Beginnersvragen

[Linke Loe]

Hoi,

 

Ik ben een nog niet zo ervaren cacher en vraag me af hoe wat meer ervaren cachers hiermee om zullen gaan... Ik cache vaak alleen, soms effe snel uit mijn werk, soms ga ik echt een stuk lopen of fietsen. In het buitengebied is er geen probleem, maar in de stad of een plek waar veel andere mensen zijn, kan het vreemd overkomen als er een man alleen ergens in de struiken aan het zoeken is, of onder een bruggetje vandaan komt. Nu kun je natuurlijk wel wachten totdat het rustig is, maar het zoekt natuurlijk niet echt lekker als je continu je omgeving in de gaten houdt.

 

Tevens was ik van plan om vorige week een voortuincache te loggen, maar vind het dan toch raar dat je bij andere mensen in de tuin een cache aan het loggen bent, terwijl zij daar zelf van achter het raam naar staan te kijken.

 

Hoe gaan jullie hiermee om?

[antarctica]

Geen voortuincaches bezoeken en alles binnen de bebouwde kom ook zoveel mogelijk vermijden.

Antarctica

[regenboog2]

Ik ben geen man, maar in een speeltuintje zoeken vind ik ook niet prettig. In de buurt van mijn werk of woonplaats kan ik meestal wel inschatten in welke buurt een cache ligt, dus laat ik hem liggen als het me niet bevalt.

Ook bij een voortuincache voel ik me niet zo op mijn gemak, hoewel ik ook al enkele leuke ontmoetingen met cacheleggers heb gehad op deze manier. Ik merk wel dat ik meer durf als ik met anderen op stap ben.

[barny]

voortuinprullen zijn in 99,9 % geplaatst door mensen met ernstige sociale probleem

daar blijft ieder weldenkende mens tijdens zijn hobby dan ook ver weg, en als geocacher heb je er al helemaal niets te zoeken

plekken waar het druk is vermijd ik ook het liefst, in een enkele keer waag ik me er ook aan een cache op een druk punt te bezoeken, als er een duidelijke hint bij zit doe ik mijn uiterste best om de cache te beschermen tegen een rip, als er geen duidelijke hint bij zit dan maakt het me totaal niet uit of door mijn zoeken de cache opvalt en daarna geript word, het is de keus van de cacheeigenaar om mij te laten opvallen. al moet ik elk kind van de schommel jagen, en elk bejaard vroutje van het bankje pesten, als de cacheeigenaar dat wil doet mijn slechte ik het graag.

maar een cache het liefst gewoon op een mooie plek en met een duidelijke hint er bij geplaatst, verdiend van elke oprechte geocacher natuurlijk de voorkeur

 

Word geen prutser, word Geocacher

 

Barny

[Odlaniger]

Linke Loe, alles wat jij noemt doe ik niet (meer). Bij echte geocaches voel ik mij niet ongemakkelijk.

[Linke Loe]

Thnx voor de reacties.

 

Ik heb er natuurlijk niks om caches in de stad links te laten liggen. Dat zou namelijk betekenen dat ik niet meer even snel tussendoor een cache zou kun en gaan zoeken. Het kost door de regel meer tijd om de natuur in te trekken en die caches in de stad wil ik ook kunnen loggen.

 

Het gaat mij ook niet zo zeer om het risico dat de cache geript wordt. Ik vind het zelf een beetje ongemakkelijk om te lopen zoeken in speeltuintjes, plantsoenen en onder bruggetjes, terwijl iedereen zich afvraagt waar ik mee bezig ben ben.

 

Ik was gewoon even benieuwd of jullie nog tips hebben, anders dan het vermijden van caches op drukke plaatsen...

[Diederikus]

Zelf ben ik een uitermate verdacht figuur. Je moet als uitgangspunt nemen wat je zelf leuk vindt. Zelf heb ik er geen enkele moeite mee me asociaal te gedragen en kinderen, bejaarden en andere geraniumgluurders hoog op de kast te jagen. Maar om nou te zeggen dat dat een manier is waarop ik mijn vrije tijd wil besteden, nou nee. Dat is weer het andere uiterste. Dus ik laat al die zooi waar het hoofddoel van de legger is de geocacher zichzelf te laten prostitueren gewoon links liggen. Of rechts, al naar gelang. Het moet wel leuk blijven.

[Triskelle]

Niemand verdenkt een man in een geel reflecterend hesje en een schrijfklem.

[barny]

het moet altijd gaan over de kans te minimaliseren dat de cache ,die je bezoekt, door jou bezoek geript word

niemand hoeft te weten wat je daar aan het doen ben, behalve als de cache-eigenaar dat zelf wil, doormiddel van een slechte of geen hint te gebruiken of een totaal verkeerde plekte kiezen, dan maakt het helemaal niet uit of de cache gejat of gesloopt word.

als je wil prutsen wees er dan ook trots op

 

Barny

7 juli 2016 bewerkt door barny

[Team Gelaen]

Ik cache ook meestal alleen. Als ik een cache in een bebouwd gebied niet direct zie, zoek ik niet verder. Zeker als de hint er niet of nauwelijks is. Maar meestal sla ik die caches over, meer dan genoeg andere.

[Eftelaar]

Wat jammer dat het je er niet om gaat of de cache geript zou kunnen worden. Door deze manier van zoeken denk ik dat er de laatste tijd erg veel geript en gestolen wordt. Toch jammer als het spel op deze manier om zeep geholpen wordt.

Zelf sla ik meestal over als het erg druk is. Ben net een paar dagen in Warschau geweest. Ik heb daar talloze cachebeschrijvingen gelezen op mooie plekjes en ben daardoor veel te weten gekomen over de geschiedenis van de stad. De bijbehorende caches heb ik echter niet gezocht/gevonden. Geen probleem voor mij, die puntjes doen me niet zo veel. Lekker buiten zijn wel. Cachen helpt er dan bij om leuke plekjes te ontdekken.

Je moet natuurlijk zelf weten hoe en waar je wilt cachen, maar respect voor de regels (dus ook voorzichtigheid) lijkt me wel het minste waar je aan kunt voldoen.

[Barry]

Waarom zou je caches willen doen waar je je ongemakkelijk bij voelt? Ik zou ze simpelweg overslaan.

 

Wil je ze perse doen, dan moet je werken aan je schaamtegevoel. Een bioloog schaamt zich bijvoorbeeld ook niet als hij planten onderzoekt. Je grenzen bepaal jezelf door je fantasie. Als iemand je ziet, kan je ook eens hard schreeuwen (een onnozele blik erbij helpt). Dit kan ongemakkelijk aanvoelen, maar je zal zien dat de "belagers" afdruipen. Geocaching is eigenlijk een psychologisch spel. Elke cacher heeft zijn eigen afwijking. En zo voelen we ons soms een. Of worden we juist boos op andere cachers omdat wij eigenlijk ook net zo als hen wilden zijn.

 

Draag camouflagekleding, een zonnebril en een hoed. In elk geval herkennen je vrienden je niet op deze manier. (ook een bananenpak/aardbeienpak is geschikt). Je denkt voor gek te lopen, maar jij kunt gewoon je gang gaan. Tevens kun je kinderen ongezien een tik geven.

 

Bij voortuincaches hoef je ook geen schaamte te hebben. De buren zijn immers ingelicht en hebben toestemming gegeven. Het beste werkt met drie man tegelijk zoeken, elk zijn eigen tuin.

 

Een spel voor elk, vind je eigen weg.

7 juli 2016 bewerkt door Barry

[Diederikus]

7 juli 2016 bewerkt door Diederikus

[Linke Loe]

@Eftelaar: Begrijp me niet verkeerd... Natuurlijk is er mij alles aan gelegen om ervoor te zorgen dat de cache niet geript word, maar dat is niet het onderwerp van deze discussie. De reden is dat ik het ongemakkelijk vind om ergens te gaan zoeken, terwijl je vanuit alle kanten in de gaten gehouden kan worden en men zich gaat afvragen wat die rare snuiter daar in de struiken, of onder dat bruggetje aan het doen is. Dit is, net wat Barry schrijft, een schaamtegevoel wat overwonnen moet worden als je dat soort caches wel wil doen.

 

Het gaat me te ver om mijzelf te vermommen, of camouflagekleding te dragen, maar de strekking is duidelijk. Ik was alleen benieuwd hoe anderen met hun persoonlijk schaamtegevoel omgaan.

7 juli 2016 bewerkt door Linke Loe

[Peetee]

Ik denk dat je er wel van uit mag gaan dat jouw gevoel door veel cachers gedeeld wordt. Aan de andere kant denk ik dat je er vaak wel van uit mag gaan dat de mensen die daar in de buurt wonen vaak wel weten wat er aan de hand is.