Geocaching volgens veteranen

[Vlindertje]

Geocaching is veranderd, zowel het spel als de spelers. Vormden de eerste geocachers nog een betrekkelijk homogeen groepje met vergelijkbare opvattingen en verwachtingen, tegenwoordig geldt het 'voor elk wat wils' en zijn er vele spelvarianten. Diametraal verschillende opvattingen over wat geocaching is en niet is zijn onderwerpen van steeds opvlammende discussies.

 

Ik wil nagaan hoe en waarom geocaching is veranderd. Daartoe open ik twee draadjes:

- Geocaching volgens veteranen (bestemd voor spelers die langer dan 2 jaar cachen)

- Geocaching volgens nieuwkomers (bestemd voor spelers die korter dan 2 jaar cachen)

 

Aparte draadjes, omdat ik benieuwd ben of zich in beide draadjes dezelfde teneur ontwikkelt. Doelstellingen: veranderingen in kaart brengen, begrip kweken voor uiteenlopende standpunten, proberen te komen tot een eensluidende definitie van geocaching. Waarom? Een onderzoekje uit persoonlijke interesse. In de zomer wil ik de bevindingen hier presenteren en ter discussie stellen. Wil je meedoen, hou je dan aan de volgende regels.

 

Post slechts in één van beide draadjes. De datum van dit bericht en de datum van jouw aanmelding bij dit forum zijn bepalend.

 

Slechts één bijdrage per persoon. Elke bijdrage bestaat uit twee onderdelen. Onderdeel 1: je ontmoet in de lift een oude schoolvriend, aan wie je in één minuut moet uitleggen wat geocaching inhoudt. Wat vertel je hem/haar? Onderdeel 2: wat spreekt jou bij geocaching het meest aan en waar loop je absoluut niet warm voor?

 

Dit is een inventarisatie en géén discussie. Geef je mening, maar ga niet in op de mening van anderen. Eventueel kan later over de conclusies van het onderzoeksrapport van gedachten worden gewisseld. Vind je het allemaal maar saai, oninteressant of gezeur, ga dan cachen of lees verder in een ander draadje, maar onthoud je alsjeblieft van commentaar.

 

Post alleen in dit draadje als je LANGER dan 2 jaar bezig bent met geocachen.

[Team Gelaen]

Tsja, lastig.

 

Punt 1 is heel erg afhankelijk van de schoolvriend en hoe er gereageerd wordt op de eerste zin. Kan ik dus eigenlijk geen eenduidig antwoord op geven. Maw, wordt het een technisch verhaal of mer iets van met een gps schatzoeken, heel vaak is daarna de interesse al weg en dan vertel ik verder ook niks meer. En anders is een minuut veel te kort.

 

Voor het tweede deel geld hetzelfde. Wat ik leuk en niet leuk vind ligt heel erg aan de dag, het weer, hoe ik me voel. Het enige dat ik echt niet leuk vind, zijn puzzels waar ik niet direct een oplossingsrichting in zie. Begrijp me niet verkeerd, internet afstruinen naar een oplossing is leuk.

 

O ja, het aanmelden op dit forum als startdatum lijkt me erg vreemd. nu zit er bij mij maar een week tussen de aanmelding op .com en .nl, maar als ik een gps had gehad weet ik niet of ik uberhaupt de .nl site wel had gevonden zo snel dan. De eerste gevonden cache lijkt me een betere startdatum, maar goed, het is niet mijn onderzoek.

 

Al met al een bijdrage waar je waarschijnlijk weinig aan hebt.

[delta123]

Ik wil wel wat loslaten hoor

 

1) Als ik in de lift een oude schoolvriend zou tegenkomen zou ik alleen vertellen dat ik veel met de hond wandel. Als ik mensen wat beter ken vertel ik wel iets meer waar ik al mn uren in steek. Dan vertel ik dat ik GPS wandeltochten maak dat anderen misschien kinderachtig schatzoeken zouden noemen. Ik verklaar het meestal dat het wandeltochten zijn in de natuur uitgezet door anderen op internet en dat je door middel van opdrachten dan steeds een nieuw coordinaat moet maken die je dan met je GPS kan vinden. Op het einde is dan een doos met een logboek te vinden waar je je ervaring beschrijft. Over kleurpotloden en belleblaas(Goodies) heb ik het dan maar niet...

Als ik vertel waar ik allemaal kom en hoeveel uur ik dan wandel is er wel waardering maar ik proef wel vaak dat ze het een beetje maf vinden. Daarom ga ik nooit in op teveel details maar vertel ik wat ik tijdens de wandeling allemaal zie en/of meemaak.

 

 

2) De multi's doe ik het liefst. Vroeger kon je me voor alles wakker maken en was de omgeving helemaal schoon. Tegenwoordig worden de cachedagen wat zorgvuldiger en kritischer gepland. Opgeloste puzzels of traditionals op waardeloze locaties laat ik (vaak)liggen. Dat is iets waar ik me ook ongeloofelijk aan erger. Iedereen moet zo nodig een moeilijke puzzels maken maar de cachelocatie is dan vaak een plek van niks. Het uitkiezen van een cachelocatie is iets waar ik weken of zelfs maanden mee bezig ben. Daarom is mijn cacheonderhoud ook zeer beperkt mag ik wel zeggen.

Door het cachen , wat ik in eerste instantie alleen ben gaan doen en later met mn neefje franky639, heb ik een paar vrienden voor het leven ontmoet. We kletsen online over caches en plannen met elkaar daagjes dat we er op uit trekken. Dat zou ik voorlopig zeker nog niet willen missen. Ik ervaar het tegenwoordig niet meer dat ik zonodig moet scoren(is het wel geweest) maar het is wel een beetje een "way of life" geworden. Een uitstapje of vakantie wordt zeker ook bepaald door of er caches in de buurt liggen.

Regelmatig ga ik ook met een vogelvriend op stap en combineren we onze hobby's. Eerst gaan we dan een zeldzame vogel zoeken, daarna helpt hij mij een doos vinden. Een prima combinatie waardoor we een hele dag in de natuur te vinden zijn. Meestal is mijn score echter wat hoger, nieuwe vogeltjes in nederland komen er niet zoveel bij als nieuwe caches...

 

Ik kan me wel voorstellen dat een ervaren cacher na een poosje het wel gezien heeft. Dat het dan steeds meer van hetzelfde is. Weer een vogelhuisje, weer een straatputje.(excuses voor de mogelijke spoilers). Op een gegeven moment geloof je het wel. Toch denk ik dat ik mooi uitgezette multis zal blijven doen... totdat ik met mn rollator niet verder kom dan 100 meter van het bejaardenhuis.

[TheFamily]

ad 1. Als ik een vriend tegenkom heb ik het niet over geocaching.

ad 2. Met het gezin samen houd ik van een korte multi in het bos. Als ik alleen ga geocachen, heb ik liever een lange wandeling in het bos of ander natuur.

Ik heb een enorme hekel aan mysteriecaches. De meesten zijn voor normale mensen niet meer op te lossen. Op de kokertjes zijn we zo goed als uitgekeken, maar we nemen ze nog wel mee om de stipjes weg te werken.

[GeoPoesz]

Mijn bijdrage:

 

punt 1:

Oude schoolvrienden zullen mij nog steeds kennen als die gozer die altijd in de natuur te vinden was, dus als ik ze vertel dat ik dat tegenwoordig met een wandel-TomTom doe en die wandelingen "afsluit" met het vinden van een kissie, zullen ze daar niet vreemd van opkijken, alhoewel een oude schoolvriend die ik nog steeds onder mijn vrienden mag rekenen, niet "echt" begrijpt dat ik tegenwoordig door de bossen moet struinen met een apparaat, want vroeger deden we dat toch met een kaart en ons gezond verstand .........

 

punt 2:

Geocachen zie ik nog steeds als tijdverdrijf, en afhankelijk van de tijd die ik te spenderen heb en de plek waar ik op dat moment zal zijn kies ik de caches uit. Dat kan dus variëren van een opraper tot een multi in bos of stad (of ander land).

Mysteries / puzzels die bedacht worden voor een gemiddelde "rocket-scientist" zullen wat langer op de plank blijven liggen, maar wat mij het allerminst trekt zijn de discussies (of wellicht beter te omschrijven als de manier van elkaar toetreden) op het forum. Ik moet hierbij te vaak denken aan de titel en intentie van het door van Kooten en de Bie als de Positivoos uitgevoerde thema, namelijk "Onze God is de Beste .......".

24 februari 2008 bewerkt door GeoPoesz

[draculix]

1: ik zou niet zomaar iedereen vertellen over geocaching, zeker niet als ik iemand even tegen het lijf loop in de lift en ik maar 1 minuut heb. maar als je wat meer tijd hebt om een kletspraatje te houden en het iemand is van wie ik denk dat ie het in ieder geval leuk/interessant vind om te horen dan zou ik iets zeggen in de trant van "een speurtocht door de natuur met een gps, een soort schatzoeken. lekker buiten zijn. je komt op mooie en leuke plaatsen waar je veelal niet zou komen als je deze hobby niet zou doen."

 

2: lekker buiten zijn in de natuur. het mysterie/het onbekende (kan een puzzel zijn maar ook een verrassende nieuwe omgeving of een spannende goed verzorgde nachtcache). het avontuur. de byzondere plekjes en goed verzorgde en/of originele caches zijn allemaal dingen die het cachen de moeite waard maken.

een cache op een in mijn ogen stomme plek, een heel onverzorgde cache waar bijvoorbeeld alles aan versleten is of waar zelfs geen logboekje meer in zit of waarbij het logboekje al maanden vol is, waar na herhaaldeijke berichten dat er iets mis is geen onderhoud aan wordt gepleegd of bijvoorbeeld een cache waarbij je in iemands voortuin moet graaien of op een plaats waarbij je onmogelijk ongezien kunt loggen spreken ons niet aan.

[Peetee]

Onderdeel 1: je ontmoet in de lift een oude schoolvriend, aan wie je in één minuut moet uitleggen wat geocaching inhoudt. Wat vertel je hem/haar?

In één minuut? Dan zal ik hem waarschijnlijk vertellen dat het een soort van gps-wandeling is met daaraan veelal een puzzel gekoppeld. Dus een combinatie van puzzelen en wandelen, waar een gps bij ingezet wordt.

 

 

Onderdeel 2: wat spreekt jou bij geocaching het meest aan en waar loop je absoluut niet warm voor?

Een mooie wandeling door een mooi natuurgebied spreekt mij persoonlijk het meeste aan. Hoewel een mooie stadswandeling ook mooi kan zijn. Maar dus vooral de mooie wandeling waarbij je iets bijzonder te zien krijgt.

[Team Aragorn]

1. Oude schoolvrienden weten misschien nog wel dat ik van wandelen houd, in mijn schooltijd liep ik de Nijmeegse Vierdaagse. Dus: "Loop jij nog steeds?" - "Ja, maar niet meer de Vierdaagse. Tegenwoordig ga ik vaak het bos in met een GPS (een soort Tomtom voor in de hand). Lekker lange tochten maken in natuurgebieden die ik soms nauwelijks ken, en aan het eind een schatkistje zoeken. Iemand die de omgeving wel goed kent heeft zo'n tocht uitgezet en aan het eind de 'schat' verstopt. Dat schatzoeken klinkt kinderachtig, maar het gaat natuurlijk op de eerste plaats om de tocht zelf. Je hoeft geen paaltjesroute te volgen om niet te verdwalen, dus ook in drukke gebieden kun je vaak heerlijk rustig lopen over smalle paadjes die je anders nooit gevonden zou hebben!"

 

2. Wat mij het meest aantrekt in geocachen is natuur, natuur en natuur. Natuur waarin ik simpelweg tijdens een lange wandeling tot rust kan komen, natuur waarin ik natuurkennis kan opdoen en tegenwoordig heel belangrijk: natuur die ik met andere cachers kan delen. Natuureducatie is al jarenlang mijn grote hobby en die hobby probeer ik met cachen te combineren. Ik zet graag caches uit waarbij de zoekers iets op het gebied van natuur kunnen leren, en probeer als ik zelf een cache log mijn beleving van het gebied en de bijzonderheden daarvan in tekst en foto's te vatten. Anderen hebben daar hopelijk plezier van en steken er misschien zelfs iets van op.

Alles wat géén natuur, natuur of natuur is trekt mij tegenwoordig minder aan. Puzzels, series traditionals langs de weg en in het algemeen cachetochten waarvoor ik langer in de auto moet zitten dan dat ik buiten rondloop laat ik daarom voor wat ze zijn.

 

Groetjes, Fangorn.

[kwibus]

Zit ik even rustig deze en het andere draadje te lezen, blijkt ineens dat ik al een veteraan ben met het geocachen.

Oke dat is nou eenmaal zo, straks worden alle newbies vanzelf een veteraan.

Als ze maar lang genoeg doorgaan met caches vinden.

Vraag 1: Ik vertel alleen oppervlakkig dat wij aan GPS wandellen doen, maar onze vrienden weten beter.

Vraag 2: Mutli's hebben onze voorkeur en het liefst met een leuke wandelling er aan vast, met aan het einde een kistje welke op een mooie lokatie is verstopt.

Snelle oppakkers en micro's laat ik een tijd liggen en ga er eens in de zoveel tijd met de motor langs.

Gewoon omdat je dan een leuk tochtje heb.

[De Roode Loper]

1. Ik zou in 1 minuut uitleggen dat het een speurtocht is met behulp van een soort TomTom .

 

2. Lekker wandelen in de natuur, het liefst een multi waarbij je ook nog iets opsteekt van de omgeving/streek waar je wandelt. Wat wij ook leuk vinden is een hele serie caches met een rode draad, zoals die van De Dedemsvaart bijvoorbeeld. Een leuke puzzel kunnen wij ook wel waarderen. Events kunnen ons ook wel bekoren, maar het moet niet te grootschalig worden. Het liefst een CITO-event of zoals we laatst hebben georganiseerd een Stamtafel Event met maximaal 100 deelnemers.

[BigFurryMonster]

Leuk topic, Vlindertje!

 

1.

Geocaching is een speurtocht met behulp van GPS. Iemand verstopt ergens een 'schat' (een doos of kist), waarnaar je dan op zoek gaat. Vaak is aan de schat een route of puzzel verbonden. Je zou het kunnen zien als een wandeltocht in het bos, maar dan met een specifiek doel. Of als een puzzel, met een outdoor-component.

Je komt bij geocaching vaak op leuke plekken waar je anders nooit zou komen.

 

2.

Mij spreekt een origineel bedachte cache het meest aan, en dan vooral het type puzzels dat enig nadenken combineert met een leuke tocht buiten. "Veldpuzzels" noem ik dit. Bij veel van dit soort caches heb je geen speciale voorbereiding nodig. De meeste caches die ik zelf maak zijn van dit type.

Een uitgezetten cache moet 'kloppen'. Ik vind het prettig als er geen gekke dubbelzinnigheden zijn, geen nutteloze omwegen, en geen lelijke routes of verstopplekken.

Het allerleukst is het samen met anderen, gelijkgestemden, er op uit gaan om te cachen.

Ik loop niet warm voor vieze/slechte lokaties, en voor niet-kloppende puzzels.

[Twin Peaks]

Punt 1: een oude schoolvriend, in 1 minuut, in de lift?

Ik zou waarschijnlijk herinneringen ophalen en niet over Geocachen hebben. In de eerste plaats omdat ik dat in 1 minuut nooit uitgelegd krijg. Als ik de mensen een goede indruk wil geven van Geocachen heb ik daar toch een paar minuten meer voor nodig.

In de tweede plaats, omdat ik het aantal mensen dat ik over de hobby vertel, wil beperken tot die mensen die het op hun waarde weten te schatten, wellicht zelfs met me mee op pad willen en die in zijn voor natuur, cultuur en avontuur.

 

Punt 2: Elke cache met een uitdaging, en die uitdaging kan heel divers zijn, als ik er maar door geprikkeld wordt. Ingenieus verstopt, ingenieuze puzzel, moeilijke route, lange wandeling, nachtcache, natuur-of cultuurhistorisch interessant, alles is goed. Hoe uitdagender hoe beter. Die uitdagingen kun je overigens ook zelf creeren. Bijvoorbeeld door een aantal caches achter elkaar te voet te doen (de 50 van Flet) of in twee dagen naar een cache op en neer te kanoen (de Kwakel)

Lange tijd was ook de uitdaging van de eerste vondst voor mij een prikkel. Tegenwoordig niet meer zo, hoewel ik het soms toch niet kan laten, vooral bij caches die niet al te ver weg liggen.

Langere natuur- of cultuurhistorische wandelingen hebben altijd al mijn voorkeur gehad, maar we hebben er domweg niet altijd tijd voor. Dan is een leuke korte multi of zelfs een traditional ook een excuus om er toch even uit te zijn.

Bij mysteries is het voornamelijk de pret van het, soms avonden, puzzelen, en de kick van het vinden en dus weten dat je de puzzel goed hebt opgelost. Of een lokatie dan interessant is, doet minder ter zake. Het is dan de bevestiging van je puzzelkwaliteiten die de voldoening geeft.

24 februari 2008 bewerkt door Twin Peaks

[MCMAL]

Zo, ben ik ineens veteraan ?! Als je al 3 jaar bezig bent met dit spelletje kennelijk wel.

 

1. Meestal zal ik wel wat anders te vertellen hebben tegen zo'n oude schoolvriend. En als het eenmaal toch zo ver zou komen dat we het over geocaching zouden hebben, zou ik hem/haar uitnodigen om eens een keer mee te lopen.

 

2. Het leukste van het spelletje is gewoon op zondagmiddag met het gezin lekker in de natuur zijn met als bonus een kistje, meestal een multi dus. Toen we begonnen (begin 2005) lagen er nog maar iets van 1500 caches in Nederland, nu ruim drie maal zoveel, dus de keus is veel groter, dat is wel fijn. De kwaliteit is helaas niet navenant toegenomen, maar er zijn gelukkig ook veel leuke en originele nieuwe caches.

Van micro's rapen ben ik geen groot liefhebber, tenzij het verkocht wordt als een dagje uit met een of meer cachevrienden. Verder doe ik aan het bewandelen van de LAW's en ik probeer dan wel alles mee te nemen wat ik zo op mijn pad tegenkom.

24 februari 2008 bewerkt door MCMAL

[keske27]

Onderdeel 1: je ontmoet in de lift een oude schoolvriend, aan wie je in één minuut moet uitleggen wat geocaching inhoudt. Wat vertel je hem/haar?

Oke ik ga er hierbij vanuit dat ik een persoon die ik goed ken moet vertellen wat ik van geocaching vind en hoe ik het beleef.

 

Ik zou deze persoon vertellen wat geocaching inhoud en hoe het spel gespeeld word.

En dat er regels aan verbonden zijn waar men zich aan moet houden.

Dat er hele leuke wandelingen zijn uitgezet (meestal in de achtertuin van iemand die je wat wil laten zien van de omgeving waar hij/zij woont) en ook leuke en moeilijke puzzels zijn.

Met andere woorden ik zou als het een goede vriend is mijn positieve ervaringen met geocaching vertellen en hem aansporen om een keer mee te gaan.

 

 

Onderdeel 2: wat spreekt jou bij geocaching het meest aan en waar loop je absoluut niet warm voor?

Wat mij/ons het meeste aanspreekt is dat de cache die wij willen gaan doen met aandacht is geplaatst en zeker de moeite waard is om te doen.

Wat ons dus helemaal niet aanspreekt is dat er ergens een cache (canister) word neergekwakt zonder de moeite ervoor te nemen om er wat leuks van te maken.

 

Groetjes Keske27

[Goedweerloper]

Met iets meer dan 2 en een half jaar schijn ik inmiddels tot de veteranen te behoren, dus zet ik mijn antwoord in dit draadje.

 

1) Ik denk niet dat ik het zou willen uitleggen maar als het moet:

"Mijn grootste hobby is Geocaching. Dit is een soort 'schatzoeken voor volwassenen' waarbij je met een GPS er op uit gaat om te zoeken naar verborgen aanwijzingen. Aan het eind ligt dan een potje of bakje verstopt met daarin een boekje waarin je kunt schrijven dat je het hebt gevonden. Daarna kun je dat ook op internet doen en zo claim je de vondst. Er zit geen prijs aan vast en het is ook geen wedstrijd, ik doe dit helemaal voor de lol."

(verbaasde blik)

 

2)

Omdat ik dus al eventjes mee draai heb ik natuurlijk een verandering doorgemaakt in de manier waarop ik het spelletje speel. Mijn excuses voor het onevenredige lange verhaal ten opzichte van mijn in deze categorie cachers relatief korte cache ervaring, maar het mag dus ik brand los. Voor degene die niet een blok tekst willen doorlezen scroll helemaal naar beneden voor mijn mening in het kort.

 

In het begin had ik natuurlijk helemaal niks in de gaten over puntjes en ranglijstjes en toen ging het dus alleen maar om het cachen. De meeste caches die ik deed waren multi's en oppikkertjes deed ik alleen maar op de fiets. Ik heb altijd een plezier gehad in het vinden van traditionals op een leuke plek, maar natuurlijk had ik het liefste de mooiere wandelingen.

Qua plaatsen wilde ik alleen maar mooie multi's neer leggen, en zo ontstond de serie WWW waarvan er in dat jaar de eerste 3 uitkwamen. Verder was er ook "houdoe en tot wir us" maar dat was een geintje.

Daarna begon er langzaam iets te veranderen. Natuurlijk vond ik nog steeds de multi's het leukste maar er kwamen geleidelijk wat oppikkertjes door heen. Zo ontstond "de cache dag", vaak met een hoofdprogramma (meestal een mooie multi 5-10 km) en daar om heen wat andere multi's van vergelijkbare en kortere lengte, en daarbij ongeveer evenveel tot 2x zoveel oppikkertjes. Vaak wel de kwaliteits tradi's van bijvoorbeeld Geopatra. Op dat moment had je weinig lantarenpaal caches in de omgeving.

Ook al in die tijd had ik een hekel gekregen aan irritant moeilijke mysteries, maar die waren er gelukkig nog niet zoveel. De kaart had ik dan ook regelmatig leeg of bijna leeg gecacht in een groot gebied en daar was het mij op dat moment om te doen, dus niet om de ranglijst.

Ook in 2006 legde ik nog alleen multi's, nog 2 WWW's en 1 andere wandelcache.

Na ruim een jaar cachen kwam ik voor het eerst met een nieuw fenomeen: de oppikkerdag. Zo heel af en toe ging ik voor een cache dag met alleen maar snelle caches. De eerste serieuze oppikkerdag was het bezoekje aan de Lopikerwaard van 20 augustus 2006. Ook op dat moment was het nog niet om ranglijstjes te doen maar gewoon om het plezier van de cache jacht op lekker veel caches (ja dat vind ik ook leuk) en het vestigen van een voor mijn doen hoog dag record (26).

We komen uit in 2007. Het eerste jaar van serieuze punten jacht. Ik had de kilocache bereikt (in januari) en begon steeds meer interesse te vertonen in allerlei vormen van statistiekjes. Toen kwamen de grote cache acties, zoals de Groningen Cache Expeditie en natuurlijk het rondje Bernheze in 1 dag. Het cache aanbod begon natuurlijk ook meer traditionals te leveren en ook over de grens kleurde het aardig blauw op de kaart. Wat rond die tijd ook wat meer op kwam waren de vreselijke irritante mysteries maar die heb ik in de loop van de tijd wat beter leren te negeren.

In reactie daarop heb ik 10 min of meer eenvoudige puzzeltjes neergelegd langs het Eindhovens Kanaal die met de fiets een drive-in zijn en met de auto mag je meestal een stukje lopen.

Wat ik minder goed kan negeren of vermijden is het zoeken van caches onder de ogen van veel muggels, al kan ik natuurlijk wel de ergste urban cache omgevingen links laten liggen. Gelukkig woon ik niet in de randstad en ook nog eens ver daar vandaan. En een cache moet wel te vinden zijn, als je een half uur rond loopt naar de cache te zoeken trek je te veel aandacht ook in een rustiger gebied.

 

Natuurlijk vond (en vind) ik het nog steeds leuk om de natuur in te trekken en wandelingen te lopen. In tegenstelling tot wat vele cachers denken betekent het niet dat je OF de oppikkers moet doen OF de kwaliteitscaches. Wat dacht je van een mix van die twee? Of een dagje de snelle caches en dan weer een dagje lekker wandelen? Dat zou zomaar kunnen!!!

 

Nu komen we uit op de dag van vandaag en na de tweede kilo is eigenlijk maar een ding veranderd, ik maak mij steeds minder druk om de mysteries behalve degene die echt dichtbij liggen.

Verder blijft mijn mening de laatste tijd hetzelfde. Ik houd nog steeds van wandel caches en ik vind het ook leuk om lekker veel caches te vinden. Maar niet op een stresserige vroeg opstaan en volle dag in de weer om dag record te zetten manier, maar meer een O is het al 11 uur ik vertrek relaxt cachend al autorijdend tien caches oppikkende manier, en meestal een mix van wandelen en rapen in verschillende verhoudingen van 3 tot 30 caches per dag.

Ook ben ik bezig met een serie traditionals uit te leggen, waarvan het overgrote deel (en tot nu toe allemaal) oppikker zijn. Maar wel in mijn mening op plekken die een cache verdienen.

In al die tijd heb ik ook kunnen genieten van de events en later ook de mini eventjes met af en toe lekker meelopen, het gaat toch om de wandeling en de gezelligheid. Ik kijk weer uit naar het beroemde en beruchte Woutloper Wulfke avond event (voor mij de 3e keer) en het GME (3e keer) en het poffertjes event (4e keer!) en het MZLE (2e keer) en de GOTHeo (3e keer met nacht event meegeteld) en dit jaar ook weer de ZddP? en het Snert Event dat nu helaas niet zo mag heten (2e keer) en nog veel meer!

 

Dus...

 

wat vind ik leuk?

 

mooie wandelcaches

lekker veel caches vinden

een mix van bovenstaande twee

gezellige events met leuke caches of bijzondere opdracht

statistiekjes en lijstjes

 

wat vind ik vreselijk?

 

moeilijke mysteries

urban caching met veel muggels

overdreven lastig verstopte caches

slecht weer

24 februari 2008 bewerkt door Goedweerloper