Diederikus

@Vlindertje, je voorkeur voor minder overtuigende argumenten ten koste van meer overtuigende was me al eens eerder opgevallen

Een dergelijke liefdevolle omschrijving van het spel vind ik honderd keer overtuigender dan een video van Dave Ulmer met bijbehorende arbitraire redeneringen.

Mijn cacherscarriere kenmerkt zich door een hoge mate van tunnelvisie. Ik zie alleen dat waar ik naar kijk. Dat bemoeilijkt niet alleen het vinden van de cache, maar het heeft ook dit draadje tot gevolg. Ik zie het pas als ik erop gewezen wordt. Sinds gisteren kijk ik naar de ruilspulletjes die ik aantref in een cache. Wat een rotzooi! Is me nooit eerder opgevallen. Ben gelijk maar aan het CITOën geslagen.

Het feit dat ik niet op het idee gekomen was.

Zo is het precies. De reden dat ik dit tot nu toe niet had overwogen, is omdat ik het ruilgebeuren met kinderen associeerde. Het was eenvoudigweg niet bij me opgekomen. Dan is het toch prettig als je een breder perspectief getoond krijgt. Ik ben al druk aan het experimenteren.

De essentie van het idee is dat je als co een extra stuk gereedschap hebt om het de cachers naar de zin te maken. Het maakt de cache-ervaring completer naar mijn idee. Of het in de praktijk ook Fries houtsnijwerk gaat worden valt overigens nog te bezien. Ik had wat lindenhout gekocht via internet en dit in een vochtige omgeving ondergebracht om het beter snijbaar te maken. Maar aangezien ik het een beetje vergeten was staat de schimmel er nu op. Maar het gaat om het idee. En mocht mijn versie van een schat, na een winter doorgebracht te hebben op de schoorsteenmantel van een eerlijke vinder, de voorjaarsschoonmaakwoede van moeder de vrouw (m/v) niet overleven, dan acht ik mijzelf in mijn missie geslaagd als het kleinood in een andere cache terecht komt in plaats van in de kliko. Voor mij is dit nieuw. Wel kijk ik met interesse naar het Wooden Dutch Geocoin initiatief, maar ik kan nog niet zeggen dat zo'n lichte coin mij nou een gevoel geeft een schat gevonden te hebben. Het lijstje met wat ik miste in het spel heb ik al heel in het begin gemaakt, nadat ik pas een handvol caches had gevonden. (Heeft misschien iets te maken met het feit dat dit allemaal micro's waren ). Mijn eerste draadje was Chez Diederikus. Daar buitelden we over elkaar heen met drie "discussies" die tegelijkertijd gevoerd werden in één draadje. Je kunt je voorstellen dat zo'n eerste forumervaring geen aanmoediging was het nou eens over dit soort zaken te hebben. De meer ervaren leden hebben overal hun mening al over bepaald. Ik dacht nog veel te moeilijk over dit onderwerp. Ik had nog ideeën over hoe het bedrijfsleven schatten zou kunnen sponsoren, om maar iets te noemen. Een discussie is voor mij meer brainstormen en hardop denken. Wie wind zaait zal storm oogsten. Maar als je hier op het forum al met een brainstorm begint dan worden de meer subtiele gedachten al gauw het hoofd uitgeblazen. Dat het allemaal veel eenvoudiger ligt dat wist jij natuurlijk allang. Maar hoewel ik geen beginner meer ben wist ik dat nog niet. Ontsporende draadjes vind ik niet spannend, omdat al dat gemodereer mijn denkprocessen verstoord. En die verlopen zonder verstoring al moeizaam genoeg.

De schaamstaaljagers behoeven geen extra aanmoediging. Die zijn al begenadigd door hun adrenalinekicks, hun gezellige log-events en hun vermogen blij te zijn met een dooie mus. In zijn meest kleinkonterige uitvoering betreft het hier extra romantiek en een glimlach voor de vinders van de eigen cache. Is de co ruimhartiger en beter bij kas, dan zal hij zijn gunsten uitstrekken tot de caches die hij zelf bezoekt, en aldaar de prullaria van de Action en de kringloopwinkel vervangen door zijn eigen schattige wondertjes van creativiteit. Als je de discussie op metacaching bekijkt, dan zul je begrijpen waarom die nooit op dit forum gevoerd had kunnen worden. Zeker gelet op het feit dat mijn draadjes nog maar zelden hun ongemodereerde en ongesaboteerde status behouden.

Toen ik net begon met geocaching was ik zeer geïnteresseerd in de vele leuke kanten van deze hobby. Toch had ik al heel snel het gevoel dat ik een aantal zaken miste in het geocachen. Ik heb daarover gepost op dit forum, en gedurende de discussie bleek al snel hoe alle missende zaken ingevuld kunnen worden. Er bleef uiteindelijk slechts één ding over dat naar mijn mening nog ontbrak aan het spel. Het probleem was echter dat het gekrakeel op het forum dermate luidruchtig is dat iedere zinnige discussie over iets subtielers dan winterlaarzen bij voorbaat gedoemd is te mislukken. Ik heb deze beginnersvraag dan ook anderhalf jaar lang niet kunnen stellen, wetende dat het onderwerp onmiddellijk gekaapt zou worden en teloor zou gaan in het forumgeweld. Onlangs heb ik deze vraag op metacaching.nl gesteld. Daar ontstond een interessante discussie waarvan ik jullie de eindconclusie niet wil onthouden. Wat voor mij ontbrak is de romantiek die behoort bij het vinden van een echte schat. Een aantal gouden dubloenen of sieraden en edelstenen. Als je de schat gevonden hebt, dan vind je hooguit wat prullaria voor kinderen. Je mag je naam bijschrijven in een logboek en that's it. Toen ik de travelbugs en vooral de geocoins ontdekte, dacht ik dat dit het ei van Columbus was. Zo'n geocoin voelt lekker zwaar aan, is (meestal) mooi en ligt prettig in de hand. Echter de deceptie die zich voordoet iedere keer dat je de schat weer af moet staan maakt dat ik uiteindelijk deze travelers alleen nog maar plichtmatig verplaats, zonder er verder veel lol aan te beleven. Je hebt echter als co zelf de mogelijkheid een schat beschikbaar te stellen voor de eerlijke vinder. Omdat ik de goodies beschouwde als iets dat alleen bedoeld is voor kinderen was ik daar nog niet opgekomen. Ik kan bijvoorbeeld wat Fries houtsnijwerk maken in rozetvorm of wat mooie natuursteen polijsten of trommelen. Met wat fantasie en inspanning moet het toch mogelijk zijn tegen bescheiden kosten de eerlijke vinder een glimlach op het gezicht te toveren door wat extra romantiek, lijkt mij. Ik ga er mee aan de slag! (dat je voor deze toegevoegde romantiek een cache van redelijk formaat nodig hebt berust geheel op toeval) [disclaimer] De directie van dit draadje is niet aansprakelijk voor de bijdragen van lieden die zich geroepen voelen naar aanleiding van het gebodene hun stokpaardjes te bestijgen, noch voor de bijdragen van hen die onmiddellijk deze stokpaardjes zullen proberen beentje te lichten.

Het is meer een algemene jammerklacht dat mijn draadjes misbruikt worden voor de folkloristische gewoonte op dit forum om elkaar tot vervelens toe de maat te nemen. Voorshands wel wetend dat de aangeboden schoen toch niet als passend wordt ervaren, en waardoor men zich dus keer op keer beschikbaar stelt als tweede man in een ruzie die zonder tweede man vanzelf zou wegzinken in passende vergetelheid. Mij met de schillen, de dozen en het gesloten draadje achterlatend. Hetgeen dan weer mijn eigen schuld is omdat ik te veel historisch besef heb en ik dus had kunnen weten wat dit folkloristisch gebruik teweeg zou brengen.

Wat hebben jullie toch tegen mijn draadjes?

Ik heb wel eens vaker betoogd dat frustraties leiden tot de roep om meer regels. Dat werd toen weggewuifd, maar hier zie je dat mechanisme toch aan het werk. Ik meen dat in de toonzetting van dutchgoldwing ook enige emotie doorklinkt. Zoals gewoonlijk voel ik zelf weer eens niks, dus heb ik moeite het probleem te zien. Want emotie heeft nu eenmaal geen boodschap aan redelijkheid (en andersom). De oplossing ligt vermoedelijk in de hoek die Hoedini al aangeeft: Voor wie vindt dat het probleem een oplossing behoeft.

@dutchgoldwing. Maar als de verlaging (of verhoging) terecht is, dan moeten de toekomstige bezoekers van de cache dat toch weten? Anders worden die benadeeld. Wat is dan de reden die belangen minder zwaar te laten wegen, terwijl oorspronkelijk de D/T rating voor die doelgroep bedoeld is?

Alle puntjesstropers zijn ongetwijfeld premium member. Het ligt daarom voor de hand dat de keuze om een cache premium only te maken met als doel het zorgvuldiger omgaan met de cache, geen enkele zin heeft.

De twee hoofdproblemen van mijn smartphone (alcatel one touch 997d) blijken overkomelijk te zijn. De korte accuduur door een extra accu, de kwetsbaarheid door een stukje huisvlijt. De nauwkeurigheid doet niet onder voor de gps. Er is alleen een nieuw probleem aan het licht gekomen, soms duurt het meer dan 10 minuten voor ik een fix heb. Zelfs midden tussen de weilanden met 360 graden vrij zicht rondom.

In een ander draadje was ik al tot deze conclusie gekomen: Aangezien de Geo d'Or op hetzelfde principe gebaseerd is heeft dat dezelfde nadelen. De meer verfijnde waarderingsystemen waar je over spreekt hebben wel mijn onverdeelde interesse.

Ik ben opgegroeid in de grote stad, tot mijn 50ste 's-avonds en in het weekend altijd van huis. Nooit gelegenheid gehad echt kennis te maken met de natuur. Ik kende twee soorten vogels, sijzen en drijfsijzen. Ooievaar, ree en vos kende ik alleen uit een boekje. Een egel was zo'n langgerekt beest dat je wel eens langs de snelweg zag liggen. Geen idee hoe vaak het voorkomt dat mensen pas op latere leeftijd kennismaken met de natuur. Als Aragorn een goed antwoord krijgt op de vraag, dan is dat zeker een doelgroep die te verleiden zou zijn. Ik vermoed dat dit ook één van de doelstellingen van het IVN is. Uiteindelijk lijkt me de voorlichtingsijver van Vlindertje ook slechts gericht op de witte raven onder de klimvissen. Gericht op een doelgroep die net zo zeldzaam of veel voorkomend is als de doelgroep van Aragorn.

@Vlinder. Zoals jij mensen die nog nooit een authentieke geocache hebben gevonden probeert weg te trekken voor de poorten van de kokerraaphel door ze een goed voorbeeld te laten zien, zo kun je ook mensen die nog nooit een natuurcache hebben gelopen proberen daarvoor te interesseren door ze eens deze andere kant te laten zien. En misschien kun je ze verleiden met iets dat ze al wel kennen. Zelf ben ik een liefhebber van waypoints die een glimlach opwekken. Daar zou ik desnoods de bebouwde kom voor trotseren. Voor ik op mijn vijftigste voor het eerst kennis maakte met geologische excursies kon je mij ook niet vinden in de natuur. Na vijf jaar ben ik er aan verslaafd in de natuur te lopen.

@Regenboog. [off topic] Sorry, ik werd weer even getriggerd door die mond op mond reclame vs. mond tot mond reclame. Af en toe laat ik me meeslepen door mijn taalkundige fascinatie. Ik heb die fout trouwens zelf ook wel eens gemaakt.

Mond op mond reclame? Wat voor natuurcache gaat dit over?

Waarschijnlijker is dat die D/T=combinatie reeds was ingevuld.

De cacher in kwestie die mij op dit fenomeen attendeerde had er nadrukkelijk zelf geen probleem mee, dat moet ik voor de duidelijkheid nog even vermelden.

Waarom niet? Is er een reden voor een co om misinformatie te verstrekken?

Even een beginnersvraagje. Als kersverse co heb ik de discussie over veldpuzzels met grote belangstelling gevolgd. Bij het leggen van Wijze Lessen heb ik over deze dingen niet zo nagedacht. De veldpuzzels losten mijn vrouw en ik allebei binnen dertig seconden op, dus ik zag er geen probleem in deze puzzels te gebruiken, te meer daar ik ze zelf erg leuk vind. Oorspronkelijk had ik de hele multi op 2,5 sterren ingeschat. Het proeflopen wees echter uit dat de raadsels toch wel lastig zijn, en dus heb ik de moeilijkheidsgraad bij uitkomen van de cache op 3,5 gezet. Door de terugkoppeling vanuit het veld en door de discussies hier op het forum ben ik tot de conclusie gekomen dat moeilijke puzzels en moeilijk zoekwerk bij veel cachers vreugdeverlagend werken. Om die redenen heb ik wat hints toegevoegd, die door extra meters te lopen "verdiend" kunnen worden. Via een mooie route waar je de kans hebt bevers te spotten. Onlangs heb ik de moeilijkheidsgraad daarom verlaagd naar 2,5 sterren. Ik kreeg toen een e-mailtje van een zeer ervaren cacher die mij meldde dat dit unfair was tegenover de mensen die aan hun grid werken, en die mijn cache misschien om die reden bezoeken. Maar als ik de moeilijkheidsgraad niet verlaag, dan krijgen nieuwe cachers niet de juiste informatie om te bepalen of ze mijn cache willen lopen. Is het verlagen van de moeilijkheidsgraad inderdaad unfair?

Ook ik heb de carriere van deze cachelegger met grote aandacht gevolgd. Daartoe mede aangemoedigd door de profetieën van de para-abnormaal begaafde ziener Colaris. Vooralsnog lijken de geschetste problemen zelfoplossend. Het is me opgevallen dat veel cachers die hebben meegedaan aan de souvenirjacht in augustus, een duidelijke dip hebben in hun statistieken van september. Hier was dit klaarblijkelijk voldoende om het hele spelletje voor gezien te houden. Zeer leerzaam allemaal.

Die zie je niet zo gauw over het hoofd.