Logwedstrijd 'Neerlands Beste Logger 2000-2008'

[De Wijngemachtigde]

Op een van mijn eigen caches trof ik deze log aan:

 

Zo'n puzzel schreeuwt om aandacht. En ook nog eebs zo dichtbij! Af en toe eens even een blik op geworpen en wat rondgesnuffeld met termen als "niburu" en een plaatje die bij de beschrijving gevoegd was. Er kwamen wel vertrouwenwekkende stukjes tekst en figuurtjes tevoorschijn maar niets leidde tot een geschikt coordinaat.

In het weekend was er meer tijd en toen maar eens goed voor gaan zitten. Waar zouden die data allemaal op slaan? Geboortedata van kennissen van de maker, met sommige in het verschiet geprojecteerd? En waarom kreeg ik van diverse goedbedoelende webstekken toch steeds weer andere informatie. Ondanks de niet geringe leeftijd van de notatie - daar waren alle webstekken duidelijk over - bleek er weinig eensgezindheid!

Toen medeschatzoekers hun vondst meldden met een min of meer gelijkluidende constatering maar eens gevraagd welk Delphi zij getroffen hadden. Dat bleek een Gulden Schot en vrijwel direct daarna was de puzzel opgelost. Geen garantie overigens dat dit nu de juiste interpretatie volgens de Ouden is.

Naar de schat was een leuke fietstocht zodra de regen was opgehouden - wat zouden we tegenwoordig zonder een electronische regenvoorspeller! Op de lokatie aangekomen was het paadje ondanks de regen nog goed te vinden en de schat was spoedig gelokaliseerd.

Bedankt voor deze schat en de leuke puzzel.

 

Deze is leuk, maar inderdaad van 2009, dus doet niet mee aan deze wedstrijd.

[Kleine Zus]

Leuk deze wedstrijd, goed initiatief!

 

.... deel verwijderd ...

 

Het gaat om de cache: The Golden heart of Alaska . Een cache waarbij er sprake was van een samenwerking tussen een Nederlands team en een Alaska team, waardoor de cachebeschrijving en veel logs in het Engels waren.

 

Log bij Wilxlii Carotte, 19 mei 2005

 

[NL]

Zo’n beetje alles wat mis kan gaan bij het cachen, ging mis bij deze cache. Om te beginnen had ik mijn huiswerk niet goed gedaan. Dus kwam ik niet uit bij wp1 maar op een plek waar ik flink lang heb rondgestruind om een info-bord te vinden. Toen maar eens een hulplijntje naar 8BG die mij inzoverrre kon helpen, dat ie met een ander coord voor wp1 kwam. Erheen gereden en geen info-bord gezien. Toen de Car-rotte (let op het streepje) methode toegepast en wonder boven wonder het info-bord gevonden. De waarde van H proefondervindelijk hier vastgesteld en lopen maar. Alle bankjes geteld tussen wp2 en wp5. FOUT! Maar dat had ik toen niet door. Eindcoords uitgerekend en zoeken maar. Na een uurtje opgegeven en naar huis. Zonder cache found dus. Gemaild en gemaild en uiteindelijk achter al mijn fouten gekomen. Dus vandaag voor de 2e keer in de herkansing en alles liep nu op rolletjes. Dank Johny voor al je hulp. Uit de cache heb ik een kaart genomen om op te sturen. Voor de Alaskanen onder ons volgt nu de Engelse vertaling.

[EN]

A very easy cache that I found in no time. The only problem was on my way to the cache between wp3 and wp4. There I was attaqued by two very aggressive Klumpkes. A left one and a right one. I think Klumpkes are not known in Alaska therefore I explain what they are. As you know all farmers in the Netherlands walk on wooden shoes. We call that ‘klompen’. About 200 years ago a genetic mutation of the ‘klompen’ escaped from a farm and settled in the bushes. They multiplied and still live there. We Dutch don’t often talk about it, because we are a little ashamed. They are called Klumpkes and known to be very aggressive. The reason is in their genes. Farmers like to kick the cattle with their wooden shoes to get rid of frustrations of the daily life and in this way they keep peace with the farmers wives. So the Klumpkes are used to kick and because I am not a cow, I did not like the attack between wp3 and wp4. I fought back and at last threw the Klumpkes in the river where they will suffer a lot I hope.

 

 

Fantastisch! Hoe bedenkt ie het, erg gelachen!

 

Ik ben zelf ook regelmatig leuke logjes tegengekomen. Toen ik van deze wedstrijd hoorde moest ik gelijk aan 2 cachers denken: Biertjuh en Groete Griezel. Aangezien Biertjuh niet meedingt naar de prijzen, maar een superlange log van GG gekozen. Voor een cache waar Biertjuh overigens ook een prachtige log bijgezet heeft!

 

 

Grote Griezel couldn't find Taalvouten (Unknown Cache)

 

15-04-2008 Het eind van de middag

Taalvouten deel 1.

Tja, daar stont ik dan, overtuigdt dat ik de puzzel foutlooz had opgelost. Nou ja, ik...

 

Toen ik deze puzzel foor het eerst zag wist ik prezies wad me te doen stondt.

Afleveren bij de allergrootstuh Griezel, prezies, mein aude fader. Duh man die het rekord op zijn naam heefd ztaan foor het jarenlang fautloos de meesdt moejlijke stukken schrijven voor zijn werk voor de Raat van Statuh.

 

Met een greins overhandichde ik hem het vraaie stukje prosa, bij de eerste aanblik sag ik hem al wit wegtrekkun, de roode pen werd uit de borstzak gehaalt en onder het mompelen van een aantal krachttermun die ik hier niet sal herhalen bugon hij driftig te zchrappen.

 

Mijn koffie was noch niet afgekoelt of ik kreeg de korrektie alweer overhandigt met duh woorden, "dat deed me denken aan het stuk dat mein kollegaa Karel ooit schreef in 1952, dat heeft hem zeker 3 jaar gratificaties gekosd..."

 

Mooi, dat zal wel znor dacht ik bij mezelf. Fandaag dus maar "efen" op pad om deze znel te gaan graaiun voor het naar huis fietzen. Dat eventjes viel dus viez tegun.

 

Het fraaie ztukje natuur was guvult met een hele hoop kindurun die fooral rondliepen op de plek waar ik wilde gaan soeken. Er waz iets van een zpeurtocht gaande bugreep ik uit hun woordun. Met av en toe een schigtiche blik om muh heen lukte het tog de plek grondig av te soeken, nietz, helemaal nietz!

 

Sou het ondencbare kunnen ? Sou mein fader dan toch een voutje hebben gemaakd ? Beina ondenkbaar, maar ja, duh cachelegger heeft altijd geleik.

 

Fertwijveld zakte ik neer op het bankjuh, wat nu gedaan ? Omdad ik niet eens durfde te tweifelen aan duh uitkomsd hat ik natuurleik zelluf nietz voorberijd, ik beslood duh meegenomen beschrijfing maar eens te bestuderen. Hmm, er ztaat ietz over onnodug tuh lang soeken op één plek, dad klopt, dad heb ik sojuist heel lang gudaan. Tot mijn freugde ontdektte ik het televoonummer van de meester zelf. Sal ik wel of sal ik niet ?

 

Uiteraart heb ik gubelt, uiteraart bleek dat ik op de ferkeerde plek stont, uiteraart had ik weer eenz nied goed gulezen... Uiteraart kreeg ik duh nodiguh zteun om mein tochd te ferfolgen.

 

Na een korte herburekening naderde ik een veelbelofunde plek waar sojuist de kinduren waren neergezegen voor een soort van efaluati so te sien, er wert al limonaduh uitgedeeltd. Na een minuutje of 10 beslood ik dat onguzien loggun er fandaag niet in zad en koos ik dus maar het hasepat.

 

Ik zal fan de week nog maar eens een besoekje aan die redigeur in de vamilie gaan brengen, dan mach hei me eens haarvijn gaan uitleggun waarom hei me letterlijk de bosjez heeft ingestuurt...

 

De folgende keer dat ik hier kom, neem ik hem foor ztraf mee, ik sal niet rustun foordat ik een voto kan plaatsen van hem met de kesj in zijn cnuisten! Wort vervolgt!

 

Grote Griezel

 

Netherlands Tuesday, April 29, 2008

Grote Griezel found Taalvouten (Unknown Cache)

 

29-04-2008 14:30

Taalvouten deel 2.

Fandaach voor de tweeduh keer een poging gewaagd om de kache te vinden. Na hed mislukken fan de eerste keer ben ik eerst maar eens een besoekje gaan brengen aan de veroorsaker van al dat onheils, juist, mijn aude fader.

Duh man die al gruwt als je een "ordinair" woort als 'achteraf' gebruikt terwijl juh bijvoorbeeld een verhefener woord als 'nadien' so uit de woordenruif kunt plukken.

 

Na een pittug gesprekje:

"En tog heb ik gelijk"

"Nee Pa, duh cachelegger heeft altijt gelijk"

"Oh ja, wie iz die Carrotte dan helemaal wel, bofendien, Carotte is ook nog vout gespeld ook"

"Pa", rustig nou, wuh hebben het hier wel over de Maestro van het Nederlandse Geokachen"

"Mompel, mompel, misschien kan ie dan wel goed cachen, maar schrijfen, ho maar"

enzovoorts, enzovoorts

 

Uiteraart werd het allemaal in de minne geschikt, wuh besloten zelfs om als het wat beter weer sou worden zamen nog een keer langs tuh gaan bij de cache, dan kon ie zelf ook eens zien wad het nu allemaal inhoud. Dad wordt dan tzt. wel in deel 3 door mij beschreven.

 

De tweede poging duz, ditmaal in het goede gezelschap van medecacher en kollega HarmenGerke. De coördinaten waren inmiddels bekent en dus konden wuh recht op de stash aflopen.

 

Met een wel zeer drijgende lugt boven onze hoovden deden we dat dan ook maar. Behalve een onduideleik figuur die met twee grote boodschappentazzen op een fiets rondjes in het park reedt was er bijna niemand te zien.

 

Snel graajen dus, en ja hoor, direkt in de brandnetelz. Die had ik inderdaad al weer un tijdje niet gezien. Met een jeukende hand trok ik de kist alsnog tevoorschein.

 

Deze bleek tjokvol met wat aardige werkjes te zitten. Helaaz paste de 6-delige serie "Champions kweken op Paaseiland" die ik had meegemomen om te ruilen er niet meer bei, dan maar thuis alznog door de shredder halen.

 

Terwijl ik de kizt aan het terug leggen was begon het ook nog te regunen, wat zeg ik, tuh hozen! Mijn jas had ik natuurlijk in de auto laten liggen dus dat werd een snelle sprint teruch.

Drijvnat en met jeukende handen van de brandnetels arriveerden we wederom op de parkeerplaats.

 

Ik kom hier nog een derde keer teruch met wat beter weer en met die redigeur van de familie, kan ie proberen een foutlooz stukje in het logboek te gaan schrijven.

 

Al met al duurde het welizwaar evun, maar toch was dit zeker weer een bijzonder leuke om gedaan tu hebbe.

 

Dank voor deze en uiteraart ook voor duh ondersteuning in het veld bij deel 1.

 

Grote Griezel

 

Netherlands Monday, May 26, 2008

Grote Griezel posted a note for Taalvouten (Unknown Cache)

 

26-05-2008 21:50

Taalvouten deel 3.

Belofte maakt schuld. In deel 1 en deel 2 van mijn logs had ik mezelf voorgenomen om hier nog eens terug te komen met de allergrootste Griezel en tekstredigeur van de familie, mijn aloude vader dus.

 

Vanavond was het dan zover, een dergelijke afstand heen en weer fietsen vanuit Voorburg is voor iemand van zijn leeftijd (86) inmiddels wel iets te hoog gegrepen, dus had ik ook nog een andere Griezel met auto meegenomen, mijn broer, de lange afstandwandelaar en de Como meer cache lichter (zie de log aldaar).

 

Na wat assistentie bij het vertaalwerk van de oude heer bij de recente "Ulbe" cache, kon de naam Carrotte geen kwaad meer bij hem doen, sterker nog, termen als "uit het goede hout gesneden" en dergelijke werden onderweg volop gebezigd.

 

De auto werd op de inmiddels zeer bekende parkeerplaats gestald en we konden op weg. Het begon al een beetje donker te worden en de lucht zag er dreigend uit, maar we hielden het gelukkig droog.

De GPS gaf ik uit handen en ik liep er maar eens op m'n gemakje achteraan, relaxed cachen dus voor mij.

 

Onderweg zijn we helemaal niemand tegengekomen, een oase van rust, heerlijk wandelen dus.

Ondanks zijn vergevorderde leeftijd wist de oude heer er toch nog een behoorlijk straf tempo op na te houden en voor we het wisten waren we op de cachelocatie gearriveerd.

 

Dankzij de hint was de plek wel duidelijk en binnen no-time had mijn broer de cache dan ook te pakken. Uiteraard nauwlettend in de gaten gehouden door mijn vader, die vond het allemaal reuze interessant.

 

De inhoud werd door hem minitieus geinspecteerd alsmede uiteraard het logboek. Helaas konden we niet al te lang blijven want het begon inmiddels al aardig donker te worden.

Snel de zaak weer netjes terug gelegd en op ons gemakje weer terug naar de auto gelopen.

 

Expeditie geslaagd en mijn vader vond het allemaal prachtig, die gaat vast en zeker nog wel een keertje met ons mee denk ik zo.

 

Op de terugweg vroeg ik me nog af of er wellicht nog statistieken bij worden gehouden over de oudste cachers van Nederland, ik denk dat mijn vader best wel aardig zou scoren in een dergelijk klassement. Misschien een leuk ideetje voor liefhebbers van cijfertjes...

 

Dank voor de leuke ervaring namens mijn vader en broer!

Ik heb een foto bijgevoegd van mijn vader met de cache in zijn knuisten.

 

groetjes van,

 

Grote Griezel

 

http://www.geocaching.com/seek/log.aspx?LU...a8-3112a438f595

http://www.geocaching.com/seek/log.aspx?LU...34-ceaef6c4370f

http://www.geocaching.com/seek/log.aspx?LU...b4-04664d7d9d64

 

http://img.geocaching.com/cache/log/b6b52a...a067d9540dd.jpg

15 mei 2009 bewerkt door Kleine Zus

[ZaNaBoZa]

Hieronder onze tweede inzending.

 

Drie..... Twee..... Een.... Start.....

 

Vanuit mijn ooghoeken zie ik een arm omlaag gaan. Snel zet ik me met mijn beide handen af en voorzichtig ga ik over de rand. Zou ik snel genoeg gereageerd hebben? Zou ik als eerste de finish bereiken? Tjonge, tjonge, wat gaat dat langzaam zeg. Maar al snel win ik aan snelheid en voordat ik het goed en wel besef suist de koude wind langs mijn oren. Figuurlijk wel te verstaan, want ik ben zo verstandig geweest om mijn muts tot ver over mijn oren naar beneden te trekken. Voorzichtig kijk ik naar links en zie dat ik gelijk op ga met mijn 'concurrent'. "Dat ga ik nooit redden!", flitst er door mijn hoofd. Maar voordat ik het goed en wel besef passeren we beiden op hetzelfde moment de finishlijn. Snel gooi ik mezelf op mijn zijkant, want mijn snelheid is dusdanig hoog dat ik anders nooit op tijd stil kom te staan. We besluiten om de race over te doen, want er moet tenslotte toch een winnaar uit de bus komen! Ik raap het touw op en begin aan de moeizame klim terug naar boven. Regelmatig uitglijdend kom ik op de top van de hoge berg aan. Op dat moment realiseer ik me dat ik die klim naar boven toch het minst leuke onderdeel vind van sleeën.

 

Het bovenstaande heeft zich ruim vijfentwintig jaar geleden regelmatig afgespeeld. Tenminste als er sneeuw lag, en ik was in Bakel. Toen deze cache online kwam wist ik ook meteen waar ik zou moeten zijn. Tot de dag dat deze online kwam wist ik ook niet dat die berg een barchaan was. En om heel eerlijk te zijn, veranderd het ook niets aan de heerlijke jeugdherinneren die ik aan deze berg / barchaan heb. Wel heel interessant om te weten hoe het allemaal is ontstaan, en toen ik vandaag bovenaan stond, zou ik willen dat er vandaag weer sneeuw lag zodat ik weer naar beneden kon suisen en door de sneeuw rollend onder aan de barchaan tot stilstand kwam.

 

Bedankt voor deze leerzame cache en voor het terug laten komen van deze, dierbare jeugdherinnering.

 

Log

[jeroenenaman]

Bij deze die van ons (team Jeroenenaman): log voor Bedevaartcache 1 Anton der Schijn (GCQYCY):

http://www.geocaching.com/seek/log.aspx?LU...5e-864b6e3e40cf

 

..................

........................

.........................

.........................

........................

.....................

Onze 100ste cache!!!

 

Eindelijk, na anderhalf jaar geleden te zijn geinfecteerd met het Geocaching-virus door NeoreJ! hoopten we dat we vandaag de eerste kleine mijlpaal konden bereiken: onze 100ste cache! Uiteraard realiseren wij ons dat deze ontwikkeling van 0-100 caches die is van babycacher naar peutercacher: onze luier mag bijna af . Wij vonden het dan ook wel gepast om bij deze mijlpaal ook een spirituele ontwikkeling te ondergaan. En hoe doe je dat beter dan via een bedevaart!

Samen met Team Pelley en Patrickspel planden we weken van tevoren dat dit weekend de bedevaart een feit zou zijn. En toen....was de Bedevaartcache tijdelijk disabled vanwege onderhoud . Snel een schietgebedje gedaan en dat hielp: een paar dagen later kwam dit avontuur weer online en onze tocht zou doorgang kunnen vinden!

Naarmate de dag des oordeels dichterbij kwam werd de weersvoorspelling ook steeds dreigender: het voorspelde zonnetje werd een regenbuitje en werden onweersbuien .

Maar gelovig als wij zijn deden we wederom een schietgebedje, ditmaal aan de Weergoden, maar die leek ditmaal te zijn misgeschoten: in de auto onderweg naar Anton der Schijn gutste de regen tegen de voorruit en vielen we bijna van ons geloof. Dat kwam weer terug toen we aankwamen op het coordinaat wat we bij elkaar gepuzzeld hadden: alleen een miezerig regentje met flinke wind was overgebleven van alle donder en bliksem en met het Vertrouwen op de weergoden dat het hierbij zou blijven konden wij onze bedevaart beginnen...

Lopend door een mooi bosrijk gebied leek alles op rolletjes te gaan, totdat we bij WP4 aankwamen. Bijna een eeuwigheid hebben we lopen zoeken naar de aanwijzing (ok, anderhalf uur dan). We gaven de hoop bijna op en omdat we daarmee ons Geloof en Vertrouwen loslieten begon het daarom ook flink te regenen...de wraak van de Weergoden. Dat kon er ook nog wel bij.

Gelukkig had Herwin een openbaring: alsof hij een openbaring kreeg van zaliger Anton der S. himself zag hij het licht en we prezen hem de hemel in: onze tocht kon eindelijk verdergaan! Het bleek namelijk dat een andere speurtocht in hetzelfde gebied ons zand in de ogen had gestrooid - geinspireerd door de duvel zelve. Maar Herwin had hem dus doorzien en de volgende punten waren sneller gevonden.

Met blauwe knietjes van het knielen kwamen we uiteindelijk aan bij WP11: wat een hoogtepunt van onze bedevaartstocht! We hadden alle beproevingen goed doorstaan en die volharding gaf ons het licht in de ogen en het inzicht van ons einddoel. Gelukkig hadden we van tevoren onze GPS-manual doorgespit en die aardse kennis kwam ons nu goed van pas.

Na vijf uren lopen, moe maar voldaan en gezegend door alle inzichten konden we de climax aanschouwen! We wisselden wat reizende relikwieen uit en gingen allen weer onze eigen weg.

Een geweldige tocht met mooi gemaakte waypoints. Hier zit echt veel werk achter, complimenten!

 

Groeten,

 

Team Jeroenenaman

 

In/Out: Coin/Coin

[Biertjuh]

Ik ben zelf ook regelmatig leuke logjes tegengekomen. Toen ik van deze wedstrijd hoorde moest ik gelijk aan 2 cachers denken: Biertjuh en Groete Griezel. Aangezien Biertjuh niet meedingt naar de prijzen, maar een superlange log van GG gekozen. Voor een cache waar Biertjuh overigens ook een prachtige log bijgezet heeft!

@ Kleine Zus

De cache Taalvouten is nooit door mij bezocht, de log die jij bedoeld is van Biertje.

Vandaar dat ik je een mail gestuurd heb en misschien wil je hier even op reageren.

Ruud (Biertjuh) en niet Ruud (Biertje)

Het is en blijft verwarrend

[De Jonge Onderzoekers]

Vond deze destijds wel aardig:

 

De Jonge Onderzoekers found El Peine de los Vientos (Traditional Cache)

 

Logged 10:25h

Well; this cache turned out to be a great adventure!

 

Having to leave San Sebastian at about 11 o’clock to catch my plain back home, I decided there was some time left to try to find El Peine de los Vientos. The receptionist at the hotel assured me it was going to be low tide, so no worries.

 

When arriving around 8:30u at the point were it becomes difficult I started to doubt a little about the low tide. This seemed to be impossible: the sea was quite deep, waves were pounding on the rocks, some of them spraying water meters high! So I decided to wait a little to see if circumstances would improve and made some pictures. Sorry to say I was too late to make a picture of some nuns, standing in their skirts on top of the blow holes, making an imitation of Marilyn Monroe. Almost, I still prefer the scene from ‘The Seven Year Itch’. Never knew they sell such enormous knickers!

 

Some time later I asked an older man (he looked as if he could know about tide time tables), when it would be low tide. The man could only speak Spanish (unlike me) so with the use of our hand and feet it became clear to me the water would be ‘baja’ at 11 o’clock. From the logs I had understood the walk would be possible 2 to 3 hours before low tide, so in my case between 8 en 9 o’clock. Had these people been wearing diving suits?

 

So I phoned my colleague who was still in the hotel, to ask if he could check the newspaper. This learned me the water was high at 8 and low at 2 o’clock. Mmmm; that explained a lot. So the walk could be done by the time I had to be driving back to the airport!

 

I climbed down the rocks to sea level to check out if I could go for it anyway. I found I had to make a decision: giving up or becoming wet. A moment of carelessness and a wave three times bigger than the others made this decision needless. Since I now already was very wet, I decided to have a go at 9:30.

 

The first bit seemed difficult, but there was a lot to come. Waiting for the bigger waves to stop, there were at least a couple of times my feet got wet again, with the last crossing proving to be the most difficult. So I arrived at the cache location shortly after 10; four hours before low tide! I wouldn’t advice anyone trying this, unless you are in desperate need of cooling down.

 

The container was not easily found; at half past ten I was about to give up, when my eyes caught the right location. The cache needs some maintenance; the contents of the container are a little wet.

 

Thanks ITerMaI for this lovely hidden cache!

 

Nothing in/out

 

http://www.geocaching.com/seek/log.aspx?LU...23-06396b35f169

[De Jonge Onderzoekers]

Deze was ook lachen ; nog meer nattigheid:

 

De Jonge Onderzoekers found Linecrosser (Multi-cache):

 

Gelogd 15:45u

 

Vandaag samen met team JOLS op pad, een bootje gehuurd in Drimmelen en er lekker op uit in de Biesbosch.

 

En inderdaad, zoals de vorige logger al beschreef, na wat spelevaren door Stroom- Zij- en Middelgaten kwamen wij via de Sloot van St. Jan muurvast te zitten op een zandbank. Onmiddellijk wierpen de dames zich op als vrijwilligers om het zaakje weer vlot te duwen. Dat ging boven verwachting goed, alleen verzuimden de dames weer aan boord te klimmen. Dat werd dus een stukkie zwemmen, jammer dat de watertemperatuur nog een beetje aan de lage kant was...

 

Na loggen van 'Gemaal Oostkil', gevolgd door een heerlijke lunch ergens in de buurt van wat damwanden, de vaart er weer in gezet, via wat dakpannen richting bruggetje. Waren we hier al eens niet eerder geweest? De tellerij was vlug achter de rug; dus op naar de cache!

 

Nadat deze zoetwaterschippers, als gevolg van de wind, met een fikse dreun tegen de bedoelde steiger aan waren gedreven, was de kist vlug gevonden. Er zaten inderdaad spinnetjes in, hoe is het mogelijk! We hebben de rubber afdichting en sluitrand wat proberen te reinigen, zodat dit hopelijk weer wat beter functioneert.

 

Daarna hebben we nog even zitten nagenieten op een strandje in de buurt. We hebben een geweldige dag beleefd, in een prachtige omgeving. Deze is wat ons betreft een absolute aanrader!

 

Uit: beertje, waterpistool

In: stickers, veger en blik(je), TB E.C. (Slowhand)

 

 

http://www.geocaching.com/seek/log.aspx?LU...8a-f4085ba61e7a

[The Scorpios]

60 inzendingen

 

dat is de oogst tot nu toe. 60 logjes of loggen, van literaire hoogstandjes tot de jeugdtaal net ontstegen. Leedvermaak en treurnis, ik kan het soms niet droog houden

 

We hebben op ons excel-werkblad nog ruimte voor meer hoor. Want wat is nou 60. We zitten klaar met sloten koffie en pennywafels om wakker te blijven, doosje lucifers om de ogen open te houden, stapels dozen tissues om de tranen van het lachen of huilen te stelpen. Dat voor duizenden caches en tienduizenden logs....

 

Misschien dat de prijzenpot kan prikkelen. Een tipje van de sluiter want alles ligt onder een grote deken in een grote kist, en ik zie een paar mooi coins, een mini-maglite, goodies en een..... nee toch zoiets moois! Wil je nog wat doneren voor de prijzenpot, dat kan ook nog! Mail ons dan op neerlandsbestelogger@gmail.com en we bespreken hoe en wat wanneer.

 

Nelleke

17 mei 2009 bewerkt door The Scorpios

[Jip en Janneke]

De log: http://www.geocaching.com/seek/log.aspx?LU...95-61d3f492d018

 

De cache: http://www.geocaching.com/seek/cache_detai...d0-c4039acdb0b3

 

Datum: 27 mei 2007

 

 

Jip en Janneke dachten een mooi en leuk natuurgebied te bewandelen. Alleen viel dat voor Janneke wat tegen, want er liepen wel hele enge koeien. Janneke was een beetje bang voor de koeien en Jip moest tussen de koeien en Janneke in lopen. Gelukkig hadden ze het coördinaat snel gevonden en konden ze snel naar de cache. Alleen nu moesten ze weer langs die koeien, daar was Janneke niet echt blij mee. Eenmaal voor bij die koeien waren ze als snel bij de cache. Voordat Jip kon zoeken had Janneke de cache al gevonden en was ze de koeien al snel vergeten.

#309

[topzoekertje]

Hierbij mijn logs: 2 keer bij een cache van Larstiaan

 

Voor XII op 30 juni 2008

 

Nou, deze cache was een poging van geheel cachend Ede om de Wageningense cachers knock-out te krijgen. En bijna was het gelukt.

Twee weken geleden besloten Ge-o-pal en Topzoekertje om de krachten te bundelen bij deze cache. We hadden elk al een behoorlijke zoektocht ondernomen in de krochten van internet om 8 langgeleden overleden figuren te traceren. Ze hadden zich super verstopt en waren niet van plan hun naam zomaar te verklappen. Ge-o-pal had er 6 gevonden en ik ook. 5 overlapten, zodat we er samen 7 hadden. Nummer 8 was nog onbekend, maar die zouden we wel tackelen in Ede. Ik had nog wel een hintje gekregen van GDA over de verdere aanpak van deze cache. Maar vergeet het maar, bij een 5-sterrencache heb je niets aan hintjes. Een korte google-zoek-actie leverde een eerste plek op in de buurt van Ede, maar Ge-o-pal had een betere mogelijkheid. Nadat we eerst allebei poolshoogte hadden genomen, hebben we onze aanpak bepaald. Vorige week zondag zijn we met het goede materiaal afgereisd en hebben we linksom en rechtsom gemeten, de vierkantstelling gecomplementeerd en alles in kaart gebracht. Dat leidde tot 8 mogelijke plekken. En zoals het een vijfsterrencache betaamd waren 6 van de 8 plekken mogelijk. Dus op de fiets en er langs. Gelukkig hadden we de logjes gelezen en de hints bestudeerd. Maar weer: niet doen bij een vijfsterrencache, je hebt er niets aan. De plek waar de cache ligt verwierpen we als eerste, omdat die naar ons idee niet in overeenstemming was met de logjes.

Het zal duidelijk zijn: we vonden niets. Dan maar een controlevraag aan de legger: hebben we goed gemeten. Daar krijgen we een wat cryptisch antwoord op, waaruit we concluderen dat we het niet slecht hebben gedaan, maar niet goed genoeg. Fout, we hadden wel anders gemeten dan bedoeld, maar onze uitkomsten waren goed. We hadden niet goed gezocht. Tja, dat heb je bij een vijfsterrencache. Dan zeggen ze dat niet, dan suggereren ze dat je nog een keer moet meten. Enfin : alles nog een keer gemeten en n.a.v. de mail op twee andere plekken gezocht. Niks gevonden, we weten het niet meer. De legger geeft nu de antwoorden en ik ga er op af. Tja, dat heb je met een vijfsterrencache: de legger heeft een fout gemaakt en ik kom midden op een grasveld uit. Dus weer heen en weer gemaild en we krijgen nu de goede informatie. Ja, inderdaad een plek waar we al geweest waren.

Vandaag voor de laatste maal. De hint over de verstopplaats is duidelijk. Maar ja, een vijf sterrencache, dus die hint gaat ook niet meer op. Ik blijf doorzoeken met mijn en na een kwartiertje voel ik iets van plastic en komt het kokertje boven water.

Het zal duidelijk zijn: deze cache is zijn 5 sterren waard en iedereen doet zijn uiterste best om zijn steentje daaraan bij te dragen.

Ge-o-pal, bedankt voor het samen oplossen van de cache en succes met het zoeken van de eindplek.

Larstiaan, bedankt voor deze vijfsterrenzoektocht.

Topzoekertje

 

En de tweede Het vermiste dagboek

 

Deze cache is een bewijs van het bestaan van de theorie van de morfische velden van Rupert Sheldrake. Deze theorie is enkele jaren geleden in een TV-serie van de VPRO belicht en beweert dat kennis niet alleen in het bewustzijn van één individu voorkomt, maar voor ook in een 'collectief bewustzijn' van de hele groep. Kennis die door leden van de groep is opgebouwd komt via de morfische velden beschikbaar voor de hele groep. Een bewijs voor deze theorie is dat de puzzel van de Times op zondag, als hij al door veel mensen was opgelost, veel sneller kan worden opgelost dan op zaterdag. Een zeer omstreden theorie, maar wel leuk voor een avondje TV.

Bij deze cache speelt dit ook. De puzzel had ik snel opgelost, een kwartiertje na het uitkomen van de cache was hij klaar. Dat was mijn bijdrage aan de collectieve kennis. Voor het vinden van de cache heb ik echter lang moeten wachten tot hij vaak genoeg door anderen was gevonden. Op de dag van uitkomen kon ik uiteraard niets vinden. Hij was toen alleen door WBkwadraat gevonden, en voor een halve blinde is dat veel te weinig. Een week later was ik weer in de buurt, en weer een poging gewaagd. Ook toen een uur besteed en niets gevonden. Vandaag, anderhalve maand later en 14 founds verder, doe ik de derde poging en binnen 10 seconden is het prijs. Blijkbaar is de collectieve kennis nu zo groot dat zelfs ik hem kan vinden .

Nu op naar die andere Larstiaan die me al een tijdje bezig houdt: WK 1974, de Middenstip.

Bedankt,

Topzoekertje

[dijk6jes]

Log dijk6jes 16-10-2008 cache Kralenfee GC1GXRZ

 

FTF * GOUD * FTF * GOUD * FTF * GOUD * FTF * GOUD * FTF * GOUD * FTF

11.55 uur 61e found by Noëlle (started 9.33, 2.22 min walked)

out: COIN kralenfee PUBLISH

out: Medaille GOUD

out: Vlinder Magneet

in: Bloemzadenzakjes

TFTC!

Gisteravond terug na een zoektocht van een nieuwe Cache in Zoetermeer met BLIK (snik,snik) maar toen zag ik deze cache, helaas 't is al donker.... Morgen misschien? Zoonlief is jarig, maar toch.... kids zijn naar school en papa werken. Om 8.50 vertrokken hopenlijk geen / weinig files? Viel alles mee, kleine wegomlegging en een lege parkeerplaats. Kaartje kopen en lopen.... alle WP had ik al ingevoerd, maar toen begon het speuren..... ja echt in je eentje valt dat niet mee zeg! Meestal gaan we met het hele gezin, dus 5 man minder geen dijk6jes maar 1 dijkje.... Afin WP1 gevonden na toch even zoeken ...maar dan .... hoe moet het nu precies verder... Toen ik eenmaal de smaak te pakken had ging het best leuk. Geen regen meer, maar die regenbroek was toch wel handig kon ik zo af en toe zittend zoeken, vooral bij WP4 ging het niet goed, daar heel lang bezig geweest, de moed zonk me in de schoenen, 't probleem aldaar uiteindelijk ook opgelost en weer dapper verder, de zon scheen zelfs ondertussen. Lekker rustig wandelen, alleen wat bomenzaagmannen gezien en gesproken, ze wisten er wel van 1 deed zelf ook soms aan geocaching. WP7 he he dacht ik, maar toen begon het voor mij pas, eerst zoek zoek toen denk denk en toen voelde ik me echt mama alleen: wat doe ik hier ? Zo dicht bij de oplossing en de kans op eremetaal dan laat je de moet niet zakken en ga je gewoon verder met stromende adrenaline. Bij benaderen van de CACHE KRALENFEE werd ik helemaal gelukkig, zo mooi en lief. Nog blijer toen ik de pot zelf aantrof en deze er nog zo steriel uitzag dat ik even schrok toen de bronzen medaille bovenop lag maar ik werd echt beloond met GOUD onze first FTF, heel erg leuk!! Brons met toeval 5 aug in frankrijk, vorige week op 10 okt in Zoetermeer Zilver en nu dan 16 okt Goud binnen. Hoe gelukkig kan een mens dan toch opeens daar zijn midden in een stil bos en alleen zelfs. Een mooie Publish-Coin gevonden die de zelfde naam heeft als de Cache. Ik moet nu snel naar huis, dochterlief haar school is allang uit en ik moet nog een eind terug rijden....., ze komt zelf naar huis, maar toch. Oma belt met toeval dat ze al in ons huis is, kon ik blij vertellen dat ik de cache had en dus rustig verder loggen en foto's maken. Deze Cache was erg leuk, mooie gebied, leuk gedaan, origineel, bijzonder, beetje pittig maar dat is goed voor een cacher immers, niet te snel willen. Kralenfee en Naaktslakkies heel erg bedankt voor deze voor mij een FTF - Cache.

17 mei 2009 bewerkt door dijk6jes

[mvs "Team Pooh"]

http://www.geocaching.com/seek/log.aspx?LUID=50dbf8b0-fa7b-46ae-8f99-20fd7d969f51

 

Hier dan onze tweede inzending. Log op 9 januari 2006 bij de cache Concordia (GCRM32)

 

Samenwerken is iets dat Pooh op het lijf is geschreven. Daar bestaat zelfs een DVD over, maar dat terzijde. De cache Concordia sprak Pooh in ieder geval direct aan.

Bij het oplossen hiervan zou de reserve GPS, die bij de aanschaf van de Quest niet verkocht was, goede diensten kunnen bewijzen. Behalve de mogelijkheid van 2 teams, bestaat natuurlijk ook de mogelijkheid van 1 team met twee GPSsen.

Bij WP 1 overlegd wie welke route zou nemen. Pooh zag zijn kans schoon en zei dat, na ruim 900 caches, hij toch zo langzamer hand zelfstandig genoeg was om opdrachten uit te kunnen voeren. Wij wilden dit experiment wel eens wagen. Pooh bood direct aan de route langs de bijenkorven te nemen. Later begrepen wij dat de vertraging van Pooh bij punt 3 iets met deze korven te maken had.

Bij WP 3 (voor ons punt 2) deed zich voor Pooh het probleem voor dat met een kompas tussen je pootjes, zwaaien een probleem is. Niet voor 1 gat gevangen begon hij als een bezetene op en neer te springen. Wij zaten ondertussen de omgeving goed in ons op te nemen en vroegen ons af wat Pooh in de verte stond te doen. Uiteindelijk, toen het springen al wat afnam, begrepen we Pooh’s probleem en zwaaiden naar hem om aan te geven dat we het begrepen hadden.

Bij WP 4 zeiden we tegen Pooh dat hij het goed deed en Pooh mompelde iets over springen en uitgeput, maar daar gingen we niet op in want onze wegen splitsten zich al weer. Bij WP 5 hoefde Pooh maar een paar sprongetjes te doen om de juiste richting vast te stellen.

Vanaf WP 6 konden de vragen weer samen opgelost worden en dat was maar goed ook want Pooh is niet goed thuis in de klassieke bouwstijlen.

Nadat we bij WP 9 vriendelijk naar Pooh gezwaaid hadden en hij een sprongetje maakte ter bevestiging, liepen we naar ons ontmoetingspunt en vandaar in eendracht naar de cache.

Ook hier liep de samenwerking gesmeerd en als 4e konden we onze naam in het logboekje noteren.

Villadora, Aktaion, Ubi en de Snaai, wij vonden het een prachtige wandeling met alles wat je maar kunt wensen: natuur, romantiek, een vleugje oudheid, kompas en gps techniek, een mooi verstopte cache en bovenal flink wat lichaamsbeweging voor Pooh.

[De Wijngemachtigde]

Nu iedereen op gc.nl zit omdat gc.com down is, is het wellicht handig om een elk te wijzen op het feit dat as zaterdagavond om 23.59 de inzendtermijn afloopt voor het insturen van de mooiste log die je ooit bent tegengekomen!!

Ik weet het, checken op gc.com gaat nu ff niet, maar ik wou het maar gezegd hebben....

 

Succes met nomineren !

[tukkerboertje]

Op de valreep dan maar:

 

de Cache:

Lonneker Molen

 

Het logje:

Verhaaltje

 

#153

 

Een molen boven op een berg. De hint goed gelezen dus de klimijzers, pikhouwelen, karabijnhaken en touw mee. De GPS wees me echt voorbij de molen, maar goed het weer is slecht en ook de maker zou wel eens foutje kunnen hebben gemaakt bij het uitzetten. Ach als een beetje ervaren cacher kijk je nergens meer van op. Het bordje dat de bult niet betreden mocht worden maar even vakkundig met een jas afgedekt zodat ik zou kunnen zeggen "nee niets gezien" op het moment dat ik daarop aangesproken zou worden. Ik slinger mijn touw omhoog en klim met gevaar voor eigen leven langs de wieken omhoog. Onderweg naar boven denk ik nog bij mezelf "ik ga de maker wel even een mailtje sturen dat de moeilijkheidsgraad best een paar sterren extra zou mogen hebben". Maar goed, na veel geploeter en geworstel ben ik boven en zoek dus het kokertje. Dit was natuurlijk niet aanwezig, maar dat is geen probleem er zijn tenslotte nog 3 wieken over. Gevaarlijk overhellend om het uiteinde van de laatste wiek te controleren bedenk ik me eigenijk dat cache onderhoud zo ook wel heel lastig zou zijn. Nou ja iederen zijn eigen ding. Het resultaat laat zich raden dat hier natuurlijk ook geen kokertje zat. Tot wel wat gedesillusioneerd (moeilijk woord) zit ik weer onderaan de molenberg een beetje naar mijn GPS te staren. Die geeft nog steeds een miswijzing van 25 meter aan. Nou vooruit eigenwijs apparaat dan gaan we toch waar jij naar toe wil...... Op de plek van bestemming trekt met het schaamrood diep over de kaken want daar hangt het kokertje, keurig in een klemmetje. ehm.... Laten we het dan maar houden op een ervaring rijker.

 

TFTC

 

Tukkerboertje

[tukkerboertje]

De Cache:

't Kateekerspieker 1

 

Het Logje:

Originele log

 

 

 

#152

 

Een cache die me nog wel even bij zal blijven…….

 

 

23 december 2007.

Het was een koude dag gelukkig wel droog dus op pad voor een uitdagende cache. 't Kateekerspieker 3 was me ook al goed bevallen dus ik was erg benieuwd naar deze cache. Uit de logjes voor me had ik al opgemerkt dat het een pittige tocht zou gaan worden, maar dat maakt cachen zo leuk.

 

Het eerste WP was geen enkel probleem en werd dan ook vlot gevonden. Daarna liet de TOPO kaart me een beetje in de steek en moest ik een heel eind omlopen. Mijn evenwicht bewarend liep ik langs het water richting het tweede WP. Ik hoop niet dat ik erin val want dan moet ik weer naar huis. Mijn GPS vond dat we er waren, maar mijn ogen nog niet. Waar zit dat plaatje. Ik heb dan ook op de kop in een boom gehangen en ook hier zat niets. Ehm… zou dan daar het plaatje zitten. Dit was niet makkelijk te bereiken maar laten we het dan maar proberen. Met veel moeite wurmde ik mij door de takken en langs stuiken om ineens op een onopvallende plaats een plaatje vond voor het derde WP. De weg hiernaar toe was een regelrechte ramp. Nog nooit heb ik zoveel bramen gezien als hier. Ik zag op de TOPO wel dat het anders kon, maar ja als je dat nog geen 10 minuten geleden al in de steek heeft gelaten, dan vertouw je daar toch minder snel op. Bij de plek aangekomen zag ik al snel waar ik moest wezen. Dit betekend niet dat je er al bent. Vanwege een halve berkenboom ter plekke heb ik voor 1 overgang verder gekozen. Het laagje sneeuw knerpte onder de voeten en ik hoopte maar dat er niet een carambalig plakkaat ijs onderzou liggen waardoor ik een doodsmak naar beneden zou maken. Gelukkig ging alles goed en heb ik de huisjes eens van binnen bekeken. Maar goed niet treuzelen het begint te schemeren en flarden mist trekken al langzaam door het bos. Het bruggetje wist zijn coördinaten ook niet lang geheim te houden al moest de zaklamp er wel bij gepakt worden. Verder lopend door een steeds donker wordend bos moest ik op zoek naar de graven van 2 mensen. Natuurlijk kwam ik verkeerd uit en zag nergens iets van een steen of van wat anders dat op een graf zou kunnen wijzen. Wat doe ik, ga ik terug naar het bruggetje of ga ik kijken aan de andere kant van de bosjes. Ik besloot voor het laatste te kiezen en dit pakte gelukkig goed uit. Even wat hoofdrekenen en toen kon ik de kruispeiling gaan maken. Hoera de cachelokatie was bekend. Alle moeite zou nog wel eens beloond kunnen worden. Toch lichte twijfel want het was nu echt donder aan het worden en de mistflarden waren al samen getrokken tot 1 grote mistbank. Maar het kriebelt. De cache is binnen bereik. Je hebt er moeite voor gedaan. Je wilt gaan. Dus niet langer zeuren ik ga gewoon. Toen ging het mis. Althans zo heb ik het ervaren. De GPS wist mij te vertellen dat het nog zo’n 30 meter was. Ik zag de plek waar ik moest zijn en ook direct zag ik daar twee mannen. Medecachers? Nou nee, niet echt. Zij waren, laat ik het netjes houden, met z’n 2-en aan het geoKetsen. Hier vraag je niet om, dit wil ik niet zien. Van schrik heb ik me omgedraaid en ben hardlopend het bos uitgerend (voor zover dat mogelijk was met de weersomstandigheden). In de dichte mist langzaam naar huis gereden, om de pijn nog wat te verzachten via Weerselo want daar lag nog TOP die ik niet had.

 

19 januari 2008.

Mijn vriendin lag in bed vanwege de nachtdiensten dus ik kon toch thuis niets doen. Met andere woorden we gaan 't Kateekerspieker 1 afmaken. De peiling die ik had uitgevoerd was gewoon goed. Slechts 10 meter afwijking. Ik heb nog wel even om me heen gekeken, maar ik was alleen. Terwijl ik het logboek teken denk ik nog wel even terug aan die bewuste 23 december. Dat zo’n geweldige cache op zo’n manier moest worden afgebroken. Maar voor de makers: niets dan lof het was een supercache!

 

TFTC

 

Tukkerboertje

 

IN: TB

UIT: TB