David Ulmer Of Jeremy Irish

[Twentse Mug]

 

Pas veel later heeft zich dat ontwikkeld. Die eerste cache was ook geen "avontuur", bevond zich mogelijk niet op meer dan 500 meter afstand van een parkeerplaats (maar dat weet ik eerlijk gezegd niet.... )

 

 

Die vraag wordt beantwoord in het recente interview.

[Team Tabak]

Niemand hoeft dit topic te lezen. Je kunt je op dit forum beperken tot wat je interessant vind. Als sommigen het leuk vinden om over dit onderwerp (relativerend met een glimlach of bloedserieus - dat maakt niet uit) met elkaar te discussieren, dan moet hen die ruimte gelaten worden. Daar hebben we dit forum voor. Niemand legt ons hier dwingend op waarover wij het wel of niet mogen hebben. Zodra dat gebeurt is er sprake van censuur.

 

Zolang de discussies binnen het kader van geocachingactiviteiten blijven zijn alle onderwerpen toegestaan. Het staat iedereen vrij om er aan deel te nemen of niet, maar kom ons niet vertellen wanneer discussies gestopt moeten worden. Er komen zat onderwerpen voorbij, die voor iemand wel of niet interessant zijn. Beperk je dan tot datgene wat voor jou leesbaar is en laat het overige met rust. Of nog beter, plaats zelf eens iets leuks of interessants, dat kan leiden tot een leuke discussie. Daar kan dit forum alleen maar beter van worden. Ik kijk er naar uit!

@Twentse Mug..... Dank voor je toevoeging. Ik zal het zeker eens bekijken.

[antarctica]

Ik ga twijfelen aan wie ik ben.

Ik cache al meer dan 12 jaar, sporadisch.

Ik ben geen PM, koop geen Grounspeakmeuk ( behalve ooit dozen vol fireneedles voor een Waardeloze wandeling in het bos), heb geen geocaching embleem op mijn rugzak, spaar geen coins.

Ik mijmer graag in het bos, liefst in aangenaam gezelschap van vrienden.

Nachtcaches, Lost Places, klimmen, Slapende Schoonheden, vergeten wandelingen zijn mijn favorieten.

Ik heb caches gezocht ter grootte van een zeecontainer, maar ook dekselse nano's op sneaky plekjes.

Ik ga op pad met slechts een enkele cache in de GPS, maar wel zorgvuldig uitgezocht.

Naast de GPS heb ik een oude broek en trui, een zaklamp en wat klimgerei.

Ik geniet van de bijzondere plekken waar ik kom.

Ik heb een gloeiende hekel aan databasecachers, die alles verlagen tot een puntje.

Moet ik nou Irish of Ulmer (beide heren ken ik niet en wil ik ook niet mee te maken hebben) aanbidden?

Of mag ik gewoon op zoek gaan naar een oude munitiekist of een als slakkenhuisje vermomde nano?

Beide vindt ik mooi als de plek goed is, of de wandeling, of de omgeving.

Ben ik alleen door het zoeken van een nano af en toe, plotseling geen geocacher meer?

En is de databasecacher die alleen kisten met ruilwaar bezoekt, wel een echte geocacher?

Antarctica

[antarctica]

Excuus, dubbel gepost, geen idee hoe dat kwam.

Antarctica

26 september 2013 bewerkt door antarctica

[Vlindertje]

Waarom zou je plotseling geen geocacher meer zijn?

 

Terwijl je zoekt naar een geocache ben je een geocacher. Zoek je een koker, dan ben je op dat moment een kokerraper. Zoek je een munzee, dan ben je een munzeeman. Ben je aan het golfen dan ben je een golfer. Ga je na afloop met je vrienden biljarten, dan ben je een biljarter. Zoek je paddestoelen, dan ben je een paddestoelenzoeker en waarschijnlijk een fijnproever.

[Team Tabak]

Jij bent voor mij een verschrikkelijk echte, waarachtige geocacher en je doet alles goed wat je goed kunt doen..... Mijn bovenbuurman ziet nog gradaties, maar ik niet hoor.... Jammer dat ik lost places en klimmen maar (gezien de leeftijd) aan mij voorbij laat gaan, want een bezoek aan het ziekenhuis in Dordrecht kan voor velen gezien de afstand een prijzige aangelegenheid worden..... haha :-) :-)

 

Van verering van beide figuren is geen sprake overigens, althans niet van mijn kant. Je kunt bewondering voor mensen hebben of respect.... Maar verering of aanbidding heeft in het verleden al tot veel oorlogen geleid. Dat moeten we absoluut voorkomen!!! :-)

26 september 2013 bewerkt door Team Tabak

[antarctica]

Off topic: TT, bent zo oud als je je voelt (en zo min mogelijk in de spiegel kijken helpt ook).

Ik ben ook geen broekie meer, maar klimmen is wel erg leuk, zeker in combinatie met cachen.

Antarctica

[Bloodwoosj]

Off-topic over het topic (dus eigenlijk tegelijk toch weer enigzins ontopic...):

Het is moeilijk om van gedachten te wisselen met iemand die verwijst naar feiten en deze direct aanvult met beweringen over meningen die anderen zouden hebben, denkfouten die andere zouden maken, dingen die anderen (bijna) goed zouden doen, dingen die anderen zouden moeten leren, dingen die anderen niet zouden weten, dingen die anderen zouden moeten onderzoeken, dingen die anderen zouden moeten laten, dingen waarin anderen zich niet goed verdiept zouden hebben en begrippen die anderen foutief zouden interpreteren.

Dat wekt -zo proef ik regelmatig bij dit soort onderwerpen- vooral tot een loopgravenoorlog waarin de hakken soms nog steviger in het zand gaan dan ze al stonden.

 

Om het on-topic gehalte van deze post toch op inhoudelijk niveau te houden en niet te lang stil te staan bij de vorm ervan zou ik er nog een feit aan toe willen voegen; Dave Ulmer heeft in een later stadium tijdens een interview verteld dat hij zijn eerste stash bewust niet ver van een parkeerplaats af verstopte omdat hij niet zeker was of mensen ook wel de moeite wilden doen om zijn supersized fotokokertje dat door de meesten een emmer wordt genoemd te gaan zoeken als die te ver van de openbare weg af zou liggen.

Persoonlijk ben ik zeer blij dat Dave zijn bange eerste vermoeden onjuist bleek te zijn.

Bij de herplaatsing van de tribute to the original stash in 2003(GCGV0P) zijn er een aantal cachers trouwens die paar honderd meter onverharde weg gewoon met de 4WD tot aan de cache gereden. Hoezo avontuurlijke mannen?

 

Ik ben ook uitermate blij dat sommige zaken evolueren en we de oorspronkelijk door Dave bedachte regels niet massaal als doctrine zijn gaan aanhangen. De fun zou er wellicht voor velen dan niet meer (kunnen) zijn, of ze zouden hem doordat het spelletje slechts bij gekrabbel in de marge zou zijn gebleven nooit hebben leren kennen.

 

Ook is het een feit dat er bederfelijk voedsel in zijn eerste stash zat, iets dat de meesten door voortschrijdend inzicht toch als minder gewenst zijn gaan beschouwen.

Fijn, zo'n evolutie.

Een van de ruilmiddelen die de eerste vinder (Mike Teague) in de emmer terugstopte was een pakje sigaretten.
Boy o boy, ben ik blij dat we ook over dat ruilmiddel bij geocaching tegenwoordig toch een beetje anders denken.

 

Dave heeft zich overigens vaker laten ontvallen dat hij geinteresseerd is in het vinden van bijzondere plekken, oa middels het plaatsen van of vinden van geocaches. Ik heb in het mager aantal interviews dat hij gegeven heeft hem nooit de klemtoon horen leggen op de handel die er aan de caches zou kunnen plaatsvinden. Wat niet wegneemt dat er toch mensen zijn die daar een grote drijfveer in vinden.

 

Persoonlijk ben ik heel blij dat Dave dit leuke spel bedacht heeft.
En ik ben ook blij dat Jeremy's wellicht aanvankelijk idealistische drijfveer -zo die al op die van Dave geleken heeft- uiteindelijk is geëvolueerd tot een (noem het gerust commerciële) database van geocaches die ons gebruikers een zeer ruime keuze biedt aan cacheplekken, cachesoorten en cachebelevingen.
Als iemand als Jeremy er niet geweest was hadden de meesten van ons waarschijnlijk nooit kennis gemaakt met de aangename spobby* die geocaching heet.
Als iemand als Dave er niet geweest was hadden we vermoedelijk nooit kennis kunnen maken met die leuke spobby* omdat ie simpelweg niet uitgevonden zou zijn.

 

Happy hunting Bloodwoosj.

 

PS, stash hunt --> hunt --> trofeeën binnenhalen / pronken met de vangst. Zie je wel dat de bedenker van dit spelletje al een puntjesjager avant-la-lettre was

 

PPS, de vorige zin was ironisch bedoeld om aan te tonen dat je met weinig woorden alle kanten uitkunt (er zijn zelfs hele geloofsovertuigingen gebaseerd op wat mensen denken dat anderen met hun woorden bedoeld hebben)

 

PPPS (*) spobby=kruisbestuiving tussen sport en hobby.

 

26 september 2013 bewerkt door Bloodwoosj

[searchjaunt]

Forumleden die het onderwerp van dit draadje maar onzin vinden, zich afvragen waarom we dat hier bespreken en de hele discussie nutteloos vinden kunnen zich beter afzijdig houden. Hun mening draagt inhoudelijk niets bij en is daarom totaal oninteressant. Off topic ruis.

 

Ik vreesde al dit soort opmerkingen.

Jammer dat men zichzelf blijkbaar zo interessant vindt dat men tot het oneindige blijft doorgaan. Bij deze egotrip vindt men het blijkbaar ook normaal dat men anderen - die een mening hebben die niet noodzakelijk strookt met hun eigen, opdringerige, 'waarheid' - verkettert.

Maar hun dictatoriale wens komt in vervulling: hier zie je me niet meer. Gelukkig maar, zal er wel weer iemand schrijven.

[Team Tabak]

 

 

Persoonlijk ben ik heel blij dat Dave dit leuke spel bedacht heeft.

En ik ben ook blij dat Jeremy's wellicht aanvankelijk idealistische drijfveer -zo die al op die van Dave geleken heeft- uiteindelijk is geëvolueerd tot een (noem het gerust commerciële) database van geocaches die ons gebruikers een zeer ruime keuze biedt aan cacheplekken, cachesoorten en cachebelevingen.

Als iemand als Jeremy er niet geweest was hadden de meesten van ons waarschijnlijk nooit kennis gemaakt met de aangename spobby* die geocaching heet.

Als iemand als Dave er niet geweest was hadden we vermoedelijk nooit kennis kunnen maken met die leuke spobby* omdat ie simpelweg niet uitgevonden zou zijn.

 

Happy hunting Bloodwoosj.

 

Daar zijn we allemaal blij om! Maar let wel, had Ulmer het niet bedacht, dan was er zeker een ander geweest, die zijn gps apparaat voor iets dergelijks had gebruikt. Dat David het toevallig is geweest is derhalve voor mij (en gelukkig de meesten van ons) geen reden voor heldenverering. Maar hij is nu eenmaal de eerste geweest die op het idee kwam en dus verdient hij zijn plekje in het geschiedenisboek van de moderne tijd.... IK kan bladeren wat ik wil in dat zelfde boek, maar ik kan de pagina waarop Tabak zijn eerste cache omhoog houdt niet vinden....

Bah, morgen weer naar huis. Hoop dat er nog vele "bergen" mogen volgen in mijn leven. Dan maar moeilijk...

Proost vanaf een zonnig terras.

 

Goede reis morgen! Proost van achter een stoffige laptop... :-)

[Twentse Mug]

...toevallig...

 

 

Ook dat komt in het interview de orde. Verbetering van de precisie van de GPS en zo.

[Triskelle]

Tsssss en ik maar denken dat geocaching een spelletje was ...

[Hogelanders]

Tsssss en ik maar denken dat geocaching een spelletje was ...

Nee, een spobby dus volgens Bloodwoosj. Mooi woord trouwens. Al zag ik er maar weinig van terug bij het eerder genoemde "mini-event". Over een brugleuning hangen...

[Dagwacht]

Weer terug van enkele dagen weg. Weer de nodige geocaches bezocht op de route naar de overnachtingsplaats en het einddoel van vanmiddag: een wijnproeverij.

Gisteravond via de mobiel alvast wat reacties gelezen en vanavond alles doorgelezen. Bedankt voor de reacties.

 

Bij de wijnproeverij werden we eerst rondgeleid door de wijngaard en kregen we uitleg over de eigenschappen van de verschillende druivensoorten en hun resistentie tegen ziekten in ons klimaat.

Welke kwaliteit men nastreeft en welke maatregelen men treft om het spuiten met vergif tot een minimum te beperken.

Om tot het beste resultaat te komen worden de wijnen van verschillende druivensoorten gemengd.

Inmiddels zijn er vele nieuwe druivenrassen ontwikkeld en is er ook een verschuiving zichtbaar van de traditionele wijnlanden als Frankrijk naar landen als Australië, Zuid-Afrika en Chili.

Frankrijk begint zich langzamerhand te herpakken na jarenlang te hebben vastgehouden aan de rigide wetgeving over toe te passen druivensoorten per gebied.

 

Waarom dit verhaal? Het lijkt geocaching wel. Steeds opnieuw worden elementen toegevoegd aan het spel en is het voor iedereen mogelijk om naar zijn eigen smaak een keuze te maken uit de mogelijkheden.

Sommigen nemen genoegen met de 'bocht' van 2 euro per liter en anderen gaan voor de door wijnexperts aangeprezen wijn van 100 euro per fles.

 

En dan nog. De beleving bij het drinken van de wijn speelt een grote rol. Hoe vaak gebeurt het niet dat de wijn die je op vakantie zo verrukkelijk vond en waarvan je een aantal flessen hebt gekocht, bij thuiskomst heel anders smaakt en tegenvalt.

En vind jij wijn lekker omdat iemand anders zegt dat je die lekker moet vinden of ga je toch liever op je eigen beoordelingsvermogen af.

Wat een ander 'bocht' vindt, dat de naam wijn niet mag dragen, zou je ook lekker genoeg kunnen vinden. Jij bent degene die bepaalt.

27 september 2013 bewerkt door Dagwacht

[barny]

totdat Appie Hein kraanwater voor wijn gaat verkopen, omdat het een duidelijke financiële boost aan de grondspraakzaak zal geven

en iedereen die nog nooit wijn heeft gedronken vind dat lekker omdat ze niet weten hoe wijn hoort te smaken en al die onwetende zijn blij dat ze nu ook bij de grote groep echtewijnproevers kunnen scharen.

het kan niet lang duren of ze komen er achter dat het wijn maken wel erg makkelijk gaat, en dat ze denken dat ze ook iets zoals een bijdrage moeten geven aan de grote wijncommunity gaan ze zelf ook flessen kraanwater als wijn verkopen,

de koper die niet weet hoe wijn smaakt bepaalt dus ook hier duidelijk.

het duurt niet zo lang voordat horden mensen denken dus dat kraanwater wijn is, de enkeling die nog wel weet hoe wijn vroeger smaakte en dat uitdraagt moet niet zeuren, ga toch ergens anders heen word er gezegd, donder op! zie je niet dat wijn heeft een Upgrading heeft gehad, voor ieder wat wils, iedereen drinkt en maakt wijn zoals hij dat wil.

 

doet me denken aan het sprookje van een keizer die erg op zijn uiterlijk is gesteld.

 

Zijn kleermakers maken steeds duurdere gewaden, maar de keizer raakt steeds sneller verveeld.

Uiteindelijk wil hij iets heel bijzonders en beveelt zijn kleermakers een gewaad te maken van "de stof die niet bestaat."

Dan komen er een paar rondreizende kleermakers aan het hof die zeggen helemaal aan zijn wensen te kunnen voldoen.

Zij hebben een uniek, nog nooit vertoond concept: een stof die alleen zichtbaar is voor slimme mensen. In werkelijkheid zijn het natuurlijk oplichters want zo'n stof bestaat niet, maar de kleermakers vertrouwen erop dat niemand zal durven erkennen dat hij/zij de stof niet ziet - uit angst voor dom uitgemaakt te worden.

De keizer huurt ze in. Ze sluiten zich enkele dagen op in hun atelier en doden de tijd. Het ontbreekt ze aan niets. Daarna komen ze met veel misbaar en flauwekul naar de keizer en doen alsof ze een heel bijzonder kleed in hun handen hebben. Ze voeren een fantastische pantomime op en trekken de keizer het kleed aan dat alleen gezien kan worden door slimme mensen. De keizer aarzelt even, want hij ziet zijn eigen kleed niet, maar door de verrukte kreten van zijn kleermakers gaat hij er zelf ook in geloven. Zeker als ook de eerste minister zegt dat het kleed hem prachtig staat! De keizer waant zich in peperdure kleren en hij wil natuurlijk niet dat mensen denken dat hij dom is. Hij vertoont zich dus aan zijn hovelingen, en ook zij, bevreesd voor zijn woede-uitbarstingen, prijzen zijn nieuwe kleren de hemel in, en loven zijn uitgekiende smaak.

Zodoende besluit de keizer zich te vertonen aan het hele volk. Fier flaneert hij in de optocht - geheel naakt - terwijl het volk omvalt van verbazing, angst en plaatsvervangende schaamte. Totdat een jongetje in het publiek roept: "Hé kijk, de keizer loopt in zijn blootje!" Iedereen houdt de adem in voor de toorn van de vorst, maar plots wordt zijn kreet beantwoord. "Hij heeft gelijk! Hij loopt in zijn blootje!" Spoedig roept iedereen dit, maar de keizer weet niet anders te doen dan trots door te lopen, zelfs al ziet ook hijzelf de kleren niet. En de dienaren blijven zijn sleep dragen... die er niet is. Al gauw had de keizer door dat de twee kleermakers hem bedrogen hadden. Wanneer hij terug ging naar zijn paleis waren de twee al lang vertrokken met hun verworven rijkdommen

 

Durf jij dat jongentje te zijn?

 

 

Barny