Hoe heb je geocaching leren kennen - Media, internet, vrienden.......

[Gast 115-1015176319]

==KNIP++ Een buizerd kwam langzaam door het spoordal heenzweven, op slechts 20m. afstand(!) en landde vlakbij. Aangezien wij gek zijn op roofvogels vonden we het schitterend. Toen we de log gingen schrijven moesten we een naam bedenken... dat was dus duidelijk.

Groetjes, [b:post_uid0]Eagles[/b:post_uid0].

Aha, weten we dat ook weer. Had ik jullie al eens willen vragen.  Misschien weer een nieuw ideetje voor een draadje.  Waar slaat je nickname op ??

[Joseph]

Misschien weer een nieuw ideetje voor een draadje.  Waar slaat je nickname op ??

Daar haak ik meteen op in:

 

Ik draag al JAAAAREN een buckle ( van Jellie gekregen ) met daarop "Chief Joseph". De tekst die daar achterop staat heeft best wel indruk op me gemaakt en ik zet die nog altijd onder Geocaching E-mail etc.

 

Mijn allereerste cache was Meeuwenduinen, samen met Brazil. Hij had me de avond van te voren een spoilerfoto laten zien van de cachesite en daar stond een vrij herkenbaar boompje op. Toen we op de locatie aankwamen riep ik van een meter of 20: "daar, dat is het boompje, zal ie daar wel liggen". Brazil antwoorde: "Jawel, ik heb me hier al eerder blauw gezocht en jij zult het meteen zien, het arendsoog van Chief Joseph ( met het nodige sarcasme )". De cache bleek er inderdaad te liggen en Brazil heeft me de hele wandeling terug Chief Joseph genoemd. Vandaar ......

[Gast haikom]

Ons verhaal......Vorig jaar hebben we onze vakantie gevierd in Schotland. Door het slechte weer (veel regen en mist ) durfden we geen lange tochten te maken (op een van de weinige dagen dat de Ben Nevis wolkenloos is hadden wij geluk!   )

Als je Zwitserland gewent bent met bijna altijd een clear blue sky , de wit-rood-witte markings en soms een levend GPS voorop, een gids  , benauwde de uitgestrektheid van de Scottisch Highlands ons om alleen met een kaart en kompas op pad te gaan. De mist ontstaat daar binnen no time. Dit hebben we aan den lijve ondervonden en je wil toch enige mate van veiligeheid hebben.

De hele winter zitten broeden om wel of niet over te gaan tot de aanschaf van een eTrex. Bij Bever (Lwd) langs, wel kijken, niet kopen.

Dit najaar wilden we een keer 'anders leuk met de hond wandelen' en kwamen na wat sufen op de site van Staatsbosbeheer terecht bij de GPS wandelingen. GPS meegekregen en al na 100mtr werd de GPS met stip hebbedingetje nummer 1.

Weer op internet op zoek naar een 2e hands eTrex. De eTrex is m.i. een goede 'gids' voor een redelijke prijs.

Via Google.nl steeds meer sites ontdekt en zo ook geocaching.nl.

En zo vonden we bij Koos een Summit (die wilden we ook vanwege de hoogtemeter) voor nog voor een goeie prijs.

2 November komen we naar Arhnem om hem in ontvangst te nemen en vallen meteen met de neus in de boter om informatie in te winnen bij de kabouterschool.

Nu nog echt gaan cachen en lange meerdaagse hikes in de Highlands maken.

 

Tot 2 november!

[Gast 90-1015262279]

Team Zenz is via de nieuwsgroep sci.geo.satellite-nav in contact gekomen met geocaching, in de zomer van 2001. Sinds mijn jonge (scouting-)jaren had ik al 'iets' met kaarten, kompas en navigatie. Van elk vakantiestekje werden topokaarten gekocht, gevolgd door uitgebreide wandel- en fietstochten. Ik had de eTrex aangeschaft om me bij buitenlandse zakelijke reizen sneller te kunnen orienteren: hij ging altijd vergezeld van een PalmIIIc en de kaarten van Europa. De nieuwsgroep volgde ik vooral om de technische achtergrond van GPS beter te begrijpen, toen daar opeens verhalen opdoken over geocaching.

 

Eind september zijn we op zoek gegaan naar de eerste cache (de Vuursche Cache), die we vrij moeiteloos vonden in een prachtig gebied. Ik was er jaren dagelijks doorheen gereden, maar had dit stukje nog nooit gezien... De volgende was de First Dutch, waarvoor we grondig moesten zoeken en graven. Toen waren we verkocht.

 

Niet alle kids hebben altijd zin, maar over het algemeen is het een bijzonder plezierige gezinsactiviteit, regelmatig uitgebreid met familie of vrienden.

 

Zenz

(die z'n nick ooit koos vanwege de impliciete connotaties met 'sensible', 'sensitive' en wat je verder allemaal nog weet te verzinnen, en 'm sindsdien voor alle niet-zakelijke online presentie misbruikt)

[Bytheway]

Tsja, voor mij was het gewoon voor een stukje gemak om een GPS aan te schaffen.

Wij maken altijd verre fiets- en wandel/hickingtochten. Ook in voor ons totaal vreemde omgevingen. (Laatste twee jaar Sri Lanka, Jamaica, Thailand, Griekenland, Turkije en Tsjechie). Tijdens die tochten wel eens semi-verdwaalt.

 

Om dat soort probleemtjes te voorkomen speelde ik al langer tijd met het idee om een GPS aan te schaffen. Dat heb ik dus dit jaar gedaan. Een Etrex Camo.

 

Dat was dus de GPS, maar ik heb altijd de neiging om alle electronica die met elkaar kan communiceren met elkaar te koppelen. Dus eerst mijn pc en de laptop en als laatste mijn Palm eraan geknoopt.

 

Om niet alles te "frituren" ben ik op internet gaan zoeken naar de juiste schema's. Tijdens één van die zoekakties zag ik een aantal Geocaching-sites. Geocaching, was dat dan? Oh, een aantal (vreemde) mensen die een begraven doos zoeken. Tsja, het is maar wat je hobby is

 

Maar toch bleef het Geocaching idee in mijn hoofd rondspoken. Het zal toch wel leuk zijn als zoveel mensen het doen. Om wat meer info te krijgen heb ik me aangemeldt bij Geocaching.com en .nl .

 

En ja, nu hebben wij dus ook een zeer besmettelijke ziekte. We hebben de Geocachers-besmetting opgelopen. En we genieten er ook nog van!

 

Happy Geocaching,

 

ByTheWay

 

 

 

Edited By Bytheway on okt. 17 2002 at 14:05

[Azimuth a.k.a. Kora]

Dit is een draadje wat ik minstens een jaar geleden uit nieuwsgierigheid heb gestart. Op de een of andere manier is het ondergesneeuwd in het forum maar ik ben nog steeds nieuwsgierig naar al die nieuwe namen en nicks die ik tegenkom, dus vandaar dat ik het weer eens opgegraven heb. Heerlijk, die zoekmachine

Update over mij, Jackoo en ik zijn inmiddels al dik een jaar uit elkaar, zodat ik zonder gps kwam te zitten. wel ging ik geregeld met geocaching-vrienden op stap, zodat het virus aanwezig bleef en heb ik afgelopen zomer mijn eigen gps (een magellan Platinum) gekocht. Nu in de winter cache ik amper, het is me te koud, regenachtig en te vroeg donker, maar zodra het weer maart is ga ik weer! Ik ben dus zo'n cacher die geregeld opnieuw begint

En nu maar hopen dat alle nieuwelingen ook vertellen hoe ze zijn begonnen en of dat anders is dan hoe mensen een jaar gelden begonnen zijn, want de sport ontwikkelt zich razendsnel.

[Twumi]

Beroepsmatig werk ik al jaren af en toe met GPS. Ik heb zelf een GPS aangeschaft om te gebruiken op de fiets. Racefiets en MTB. De reden was dat ik vaak hetzelfde rondje fietste. Een kaart meenemen vind ik onhandig, dus een GPS was de oplossing. In maart 2003 zelf een GPS aangeschaft. Route uitzetten op de PC, inladen in de GPS en fietsen maar.

Tevens werd en wordt de gps gebruikt om wandelingen uit te zetten. Op verschillende GPS sites kwam ik toen het geocaching logo tegen.

Op een dag daar maar eens iets over gelezen. Mijn interesse was gewekt. Ik vind het heerlijk om buiten te zijn. Dus op 21 aug 2003 mijn eerste cache gedaan. Ik was meteen verkocht. Niet meer doelloos rondwandelen, maar wandelen (of fietsen) met een doel........Nu bijna 5 maanden later sta ik op 71 founds.

[Geepjes]

Ik heb me de afgelopen maanden verdiept in wandelen met GPS. Vervolgens een Geko 201 aangeschaft. Geocaching ontdekt via www.gps.pagina.nl en bijzonder leuk om te combineren met wandelingen en om op plaatsen te komen waar je anders niet komt.

[keske27]

Hallo cachers

 

 

Wat leuk om te lezen hoe jullie allemaal besmet zijn met het virus geocaching.Bij ons ging het als volgt:ik was een keer aan het wandelen met de kids in het staelduinse bos(daar ligt "dikhuid")en daar lag een beschuitblik met de kleuren van jawel een KOE op de grond(met daarnaast een scouting badge,linnen tasje en nog meer hebbedingetjes).

Een eindje verder lag een helemaal verweekt opgevouwen papiertje dat ik niet in zijn geheel kon open vouwen,omdat het zo nat was.

Dus nam ik het maar mee naar huis om het te drogen op de verwarming.

Eenmaal opgedroogd kon ik alles lezen en wat erop stond kwam mij bekend voor(het was de melding dat als je dit zou vinden het terug moest liggen,maar ja waar lag het).

Ik heb toen gemaild naar de eigenaar van de cache "hiking cow", met de mededeling dat zijn cache was gepluderd.We vonden het idee geocachen zo leuk dat we binnen zeer korte tijd een gps aanschafte.De reden dat de gps zo snel werd aangeschaft is als volgt:ik was in 1993 met een vriend op vakantie in engeland en daar wist een campingeigenaar te vertellen dat er mensen in de dartmore waren die schatten verstopte en een ander kon ze zoeken door middel van de zogenaamde stafkaarten.(en een kompas natuurlijk) Hij vertelde er ook bij dat ze een keer per jaar een bijeenkomst hadden bij de gevangenis die vlakbij de dartmore stond om uit te wisselen hoeveel men er gevonden had.(deze bijeenkomst gebeurde rond de kerst)

Het sprak mij toen al aan,maar ja hoe kwam je in kontakt met de mensen die deze hobby uitoefende??Na die vakantie bleef het toch in mijn hoofd rondspoken om ook eens zoiets te gaan doen,totdat ik de verloren cache vond in 2002.

En sindsdien kan ik het wel een verslaving noemen en dat geld voor het hele gezin.

 

 

 

Groetjes keske27(kees)

[Wilxlii Carrotte]

Ik heb geocachen leren kennen door mijn zoon 8BG.

En 8BG heeft geocachen ontdekt via mij.

Dat kwam zo:

Voor mijn duurlooptraining had ik eind 2002 een speeltje van Garmin gekocht, waarmee je kunt zien wat voor afstanden je loopt en zo. Het bestaat uit een horloge + band/ontvanger om je bovenarm. Uit nieuwsgierigheid keek 8BG eens op internet, wat dat wel voor interessant apparaat was. Daar kwam hij al surfend op de geocache-pagina's terecht en het leek hem wel interessant. Hij heeft toen een gps aangeschaft en wat caches gevonden. Na enkele maanden ging ik met hem mee, omdat ie mij probeerde wijs te maken dat het leuk was. En wat? Het was nog leuk ook! Heb ik zelf ook een gps aangeschaft en de hele godganse zomer wezen cachen, vaak met 8BG, vaak alleen, vaak met introducé's. Het weer werkte prima mee. Nu het winter is, heb ik winterstop geocachen, maar als de lente komt... enz.

[maja120]

Al surfend over het grote net en bij het zoeken naar uitbreidingen voor m'n Ipaq toevallig op de site van geocaching terecht gekomen. Al pratend met een collega kreeg ik te horen dat een andere collega al tijden actief bezig was (grootebei).

Een keer een middag bij hem op visite geweest en voilá. Tot op heden alle caches met alleen m'n Ipaq-je gevonden... samen met m'n vrouw natuurlijk, maar zoals de meesten al wel gelezen hebben, de Garmin Geko 201 is onderweg.

 

Groet,

Maja,

die dit een leuk draadje vind

[Nightfire]

2 jaar geleden als hike het idee om een route uit te zetten, dat kwam er toen niet van Jaartje later spraken we scouting erica over geocaching, van t 1 kwam t ander, en op 12 oktober meegeweest naar het "eerste belgische event", daar ons erg vermaakt, en 2 weken later zelf GPS aangeschaft

[Twinlife]

op twinlife zijn verjaardag waar ook de zebravinkjes aanwezig waren een beetje bekent geworden met het fenomeen geocaching de zebravinkjes waren toen al bijna een jaar bezig met cachen,twinlife was toen nog niet zo'n aanhanger van lange wandelingen maken maar werd toch overgehaald om een keer mee te gaan.

twinlife was na de wandeling en de puzzel toch zo enthousiast dat hij een paar maanden later ook maar een vista gekocht heeft,en nu helemaal verslaaft is aan geocachen.

 

 

gr twinlife die niet van deze verslaving af wil

[delta123]

Ik heb tijdens het surfen geocaching ontdekt. Het leek me geinig om in het weekend op stap te gaan en een doel te hebben. Ik ga er geregeld op uit om mijn hond uit te laten.

Toen moest ik nog een GPS kopen. Eerst collega's en kennissen gevraagd of zij wisten of iemand z'n ding had. omdat het bleef knagen heb ik na 6 maanden de knoop doorgehakt en ben ik naar Correct gestapt en heb daar een Sporttrack Map gekocht.

Mijn eerste cache was Eiland van Brienenoord in februari 2003. Daarna is het snel verder gegaan. Er gaat geen dag voorbij of de pc staat aan om nieuwe caches te vinden. Ik heb ook mijn neef(Franky639) aangestoken. We hebben samen een kleine competitie. En hij heeft weer mijn broer in Engeland zo gek gemaakt.

In augustus heb ik mijn eerste eigen cache gemaakt.

Ik moet zeggen dat ik toch wel aardig aangestoken ben. Soms zeg ik wel eens tegen mezelf "Get a life" .

[Heirbaut Hunters]

Vanuit de scoutelarij hebben we contact met Stoffer en Blik. Boes en ik waren in een vergadering met hen (en anderen), waarop Stoffer (of Blik, kweenie) iets over geocaching zegt; dat het verslavend zou zijn. Ik was druk met wat anders toen het verhaal aan Boes werd uitgelegd; ik kreeg maar de helft mee.

Nou ja, ik vond het maar een beetje debiel. Pietje (M/V) legt iets in de bosjes en Jantje (M/V) zoekt het op. Pffff, da's alles. Not my cup of tea.

Daarna iets meer uitleg gehad, en het bleek toch iets ingewikkelder dan ik me voorstelde. Maar nog altijd had ik nog niet zoiets van YES! We moesten maar eens mee. Ach, dat kan nooit kwaad. Beetje ouwe-hoeren onderweg, altijd gezellig.

Maar Boes kon niet wachten en had na een nachtje slapen al een GPS gekocht. Ikke mee met Boes. De rest is verleden tijd. Nog even met de GPS van Pa (bleek ook zo'n ding te hebben) gedaan, maar toen na een paar weekjes m'n eigen speeltje gekocht.

Daarna is niks meer hetzelfde; ik kan nergens komen of ik heb al weer 20 kistjes in de grond gestopt (bij wijze van spreken). Wandelen door het bos duurt altijd langer dan voorheen. Als ik terug kom van mijn werk (Zoetermeer, 150 km van mijn huis), wil ik toch wel vaak van de route afwijken om nog "even" die of deze cache mee te pakken; moeders weer over de rooie waar ik zo laat vandaan kom. Elke scoutingvergadering met Stoffer en Blik mond uit in een orgie van zwelging over geocachen.

 

Dus ja, van mijn vrienden moest ik het hebben.