Diederikus

Tot nu toe heb ik nog niet te klagen gehad. Hier in de buurt zijn een paar leggers zeer actief, maar door onderling afspraken te maken en af te stemmen wie waar bezig is, is er toch nog wel veel mogelijk. In welke richting het totaalplaatje zich ontwikkelt weet ik niet, voor zover ik kan inschatten niet in een richting die zal maken dat het hier binnenkort sterft van de prachtcaches. Die zal ik dan maar zelf gaan maken. Wie weet inspireer ik onderweg nog iemand.

@front-nl, heb je je wel eens afgevraagd hoe een legger die veel tijd, geld en energie heeft gestoken in zijn cache het zal ervaren als je zijn cache alleen maar bezoekt ter verhoging van je pr? Tip: door caches te kiezen waar de legger kosten en moeiten gespaard heeft kun je deze leggers ontzien.

Als je zorgt dat je cache beter vindbaar is vinden de mensen die hem loggen hem misschien ook. Zelf heb ik ook wel eens gedacht dat mensen niet gelogd hadden in het fysieke logboek. Maar soms slaat een team een bladzij over. En als dan na meerdere logs plotseling een team die lege bladzij alsnog gaat vullen, dan vind je dat team niet op de plek waar je het verwacht. Op zich vind ik jouw situatie nog vrij luxe. Ik heb gemerkt dat er regelmatig mensen zijn die wel mijn caches lopen, maar deze niet loggen. Een soort antipuntjesjagers dus. Ik kan me er niet druk om maken. Gastvrijheid vind ik belangrijk, en bij navraag is er altijd wel een verklaring waarom men de dingen doet zoals men ze doet.

Meen je dat echt? De cacher misleiden om je cache vaker bezocht te laten worden? Het zou niet bij me opkomen.

Hij heeft een buitenmodel paraplu die niet alleen knalgeel is, maar die ook met een luide knal opent. In de stille kern sloegen de Konikpaarden ervan op hol. Antarctica heeft echter de mooiste paraplu: een voor twee personen. Zoiets als hieronder, maar dan blauw-witgestreept.

@Sivota, heroïsche verslagen!

De stormparaplu werkt ook bij windstil weer.

Ik kan trouwens iedereen de stormparaplu's van Senz aanraden. Omdat het meestal waait als het regent. Zijn echt geweldig!

Als het regent of hard vriest, dan weerhoudt mij dat niet om naar buiten te gaan. Als het stormt dan ga ik het bos niet in. Boven de 28 graden ga ik er ook niet op uit. Met welk weer cachen jullie wel/niet?

Uiteraard gaat het hier over members die hem vervolgens ook niet geven.

Bij deze een welverdiende favo! (door iemand die geen premium member is).

Faalverwekkers hebben toch geen kinderen?

Ik dicht mijn medemens altijd de beste bedoelingen toe. Totdat het tegendeel bewezen is. Dan ziet de wereld er veel vrolijker uit.

Wel, ik zie het niet. Het staat er ook niet, volgens mij. Maar ik sta bekend om mijn slechte zoekkwaliteiten. Om het toch te zien moet je veronderstellingen doen over de motivatie van de schrijver. In die veronderstellingen wordt meestal de eigen motivatie weerspiegeld. Wat zou jouw motief zijn om zoiets te schrijven. Maar mijn ervaring is dat als ik dat doe dat ik vrijwel altijd de plank missla. Ik heb mijzelf aangewend in zo'n geval eerst navraag te doen. De werkelijke motivatie is bijna altijd verrassend.

Als je niet de potentie hebt om andermans beweegredenen te kunnen ontleden, hoe weet je dan dat de email sarcastisch is? Als ik zo'n email zou sturen, dan zou ik het niet sarcastisch bedoelen (sarcasme is een stijlvorm die ik tegenwoordig nooit meer gebruik). Soms staat er gewoon wat er staat.

Ik lees helemaal geen sarcasme in de mail.

Als iemand mijn cache niet bezoekt en hij schrijft geen mooie log, dan ben ik niet teleurgesteld. Als iemand mijn cache wel bezoekt en hij schrijft geen mooie log, dan is er voor mij geen verschil met dat hij de cache niet heeft bezocht. Waarom zou ik dan teleurgesteld zijn? Als je toch teleurgesteld bent, dan mag je er natuurlijk best uiting aan geven. De co doet dat in feite op een hele nette manier. Uit zo'n e-mailwisseling kunnen nog de mooiste dingen ontstaan. Het feit dat de ontvanger het nodig vindt de mail hier te delen lijkt er op te wijzen dat er een gevoelige snaar geraakt is. En wij mogen ons nog eens bezinnen. Persoonlijk kies ik er voor teleurstelling te vermijden door niets te verwachten of te claimen. Maar stel nu eens het onwaarschijnlijke geval dat Barny ooit Wijze Lessen vindt en niet anders logt dan datum en tijd. Dan zou ik toch teleurgesteld zijn. En ik zou vast wel een manier weten te bedenken om hem dat te laten weten

Zo zie ik dat ook. Wij sturen nooit kerstkaarten. Niet omdat we dat niet zouden willen, maar ten gevolge van een synchronisatieprobleem. Het is meestal half juli als we ze op de bus doen. Na 30 jaar zijn er nog drie personen waarvan we ieder jaar een kerstwens krijgen. Dat is dan een welgemeende wens. De rest is kennelijk ruilhandel. Een cache hoort gastvrij te zijn. Dus ieder welgemeend logje is welkom. En bedelen om een mooie log zou ik als vernederend beschouwen. Als dan ook nog eens de cache middelmatig is dan zou ik dat bovendien nog erg genant vinden. Wat mij betreft geen claim dus, maar ik ben blij met iedere mooie log.

Schrijven op het forum is fun.

Wie zijn toch die elkaar bewonderende veelschrijvers waar ze het steeds over hebben?

Thex herkende ik onmiddellijk in het veld, ondanks het feit dat hij geen waadpak aan had. Het zal geschieden.

Ik ben enigszins para-abnormaal begaafd. Daardoor kom ik veel vaker cachers tegen in het bos dan je op grond van kansberekening zou verwachten.

Zelf ben ik wel goed herkenbaar in het veld met een gps hangend op mijn buik. En hoewel hij daar een beetje in het niet valt, is zo'n knalgeel apparaatje toch erg zichtbaar.

Een andere afwijking die ik ook door jou heb opgelopen is dat ik tijdens een boswandeling nu steeds loop rond te kijken naar goeie klimbomen en bruggen waaronder je een cache kunt hangen. Maar ik geloof dat we nu wat afdwalen.

Ik zie wel veel mogelijke verstopplaatsen tijdens een boswandeling, maar ik ga er normaal niet kijken of er ook daadwerkelijk een cache ligt. Ooit maakte ik een wandeling door het Zuylensteinse bos, terwijl ik helemaal niet met geocachen bezig was maar met andere zaken. Ik liep een pad in dat klaarblijkelijk recent gebruikt was, gezien de afgebroken twijgjes. Na 30 meter hielden de gebruikssporen van het pad op. Vreemd. Toen ik rondkeek zag ik een cachepaadje het bos in lopen. Na circa 10 meter bleek er een disfunctioneel vogelhuisje te hangen. Dat bleek het eindpunt te zijn van de enige multi in dat gebied. Toch wel sterk een cache te vinden in een bosgebied van vele vierkante kilometers zonder er naar op zoek te zijn.