Als Vrouw Zijnde Alleen Gaan Cachen?

[Marcel en Micha]

Hoi allemaal,

 

Komend weekend ga ik een weekend weg naar Duitsland met het werk van mijn vriend. Hij gaat ook motorrijden en de tijd dat hij weg is ga ik mezelf een beetje bezighouden met vanalles en nog wat. Nu zijn er in de buurt van het hotel wel wat caches te doen, maar die liggen echt in de natuur. Nu ben ik zelf nogal voorzichtig (lees angstig) wat betreft alleen in bergen/bossen rond te gaan lopen. Voor mijn gevoel weet je nooit wat er kan gebeuren. Je kan vallen, lastig gevallen worden door vreemde mensen. Nouja, de ramscenario's die weet ik allemaal wel.

 

Maar hoe denken jullie erover? Kan je als vrouw zijnde makkelijk alleen de natuur in, of is het vragen om mogelijkheden?

 

Ik hoor het graag.

 

Groetjes Micha

[Helene]

KNIP 8X

Kan je als vrouw zijnde makkelijk alleen de natuur in, of is het vragen om mogelijkheden?

 

Freudiaanse verspreking?

 

Ik cache ook vaak alleen en merk dat ik de omgeving heel goed in de gaten hou. Ik reed eens rond een uur of 8 naar een cache onder een snelweg waar weinig bebouwing was maar waar ik wel mannen zag zitten vissen. Op zo'n moment ga ik er gewoon niet naartoe. Ik denk dat je niet "te" bang moet zijn. In mijn systeem zit ook dat je niet alleen "het bos" moet ingaan maar ik woon in Den Haag en daar schijn je al niet eens meer je telefoon uit je zak te kunnen halen zonder dat hij uit je handen wordt getrokken in de tram.

 

Ik zou zeggen; volg je gevoel en als je je op een plek niet op je gemak voelt, vermijden.

[Sivota]

Ik ben in het verleden veel alleen op pad geweest, ook wel voor een paar dagen en ik heb nooit zo heel veel moeilijkheden ervaren, zowel in binnen- en buitenland.

Ben nog nooit lastig gevallen en ben een paar keer gevallen, maar ben daar zelf uitgekomen of redelijk vlot geholpen door vriendelijke passanten

Door mijn positieve ervaringen heb ik ook geen angsten wat dat betreft.

Ik vind het zalig om alleen door de natuur te lopen.

Helaas kan dat nu wat minder omdat ik toch wat meer gehandicapt ben, maar ik ga er nog wel alleen op uit voor een bos- of heidewandeling.

 

 

Tegenwoordig heb je mobiele telefoons en wanneer je wilt kun je zelfs een trackingsysteem installeren

Ik heb zelf nu bijvoorbeeld ook een (voetbal) fluitje bij me voor als ik val of zo.

Misschien bruikbare tips om je wat minder angstig te voelen.

 

Verder lijkt het mij vooral belangrijk dat je je eigen kunnen eerlijk in probeert te schatten.

Vindt je het traject naar de cache op enig punt te moeilijk of onveilig, dan gewoon teruggaan.

 

 

 

Veel plezier

[Cernunnos]

Altijd een overweging. Luister vooral goed naar je eigen gevoel en signalen. Voelt het niet goed, niet doen, ben je onderweg en krijg je er een onprettig gevoel bij, ga terug.

Ik heb zelf jaren lang les gegeven in zelfverdediging aan meiden en vrouwen, ook die nare zaken hadden meegemaakt. Wat ik dan altijd hoorde is dat ze achteraf "het gevoel hadden dat er iets niet goed zat" luister daar dus gewoon naar.

Gelukkig is het nog wel zo dat je over het algemeen veilig lekker op pad kunt zonder wat voor een probleem dan ook. Wel is het ook goed om altijd je eigen grenzen in de gaten te houden mbt je fysieke kunnen. Zoals Sivota ook al aangeeft, neem altijd je gsm mee, en een fluitje is ook altijd een goed idee voor het geval je wat gebeurt, je kunt je zo verstappen en daarna niet meer in staat zijn een stap te verzetten en kun je toch nog aandacht trekken.

Maar misschien zijn er nog meer partners van collega's mee? Misschien vinden die het wel leuk om mee te gaan?

 

Ik wens je in ieder geval veel plezier toe!

[Marcel en Micha]

Dankjewel voor jullie snelle reacties. Ik bedoel natuurlijk idd moeilijkheden ipv mogelijkheden.

 

Wat betreft mijn eigen kunnen in stellen, dat is niet iets waar ik echt bang voor ben. Dat kan ik ter plaatste beoordelen en ik heb ondertussen genoeg ervaring opgedaan om te weten wat ik wel en niet kan. Wat betreft vallen enz dat kan natuurlijk ook gewoon over een boomwortel op een normaal pad, wat dat betreft heb ik natuurlijk altijd mijn GSM en een fluitje klinkt als een goed idee.

 

Het is idd meer het in onveilige situaties terrecht komen wat betreft mensen die je lastig vallen. Op je gevoel afgaan is voor mij denk ik niet zo een goed idee, want ik ben echt heel snel bang en vertrouw eigenlijk bijna niemand. Waar het vandaan komt weet ik niet, want ik ben nog nooit lastig gevallen... Ookal zou ik me veilig voelen en ergens 'diep in het bos of boven op de berg' komt ineens dat onveilige gevoel, dan kan ik nergens meer heen (dat zijn mijn gedachtes dan he).

 

Ik zou het wel heel graag willen durven want ik vind het heerlijk om alleen te zijn en helemaal in combinatie met bewegen/cachen.

[Sivota]

Lijkt me een erg lastig gevoel en ook om er vanaf te komen.

Misschien dat het opbouwen van goede ervaringen wat kan helpen.

Dan zou ik zeggen, ga wat vaker alleen weg, maar begin met kleinere tochtjes en bouw het op.

Daar zou je ook bij de caches in Duitsland naar kunnen kijken.

[harraps]

Gelukkig tot nu toe nooit problemen beleefd, ga altijd alleen diep de natuur in (natuur beleven, fotograferen en soms cachen).

Het hangt natuurlijk van de locatie af. Wat in Scandinavië veilig voelt, zou ik in Midden Europa nooit doen. Maar caches zoals Uitwaai GC103FD, Draught GC150AP, Dune GC14Y6G en "Waar? Daar!": Meijendel GCPKX6 zijn midden op de dag ook alleen prima te doen.

 

Als ik ergens voor de eerste keer na toe ga, vraag ik gewoon de plaatselijke vrouwen wat zij aanbevelen (in de VVV, in het hotel, in de wandelzaak etc.). Als zij bepaalde acties afraden, niet doen.

 

Verder:

- zie tips boven, met name langzaam wennen.

- TE bang bestaat niet. Als je weet dat je in bepaalde situaties, als het "te laat" is, bang wordt, gewoon niet direct doen (zie punt langzaam wennen). Gewoon goed je trip voorbereiden en daarmee rekening houden.

- maak duidelijke afspraken met je vriend, vrienden, hotelier etc: Waar wil je naar toe, wanneer ben je van plan terug te zijn. Laat evtl een wandelkaart achter met de route die wilt lopen. Dan bent jezelf ook rustiger omdat niet alles van jezelf afhangt.

- als je wandelt, loop niet "als een schuw ree", maar als "een beer" (hoop het is duidelijk wat ik bedoel). Misschien is fietsen in het begin beter (indien mogelijk).

- voor wat extremere wandelingen, later: men kan ook een ePIRB lenen in de wandelzaak, als aanvulling (GMS en fluit is al goed). Een druk op de knop in het geval van nood en ze weten je te vinden.

- last but not least: Neem niet te veel, maar zinvolle spullen mee: Een deken met geisoleerde onderkant, een water- en winddichte jas, een trui, zonnecreme, iets voor op je hoofd, voldoende (!!!) water (!!!), zinvol voedsel, een zakmes, een zaklamp (een dikke maglite is voor alles en nog wat te gebruiken), een mini-verbanddoos... etc. Op wandelpaginas vindt je goede lijsten, aangepast aan lengte en type van de tour.

Hangt alles natuurlijk ervan af hoe diep je de natuur in wilt en hoe wild de natuur is.

 

Success en veel plezier!

18 mei 2011 bewerkt door harraps

[Team Aragorn]

Hoera voor de GPS! De man in het team is degene met richtingsgevoel, maar dankzij de GPS kan ik (de vrouw uit het team) ook heerlijk alleen op pad. En dat doe ik ook al jaren, alleen wandelen in de natuur - al dan niet cachend.

 

Zoals de meesten al aangeven, je moet niet in je eentje op pad gaan wanneer je je daar niet lekker bij voelt. Voel je je niet veilig, dan straal je dat meestal ook uit en misschien (?) kun je juist daardoor problemen krijgen. Zelf voel ik me in de natuur altijd op mijn gemak, maar ik zou bijvoorbeeld nooit alleen in een stadspark gaan cachen!

 

Natuurlijk is het (helaas) zo dat niet alle mensen op de wereld goedwillend zijn. Je kunt echter ook overvallen worden wanneer je overdag gewoon je eigen voordeur open doet als er aangebeld wordt ... Inmiddels heb ik met de GPS in de hand al zoveel mooie natuurwandelingen gemaakt, moet ik me dat laten afpakken door (misplaatste) angst?

 

Bij wandelingen in onherbergzaam gebied is het slim om aan de achterblijvers te laten weten waar je ongeveer naartoe gaat. En verder: heel veel plezier gewenst!!

 

Fangorn.

 

PS Misschien wel leuk om te vertellen: als vrouw alleen kom ik onderweg natuurlijk wel eens alleen wandelende mannen tegen. Ik heb gemerkt dat die zich soms ongemakkelijk voelen omdat ze het idee hebben dat IK denk dat het misschien 'enge' mannen zijn! Wat zit de wereld toch raar in elkaar ...

[Gast JackHoe]

PS Misschien wel leuk om te vertellen: als vrouw alleen kom ik onderweg natuurlijk wel eens alleen wandelende mannen tegen. Ik heb gemerkt dat die zich soms ongemakkelijk voelen omdat ze het idee hebben dat IK denk dat het misschien 'enge' mannen zijn! Wat zit de wereld toch raar in elkaar ...

 

Dit kan ik bevestigen als man zijnde. Als ik alleen in de natuur op pad ga, vind ik het leuk om mensen te ontmoeten, zeker als ze ook cachen. Ik hoop dan ook dat degene die ik tegenkom niet denkt dat ik zo'n "enge man" ben, want dan komt het niet tot een leuk praatje. Overigens heb ik het idee dat het lastig vallen van mensen vooral in bebouwde omgeving gebeurt, stadsparken reken ik daar ook bij. Ik vind het ook wel eng om alleen in het donker op bepaalde plaatsen te komen. Vaak denk ik dan dat degene die je tegenkomt over het algemeen waarschijnlijk niet zo bang is als ik, ook als ze iets willen uitvreten. Als ik daardoor minder of geen agngst uitstraal is de kans dat er iets gebeurt ook kleiner. Angst is een normaal gezond gevoel. Het is alleen zaak er op een goede manier mee om te leren gaan. Het grootste deel van de beslissingen die je neemt, hoe goed doordacht ook, neem je toch vaak intuïtief, dus gevoelsmatig. Niks mis mee.

[the hiking muppets]

Ook ik trek er regelmatig alleen op uit en eigenlijk heb ik nog niet echt enge situaties meegemaakt, dat maakt het wellicht ook makkelijker. Gewoon lekker er op uit gaan en steeds een stukje langer, je zult zien dat je steeds minder bang bent en steeds meer kunt genieten.

Ik maak dus ook gewoon met alleen wandelende mannen een praatje (zeker als ze een gps vasthouden ).

 

En inderdaad, misschien willen er ter plekke wel mensen met je mee!

 

Happy hunting!

Chantal

[n0kk0]

Ik cache nu gelukkig vaak met mijn vriend, maar toch heb ik ook een hoop alleen gecachet. Voor mij maakt het veel verschil als ik echt de natuur in ga of dat overdag of 's avonds is. Als het donker is zal ik geen wandeling in een donker bos gaan lopen. Aan de andere kant als je kwaad wil lijkt het me dat je niet in een stil donker bos gaat zitten wachten tot er iemand voorbij komt, maar eerder op een plek waar je eerder mensen verwacht.

 

In nederland heb je een misdaadkaart hier kan je per plaats vinden hoe hoog de criminaliteit is en wat voor dingen er zoal voorkomen, ik weet niet of die er ook van duitsland is, dan zou je voor het gebied waar je naartoe wil eens kunnen kijken of er vaak iets vervelends voorkomt en of dat in de stad is of inderdaad juist in een stuk natuurgebied. Dat geeft je misschien al een rustiger gevoel.

 

Misschien nog een ander idee... zet op het duitse forum welke multi's je wil doen en vraag of er iemand is die zin heeft om mee te lopen... dan heb je aanspraak en soms is het wat lastiger om specifieke duitse woorden die uitgevonden zijn voor het cachen te vertalen en een duitser zelf heeft daar minder moeite mee en... 2 vinden meer dan 1

 

succes en veel plezier!

[Goonies Oosterhout]

Je geeft het zelf al aan, de angst zit meer tussen je oren dan dat er een reëel risico is. Het is natuurlijk niet zo dat er niets kan gebeuren maar de kans is verwaarloosbaar. Mevrouw Goonie fietst elke ochtend en avond over een onverlichte weg door de bossen van en naar haar werk. Familie en vrienden vinden dat levensgevaarlijk, want in de winter is het daar donker. En je weet, als het vriest en het is donker, dan komen de enge mannen (?). Die worden namelijk aangetrokken door vrieskou en duisternis.

 

Als je in je eentje gaat winkelen in de stad neem je meer risico. Tasjesroven, aanrandingen, willekeurige mishandeling, noem maar op. Je waant je veilig omdat er veel mensen zijn, maar als het puntje bij het paaltje komt kijken veel mensen door een misplaatstgevoel van lijfbehoud de andere kant op. In het bos zet ik graag mijn tent op. In de stad laat ik dat wel na....

[Marcel en Micha]

Zo even samengevat is de algemene mening dat het best te doen is voor een vrouw om alleen de natuur in te gaan, mits goed voorbereid.

 

@ Team Aragorn: Wat jij zegt met je GPS heb ik precies hetzelfde. Ik heb het dan nog niet echt in de natuur gebruikt, maar wel gewoon in de bewoonde wereld. Wij hebben een tijd in het buitenland gewoond en ik deed daar wel mijn ding, maar ik ging niet naar onbekende plekken. Mijn vriend zit daar nog voor zijn werk en ik ging daar voor een weekje heen en toen heb ik hem mij ergens af laten zetten en uiteindelijk heb ik 12 km gelopen op plekken waar ik nog nooit geweest was (van cache naar cache). Maar dankzij mijn GPS ga ik overal heen. Mijn digitale richtingsgevoel

 

Wat ook meerdere keren wordt aangegeven is dat je sneller in de bewoonde wereld wordt lastiggevallen als ergens in the middle of nowhere. En daar zit natuurlijk wel wat in. Iemand die echt kwaad zou willen maakt natuurlijk veel meer kans in een stadspark dan in een bos waar bijna niemans is...

 

Misschien moet ik het idd gewoon maar eens gaan proberen van het weekend, met behulp van jullie tips en lopend als een 'beer' Al deze positieve ervaringen lezen geeft me in ieder geval een goed gevoel om het wel te doen. Dus laat alle positieve ervaringen maar komen!!! (Maar negatieve mag natuurlijk ook als die er zijn, want daar kan ik misschien ook weer van leren)

 

Dankjewel allemaal voor het meedenken!!!

[Cernunnos]

Nuttig topic moet ik zeggen. Fijn dat er ook een aantal tips bijzitten waar men wat aan heeft!

Even een aanvulling op irreële angst. Ja het is waar dat er vrouwen worden lastig gevallen of erger. Feit is dat dit op het aantal alleen op pad zijnde vrouwen een erg klein aantal is.

Ander feit is dat als in bepaalde gebieden dit voorkomt, of vaker voorkomt, het terug te vinden is in het nieuws op internet. Daar zijn recent een aantal voorbeelden van geweest.

Je kunt dus altijd lokaal nieuws googelen op dat soort nieuws, al denk ik dat dit wel een bevestiging is voor de angst, anders zou je er niet naar gaan zoeken, maar je kunt je dus wel informeren over gebieden waar je op pad wilt gaan of er dat soort meldingen zijn.

 

En mocht je er toch meer geconfronteerd worden, zoals al eerder door iemand wordt gezegd, loop als een beer, niet als een slachtoffer. Dat maakt de kans al stukken kleiner. Komt het dan toch tot een confrontatie (wat zelden voorkomt) bedenk dan dat de aanvaller zwakke plekken heeft en het dus niet meteen uit zal draaien op het ergste.

Het belangrijkste blijft, ga met vertrouwen op pad en straal dat ook uit, luister naar signalen en handel daarna, en komt het tot een confrontatie wees een beer!

[Marcel en Micha]

Daar zeg je me wat. Als het tot een confrontatie komt dan loopt het niet altijd tot het ergste uit. Dat moet ik ook onthouden. In mijn hoofd ben ik als het ware al bijna vermoord als ik iemand tegen kom die er een beetje eng uit ziet. (Dit is wel even heel erg overdreven hoor). Maar mocht het tot een confrontatie komen dan kan ik altijd nog 'terug vechten'. En ik denk dat als het moet je ook heel hard kan rennen. Ik loop natuurlijk ook op stevige bergschoenen en ik denk dat je daar best wel aardige trappen mee kan uitdelen moest het nodig zijn.