Twin Peaks

De caches waar het hier over gaat (in bossen of andere natuurgebieden) liggen meestal aan het eind van een multi. Meestal multi's die je tijdens een wandeling kennis laten maken met met de specifieke schoonheid van het gebied. Waar je door allerlei aanwijzingen op de tussenpunten via een mooie wandeling naar de eindcache wordt geleid. Bij dit soort caches is m.i. de mooie wandeling het hoofddoel van de cache. De cache zelf hoeft dan (m.i.) eigenlijk alleen maar zo te worden weggelegd, dat hij door "muggles" niet kan worden opgemerkt. Voor de cacher zou hij (met een geoefend oog) makkelijk te vinden moeten zijn. (in Belgie en Duitsland plaatst men zelfs subtiele aanwijzingen in de vorm van gekleurde punaises, draadjes of kroonkurken) Om nodeloos omwoelen van de natuur te voorkomen ligt de grootste verantwoordelijkheid dus inderdaad bij degene die de cache weglegt. Aan het eind van dit soort routes hoeft het naar mijn mening niet zo ingewikkeld. (en het is natuurlijk ook vervelend als je na een wandeling van een aantal kilometers, na het omwoelen van een half bos, alsnog een "not found" moet plaatsen)

Tja... een beetje hetzelfde verhaal als bij de spade. Een slechte investering. ter illustratie: Als beginnend en nog betrekkelijk onervaren cacher, dacht ik zo'n jaar of 2 geleden, dat je pas een "echte cacher" was als je een Schuco oprolbare prikstok had. Ook ik heb destijds hemel en aarde bewogen om er een te kopen. Via gezamelijke inkoop van 3 stuks tegelijk heb ik er een weten te bemachtigen voor nog net geen 10 euro, verzendkosten meegerekend. 1,5 jaar lang ging ik niet van huis, zonder die prikstok in mijn rugzak. Hooguit een keer of 5 heb ik hem gebruikt omdat ik dacht dat ik hem ter plaatse nodig had. Daarmee werd een nadeel al pijnlijk duidelijk: als je , zoals ik, 1.87m. bent loop je constant krom voorovergebogen om met die prikstok de grond te kunnen raken. Dat ben je (ik althans) heel snel zat. Voordeel daarvan is wel, dat je met je neus zo vlak boven de grond loopt, dat je de cache meestal ook zonder te prikken wel vindt. Na de stok 1,5 jaar (en een cache of 700) nodeloos te hebben meegesjouwd (nou ja, zoveel weegt hij ook weer niet) is hij ergens in de kast verdwenen. Ik ben het dus met Geopatra en Heirbaut Hunters eens : Je hebt hem echt niet nodig. Goed kijken werkt meestal beter. In zo'n situatie, hoef je meestal allen maar te zoeken naar een stukje grond, waar de takjes en blaadjes weer "netjes zijn teruggelegd" Daar ligt ie dan

Al die media aandacht is overigens niet perse iets van de laatste tijd hoor. getuige dit artikel in een krant van 19 aug. 2002. Op jacht naar de schatten van Prof. Y. Lupardi Vooral leuk om te lezen dat er toen al wel zo'n 250 caches in Nederland waren en ca. 450 a 500 geocachers. Tja... die goeie ouwe tijd

en dan de arbeidstijdenwet . Ach..per 1 april wordt de nieuwe "Vereenvoudigde Arbeidstijdenwet" van kracht. Hierbij zijn een aantal verplichtingen losgelaten en mag er weer veel meer volgens onderlinge afspraken tussen werkgeven en werknemersvertegenwoordiging. Dat heeft al de nodige discussie opgeleverd en dat zal voorlopig ook nog wel even doorgaan. Als onze regering iets "vereenvoudigd" kun je er donder op zeggen dat we een moeilijke periode tegemoet gaan Er wordt in onze regering lustig op los "gepioniert" Een aantal van van die "bestuurders" zou je zo een "schop" geven om maar even bij de topic te blijven.

Het wordt volgens mij alleen maar erger: Ik doe momenteel een vervolgopleiding Veiligheidskunde. Tegelijk met mij doen 11 anderen deze opleiding. 7 ervan zijn militairen. Die worden (noodgedwongen) binnen hun Cie allemaal "Arbodeskundige" of Arbofunctionaris of hoe ze dat daar ook gaan noemen. Die klagen ook steen en been dat "lekker soldaatje spelen" er tegenwoordig niet meer bij is. Ja...Arbeidsomstandigheden zijn momenteel een hot item binnen het Nederlandse leger. Maarre... oorlog voeren vanaf je toetsenbord is ook geen sinecure hoor. Kun je aandoeningen als RSI en CTS (carpaal tunnel syndroom) en zelfs rugklachten door te langdurig zitten enzo van krijgen, moet je beeldschermbrillen enzo bij op en kan ook byzonder stressvol zijn.

Ik opende ook met te stellen dat het een mooie schop is, voor weinig geld. Erg handig voor allerlei doelen, .....behalve geocachen Dat men daar minder zorgvuldig met de regels omgaat, vind ik geen excuus om er aan mee te doen. Je moet volgens mij geen toestemming willen om een schat te begraven. Als je een spel speelt, heb je allereerst te maken met de regels van het spel. Die moeten natuurlijk binnen de grenzen van de locale regelgeving zijn. Maar als de locale regelgeving MEER toestaat, wil dat niet zeggen dat je dan ook van de spelregels mag afwijken. Dat is het zonder meer, en ik ga er zeker een kopen. Maar niet voor het Geocachen.

Het is inderdaad een mooie schop voor weinig geld, maar laten we wel wezen: van alle caches die er op dit moment zijn, zijn er nog maar een paar waar je (eventueel) een schop voor nodig hebt. Die zijn allemaal Grandfathered, want het mag niet meer. Er komen dus geen nieuwe meer bij en op termijn wordt het (nu al geringe) aantal steeds kleiner. Om daar nu nog een schop voor aan te schaffen, vind ik persoonlijk niet zo'n zinvolle investering. my 2 c.

Jawel hoor, er zijn bijvoorbeeld twee situaties: 1) Bij gebruik van een proxy/firewall. Het bedrijf waar ik werkte had 4 vestigingen in Nederland en gok 300 PC's. Al die PC's gaan op 1 plek met 1 "extern" IP adres het internet op. (En intern houd mijn PC zijn eigen interne IP adres ook als ik hem mee sjouw naar een andere plek, maar dat heeft met de configuratie van de DHCP server te maken) 2) De kabelboeren geven dynamische adressen uit. Dus het IP adres wat je vandaag hebt is inderdaad van jou. Maar morgen kan jij een ander IP adres hebben en heeft een compleet vreemde jouw IP adres. Bedankt heren, weer een hoop geleerd (je wordt echt een stuk wijzer op zo'n forum) nog even dat laatste stukje: ...maar dan is het is natuurlijk wel eeerrruuugg toevallig als die compleet vreemde toevallig de kwaadwillende persoon is die ook jouw inloggegevens kent en jouw GC account saboteert,....toch? m.a.w. als bij nazien van inloggedrag van het "slachtoffer" en de "kwaadwillende" blijkt dat beide (geregeld) hetzelfde IP adres gebruikten is daar wel iets uit af te leiden.....toch? (bijv. dat het huisgenoten of collega's zijn, of misschien zelfs een en dezelfde persoon?) Wederom, ik zeg niet dat dit hier het geval is, maar dergelijke patronen zou je toch uit inloggedrag in combinatie met IP adressen moeten kunnen afleiden?

Je zit er naast. Zoals Klein vertelde: bij sommige providers heb je een vast adres (Static IP address), bij anderen een variabel adress (Dynamic IP address). Dus morgen heb je een ander adres dan vandaag. De verwarring ontstaat misschien door het gebruik van de term dyndns. DNS is iets anders, dat is de vertaling van een logische naam naar een IP adres. Wat ik bedoelde te zeggen is dat op 1 locatie wel meerdere IP adressen kunnen voorkomen, maar 1 IP adres kan toch niet op meerdere locaties voorkomen? (m.a.w. als ik op een andere locatie inlog, neem ik toch niet mijn "eigen" IP adres mee?) (ik weet er weinig van hoor, maar dat dacht ik)

Het is bijv. door dyndns dus wel mogelijk om meerdere IPadressen op een "aansluiting" te hebben, maar meerdere "aansluitingen" op 1 IP adres kan dacht ik niet. Een IP adres is daarmee wel altijd uniek voor 1 locatie, dacht ik. ( please correct me if I'm wrong) Ik ben ik met je eens dat je er niet direct conclusies aan kunt verbinden, maar als het "slachtoffer" en de "kwaadwillende" nu eens beiden regelmatig hebben ingelogd vanaf hetzelfde IPadres (dus locatie) of zelfs tegelijkertijd, wordt het volgens mij al een stuk minder toevallig. Ik zeg niet dat dit gebeurt is, maar GC.nl of GC.com zijn natuurlijk wel in staat om dit soort patronen te kunnen ontdekken.

Dat lijstje is wel door het programma gegenereerd. Volgens mij gebruikt het programma de time-stamp van het log, dus als men alles netjes op volgorde heeft gelogd, lijkt me dat niet zo moeilijk.

Kwam op de pagina van een Amerikaanse cacher een verwijzing naar een programmaatje tegen. Hiermee kun je van alles bijhouden en zichtbaar maken Kijk maar in mijn profiel (daar vind je ook de link): http://www.geocaching.com/profile/?guid=84...fe-7afb78c420bc Ziet er prima uit! toch?....

Alsjeblieft Kruimel, je hebt ze verdiend!! edit- een iets grotere bos was wel op z'n plaats.

SSSSSttt...... Dat kokertje was toch van de rots gewaaid???

Nooit in de Ardennen wezen cachen? (gelukkig zitten de zekerpunten al in de wand De cache? A la memoire d' Emile Naome (hopelijk was die Emile geen geocacher) logje 4 + 5 ster

Dit is naar ik aanneem een mening? In dat geval ben ik het dus niet met je eens. De antwoorden zijn toch redelijk uiteenlopend van aard en ik vind het persoonlijk wel amusant EN interessant om te lezen hoe de diverse cachers onder dit soort omstandigheden (zeggen te) handelen. De anderen waarschijnlijk ook want de respons is redelijk te noemen.

enigzins Hier ben ik het niet helemaal mee eens. De regelgeving is in mijn optiek prima, zoals die nu is, en ook duidelijk genoeg. Wat er aan mankeert is dat steeds meer mensen niet voldoende de moeite nemen om de regels na te lezen c.q. na te leven, voor ze iets ondernemen.

Ik hou wel van uitdagende caches. In beide gevallen zou ik het dus heel jammer vinden als ik de omschreven situatie zou aantreffen. Daarnaast huldig ik wel het standpunt: "soms zit het mee en soms zit het tegen." In beide gevallen zou ik de cache dus gewoon loggen. Ook al kostte het weinig moeite: ik heb de cache wel zelf gevonden. Wel zal ik altijd proberen de situatie te herstellen. in het eerste geval zal ik evt. samen met mr. X trachten de cache weer op zijn oorspronkelijke plaats te leggen. In het tweede geval zal ik proberen de cache in een vergelijkbare nabijgelegen boom te plaatsen, daar een nieuw coordinaat peilen en de cachelegger verwittigen. (mocht hij het niet eens zijn met mijn oplossing, dan kan hij de boom in ) Overigens kijk ik in beide gevallen eerst of ik (via noodlijst of anders) de cacheeigenaar kan bereiken om met hem te overleggen.

In onze kinderloze periode, waren Joke en ik fanatieke rugzaktrekkers. Regelmatig maakten we wekenlange bergwandeltochten. Tussen de Hondsrug en de Himalaya hebben we al vele berggebieden doorkruist, met alleen maar datgene mee wat er in de rugzak paste. Verbazingwekkend hoe je, na een aantal van deze tochten, steeds weer zaken schrappend en andere weer aanvullend, leert hoe weinig je maar nodig hebt om wekenlang op pad te kunnen. Vaak ook dagenlang van de bewoonde wereld verwijderd, en soms ook levend van wat de natuur te bieden heeft. (wat veel meer is dan je denkt, als je maar niet te kieskeurig bent.) Goed kunnen oriënteren met kaart en kompas is daarbij natuurlijk onontbeerlijk. Dat kon evenwel niet verhinderen dat we tijdens een tocht over 5 Munro's in Schotland in dichte mist (geen orientatiepunten) hopeloos verdwaalden en ver na middernacht pas ergens onze tent konden opzetten. Ook tijdens een trektocht door de Oostenrijkse alpen, werden we eens overvallen door een sneeuwbui die ons elk gevoel voor richting deed verliezen. Nadat we de bui hadden uitgezeten, bleek orientatie heel lastig: alles was wit en door de grauwe kleur van de lucht, waren oppervlakte en hoogteverschillen haast niet waarneembaar. Na een moeizame tocht hebben we de nacht buiten doorgebracht in onze bivakzakken ergens onder een afdakje bij een verlaten Almhut. Toen groeide al het besef dat een GPS misschien weleens handig kon zijn, maar die waren destijds (1995 ofzo) nog onbetaalbaar. Met de komst van de kinderen werd de noodzaak aanvankelijk ook wat minder. De trektochten werden kampeervakanties en we maakten slechts korte tochtjes vanaf ons kamp. Dit duurde een paar jaar, tot het moment dat de kinderen groot genoeg waren en we weer (nu fietsend) aan het trekken sloegen. Nadat we ook tijdens deze tochten de nodige onnodige kilometers hadden gemaakt moest het er toch eens van komen. Verdwalen in je eentje of met z'n tweeen kan best leuk zijn als je tijd genoeg hebt, maar verdwalen met kinderen, is doorgaans minder handig. Ik had (heb) een collega die ook fanatiek outdoor en survival freak (CamoCrew, momenteel niet zo actief) is en op zijn aanraden werd een GPS (Magellan Meridian Platinum) aangeschaft in september 2004. "Als je nou wilt oefenen met dat ding", zei hij, "moet je eens op Geocaching.nl kijken", "Klik op de kaart van Nederland op een puntje bij jou in de buurt, print een route uit en kijk maar of je dat kunt vinden". Ergens in november 2004 kwam het er dan van. Een van de dichtstbijzijnde was (toen) "Akkerdijkse Plassen", van Pa en Ma Beer. Dat werd net niet onze eerste, want op de plaats waar wij onze auto parkeerden bleek de micro "Verlaat" nog dichterbij te liggen. Dat duurde nog even voor we die hadden omdat we toen nog geen flauw benul hadden waar we eigenlijk naar zochten. Maar die eerste twee vondsten zijn ons wel altijd bijgebleven. Afijn, de rest van ons verhaal is te lezen in onze inmiddels 736 logs, waar een aantal bemerkenswaardige avonturen tussenzitten die we dankzij deze geweldige hobby hebben mogen meemaken, want verdwalen doen we ondertussen dus niet meer, maar avonturen beleven, doen we nog genoeg!.

Onlangs waren ze 4,50 bij de Macro. Je kan het onzin vinden, maar ik vind het een prima investering. Ik ga 's nachts niet meer zonder van huis. (hij ligt ook standaard in de auto.) Ze hebben een groot voordeel: je hebt nooit batterijen nodig. Ik heb al in situaties verkeerd, waar mijn Maglite het opgaf en ik ook geen volle batterijen meer had. Dan is zo'n slinger lamp echt een uitkomst. Ze geven ook best een hoop licht en je hoeft niet overdreven vaak te "zwengelen" Als je om de paar minuten een paar draaien aan de slinger geeft, hou je hem voldoende vol. Als hij helemaal leeg is geeft hij na een keer of 10 ronddraaien al voldoende licht. Je moet dan nog wel een minuut of 5 doordraaien voor een halfuur stroom. Prima "gadget". Niet zozeer als gebruikslamp, maar wel voor nood.

Ik heb een aantal nachtcaches achter de rug en heb de ervaring, dat met grootvermogen zaklampen de omgeving zodanig (mee)belicht wordt, dat de reflector haast niet opvalt. In het "strijklicht" van een ledlamp, heb ik de meeste reflectoren ontdekt. Dan springt een reflector echt uit z'n donkere omgeving. Op het moment dat je andere aanwijzingen dan reflectoren of de cache zoekt, is een lamp met een lekker vermogen natuurlijk wel fijn.

Heb je de nieuwe firmware al op je eXplorist gezet. Sinds dien heb ik dat namelijk niet meer. Ja.. , ik wel, maar sindsdien heb ik helemaal niets meer. de GPS is nu terug naar Amerika.

Daar heb je een punt, maar laten we a.u.b. hier geen discussie voeren over hoeveel caches je gevonden moet hebben voor je gaat plaatsen. Nee, uiteindelijk is het hele spel begonnen met iemand, die een cache weglegde, terwijl hij nog nooit een cache gevonden had. (waar haalde hij het lef vandaan)

Graag even een definitie. Is het een massale run op een cache? Oops, deze zie ik nu pas. Destijds was het het idee "de cacherun" te organiseren (in december), een wedstrijd, wie in die maand de meeste caches op 1 dag kon scoren, tussen 08.00 's morgens en 17.00 's middags. Een idee, waar o.a. uit veiligheidsoverwegingen, niet al te veel gehoor aan is gegeven. Als begrip is dit wellicht beter: Cacherun : een poging om het record "hoogste aantal caches gevonden binnen 1 etmaal" te verbeteren. Dat kan het landelijke record zijn, maar net zo goed een persoonlijk record.

Jaja... het was gisteren geohacktdag