Vlindertje

Ik neem aan dat je 'evolutieproces' bedoelt. Evolutie is het proces waarbij complexiteit toeneemt en zich steeds hogere (levens)vormen ontwikkelen. Geocaching is gestart als een avontuurlijk oriëntatiespel, waarbij het GPS wordt gebruikt om in natuurgebieden verborgen containers op te sporen en met inhoud ruilhandel te bedrijven. Anno 2014 doen het avontuur, de locatie, de container en de ruilhandel er niet langer toe en is 'geocachen' verworden tot het rapen van kokertjes op de meest onooglijke plekken om puntjes te scoren in een niet bestaande wedstrijd. Het spel is dermate versimpeld, dat zelfs de essentie verloren is gegaan. Dat is geen evolutie, maar devolutie.

Veel termen en begrippen hebben een negatieve lading gekregen omdat het aantal goede voorbeelden in het niet valt bij het aantal slechte voorbeelden. Mijn favoriete cachetype is de traditionele cache. Geef mij maar de coördinaten van een authentieke geocache op een ruige heuvelrug in de Ardennen en ik ben in mijn element. Helaas gaat het bij 95% van wat voor een traditionele 'cache' moet doorgaan om een simpel kokertje voor simpele zielen, die het beschouwen als een 'puntje' in een vermeende competitie waar zij bij gebrek aan onderscheidende vaardigheden nog enig schamel zelfrespect aan kunnen ontlenen. De meest vooruitstrevende en grensverleggende geocache sinds jaren is een voortuincache. Helaas gaat het bij 95% van de voortuin'caches' om onnozele bedenksels van en voor puntenjagers. Een koker met een sigarenbandje onder de kliko in de voortuin van Ome Sjaak, als eerbetoon voor het feit dat hij klaverjaskampioen van het dorp is geworden. Een trail langs eeuwenoude grensstenen van een landgoed of gewest kan een avontuurlijke en onvergetelijke belevenis zijn. Helaas gaat het bij 95% van de trails om vinexrondjes van en voor puntenjagers langs postbussen, parkbankjes en stroomverdeelkastjes. Een geocache is een waterdichte container met een logboek en voorwerpen om te ruilen, verstopt op een mooie of bijzondere locatie. Helaas gaat het bij 80% van wat voor een geocache moet doorgaan om een potje of doosje dat niet eens plaats biedt aan een logboek, laat staan aan ruilspullen. Fantasieloos prulwerk van en voor puntenjagers en na-apers, die geen moer van geocaching begrijpen en het spel spelen als Munzee. Een emotioneel betoog vol stereotypen waarbij ik van klimvissen geen enkele heroverweging van standpunten verwacht.

Een duimpje is onvoldoende om de bijdrage van Goonies Oosterhout te waarderen. Elke stelling een schot in de roos. Treffender en duidelijker kan ik het niet uitdrukken.

Ik leg weliswaar geen mysteries, maar kan wel verklaren waarom multi's op dit forum zo populair zijn. Hier zijn nogal wat authentieke geocachers actief voor wie het spel draait om avontuur en niet om aantallen. Wandelaars en natuurliefhebbers vormen een meerderheid. Daarmee is het forum tevens een leerschool voor nieuwkomers met de juiste geocaching-mentaliteit. Kokerrapers en puntenjagers komen hier niet graag, vanwege de spiegel die hen wordt voorgehouden. De topicstarter kan zichzelf als voorbeeld nemen door zijn oudere forumbijdragen nog eens door te lezen. Als nieuwkomer met vele slechte praktijkvoorbeelden zette hij zich fel af tegen ervaren geocachers, die vertelden wat het spel werkelijk inhoudt. Hij heeft echter een enorm leer- en bewustwordingsproces doorgemaakt. Zijn inzichten en meningen zijn ingrijpend veranderd en hij heeft zich ontwikkeld tot een authentieke geocacher, die door kritische vragen te stellen tegenwoordig zelf wijze lessen geeft. En getuige postje #35 en vele andere bijdragen is hij niet de enige.

Containergrootteverdeling mysteries: large 2% regular 17% small 32% micro 41% overig 8% Dat schrijf ik toch al jaren? Ruim 80% is ondermaats en bij de helft gaat het niet eens om een geocache.

Mysteries oplossen zonder ooit een cache te bezoeken is eerder regel dan uitzondering, hoor ...

Puzzelen is gewoon erg populair. Volgens het NIPO puzzelt 65% van de Nederlandse bevolking boven 15 jaar, dat zijn 4,9 miljoen huishoudens! De geocaching-gemeenschap is tegenwoordig een afspiegeling van de samenleving. Combineer dat met het gegeven dat de meeste 'geocachers' zich nooit in de oorsprong en bedoeling van het spel hebben verdiept, maar elkaar domweg na-apen, en je hebt de dwaze vertoning van de puzzelaar, die 's avonds laat nog even een cryptogram oplost om daarna de hond aan te lijnen en een koker te rapen onder een bankje in het park. Dat plezier is hem van harte gegund, maar zijn bezigheid heeft natuurlijk net zoveel met geocaching te maken als een keukenmixer.

Lekker slim, maar geen flauw benul van geocaching.

Zeg maar gerust 'verreweg de meeste'.

De handleiding lezen?

Waarom doe je die puzzels als je de meeste niet snapt? Uit masochisme? Kun je voor jouw gasten geen betere introductie tot geocaching bedenken? Een "Space Invader cache". Je reinste flauwekul, die niets met geocaching te maken heeft. Zo krijgen je gasten een totaal verkeerd beeld van het spel. Ga lekker wandelen, leg uit hoe een GPSr werkt en zoek een echte cache.

Dat laatste is inderdaad het enige nadeel van de smartphone.

Als je de nadruk legt op batterijduur en robuustheid mis je inderdaad de essentie: functionaliteit. En daarbij gaat het niet om meningen, maar om feiten.

Sinds wanneer zijn batterijduur en robuustheid belangrijker dan functionaliteit? Smartphones draaien ook steeds langer op een acculading en bovendien zijn er extra accu's. Smartphones niet robuust? Ze zijn ontworpen om te overleven in een kontzak! http://www.youtube.com/watch?v=yDEahsoa_N4

De draagbare consumenten-GPSr, nu nog gangbaar bij geocaching, zal simpelweg verdwijnen. Een smartphone is een computer, een universele machine, die elk apparaat kan nabootsen, of het nu gaat om een telefoon, een schrijfmachine, een filmcamera of een GPSr. Een smartphone met de juiste software biedt veel meer mogelijkheden om te geocachen dan de beste 'dedicated' consumenten-GPSr. Zie postje #47. Garmin kampt na de vette jaren van het eerste decennium met tanende verkopen en zal het in de toekomst weer vooral moeten hebben van de professionele markt (transport, lucht- en scheepvaart). Ze gaan echt geen smartphone-eigenschappen inbouwen om hun aandeel in de consumentenmarkt te vergroten, want daar leggen ze het toch af tegen de smartphone-fabrikanten. Kwestie van schaalgrootte.

Een HTC.

Welkom op het forum, Tazm. Goed dat je veel inspiratie hebt opgedaan en de tijd hebt genomen om het idee te laten rijpen. Tradi's zijn er veel te veel en een mooie omgeving verdient een wandeling. Er zijn geen regels, alleen richtlijnen en die zijn bedoeld om conflicten en misverstanden te voorkomen. Misverstanden kunnen ontstaan als fysieke tussenpunten, tussencaches en eindcaches te dicht bij elkaar liggen. Een fysiek tussenpunt kan verwarring veroorzaken, ongeacht de manier waarop de coördinaten worden verkregen. Bedenk geen ingewikkelde puzzels. Bij een multi bewijst een cache-eigenaar zijn kwaliteiten door medecachers zo eenvoudig mogelijk aan vervolgcoördinaten te helpen. Hoe simpeler de opgave of berekening, hoe beter. Bij geocaching gaat het niet om puzzelen, maar om navigeren van waypoint naar waypoint en daarbij te genieten van de omgeving. Maak het bepalen van vervolgcoördinaten niet nodeloos ingewikkeld. Dat is hetzelfde als een cache een halve meter diep begraven op de hei. Niets zo zinloos en vervelend als tijdens een ontspannen natuurwandeling een sudoku of andere irritante breinbreker te moeten kraken. Als de terreinbeheerder daarvoor toestemming geeft kun je de cache gerust begraven. Vermeld dat echter niet in de cachebeschrijving. Sommige reviewers begrijpen het hoe en waarom van de richtlijnen niet en passen deze toe als bindende regels. Dat leidt steevast tot frustraties. Hoe groter de cache, hoe beter want hoe meer ruimte er is voor ruilspullen en een volwaardig logboek waarin de transacties worden genoteerd. Een kist in de grond lijkt het meest op een echte schat en verdient daarom de voorkeur. Maak een authentieke geocache in de geest van het spel en de echte geocachers zullen hun waardering laten blijken in uitgebreide en lezenswaardige logjes met veel foto's. Veel succes!

In 2005 liep ik rond met een GPSr aan een koortje om mijn hals, die met een kabeltje was verbonden met een PDA in mijn linker borstzak. Op de PDA stond allerlei nuttige software, zoals OziExplorer met actuele en historische topokaarten. Uit mijn rechter borstzak stak een mobiele telefoon (voor noodgevallen). Een schoudertas bood ruimte aan mijn camera's. Tegenwoordig gebruik ik nog slechts één apparaat. Met dat apparaat kan ik navigeren, topokaarten bekijken, buienradar raadplegen, cachebeschrijvingen lezen, telefoneren, praktische hulpprogramma's gebruiken, aanvullende informatie over (natuur)historische bezienswaardigheden opvragen, fotograferen en filmen, aantekeningen voor het logje maken danwel memo's inspreken, CloudCachen en een tafel reserveren in een restaurant om het spitsuur te overbruggen. In mijn linker borstzak zit een (kleine) reserve-accu en uit de rechter borstzak steekt een Marsreep.

Al zo lang ik cache beleef ik minstens zo veel plezier aan het schrijven en lezen van logjes dan aan het veldwerk. In plaats van leuke ter zake doende logjes liever boeiende bespiegelingen die, net als de cache, getuigen van verbeeldingskracht. En dat zonder beperkingen. Passie kent geen limiet.

Wees blij dat ik lang voor jouw tijd ben gestopt met online loggen ...

Tijdens de laatste meters vertrouw je op intuïtie, of wat geocachers van oudsher The Force noemen. Ik ken zelfs geocachers die een cachepagina en de topokaart van het gebied bestuderen om vervolgens de complete route te lopen en de cache te vinden zonder hun GPSr te gebruiken.

Voor een uitbater is alles cafépraat, maar de walgvogel die aan het belletje trekt is de Rode Rapporteur.

Lekkere bomen worden gekapt: http://forum.geocaching.nl/index.php?showtopic=21261&p=352872

Bij bitterballen prefereer ik ambachtelijk gebrouwen bier.

Aan tafel kwam al vaker inzicht. Na uren in de keuken serveer je gasten een fantasievol gegarneerde visschotel. Alles vers, 's middags zelf gevangen in het bos. Een vriend (uitgesproken sushi liefhebber) schept niet op maar prikt al converserend de augurkjes aan zijn vork. Als jij even later in de keuken komt voor de tweede Entre-Deux-Mers tilt hij juist de bitterballen uit het vet.