meer bekijken op Geocaching.nl. De hoofdkaart met Nederlands caches komt goed in beeld. Als ik vervolgens op een streek klik kom ik direct ergens in Belgie terecht, vrij willekeurig. Firefox al ge-update en vervangen, maar dat helpt niet. In Explorer gaat alles normaal. Wat is waar veranderd?

Sinds kort: in firefox laad de kaart van Nederland normaal. bij het klikken op een regio voor een detailkaart gaat hij z'n eigen gang: meestal zuid Nederland. Verder klopt alles. In IE werkt alles normaal. ??????

Bij Sip's dump in de Gelkingestraat in Groningen kocht ik onlangs een kleine munitiebox (zag er als nieuw uit) voor 7 euro en hij heeft ze op voorraad. Beetje uit de buurt, maar in ieder geval een prijs indicatie... T-bones

Deze zomer gaan de T-bones naar Ierland. Het idee is om in de caches typisch nederlandse dingen achter te laten. Zoals het nu lijkt worden dat miniatuur klompjes (voor ons melig maar in het buitenland zeer gewaardeerd) en cd-s met speciaal hiervoor geselecteerde muziek uit noord Nederland. Wij kennen de Ierse muziek wel, maar andersom is dat minder het geval. Daar gaan we wat aan doen! Ieren zijn tenslotte gek op muziek...