Vlindertje

Goed lezen, TT. Ik schrijf dat het niet zozeer gaat om je vaardigheden als wel om je intenties. En dat als reactie op jouw bewering dat je vooral voor jezelf onderweg bent en dat een logje er niet toe doet. Een logje doet er wel degelijk toe. Het vormt de helft van het spel, jouw tegenprestatie en een beloning voor degene die zich heeft ingezet om jou te laten genieten. Laat merken dat je hebt genoten. Iedereen kan een logje schrijven, maar lang niet iedereen heeft daar zin in en dan wordt het ontbreken van schrijfvaardigheid aangevoerd als slap excuus. Niemand verwacht een literair hoogstandje. Wel nemen, maar niet geven. Alleen voor jezelf bezig zijn en de inspanningen van anderen vanzelfsprekend vinden: de mentaliteit waarin de teloorgang van het geocachen besloten ligt.

Geocaching is een spel van geven en nemen. Een cache bedenken/plaatsen en een cache traceren/loggen zijn twee zijden van dezelfde geocoin. De cacheplaatser doet zijn uiterste best om de cachezoeker een bijzondere en onvergetelijke ervaring te bezorgen en de cachevinder spant zich in om die ervaring te beschrijven in een logje. Dat logje is de beloning voor de cacheplaatser en tevens een manier om het beleefde avontuur te delen met medespelers. Wie zich niet in het bovenstaande herkent kan beter niet verder lezen. Dat levert slechts ergernis op. Je bent in dat geval namelijk geen geocacher en de kans dat je het ooit zult worden is klein. Wil je het toch leren, bestudeer dan de vele meesterlijke geocaches die in het eerste decennium zijn gerealiseerd en gelogd. Zodra je het spel snapt, probeer dan iets toe te voegen, in de vorm van een avontuurlijke speurtocht en/of pakkende logjes die medespelers, die niet in de gelegenheid zijn een cache zelf te ervaren, jouw avontuur mee laten beleven. Of dat lukt is van minder belang. Het gaat niet zozeer om je vaardigheden als wel om je intenties. Of je nu schaakt, voetbalt of aan geocaching doet, zet je in met hart en ziel. Ben je daartoe niet bereid, zoek dan een andere sport of spel en hou jezelf en anderen niet voor de gek door maar wat aan te rommelen. Met dat laatste schiet niemand iets op. Een meesterlijke cache herken je aan de uitgebreide logjes. Wie veel heeft beleefd kan veel vertellen. In de herfst van 2008 liep ik de klassieker 'Het mysterie van de drie zusjes', een benchmarkcache, die staat voor wat geocaching behoort te zijn. Een meeslepend avontuur, dat mij inspireerde tot een uitgebreid logje, niet omdat ik de cache-eigenaar wilde kietelen, maar omdat ik de ervaring vast wilde leggen, herbeleven en delen met anderen. Dat is geheel in de geest van het spel en daarom voor mij als geocacher vanzelfsprekend. Niet lang daarna ontving ik van de cache-eigenaar per post een exemplaar van het gelijknamige boek, als blijk van waardering voor het mooiste logje tot dan toe. Natuurlijk liep ik de cache in de eerste plaats voor mezelf, en uiteraard heeft de cache-eigenaar de cache geplaatst om zijn vaardigheden te tonen en lovende logjes te oogsten, maar waar het spel met passie en overgave wordt gespeeld overlappen egocentrische motieven elkaar en ontstaat spontaan de oprechte wederwijdse waardering, die bij elke teamsport zoveel voldoening kan geven. Dat heeft niets met stroopsmeren te maken en alles met respect en bewondering voor geleverde prestaties en het besef dat geocaching een teamsport is die staat of valt met de inbreng en wisselwerking van cacheplaatsers en cachezoekers.

In deze simpele misvatting ligt de teloorgang van het geocachen besloten.

Ik mag toch hopen dat je nog niet achter loopt én dat dit idee nooit on line komt. Wordt al volop gedaan. De lijst telt vele series en er zijn sites die tooltjes voor batchloggen aanbieden. Ga er vanavond even voor zitten en je bent tegen middernacht duizenden puntjes rijker. Een leuke start van het weekend!

En, voor wie toch graag fantaseert over een wedstrijd en zichzelf voor de gek wil houden door het aantal 'found'-logjes te beschouwen als een score: hou jezelf nog een beetje meer voor de gek en mail naar puntenpakken@gmail.com. Je ontvangt per kerende post een lijst met ruim 2000 (veelal gearchiveerde) caches, die je, met toestemming van de eigenaar, zo vaak mag loggen als je wilt. Goed voor vele uren roffelen op de borst!

Kan hoor, maar als je waarde hecht aan je gevonden aantal en vaker favorites wilt toekennen dan is toch ideaal dat je caches meermaals kunt loggen? Op die manier kun jij jouw score opkrikken en tegelijk meer mensen blij maken met een favorite. Een win-win situatie die bijdraagt tot ieders spelplezier, dus waarom zou je dat niet doen?

Uiteraard kun je een cache maar één keer voor de eerste keer vinden, maar daarna nog zo vaak als je wilt. Mogelijk loop je een nieuwe route vanaf een andere parkeerplaats, in andere jaargetijden of in ander gezelschap en wil je nieuwe ervaringen delen in een nieuw 'found'-logje. Ook kan een cache zijn verplaatst. GC.com wil cachers niet nodeloos frustreren door meermaals loggen te verhinderen.

Ik heb wel een vraag. Waarom vind je dat raar?

Gewoon ... doen. Heb ik al tientallen keren gedaan, de eerste keer in 2002, zie http://forum.geocaching.nl/index.php?showtopic=105. Laat de cache maar liggen en archiveer 'm als er problemen mee zijn.

Zo werkt het inderdaad. Dat het niks met kwaliteit (of zelfs maar met geocachen) te maken heeft is wel duidelijk. Texel is het Munzee-paradijs bij uitstek.

Triest ... Geen enkele geocache in de Nederlandse top 10.

Bedankt voor de link. Lang geleden dat ik deze prachtige site heb bezocht en hij is weer sterk verbeterd. Altijd goed voor een verfrissende kijk op het fenomeen geocaching.

Daar kun je op wachten. Het meest wrange is nog dat geocachers geen afbreuk doen aan de reputatie van het spel, maar wel het slachtoffer zijn.

Luxemburg. Morgen op de kop af 11 jaar geleden heb ik daar de eerste geocache geplaatst: http://www.geocaching.com/seek/cache_details.aspx?guid=cc7869ca-3507-4f8f-b14c-3ab1dc1ff323 ... en tegenwoordig is de omgeving van Echternach/Berdorf een cacheparadijs met overweldigend natuurschoon. In de diepe schaduwrijke kloven en vele grotten is het goed toeven voor roodharigen.

Heel goed. Maar als we het hebben over een soort checklist voor keurmeesters bij het toekennen van een eventueel keurmerk, zijn de punten 3 en 5 dan van toepassing? Of kan een cache het keurmerk verliezen als blijkt dat een CO geen onderhoud uitvoert?

Interessant. Kun je voorbeelden geven van dergelijke bindende regels (criteria voor kwaliteit?) of wellicht een aanzet geven voor een (check)lijstje dat anderen aan kunnen vullen? Horen door Antartica aangevoerde criteria als 'toestemming' en 'risicovolle locatie' ook op dat lijstje? 1. Toestemming 2. Locatie 3. .....

Een CO wordt beloond met een mooi logje. Geo d'Ors en Favorites waren/zijn van oorsprong bedoeld als waarborgsystemen voor kwaliteit. Probleem is dat kwaliteit voor iedereen iets anders betekent. Voor een geocacher is kwaliteit een interessante/uitdagende oriëntatietocht in de natuur. Voor een veelraper is een vinextrail favoriet. Ik kan mij vergissen, maar volgens mij verstaan jij en ik hetzelfde onder kwaliteit. Hoe kan jouw keurmerk (soort logo) ons helpen het kaf van het koren te scheiden?

Jammer, Sivota. Jij bent de laatste van wie ik een persoonlijke aanval op basis van vooroordelen en onterechte verwijten had verwacht.

Zal hij nog steeds genoegdoening uit zijn potje halen als het merendeel van de loggers te kennen geeft de cache maar niks te vinden? Zover zal het echter niet komen, want voor het merendeel van de 'cachers' gaat het allang niet meer om de cache of de locatie.

Bekende reactie. "Kan in mijn eentje niets doen om het te veranderen". De betreffende CO beschouwt jou als een kritische zeurpiet, een uitzondering op 100 'positieve' TFTC-logjes. Krijgt hij echter meer negatieve opmerkingen, dan gaat hij achter zijn oren krabben. Dat maakt de kwaliteit van caches en de reputatie van het spel een zaak van ons ALLEMAAL.

Wat kan Groundspeak anders doen dan voorlichting geven? Controleren op toestemming is ondoenlijk. Groundspeak stelt terecht dat plaatsers verantwoordelijk zijn. Sterker nog, de hele Nederlandse geogemeenschap is verantwoordelijk. Er is echter nauwelijks sprake van sociale controle. Alles kan en mag. Niemand die een logje plaatst in de trant van "Wat is er zo interessant aan deze locatie?" of "Besef dat de cache hier tot misverstanden en opschudding kan leiden!" Niets van dat alles. Uitsluitend onnozele krabbels van puntenpakkers. "Leuk bedacht. TFTC", "Snelle oppikker. TFTC", "Leuke cache. TFTC", "Mooi plekje. TFTC". Treurigheid troef. Alles is geocaching, tot geocaching niets meer is.

Dat is wel erg voorzichtig uitgedrukt. Groundspeak is zich terdege bewust van het feit dat 80% van hun database is gevuld met wat zij 'litter' (zwerfvuil) noemen. Jarenlang vonden ze dat prima, ook mensen die DENKEN aan geocaching te doen kopen immers in de webshop, maar inmiddels is het stadium waarin de wal het schip keert bereikt. Komend najaar start Groundspeak met een voorlichtingscampagne, die ondermeer bestaat uit filmpjes waarin wordt uitgelegd wat geocaching inhoudt. Waarom nu opeens aandacht voor kwaliteit? Groundspeak dreigt slachtoffer te worden van het eigen succes. Het management ligt daar tegenwoordig wakker van en met 3 hele goede redenen. 1. Tegenover de sterke groei van het aantal 'geocachers' staat ook een enorm verloop. Dat verloop neemt verder toe naarmate de kwaliteit van 'geocaches' daalt. Hoe simpeler het spel, hoe sneller mensen er op uitgekeken raken. Niets zo geestdodend als door een woonwijk rijden om bloempotten om te keren op zoek naar kokertjes. Duurde de gemiddelde geocaching 'carrière' in 2010 nog 1 jaar, vandaag de dag is dat nog amper 3 maanden en dat is te kort om een band op te bouwen met het spel en met geocaching.com. Ondanks de groei van het aantal cachers is de verkoop van sommige artikelen die de band met gc.com benadrukken, zoals stickers, badges en petjes met logo voor het eerst in het bestaan van de webshop licht gedaald. Van andere artikelen, om in caches te stoppen, is de verkoop teruggelopen. Kokertjes en pillenpotjes bieden geen plaats aan TB's en waterbestendige logboekjes. 2. De meeste authentieke geocachers, vaak trouwe klanten van de webshop, zijn inmiddels afgehaakt. Zij herkennen zich niet langer in de neurotische strooi- en raapcultuur, die het gevolg is van de puntenjacht. Velen schamen zich voor hun hobby, die ook steeds minder te bieden heeft. Probeer nog maar eens een echte geocache te vinden in de massa strooigoed die dagelijks online komt. 3. Incidenten, zoals het voorval dat onderwerp is van dit draadje, komen steeds vaker voor. Wij doen lacherig over een afgesloten woonwijk of snelweg, maar in Amerika kan zoiets het einde van Groundspeak betekenen. Een bedrijf, dat schade lijdt omdat het tijdelijk onbereikbaar is, kan Groundspeak aansprakelijk stellen en compensatie eisen. Nabestaanden van een patiënt, die overlijdt omdat een ambulance vertraging oploopt, kunnen en zullen Groundspeak ten gronde richten. In de beginjaren viel er bij Groundspeak weinig te halen, maar tegenwoordig heeft het bedrijf miljoenen op de bank en dat maakt Groundspeak interessant voor gespecialiseerde advocaten, die slachtoffers benaderen met voorstellen waarop niemand 'nee' kan zeggen. Je kunt in disclaimers elke verantwoordelijkheid van de hand wijzen, uiteindelijk beslist de rechter. Drie zwaarwegende redenen voor Groundspeak om geocachers te gaan informeren over wat het spel inhoudt. En om met een voorlichtingscampagne duidelijk te maken wat een geocache is en dat geocaching niets te maken heeft met het strooien en rapen van kokertjes voor puntjes en/of aandacht vragen voor de brievenbus om de hoek.

Nee hoor, dat was geen geocache, maar een logbaar prul voor puntenjagers, die, net als de nepcachers die het hebben 'geplaatst', geen flauw benul hebben van waar het bij geocaching om gaat.

Klopt.

En? Weet je inmiddels wat het is? Het is in elk geval duidelijk wat het NIET is.