Hoe heb je geocaching leren kennen - Media, internet, vrienden.......

[mgr]

Tijdens een familie-uitje in het oosten des lands, maart 2003, liep GR weer eens trots met zijn GPSje te zwaaien. Er scheen namelijk een of andere cache van hele vieze bosnimfen in de buurt te liggen. De keuze was of met de rest van de clan te gaan winkelen in Ootmarsum waar we ons hadden verzameld, of er toch heel even tussenuit te knijpen om deze cache te zoeken. Winkelen in Ootmarsum is natuurlijk erg verleidelijk, maar na hier 0.023 seconden over nagedacht te hebben was de keuze gemaakt. Verwoed hiker MGR was ook benieuwd naar het fenomeen geocaching en ging mee. Na eerst een poos blindelings achter het GPS-pijltje aangereden te hebben, ons steeds verder verwijderend van de cache, kwam uiteindelijk toch de ruime ervaring van hunter GR bovendrijven en werd even gecheckt op een typfout in het coordinaat. En ja hoor, het geavanceerde apparaatje had ons keurig naar een foutief ingevoerd punt gedirigeerd.

 

Dit was snel hersteld, waarna de echte hunt kon worden ingezet. Ter plaatse aangekomen, na ruime omzwervingen rond de stash area, kwam aankomend hunter MGR tot de conclusie dat dit soort geklungel voorkomen kon worden door gewoon zelf wat beter na te denken en geen gebruik te maken van GPS. Toen is Het Kleffe Stel (A&M) opgericht en zijn we inmiddels 116 GPS-loze caches verder...

 

Het familie-uitje is na ons intermezzo overigens gezellig voortgezet met een wandeling rond Singraven en aansluitende smikkelpartij.

[bbbrigade]

HOE HET BIJ ONS BEGON...

 

Begin september 2003 zijn we tijdens ons jaarlijkse weekendje-uit met studiegenoten Levensmiddelentechnologie voor het eerst in contact gekomen met GPS. Bij Akkermans Outdoor Centre in De Heen (in de buurt van Roosendaal) hebben we een step- en fietstocht gemaakt met behulp van GPS. We vonden dit erg leuk en hebben op internet naar informatie over GPS gezocht. Al snel waren we ervan overtuigd dat wij ook een GPS-apparaat zouden aanschaffen. Bij een aantal winkels hebben we ons laten informeren en uiteindelijk hebben we een Garmin eTrex Vista gekocht.

 

De BBBrigade bestaat uit Bauke en Brenda. We wonen in Apeldoorn. Tijdens onze geocache-tochten hebben we intussen al een aantal familie-leden en vrienden meegenomen en die zijn ook erg enthousiast over het gebruik van GPS en geocaching. Helaas heeft het geocaching de laatste maanden bij ons stilgelegen, omdat we verhuisd zijn.

[Klompengatters]

Bij ons begon het zo .......

We zijn er via Life en Cooking op gewezen maar nooit iets mee gedaan...

Tot vorige week, toen ben ik op het internet gaan kijken en via www.clubs. ben ik in aanraking gekomen net Geocaching.

Bij hun op het forum had ik wat vragen gesteld, en zodoende door iemand gewezen op de GEOCACHING.NL site.

Daar heb ik wat dagen zitten bladeren en wat draadjes gestart. Met het advies en de opmerkingen van andere hier ben ik aan het werk gegaan.

We zijn zaterdag 11 januari naar Beversport in Eindhoven gereden om onze GPS tegaan bekijken cq kopen. Echter daar hadden ze geen GPS op voorraad en de prijzen waren aardig hoger dan ik op het net had gezien bij andere.

Nu dan maar een andere winkel zoeken in Eindhoven, dat viel niet mee, al bellende kwamen we er achter dat GPS niet veel verkocht wordt in winkels.

Thuis aangekomen maar op het net gekeken en bij George Kniest uitgekomen, goedkoop en een duidelijke site.

Bellen met ze en een Venture apart laten leggen, zouden we in de komende week komen halen. Het was al laat en het was een aardig eind rijden. Nou je snapt het al, wij toch in de auto naar Oosterbeek. Daar had de verkoper de vraag waarom juist een Venture en geen andere. Nou dat was een vraag waar we geen duidelijk antwoord op wisten, hij liet ons toen verschillende zien en adviseerde een Legend. Voor 20 euro meer een mooier toestel. Wij overstag en zijn nu de bezitters van een Legend.

 

We hebben de dag erna zondag 11 januari onze eerste cache gedaan. Op advies van een ander die op een draadje van me reageerde werd dat Pim's.

Dat was een super mooie wandeling, hier 6 km vandaan, wist niet dan de omgeving hier zo mooi was. Maar helaas die muti cache was gedeeltelijk geplundeerd. De 1e cache was niet meer te vinden, had begrepen uit de logs van andere dat het die het ook niet meer vonden, maar toch maar een uurtje gezocht op die lokatie , toen naar het 2e deel ervan gelopen. Die gelukkig wel gevonden, wat voor een 1e gelopen cache die je gaat doen natuurlijk super leuk is.

Toen via de GPS terug naar de auto, had begrepen dat j de auto als waypoint altijd moet ingeven dus we vonden die al zwervend door de natuur, en moet nogmaals zeggen een hele mooie natuur was dat.

 

Onze eerste cache gelogd op het net en nu zijn we van plan om aan deze verslaving toe te geven en vele vele cahces te gaan doen op de vrije dagen.

 

Wie weet komen we mekaar een keer al cachend tegen......

 

Groetjes en misschien tot ziens ......

[pyne]

Mooie revival van de oude draad, Azimuth.

 

Mei 2002. Wandelen was altijd al de noemer. Natuurliefhebber tot op het bot.

Via Staatsbosbeheer kwam ik erachter dat je wandelroutes ook op een andere manier kunt beleven dan paaltjes volgen. Geen GPSr gehuurd om SBB-routes te lopen, maar...

toen nog onwetend dat er een recessie op komst was direkt een Vista aangeschaft, om zodoende niet meer te verdwalen tijdens onze wandelingen (dit gebeurde nog wel "eens").

Het begrip "geocaching" in combinatie met het gebruiken van een GPSr had ik al tijden daarvoor eens gehoord. Het leek me destijds nogal een suffe hobby... zoeken naar een schat?!?

Gewoon om de GPSr eens extra uit te proberen besloten we in Mei 2002 op zoek te gaan naar een schat. Dat was slechts 1.6 km ver, maar veranderde wel het één en ander in mijn leven. Intussen Nederland leren kennen. En dat na 34 jaar. Als ik nu ergens een random dorp of stad binnenrijdt, ken ik doorgaans de weg by heart. Beetje addict ben ik wel. Maar geocaching omvat dan ook exact alles waar ik van geniet: natuur, wandelen, puzzelen, rekenen, hard rijden (sorry), en de eeuwige vraag naar het onbekende. Oh ja, de uitdaging ook nog. Maar dat weten ze rond Den Haag al

[Gast Albert]

Wij hebben voor het eerst echt kennis gemaakt met het gebruik van een GPS tijdens een wandel vakantie in de woestijn in Egypte . Al eerder hadden wij het idee er een te kopen toen wij in Portugal aan het wandelen waren en er geen kaarten van het gebied waren maar ook geen wandelwegen. Wij waren toen verplicht om dezelfde weg terug te lopen .

In Egypte had de gids zo'n ding en dat leek wel ideaal.

Voor het wandelen in het buitenland dus.

 

Nadat wij in februari een GPS gekocht hadden was ik wat op internet aan het surfen en kwam de website van geocaching tegen. Ik had er nog nooit van gehoord. Er bleek in Alkmaar een cache te liggen dus hebben wij het maar eens geprobeerd. We konden hem niet vinden.

Toen naar Schoorl. Ook daar konden wij het niet vinden tot ik door kreeg dat de instellingen verkeerd stonden. Meteen door naar de volgende.

Normaal vind ik er niets aan om zo maar een beetje in de duinen te gaan lopen, maar met zo'n GPS vond ik het wel leuk.

We hebben met het cachen een hobby gevonden die wij beiden leuk vinden en besteden er inmiddels veel vrije tijd aan.

Ook het gaan plaatsen van een cache levert veel voldoenning met name als mensen schrijven dat ze een leuke wandeling gehad hadden.

 

Kortom wij zijn blij met geocaching.

 

Albert

[Gast Team Kleijn]

In mijn geval was het een 'Good Old Garmin GPS-45' die mij tot het Geocachen heeft aangezet. Het ding lag voor oud vuil op de zolder van een goede vriend van mij zo omstreeks dat de eerste carnavigator op de markt was, en ook nog met SA (De afwijking die de USA bewust had ingebouwd) ingeschakeld. De eerste cache was 'De Quack' tweede 't Kiekgat'. Vanuit de camping op stap en het was best spannend leuk en toen nog moeilijk om een cache te bemachtigen.

 

Nu, met een Vista en een hoop ervaring al een stuk gemakkelijkker en straks na april nog nauwkeuriger met WAAS. Hoop mensen leren kennen veelal in positieve zin. En inmiddels ook behoorlijk wat caches geplaatst die afhankelijk van de complexiteit meer of minder bezocht worden.

 

Kortom, de verslaving zal ik nog lang niet kwijt raken .......

 

"Team Kleijn"

Rob

[Pelgrim]

Nou, ik kwam het tegen bij Hiking-site. Lang een beetje rondgekeken en getwijfeld, moest nog gps aanschaffen. Toen toch overstag en gaan zoeken. Vorig jaar januari voor het eerst op stap en niks kunnen vinden (een jaar later kwam ik er achter dat ik een coördinaat verkeerd had ingetypt), wel de virtuele in de duinen bij Schoorl. In de herfstvakantie afgelopen jaar op Terschelling de eerste serie gevonden. En nu is het los...

 

 

Dirk

[Lion King]

Bij ons begon het met een GPS, met een collega heb ik al een aantal jaren als hobby het onderzoek doen naar roofvogels. Dit betekend onder andere tellingen van aantallen en soorten en nestgegevens (aantal jongen, gewicht, lengte) uitzoeken. Het meeste onderzoek vindt in de lente plaats, het begint dan met het lokaliseren van nesten en mogelijke territoria. Omdat in de lente de nesten door de bladeren moeilijk zijn te vinden beginnen we vaak in de winter al met het zoeken naar de nesten. Deze nesten markeren we dan met de GPS zodat we ze in de lente gemakkelijker terug kunnen vinden. Deze methode werkt alleen voor bijvoorbeeld buizerds omdat deze meestal ieder jaar hetzelfde nest gebruiken, een sperwer bouwt ieder jaar een nieuw nest. Een sperwer nest wat we dus in de winter vinden biedt geen informatie over het nest van het nieuwe seizoen. Daarna een SBB wandeling met de GPS gedaan. Vervolgens via google met als search string 'GPS wandelen' bij geocaching uitgekomen.

[skansen]

Ik was al in het bezit van een vista. MTB-en in het buitenland. Niet verdwalen. Tijdens een vakantie met mijn lease-kindje moesten we noodgedwongen een passende invulling zien te vinden door een blessure en aankomende operatie.

 

Surfend op internet en de SBB routes gelopen te hebben in Nederland leek het ons wel leuk om te gaan GC-en.

 

Onze eerste caches gedaan in de Ardennen tijdens MTB ritten. Na de schouderoperatie werd GC wel een aangename afwisseling tussen thuis zitten, fysiotherapie en ....picking my nose. Lopen bleek erg aangenaam voor mijn schouder te zijn. Dus ik ging zo veel mogelijk cachen.

Niet gehinderd door enige vorm van water, takken, paarden, elanden, joggers, hondjes en bugs.

 

Skansen

[dutch-locutus]

Ik kwam via een kleine omweg tot het geocaching.

Sinds 1998 doe ik aan sportduiken, wat sinds dien mijn grote liefhebberij is gebleven (sorry geocaching is # 2)

Na het behalen van diverse brevetten en meer dan 100 ervaringsduiken o.a. in de Oosterschelde werd ik door een vaste duik-buddie uitgedaagd een keer mee te gaan Wrakduiken op de Noordzee. Deze 1e kennismaking met de Noordzee smaakte mij goed, de veelal oorlog wrakken trekken veel vis aan, en regelmatig worden leuke vondsten gedaan. (kijk op www.fogoisle.nl in het foto album voor een impressie)

Gezien de kosten voor deze wrakduiken blijft het bij 4 tot 6 Noordzee trips per jaar. Nu komt de GPS in beeld, in de Oosterschelde liggen ook een aantal wrakken waarop gedoken kan worden. Binnen mijn duikkennissen heeft iemand een zodiac voor 8 personen. Met vage omschrijvingen van visuele kruispeilingen werden 2 pogingen gedaan een wrak te zoeken. Ondanks de aanwezigheid van een vis sonar leidde dit tot niets .

 

Ik heb toen op het internet de kosten van een GPS uitgezocht, en een Vista in Notter gekocht.

Eenmaal in het bezit van de Gps op het internet op gezocht naar extra info over het gebruik van een Gps.

Zo op de geocaching site gestuit, en het leek me in eerst instantie een leuke manier om met de Gps om te leren gaan….dom dom dom…ik was meteen verslaafd!

 

Op de eertse avond zocht en vond ik drie makkelijke caches in mijn buurt. (waterzuivering, sysselt & Heinrich and the fox) Ik had de smaak meteen te pakken. Ik fietste altijd al graag op mijn ATB door de natuur, niet met zo’n snel pakkie maar met een verrekijker om mijn schouders. Dankzij het geocaching kom ik nu op mooie plekjes waarvan ik het bestaan anders nooit geweten had.

 

De stand 9 maanden na aanschaf van een GPS om wraken mee te zoeken:

 

- 2 wraken met succes (en met gemak) gelokaliseerd op basis van beken coördinaten .

- 104 caches gevonden .

- Van die 104 waren er 12 gevonden tijden een vakantie in de Eifel, waar we zonder problemen naar toe reden, zonder een kaart open te slaan. ( handig een route maken op de pc en gewoon het lijntje op de vista volgen)

- 3 eigen caches online .

- Een aantal mensen leren kennen waarvan ik sommige af en toe zie, met andere mail of bel ik van tijd tot tijd .

Kortom de Vista meer voor geocaching dan voor het oorspronkelijke doel gebruikt!

 

Advies aan beginners: stop er mee voor het te laat is, en je liters diesel of benzine verstookt om alle uithoeken van het land te bezoeken.

 

Greetz, Locutus

[Gast Stealth]

Leuk draadje Azimuth,

 

Ik deed al aan GC zonder dat ik wist dat het GC heette.

 

In 1997 kwam ik in aanraking met de hand-GPS. Garmin kwam op de markt met de GPS-12, een goede en zeer betrouwbare GPS welke ook nog eens redelijk betaalbaar bleek te zijn. De GPS-12 was de opvolger van de GPS-38, een "1" kanaals GPS met soms een vreselijke onnauwkeurigheid en een zeer hoge prijs. was de prijs niet zo hoog, was ik al jaren eerder gaan GC-en. In 1997 was GC nauwelijks bekend. Toch heb ik in die tijd de nodige caches geplaatst om een groep mensen te overtuigen van de nauwkeurigheid van de hand-GPS. S/A was toen nog actief, maar doordat de GPS-12 een middelingsfunctie had/heeft, was/is deze behoorlijk nauwkeurig. Door dit cachen was bij deze groep het vertrouwen in de GPS een feit. Dit heeft er toe geleid dat de GPS ingezet is bij expedities, safari's en het lokaliseren van wrakken. Ook bij medische hulp in Afrika is de GPS ingezet om zo een dorp/stam of weg weer terug te kunnen vinden.

 

Hierna is mijn GPS even in ongebruik geraakt. Alleen met vakanties werd het stof er even afgeblazen, totdat een collega mij vroeg voor een survival. Dit was ruim twee jaar geleden en sinds dien ga ik geregeld GC-en. Ik heb toen via het internet GC leren kennen. Inmiddels is het GC virus zich aan het verspreiden en ga ik geregeld met een klein clubje mensen GC-en, waarbij het voor mij pijnlijk duidelijk wordt dat de verslaving een feit is! Zoals jullie bekend; een onwijs leuke hobby waarvan ik hoop dat we deze nog lang mogen doen!

[De Zebravinkjes]

Zoals velen hebben ook wij de GPS eerst gekocht voor het navigeren bij het wandelen in het buitenland. En ook daarna met wat zoeken op het internet zijn we erachter gekomen dat je ook iets kon doen als schatzoeken.

 

Ik (Corneel) was meteen verslaafd en ondanks het feit dat de eerste schat pas na drie keer gevonden werd (Moeras), is ook Marjan ondertussen warm gelopen voor cachen. Voorwaarde is dat het wel lange wandelingen moeten zijn dus de simpele doe ik meestel alleen.

 

Ondertussen is het ons gelukt om nog meer mensen te overtuigen dat het leuk is om te cachen en zodoende de cachefamilie nog wat groter te maken.

[gr2]

Na eerst een poos blindelings achter het GPS-pijltje aangereden te hebben, ons steeds verder verwijderend van de cache, kwam uiteindelijk toch de ruime ervaring van hunter GR bovendrijven en werd even gecheckt op een typfout in het coordinaat. En ja hoor, het geavanceerde apparaatje had ons keurig naar een foutief ingevoerd punt gedirigeerd.

In de belevingswereld van beginnend hunter mgr zal de geschetste gang van zaken conform de waarheid zijn. Wij hebben geen reden zijn integriteit in twijfel te trekken. In werkelijkheid ging het om verkennende bewegingen in de buurt van de cache, om de optimale aanrijroute te bepalen en de in zondgse kleertjes gestoken gasthunter zo comfortabel mogelijk op de juiste plaats te krijgen. We betreuren het dat mgr tijdens de demonstratierit zo'n groot wantrouwen tegen de navigatietechnologie heeft opgebouw dat hij halsstarrig zijn toevlucht blijft nemen tot primitieve middelen als kabouterkaarten.

[mgr]

...om de optimale aanrijroute te bepalen...

Ach, was dat het. De hele route was inderdaad zeer de moeite waard en de tussendoor-wandeling over het modderige boerenerf ook, waarvoor dank. Het was wel jammer dat het daarvandaan nog 5 kilometer wandelen bleek naar de echte stash area en we weer terug moesten in de Duitse bolide

 

En ik moet bekennen dat we op de terugweg inderdaad volgens de ideale aanrijroute terug konden rijden. Dat was ook wel mooi.

[MegaHeks]

Wow een nieuwe Familie Soap