Vlindertje

Dat zijn er 3, die samen de Bedevaart Trilogie vormen. Geen serie, maar een begrip in geoland, een INSTITUUT. Steeds weer verrassend, vernieuwend, grensverleggend, toonaangevend. Een benchmark, niet alleen voor Nederland, maar voor de hele wereld. Jouw prutskoker biedt geen ruimte aan de spiegels die bij de kraaltjes horen. En door het log'boek' zou ik mij als geocacher flink genaaid voelen. Wil je de grenzen opzoeken, doe dat dan aan de andere kant van de schaal. Zie de vorige alinea.

Ik ook.

Maar bij Astrid Hijgh mocht je niet zomaar genieten. Aan haar doos hing een prijskaartje.

Ben blij dat je het eindelijk snapt. En online loggen is geen grondregel, maar een richtlijn op gc.com. Op je overige opmerkingen ga ik niet in, want die zijn puur bij elkaar gezocht om mijn geloofwaardigheid aan te tasten zodat je toch een beetje je gram kunt halen. Ga maar lekker zitten lachen. Dat doet ik ook als jij op je step weer kokertjes gaat rapen.

Het belangrijkste verschil van inzicht is dat een kokertje geen geocache is. Een geocache bevat ruilspullen en biedt gelegenheid tot 'trade' (handel). Er wordt gehandeld volgens de enige regel die het spel kent en wat is verhandeld wordt genoteerd in een logBOEK. In het volgende filmpje zie je hoe de bedenker van het spel geocaching de eerste geocache vult en uitlegt wat de bedoeling is. Let op de enige spelregel op het logboek, die je ook terugvindt als de eerste spelregel op geocaching.com. Nu kun je allerlei argumenten aanvoeren waarom een kokertje toch een geocache is: David Ulmer is een fossiel zijn emmer is in feite ook een koker het spel is 'geëvolueerd' iedereen speelt het spel op zijn eigen manier ik geef niks om ruilspullen het gaat mij alleen om de wandeling dozen zijn afvalbakken een kokertje laat zich gemakkelijk verstoppen ik denk en doe lekker toch wat ik zelf wil ... maar dat neemt niet weg dat de 'pessimisten' het volste recht hebben om te beweren dat een kokertje niet voldoet als geocache en dat spelers, bij wie het niet om de geocache gaat, ook geen geocachers zijn. Wat tegenwoordig moet doorgaan voor geocachen is ontstaan doordat personen, die geen benul hebben van de grondbeginselen en bedoeling van het spel, zich niet informeren maar elkaar massaal na-apen. Wie paaseieren raapt voor puntjes speelt een heel ander spel en dat een paasei is gepubliceerd bij geocaching.com maakt het nog geen geocache.

Als er in het buitenland meer bagger ligt, dan kan dat maar één ding betekenen: Nederlanders begrijpen over het algemeen beter wat geocaching inhoudt. Zou dat iets te maken kunnen hebben met de voorlichting op dit forum?

Barny, je snapt het gewoon niet. Als je voor of na het rapen van de koker lekker hebt gegeten, een fijne fietstocht hebt gemaakt, een mooie vrouw hebt ontmoet en een boeiende film hebt gezien, dan heb je toch leuke ervaringen opgedaan? Een cache is een goede cache als je hebt genoten!

Rood, geel (dus niet groen) en blauw is achterhaald. De primaire kleuren zijn magenta, cyaan en geel. Ik kan het weten als (o.a.) tekenleraar. Wanneer je de primaire kleuren op de juiste wijze mengt, dan krijg je zwart. De rest van jouw post wil ik nog een paar keer lezen om te begrijpen wat je wilt zeggen. Onze perceptie is trichromatisch en er bestaan verschillende kleurmodellen: Rood GROEN Blauw (RGB) en Cyaan Magenta Geel (CMY). Kleurmenging is additief of subtractief. Bij additieve kleurmenging geldt het RGB-model, bij subtractieve menging CMY. Een tekenleraar zou dit moeten weten. En hoe 'achterhaald' het RGB-model is kun je zien als jij jouw computerscherm met een vergrootglas bekijkt. De pixels hebben een Rode, GROENE en Blauwe component. Ben benieuwd of je de rest van mijn post wel begrijpt.

Alles wat we doen of laten is terug te voeren tot 3 fundamentele drijfveren of basisbehoeften: Voeding, Verdediging en Voortplanting, de 3 V's. De 3 V's zijn als de 3 primaire kleuren, Rood, Groen en Blauw. Door R, G en B in bepaalde combinaties en hoeveelheden te mengen krijg je elke kleur van het spectrum. Door de 3 V's in bepaalde combinaties en hoeveelheden te mengen, ontstaat het spectrum van emoties. De mix (emotie) van het moment wordt grotendeels bepaald door omgevingsfactoren, de (levens)omstandigheden. Omdat we tegenwoordig de omgevingsfactoren en levensomstandigheden controleren, en overleven weinig moeite (energie) kost, gebruiken we het surplus aan tijd en energie om onszelf te trainen in overlevingsscenario's; om ons zowel bewust als reflexmatig voor te bereiden op minder gunstige levensomstandigheden en bedreigingen. Dat doen we spelenderwijs, waarbij we onszelf uitdagingen stellen. Geocaching is een spel waarmee we veel overlevingsscenario's simultaan trainen: jagen/verzamelen (Voeding), oriënteren - wie zijn omgeving kent heeft een strategisch voordeel (Verdediging), competitie - opvallen als potentiële sexpartner (Voortplanting). De complexiteit van de overlevingsscenario's, en daarmee de spelbeleving, is afhankelijk van de capaciteiten van het meest effectieve overlevingsinstrument dat de evolutie tot dusver heeft voortgebracht: het menselijk brein.

Een hulplijntje heb ik nog nooit gebruikt, terwijl ik meer dan eens het spoor bijster ben geraakt, onlangs nog tijdens een prachtige multi in Zuid-Limburg. In zo'n geval bekijk ik de topokaart nog eens goed, probeer ik mij in de cachemaker te verplaatsen en lees ik de logjes van mijn voorgangers nog eens door. Vaak vind ik dan toch nog een aanwijzing die mij verder helpt. Lukt het echt niet, of ontbreekt de tijd (zonsondergang) om op een bankje of boomstronk met een bammetje en koude thee in alle rust te deduceren, dan stippel ik een mooie wandelroute terug naar de parkeerplaats uit. Thuis schrijf ik direct (terwijl de herinneringen aan details nog vers zijn) mijn verslagje om de cachemaker te bedanken voor zijn/haar bijdrage aan ons bijzondere spel en te informeren wat ik fout heb gedaan. Ik zoek de oorzaak van de mislukking in eerste instantie bij mezelf, omdat mijn voorgangers de cache meestal wel hebben gevonden. Net zelden heb ik dezelfde avond nog duidelijkheid en ga ik de volgende dag terug om de tocht te voltooien. Een enkele keer ben ik dan gekleed in een schaamlapje, maar ook wel eens gewapend met gereedschap en materialen om een verdwenen tussenpunt te herstellen. Soms tref ik dan, volgens afspraak of 'toevallig', de cache-eigenaar en eindigt de tocht op een terras, in een restaurantje of bij de cachemaker thuis. Succes, teleurstelling, het hoort allemaal bij het spel, net als de voldoening die ik voel als het is gelukt om van een teleurstelling alsnog een succes te maken. En die voldoening is groter naarmate ik er zelf meer moeite voor heb gedaan. Maar echte teleurstelling ervaar ik zelden. Hoe kan ik teleurgesteld zijn na een dag wandelen, navigeren, ontdekken, bewonderen en verwonderen in de natuur?

Als je het op het forum betrekt bestaat de stront uit bijdragen van personen die zonder kennis van zaken blaten dat anderen onwaarheden vertellen.

Maar aangeven op welk moment dit draadje ontspoort kun je niet. Gewoon weer een vooroordeel van iemand die niet kan discussiëren en door het ontbreken van steekhoudende argumenten een stok zoekt om de hond te slaan. En vanaf nu mag de trol zijn eigen voedsel zoeken. Of voor de zoveelste keer het forum stampvoetend verlaten.

Hoe komt het toch dat mijn mening wordt gezien als een poging om de enige waarheid te deponeren en mensen te bekeren of iets door hun strot te duwen terwijl meningen van anderen gewoon voor kennisgeving worden aangenomen? Is het de directe wijze van formuleren? Ook ik heb moeten leren wat geocaching inhoudt. En tussen wat ik 8 JAAR geleden heb verkondigd en inmiddels heb genuanceerd heb ik heel wat geleerd. Suggereren dat ik mijn mening elke week bijstel naar gelang het mij uitkomt is een erg zielige poging om mijn geloofwaardigheid aan te tasten.

Vlindertje, ik snap het even niet meer. Ik citeer een stukje uit je log waar in het draadje over de mooie logs naar wordt verwezen: Nee, bij geocaching gaat het om de LOCATIE en de tocht er naar toe! Het doosje beschermt slechts het logboek waarmee je kunt aantonen dat je de locatie hebt bezocht. Met de ban op virtuele caches verloochent Groundspeak - the language of location – niet alleen haar uitgangspunten maar ook de uitspraak waarmee David Ulmer, de bedenker van geocaching, de essentie van onze hobby weergeeft: “Location is everything!” Volgens mij spreek je jezelf een beetje tegen......... Dat heet voortschrijdend inzicht. Komt vaker voor en is bijvoorbeeld de reden dat pasgetrouwde stellen geen rode kolen telen of ooievaars lokken.

Ik heb een trofeeënkast vol originele en soms waardevolle spullen uit de beginjaren, waar stuk voor stuk prachtige herinneringen aan kleven. Daarmee ben ik dus de nostalgist die het ruilsysteem niet alleen leuk, maar zelfs een essentieel onderdeel van het spel vindt. En ik blijf vieze en vochtige bakken schoonmaken en aanvullen. Ook dat hoort bij de geocaching-etiquette.

2005, Het jaar waarin jij begon met cachen, was het jaar waarin geocachers beseften dat het verval van hun hobby onomkeer was. Voortuinen en hondenpoepparkjes werden toegevoegd aan het speelveld. Toen werd duidelijk dat kokerkneuzen en puntenjagers het spel hadden gekaapt en werden de door jou aangehaalde initiatieven ontplooid in een poging de teloorgang te vertragen. Dat was overigens lang na de Gouden Jaren 2001 - 2003, die ik beschouw als de 'Ouwe Stompen' tijd. Dit forum heeft door georganiseerde pogingen om het kapot te maken moeilijke jaren gekend, maar is na het bannen van enkele querulanten opgeleefd en nu populairder dan ooit. De discussies over kwaliteit en het wezen van geocaching duren voort, en dat blijft hopelijk zo. Ze zorgen ervoor dat het kokervolk, dat puur voor de aantallen gaat, een spiegel met een weinig flatterend beeld wordt voorgehouden. Helemaal verdwenen zijn de puntenpakkers overigens niet, al zijn ze nooit lang actief omdat ze snel op hun spel zijn uitgekeken. Blader één jaar terug op het forum, kijk wie toen hoog van de toren bliezen met hun scores, trails en series. De meesten zijn verdwenen. Hun loglijsten spreken boekdelen: enkele maanden fanatiek rapen en daarna afknappen op het onbenul. In hun laatste bijdrage aan het forum bieden ze hun GPSr te koop aan. En zo gaat het al sinds 2005. Het mooie is dat de hele geschiedenis van geocaching in Nederland op dit forum terug te vinden is, inclusief hetgeen jij en ik hier aankaarten. Eentonig is het forum beslist niet. Er lopen diverse interessante draadjes, met soms felle discussies, maar ook met humor en beschouwingen van enkele voortreffelijke schrijvers en filosofen. Een vreemd spel, dat vreemde mensen aantrekt, maar juist daarom enorm boeiend.

Niet vergeten, die goodies. Net als Team Tammo altijd een goed gevulde rugzak meenemen. Ruilen (trade) is datgene wat geocaching onderscheidt van andere GPS-spelletjes. Daarom is een container die geen ruimte biedt aan ruilspulletjes ook geen geocache. En dat verklaart tevens de aversie jegens filmkokertjes, waar Team Tammo het over heeft.

Een reden te meer om je als geocacher te houden aan de enige regel die het spel kent en te zorgen dat de volgende vinder wel een cache met een leuke inhoud aantreft.

Sommigen hebben dat gevoel bij vrouwen..... Als je het mij vraagt, verkies ik dat laatste.... :-) Waarom kiezen?

Ik wil mij elke cache die ik ooit heb gedaan kunnen herinneren. En dat kan ik ook. Niet omdat ik zo'n goed geheugen heb, maar omdat ik caches uitzoek waarvan de logjes duidelijk maken dat de eigenaar zijn uiterste best heeft gedaan om zijn spelgenoten een onvergetelijke belevenis te bieden. Een avontuur blijft je bij. En elke cache behoort een avontuur te zijn.

We waren het voor aanvang van het topic niet met elkaar eens en zullen het na het wegzinken van dit draadje evenmin met elkaar eens zijn. Dat blijkt dan weer in het volgende draadje. En zo zal het blijven zolang dit populaire forum bestaat. Gelukkig maar, anders was het hier een dooie boel. Dat heb je zelf al herhaaldelijk opgemerkt. Discussies brengen leven in de brouwerij, maar helaas kan niet iedereen discussiëren. Bij gebrek aan steekhoudende argumenten kiezen sommige forumleden al snel voor de persoonlijke aanval. Dan is iemand ineens een ayatollah die in een verrot gedeelte van het land woont. Maak er maar een lachertje van, dan hoef je de persoon en zijn opvattingen niet serieus te nemen. Of bestempel iemand als irritant en vink hem weg zodat je zijn ongemakkelijke meningen kunt negeren. Door je kop in het zand steken en te lezen wat je wilt lezen hou je alleen jezelf voor de gek. Dat doe je ook als je beweert dat niemand zijn of haar standpunt heeft gewijzigd. Diverse personen verklaren in dit draadje nadrukkelijk dat zij door dit forum anders over geocaching zijn gaan denken. Dat zij hun strooigoed opruimen of vervangen door geocaches; dat zij voortaan alleen nog multi's gaan lopen en kwaliteit verkiezen boven vluchtige kwantiteit. Het mooiste voorbeeld is dat van een geacht forumlid met wie ik voor en achter de schermen felle discussie heb gevoerd en die mij achtereenvolgens heeft neergezet als Don Quichot, 'roepende in de woestijn' en Signor Isolé. Geacht forumlid heeft nu dezelfde caches op zijn menu staan als ik omdat hij voortaan exact dezelfde selectiecriteria hanteert. Heb ik daarmee de discussie gewonnen? Welnee, althans zo zie ik het niet en mijn 'opponent' zeker niet. De restauranthouder heeft op grond van informatie, die in de loop der tijd door diverse forumleden is aangereikt, ontdekt wat geocaching is en wat hij leuk en interessant vindt aan het spel. Je zult hem niet vaak meer aantreffen langs een willekeurige sloot met een micro in zijn hand. Ik blijf voor hem gewoon dezelfde irritante querulant, maar hij heeft wel bewust en duidelijk een ander pad genomen. En daarom is het belangrijk nieuwkomers te blijven informeren over geocaching en niet doodleuk te vertellen dat je een fijne fietstocht hebt gemaakt en 50 geocaches hebt gevonden als je een middag kokers hebt geraapt. Die fijne fietstocht is je van harte gegund, maar je hebt niet aan geocachen gedaan. En door dat toch te blijven roepen geef je nieuwkomers en mensen in je omgeving een verkeerd beeld van het spel. Die vinden een GPS-fietstocht waarmee je punten kunt verdienen ook wel leuk en willen eveneens zo'n route met 'waypoints' uitzetten. Eindelijk een aanleiding om het medicijnkastje eens op te schonen. De potjes worden nog dezelfde dag aangemeld als geocaches en vervolgens moet een ervaren geocacher, die al wekenlang bezig is met het maken van een multi, zijn plannen herzien omdat iemand, die gisteren nog nooit van geocaching had gehoord en geen flauw benul heeft van wat het spel inhoudt, de omgeving vol heeft gestrooid met bermprullen. Niet persoonlijk bedoeld: wil je geocachen, plaats en zoek dan geocaches. Gaat het je niet om geocaches maar om puntjes, puzzels of gewoon plezierig buitenzijn, bezoek dan sites die op jouw voorkeuren zijn ingesteld en leg geen beslag op de faciliteiten en reserves (ruimte) van geocachers.

Start een draadje waarin je bevestiging vraagt van je eigen opvattingen. Ga niet in discussie, maar zet forumleden met ongemakkelijke afwijkende meningen 'in de negeer'. Ventileer je frustraties in een conclusie die kant nog wal raakt en trap tegelijk een paar open deuren in. Ga daarna slapen en droom over modderfiguren. Een leuk en interessant draadje, waarin opvallend veel forumleden ten aanzien van het onderwerp blijk geven van een verrassend voortschrijdend inzicht en anderen zich weer eens goed laten kennen.

CloudCaching. De verbeelding aan de macht. Nu zeer binnenkort. Ook bij gc.com.

... neergelegd door een GEOCACHER.

De postjes #141 t/m #144 zijn mij uit het hart gegrepen en geven precies aan waar het bij geocaching om gaat. En dergelijke berichten kunnen niet vaak genoeg worden geplaatst, zodat nieuwkomers, die het grootste en belangrijkste forum bezoeken voor informatie, een beeld krijgen van het spel zoals het is bedoeld. Alleen zo kan worden voorkomen dat zij zich ontwikkelen tot kokerkneuzen, die na 3 maanden afhaken omdat ze volledig zijn afgeknapt op de leegheid en stompzinnigheid van de puntenjacht.