Diederikus

Ik heb een paar maanden terug een e-mail gestuurd aan Dave Ulmer met de vraag of hij een koker ook als een volwaardige geocache zag. Tot op heden heb ik nog geen antwoord ontvangen.

Inmiddels heb ik al een hele database met bankjes in Flevoland, zodat ik voor een multi vaak thuis de slotbouten al kan tellen. Dan kan ik het echt niet over mijn hart verkrijgen zoiets in een eigen multi te verwerken. Hetzelfde geldt voor brugplanken, kleuren van paaltjes en een vogelhuisje op het eind. Mijn vrouw is mijn maatstaf. Als die dubbel ligt van het lachen, dan zal zelfs de grootste nurks in het veld een glimlach bij dat waypoint niet kunnen onderdrukken, is mijn uitgangspunt. En voor wat moeilijk te vinden waypoints en moeilijke puzzels betreft: er moet gewoon altijd een work around zijn, naar mijn smaak. Eventueel tegen "betaling" van extra meters. De enigen die je dan nog benadeelt zijn mensen met een slecht puzzeloplossend vermogen, een bril met +10 en die bovendien slecht ter been zijn. Die moeten dan maar een hulplijntje bellen en direct naar het eindcoördinaat lopen. Iedereen blij.

Wat lopen er toch een interessante figuren rond! Hij heeft ook het Kraaiennest gelogd, zie ik. Dat zal nog een heel gehannus geweest zijn

Het is precies de oplossing die ik ook gekozen heb. En als troost maak je tijdens het "straf"-rondje ook nog kans om bevers te spotten.

@Barny, @Noname, daar hebben jullie beslist een punt, en het is ook precies de makke die ik heb gekopiëerd in mijn eigen cache door naar andere caches te kijken. Inmiddels moet iedereen hem nu wel zonder hulp kunnen vinden lijkt mij. Maar ja, dat hoort bij het leerproces als co. Ervaring vertelt je wat je niet moet doen en niet wat je wel moet doen, en ik heb nog niet zoveel ervaring. En ach, één nachtje storm en 2000 cachers kunnen weer 40 jaar zoeken voordat ze een gelijkwaardige ravage hebben aangericht. @MarcoDomi, lol, dat is nu juist de strekking van dit draadje. Ik beschouw mijn cache als ik eerlijk ben als een biertje, en ik doe een oproep om eens een keer champagne neer te leggen. Maar meer bier is ook goed, hoor. En wie van slappe thee houdt, leef je uit.

De laatste tijd ben ik wel veel kritischer geworden. Of ik daar zo blij mee moet zijn is nog maar zeer de vraag. Ik heb nu kritische noten waar ik ze vroeger niet had. Aan de andere kant is het ook een proces waar ik niets aan kan doen, het speelt zich buiten mijn bewustzijn af. Vroeger kwam ik vaak favo's tekort, nu deel ik ze nog maar zelden uit. Doordat ik zelf een cache gelegd heb, zie ik nu wat voor mogelijkheden er allemaal zijn. In mijn oordeel over andere caches kijk ik met name naar de toegevoegde waarde van de cache. Er zijn een behoorlijk aantal gebieden in Nederland, zoals de Veluwe, het Kootwijkerzand, het Beekhuizerzand, Ermelose heide et cetera, waar je eigenlijk geen multi kunt leggen die geen mooie wandeling is. Daar geef ik toch een zesje voor, als de cache weinig toevoegt. Helaas blijkt dat maar al te vaak het geval. Als je van mooie wandelingen houdt, dan kun je je prima met deze caches vermaken. Maar toch zie ik ze als een cache waar de co mogelijkheden heeft laten liggen. En onwillekeurig vergelijk ik natuurlijk met mijn eigen cache. Een cache met toegevoegde waarde komt natuurlijk niet vanzelf. Daar is tijd, geld en discipline mee gemoeid. Misschien is discipline nog wel het belangrijkste. Discipline betekent eisen stellen en geen genoegen nemen met minder. Er zijn heel veel ideeën die aardig zijn voor een cache, maar alleen de top ideeën kunnen gebruikt worden. Dat betekent veel ideeën opdoen, veel internetten, veel experimenteren, veel geld besteden en veel afkeuren. Ondanks dat ik makkelijk schrijf, heb ik drie keer de totale website van WL weggegooid omdat ik niet tevreden was. Dat zijn heel wat dagen werk die down the drain gaan. Pas na de vierde keer was ik redelijk tevreden. Ik ben nu al weken bezig met de cache van mijn nieuwe multi. Eindeloos tobben en internetten. Van de week pas de briljante inval gekregen, zo moet het! en hup naar de Gamma. Na dagen knutselen ligt er een draak van een contraptie bij mij in de tuin. Veel te zwaar en te slap, geteisterd door plastic profielen die op verschillende machines gemaakt zijn en dus verschillende gat-afstanden hebben. Ik ga er wel mee door, totdat ik weet hoe het wel moet en hup, daar gaat straks weer voor 37 euro in de kliko en ik kan weer opnieuw beginnen. Maar ja, ik wil nu eenmaal het effect bereiken dat ik in mijn hoofd heb. Vanuit die achtergrond moet je mijn kritische beoordeling zien. En kom mij niet aan boord met verhalen over beschikbare tijd en geld, een hobby druk je niet uit in tijd en geld. Wie wil zorgt er gewoon voor dat het gebeurt zoals je het voor ogen hebt. Punt. De cache die mijn grote voorbeeld is, de lat die ik probeer te overtreffen, is GC3M7H6 De schat van de Zuyderzee van UPQuest (nu nr 56 in de Wilsonlijst). Het is nog niet zover, maar nu ik de belangrijkste problemen met WL heb opgelost denk ik dat het een kwestie van tijd is voor ik langszij kom. Ik had verwacht dat overtreffen een eitje zou zijn, maar de praktijk is toch weerbarstiger. Overige goede caches waar de co echt waarde aan de wandeling heeft toegevoegd vind ik GC2PRC8 Dieven maken grote buit in lab van Jos van Staalduinen. GC2JG3C Mooi Harderwijk van Jos van Staalduinen. GC2B1AM CSI Flevoland van Rimates. GC3JN5B Biertje? van Voortrekkers. Bij deze laatste moet je de logs en de foto's niet van tevoren bekijken, omdat na spoilering de verrassing weg is.

Lommel, bekend om zijn zandmuseum.

Dat gepraat over mijn eigen cache komt meer door een gebrek aan zelfbeheersing dan dat het nuttig is (waar het hart vol van is. . .). Eigenlijk ben ik al zeer tevreden over de bezoekersaantallen en ik kan daarbij ook nog eens het onderhoud goed bijbenen dus meer is in dit geval misschien niet per se beter. Ik heb met afgrijzen de taferelen gelezen zoals bij het (oorspronkelijke) vogelhuisjespad. Ik moet er niet aan denken dat ze in rotten van tien op bezoek komen! Het feit dat je niet eens genoeg redenen kunt vinden om naar Flevoland te komen is eigenlijk ook de strekking van dit draadje. Is dat niet vreemd eigenlijk?

Oei, dat is het nadeel van een grote mond. Heb ik ergens iets negatiefs gezegd? Ja, dat is de strekking van dit draadje

Het kloeke lettertype van MarcoDomi roeptoetert nog een beetje na in mijn oren, maar ik zal trachten mijn gedachten toch te ordenen. @TT dat je maar weer spoedig in het veld te vinden mag zijn! Tja, ik kan niet garanderen dat mijn schrijfsels niet bloeddrukverhogend zullen zijn voor je, dus misschien moet je je maar even bij de waadpakken en de ideale cachepen houden. . . In feite ben je zelf mede aanleiding tot dit draadje. Ergens schrijf je: Er is een grote groep cachers die er precies zo over denkt. Maar er is ook een klein groepje die er anders tegenaan kijkt. Ik wil met nadruk beklemtonen dat ik het ene niet als beter dan het andere beschouw. Ik weet dat er forumleden zijn die daar anders over denken, die daar denigrerend over doen. Daar wil ik met nadruk afstand van nemen. Maar je moet het toch ook met me eens zijn dat de mensen die de filosofie aanhangen die jij beschrijft in bovenstaand citaat, een andere ambitie hebben en dus een ander soort cache leggen dan diegenen voor wie de vorm wel belangrijk is. Diegenen die van hun cache een vermakelijk verhaal willen maken en niet alleen een mooie wandeling. Ik zou blijer zijn als mijn cache als beste van de onderste 20% te boek zou staan. Omdat mijn prestatie dan meer betekenis zou hebben omdat ik die plek had veroverd op geduchte concurrentie. Maar vooral omdat dit zou betekenen dat er 80% aan caches zijn die nog mooier zouden zijn dan Wijze Lessen. Dat zou toch fantastisch zijn! De redenen dat ik de situatie enigszins provocerend neerzet is dat ik stiekem hoop dat iemand zich aangesproken voelt. Dat een aantal cacheleggers in Flevoland de handen ineenslaat en zegt “we zullen die eigenwijze Diederikus met zijn grote mond eens een lesje leren”. En dat ze dan al die mooie wandeltochten die nu eindigen bij het eeuwige vogelhuisje met een tupperware bakje vervangen door een gulle schaterlach. Ik blijf dromen. En ach, die rest mag van mij echt blijven liggen hoor. Ik heb er geen last van. Iedereen moet maar cachen zoals hem of haar goeddunkt.

@Brouwertjes, absolute aantallen favorite points per provincie zeggen natuurlijk niets. Het houdt geen rekening met het aantal gelegde caches en het wordt niet omgeslagen per vierkante inwoner. Het tweede deel van mijn betoog is uiteraard subjectief. Daarom stel ik het hier ook ter discussie, dan kan mijn tunnelvisie verwijd worden. Het feit dat mijn cache zomaar tot de bovenste 0,5% toetreedt, kan ik alleen maar wijten aan gebrek aan concurrentie. En dus gebrek aan kwaliteit. Zoals je zelf schrijft heb ik nog maar weinig gevonden. Hoeveel hobbies zijn er waar je bij je eerste actie al tot de bovenste 0,5% hoort? Bij de overige hobbies waarmee ik ervaring heb, zoals schaken, zingen en geologie is dat absoluut ondenkbaar. Daar ben je al een hele peer als je niet meer tot de onderste 0,5% hoort.

Vandaag is mijn cache "Wijze Lessen" doorgedrongen tot de top 100 van de Nederlandse ranglijst met Wilsonscores (volgens project-gc.com). Dat is natuurlijk verheugend. Toch zit er naar mijn gevoel een beetje een vreemd bijsmaakje aan dit succes. Als ik objectief ben dan is de voornaamste oorzaak natuurlijk een enorm gebrek aan concurrentie. Het is heel vreemd dat iemand die nog maar net komt kijken in de cachewereld gelijk al zulke hoge ogen gooit en een kleine 28.000 caches achter zich laat. Natuurlijk is het een geweldige multi (dat zou ik in alle bescheidenheid wel van de daken willen roepen), maar er zijn toch wel een aantal beginnersfouten gemaakt. Die zijn weliswaar zoveel mogelijk gerepareerd, maar bij een volgende multi zal ik een aantal zaken toch anders doen. Dit geeft aan dat de cachewereld toch wel in een soort kwaliteitscrisis lijkt te verkeren. Ik weet natuurlijk niet hoe het vroeger was. Van de 161 caches die ik gevonden heb zijn er eigenlijk maar 5 waar ik familie of vrienden mee naar toe zou willen nemen om ze te laten zien wat geocachen is. 44 scoren er een voldoende (een zesje), 67 onvoldoende en 45 vind ik ronduit slecht. 1 uitstekend 4 erg goed 44 voldoende 67 onvoldoende 45 ronduit slecht De vraag is natuurlijk hoe dat komt. Mensen met meer ervaring wijten dit aan de opkomst van de zogenaamde puntjesjager. In een draadje hier heb ik daar wel eens onderzoek naar gedaan, en toen is mij gebleken dat de zaken toch wel wat genuanceerder liggen. Inmiddels ben ik natuurlijk wat verder, ik heb zelf mijn eerste multi gelegd, en ik heb meer mensen leren kennen in het veld. Hierdoor begint mijn visie toch wel wat te veranderen. Het valt me steeds meer op dat er twee heel verschillende types lijken rond te lopen in de cachewereld. De meerderheid (95% of zo) benadert cachen als een leuk tijdverdrijf, waarbij de caches voornamelijk worden gezien als een soort bewegwijzering tijdens het wandelen/fietsen/autorijden. Voor deze groep doet de vorm en uitvoering van de cache weinig terzake. Een gevleugelde uitdrukking is hier "iedereen cachet op zijn eigen manier". De minderheid, waartoe ik mezelf reken, ziet cachen meer als een avontuur met een zekere romantiek. Waar de cachelegger de cacher probeert te vermaken met een verhaal, een schaterlach en/of educatie. De wandelaars/fietsers leggen over het algemeen weinig geïnspireerde caches in mijn ogen. Zoals gezegd zijn de caches vaak meer een soort bewegwijzering voor de route. En ach, als het een mooie route is, wil ik dat wel door de vingers zien. Hoewel het naar mijn gevoel niet zoveel met mijn beeld van cachen te maken heeft. Het lijken echt wel twee verschillende typen. Mijn gesprekken met de wandelaars en fietsers kenmerken zich meestal door wederzijdse nauwlijks verholen verbijstering. Het belangrijkste verschil lijkt wel het tempo te zijn. Mij maakt het niets uit hoe lang ik over een cache doe.

Bij ZW heb ik alleen een waterleidingbuizerd gezien.

Hebben buizerds nu óók al de pik op cachers met haast?

Het zal een jaar of drie geleden zijn dat ik tijdens het surfen over internet gedurende de lunchpauze per ongeluk op gc.com terecht kwam. Ik was zeer onder de indruk van de mate waarin de kaart van Nederland gevuld was. Ik riep mijn collega erbij en tesamen deden we erg lacherig over deze flauwekul. Een stelletje malloten die kisten met rommel voor elkaar verstopten in het bos! Ongeveer anderhalf jaar later en 27 kilo lichter zocht ik naar een reden om buiten te zijn voor de broodnodige lichaamsbeweging. Toen kwam ik weer op geocaching uit. Ik heb toen wat software gedownload voor mijn netbook met gps-muis en ben een tocht gaan uitzetten. Ik heb me gelijk bij een aantal sites en forums ingeschreven. Samen met mijn vrouw ging ik op pad. De eerste cache was een fotorolkoker onder een bankje. Ik had met streetview al helemaal uitgevogeld waar ik moest zijn. We waren er erg enthousiast over! De logjes waren in die tijd nog erg bescheiden. De tweede cache was problematischer. Ik moest een paar honderd meter het bos in. Met de netbook op de onderarm en bungelende gps-muis was dat nog een heel gedoe. Bij een brug hebben we ons suf gezocht. Zo'n filmkoker kun je natuurlijk overal verbergen, en het interpreteren van de gps viel nog niet mee. Ik heb toen de hele onderkant van de brug gefotografeerd, zodat ik er thuis nog eens naar zou kunnen kijken. Thuis heb ik nog uitgebreid naar de foto's gekeken, maar ik kon hem niet vinden, ondanks bovenstaand plaatje. Ik zocht tenslotte naar een filmkoker, en dan kijk je licht over zo'n tupperwaredoos heen. Een tunnelvisie die mij nog vaak parten zou spelen tijdens het cachen. De derde cache was een jampotje bij een bord "welkom in Lelystad". De plaats van deze had ik ook al via streetview bepaald. Daarna was de accu van de laptop leeg. Bij mijn veertiende cache moest ik diep het bos in, streetview had hier geen nut meer en mijn netbook bleef hardnekkig naar de dichtstbijzijnde weg aan de overkant van het kanaal wijzen. Toen besloot ik dat het tijd werd een goedkope gps aan te schaffen.

Gewoon geen programma's meer kijken uit de top 100 van meest bekeken programma's en je hebt ineens weer zeeën van tijd. Als je bang bent iets te missen dan zijn daar prima oplossingen voor. Bekijk bijvoorbeeld deze hilarische samenvatting van 23 jaar the Bold and the Beautyful in 6 minuten! Hoeveel caches kun je dan wel niet leggen in 23 jaar!

In het tekenfilmpje vraagt de onderzoeker zich af door welke beesten de teken verspreid worden. Ik denk dat ik dat wel weet: door cachers!

Events waar het hoofddoel eten, drinken en praten is zijn aan mij niet besteed. Ooit had ik mij ingeschreven voor zo'n event. Mijn vrouw had er zelfs een kisch voor gebakken. Maar toen de dag aanbrak stond het mij dusdanig tegen dat ik niet gegaan ben. De kisch heb ik toen zelf maar opgegeten. Events waar je gezamenlijk dingen doet, zoals cito bijvoorbeeld, is een ander verhaal. Dat is wel aardig, hoewel het niets met geocachen te maken heeft. Men zou kunnen zeggen dat ik geen prater ben. Dat zul je mij niet horen zeggen. De mensen die ik tegenkom zijn meestal geen luisteraars. De informele events die zich manifesteren als de oude knarren (Od, Ant en ik) op pad gaan is een totaal ander verhaal. Daar worden daadwerkelijk ideeën voor nieuwe caches geboren. Er zijn al twee waypoints gereed, de derde is nog in de experimentele fase.

Mooi. Hoe meer ze er vangen hoe beter.

Ok, net een samenvatting bekeken van het afgelopen seizoen van Wie is de mol. Weet ik eindelijk ook waar het over gaat. Gelukkig heb ik niets gemist de afgelopen jaren. @Casteel, die cache lijkt me niet een verkeerd voorbeeld. Wat heeft je weerhouden?

Er wordt zo vaak aan Wie is de Mol gerefereerd dat ik ook maar eens een aflevering moet gaan bekijken. Ik begin het gevoel te krijgen dat ik iets belangrijks mis.

Hij heeft in ieder geval jouw raad opgevolgd om niet te laten proeflopen. Raad die, als ik mij niet vergis, juist gegeven is om dit soort hilarische conversaties te stimuleren.

Aan welke eisen moet de ideale CacheMaat voldoen, vinden jullie?

Ik interpreteer dat als een nee.

Jouw scheldwoorden zijn van een hoger niveau zeker. Ik ken jullie geen van allen, en waarvoor je elkaar uitmaakt kan mij niet schelen. MAAR KUNNEN JULLIE RUZIE ZOEKEN IN JE EIGEN DRAADJE!!