gebruik van hulplijntjes

[Goedweerloper]

Hulplijntjes in het veld? Daar doe ik niet meer aan, en het afgelopen half jaar maar heel weinig. Zelf ben ik ook niet meer bereikbaar, mijn mobieltje staat nu nog alleen aan bij (mini)events en verder even voor een belletje naar huis.

 

Maar ik ben wel te porren voor een "hulplijntje" wanneer ik achter de PC zit. Zeker als het om mijn eigen caches gaat. Dan help ik iedereen die is vastgelopen en mij mailt, met hints en aanwijzingen, totdat de cache wordt gevonden.

Mijn caches zijn er om gevonden te worden!

 

Voor zover het om caches van anderen gaat probeer ik steeds meer terughoudend te zijn, ook in waar ik zelf om vraag. Een uitzondering mag er zijn, maar niet te vaak en niet te veel.

21 januari 2008 bewerkt door Goedweerloper

[WBKWADRAAT]

Zijn er overigens ook anderen die dat hulplijntjes-gepruts ook een soort spelbederf vinden?

 

In het begin heb ik met verbazing al die logjes gelezen met steeds maar weer hulplijntjes. Bijvoorbeeld Heksen van de Grebbeberg. Fantastisch gebied. Heerlijk om een paar keer te mogen zijn. Ik heb laatst ook een hulplijntje gebruikt. Omdat mijn print niet goed genoeg was en er een stuk tekst was weggevallen. Heftige hint hoor .

 

Uitkomsten van 5 sterren puzzels doorgeven alleen voor de puntjes, ach, who cares.

 

Hulplijntje

I do,

 

Ik ben toch wel van plan ook lekker moeilijke puzzels te gaan maken en zou dat dan heel erg jammer vinden. Ik heb dan liever een log minder dan een log van iemand die het eindcoordinaat ongeveer in zijn schoot geworpen heeft gekregen. Het is ook een pluim voor degene die hem dan wel opgelost/gelogd hebben. Dat zal ik dan ook op de cache-pagina zetten.

80 km voor moeten rijden klinkt in eerste instantie als een steekhoudend argument maar de meeste cachers pretenderen (toch?) lekker in de natuur bezig te willen zijn. Vind je de cache niet, dan kom je terug of doe je volgend weekend een andere. Of ga je pas 80 km ver wandelen als je ook dat puntje wilt scoren? Waarschijnlijk wel

Wat ik wel gek vind is dat men bij anderen dan de cache-eigenaar in het geval dat er nog metaal te verkrijgen is om een hint vraagt. Dat vind ik persoonlijk niet kunnen. Verder begin ik er aan te wennen dat veel cachers er toch anders tegenaan kijken. Zelf ben ik ook nog steeds van het ikke zelf doen maar bemerk al een licht glijdende schaal door mijn omgeving.

Helaas heb ik de hulplijst niet want ik zou in geval met bijvoorbeeld kinderen van vrienden toch wel graag met enige zekerheid de cache willen vinden. (ik bedenk me net dat ik wel een gevulde cache in mijn rugzak kan verstoppen ) Mijn kinderen zijn inmiddels wel gewend aan de tekst papa kan hem niet vinden

 

Groetsels WBKWADRAAT

[Team Fixitwell]

Ik vind het gebruik van een hulplijn een klap in het gezicht van de cachelegger.

Speel het spelletje zuiver. Doe niet mee aan die hulplijntjes.

 

Poehé Zilvervloot, het is maar een spelletje.

 

Een oprapertje graaien of een hulplijntje bellen, ik zie geen verschil (of het moet die leuke wandeling zijn die je ervoor hebt gemaakt )

 

Zelf doen we het het liefst zo:

Als wij iets écht niet kunnen vinden of we komen niet uit een puzzel dan vragen we weleens een hint en dan het liefst zo klein en cryptisch mogelijk zodat dat de vindfeestvreugde alleen maar vergroot.

Wij geven des gevraagd ook het liefst kleine hints weg.

 

Op deze manier hulp vragen is ook leuk. Jammer dat we ver weg wonen.

 

Happy geocaching all.

[MacDuc]

Ik kom nog maar net kijken bij het geo-cachen maar ik moet zeggen dat ik mij ook verbaasd heb over het fenomeen Hulplijntjes.

Als ik een cache niet kan vinden is dat erg jammer (en zelfs zeeeer frustrerend) maar meestal zorg ik er voor dat er per dag meer op de planning staan zodat een uitje dan over het algemeen toch niet voor niks geweest. Ik neem meestal wel ff per mail contact op met de legger maar niet met de bedoeling een hint te krijgen.

En als ik een puzzel niet kan oplossen (en vanaf 2 sterren is dat meestal al het geval) dan maar niet.

Ik moet toegeven dat ik bij een puzzel en een traditional 1 keer om een hint heb gevraagd maar dat waren meteen de laatste keren (die overigens tot niks hebben geleid).

Dus voor mij geldt nu: Zelf vinden of anders hoeft het niet!

21 januari 2008 bewerkt door MacDuc

[Team Aragorn]

Al ruim 4 jaar aan het cachen, en nog steeds verslaafd aan het vinden op eigen kracht.

Ooit hebben we 1 (één) keer een hulplijntje gebeld, naar de eigenaar. Mwah, die 'vondst' telt voor mij nog steeds niet mee. Aan de andere kant, een cache als 'Water, vuur en eieren' die me maanden heeft gekost en heeel veeel frustratie, staat in het geheugen gegrift!

 

Groetjes, Fangorn.

[Ringeling]

Doorgaans maak ik erg weinig gebruik van een hulplijntje. Het hangt ook een beetje af van de mate van frustratie, waar ik de ene keer meer last van heb dan de andere keer.

 

Vooral wanneer het een stevige wandelcache betreft, op behoorlijke afstand van de thuislocatie, dan is de behoefte groot om dezelfde dag in het logboekje te kunnen schrijven.

Is de cache niet te ver van huis, dan is het doorgaans niet zo'n punt om nog eens terug te komen voor een lekkere wandeling en blijft de noodlijst gewoon in de tas zitten.

[GeoGeldrop]

Ik vind het gebruik van een hulplijn een klap in het gezicht van de cachelegger.

 

Overdrijven is ook een kunst . Als je als cachelegger dit al een klap in je gezicht vindt, hoe zwaar moet dan de rest van je leven wel niet zijn...

Wat zal het mij boeien of iemand een hulplijntje inschakelt bij onze cache? Als die persoon dat graag wil, dan doet ie dat toch? Zou wat zijn als mijn dagelijkse portie levensgeluk afhangt van personen die een hulplijntje uitgooien.

Gelukkig blijft het gewoon een spelletje

[Ating en Rosie]

Ha, wat een mooie verhalen en stellingen weer!

 

Zelf maak ik veel gebruik van de HM denktank Die is vooraf, tijdens en vaak ook achteraf te bereiken voor tips, hints en aanmoedigingen om het toch echt nog even te proberen

 

Geniet gewoon van het cachen en schatzoeken blijft altijd schatzoeken! Ooit gehoord van spelregels voor schatzoekers Ja, een heleboel om GC.nl en GC.com, maar zelfs met die regeltjes kan er nog heel veel

 

Veel plezier Ating

21 januari 2008 bewerkt door Ating en Rosie

[mlvdburg]

Heel dit forum gevolgd en zie dat eigenlijk de meesten wel eens een hulplijn uitgooien.

Ook ik doe dit en dat mag ook iedereen weten.

Ik speel het spelletje voor mijzelf en wil iemand een van mijn caches anders vinden, dan missen ze een route of een leuke plek

Hier kan ik niet wakker van liggen, iedereen speelt het op zijn manier.

Als mensen hulp nodig hebben bij mijn caches hoeven ze alleen maar de hint te decrypten en ze hebben mijn nummer.

Ik zal proberen je dan te helpen of met coordinaten of cache uitleg.

Dit doe ik omdat ik van mening ben dat als je een cache uitzet, moet deze kloppen. Is er iets aan de hand met de cache of maak je als cacher misschien een fout dan kan de eigenaar je helpen.

 

Verder als ik niet opneem dan bel je een andere cacher, zo dan zou ik al veel klappen gehad hebben.

Misschien gaan we nog eens knock out.

Nee zonder gekheid, iedereen speelt zijn eigen spel en als je er maar plezier in hebt ben ik als cache eigenaar tevreden

 

Mlvdburg

[GeoVlinder]

Al geruime tijd lees ik met regelmaat in logjes dat cachers hulplijntjes uitgooien om een cache te vinden. Nu zal een ieder daar wel z'n reden voor hebben maar is het zo erg om eens een keertje een not found te moeten loggen? Juist dat het af en toe niet lukt maakt de voldoening van het wel vinden groter. Dat is nu toch juist de sport of begrijp ik het niet helemaal? Ik zie de functie van die hulplijntjes niet zo, lekker doorzoeken en puzzelen zou ik zeggen en als het niet lukt, jammer dan, een andere keer beter. Ik wil wel eens de mening van anderen hierover weten.

 

Wij hebben vaak hulplijntjes gebruikt, maar ook genoeg NOT FOUNDS gelogd. Voor 1 cache zijn we zelfs tot 8x keer toe terug gemoeten om hem te vinden. Zonder hulplijntjes was dat vast 80x geweest.

 

Ik vind het geen schande, als ik pijn heb tot op het bot, alles heb gegeven wat ik heb, wetende nog terug te moeten,om dan een hulplijn te bellen. En ik ben dan nog steeds apetrots als we hem vinden! We hebben de (kilo)meters toch zelf gelopen? Voor mij al een hele prestatie. En als je één vraag niet weet, wil niet zeggen dat je de rest niet zelf hebt gedaan.

 

Verder vind ik het gewoon gezellig om (bij) te kletsen met de mensen die ik bel.

Intussen al heel wat leuke mensen via die weg leren kennen. Bij mijn nummer op de noodlijst staat dat men altijd welkom is voor hulp of een kopje koffie of thee. En daar maken velen gebruik van en ik vind dat geweldig leuk! Zeker in de wintermaanden als ik praktisch aan huis gekluisterd ben, is bezoek erg welkom.

(In de zomer ook hoor!)

 

Zo lekker zeg, effe je mening ventileren.

 

Degene die geen hulplijntjes gebruiken: chapeau!!!!

 

Helaas heb ik de hulplijst niet want ik zou in geval met bijvoorbeeld kinderen van vrienden toch wel graag met enige zekerheid de cache willen vinden. (ik bedenk me net dat ik wel een gevulde cache in mijn rugzak kan verstoppen ) Mijn kinderen zijn inmiddels wel gewend aan de tekst papa kan hem niet vinden

 

Groetsels WBKWADRAAT

 

De hulplijst staat toch gewoon op .nl, DHZ, noodlijst, invoeren als HTML tabel?

 

Of vergis ik me nou?

 

groetjes GeoVlinder

22 januari 2008 bewerkt door GeoVlinder

[Woezel & Pip]

Ik vind het gebruik van een hulplijn een klap in het gezicht van de cachelegger.

 

Een cachelegger wil natuurlijk graag dat zijn cache wordt gevonden. Maar hij/zij wil echter niet dat dat zomaar gebeurt. Hij/zij heeft het meer-of-minder moeilijk gemaakt. Wat doe je nu als je een hulplijntje belt? Je gaat dan heel gemakzuchtig voorbij aan alle leuke/moeilijke intenties van de legger. Dat is m.i. niet de bedoeling van ons leuke geocache spelletje. Want zo kan een moeilijk 5-sterren raadsel, of een ingenieus verborgen cache tot een simpele opraper verworden. En dat vind ik een klap in het gezicht voor de cachelegger.

 

Er zijn cacheleggers geweest die hun cache hebben gearchiveerd doordat ze ontdekten dat bezoekers van hun cache door hulplijn-nitwits werd gedegradeerd tot een opraper. Alle lol die ze er aan hadden werd zo compleet vergald.

 

De enige aan wie naar mijn mening je hulp mag/kan vragen als je een cache niet kan vinden, is de cache eigenaar, verder aan niemand.

 

Ik zou zo zeggen, mensen die hulplijntjes gebruiken zouden of beter moeten leren zoeken, of ze zouden misschien moeten leren inzien dat er ook caches zijn de voor hen te moeilijk zijn verborgen.

 

Speel het spelletje zuiver. Doe niet mee aan die hulplijntjes.

 

Zilvervloot.

 

Totaal mee oneens! Ik had ooit 5 stuks liggen, met veel plezier uitgezet voor andere natuur/wandelliefhebbers. Iedereen die mijn hulp invroeg, kon die zonder problemen krijgen. Mijn nummer stond gewoon bij de cachetekst, dus daarvoor had je niet eens de noodlijst nodig.

Tot en met het eindcoordinaat toe, als ze daar om vroegen. Waarom niet? Dacht je nou echt dat ik thuis zat te genieten als ik een not-found zag verschijnen bij één van mijn -relatief simpele-recht-toe-recht-aan-caches-? Wie houdt nou wie voor de gek? Als jij die mooie wandeling wilt missen, is dat toch jóuw keuze? Mijn probleem niet hoor.

Maar de hulp die ik al die jaren gegeven heb, heb ik duidelijk gevoeld als húlp en zeker niet als gemak voor luie mensen.

En nee, mijn telefoonnummer stond er niet bij voor de sociale contacten. Ook dát weten diegene die mij kennen heel goed. Integendeel....

Het is altijd gewaardeerd dat men niet in een wildvreemd bos na aantallen kilometers strandde, maar weer verder kon na een foontje. Fijn toch?

Ik vind het bv niet fijn dat ik veel geld aan kilometers en boottochten kwijt ben, en dan dus na een niet verder kunnen, geen telefoonnnummer van de cache eigenaar erbij, één enkele cache niet heb kunnen vinden op een waddeneiland(2 waddeneilanden....). Dat is dus datgene dat velen voor mij bedoelen: Een tank benzine (meerdere in dit geval) gooi ik er niet zomaar tegenaan. Niet iedereen is gezegend met zoveel vrij te besteden inkomsten....

 

Laat iedereen dus zelf beslissen hoe hij dit spelletje speelt. Ik slaap er geen minuutje minder om, zolang men mij ook mijn eigen gangetje laat gaan. Ben het dus alweer met onze Barny eens.... En vele anderen die er hetzelfde over denken....

 

Edit: Net nog even de rest van dit topic gelezen (....) en nee, ook anderen mogen van mij rustig de hulplijn zijn. Beter zelfs *grijns*.... Ik ben toch ook niet altijd bereikbaar???

22 januari 2008 bewerkt door dwarreltje

[Malyenki]

We hebben laatst een cache van 7,5 km gelopen, met de kinderen (4 en 8 jaar). Het was voor hen een flinke tocht. Voordat we vertrokken hebben ze uit hun eigen speelgoed goodies gezocht om te ruilen. Nadat we dus die prachtige tocht gelopen hadden, kwamen we op het einde even een obstakel tegen waar we niet uit kwamen. Dan kan ik 2 dingen doen:

- "Hup jongens, naar de auto. Helaas, 't was een lekker stukkie lopen, maar het kistje niet kunnen vinden. Nee, geen gejammer, we gaan naar huis!"

- "Nou jongens, papa komt er niet uit, ik hoop dat het nummer van de cache-eigenaar op de lijst staat..." Dat blijkt zo te zijn. "JAAAAA, we hebben em."

 

In zo'n geval kies ik voor het laatste, want ik ga met 2 vermoeide, maar tevrden kinderen naar huis, na een heerlijke middag.

 

Kom op jongens, het is geen sport, maar een HOBBY!

[Team Helmpies]

Helemaal mee eens!

En daarbij... wij gaan vaak met het gezin cachen, onze zoon is inmiddels zo enthousiast, dat hij een eigen account heeft. Als ik een moeilijke puzzel heb opgelost, en hij heeft de cache als eerste gevonden met de coordinaten die ik opgezocht heb, wie zou hem dan mogen loggen?

Ik vraag vaak hints aan de maker als ik vastloop met een puzzel, en ik krijg ook altijd heel aardige en behulpzame hints retour. Dit is dan meestal net genoeg om de lol in de puzzel weer terug te brengen, en met goede moed weer een stapje verder te komen om ZELF de puzzel op te lossen.

Als dank voor de hulp besteed ik dan extra aandacht aan het schrijven van een mooie log, waarin ik de cache-legger altijd bedank voor de extra hulp.

Maar... onze buren hebben honderden caches gevonden. Als je dan vol enthousiasme over een leuke cache praat, laat je wel eens iets los waardoor je net de ogen van de ander ziet gaan glimmen... ooops...

Maar ik zie dit toch als het vinden van een 'missing link', je moet alsnog zelf de cache zien te vinden. En dan is een Ammo box na een mooie wandeling nog altijd veel leuker dan een Micro aan de vangrail!

[Gast Team_Maju]

Ik vind het zo raar dat er mensen zijn die doen of het een schande is dat iemand zijn telefoontje gebruikt op moment dat die vastloopt tijdens een cache.

Er hangt voor niemand toch wat van af?

 

Diegene die hulplijntje uitgooit kan zijn tocht vervolgen... en de cachelegger krijgt aan het eind van de dag weer een voldane log te lezen.. iedereen blij toch? Ken niet 1 cachelegger nl. die hyperventilerend in zijn stoel is gevallen van ellende omdat iemand anders het lef heeft gehad om een lijntje uit te gooien..

Ik lees dingen over smoesjes... en dat je bang bent een NOT found te loggen.. wat een onzin.. het gaat toch niet om de hoeveelheid founds en not founds? Vaak zat zelf meerdere keren teruggegaan naar een cache die niet gevonden wilde worden, en als ik dan op gegeven moment net dat zetje in de juiste richting krijg zodat ik hem na dezoveelste keer wel gevonden krijg.. dan is voldoening van het vinden net zo groot hier.

Ik meende werkelijk dat het er allemaal om ging dat iemand een leuke cache uitzet om een ander een leuke dag te bezorgen.. maar gezien sommige reacties heb ik me hier in vergist.

 

Natuurlijk vind ik dat er een verschil zit tussen de verschillende hulplijnen. Mensen die bellen om meteen de eindcoordinaten te krijgen van multies en puzzels zodat ze zonder moeite puntje kunnen verwijderen vind ik iets anders dan dat iemand belt die al een uur in een bos staat, een WP niet gevonden krijgt omdat die vergeten is ondersteboven in een boom te gaan hangen op 3 meter hoogte omdat daar het plaatje met de aanwijzing verstopt zit. Nadat iemand hem verteld heeft wel te gaan hangen kan de cacher blij zijn tocht vervolgen en hopelijk zo de cache gevonden krijgen. AU... heb ik nu een bepaalde cachelegger flink in het gezicht geslagen? Denk het niet.

 

Hou gewoon eens op met het doen alsof het over iets smerigs gaat als het woord hulplijntje valt..

[Zilvervloot]

Hmmm. Die klap in het gezicht komt blijkbaar bij veel mensen hard aan. Misschien moet ik het nuanceren.

 

Ik vind het prima om hulp te vragen aan de cache legger.

 

Waar ik moeite mee heb is dat aan anderen om hulp wordt gevraagd.

Ik doe dat niet, omdat ik dat een belediging aan de cachelegger vind. De cachelegger heeft de moeite gedaan om een cache neer te leggen. Wie ben ik om dan mijn neus op te halen voor zijn/haar creatie door als ik het niet kan vinden, door te bellen naar iemand die de cache al wel eens heeft gevonden?

 

Daarnaast ik kan me voorstellen dat het bel-maar-een-hulplijntje ook heel negatief voor de kwaliteit van een cache kan zijn.

Wat bijvoorbeeld als er daadwerkelijk iets mis is met een cache of waypoint? Wat als de bezoekers zo’n mispunt overslaan door de oplossing bellend bij derden vandaan te halen? De cache eigenaar denkt dat alles in orde is. Onwetende nieuwe bezoekers ook. Zoiets lijkt me heel vervelend voor iedereen.

 

Tuurlijk, ieder moet gewoon doen wat hij/zij zelf wil. Ieder cached op zijn/haar manier. Prima. En van mijn part bel je de hele wereld af als je niet de kennis, capaciteiten of doorzettingsvermogen hebt om een cache/WP te vinden. Maar ik vindt het een beetje vreemd dat men vindt dat men aan het einde van een wandeling het recht heeft om een cache te vinden.

 

Overigens, ik slaap bijna altijd prima, ik heb meer vrienden dan dat ik helaas de tijd heb om ze te bezoeken, en omdat ik tamelijk aan de magere kant ben, denk ik niet dat ik me ooit eens ergens dik over zal kunnen maken.

 

Zilvervloot.