Odlaniger

Barny, ik begrijp jouw logica, maar die is niet zaligmakend. Ik hou er een andere mening op na. Mysteries, multy's, traditionals, voor ieder wat wils. Ik zoek de caches die ik leuk vind. Wil ik een mooie wandeling in het bos maken, dan heb ik daar geen geocache voor nodig. De eindcoördinaten leveren in het beste geval een kistje met een logboekje en ruilspulletjes op. Maar die kunnen niet tippen aan het genoegen van de wandeling. Daar zit misschien het verschil in tussen ons. Ik hoef niet een geocache te vinden. Vanaf het moment dat ik de oplossingen van mijn puzzels op geoleaks vond, heb ik geen mysteries meer geplaatst. Maar ook multy's zijn een prooi geworden voor puntenjagers. Het plaatsen van een geocache wordt er niet leuker op. Aragorn, ik denk dat wij elkaar begrijpen.

Diederikus, een mysterie kan soms noodzakelijk, nuttig of aangenaam zijn. Startlicentie om fileleed tegen te gaan, een kwetsbare cache die pas wordt herplaatst na aanmelding of een cache om je thuis in te leven in het verhaal. De drie situaties die je noemt om de database te gebruiken zal ik niet ervaren. TB's zijn een bijverschijnsel, die hoef je niet uit een cache te halen. Voor de straal van drie kilometer kan je terecht bij de reviewer. En om te kunnen cachen omdat je partner Ingress speelt vind ik vreemd. Jullie zijn samen, maar je bent bang je te vervelen. En ja, vaker naar buiten? Daar heb je toch geen cache voor nodig? Ik loop dagelijks drie keer een uur met mijn hond zonder te cachen. Ik raad je een hond aan. En als je hem/haar goed africht, dan vindt hij/zij caches zonder database.

Helmine, ik wilde je via een PB iets vragen over Bushmills, maar je kan geen berichten meer ontvangen.

Regenboog: Gruut aan de Grote Huidevettershoek? Die staat al op mijn lijstje. Helmine: jouw link staat ook als eerste op mijn lijstje.

Binnenkort ga ik een aantal dagen naar Gent en uiteraard één of meer geocaches zoeken. Welk bier moet ik absoluut hebben geproefd?

Het Geocafé uit 2012 behoort tot het cultureel erfgoed van geo.nl. Samen hebben we het café ingericht en vooral met de tomeloze inzet van bouwer en sloper de-fam werd het een etablissement waar menig horeca-ondernemer jaloers op was. Helaas is het café in verval geraakt en is het nu een lost place waar voornamelijk onsmakelijke sapjes worden gedronken. Zoals ioHpeiH schreef: "Maar helaas, die sfeer van weleer. Die hangt hier allang niet meer." Destijds heeft Diederikus in het pand nog een restaurant geopend "Chez Diederikus", maar dat was te hoog gegrepen voor de meeste bezoekers.

De visboer had geen bitterballen, dus ik moet het vanavond doen met gerookte paling. En de slijter had geen ranja.

Domi, we zitten hier in een café. Geocachen is hier bijzaak. Geleuter met een bedoeling is ons streven.

Een cache is een fatsoenlijk logboekje op minimaal A-5 formaat in een doosje, dat hier op de bar ligt. Commercie wordt echter niet toegestaan, dus hapjes en drankjes mag je zelf meenemen. Ruilspulletjes stoppen we er niet meer in, want daar hebben we tegenwoordig kliko's voor. Eventueel aanwezige TB's mag je meenemen voor je verzameling op voorwaarde dat niemand ziet dat jij ze in je zak stopt.

Dit alles lezende moeten we misschien sneller een NA plaatsen om het spel gezond te houden.

Valse logjes constateer ik zelden. Slechts wanneer een cache bij mij thuis ligt voor onderhoud. Fysiek loggen, maar niet op internet zie ik nooit. Ik controleer het logboek niet.

Valse logjes? Maak je er niet druk om. Die logjes zijn uitsluitend bedoeld om het aantal founds omhoog te jagen. Wie aan die competitie meedoet, ergert zich eraan. Ik vind het hooguit zielig.

Diederikus, jouw profielfoto maakt jou verdacht.

Begrijp ik nu goed dat ook mensen het virus kunnen verspreiden?

Tot mijn 60ste nooit een teek gehad. Daarna wel en gelijk Lyme. Sinds die tijd enigszins panisch. Lange kousen over broek, hemd in broek en hoog gras, bosbessenstruiken en ander tekengevoelig gewas zoveel mogelijk ontwijkend. Dit jaar geen teken gehad. Toch waarschijnlijk meer geluk dan wijsheid?

Geef de indiener van een cache een maand de tijd om nog eens goed te kijken of zijn creatie een toegevoegde waarde heeft alvorens hij wordt gepubliceerd. Zie ook het advies van Briansnat als onderschrift bij Sivota.

Zoals Sivota al zegt, nette mail. Geen aanval, maar een tactische benadering. Mijn opmerking begrijp je waarschijnlijk wel.

Daar heb ik het niet over.

Suggestie om de volgorde in de volgende zin aan te passen: I like to apologize for my impatience, but as you may understand just like many other eigenaar van de cache’s I’m also quite excited about my new geocache and cannot wait to share this with the Dutch geocache community. Bijvoorbeeld zo: I like to apologize for my impatience, but as you may understand I’m also quite excited about my new geocache, just like many other cache-owners about their geocache, and cannot wait to share this with the Dutch geocache community.

De enige die met zekerheid vanaf 1 oktober geen troep heeft gepubliceerd is Geoguy.

Ik weet niet of er goed is gekeken naar een cache die na twee weken wordt gepubliceerd. Maar als een cache op dezelfde dag wordt gepubliceerd dan betwijfel ik dat. Toestemming verifiëren, cachepagina beoordelen op fouten zoals attributen, logica enzovoort kosten tijd. Om nog maar niet te spreken over mogelijke schade aan natuur en cultuur. Uiteraard is het beoordelen van een koker achter een lantaarnpaal minder lastig, maar ik heb het over geocachen.

Kan iemand mij uitleggen waarom leggers zo'n haast hebben met publicatie? Als mijn Multi op dezelfde dag zou worden gepubliceerd, dan heb ik het gevoel dat er niet goed naar is gekeken.

Wanneer iemand een half jaar of langer bezig is met het maken van een cache, dan heeft hij waarschijnlijk ook wel het geduld om een week te wachten tot publicatie. Maar wanneer iemand 's morgens verzint om 's middags een kokertje neer te pleuren, dan is een wachttijd van een week wel erg lang.

Waarom al dat commentaar op de reviewers? Zij doen hun stinkende best om in zo weinig mogelijke tijd zoveel mogelijke rotzooi te publiceren. En als dan aan wanproducten, blijkbaar 85 % van het aangebodene, een strafwachttijd wordt toegekend is het weer niet goed. Wat overblijft, 15 %, kan blijkbaar de toets der kritiek wel doorstaan, al glipt er wel eens iets tussen de mazen van het net door. Reviewers belazeren is ook een vak. De meeste nieuwe caches die ik dagelijks zie verschijnen mogen dan ook met recht het keurmerk "Echte geocache" dragen, althans neem ik dat voor het gemak maar aan. Dat ik daarna zelf nog een selectie toepas waardoor 99 % afvalt als bezoekwaardig, draagt ertoe bij dat ik geocachen nog steeds leuk vind.

Na 49 bijdragen is het mij duidelijk dat kwaliteit een onhanteerbaar begrip is. Voor mij moet een cache aan objectieve voorwaarden, die ik eerder heb beschreven, voldoen. De rest is subjectiviteit die ik zelf invul. Een cache is voor mij een aanleiding om een dagje aangenaam te verpozen.