Diederikus

Ik heb inmiddels een heel arsenaal in de rugzak, ook de tekenlepel. Maar de O'tom twister bevalt me verreweg het best. Wordt verkocht per set van twee, een grote voor een volwassen teek en een kleine voor de nimfen (in de dierenwinkel). De tekenlepel werkt bij mij niet goed, maar ik denk dat die iets gekraakt is in de post bij bezorging. De tangen en pincetten zijn allemaal waardeloos. De tekenlasso heb ik nooit geprobeerd.

Ok bedankt! Ik ben het nog niet tegengekomen (maar ik doe ook geen nachtcaches).

Er wordt op het forum regelmatig gesproken over een startlicentie voor een cache. Wat is het en hoe werkt dat?

Het maakt alleen de draadjes wat onleesbaar als er plotseling een aantal posts tussen uitvallen. Dan wordt er verwezen naar posts die er niet meer zijn.

Hé, er zijn weer allerlei posts verdwenen hier.

In het begin heb ik me zeer geërgerd aan het denigrerend taalgebruik van Barny en Vlindertje, en ik heb me er toen heftig tegen verzet. Op een wijze waarbij de inhoud van wat er gezegd werd helemaal niet meer ter zake deed. Het resultaat was dat mijn bijdragen van hetzelfde lage allooi werden als wat ik veronderstelde bij Barny en Vlinder. Toen ik dit eenmaal bij mezelf herkende, en ik daarnaast tot de conclusie was gekomen dat het opvoeden van mijn volwassen medemens een onmogelijke opgave is die ik bovendien niet als mijn taak beschouw, ben ik eenvoudig met dit verzet opgehouden. Sindsdien heb ik alle denigrerend taalgebruik gewoon genegeerd. We hebben het over onder andere schaamstaal, dus ik ben nog steeds on topic. Na anderhalf jaar blootstelling aan dit taalgebruik, moet ik tot mijn onthutsing vaststellen dat er een behoorlijke graad van gewenning is opgetreden. Emoties die vroeger door bepaalde woorden werden opgeroepen blijven nu eenvoudig achterwege. Sterker nog, ongemerkt ben ik een aantal van deze woorden zelf ook gaan gebruiken. Het geeft wel een onbehaaglijk gevoel zo beïnvloedbaar te zijn, maar kennelijk is dit de wijze waarop de geest werkt. Gewenning. Onthutsing. Maar er was nog een tweede effect. Omdat ik me niet meer stoorde aan het taalgebruik, kreeg ik meer aandacht voor de boodschap achter de vorm. Voorheen had ik de meeste zaken die aangedragen werden eenvoudig gebagatelliseerd. Door mijn ervaringen in het veld te vergelijken met de beweringen van Barny en Vlinder, werd ik steeds weer geconfronteerd met het gevoel van, "ja, maar er zit wel wat in". En dit proces is niet onderhevig aan gewenning en beïnvloeding. Dit is gewoon gebaseerd op mijn eigen inzicht die ervaringen en aangedragen beweringen vergelijkt en controleert. Daarnaast ben ik een liefhebber van taal. Als de primaire negatieve associatie weg is, dan komt er ook een onmiskenbare zeggingskracht aan het licht. Het woord "kokercultuur" riep door associatie een heel verhaal op over de geschiedenis van het geocachen. Een verhaal waar je verder geen mening in moet lezen, het was gewoon iets wat zichzelf schreef. Tja, en dan het woord "schaamstaal". Van het begin af aan vond ik dat een prachtig woord. Een typisch Barny-woord. De negatieve associatie is er eigenlijk maar heel kort geweest. Het woord "staal" in schaamstaal drukt uit dat de kwaliteit iets beter is dan dat van ijzer, maar niet veel beter. Roestend ijzer is de kwaliteit van alle vinders na de vierde plek. Blik is een armzalige poging ijzer te "veredelen". Staal staat daar nog weer net iets boven, omdat het van betere kwaliteit is dan ijzer. Maar het staat er niet veel boven. Het woord "schaam", geeft het contrast aan met "eremetaal". Dit is zo'n typisch voorbeeld van een punt dat ik in het begin volledig bagatelliseer. Maar als je dan zelf een cache legt waar vele weken werk in zit, dan realiseer je je dat er toch wel iets vreemds in zit als mensen je cache bezoeken louter om de eerste te wezen, en niet omdat ze zo geïnteresseerd zijn in je cache en je inspanningen. Van mij hoeven ze zich daar niet voor te schamen. Maar er zit ook niet echt iets eerbaars in de motieven, dus eremetaal is inderdaad niet op zijn plaats. En dus houd ik het maar op schaamstaal. En kijk er niet van op als het woord professor Knekelaar of één van zijn collega's mocht inspireren tot een verhaaltje. Zoek er niets achter, het is gewoon fascinatie voor taal.

@Odl. Ik denk dat je met een waypoint voor je nieuwe multi bezig bent geweest vanavond en dat je daarbij teveel lijm hebt gesnoven (weer!). Ik werk volgens het LiLo (Last In Last Out) principe, Dwz dat een nieuwe cache pas wordt bezocht als alle 180 caches op mijn todo-lijstje bezocht zijn. In mijn tempo is dat over twee jaar. Dan is het schaamstaal waarschijnlijk al vergeven. Of het moet 2013 zijn.

Ik heb wel de indruk dat er op de Veluwe veel meer teken zijn dan in Flevoland. In het Larserbos heb ik inmiddels vele uren (zeg maar dagen, alles bij elkaar) op de grond gezeten zonder ooit een teek op te lopen. Op de Veluwe loop ik er af en toe wel eentje op.

Log volgt? Het kan ook anders. Bij WL is nu al voor de derde keer een team teruggeweest om de tocht nog een keer te lopen maar dan met familie en vrienden. Dan krijg ik dus twee logjes/loggen per team. Hoe leuk is dat!

Er worden weer posts van mij verwijderd zonder opgaaf van reden.

1231 stadsrechten 1811 sluiting universiteit van Harderwijk 31 dolfijnen paling = 5 gestapelteld Kan ik nu gewoon doorrijden?

De spooklogger zelf heeft ook ergens last van.

De grijze massa telt altijd één persoon meer dan je denkt.

Nu je van mij het keurmerk hebt gekregen dat je authentiek bestaat (en niet alleen virtueel) moet je wel een beetje serieus blijven.

Als wandelaar voel ik mij gediscrimineerd door een fietscache.

Met de auto van waypoint naar waypoint vind ik waardeloos. Fietsen maakt altijd teveel indruk, dus dat doe ik niet. Lopen maximaal 22 kilometer, maar dan wil ik wel weer bij de auto staan. En liever niet door de stad lopen. En niet langs drukke wegen. Afstand tussen twee wp's liever niet groter dan een kilometer.

Ik heb een paar maanden terug een e-mail gestuurd aan Dave Ulmer met de vraag of hij een koker ook als een volwaardige geocache zag. Tot op heden heb ik nog geen antwoord ontvangen.

Inmiddels heb ik al een hele database met bankjes in Flevoland, zodat ik voor een multi vaak thuis de slotbouten al kan tellen. Dan kan ik het echt niet over mijn hart verkrijgen zoiets in een eigen multi te verwerken. Hetzelfde geldt voor brugplanken, kleuren van paaltjes en een vogelhuisje op het eind. Mijn vrouw is mijn maatstaf. Als die dubbel ligt van het lachen, dan zal zelfs de grootste nurks in het veld een glimlach bij dat waypoint niet kunnen onderdrukken, is mijn uitgangspunt. En voor wat moeilijk te vinden waypoints en moeilijke puzzels betreft: er moet gewoon altijd een work around zijn, naar mijn smaak. Eventueel tegen "betaling" van extra meters. De enigen die je dan nog benadeelt zijn mensen met een slecht puzzeloplossend vermogen, een bril met +10 en die bovendien slecht ter been zijn. Die moeten dan maar een hulplijntje bellen en direct naar het eindcoördinaat lopen. Iedereen blij.

Wat lopen er toch een interessante figuren rond! Hij heeft ook het Kraaiennest gelogd, zie ik. Dat zal nog een heel gehannus geweest zijn

Het is precies de oplossing die ik ook gekozen heb. En als troost maak je tijdens het "straf"-rondje ook nog kans om bevers te spotten.

@Barny, @Noname, daar hebben jullie beslist een punt, en het is ook precies de makke die ik heb gekopiëerd in mijn eigen cache door naar andere caches te kijken. Inmiddels moet iedereen hem nu wel zonder hulp kunnen vinden lijkt mij. Maar ja, dat hoort bij het leerproces als co. Ervaring vertelt je wat je niet moet doen en niet wat je wel moet doen, en ik heb nog niet zoveel ervaring. En ach, één nachtje storm en 2000 cachers kunnen weer 40 jaar zoeken voordat ze een gelijkwaardige ravage hebben aangericht. @MarcoDomi, lol, dat is nu juist de strekking van dit draadje. Ik beschouw mijn cache als ik eerlijk ben als een biertje, en ik doe een oproep om eens een keer champagne neer te leggen. Maar meer bier is ook goed, hoor. En wie van slappe thee houdt, leef je uit.

De laatste tijd ben ik wel veel kritischer geworden. Of ik daar zo blij mee moet zijn is nog maar zeer de vraag. Ik heb nu kritische noten waar ik ze vroeger niet had. Aan de andere kant is het ook een proces waar ik niets aan kan doen, het speelt zich buiten mijn bewustzijn af. Vroeger kwam ik vaak favo's tekort, nu deel ik ze nog maar zelden uit. Doordat ik zelf een cache gelegd heb, zie ik nu wat voor mogelijkheden er allemaal zijn. In mijn oordeel over andere caches kijk ik met name naar de toegevoegde waarde van de cache. Er zijn een behoorlijk aantal gebieden in Nederland, zoals de Veluwe, het Kootwijkerzand, het Beekhuizerzand, Ermelose heide et cetera, waar je eigenlijk geen multi kunt leggen die geen mooie wandeling is. Daar geef ik toch een zesje voor, als de cache weinig toevoegt. Helaas blijkt dat maar al te vaak het geval. Als je van mooie wandelingen houdt, dan kun je je prima met deze caches vermaken. Maar toch zie ik ze als een cache waar de co mogelijkheden heeft laten liggen. En onwillekeurig vergelijk ik natuurlijk met mijn eigen cache. Een cache met toegevoegde waarde komt natuurlijk niet vanzelf. Daar is tijd, geld en discipline mee gemoeid. Misschien is discipline nog wel het belangrijkste. Discipline betekent eisen stellen en geen genoegen nemen met minder. Er zijn heel veel ideeën die aardig zijn voor een cache, maar alleen de top ideeën kunnen gebruikt worden. Dat betekent veel ideeën opdoen, veel internetten, veel experimenteren, veel geld besteden en veel afkeuren. Ondanks dat ik makkelijk schrijf, heb ik drie keer de totale website van WL weggegooid omdat ik niet tevreden was. Dat zijn heel wat dagen werk die down the drain gaan. Pas na de vierde keer was ik redelijk tevreden. Ik ben nu al weken bezig met de cache van mijn nieuwe multi. Eindeloos tobben en internetten. Van de week pas de briljante inval gekregen, zo moet het! en hup naar de Gamma. Na dagen knutselen ligt er een draak van een contraptie bij mij in de tuin. Veel te zwaar en te slap, geteisterd door plastic profielen die op verschillende machines gemaakt zijn en dus verschillende gat-afstanden hebben. Ik ga er wel mee door, totdat ik weet hoe het wel moet en hup, daar gaat straks weer voor 37 euro in de kliko en ik kan weer opnieuw beginnen. Maar ja, ik wil nu eenmaal het effect bereiken dat ik in mijn hoofd heb. Vanuit die achtergrond moet je mijn kritische beoordeling zien. En kom mij niet aan boord met verhalen over beschikbare tijd en geld, een hobby druk je niet uit in tijd en geld. Wie wil zorgt er gewoon voor dat het gebeurt zoals je het voor ogen hebt. Punt. De cache die mijn grote voorbeeld is, de lat die ik probeer te overtreffen, is GC3M7H6 De schat van de Zuyderzee van UPQuest (nu nr 56 in de Wilsonlijst). Het is nog niet zover, maar nu ik de belangrijkste problemen met WL heb opgelost denk ik dat het een kwestie van tijd is voor ik langszij kom. Ik had verwacht dat overtreffen een eitje zou zijn, maar de praktijk is toch weerbarstiger. Overige goede caches waar de co echt waarde aan de wandeling heeft toegevoegd vind ik GC2PRC8 Dieven maken grote buit in lab van Jos van Staalduinen. GC2JG3C Mooi Harderwijk van Jos van Staalduinen. GC2B1AM CSI Flevoland van Rimates. GC3JN5B Biertje? van Voortrekkers. Bij deze laatste moet je de logs en de foto's niet van tevoren bekijken, omdat na spoilering de verrassing weg is.

Lommel, bekend om zijn zandmuseum.

Dat gepraat over mijn eigen cache komt meer door een gebrek aan zelfbeheersing dan dat het nuttig is (waar het hart vol van is. . .). Eigenlijk ben ik al zeer tevreden over de bezoekersaantallen en ik kan daarbij ook nog eens het onderhoud goed bijbenen dus meer is in dit geval misschien niet per se beter. Ik heb met afgrijzen de taferelen gelezen zoals bij het (oorspronkelijke) vogelhuisjespad. Ik moet er niet aan denken dat ze in rotten van tien op bezoek komen! Het feit dat je niet eens genoeg redenen kunt vinden om naar Flevoland te komen is eigenlijk ook de strekking van dit draadje. Is dat niet vreemd eigenlijk?

Oei, dat is het nadeel van een grote mond. Heb ik ergens iets negatiefs gezegd? Ja, dat is de strekking van dit draadje