De Bu(n)gels Geplaatst 9 februari 2010 Geplaatst 9 februari 2010 Cache Apeldoornse Oorlogsmonumenten nr 5...... Laatste monument: Radio Kootwijk, een weg ernaar toe die meer weg had van een net geprepareerde ijsbaan met als gevolg: auto in een greppeltje gegleden, zucht.... Gelukkig was daar een 'toevallige voorbijganger' (wat moet je nou ook met dat weer op die weg) die ons uit de brand (greppel) heeft geholpen. Zelf reed hij door, gleed alle hoeken op, ik hoop dat hij zijn bestemming gehaald heeft. Wij zijn maar weer naar ons vakantiestekje gegaan... Voor zover mijn kennis nu reikt is dit momument alleen per fiets te bereiken, sja, dat had met de blauwe bolide toch niet gekund. We komen wel terug bij mooier weer Verder weinig ongelukjes gehad (op blubberschoenen, drijfnatte sokken en een 'ik-ben-er-bijna-sjips-m'n-batterijen-zijn-NU-op' ervaring. De reservebatterijen lagen in de auto, niet slim....
Attila de Hunt Geplaatst 9 februari 2010 Geplaatst 9 februari 2010 Is dit een ongeluk of gewoon dom? Het is in elk geval een zéér vermakelijk verhaal !
Peetee Geplaatst 9 februari 2010 Geplaatst 9 februari 2010 Is dit een ongeluk of gewoon dom? ... wat je allemaal niet doet voor een cache! Inderdaad. Heel vermakelijk verhaal. En het toont toch ook maar weer aan hoe verslaafd sommige cachers zijn, en wat ze er allemaal voor over hebben om een cache te kunnen scoren ...
Waldio Geplaatst 9 februari 2010 Geplaatst 9 februari 2010 (bewerkt) Is dit een ongeluk of gewoon dom? Leuk verhaal, ik denk dat het een beetje dom, verslaaft, ontwetendheid, ondoordachtzaamheid, blablabla, .... is. 9 februari 2010 bewerkt door Waldio
smeule Geplaatst 9 februari 2010 Geplaatst 9 februari 2010 Is dit een ongeluk of gewoon dom? Dom? Nee hoor, dit gebeurt wel vaker.
tukkerboertje Geplaatst 9 februari 2010 Geplaatst 9 februari 2010 Is dit een ongeluk of gewoon dom? Dom? Nee hoor, dit gebeurt wel vaker. Heerlijk herkenbaar!
searchjaunt Geplaatst 1 maart 2010 Geplaatst 1 maart 2010 Dit kan ook tellen denk ik: http://searchjaunt.idizaai.be/the-needle/
Peetee Geplaatst 1 maart 2010 Geplaatst 1 maart 2010 (bewerkt) Dit kan ook tellen denk ik: http://searchjaunt.idizaai.be/the-needle/ Dit kun je toch echt niet meer een 'ongelukje' noemen ... Zonde van zo'n auto! 1 maart 2010 bewerkt door Peetee
zwiepjes Geplaatst 1 maart 2010 Geplaatst 1 maart 2010 (bewerkt) Hahahaha tukkerboertje en smeule..........tja wat heb je allemaal over voor een cache...........ik duik wel een keertje in het water in met een graad of 30 lijkt me een stuk aangenamer.... Het lijkt me geen ongelukje of eeeeeeeh stom .........het is leuk en zo blijft het een cache om nooit meer te vergeten....... Tukkerboertje .....beterschap 1 maart 2010 bewerkt door zwiepjes
Mars Express Geplaatst 1 maart 2010 Geplaatst 1 maart 2010 wie stopt er dan ook voor een verkeerslicht. gisteren is mijn paraplu kapot gewaaid, telt dat ook?
searchjaunt Geplaatst 1 maart 2010 Geplaatst 1 maart 2010 wie stopt er dan ook voor een verkeerslicht. Tja, kiezen tussen de pest en de cholera zeker?
DiedB Geplaatst 1 maart 2010 Geplaatst 1 maart 2010 Voortaan zal ik de GPS toch altijd maar met een keycord om mijn nek hangen, tot nu toe alleen gedaan als ik ging kanoën! Bedankt voor deze cache! Of je hangt er een paar drijvende sleutelhangers aan. heb je i.i.g. geen visnet nodig. keuze genoeg . Weet niet of die een Oregon boven water houden, die is toch ongeveer een kilo denk ik! gewicht 193 gram .. : ) Ik heb ook hele zware batterijen
Mr.Atari Geplaatst 3 juni 2010 Geplaatst 3 juni 2010 Misschien moeten we ons maar eens gaan verzekeren: Cachers Insurance Group
Team Helmpies Geplaatst 11 juni 2010 Geplaatst 11 juni 2010 Deze belevenis wilde ik toch even met jullie delen… Gisteren had ik een training ergens in het land en omdat ik wat vroeg was, besloot ik om eindelijk een cache te lichten waarvan ik de coordinaten al heel lang geleden gevonden had. De cache had twee sterren voor het terrein, dus dat moest even tussendoor te doen zijn. Omdat ik inmiddels wel weet dat je met cachen altijd wel ergens wat vlekjes oploopt, had ik mijn voorzorgsmaatregelen genomen: een oude broek aangetrokken, en een nette in mijn tas gestopt voor tijdens de training. Omdat het warm was had ik mijn fleece inmiddels uitgedaan, en in mijn nette shirtje liep ik de kletsnatte bosjes in. De muggen kwamen mij met duizenden tegemoet, de helling bleek behoorlijk glad te zijn, en de takken zwiepten tegen mij aan. Het hoogteverschil werd met moeite overbrugd, maar na even zoeken werd eindelijk weer eens een echte Ammo box gevonden. Gelukkig!!! Eenmaal terug bij de auto bekeek ik de schade: mijn witte shirt zat onder de baggerstrepen, mijn haar was kletsnat en mijn broek kon zo de was in. Die broek… daar had ik op gerekend, maar dat shirt… hoe moet ik nou die training in??? PANIEK!!! Ineens had ik de oplossing: Als ik het eens binnenstebuiten aantrek, daar zie je vast niets van als ik hem omdraai. Jasje eroverheen, en klaar! De rest van de dag heb ik regelmatig teruggedacht aan mijn avonturen van die ochtend, en mijn EHBC-tas heeft er weer iets bij: een shirtje dat je eigenlijk bij alle gelegenheden kunt dragen… Sandra
Aanbevolen berichten