Logwedstrijd 'Neerlands Beste Logger 2000-2008'

[mineraal]

Een taalfoutje herstellen is natuurlijk iets anders dan de log compleet veranderen.

Wat wel lastig is, is om te zien als jury of er meer is veranderd dan een 't' in een 'd'.

Dus ik zal de regel toevoegen dat de spelfouten er bij plaatsing in dit topic uitgehaald mogen worden maar dat de originele log niet aangepast mag worden.

Lekker boeiend ook toch, een paar taalfoutjes

 

Deze log is van 5 April 2009. Cache GC1AMB4

 

Deze cache komt van de lijst frustie. Wij hebben hem een paar keer bezocht en alles uitgekamd maar kunnen deze echt niet vinden. Wij vinden dit zeer irritant helemaal als we volgende logs met snel gevonden worden betitelt.

Het is ook nog al een druk punt. En als je daar zo loopt te struinen val je wel op en word je ook nog begluurt. Er staat wel een appel boom die heerlijke appels geeft. Misschien toch maar eens terug als de appels rijp zijn.

 

Dit is mijn bijdrage Groet Team Mineraal.

[De Roode Loper]

Deze log is van 5 April 2009. Cache GC1AMB4

 

Deze cache komt van de lijst frustie. Wij hebben hem een paar keer bezocht en alles uitgekamd maar kunnen deze echt niet vinden. Wij vinden dit zeer irritant helemaal als we volgende logs met snel gevonden worden betitelt.

Het is ook nog al een druk punt. En als je daar zo loopt te struinen val je wel op en word je ook nog begluurt. Er staat wel een appel boom die heerlijke appels geeft. Misschien toch maar eens terug als de appels rijp zijn.

 

Dit is mijn bijdrage Groet Team Mineraal.

Hieronder 1 van de spelregels

De log moet zijn geplaatst tussen 2000 t/m 2008. Voor 2009 wordt begin volgend jaar een wedstrijd gehouden.

[DSprenger]

Ik kwam laatst deze leuke log tegen, mag ik deze inzenden?

Is al ingezonden .

 

Nu ingezonden door DSprenger...staat de Roode Loper weer op 2 inzendingen. Zoals het hoort! Ahum.

 

You're welcome

[TheRaven]

Erg leuk idee deze wedstrijd. Mijn inzending:

 

TheRaven found 1st Love (Multi-cache) - 23 juni 2005

 

De tweede poging: in de lunchpauze met Robert even teruggegaan om de cache te loggen. Er werd volop geparadeerd; Achter zowat ieder struikje stond zo’n beetje wel een halfbloot iemand. Bij het ‘eenzame struikje’ stond een mevrouw in vol ornaat . Terwijl we een beetje schuchter stonden te kijken wat we gingen doen, kwam er een meneer tevoorschijn in hetzelfde kostuum. Onder het motto ‘even wachten wat er gaat gebeuren’ diverse keren rond het struikje gelopen. Uiteindelijk viel het besluit om er gewoon op af te stappen en eventueel uit te leggen wat de bedoeling was (van geocachen dus) maar dat bleek niet meer nodig want de kleren gingen weer aan en even later stond de struik ter onzer beschikking . We hebben de cache vervolgens snel gevonden en gelogd.

Quik@Land bedankt. Kleine tip: links achterin het gebied is het een stuk minder druk.

 

In: Radio

Uit: TB

 

Poging 1 (21 jun 2005):

Na Babiro's enthousiaste ontmaagdingmelding, kan ik mededelen dat dat lot mij bespaard is gebleven:

 

WP1, WP2 en WP3 waren eenvoudig te vinden. Maar bij de berekening van WP4 kreeg ik al het gevoel dat het niet klopte. Toch naar het berekende punt gelopen maar dat lag aan de andere kant van de snelweg dus dat kon niet kloppen (er was namelijk geen tunnel of iets dergelijks in de buurt). Dan maar terug naar de auto en naar de andere kant van de weg gereden maar daar waren geen borden te vinden die aan de beschrijving voldeden.

 

Aan de kant van de vorige waypoints heb ik vervolgens net zo lang rond gereden tot ik twee borden tegenkwam met de juiste aanduiding. Ook zag ik een duinachtig gebied dus ik werd weer enthousiast: ik zat goed!! Toen ik de auto geparkeerd had, kwam er een politiewagen voorbij rijden. De agenten keken me een beetje gniffelend aan. Op dat moment dacht ik aan het verhaal van Babiro over de homo-ontmoetingsplek. Er stonden inderdaad wel veel auto's op een plek in de middle of nowhere voor een dinsdagochtend vroeg.

 

Enigszins voorzichtig het duingebied ingelopen en de aanwijzing op WP5 gevonden. Hoera, ik ben er bijna en ik tuur in de verte naar een in aanmerking komend eenzaam struikje. Maar voordat ik de eindspurt in kan zetten komt er een leren pet tevoorschijn naast het struikje. Ik blijf nog even wachten maar een paar tellen later komt er een strak in het leer zittende motorrijder aanrijden. Dat werd me toch iets te gortig dus ik loop terug naar de parkeerplaats met het voornemen om later maar eens te loggen als het er wat rustiger is. Onderweg kom ik nog een vriendelijk lachende man tegen met een stapel kleedjes in zijn handen.....

 

Deze versie van 1st Love is aan mij niet besteed, vrees ik.

 

Originele log

22 mei 2009 bewerkt door TheRaven

[Geo.Error]

"]

GC101C4 De bedevaartcache 2-de keurmeesters log 1.. 9 november 2007

 

Onze uitnodiging lag al lang op ons te wachten, maar we moesten eerst de opdracht goed laten bezinken en ons mentaal voorbereiden op deze beproeving.

Maar vorige week was het moment toch echt aangebroken, vol goede moed en zware bepakking gingen we op weg.

Daar waar we erg opgekeken hadden naar de eerste beproeving verliep deze zonder al te veel moeite, en ook de tweede beproeving verliep vlot.

Maar bij de 3e aangekomen bleek het toch te moeilijk te worden. Braaf bleven we zoeken, maar uiteindelijk moesten we het hier toch opgeven.

Na een thuis wat gepuzzeld te hebben dachten we dat we wisten hoe we verder moesten, maar toch maar even een check en extra uitleg gevraagd aan de Ereleden.

Het bleek dat we toch nog niet helemaal goed zaten, maar met de benodigde uitleg hoe we dit moeten doen konden we weer verder.

De volgende dag konden we ons toch niet meer bedwingen, en we gingen dan ook kijken of we de tocht nu af konden maken.

Het eerste stuk ging prima, we hadden dan ook goed geluisterd hoe we deze opdracht moesten uitvoeren.

Het begin van de volgende opdracht was ook snel gevonden, en we dachten dat we deze beproeving snel door hadden.

Lopende door de lange … laan kwamen we op een punt waar we een aanwijzing vonden waar we niets mee konden, we hadden duidelijk een aantal tussen punten over het hoofd gezien.

Maar niet getreurd, want op dat moment kwamen er mensen aanlopen het bleek een Erelid te zijn die samen met zijn vrouw (en een ladder) er op uitgetrokken was om onderhoud te plegen aan deze beproeving.

Na even gebabbeld gehad te hebben liepen we met hen mee terug in de richting waar wij nog iets moesten vinden.

We dachten dat zij ons er wel op zouden wijzen als we langs zo’n punt kwamen, maar niets was minder waar. Toen we zo’n punt passeerde liepen ze schijnheilig door zonder ook maar iets te verklappen.

Gelukkig hadden we het zelf in de gaten, en toen we dat melde kwam er een grote grijns op hun gezichten.

We wensten elkaar succes en we gingen ieder weer verder met waar we gebleven waren.

Toen wij de benodigde informatie hadden gingen we terug naar het punt waar we erachter kwamen dat we iets miste.

Op het moment toen wij de informatie ontsloten hadden kwam de reparatie ploeg hier ook weer aan, na wat gepraat gehad te hebben over van alles en nog wat maakte ik de domme opmerking dat deze beproeving lichter was dan “bedevaart 1” ik werd er echter meteen op gewezen dat we hier wel de fout in gegaan waren, en ik moest daar inderdaad aan toevoegen dat we eerder al de hulp van een ander Erelid gevraagd hadden.

Maar zo vertelde wij hen dat we het zeker geen straf vonden dat we hier nogmaals terug moesten komen.

Na een tijdje gingen zij weer verder, en gingen wij deze opdracht nog maar eens goed bekijken.

Een makkie dachten we en we gingen op pad, maar op de plek aangekomen werden we toch argwanend, dit kon toch niet de bedoeling zijn.

Na voorzichtig rond gekeken gehad te hebben besloten we toch maar toe te geven dat we wederom een fout gemaakt hadden (moet je de goden ook maar niet verzoeken), en dus trokken we met lege handen weer huiswaarts.

Thuis aangekomen werd alle informatie nog eens grondig doorgekeken, en werd de fout snel ontdekt, maar we moesten toch nog een week wachten voordat we verder konden.

 

Tot hier het eerste deel van onze log. (zoveel te melden dat het niet in 1 log past)

 

 

GC101C4 De bedevaartcache 2-de keurmeesters log 2

 

Hierbij het 2e deel van onze log.

 

 

Vandaag was het dan zo ver, maar de weersverwachting was niet al te best, er was complete dijkbewaking langs de gehele kust ingezet vanwege het verwachte slechte weer en voordat we vertrokken was er een zeer harde donder knal te horen, en hagelde het zo hard dat het leek alsof er een pak sneeuw gevallen was.

Maar toch trokken we er op uit, het was immers niet voor niets een beproeving.

Het door ons thuis uitgezochte punt bleek het goede te zijn, maar waar waren de aanwijzingen gebleven die we bij de eerder proeven gekregen hadden?

@#@%@#%^#^#%^!!$ Deze liggen nog thuis, nou dan gaan we nogmaals langs elke keurmeester om een bewijs van goed gedrag op te halen.

Toen we deze hadden gingen we naar de volgende opdracht, maar wat we hier ook keken, we konden niets vinden wat ons verder hielp. Zouden we het hier dan weer op moeten geven?

Maar net toen we op het punt stonden om op te geven vonden we de benodigde aanwijzing, we hadden er al tig maal overheen gekeken ondanks dat hij zo goed te vinden was. Hierna verliep de tocht voorspoedig en konden we nog net voor het donker onze beproeving af maken.

Het was aarde donker toen we met een goed gevoel weer bij de auto aankwamen, maar al deze tijd hadden we lekker weer gehad, alleen net na het vinden van de opdracht waar we weer bijna hadden opgegeven was een kleine zegen van boven gekomen.

Onderweg naar huis was het weer, weer bar en boos.

De weer goden waren ons dus zeer goed gezind geweest.

 

 

Heren schijnheiligen bedankt voor deze nieuwe beproeving, zoals beschreven hebben we flink moeten afzien, maar ja dat krijg je dan ook als je zegt dat het makkelijker is dan de vorige. (niettemin hopen we op een volgende beproeving).

 

 

Als eerbetoon hebben we achter gelaten:

Een coin uit Rome en een diabetes TB

We hebben de plicht op ons genomen om een 2 tal coins verder te helpen met hun reis.

 

 

edit voor link werkte niet en datum vergeten.

 

@rend bedankt dat we de foto mochten plaatsen

9 mei 2009 bewerkt door Geo.Error

[Ringeling]

Mijn keuze om in te zenden voor nominatie is gevallen op de volgende log bij de cache: GC nr: GC10W0J - Huis ter Heide (Midden-Brabant) renewed

 

Log:

April 19, 2007 by Goonies Oosterhout

15.20u - # 212

 

Onderweg naar huis na het lopen van 'Huis ter Heide (M-B ) renewed' zit ik in de Goonie-bus. Achterop hangt mijn fiets en uit mijn speakers knalt de climax van 'Alive' van Pearl Jam. Mijn ramen staan open, want het is prachtig weer. Het luchtgekoelde boxer-motortje snort vrolijk.

Dan kom ik een grote, glimmende en vooral nieuwe Landrover Discovery tegen. Achter het stuur zit een zuur kijkende man met stropdas. Naast hem zit een even zo zuur kijkende vrouw. Hun ramen zijn dicht, de airco houdt het stel koel.

Een lach ontsnapt me, ik voel me goed, ik heb het goed. Het stel in de Discovery is waarschijnlijk ontzettend rijk, maar ik voel me goed. 'I'm getting all the news I need on the weather report....' - 'I've got nothing to do today, but smile....' zongen Simon and Garfunkel lang geleden in 'The only living boy in New York'. Dat geldt voor mij ook. Ik voel me goed.

 

Waarom voel ik me zo goed? Simpel, ik heb zojuist een prachtige cache-tocht gelopen. 10 kilometer, 10 waypoints. Op deze tocht werd mijn pad al snel geblokkeerd door een kudde Schotse Hooglanders. Omdat je volgens de waarschuwingsborden 25 meter afstand moet houden, en niet door een kudde heen mag lopen, ben ik maar door het naastgelegen weiland gestruind. Aan de 'veilige' kant van het hek flink wat foto's gemaakt van de imposante runderen.

 

Bij het punt waar vogelnamen moeten worden omgezet in cijfers heb ik maar even ontzettend geconcentreerd foto's staan maken van vogels in het ven, aangezien er twee mensen van het uitzicht kwamen genieten. Mijn 'uiterste concentratie' bewoog ze er toe om toch maar verder te lopen, zodat ik de benodigde informatie op kon zoeken.

 

Vlak bij het volgende punt kwam ik nog twee zure mensen tegen op een bankje, die niet erg leken te genieten van het weer en de schoonheid van het gebied. Jammer voor ze, ik geniet wel... Na waypoint 4 kwam ik even in de knoop door de verkeerde plaatsing van een 0 in het coördinaat, maar na een paar keer op en neer gelopen te hebben kwam ik toch uit op de juiste plek voor de peiling naar het volgende punt. Dit had ik nog niet gedaan, een peiling lopen op een vastgesteld aantal graden zonder projectie. Leuk om hier eens uit te proberen.

 

Op de plek waar ik omhoog moest, heb ik voordat ik ging tellen zitten genieten van een kop koffie en mijn lunch. Uitzicht op de grondwerkers die de nieuwe vennen aan het uitgraven zijn. Hard werken hoor, natuurbeheer!

Tussen waypoints 7 en 8 heb ik nog even een roofvogel uit de lucht geschoten (met de camera dus). Bij het laatste waypoint heb ik mijn tas alvast ingepakt, en zo ook de camera die normaal aan mijn tas hangt. Dat had ik niet moeten doen. Op 800 meter van de cache rent er een flinke ree over het pad. Als ik nou mijn camera niet in mijn tas had gestopt, dan had ik daar een foto van kunnen hebben...

 

'Bulldozersporen' rondom een boom bij de cachelocatie voorspelden niet veel goeds. Dit komt meestal voor bij moeilijk te vinden caches. Je kent ze wel, die met de hak van een schoen uitgegraven grachten rondom een boom 'omdat daar vast de cache begraven ligt'. Niet dus. Toch was de cache snel gevonden. Een nette ammobox met een logboekje dat groot genoeg was om een echt logje te schrijven. Na het loggen een Geocoin meegenomen en een TB met een kleine steen eraan achtergelaten. Deze cache was immers keigoed!

 

Ringeling, bedankt voor deze mooie tocht. Dit is in mijn ogen cachen zoals het hoort te zijn... Was de vorige versie van Huis ter Heide al een mooie tocht, deze haalde hem nog ruimschoots in!

 

---> De originele log

 

9 mei 2009 bewerkt door Ringeling

[melisesue]

Toen ik van deze logwedstrijd lucht kreeg, was eigenlijk het eerste waaraan ik dacht de log van Zilvervloot bij aanknooppunt op 22 juli 2007.

 

Hij heeft hierin precies onder woorden gebracht waarom ik, en ik denk de meesten van ons, dat cachen eigenlijk zo leuk vind. Ik heb deze log zelfs uitgeprint en laat het af en toe lezen aan vrienden of familie die met verbazing kijken naar hoe ik bijna altijd bezig ben met caches, hetzij wandelingen die ik ineens wil doen of puzzels/ mysteries waarmee ik rond loop te zeulen in de hoop dat iemand me verder kan helpen als ik zelf ergens vast loop.

 

Zilvervloot's log is wat mij betreft één van de beste logjes die ik ooit heb gelezen en ik ben blij dat ik zijn log mag nomineren. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat er cachers zijn die zichzelf hier niet een beetje in herkennen.

 

Niet alle logjes hoeven geweldig of superlang te zijn, maar ik kan een leuke log altijd zeer waarderen en erger me altijd een beetje aan logjes waarin alleen staat "TFTC", bijna respectloos naar de maker van een cache.

 

Dus leuk initiatief, deze logwedstrijd, moge de beste winnen! Mijn keus is duidelijk; ik stem op Zilvervloot!

 

Zilvervloot found Aanknooppunt (Unknown Cache)

 

Dit is nummer zeshonderd.

Weer een mijlpaal.

De zeshonderdste cache die we hebben gevonden moest natuurlijk weer een bijzondere cache zijn. Net als bij andere kroongetallen, weer een Amsterdamse puzzelcache die in eerste instantie een onontwarbare Gordiaanse knoop leek, maar die later toch was te ontleden tot zoiets simpels als een rijtje getalletjes.

 

Zo’n prettig rond getal zet me aan tot contemplatie. Waarom is cachen eigenlijk zo leuk? Waarom heb ik me in de loop der tijd, tijdens het cachen bijna laten opvreten door steekvliegen, heb ik in mijn nette pak tussen de okselhoge brandnetels gestaan en heb ik midden in een onweersbui, mijn hand in muskusrattenholen gestopt, hondendrollen met een potlood opzij gewipt of bij mijn volle verstand getracht om me tot nu toe tevergeefs, in Ajax te verdiepen? Waarom deze onzinnige ontberingen.

 

Voordat we cacheten, wandelden we ook al veel. Toen bereidde ik me vaak extensief voor. Voordat ik een onbekend gebied ging bezoeken wou ik, om teleurstelling te voorkomen, op voorhand veel van dat gebied weten. Internet werd afgestruind op zoek naar de beste kaarten en alle relevante documentatie moest gelezen zijn zodat tijdens het bezoek geen historische, ecologische of anderszins belangrijke zaken over het hoofd kon worden gezien. Ik had het idee dat alleen door dergelijke voorbereiding een verantwoorde inschatting gaf of een gebied het bezoeken waard was en spijt over een niet bezochte plek kon voorkomen.

 

Tegenwoordig boeit me die hele voorbereiding niet meer. Een gebied is alleen interessant als er een ongevonden cache is. Mijn GPSr laat zien waar het is en hoe ik er kan komen. Deze blikveldsvernauwing is ontstaan doordat ik vertouw op het globale geocache netwerk. De beste beoordelers met kennis zijn bewoners van een gebied. Locals weten waar de mooiste plekjes in hun regio zijn. Omgekeerd klopt deze bewering ook, als zelfs al een local het niet de moeite waard vind om in een regio een cache neer te leggen, dan kan ik met een gerust gemoed zeggen dat een gebied niet interessant is.

 

Er is nog iets wat geocachen erg leuk maakt.

Scoren.

Nee, niet de veronderstelde onderlinge competitie van wie de meeste/moeilijkste heeft. Er is altijd wel iemand die meer of minder caches heeft gevonden. Nee, het overwinnaars gevoel wat je krijgt als je een moeilijke puzzel hebt gevonden, of het prettige gevoel wat ontstaat als je naar een schoongeveegd stiploos cachekaartje kijkt. Triomf bij een zelf gesteld en bereikt doel is natuurlijk altijd leuk, maar bij het geocachen is zoiets heel inzichtelijk. Het is een kleurig icoontje in je statistieken. Zo eenvoudig kan het zijn.

 

Niet alleen deze twee bovengenoemde redenen maken cachen erg leuk. Want de beste reden is een hele primitieve. Flaggen. Want net als een hond die zijn poot optilt, of een gang-member die een graffititag neerkrabbelt, laten geocachers een nickname in een logboekje achter. Voor de overige leden van het verborgen cachegenootschap is zo’n markering een duidelijk signaal. Het schrijven van de boodschap “Zilvervloot was here!” vervult een instinkt die al in de oertijd aanwezig was en die nu gekanaliseerd wordt voor een moderne stedelijke Yup als ik ben.

 

Al deze dingen en meer, maken dat deze cache, in zijn kittig gekleurde doosje, nu al de 600e gevonden cache is.

 

Op naar de 700....

 

Zilvervloot.

9 mei 2009 bewerkt door melisesue

[mineraal]

.Sorry van mijn eerste bijdrage Niet goed gelezen.

Nou ik heb nog wel een frustie. Ik heb me daar ook erg boos overgemaakt.

 

En dat is deze GC530F

Ook deze cache hebben we meer malen bezocht en de GPS gaf steeds aan dat we door jonge aanplant moesten. Als behoorlijke cacher doe je dat niet. !ste log was 26september.

2de log was 14 novermber.

Bij toeval ontdekt om dat de eigenaar uit de bosjes kwam. En inderdaad tussen allemaal jong spul.

Toen wij de log deden van de cache hebben wij niet zo'n leuke log neer gezet. Deze heeft de eigenaar ook verwijderd.

Dus weer overnieuw gelogd en geen commentaar bij gezet. Mijn korste log sinds wij cachen

 

Dit is mijn bijdrage Groet Team Mineraal.

10 mei 2009 bewerkt door mineraal

[De Wijngemachtigde]

eigen log bij " GCR80X "

 

 

Poosje geleden de route al eens gelopen met mij zoon.

Toen konden we de cache niet vinden.

Nu met fotolw, die hem ook een eerdere keer niet gevonden had, op pad.

Doordat de eind coördinaten bekend waren hoefden wij alleen maar op de ijsbreker te wachten.

De bemanning begon al te muiten, daarom zelf maar de handen uit mouwen gestoken, om scheurbuik te voorkomen.

Het was even zoeken naar het juiste even(overge)wicht, want wij wilde natuurlijk niet aan lagerwal raken.

Door ijsafzetting stond er de nodige rijp op de tuigage, maar manmoedig en fier gingen we overtocht aan.

Gelukkig bleef de aangekondigde mistral uit en konden wij toch nog vrij simpel de overkant halen.

Aan de overkant troffen we de woestenij aan, alwaar de schat zich zou moeten bevinden. Inboorlingen lieten zich niet zien.

Zodoende konden wij het gebied aan een grondig onderzoek blootstellen.

Gelukkig bleken de coördinaten de goede te zijn en kwam de schat letterlijk boven water.

Zoals fotolw al meldde, het rolletje was nog droog, maar van de inhoud hebben we uiensoep gekookt tegen de scheurbuik.

De terugweg brachten ons geen problemen en kwamen wij heelhuids weer in de (geciviliseerde) bewoonde wereld.

 

bedankt.

 

Hoi, deze log is van 27 januari 2009. Mag volgend jaar meedoen.

Ik zag dat de not-found van 22-4-2008 was...die zou wel mogen.

 

Misschien een andere log?!

[De Wijngemachtigde]

.Sorry van mijn eerste bijdrage Niet goed gelezen.

Nou ik heb nog wel een frustie. Ik heb me daar ook erg boos overgemaakt.

 

En dat is deze GC530F

Ook deze cache hebben we meer malen bezocht en de GPS gaf steeds aan dat we door jonge aanplant moesten. Als behoorlijke cacher doe je dat niet. !ste log was 26september.

2de log was 14 novermber.

Bij toeval ontdekt om dat de eigenaar uit de bosjes kwam. En inderdaad tussen allemaal jong spul.

Toen wij de log deden van de cache hebben wij niet zo'n leuke log neer gezet. Deze heeft de eigenaar ook verwijderd.

Dus weer overnieuw gelogd en geen commentaar bij gezet. Mijn korste log zinds wij cachen

 

Dit is mijn bijdrage Groet Team Mineraal.

 

Ik neem aan dat je de log van 14 november nomineert? Die is nu verwerkt.

[De Wijngemachtigde]

We zijn weer bij. De teller staat op 52.

Hoera!

[Biertjuh]

We zijn weer bij. De teller staat op 52.

Hoera!

Bij een stuk of 20 ben ik blijven steken, een vakantie is in ieder geval niet de juiste periode, dan zijn er zoveel andere dingen te doen.

Als het gewone leven weer begonnen is en er een stabiele internet verbinding is, zal ik weer eens verder gaan daar waar ik gebleven ben en mijn mailbox op schonen.

Ik weet in ieder geval dat ik me voorlopig nog niet hoef te vervelen

Ruud

[Mr.Atari]

Op zich ben ik niet zo'n schrijver, maar ik probeer altijd wel een logje te plaatsen dat bij de cache past.

 

Ik heb bijvoorbeeld bij de "Jonge Leu van Oale Groond" serie de logjes in het Twents geplaatst, ze zijn niet lang, maar het loggen in Twents was (ondanks dat ik het vloeiend spreek) toch lastiger dan ik dacht...

 

Het is dus eigenlijk een serie logjes... Mag geloof ik niet, maar zie deze dan maar niet als inzending, maar als mededeling ofzo... (mompelt iets van spek-en-bonen)

 

logje 1

(effe knippen en plakken)

Vedoag eem noar Denekamp hen wes, dus wie hebt ook nog eem wat caches met pikt.

De "Van jonge leu" serie liek oons wa oarig geinig om te doon, dus wie gung'n ierst noar 't Klöpkeshoes.

 

'n doar annebrachte kökkertie leu sich vlot vind'n, so wie goat vlot wier hen, noar 'n nächst'n.

 

Greute,

Team Mr.Atari

(einde knippen en plakken)

 

logje 2

(effe knippen en plakken)

Veur 'n tweed'n cache gung'n wie noar 'n Klootskeetboan, wat 'n stötterig zaandweggie bliek te wee'n.

Doar war verass'nd viel volluk, dus wie must'n stiekum log'n. Da's wa lukt, dus wie goat noar nummer dree

 

Greute,

Team Mr.Atari

(einde knippen en plakken)

 

logje 3

(effe knippen en plakken)

'n deerd'n cache leut sich nog noch in iene kier vind'n. 'n gaanz'n brug offezocht, moar gar nichs.

Tot Mrs.Atari so leep war om wat wieder te kiek'n, en doar war 't kökkertie wa.

Oonz'n name d'r tuss'n peutert op 't rollegie en dan kunt wie noar vére too...

 

Greute,

Team Mr.Atari

(einde knippen en plakken)

 

logje 4

(effe knippen en plakken)

't klène dingegie wier vlot vund'n deur Mrs.Atari, oonz'n name past'n d'r nog net op.

 

Greute,

Team Mr.Atari

(einde knippen en plakken)

 

en last, but not least, logje 5

(laatste keer knippen en plakken)

'n lest'n uut 'n serie veur oons, en 'e leu sich noch nich so hênig vind'n.

Wie hebt 'm toch teveurschien weet'n te haal'n.

 

Kerberoz, daanke veur diz'n serie.

 

Greute,

Team Mr.Atari

(einde knippen en plakken)

[Kapitein Haak]

Welnu dan ook maar een stukje log van ons het betreft de delen 3 en 4 van onze log op de De Keurmeesters, het was onze 1000e.

 

Deel 3 http://www.geocaching.com/seek/log.aspx?LU...3a-ff157c9464c5

 

Vandaag dus onze 1.000ste, temidden van een aantal bevriende cachers, daarvoor wil ik hen in het bijzonder danken omdat de vele mensen die we hebben leren kennen me erg veel waard zijn. Er is al teveel ellende in de wereld. Dus GeoGorkum en KeesenAnita bedankt voor een leuke middag.

Vandaag dus op 24 februari is het zover, de Bedevaart de Keurmeesters is afgelegd als 1000ste cache.

 

Om 11.45 kwamen we aan op de parkeerplaats van de tocht en o jee gelijk al een tegenvaller, de golfkar was er niet, nee zelfs geen Pausmobiel. Dat laatste hadden we toch op zijn minst van een gelovige organisatie kunnen verwachten. Ook nog geen spoor van de fanfare die ons aan het eind moet gaan opwachten. Helaas dus, maar gelukkig komen wel al heel snel KeesenAnita er aan zodat we koffie met koekies hebben. Voor ons vertrekt nog een ander team die we onderweg af en toe inhaalden of voor ons zagen verdwijnen.

Door de eerder genoemde tegenvallers hadden we besloten om ons het leven bij deze simpele cache nog iets zwaarder te maken en zo werd de fitskar in elkaar gezet en beladen met ettelijke kilo's. Vooral stenen want het was vooral bedoeld om de tocht wat te verzwaren.

Even later verscheen ook GeoGorkum met hun altijd weer bezielende gedachten, zoals ze bijvoorbeeld vandaag de Kapitein zelve een jonge god vonden. Toch wel fijn zulke vrienden.

Nou nu nog wachten op Ruud4d, maar we bleven maar wachten 12.15 uur, 12.30 uur, 12.45 uur 13.00 uur nou weet je wat laten we hem maar bellen, maar nee hoor geen reactie.

Dan maar vertrekken, een uur later horen dat hij zich heeft verslapen en ons heeft vergeten.

De Haakjes vergeten nooit wat dus dat wordt kielhalen binnenkort. Dan maar op weg. Het eerste stuk en eerste opdracht was een foto opdracht. Ik kan me niet heugen dit ergens in de kerk te hebben gezien of zou het te maken hebben de portretten van de staties in de kerk. In elk geval probleemloos alleen hielden we een foto over maar ja daar zitten wij geheel niet mee natuurlijk.

Dan gaan we maar eens beginnen de keurmeesters te zoeken. De eerste blijkt gewoon in de kroeg te zitten, we hebben dus even een potje pils met hem gedronken om hem om te kopen. Als dank voor het 6e rondje geeft ie ons wat we willen. Een 7e rondje dus, en nog iets om in de zak te douwen.

 

Deel 4 http://www.geocaching.com/seek/log.aspx?LU...00-483f0b40e33d

 

 

 

Dan de 2e keurmeester die dacht slim te zijn door allerlei trucjes uit te halen maar het hielp niet, We ontdekten hem bij het wiedden van zijn achtertuintje. Gisteren bleek ie het bos aangeharkt te hebben. Een kleine dreiging om onze Verschrikkelijke Spike zijn tuin in te sturen voldeed om wederom iets in de zak te kunnen douwen. Die zak werd nu al wel aardig vol.

Dan de derde keurmeester. Die zat gewoon op een boomstammetje aan de rand van het pad. Hij zat te huilen trouwens dus daar hebben we ons als Samaritanen over ontfermd. Het bleek dat ie ruzie had met mevrouw keurmeester, hij had namelijk de bloemetjes buiten gezet, en toen bleek het gevroren te hebben omdat de deur van de vrieskist nog open stond. Dus bloemetjes naar zijn moer en moeder de vrouw over de rooie.

De liefdevolle behandeling die we hebben gegeven aan deze keurmeester deed onze zak nog meer vullen. Dan de laatste keurmeester. Hierover even iets vooraf, het blijkt namelijk dat als iets 99,9% zeker is het dan toch ………… (Invullen wat nodig is)

Zo dan de keurmeester, het duurde even voordat we hem hadden, hij had zich namelijk vermomd als doodgewone visser aan een sloot. Nu bleek onze gebundelde kennis winnaar te zijn, met een hengel stekelbaarsjes vangen daar klopt helemaal niets van. Dus was ie snel ontmaskerd. Op zijn knieën smeekte hij ons dit gegeven niet te verraden en als dank werd de zak alweer dikker. Ja eeeh we verraden het natuurlijk toch zo schijnheilig als wij zijn.

Eindelijk konden we de zak eens legen en nakijken wat er allemaal in zat en dat was niet niks zeg, jeetje wat zat er allemaal in die zak zeg. In elk geval was het ons duidelijk wat te doen.

Zo kwam het dat nauwelijks een kwartiertje later een geknielde Haak met zijn handen omhoog geheven zat te danken bij het beeld van hoe heet ze ook alweer.

De cache was gevonden, de Chardonnay kon open, en dat was nou net het enige minpuntje van de middag. Jeetje wat kunnen die lui waar we mee aan het cachen waren dat spul wegslobberen zeg. Vijf flessen zijn erdoor gegaan, de kar was ineens een stuk lichten.

We hebben een cointje geruild en wat goodies en toen zijn we richting het ontvangstcomité gegaan en natuurlijk de fanfare.

Tsja wat zal ik zeggen, hoe groot was de teleurstelling om te moeten ontdekken dat het er allemaal niet was. Ja het bos aanharken dat kunnen ze maar verder………

Neer hoor onze onmetelijke dank voor een mooie cache, voor ons Lidmaatschapskaartje in de Orde der Schijnheiligen en de lege parkeerplaats.

 

In: Coin, goodie

Uit: Coin, alle andere goodies Groeten een jubilerend Team Kapitein Haak.

10 mei 2009 bewerkt door Kapitein Haak

[Malyenki]

Op zich ben ik niet zo'n schrijver, ... <knip>

Jij geen schrijver??? Hou een ander voor de gek!

(Op deze pagina kun je een paar logs van MrAtari lezen (zie notes en log van 5, 6 en 7 mei), die ik zeker zal inzenden voor de wedstrijd van 2009!)