Lex

Aanvulling: OnRoute werkt alleen op de computer; het is bedoeld om thuis mooie routes te plannen die je naar je toestel zendt en daarna gaat rijden. Op het toestel zelf kun je er geen routes mee maken........... De basiskaart maakt nog wel iets uit, althans zeker bij Garmin. Als je zo ver uitzoomt dat de schermbreedte meer dan zo'n 15 km bedraagt krijg je de basiskaart te zien, omdat het kaarttekenen anders erg traag zou worden. Je kunt door instelling op meer detaillering de grens oprekken tot ca. 60 km, maar dan tekent hij wel èrg langzaam.

Peetee heeft zeker gelijk, het is wel veel geld, en met een eenvoudige ontvanger kun je echt wel geocachen. Maar ook Olivetomato heeft gelijk. Alleen wil ik nog benadrukken dat de ontvangst van de 60Cx in dicht bos echt stukken beter is. Voor het grote prijsverschil krijg je een echt betere ontvangst. De eTrex heeft een patch antenne, dat is goedkoop, en handig weggebouwd. De 60-serie heeft een quad-helix antenne; die is duurder en steekt uit, maar ontvangt beter. De 60C(S)x heeft bovendien de SiRF-III ontvanger, die het onder bomen en in smalle straten nog doet waar andere ontvangers het af laten weten. Wel is het zo dat onder slechte omstandigheden, als andere het niet meer doen, de nauwkeurigheid terugloopt. De miswijzing kan oplopen van enkele meters tot enkele tientallen meters.

Waarvoor mijn hartelijke dank! Maar laten we vooral niet vergeten dat het gebruiken van de eigen coördinaten alleen beter is als je er zeker van bent dat je precies hetzelfde uitgangspunt hebt, en er bovendien geen reden is om aan te nemen dat de coördinaten door de plaatser beter zijn vastgesteld dan door jezelf. In de andere gevallen kun je inderdaad beter de door de plaatser opgegeven coördinaten gebruiken. En dan is het maar net waar je de nadruk op legt. ++ Lex ++

Geopatra, ik ben het helemaal met je eens wat betreft true north. Pas je aan aan de plaatser, dus kies uit het ware, magnetische of kaartnoorden hetzelfde als hij, dan heb je geen kans op verkeerde correcties. Voor kaartnoorden moet je bovendien hetzelfde coördinatenstelsel kiezen, anders klopt het nog niet. En ook ik vind dat de plaatser voor het ware noorden zou moeten kiezen. Maar wat betreft de keuze uit de zelfgevonden of de opgegeven coördinaten blijf ik bij mijn stelling, nogmaals, mits je er zeker van bent dat je het goede object gemeten hebt. Het spreekt vanzelf dat het object ook voldoende klein moet zijn, dus bijvoorbeeld een bankje en niet een kerk. Je stelt dat je de mist ingaat als je bij de projectie uitgaat van een verkeerde fix. M.i. moet dat zijn, als je uitgaat van het verkeerde waypoint. Het gaat er hier om dat je wel het goede punt op aarde neemt, maar daar verkeerde coördinaten aan verbindt. Het verschil tussen de twee paren is de schuif. Als je nu de goede afstand en richting van de projectie toepast kom je uit op het goede doelpunt. Misschien doe je het minder nauwkeurig dan de maker met zijn Ozi, maar dat levert in beide methoden dezelfde fout op, zodat dat geen voorkeur voor een van beide methoden oplevert. Nu heb ik eerder opgemerkt dat als de schuif veroorzaakt door de ontvangstcondities bij het eerste waypoint 10 m E is, er meer kans is dat hij bij het tweede waypoint ook 10 m E is dan dat hij 0 m is. Dit is m.i. juist een reden temeer om de zelfgevonden coördinaten te gebruiken!Als je een systematische fout maakt, welke dan ook, dan zal je die ook bij het doelwaypoint maken. En dan geldt nog sterker dan bij de toevallige fout dat het beter is om je zelfgevonden coördinaten te nemen. Mijn stelling is dat als er een schuif is je daar zo mogelijk rekening mee moet houden bij het doelwaypoint. Als je het goede startwaypoint (fysiek) hebt en de coördinaten die de plaatser er aan toekent ken je de schuif bij het startwaypoint. Deze schuif is de beste schatting voor de schuif bij het doelwaypoint! De compensatie voor de schuif breng je eenvoudig aan door je zelfgevonden coördinaten voor het startwaypoint te gebruiken i.p.v. die van de plaatser. ++ Lex ++

Weet je zeker dat je werkelijk 'Download Waypoint File' hebt aangeklikt en niet 'Read about waypoint downloads'? Overigens heb je wel een van de daar genoemde programma's, bijvoorbeeld EasyGPS, nodig om de .loc file te kunnen gebruiken. ++ Lex ++

Je kunt natuurlijk de richtingsaanduiding op magnetisch instellen, dan worden alle richtingen aangegeven zoals een magnetisch kompas dat zou doen. Als je dat niet doet en er t.o.v. het ware noorden aangeduid wordt: Als de afwijking van het magnetisch kompas 1° W is, geeft een kompas steeds 1° meer aan dan t.o.v. het ware noorden. Van een richting van 52° magnetisch moet je dus 1° aftrekken om de ware richting 51° te krijgen. Voor dat optellen of aftrekken bestaan tal van ezelsbruggetjes, zoals: 'Van kompas naar kaart is de variatie zijn teken waard, van kaart naar kompas komt het omgekeerde teken van pas'. Maar dan moet je wel onthouden of 1° W een variatie van +1° of -1° is. Beter is daarom de visuele voorstelling: Het kompasnoorden is 1° W, voor het ware noorden geeft een kompas dus al 1° aan, dus 1° te veel, want de graden worden immers geteld vanaf N, via O, Z en W, naar N. Tenslotte de grootte van de afwijking. Toen ik een cursus op een zeilschool volgde, 45 jaar geleden, was de afwijking nog 4° W. Nu is het in het grootste deel van Nederland 1° W, maar langs de oostgrens is de afwijking al 0°. Het zal niet lang meer duren of de afwijking zal 1° O zijn. ++ Lex ++

Kijk onder Main Menu => Setup => Heading; zet Display van Cardinal Letters naar Degrees. Richtingen worden dan in graden aangeduid i.p.v. in windstreken. ++ Lex ++

Je hebt hier zeker een punt, waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan. Maar de nauwkeurigheid wil ook wat. Als je een richting uitpeilt is de nauwkeurigheid vast niet beter dan enkele graden. En elke graad betekent op de genoemde afstand van 516 m een afwijking van 9 m. Verder moet er een zichtlijn zijn tussen de twee punten en een kenbaar doelpunt, want als je gewoon je kompas achterna loopt wordt de afwijking nog veel groter. En dan is het nog moeilijk precies in de goede richting te lopen. Je kunt dat wel controleren door terug te meten naar het eerste waypoint, als dat tenminste zichtbaar is. Maar dat terugmeten kun je beter doen door, zoals Pyne inmiddels opmerkte, een GOTO te doen naar het eerste waypoint. Geen gedonder met zicht- en kenbaarheid, en op de grotere afstanden nog nauwkeuriger ook. ++ Lex ++

Dit is een moeilijk punt, het is ook mogelijk dat de zelf gepeilde coördinaten beter zijn dan de gegeven coördinaten van een waypoint. De gegeven coördinaten zijn inderdaad beter als de plaatser meer zorg heeft besteed aan de vaststelling dan de zoeker, of domweg betere ontvangstcondities had. Dit is echter niet zeker. Als je er van uit gaat dat je niet weet welke coördinaten beter zijn kun je beter je zelf gevonden coördinaten nemen, althans als je er zeker van bent dat je het goede object hebt gemeten. Dit omdat de meetafwijking grotendeels tijdstipgebonden is, en het om het verschil tussen de twee waypoints gaat. Als jouw coördinaten bijvoorbeeld een afwijking hebben van 10 m oost t.o.v. die van de maker, is de kans groot dat het bij het doelwaypoint ook ongeveer zo zal zijn, althans groter dan dat de onderlinge afwijking daar 0 m zal zijn. Dan heb je dus een grotere kans op het doel uit te komen met je zelfgemeten dan met de gegeven coördinaten. ++ Lex ++

Magnetisch heeft zeker met het noorden te maken, het is de richting die een magnetisch kompas aangeeft; meestal wijkt die iets af van het werkelijke noorden. In Nederland is de afwijking nu: magnetisch noord = 359°, dat is 1° W. Op een GPSr kun je bij de instellingen kiezen voor magnetisch; alle richtingen worden dan aangegeven zoals een magnetisch kompas dat ook zou doen. Als je GPSr een waypoint kan projecteren doe je dat op 52° magnetisch, of anders op 51° ware noorden, op een afstand van 516 m, uitgaande van het eerste waypoint. Eenvoudig genoeg, maar niet alle GPSr's kunnen dat. Alternatief is afstandmeting inschakelen, en dan de cursor over de kaart bewegen tot de juiste afstand en richting vanaf het oorspronkelijke waypoint worden aangegeven. Ter plekke een waypoint aanmaken, en dat is het dan. ++ Lex ++

Heb je die nieuwe watchlist toevoegingen gedaan voor of na je het e-mailadres hebt gewijzigd? Het zou natuurlijk goed moeten gaan, maar ik kan me voorstellen dat nieuwe toevoegingen wel je nieuwe adres meekrijgen. Probeer eens of nieuwe toevoegingen wel goed gaan, in dat geval kun je je watchlist wissen en opnieuw opbouwen. Als je niet al te veel posten hebt is dat wel te doen. ++ Lex ++

Om misverstanden te voorkomen, ook mijn voorkeursinstelling is graden-minuten + WGS84. Eenvoudig omdat dat het bij geocaching gebruikte stelsel is, en je boven alles moet voorkomen dat je per ongeluk in een verkeerd stelsel invoert. Ik heb alleen willen aangeven dat in sommige omstandigheden een ander stelsel de voorkeur verdient. ++ Lex ++

RD is vooral handig als je (nederlandse) stafkaarten gebruikt, want daar staat het RD-net op. Je kunt dan coördinaten direct uit de kaart overnemen of er in plaatsen. Met OZI-explorer kun je alle kanten uit. Ook is het soms handig om coördinaten in meters te hebben i.p.v. in graden, namelijk als je er mee moet rekenen. In dat geval kun je ook UTM gebruiken. Een ander voordeel van metercoördinaten is dat het de kleinste stapjes zijn die je GPS kent, in alle andere systemen zijn de stappen groter. En ook als je niet hoeft te rekenen is het handig omdat afstanden in meters beter zijn in te schatten dan in minuten, door de verschillende waarden voor noord- en oostrichting, en de niet-decimale verdeling van de graden. Als coördinaten in graden-minuten worden opgegeven moet je ze natuurlijk in dit stelsel invoeren. En het kaartdatum moet in ieder geval overeenstemmen, anders ben je nergens. Eventueel kun je na het invoeren op een meterstelsel omschakelen, het omrekenen kun je het eenvoudigst door je geepjes (uitleg) laten doen. ++ Lex ++

Dit lijkt me inderdaad wel een goed systeem Kruimeldief. Het systeem waar ik het over had beloofde niet meer dan een richtingpijl en afstandaanduiding naar het uiteindelijke doel, afslagaanwijzingen onderweg waren er zeker niet bij. Het doeladres ging in de vorm van postcode en huisnummer, de computer vond daar dan de coördinaten bij. Ik denk dat ik er in 1997 of 1998 over gelezen heb. ++ Lex ++

Misschien heb ik het niet goed begrepen, ik heb zelf geen TomTom. Ik begrijp van Kruimeldief dat de aanwijzingen - met een foutmelding - ophouden als je je op een aan TomTom onbekende weg bevindt. In die situatie schakelt mijn jaren oude autonavigatiesysteem over op een kaart, waarop de autopositie en -rijrichting met een pijltje worden aangegeven. De wegen die hij wel kent staan op het kaartje. Daarbij staat dan de rijopdracht: rijd naar een nabije weg. Als je een bekende weg bereikt krijg je weer het scherm met over ... meter linksafslaan. Ik vind dit de beste oplossing voor de gegeven situatie. Van jou begrijp ik nu dat het kaartscherm wel blijft werken. Dat neemt mijn kritiek grotendeels weg. Als hij niet zelfstandig op de kaart overschakelt moet je het maar handmatig doen. Wat ik bedoelde is een systeem voor gebruik in een auto, niet zijnde een telefoon. Het is in principe een uitgeklede GPS, die via een GSM-verbinding een centrale computer raadpleegt voor de omzetting van het adres in coördinaten. Voor elk doel wordt er eenmalig kontakt gelegd, en dat kost dan geld. In een rijdende auto heb je het bearing-heading probleem niet. Zoals ik al zei, niet ideaal, want je weet inderdaad niet wat er voor wegen zijn tussen jou en het doel. Maar beter dan niets, je weet tenminste welke kant je op moet.Overigens vind ik het waarschijnlijk dat het systeem mislukt is en niet meer bestaat! Ikzelf zou er in ieder geval nooit aan beginnen. ++ Lex ++

Toch ben ik het hiermee niet eens. Wat voor een bos geldt geldt ook voor een nieuwbouwwijk, of als er domweg een weggetje ontbreekt op de kaart. Een aanwijzing voor een route rechtstreeks van het dichtstbijzijnde punt op een bekende weg naar het doel mag dan gebrekkig zijn, het is beter dan niets. En TomTom geeft niet alleen geen aanwijzingen, ik begrijp zelfs dat de eigen-positieaanduiding ophoudt, als zijnde onbetrouwbaar. Er is trouwens een systeem (geweest?) waarbij je via een mobiele-telefoonverbinding een adres kunt opgeven, waarna je een richtingspijl en afstand tot het doel krijgt voorgeschoteld, net als op een GPS. Je moet dan zelf maar kijken welke straten je dichter bij het doel brengen. Niet ideaal, maar beter dan niets. En dat geldt ook voor het ontbrekende laatste stukje in een autonavigatieprogramma als TomTom. ++ Lex ++

Is echter niet logisch! Het zou ook kunnen op de manier van MapSource: via de weg naar het dichtstbijzijnde punt op een weg, en vervolgens loodrecht op de weg het bos in tot op de doelplek zelf. De Garmin GPS V doet het ook zo. ++ Lex ++

Wat me ook nog verbaast is de aanduiding na de graden, nl. '' en '. '' betekent seconden, terwijl ' voor minuten staat. Kennelijk zijn ze verwisseld. Aangezien het plaatje me een rechtstreekse afbeelding lijkt zit de fout bij de maker van het programma, en niet bij Kruimeldief die het fout zou hebben overgeschreven. Knullig. ++ Lex ++

Nu moeten we niet gaan denken dat als Europa een eigen systeem inricht het amerikaanse niet meer zal werken in Europa. Beide systemen zullen wereldwijd werken, gewoon doordat de satellieten principieel rond de hele wereld bewegen. Alleen door ze steeds in- en uit te schakelen kun je bereiken dat er nog maar een beperkte dekking is. Maar dat levert geen enkele besparing op. Je kunt niet zeggen dat elk werelddeel maar voor zijn eigen navigatie moet zorgen. En aangezien men zijn eigen voer-, vaar- en vliegtuigen graag in de hele wereld wil begeleiden zal dat plaatselijk uitschakelen van de satellieten vast niet gebeuren. Misschien dat WAAS/EGNOS alleen voor het eigen systeem gaat werken, dat is wel een lokaal systeem. Maar het wederzijds aanleveren van de correcties lijkt ook een goede zaak als Amerika en Europa elk hun eigen navigatiesysteem hebben. Het niet-universeel bruikbaar maken bevordert de afzet van de eigen apparatuur in het eigen gebied, maar blokkeert de export naar de ander. Terwijl wereldhandel toch wel als een goede zaak wordt gezien. ++ Lex ++

Goeie tip Williii. Ik doe het ook zo, omdat het zo'n kleine moeite is. Met nog een kleine aanvulling, alles selecteren gaat het snelst met <Ctrl>a. ++ Lex ++

Die slaan niet overboord. In het engels worden ze treffend 'galley-slave' genoemd. Galley=galei, maar ook =kombuis; ze horen dus ofwel vastgeketend te zijn, ofwel benedendeks in de kombuis te verblijven. In beide gevallen kunnen ze dus niet overboord slaan, hoogstens met het schip ten onder gaan, maar dan helpt de MOB-knop ook niet meer. ++ Lex ++ die weet hoe het aan boord hoort toe te gaan

Eigenlijk ligt het nog iets ingewikkelder. Mijn eerste GPS, de Garmin GPS 45, was meer op gebruik op het water gericht dan mijn huidige GPS V. Bij de 45 gaat het zo: als je twee maal achter elkaar op de GOTO-knop drukt wordt meteen een waypoint aangemaakt op je huidige positie met de naam MOB (Man Over Board). ENTER brengt je op het 'snelweg'scherm met aanduiding van afstand en richting tot doel MOB. Eenvoudige handelingen dus die je snel en zonder te kijken kunt uitvoeren. Het overboord werpen van de reddingboei en het keren van de boot ondergaan zo nauwelijks vertraging, en je GPS kan je toch aanwijzingen geven waar je de drenkeling kunt vinden, wat bij ruw water en duisternis een grote hulp kan zijn. Het is hier dus geen aparte knop, maar wel een blindelings uit te voeren handeling, wat voldoende is. Op grote, vast in schepen ingebouwde GPSsen met meer ruimte voor knoppen is het meestal wel een aparte knop. ++ Lex ++

Nee, net andersom! Als je het heilige Garminoverzicht citeert moet je het wel goed doen natuurlijk. (Dit citaat is een rechtstreekse kopie, daar is mijn toetsenbord niet aan te pas gekomen ) ETE, E = enroute, ETE = Estimated Time Enroute = geschatte tijd onderweg, dus tijdsduur. ETA, A = arrival, ETA = Estimated Time of Arrival = geschatte aankomsttijd, dus tijdstip. ++ Lex ++

ETE = Estimated Time Enroute. (uit het frans 'en route' = onderweg) ++ Lex ++

Bedankt BruineBeren, dat is precies wat ik bedoelde. Je kunt dus in de paginaopmaak aangeven op welk formaat een afbeelding afgebeeld moet worden. Dat dat slechts binnen bepaalde grenzen kan doet daar niets aan af, het gaat me om het principe. Het is me nu duidelijk dat in de paginaopmaak in de linkerkolom staat dat de afbeelding op 64*64 pixels moet worden afgebeeld, terwijl bij de plaatsing in de tekst geen afbeeldingsgrootte wordt opgegeven, zodat hij op de originele maat wordt afgebeeld. Ik vind het leuk om dergelijke dingen te weten, ook als ik het zelf niet kan toepassen. ++ Lex ++