Vlindertje

Zeikerd.

En ik beantwoord altijd vragen.

Blijkbaar sta je daar buitenspel.

Een toost dan maar:

Dat je zó'n lage dunk van mij hebt kon ik niet bevroeden. Lange tijd heb ik gedacht dat rapporteurs en ignoranten de onderste sport van de forumladder deelden, maar sinds kort weet ik dat die positie is voorbehouden aan de rapporteurs. Ignoranten staan náást de ladder. Die horen niet op een forum thuis. In beide gevallen is sprake van uitermate kinderlijk gedrag. Klikken tegen de meester of met toegeknepen ogen en vingers in de oren roepen: "Nana nana, ik hoor je lekker toch niet!". Een rapporteur kan echter nog handelen in een opwelling van oprechte verontwaardiging. Een ignorant handelt met voorbedachte rade. Geen grotere zielepoot dan iemand die de discussie mijdt door mensen en meningen eenvoudig weg te vinken. Ignore = ignorance = bliss. Je wentelen in zalige onwetendheid en voortdurend 'de la moutarde après dîner' serveren omdat je reageert terwijl je onvolledig bent geïnformeerd. Wie forumleden in 'de negeer' zet, zet vooral zichzelf buitenspel. En dat maakt de ignorant tot een tragische schertsfiguur, nog droeviger dan een kokerraper op een carpoolplaats. En om je nieuwsgierigheid te bevredigen hoef je maar op 'CloudCache' te klikken.

Een artikel dat ik ooit heb geschreven ... Tips voor het maken en verbergen van een cache U wilt zelf een cache gaan maken? Prima! Maar denk er niet lichtvaardig over. De kosten van het vervaardigen van een geocache zijn vaak te verwaarlozen en publiceren is gratis, maar elke cache vergt een aanzienlijke investering in tijd en creativiteit. En met het plaatsen van de cache is de kous niet af. U blijft verantwoordelijk voor uw creatie en dat betekent dat u de cache periodiek moet controleren en onderhouden. Uitgangspunten Uitgangspunten zijn uw creativiteit en ervaring. Over het eerste beschikt u vast in ruime mate. Is geocaching echter nieuw voor u, spoor dan minimaal vijftig geocaches op voordat u zelf een cache gaat maken. Laat u zich inspireren door het vernuft van ervaren medecachers en bedenk ondertussen hoe u hen kunt evenaren of zelfs overtreffen, qua locatie, idee en uitvoering. De locatie Zoek een plek voor uw cache. Dat is niet moeilijk. Iedereen kent bijzondere plekjes in zijn of haar omgeving. Misschien zijn de locaties niet bijzonder genoeg om te worden vermeld in de folder van de plaatselijke VVV, maar elke plek heeft een geschiedenis en een bestemming. Mogelijk heeft de plek voor u een bijzondere betekenis. Het is uw taak het verhaal van de locatie te vertellen, en wel zo dat het medecachers kan boeien. Neem een klapstoel mee en ga een een poosje op de gekozen locatie zitten. Beoordeel de plek met uw gezonde verstand. Kan er in de omgeving een mooie wandeling worden uitgezet? Is er gelegenheid de cache zodanig te verstoppen, dat deze niet toevallig door wandelaars kan worden gevonden? Kunnen medecachers er ongestoord zoeken en loggen of moeten zij continu op hun hoede zijn voor argeloze wandelaars? Ligt er glas of zwerfvuil? Worden er honden uitgelaten die de cache tevoorschijn kunnen snuffelen. Is er een hangplek van jongeren in de buurt? Kortom: kies een rustige, afgelegen en bij voorkeur verscholen plek om te voorkomen dat uw cache wordt vernield of spoorloos verdwijnt. Vermijd plaatsen waar het zoeken gevaar oplevert, zoals (snel)wegen en spoorlijnen, en plekken waar een cache aanstoot kan geven (begraaf- en gedenkplaatsen). Mijd ook plekken waar een geocache voor misverstanden kan zorgen. Bedenk dat zo’n geheimzinnige kist bij toevallige vinders alarmbellen kan doen rinkelen. U wilt niet dat de snelweg wordt afgesloten omdat bij een viaduct een verdachte kist is aangetroffen, zeker als de eigenaar van de kist eenvoudig kan worden achterhaald. De meeste geocaches zijn verstopt achter bomen en struiken op enkele meters van bospaden en stille landwegen en dat is niet zonder reden. Voelt u zich op de gekozen locatie te gast? Als het om een landgoed of recreatiepark gaat vast wel. Vraag in dat geval toestemming aan uw gastheer of terreinbeheerder om de cache te plaatsen. Elke vierkante meter van de BeNeLux heeft een eigenaar. Heeft u als locatie voor uw cache een natuurgebied op het oog, vraag dan ALTIJD toestemming aan de beherende instantie, waarvan u het telefoonnummer op de bekende borden aantreft. Uw gezonde verstand en uw kennis schieten in die situatie mogelijk tekort. Op die stille open plek midden in het bos overnacht wellicht een roedel reeën of groeien zeldzame orchideeën. De lokale boswachter kan u dat vertellen en vervolgens een minder kwetsbare plek aanwijzen waar u zonder bezwaar een cache kunt plaatsen. Boswachters zijn, net als geocachers, natuurliefhebbers en bovendien een bron van informatie waaruit u kunt putten om het verhaal van het gebied of de locatie te vertellen. De meeste boswachters zijn graag bereid hun medewerking te verlenen en zullen uw cache op hun ronden door het gebied zelfs regelmatig controleren en contact met u opnemen als iets niet in orde is. Stel hen in een vroeg stadium van uw plannen op de hoogte. Leg uit wat de bedoeling is en toon de route op een kaart. Het idee Het maken van een geocache is als het schrijven van een boek. U schrijft de eerste pagina’s en de lezers vullen het verhaal aan met hun eigen belevenissen. Na enkele jaren telt uw boek honderden pagina’s. Zorg dat het een boeiend boekwerk wordt, door uw mede-auteurs iets te bieden om over te schrijven. Elk boek en elke cache begint met een idee. Een idee dat boeit en verrast. Geef uw fantasie de ruimte en bezorg uw medecachers een onvergetelijke (mid)dag. Werk aan een reputatie als topplaatser en zet een adembenemende speurtocht uit die eindigt met het vinden van een kwaliteitscache. Weet u op dit moment nog niet precies hoe u dat aan moet pakken, ga dan geocachen om inspiratie op te doen. En vergeet niet de naam van de gekozen locatie of het gebied aan te bieden aan een zoekmachine op Internet. De kans is groot dat u wordt geconfronteerd met een vloed van informatie en tal van aanknopingspunten voor een origineel verhaal of thema voor uw cache. De uitvoering Maak de cachebeschrijving voor de webpagina. Hiervoor moet u vast onderzoek verrichten. Verzamel informatie over de locatie en (de historie van) het gebied en verwerk deze in de aanwijzingen om de cache te traceren. Eventueel kunt u medecachers vooraf wat huiswerk laten doen zodat zij goed geïnformeerd aan de tocht beginnen en daardoor dubbel genieten van de omgeving en bezienswaardigheden onderweg. Zet een mooie wandelroute uit waarbij u medecachers onderweg laat zoeken naar aanwijzingen om hun tocht te vervolgen. Maak gebruik van cijfers en letters op borden, omgevingskenmerken (het aantal stammen van de berk op de kruising), verstop mini-caches (jam- of kruidenpotjes) en/of breng (duurzame) schildjes met vervolgcoördinaten aan op hekken en wandelpaaltjes. Doseer het aantal aanwijzingen zorgvuldig en zorg dat er voldoende afstand ligt tussen de verschillende waypoints. Etappes van een halve kilometer zijn ideaal. U kunt het uw medecachers zo makkelijk of moeilijk maken als u wilt, maar zorg dat de vraagstukken en opdrachten te maken hebben met het thema van de cache, de omgeving of met oriëntatie- en navigatietechnieken. Maak berekeningen niet nodeloos ingewikkeld. Opgaven mogen best pittig zijn, waardoor de cache een hogere mentale uitdaging vormt, maar laat mensen geen ellenlange reeksen variabelen verwerken als het ook simpeler kan. De container Een geocache is een waterdichte doos of kist, die minimaal plaats biedt aan een pen en een logboekje op A6-formaat. Echter, hoe groter de cachecontainer hoe beter en hoe groter de uitdaging om deze goed te verstoppen. Vaak is het beter grote caches juist niet te verbergen. Sommige caches zijn opvallend aanwezig, maar worden niet direct als cache herkend omdat ze zijn vermomd als put of schakelkast. Voorzie de cache van ruilspulletjes en denk daarbij ook aan kinderen, die cachen met hun ouders en het geweldig vinden om een goedgevulde schat aan te treffen. Stop geen voorwerpen in de cache die niet in kinderhanden thuishoren, zoals aanstekers of messen. Plaats ook geen etenswaren in de cache. Deze kunnen bederven, maar worden ook geroken door dieren die de cache opgraven en vernielen. De kunststof verpakking van voedsel of snoepgoed kan schade toebrengen aan de gezondheid van dieren. Zet op de kaft van het logboekje een boodschap voor wandelaars die de cache per ongeluk vinden. Leg uit dat het om een spel gaat en vraag hen de cache weer goed te verbergen op de plaats waar hij is gevonden. Voeg ook uw contactgegevens (telefoonnummer) en/of het logo met het Internet-adres van de site toe, zodat mensen u in bijzondere gevallen kunnen bereiken. Wat de verstopplaats betreft: het is geen kunst een cache zodanig te verbergen dat deze niet of slechts moeilijk, na het afprikken van vele vierkante meters bodem, kan worden gevonden. Voorkom echter dat de omgeving wordt omgewoeld en verstoord. Kies een markante plek, die niet opvalt bij reguliere wandelaars, maar die door geocachers direct als een mogelijke verstopplaats wordt herkend. Begraaf de cache niet, maar dek deze toe met takken en bladeren tussen de wortels van een opvallende boom. U kunt de cache ook verstoppen onder een boomstronk, steen of tegel of vermommen als een vogelhuisje, broedkastje of (gemeente)paaltje. U merkt het: er komt een hoop bij kijken voordat u de cache ter publicatie kunt aanmelden. Neemt u deze tips en voorzorgen in acht, dan zal uw cache niet alleen snel worden goedgekeurd en gepubliceerd, maar ook tot in lengte van jaren blijven bestaan, tot groot plezier van generaties geocachers.

Laten vullen met diamantjes en gaan rentenieren? Dan kan ik mijn shirt ook weer aantrekken.

GPS, kerkezakje ... ieder geniet van het spel op zijn eigen manier.

@TT: je weet heel goed dat ik met de 'ouwe stompen tijd' de Gouden Jaren 2000 - 2004 bedoel en dat ik het omslagpunt, het inzetten van het verval en de opkomst van het koldercachen leg in 2005. En als je een beetje moeite doet kun je op dit forum het berichtje vinden waarin Zuurtje uitlegt waarom hij zijn powertrail heeft gemaakt. Je zult merken dat zijn motivatie een heel andere is dan die van de 'bedenker' van de gemiddelde Vinex- of Josti-trail. Maar misschien wil Zonnig Spoor het nogmaals toelichten. @hidde109: een profvoetballer die tussen de voetbalwedstrijden door een partijtje tafelvoetbal speelt is op dat moment een tafelvoetballer. En tafelvoetbal is een heel ander spel, dat zul je niet ontkennen. Wie een mooie multi loopt is bezig met geocachen. Raapt de persoon in kwestie tussen de bedrijven door een koker, dan is hij op dat moment een kokerraper, net zoals hij een munzeeër is op het moment dat hij met zijn smartphone een sticker scant.

Goed gezien, hidde109. In de begintijd was de motivatie om een cache te maken de intentie om medespelers een unieke en uitdagende ontdekkingstocht te bieden, waar ze minstens een halve dag mee bezig waren. Moderne kokerstrooiers bieden slechts snelle puntjes aan puntenjagers. Een heel ander spel, want zowel kokertjes als puntjes hebben niks met geocachen te maken. De bezigheden van kokerkneuzen (strooiers en rapers) staan diametraal tegenover de uitgangspunten en grondregels van het spel geocaching. Niemand beweert dat er de laatste tijd niks moois meer bij komt. Er worden nog steeds caches gemaakt die tot de verbeelding spreken en zeer de moeite waard zijn. De meest bijzondere cache van Nederland, waar jaren werk in zit, komt binnen 24 uur online.

Er is ontzettend veel veranderd. Bedenk dat als er in dit oude draadje over een cache wordt gesproken, het bijna altijd gaat over een in de natuur verstopte container met een logboek en ruilspullen. Multi's waren in de meerderheid en micro's waren er nauwelijks. Van puntenjagers, trails en voortuincaches had niemand gehoord. Als je veel caches had gevonden dwong dat respect af omdat je voor de meeste caches een prestatie van betekenis moest leveren, meestal in de vorm van een urenlange speurtocht vol uitdagingen. En wat was toen veel? Kort tevoren was de recordhouder voor Europa, tevens de enige reviewer voor heel Europa, gehuldigd voor zijn honderdste vondst. Maar ... goed dat nieuwkomers zich verdiepen in het verleden. Heel leerzaam. Dit forum is een ware schatkamer van informatie en een venster op een tijd dat iedereen die zich geocacher noemde ook daadwerkelijk een geocacher was.

Goed bruikbaar voor ammoboxen, maar besproei er geen apparatuur mee. Toetsen gaan vastzitten en touchscreens zullen niet of niet goed meer werken. Je brengt namelijk een coating aan. Die coating is bovendien niet transparant/kleurloos en ook niet duurzaam (een paar honderd aanrakingen). Geen wondermiddel, maar wel heel geschikt voor grove toepassingen zoals cacheboxen, wandelschoenen, petjes en rugzakken, maar je telefoon, GPSr of tablet gaat naar de knoppen, ook al heeft het apparaat geen knoppen maar een touchscreen.

Het gaat vanzelf weer over. Elke rups draagt de belofte van een vlindertje.

Een voortuincache is niet per definitie slecht. De meest innovatieve cache van Nederland is een voortuincache. Het gaat om een bijzondere speurtocht en de cachecontainer is een stevige kist met een volwaardig logboek en ruilspullen, geheel in de geest van het spel. Natuurlijk is het wel een witte raaf.

En zo komt de onzin van één journalist in opleiding, die stage loopt bij het gezaghebbende ANP, via een persbericht terecht in media.

... en creativiteit, inzicht en verbeeldingskracht. Kun je dat niet opbrengen, begin er dan niet aan. En dat geldt ook voor een mooie tradi.

De moderator zal dit draadje vast niet verwijderen. Diverse forumleden hebben hun uiterste best gedaan om een nieuwkomer te informeren. Daar is dit forum voor bedoeld. Andere nieuwkomers kunnen met deze informatie hun voordeel doen. Daar is de zoekfunctie voor bedoeld.

Prima tips van Jeroen, waar ik nog iets aan toe wil voegen wat de berekeningen betreft. Een cachemaker toont zijn/haar kwaliteiten door de berekeningen zo eenvoudig mogelijk te houden. Om een tocht te kunnen lopen zijn coördinaten nodig, maar als de route een verrassing is moeten de (vervolg)coördinaten onderweg worden gevonden of bepaald. Je kunt langs de route schildjes of plaatjes met vervolgcoördinaten aanbrengen, maar vaak krijg je hiervoor geen toestemming. In dat geval moet je 'getallen' zien te vinden in de omgeving. Telefoonnummers, aantal spijlen van een hek, huisnummers, aantal stammen van een boom. Vervolgens is het de kunst om met een zo eenvoudig mogelijke berekening deze getallen om te zetten in coördinaten. Hoe korter en simpeler de berekening, hoe knapper.

Geocachen is een avontuurlijk oriëntatiespel, dat zich van andere GPS-spellen, zoals Munzee, onderscheidt door de geocache. Een geocache bestaat ALTIJD uit een waterdichte container met een logboek en spullen om te ruilen. Dat ruilen is niet verplicht, maar het bieden van de mogelijkheid is essentieel voor het spel. De eerste en enige spelregel is gebaseerd op 'trade' (handel/ruilen). In dit filmpje zie je hoe de bedenker van het spel de eerste geocache vult en uitlegt wat de bedoeling is: http://forum.geocaching.nl/index.php?showtopic=20976&p=347740 In de loop der jaren zijn de grondbeginselen van het spel uit het zicht verdwenen. Dat komt omdat de meeste nieuwkomers zich niet informeren of inlezen, maar afgaan op wat zij 'in het veld' aantreffen. Dat zijn meestal potjes of kokertjes op oninteressante plekken, wat tot de algemene opvatting heeft geleid dat alles wat je met een GPSr kunt vinden en vervolgens kunt loggen als geocache kan worden aangemerkt. Omdat het zoeken van deze potjes op zich een vrij onnozele bezigheid is, heeft men er een wedstrijdje van gemaakt waarbij elke gevonden 'cache' een puntje oplevert. En om veel te kunnen scoren moeten er veel 'caches' worden gestrooid. Zo komt het dat overal kokertjes liggen met papiertjes, tot in voortuinen toe. Dat paaseieren rapen voor puntjes heeft niets met het spel geocaching te maken zoals het is bedoeld en het op alle geocaching-sites wordt beschreven. De veelrapers en puntenjagers grossieren in dooddoeners als 'voor elk wat wils' en 'ieder speelt het spel op zijn eigen manier', maar als de uitgangspunten er niet meer toe doen is er geen sprake meer van geocaching. Haal het water weg en er is geen waterpolo. Haal een dam met een pion en roep dat je 'het spel speelt op je eigen manier', maar geen enkele schaker zal je serieus nemen. Op dit forum loopt een eeuwige discussie tussen de geocachers van het eerste uur, die met het spel zijn begonnen toen er nog uitsluitend geocaches lagen op afgelegen plekken in de natuur, en de spelers van na grofweg 2005, die zich een beeld van het spel hebben gevormd aan de hand van het alom tegenwoordige strooigoed bestemd voor veelrapers, die zichzelf voorhouden dat cachen een wedstrijd is waarmee je puntjes kunt verdienen. De authentieke geocachers storen zich in toenemende mate aan het prullenrapen voor puntjes omdat dit ten koste gaat van de reputatie van het spel en omdat het door het vele strooigoed voor authentieke geocachers steeds moeilijker wordt om routes uit te zetten. Onder authentieke geocachers moet je overigens niet alleen de cachers van het eerste uur verstaan, maar ook nieuwkomers die de moeite nemen zich in het spel te verdiepen en niet klakkeloos de veelrapers na-apen en daarmee de karikatuur van geocaching bevestigen. Verdiep je in het spel. Hoe is het ontstaan en wat is de bedoeling? Ga na wat er mooi, bijzonder of interessant is in jouw woonomgeving en de moeite waard om aan andere cachers te laten zien. Zet een wandelroute of speurtocht langs deze bezienswaardigheden uit en laat die eindigen op een plek waar spelers ongestoord en ongezien een echte geocache kunnen loggen: een container met een logboek van minimaal A5 formaat en een aantal ruilspullen. Dat hoeven geen kostbaarheden te zijn; enkele grappige of praktische hebbedingetjes volstaan. Dank daarbij ook aan kinderen, die het geweldig vinden om een dergelijke schat te vinden. Geef je fantasie de ruimte en speel het spel op je eigen manier, maar verlies de uitgangspunten, die geocachen tot geocachen maken, niet uit het oog.

Ben best onder de indruk van de kranige wijze waarop Barro1991 zich in voorbeeldig Nederlands met steekhoudende argumenten heeft geweerd. Zij heeft in deze discussie al meer energie gestoken dan 99% van de voortuinkokerplaatsers in hun voortuinkoker. Een aanwinst voor het forum.

Beste Barro1991, Vraag naar de ingrediënten van een leuke uitdagende cache en je krijgt 1000 verschillende meningen plus een eindeloze discussie. Beter is het om jezelf af te vragen waarom je een cache wilt maken. Cachen gaat over locaties. Is er in jouw buurt een mooie of bijzondere locatie die je onder de aandacht wilt brengen? Misschien jouw voortuin? Vertel ons wat jij beoogt met jouw cache. Dan zijn er vast forumleden die jou een gericht advies kunnen geven.

Zelf geen onderzoek verrichten, maar klakkeloos overschrijven. Kopiëren, na-apen zonder na te denken; zo stapelt krankzinnigheid zich in de loop der jaren op en denken mensen bij een cache niet meer aan een rijkgevulde container in een natuurgebied, maar aan een schroef onder een brandtrap in een bejaardentehuis. En staan complete gezinnen daar de voegen uit de muur te peuteren om een puntje te scoren. Maar ja, het spel heeft zich ontwikkeld en dat is maar goed ook. Stel je voor dat het nog uitsluitend op de oorspronkelijke manier werd gespeeld. Dan moesten we lange tochten maken in de natuur om uiteindelijk een kist vol spullen te vinden op een afgelegen plek. Nee, dan maar liever met het hele gezin gezellig mortelpulken onder een brandtrap.

Niet ok dat er aandacht aan wordt gegeven? Het artikel hangt van onjuistheden aan elkaar. Geocachers worden neergezet als zonderlingen die filmkokertjes zoeken op industrieterreinen. Die achterlijke bezigheid heeft juist niets met geocachen te maken, maar uiteraard heeft de stemmingmakerij van De Telegraaf wel het beoogde effect. Een 'bloemlezing' uit de reacties: "Ga wat nuttigs doen met je leven!" "Hebben deze mensen geen werk ? Ik heb hier geen tijd voor !" "Praat me er niet van ! wij kregen te maken met de geocachers toen een zgn. mini-cache was verstopt in een schroef onder de brandtrap van ons seniorencomplex. geluidoverlast, modder op de galerij,vreemden die "onopvallend" rondhangen rond het gebouw en plantjes uit de grond trekken. met als klap op de vuurpijl man-vrouw-met 2 kinderen die voegen uit de muur aan het peuteren waren. ik heb die cache dan ook door de organisatie laten verwijderen. we gunnen ieder zijn hobby, maar vernielen en overlast voor anderen horen er niet bij !" "Ja hoor,...en het moet weer ten koste van natuur en milieu. Als je zoveel tijd over hebt doe er dan wat nuttigs mee,...!!" "... voor de rest vind ik het allemaal maar een stom en kinderachtig gedoe voor volwassenen. Ga wat nuttigs doen met je leven." "Wat een infantiel gedoe weer, Nederland op zijn smalst zoals altijd. Bezigheden van een decadente generatie, die bij gebrek aan werkelijke levenswaarden het zoveelste surrogaat najaagt." "Vroeger heette dit milieuvervuiling. Voeg een locatie toe en het heet geocaching......" "Wat een dommigheid. Hoezo "schat"?? Raar dat ons Knabbel en Babbelkabinet nog niet aan het zoeken is." "Of je gaat gewoon een baan zoeken, dit soort mensen hebben zeker geen uitkering??" "Lekker! nog meer afval wat door mensen in de grond of natuur achter gelaten wordt." "Kijk, daarom komen al die oost Europeanen en andere buitenlanders hier werken ! Omdat de luie Hollander dit soort achterlijke dingen aan het doen is ! Ga maar werken !" "Wat een kinderlijk gedoe zeg." "Ieder jaar verstop ik een schat in mijn achtertuin en telkens weer wordt mijn achtertuin gratis omgespit. Geocachers ik ben jullie zeer dankbaar want anders zou ik het zelf moeten doen." "Blijkbaar hebben een heleboel mensen niets beters te doen, wat een onzin!" "Het klinkt inderdaad als een buitengewoon l u l l i g e en zinloze bezigheid." Nog veel erger is dat het artikel ongetwijfeld lezers zal inspireren om ook te gaan 'geocachen'. En als Telegraaflezers gaan 'geocachen' betekent dat nog meer kokertjes op industrieterreinen, in gc-kleuren geschilderde bloempotten tussen kliko's, Josti-trails in de dorpsstraat en volwassen kerels die zichzelf onsterfelijk belachelijk maken door zich in walmend blik van carpoolkoker naar carpoolkoker te spoeden. De reputatie van geocaching ligt al in diggelen, maar blijkbaar moeten de stukjes tot nanogrootte worden fijngetrapt.