Vlindertje

In 2005 liep ik rond met een GPSr aan een koortje om mijn hals, die met een kabeltje was verbonden met een PDA in mijn linker borstzak. Op de PDA stond allerlei nuttige software, zoals OziExplorer met actuele en historische topokaarten. Uit mijn rechter borstzak stak een mobiele telefoon (voor noodgevallen). Een schoudertas bood ruimte aan mijn camera's. Tegenwoordig gebruik ik nog slechts één apparaat. Met dat apparaat kan ik navigeren, topokaarten bekijken, buienradar raadplegen, cachebeschrijvingen lezen, telefoneren, praktische hulpprogramma's gebruiken, aanvullende informatie over (natuur)historische bezienswaardigheden opvragen, fotograferen en filmen, aantekeningen voor het logje maken danwel memo's inspreken, CloudCachen en een tafel reserveren in een restaurant om het spitsuur te overbruggen. In mijn linker borstzak zit een (kleine) reserve-accu en uit de rechter borstzak steekt een Marsreep.

Al zo lang ik cache beleef ik minstens zo veel plezier aan het schrijven en lezen van logjes dan aan het veldwerk. In plaats van leuke ter zake doende logjes liever boeiende bespiegelingen die, net als de cache, getuigen van verbeeldingskracht. En dat zonder beperkingen. Passie kent geen limiet.

Wees blij dat ik lang voor jouw tijd ben gestopt met online loggen ...

Tijdens de laatste meters vertrouw je op intuïtie, of wat geocachers van oudsher The Force noemen. Ik ken zelfs geocachers die een cachepagina en de topokaart van het gebied bestuderen om vervolgens de complete route te lopen en de cache te vinden zonder hun GPSr te gebruiken.

Voor een uitbater is alles cafépraat, maar de walgvogel die aan het belletje trekt is de Rode Rapporteur.

Lekkere bomen worden gekapt: http://forum.geocaching.nl/index.php?showtopic=21261&p=352872

Bij bitterballen prefereer ik ambachtelijk gebrouwen bier.

Aan tafel kwam al vaker inzicht. Na uren in de keuken serveer je gasten een fantasievol gegarneerde visschotel. Alles vers, 's middags zelf gevangen in het bos. Een vriend (uitgesproken sushi liefhebber) schept niet op maar prikt al converserend de augurkjes aan zijn vork. Als jij even later in de keuken komt voor de tweede Entre-Deux-Mers tilt hij juist de bitterballen uit het vet.

Je hebt niks te claimen, alleen maar te hopen (wat je ook aangeeft). De hoogbejaarde zonder zitplaats in de bus heeft ook niks te claimen. Het is een fatsoenskwestie. Een cachemaker kan alleen maar hopen dat zijn bedoelingen worden gerespecteerd. Noem het fair play, een gentlemen's agreement, etiquette ... Ik noem het een wezenlijk onderdeel van ELK spel.

Beter één vis in de boom dan de lucht van tien (citaat Gehakkelde Aurelia)

Geocachen is een zaak van de cacheplaatser en de cachezoeker, en verder van NIETS of NIEMAND. De cacheplaatser bedenkt een speurtocht en het staat elke cachezoeker vrij de uitdaging aan te gaan. Spreekt de opzet van hetgeen de cachemaker heeft bedacht je niet aan, of zijn er fysieke en/of mentale beperkingen, zoek dan een andere cache. Bij serieuze beperkingen kun je ook vragen of de cachemaker een handje wil helpen. Hoe of wat is een zaak van de cacheplaatser en de cachezoeker, en verder van NIETS of NIEMAND. Hoe je ook probeert de banaan recht te praten, achter de rug van de cachemaker om profiteren van diens inspanningen, op een manier die niet is bedoeld, blijft een kromme zaak.

De stalker in kwestie heeft het vooral gemunt op forumleden met opvattingen die hem een spiegel voorhouden waarin hij zich herkent als een ordinaire kokerraper, die een wankel zelfbeeld ontleent aan zijn 'score'. Het besef dat hij van geocaching feitelijk niks brouwt leidt tot frustraties, die een uitweg vinden in het stalken. In wezen een beklagenswaardig persoon.

Je hoeft de definitie van Wiki niet aan te houden. Gewoon even in het profiel kijken onder 'inhoud'. Daar zie je ze staan: tientallen berichten, volkomen off topic, waarin steeds dezelfde twee personen soms draadjeslang met schampere opmerkingen worden achtervolgd. Inderdaad, voor de betrokkenen geen Nieuws. En gelukkig is het de moderator inmiddels ook opgevallen.

Kwestie van sexuele geaardheid?

Dat weet ik, beste Antarctica, maar als je bijdraagt aan de kokercultuur, waarin een 'cache' is gedegradeerd tot een puntje, moet je niet verbaasd zijn als snelle jongens omwille van de puntjes spooklogjes plaatsen bij jouw geocaches. Je stimuleert het verval, ook het verval van mentaliteit, de normvervaging, en dat treft net zo goed multi's van 9 km, die voor een veelraper immers ook niet meer zijn dan puntjes op de kaart.

In het verlengde van een gegeven antwoord ligt vaak een nieuwe vraag, die betekenis krijgt door het voorgaande. In zo'n geval leidt het krampachtig sluiten en openen van draadjes om on topic te willen blijven onnodig tot versnippering en verwarring.

Wie bermkokers plaatst als handreiking naar de snelle jongens, de puntjesjagers, geeft een slecht voorbeeld aan nieuwkomers en draagt bij aan de strooi- en raapcultuur waar het spookloggen een uitwas van is. Voor een veelraper is elke geocache in principe een makkelijk te scoren puntje, waar grote behoefte aan is. Het is niet meer en niet minder (zei Vlinder). http://forum.geocaching.nl/index.php?showtopic=21404&p=355097

Dat vraag ik mij ook af. En als je daarna het volgende leest besef je pas goed hoezeer mensen bij dit zoekspelletje het spoor bijster zijn geraakt. Waar doen ze het in vredesnaam voor? Wie houden ze voor de gek? Zo voos, triest en lamlendig ... http://forum.geocaching.nl/index.php?showtopic=21415&p=355269

Fijn dat gebakken lucht een voldaan gevoel kan geven. Zeker voor het bedrijf dat gebakken lucht verkoopt. Mijn neefje van 11 laat graag trots zijn album met voetbalplaatjes zien. Ik toon mij dan zeer geïnteresseerd, maar het moet niet te lang duren. In wezen is het strontvervelend, al die miljonairs in korte broek die met orgastisch vertrokken koppen in de lucht hangen. En als marketeer bekijk ik het plaatjesboek ook door een professionele bril. Dan zie ik een succesvol loyaliteitsprogramma, dat Albert Heijn geen windeieren legt. Dat een jochie van 11 gevoelig is voor dergelijke spaarsystemen kan ik goed begrijpen, maar als een volwassene laat blijken dat hij in de handen van Ground$peak-marketeers kneedbaar is als was, dan frons ik mijn wenkbrauwen. Plaatjes, puntjes, muntjes ... het heeft allemaal niks te maken met geocaching en alles met winstmaximalisatie, marktwaarde en klantenbinding. De verzamelaars tonen zich een gewillig slachtoffer van een bedrijf dat is opgericht met maar één doel: het spel geocaching om te vormen tot één groot commercieel circus om het vervolgens tot de laatste druppel uit te melken.

Airmiles? Bonuspunten? Freebies? Powerpoints? Pluspunten? Leuk toch, die spaar- en loyaliteitssystemen? En inderdaad, lekker simpel en het geeft een heel voldaan gevoel. Je doet niemand tekort en je bent de droom van elke marketeer.

Om welke tradi gaat het?

Vind het trouwens een mooi levensmotto: "Vlinder, het is niet meer en niet minder."

OK. Bedankt voor de uitleg. Ik had dit van jou simpelweg niet verwacht. Er zijn wel meer zaken waar een enorme behoefte aan bestaat, maar waarbij ik het niet in mijn hoofd zou halen om aan die behoefte te voldoen.

@antarctica: ik kan er enorme theorieën op loslaten, maar het ook gewoon aan jou vragen, vooropgesteld dat ik dit NIET hatelijk bedoel. Het is pure interesse. Ik heb jou altijd bewonderd om je originele en spraakmakende creaties, geheel in de geest van geocaching. Stuk voor stuk inspirerende voorbeelden voor nieuwkomers. Op het forum laat je regelmatig blijken dat jij je stoort aan de versimpeling en vervlakking van het spel. Onlangs ging je in het draadje over Munzee nog tekeer tegen het nieuwe cachen, met het scannen van een sticker voor een puntje na Rondje ..., Stip op de Kaart en Powertrails als het absolute summum van zwakzinnigheid. Je hebt de sticker wel gescand en vroeg je af of je daarmee was vervallen tot een absoluut dieptepunt. Toen kon ik mij niet voorstellen dat dit met jou ooit zou kunnen gebeuren. Groot was mijn verbazing toen jij kort daarna zelf een absoluut dieptepunt publiceerde als een slecht voorbeeld aan nieuwkomers. Een bermmicro als smet op jouw cachecarrière. Ik begreep niet hoe jij je hiertoe kon verlagen, maar na het lezen van jouw laatste postje heb ik een mogelijke verklaring. Je schrijft dat je het als cachebouwer leuk vindt om Favo's te krijgen. De meeste Favo's vergaar je niet als maker van kwaliteitscaches, maar als plaatser van bermprullen langs de snelweg. Is de fietspomp vooral bedoeld om met veel Favo's jouw ego op te blazen?

Favo's zetten het spelverval in een hogere versnelling. In postje #24 legt Diederikus haarfijn uit waarom het systeem een kreupel en contraproductief instrument is geworden. Dat geldt overigens ook voor de Geo d'Or, die model stond voor de Favo. De Geo d'Or was oorspronkelijk bedoeld als een onderscheiding, een keurmerk voor kwaliteit, om de caches te onderscheiden van de kokers, die aan hun onstuitbare opmars waren begonnen. Aanvankelijk had de Geo d'Or het beoogde effect, maar dat was slechts van korte duur. De onderscheiding degradeerde naarmate de strooi- en raapcultuur om zich heen greep. Een geocacher kende een Geo d'Or toe omdat hij na een prachtige boswandeling een zorgvuldig verstopte kist vol ruilspullen had aangetroffen. De puntenjager/kokerraper liet met een Geo d'Or zijn waardering blijken voor het feit dat hij tijdens een regenbui in de berm naast de boom kon parkeren en zonder uit te stappen door het open raam de koker uit de stam kon trekken. Zowel de caches als de kokers kregen op het laatst Geo d'Ors en daarmee verloor de onderscheiding zijn functie als keurmerk voor kwaliteit. Voor de Favo geldt hetzelfde. Niet de met zorg gemaakte en in natuurgebieden geplaatste authentieke geocaches hebben de meeste Favo's; bovenaan staat het snelle simpele kokerwerk op verkeersknooppunten een andere gemakkelijk bereikbare locaties. In postje #15 schrijft Bloodwoosj dat hij geen Favo's uitdeelt omdat die alleen aangeven DAT iemand de cache is bevallen, maar niet HOE of WAAROM. Een kokerraper heeft totaal andere verwachtingen van het spel dan een geocacher en een groot aantal Favo's kan voor een geocacher zowel duiden op een creatie die hem aanspreekt als op een bermprul dat hij verafschuwt. Alleen de logjes geven uitsluitsel. Het ideale waarderingssysteem beoordeelt een cache op onderdelen. Bij het meest verfijnde en geavanceerde systeem dat ik ken kun je rapportcijfers geven aan de cachebeschrijving, de route/wandeling en de container. Het cijfer bij de cache is het gemiddelde, maar je kunt wel selecteren op onderdelen en zo de caches uitzoeken die zich onderscheiden door een mooie wandeling en/of een origineel uitgevoerde en rijk gevulde container.