Diederikus

Zo dacht ik er een jaar geleden over. Het kan verkeren.

Kun je wel nagaan hoe veilig deze methode is.

Op zoek naar alternatieve methoden heb ik wat websites van boomverzorgers bezocht. Dan blijkt dat de "verzorging" van bomen voor 90% gebaseerd is op één enkele panacee: amputatie. Overal zie je boomverzorgers met een big smile en een kettingzaag over de schouder.

Ik denk eerder dat hij gehypnotiseerd is door een niet te versmaden hapje. Zich niet gewaar van de ramp die hem te wachten staat als de klimmer plotseling loslaat.

Dat komt omdat we nog vol zitten met allerlei atavistische neigingen. Het nuttigheidsbeginsel zit door evolutie diep in onze genen. Vroeger was het noodzakelijk een boom in te klimmen voor voedsel. Tegenwoordig is het handiger daarvoor naar de supermarkt te gaan. En zelfs nu het helemaal niet meer nodig is voor de acquisitie van voedsel een boom in te gaan, hebben we nog steeds een aanleiding nodig. Een petling is zo'n aanleiding. Slaat nergens op, natuurlijk, maar zo zitten we (ik) nu eenmaal in elkaar. Dat is genetisch bepaald. Bovendien mag je aannemen dat er toestemming is verleend om te klimmen, en hebben de metaaljagers het draagvermogen van de boom uitvoerig getest (moet je niet zelf gaan proefklimmen, natuurlijk). Ik wist niet dat je daarop wachtte. Op dit moment staat er nog geen klimsessie in de planning (we gaan eerst op bedevaart), maar zodra we weer iets gepland hebben laat ik het je weten.

Daar raak je me even kwijt. Waarom zou iemand dat in vredesnaam kunnen willen? Als wij gaan klimmen dan klimmen we om de beurt de boom in. Een gelegenheid tot een klim laten we ons echt niet ontgaan! Het gaat tenslotte om het klimmen, niet om de cache. Een ladder is 100x onveiliger dan de methode die wij hanteren, en ongeveer net zo duur. En met zo'n fruitgrijper wil ik je wel eens een ammobox zien open maken op 15 meter hoogte. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat het gewoon een kwestie is van wachten tot het water stijgt. Zodra de cache onder water staat kunnen alle boomklimvissen loggen.

In een paar jaar van spek-takel naar spektakel.

Wie met beide benen op de grond blijft staan komt niet ver. Een klim is voorzeker een verheffend schouwspel.

Vandaag een boom proefgelopen. Zonder etiquette zou het een FTF zijn. Wat blijkt: ook een boomklimcache met een ammobox werkt eigenlijk als een koker. Na een uitputtende klim kon ik alleen nog met trillende hand een moeizame handtekening zetten. Spulletjes ruilen kun je (ik) wel vergeten. Zelfs een TFTC was al teveel van het goede. Er mist dus feitelijk een onderdeel van het spel. Log volgt (want ik mag nog niet loggen). Wel heel erg leuk om te doen. Mooie plek ook.

Ik ben gek op statistieken. Maar nog niet zo gek dat ik er voor ga betalen.

Ik kan me best voorstellen dat iemand in het donker geen verbodsborden kan lezen. Of zelfs maar zien. @Thex. Het lijkt me dat 24/7 op de toestemming slaat. Natuurlijk heb je meestal toestemming om overdag een nachtcache te doen.

Ik gooi de handdoek in de ring. Er komt net een cache online op een kwartiertje afstand en op een geschikt moment. Maar er beginnen gelijk allerlei existentiële levensvragen op te borrelen. Het gekke henkiegevoel blijft daarbij de overhand houden. Ik kan mij er eenvoudigweg niet toe zetten een cache te bezoeken die ik normaal ook niet zou bezoeken. Hoewel het waarschijnlijk wel een leuke log zou opleveren. Ik wil het de co ook niet aandoen. Ik geef mij gewonnen en erken mijn meerdere in de goudjagers in de buurt. Voor wat de goudjacht betreft. Ik zal er dus nooit over kunnen oordelen. En dus moet ik het antwoord op de vraag van dit topic schuldig blijven.

Je bent gewoon wat logger

Ik ben een speedlogger. Een log schrijf ik altijd dezelfde dag.

Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat het de FTF-cacher niet om het puntje te doen is maar om het gezellige mini-eventje met gelijkgestemde zielen dat vaak ontstaat bij het online komen van een cache.

Je ziet het voor je. Al die slowcachers die tegen elkaar opscheppen wie de minste caches heeft gevonden.

Zolang de cijfersloten echt een functie hebben kan ik er mee leven. Als ze alleen maar frustraties oproepen dan leidt dat vroeger of later tot ongewenste acties. Dat valt niet goed te praten, maar ik zou ten allen tijde dit trachten te voorkomen.

Zolang slowcaching maar niet leidt tot slowlogging

Ik lees in de oproep van Aragorn om uit de kast te komen geen aanmoediging om in een hokje plaats je nemen. Voor wat betreft het stimuleren en ontmoedigen van zaken geloof ik niet in het nut van het geschreven of gesproken woord. Het enige waar ik dan in geloof is een goed voorbeeld. Goed voorbeeld doet goed volgen. Vermits men daartoe in staat is.

Er komt toch wel heel wat meer bij de goudjacht kijken dan ik op het eerste gezicht dacht. Ik vrees dat ik de mentale hardheid nog ontbeer om dit soort gruwelcaches te kunnen loggen. Het raadselachtige aan dit verschijnsel intrigeert me dan wel weer enorm. Ik snap de co niet en ik snap de bezoekende cachers niet. Is er ook maar iemand die die caches leuk vindt? Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de co ze zelf ook niet leuk vindt. En wat een enorme aantallen bezoekers voor een hek op een industrieterrein welks meest wervende eigenschap is "met uitzicht op de snelweg A1". Dit is voor mij een enigma dat een oplossing behoeft om antwoord te kunnen geven op de prangende vraag "zijn zij nou gek of ben ik het?". Voor de goudjacht zal ik mij ernstig moeten vermannen, vrees ik.

Nu ik mij mentaal aan het voorbereiden ben op de goudjacht, realiseer ik mij dat het wel enigszins beledigend is voor een co dat ik zijn cache, waar hij veel werk in gestoken heeft, alleen maar bezoek voor een podiumplaats, en niet omdat ik geïnteresseerd ben in zijn werk. Zegt de etiquette daar ook iets over?

Mijn favoriete groente is een flinke lap vlees. Daar mag je dan verder van alles bij serveren, dat stoort niet. Daar heeft Brouwertjes wel een punt. Veel van die slotjes wekken frustraties op, en ik ben geen voorstander van dingen die frustraties opwekken. Dat lokt ongewenste reacties uit, en ik neem iemand graag tegen zichzelf in bescherming. Dus geen frusti-caches voor mij.

Tja, ik was er al bang voor. Komt er een cache online op een onhandig tijdstip, reageer ik met "ja, hallo, ik ben gekke henkie niet!". Zo krijg ik natuurlijk nooit goud. Voor goud moet ik even vergeten dat ik gekke henkie niet ben. Hoe doen topsporters dat? Die visualiseren zo iets, geloof ik. Ik zal het eens proberen. "ik ben gekke henkie, ik ben gekke henkie, ik ben gekke henkie". Jaaa. Nee. Ik geloof dat ik iets voel. Misschien begint het al te werken! Of toch niet? Gekke henkie.

Als je net 10 kilo bent afgevallen dan sta je daar lichtzinniger tegenover. Het leger des heils heeft er ook niet veel aan, want een junk past meestal niet in een maatje 60. Maar we dwalen een beetje af. Kennelijk moet ik ook maar eens meedoen aan de FTF-jacht, want mijn eq is te laag om mij in te leven in de vraagstelling van dit topic. Ik beloof dat ik geen log vooraf in mijn achterzak zal meenemen.

Met name de partijen die ik van haar verlies hebben de neiging een post mortem analyse door vergeetachtigheid mis te lopen. Op een forum waar de tweespalt tot cultuur verheven is, zal ik, met mijn agnostische benadering van het geocachen, vaak door misverstanden ten onrechte bij deze of gene groep ingedeeld worden. Ik neem waar en stel mijn oordeel uit. En als aan het einde der tijden zal blijken dat ik bij de verkeerde groep wordt ingedeeld vanwege mijn geocachingspraktijken, dan zal ik mijn klederen verscheuren en ach en wee roepen, en mij beroepen op het feit dat het met onwillige atavistische zieleroerselen nu eenmaal kwaad kersen eten is.