Geocaching volgens nieuwkomers

[jodijk]

Hummmm..... de lift:

Geocachen is een soort schatzoeken. Iemand verbergt ergens een kistje of zo, met een logboek en al dan niet wat ruilspulletjes. Op internet beschrijft hij op een of andere manier waar dat kistje ligt; aan ons en de GPS om dat kistje dan terug te vinden. Soms is dat leuk puzzelen, soms is dat kilometers wandelen door verschrikkelijk mooie gebieden. Je ziet soms dingen, waar de VVV helemaal aan voorbijgaat.

 

Wat me aanspreekt:

- de wandelingen/fietstochten door de natuur

- de puzzels

- de cachers die ik heb ontmoet/leren kennen zijn vrolijke, sociale mensen

 

Wat me niet aanspreekt?

Voor/achtertuincaches. Ga ik alleen voor de TBHotels/brievenbussen de deur voor uit; punten scoren doe ik alleen als ik toch in de buurt ben.

 

Jos

[eef13]

Wij behoren ook nog tot de beginnelingen.

Hoe leg ik in 1 minuut uit wat geocachen is. Ik ga het proberen.

 

Overal ter wereld liggen dozen en/of rolletjes verstopt met in ieder geval een logboek en evt spulletjes die je kunt ruilen. Die kun je dan vinden mbv je gps en internet. Soms moet je opdrachten doen of puzzels oplossen. De coordinaten ervan kun je vinden op internet en die voer je dan in in je gps.

Het is erg leuk om te doen.

 

Wat spreekt ons aan.

* je bent heerlijk buiten bezig.

* je hebt een doel om te gaan wandelen.

* je spreekt nog eens mede hobbyisten.

 

Wat spreekt ons niet aan :

Een oppikker. Leuk voor het aantal maar niet leuk om te doen.

 

Hopelijk hebben we je vragen beantwoord en kun je er wat mee.

[AnneBijoux]

Ik ben pas vanaf 3 nov. 2007 actief, dus nog heeel erg newbie

 

Wat ik vertel aan vrienden?

Met een gps op zoek naar een schat. Dat kan door puzzels op te lossen, informatie op internet op te zoeken, speurtocht van punt naar punt, of rechtstreeks als je de plaats al weet. Dit is te vinden op internet. En de "schatten" liggen dus echt overal, waar je normaal zomaar aan voorbij zou lopen. Mijn vierde was in Londen en dat is toch wel heel speciaal. Als je het vind dan zet je je naam in het log boekje en op internet schrijf je een klein verhaaltje zodat medezoekers kunnen zien wat jij van de cache, zo noemen we de schat, vindt. En ik nodig ze altijd uit een keer mee te gaan.

 

(Dit verhaaltje werkt super goed want ik heb nog 4 andere gezinnen verslaafd gekregen )

 

Wat spreekt mij aan.

De spanning...iedere keer weer kijken of je de cache kunt vinden. Ik voel me echt goed als ik er weer 1 heb gevonden. En als ik hem niet vind ga ik later nog een keer terug, ik blijf zoeken.

Het buiten zijn en wandelen met een doel, niet wetend wat je dit keer weer voor speciaals zult zien.

En ik vind het heel leuk om de verhaaltjes te lezen over wat mijn TB's doen.

Het puzzelen vind ik ook leuk, ik leer zo veel nieuwe dingen. (Zoals de geschiedenis over de mijnen in zuidlimburg in de serie "helden van de mijnstreek")

 

In het begin dacht ik dat het voornamelijk om de puntjes ging, maar ik krijg steeds meer waardering voor schatten of aanwijzingen die heel creatief verstopt of gemaakt zijn. En ik geniet als dan in eens mijn lichtje gaat branden en ik ontdek wat de bedoeling is.

 

Wat spreekt mij minder aan

Dat er op het forum soms behoorlijk met modder gegooid wordt.

 

Ik heb nog niet echt genoeg ervaring om te zeggen dat ik een voorkeur heb voor een bepaald soort cache, ik vind alles spannend!!!!!

 

Succes met analyseren

AnneBijoux

[*BaJo*]

1. Beetje in de trant van wat er al over gemeld is

 

2. Wij zien het als een leuke manier om mooie plaatsen te zien (stad bos heide strand enz)

De meepikkertjes pikken we meestal mee onderweg of tussen multi's, meepikkertjes zitten soms op mooie plekken en soms op plaatsen waarvan wij denken 'waarom hier ' . Puzzels vinden we ook leuk om te doen, het oplossen is meestal leuker als het daadwerkelijke loggen, maar het belangrijkste voor ons is dus genieten van de omgevingen en onderweg puzzellen vinden we ook erg leuk.

[MacOZ58]

Alvorens te zien waar wij onze mening mogen geven moesten we wel heel goed lezen: bij de nieuwkomers dus! Wij zijn 24 mei 2006 begonnen en zijn dus korter dan 2 jaar bezig. Ondanks dat hebben we al wel heel wat caches gevonden zodat we ons zelf geen nieuwkomer meer voelen.

 

Nu dan antwoord op de vragen:

Wij leggen altijd uit dat we de GPS gekocht hebben om locatie informatie bij de foto's te krijgen en dat we toen ontdekten dat het leuk is caches te gaan zoeken omdat dat een goede rede is om met de honden in andere omgevingen te gaan wandelen. Het is een perfecte manier om heerlijk te wandelen en mooie gebieden te ontdekken.

 

Wat wij leuk vinden aan geocachen: ALLLES

het leukst vinden we de mooie multi's door natuurgebieden. Puzzels zijn we zeker niet vies van al balen we soms wel van die puzzels die onoplosbaar lijken te zijn. En dan die vele traditionals? Ook die vinden we leuk, met name als het weer wat slechter is. Dan komen de honden vaak genoeg buiten (meestal moet je wel een stukje lopen) en de honden hebben met regen ook niet echt zin om te wandelen (ook zij houden niet van regen).

Wat wij bijzonder leuk vinden, en iedereen ook van harte aanraden: doe mee aan events!

 

Groeten en misschien tot ziens tijdens een caching dagje of een event,

MacOZ58

[emiledk]

In 1 minuut ga ik aan anderen niet eens proberen uit te leggen wat Geocaching voor mij is. Ik zal me dan eerder op de vlakte houden. Na die minuut zal ik de ander echt niet met wat steekwoorden als 'GPS', 'Internet', 'Wandelen', 'Buiten', 'Nieuwe plekjes' enthousiast kunnen maken, vrees ik.

Maar om de bedoeling van de topicstarter te volgen: voor mij is Geocachen met leuke electronic devices stukjes van Nederland (en op vakantie uiteraard ook buitenland) ontdekken waar je anders niet zou komen, en je slechts op de geëigende paden zou blijven. Sinds ik verslaafd ben aan het Geocachen (net een half jaar), ben ik in zo’n korte tijd al op zoveel méér plekjes geweest dan de vele jaren in zijn geheel daarvoor. Iedere zondag trekken we er op uit, we zijn dan een dag heel inspannend bezig met ontspannende bezigheden, en ’s avonds vind ik het leuk de logjes te schrijven, foto’s te plaatsen bij travelbugs die ik van cache naar cache overgezet heb, en statistieken bij te werken. Want ja, ik geef het toe, ik ben gek op puntjes, al heeft me dat er dan weer niet toe weerhouden om op 1 dag slechts 1 multi van 18 km te doen en ’s avonds slechts 1 puntje bij te kunnen schrijven.

 

Wat mij aanspreekt van Geocachen: de voorpret begint al bij het selecteren van de regio en de caches die ik op zondag aan wil doen. Ik overschat steevast mijn vind-kwaliteiten, want de lijst is altijd te lang, en nooit te kort. In zo’n dag zit doorgaans een mengeling van 1 of 2 multi’s, meerdere traditionals (ze beginnen wat schaars te worden in de buurt omdat ik daar in het begin het meest op jaagde), en enkele mysteries (liefst moeilijke). Bij die verzameling mogen dan ook best wat 'oppikkertjes' zitten, is de locatie misschien niet geweldig, de rit er naar toe vaak wel, en omdat ik gek ben op statistieken vind ik het verzamelen van puntjes ook leuk. Niet in een race tegen anderen, maar gewoon voor mezelf.

En dan op zondag op pad. Niet al te vroeg, vaak pas om 12:00 gaan we weg. In een paar uur lekker stevig doorstappen (ik houd niet van slenteren, ik kan het niet eens), komen op plekjes waar je anders nooit zou komen, mooie foto's maken, leuke dingen beleven, lekker bewegen in de buitenlucht, je laten verrassen door soms ingenieuze verstopplekjes, de teleurstelling bij een not-found, maar vooral het goede gevoel als je bijna wil opgeven en dan tóch de cache vindt. Ook het verplaatsen van travelbugs/coins vind ik leuk, zeker als ik een bijdrage kan leveren aan het doel van de eigenaar van de Travelbug. En Travelbugs die ik uit het buitenland naar Nederland heb gehaald, en vice versa, blijf ik een tijdje volgen. Alsof ze toch een beetje van mij zijn.

En wat me ook opvalt: vroeger was er altijd wel een reden om thuis te blijven, en achter de PC of TV te blijven hangen. Nu gaan we er altijd op uit, en in de praktijk blijkt het weer in Nederland zelden een reden om binnen te blijven. En waar we vroeger ons blind staarden op die mooie natuur in het buitenland, in Nederland blijkt die ondanks de dichte bebouwing toch nog volop aanwezig. En de cacheleggers wijzen mij die leuke plekjes, waarvoor dank!

 

Wat mij minder aanspreekt: locaties waar je enorm bekeken wordt (of voelt) tijdens het zoeken. Voortuincaches bijv. zijn derhalve niet mijn favoriet. In tegendeel, zolang ik in een regio nog vrije keus heb laat ik die gewoon nog even liggen. Maar het is nou ook weer niet zo dat je in iedere straat een voortuincache aantreft.

[Kapiteintje]

Nog maar 2 maanden voordat ik 2 jaar met geocaching bezig ben. Daarom kan ik me nu nog rekenen tot de nieuwkomers. Om ook een bijdrage aan dit onderzoek te leveren hier mijn antwoorden.

 

Als ik een oude schoolvriend tegenkom en ik moet uitleggen wat mijn leukste hobby inhoudt dan vertel ik hem: Ik doe aan modern schatzoeken. Dit houd in dat ik tijdens een wandeling met een soort TomTom systeem allemaal opdrachten moet oplossen. Na het oplossen van een vraag kan ik weer een nieuw coördinaat uitrekenen waar ik vervolgens heen moet lopen om weer een vraag op te lossen. Aan het eind van de puzzeltocht vind ik, als ik alles goed heb gedaan, een schat. De schat bestaat meestal uit een munitiekistje of een plastic broodtrommel. In die schat, of cache zoals dat eigenlijk heet, zit een logboekje en een pen. In dit logboekje kan je dan de datum en de tijd invullen dat je deze schat hebt gevonden. Dit moet je dan thuis op de PC ook doen om de log compleet te maken. Tevens zit er in dat kistje nog een aantal kleine spulletjes. Hiervan kan je iets uithalen, maar dan moet je er wel iets van jezelf in terug stoppen.

 

Bij geocaching spreekt het me het meeste aan dat ik buiten ben. Ik heb altijd al veel gewandeld (onder andere de vierdaagse van Nijmegen). En met deze hobby kan ik wandelen met een doel. Met geocaching wordt een wandeling van b.v. 6 kilometer geen wandeling van 6 kilometer maar 6 korte wandelingetjes van 1 kilometer. Het is de kick om de vragen goed op te lossen en de cache aan het einde te vinden. Ook is het leuk dat je zelf kan bepalen waar je gaat cachen. Heb ik zin om naar het bos te gaan dan zoek ik daar een leuke route op. Misschien heb ik die dag net zin in de duinen, of door een leuk dorpje, of een oud centrum van een of andere stad, een mooie polder, langs een rivier. Keuze zat en met deze hobby kom je op de mooiste plekjes waardoor je Nederland ook weer beter leert kennen.

 

Wat me totaal niet aantrekt in geocaching zijn de oprapertjes. Met de auto langs elk parkeerplek rijden om zo’n neergekwakt fotobusje te loggen. Nee, deze laat ik mooi liggen. Ik moet er wel wat moeite voor doen, dus voor mij meestal zo’n 2 of 3 multi’s op een dag of 1 lange. Een ander nadeel is dat je steeds verder van huis moet als je in de buurt alles hebt gehad en met deze benzineprijzen word je daar niet vrolijk van.

 

Dit zijn mijn antwoorden. Hopelijk kun je er wat mee?

 

Met een vriendelijke groet,

 

Kapiteintje

[Team Guppie]

ook wij worden beschouwd als nieuwkomers.

 

1: als ik een oude vriend of bekende tegen kom, en het komt te spraken over onze hobby's, dan zou ik als eerste vertellen dat ik schatten zoek met een GPS, doormiddel van satellieten.

als er interesse getoond word dan praat ik over de mooie multy's en de gezellige sfeer die er vaak toch over heen hangt.

 

2: waar lopen we niet warm voor, tja in het begin was het scoren en overal waar ik was moest er gecacht worden.

tegenwoordig is het iets minder en is het puur afhankelijk met wie ik loop, loop ik met het gezin dan wordt het toch korte multy's, trats en mistry's gedaan al vind ik de laatste vaak niet voor mij weggelegd.

Ga ik mee met een paar cachers dan vind ik een het gezellig om een lange multy te doen.

en ik vind het leuk als je een mooie multy hebt gelopen dat je een goed gevulde ammo box vind

[topzoekertje]

Ik ben actief sinds november 2007, een echte nieuwkomer dus.

 

Als ik in een minuutje moet uitleggen wat geocaching is, dan benader ik vooral het puzzelelement. Ik vind dat dat geocaching zo leuk maakt.

 

Zoals bij de meesten spreekt het buiten zijn mij aan. Daarnaast het zoeken naar slim verstopte aanwijzingen en caches. Vooral in het begin moest ik echt opnieuw leren kijken. Wat is afwijkend van het normale ? Wat is een logische plek ? Mooie multi vind ik daarom het leukst (Heksen van de Grebbeberg bv.), maar ook leuke mysteries spreken mij aan. Traditionals doe ik alleen als ik er op de fiets of met een wandeling naar toe kan. Voor een opraper langs de snelweg rijd ik nog geen meter om.

 

Ik heb een hekel aan slecht uitgepeilde caches. Een afwijking van meer dan 10 meter is toch echt niet meer nodig en maakt je zoekgebied veel te groot. Laatst bij een geweest die blijkens de logjes er minstens 25 meter naast zat, dan gaat bij mij de lol er snel van af.

 

Ook te gekunstelde mysteries, waarbij je geen idee hebt wat de maker bedoelt, laat ik links liggen. Als ik geen idee heb waar ik moet beginnen houd ik het na een minuutje of 10 wel voor gezien.

[no-name]

Ik (wij) cach(-en) nu precies een jaar.

 

Als het ter sprake komt vertel ik een ander dat het een moderne variant op schatzoeken is, die je kunt combineren met mooie wandelingen in de natuur of interessante routes in een stad, waarbij je met behulp van een gps plekjes of gebieden ontdekt waar je anders niet zo snel komt. Ook in het buitenland!

 

Zelf vind ik bijna alles leuk om te doen. Ik kan net zoveel genieten van 1 lange multi in de natuur als van 20 oprapertjes achter elkaar scoren. Maar als er gekozen moest worden en dat er maar 1 mag overblijven, dan kies ik voor een mooie wandeling in de natuur met aan het eind een kistje. Een goede 2e plaats is voor een korte serie met een bonuscache. Meerdere kokertje/nano's achterelkaar en dan ook nog eens in een stad/woonwijken doe ik alleen (vindt mijn partner niets). De natuur ga ik in met mijn gezinnetje. Mysteries van >2* zijn meestal onbegonnen werk voor mij. Ze vereisen vaak een (voor mij ) te hoge kennis van techniek/wiskunde/informatica. Ik doe ze wel eens om een gebied "leeg" te maken (Noord-Holland), maar heb dan vaak veel hulp nodig. Ze zijn voor mij vaak heel frustrerend en geven dan niet zoveel voldoening als de caches die ik wel alleen kan doen. Dat ik ze dan toch doe (want het hoeft toch niet?) is dat de verslaving zover is doorgedrongen dat ik dat puntje wel wil wegwerken. Wel vind ik het heel erg leuk dat de medecachers die ik hulp vraag dat ook graag doen. Een heel sociaal gebeuren.

 

En nu ga ik cachen! Happy hunting!

26 februari 2008 bewerkt door no-name

[de rode ridder]

Voor punt 1:

Als oud scoutingleiding altijd bezig geweest met speurtochten, dus toen ik zelf het actieve deel achter me liet was dit een lang gewenste nieuwe hobby, daarnaast worden doormiddel van Geocaches unieke plekjes in Nederland aan andere mensen kenbaar gemaakt. Leuke routes die nu eens niet door paaltjes wandelaars worden bevolkt, en waar je met wat zoeken, puzzelen en creativiteit een leuke log kan plaatsen. Daarnaast is het erg leuk om te zien hoe TB's rondreizen over de wereld waarbij veel mensen de moeite nemen om middels foto's en verhalen er een leuk avontuur van te maken.

 

Voor punt 2:

Het belangrijkste vinden wij de route en de opdrachten tijdens de route, die moeten niet te listig zijn en het resultaat moet een altijd vindbare cache opleveren. Puzzels waarbij avonden achter de pc doorgebracht moeten worden om tot een oplossing te komen of onmogelijke berekeningen tijdens een tocht doen ons geen plezier. 't moet wel leuk blijven!

 

Als de cacheowner veel werk heeft gemaakt van de cache aankleding, thema of cachelocatie dan verdient dat extra punten.

Tijdens regenachtige dagen is het wel aardig om eens een paar micro's te loggen.

 

Wij zijn nu een goed halfjaar bezig en zijn voorlopig nog niet uitgekeken op deze uitdagingen.

[Team Helmpies]

Hierbij onze bijdrage:

Gecoaching is een sport waarbij je door middel van GPS coordinaten een ‘schat’ probeert te vinden. Deze schat bestaat uit een grote of kleine box, waarin altijd een logboekje zit, en soms leuke kleine ruildingetjes.

 

Onze mening:

Het leuke van Geocachen vinden wij dat je op heel veel onverwachte plekjes komt, waarvan je het bestaan niet had vermoed. Soms zelfs binnen een paar kilometer van huis. Onze voorkeur gaat uit naar een mooie multi, met niet teveel waypoints, en niet teveel gereken onderweg. Vaak ben ik degene die staat te rekenen, en de rest van het gezin staat dan ongeduldig te wachten. ‘weet je nu al waar we heen moeten?’ Ook een traditional waar je zelf je weg kunt bepalen naar een punt zo’n anderhalve kilometer van de bewoonde wereld valt bij ons wel in de smaak. En ja, de mysteries lossen we op op een regenachtige dag of als er niets op TV is, en de vangrail-micro’s pikken we wel mee voor de puntjes. Volgens ons is de afwisseling en de verrassing en het buiten zijn de mix die Geocaching zo leuk en verslavend maakt! En natuurlijk de zorg en toewijding waarmee de meeste caches worden gemaakt. Complimenten daarvoor! Ik vind het zelf ook altijd heel leuk als anderen van onze cache zeggen dat hij er mooi verzorgd bij lag.

 

Op vakantie of in onbekend gebied kijken we wel altijd eerst naar de traditionals, en dan pas naar de mysteries en de Multi’s. Het valt ons dan wel op dat de Multi’s en Mysteries in andere streken dan de onze soms op een heel andere manier zijn opgezet. Da’s soms wel even lastig, maar we weten nu dat we daarop moeten letten!

 

Succes met het onderzoek. Publiceer je dat ook ergens? Ik ben wel benieuwd!

Groet,

 

Sandra

Team Helmpies

[De Roode Loper]

En ja, de mysteries lossen we op op een regenachtige dag of als er niets op TV is

Wat zul je er veel oplossen .

26 februari 2008 bewerkt door De Roode Loper

[Malyenki]

Okee dan maar. We cachen vanaf aug 2006, dus we vallen onder de categorie nieuwkomer. Wel inmiddels 574 founds en zelf 38 caches verstopt, maar okee.

 

1.

In eerste instatie zou ik aan een oude schoolvriend niet iets vertellen over geocachen. Dat doe ik alleen aan familie (en dan ook nog alleen close) en heel goeie vrienden. Verder niet. Maar aangezien er in d evraag staat dat je iets MOET vertellen, dan zou ik het vrij vaag houden. Zoiets als:

"Ik ben vrij veel in de natuur, wandelen met een gps, en dan schatzoeken. (verbaasde blik). Ja, echt, schatzoeken. In Nederland liggen zo'n 5000 schatten verborgen, en je kunt op internet de coördinaten vinden. Kijk, dit is het adres, zoek het maar es op. Soms krijg je gelijk de coordinaten van de schat, soms moet je eerst allerlei info verzamelen of een puzzel oplossen. Ja, ik vind het echt heel leuk, we zijn bijna elk weekend op pad."

Zoiets zal het wel worden denk ik.

 

2.

Ik zeg natuurlijk net als iedereen dat ik multi's het leukst vind. Dat is ook zo trouwens. Maar ik heb ook meer trads gevonden dan multi', net als bijna iedereen. Dat heeft vooral ook met tijd te maken. En soms een dagje trads graaien is opok wel es lollig. Maar het warmst loop ik toch voor een mooie mulit. Wat ik ook erg leuk vind zijn nachtcaches, we hebben er zelf ook een gemaakt. Wat ik vreselijk vind, zijn voortuincaches, zeker als je daar pas achter komt als je ter plaatse bent. En helemaal als je een lange wandeling hebt gemaakr door een mooi bos, die vervolgens eindigt bij iemand in de voortuin. Dat vind ik dan wel een beetje jammer.

 

Kortom:

- multi's en nachtcaches het leukst

- sommige mysteries zijn ook leuk om thuis op te lossen, vooral Ly vindt dat leuk om te doen

- een dagje trads graaien is ook wel eens lollig, maar niet te vaak (of juist bij slecht weer)

[WBKWADRAAT]

Ad 1:

 

Altijd die 2-strijd. Aan de ene kant wil ik niets vertellen want er zijn al cachers genoeg in Nederland, aan de andere kant ben je enthousiast over je tijdverdrijf en wil je het dus wel graag vertellen.

Ik hou het dan op schatzoeken voor volwassenen met voor elk wat wils. Lang, kort puzzels et cetera.

 

Ad2:

Puzzelen, het spel, het vinden, puzzelen en weer het spel.

Al zo’n 2 jaar voor ik ging cachen had ik van een collega een puzzel onder ogen gekregen waar hij niet uitkwam en of ik hem daarmee kon helpen. Die puzzel heeft 2 jaar in mijn borstzak (anderen hebben een portefeuille ) gezeten. Ik wil namelijk hem(alles) toch heel graag (zelf) oplossen. Overigens niet denken dat ik daar al die tijd mee bezig ben geweest want waarschijnlijk heb ik er nog 1 keer naar gekeken. Maar hij was er nog en kon dus nog opgelost worden op enig moment. Nog steeds niet opgelost overigens, moet daar tijd voor inruimen maar ik ben veel te druk met de FTF-ranking. Niet dat ik als newbie denk ooit bovenaan te staan maar het is wel weer een verslavend spelelement en zeker als je dan ook nog premiummember wordt kan je het bijna niet loslaten. Soorten caches dus het liefst puzzelcaches. En dan als beloning hem gaan vinden zodat die ook gelogd kan worden.

Voor ik deze sport beoefende was mijn afsluiting van de avond ook meestal lekker wat breinbrekers oplossen.

Ga ik naar een event (dan komen er nieuwe caches online en kan je puntjes sprokkelen voor de ranglijst) dan probeer ik in die omgeving wat puzzels op te lossen zodat ik die mee kan pikken. Op het event doe ik dan ook de puzzels meestal als eerste. Later wil ik dan wel een multi lopen. Traditionals neem ik soms mee als ik door heb dat ik er langskom.

Puzzelen in het veld is ook heerlijk. Moeilijk te vinden tussenpunten maken de tocht extra leuk. Rondje Bernheze wil ik dit jaar ook doen. Kijken of ik een aardig dagrecord kan neerzetten. Gezien het gezinsleven trek ik er niet standaard op uit in het weekend. De kinderen zijn overigens af en toe wel te porren als het een kissie betreft. Mocht er niets aardigs in zitten mogen ze wat uit mijn rugzak. Het daadwerkelijk vinden van welke cache dan ook blijft leuk op dit moment. Geeft toch altijd weer voldoening. Ook het idee dat 4- kwart van Nederland achter de buis hangt en jij je tijd verdoet met een net online gekomen cache en lekker buiten in de avond / nacht aan het wandelen bent terwijl de meesten al aan het slapen zijn geeft ook wel een “flexibel”gevoel.

 

Wat ik niet leuk vind is alweer een dilemma. Het gezellig samen cachen. Dat lijkt me ook heel gezellig maar een sterkere drang is nog wel dat ik de caches, tussenpunten, noem maar op, zelf vind. Laatste event zag ik regelmatig grote groepen bij mooie moeilijke puzzels/multi. Bij de een was het de kunst om de juiste techniek uit te dokteren en bij de andere de briljante verstopplekken vinden. De eerste was ik trots dat ik iets verzonnen had om het probleem op te lossen. Bij de ander had ik de voldoening dat ik halverwege was gekomen en toch zo’n 6 leuk verstopte tussenpunten zelf had gevonden. Dat ik dan een not found moet loggen is geen enkel probleem. Wat ik ook niet altijd leuk vind en iets is waar ik aan heb moeten wennen (wil ik daar wel aan wennen???) is het elkaar niet vriendelijk bejegenen op het forum. Oude jongens lekker scherp op de man moet toch kunnen. Vast wel. Maar is het nodig. Allemaal testosteron ego-tjes die, kijk mij nou eens een slimme reactie neerzetten, of kijk mij het nou eens beter weten.

 

Succes met je afstudeeropdracht