Geocachen in Irak?

[Zuurtje]

Oke, het gaat er nu daadwerkelijk van komen.

Morgen middag om 18.00 uur vertrekt mijn vlucht met een luchtmachttoestel vanaf vliegbasis Eindhoven.

Eerst naar Koeweit [5 uur vliegen] en dan verder met de bus [10 uur] naar het Nederlandse kamp Smitty in As Samawa.

Ik ga me daar bezighouden met het trainen van een Iraaks battaljon.

Het is de bedoeling dat die na de machtsoverdracht van de coalitietroepen aan de Iraki's [gepland eind juni 2004] de taken van de Nederlanders gaan overnemen. Dit ism de door de KMAR getrainde Iraakse politiemacht.

Wat exact de werkzaamheden voor ons team [25 pers] worden is nog onduidelijk, dat gaan we daar ontdekken.

 

Wat geocaching betreft, er liggen ongeveer 10 caches in Irak. Allen geplaatst door Amerikanen.

Naar ik gezien heb is er hooguit 1 mogelijk bereikbaar voor mij.

Maar, natuurlijk ga ik proberen een eigen cache op ons kamp te plaatsen.

Ik heb al een paat TB's megekregen om die daar FF in te stoppen en dan per post weer naar huis te sturen.

Zodra de cache approved is kunnen er natuurlijk meer avontuurlijke TB's gestuurd worden.

 

Ik ben via diverse kanalen bereikbaar:

 

E-mail: zonnigspoor@home.nl

 

Post:

Owi zur Kleinsmiede

610917278

1(NL)Infbat Ssvostcie SFIR ICDC-team

NAPO 175

3509 VZ UTRECHT

 

Website: www.nldetirak.nl

 

ZONNIG SPOOR ZUURTJE [Fritz]

[Rovel]

Ik wens je veel succes, dat je niet in rottigheid verzeild raakt en hoop op een behouden terugkeer.

[Peetee]

Zuurtje, ook van deze kant heel veel succes gewenst!!

[DearHunter]

Ik ken je wel niet, maar wil je veel sterkte daar toe wensen en maak er wat van. Ben zelf ook uitgezonden geweest (ook op transport gezet vanuit eindhoven), weliswaar jaren geleden, maar heb wel een idee wat het is. Ik hoop dat er geen vergissingen worden gemaakt en dat er travel bugs terug worden gestuurd ipv travel bags

[Azimuth a.k.a. Kora]

Veel succes en ik hoop je gezond en blij weer terug te zien

[Zenz]

Zuurtje (en Anne!), heel veel sterkte. Uit de website van het detachement en de verslagen van Curry & de Crew heb ik begrepen dat jullie daar hele goede dingen gaan doen, maar dat het leven in Irak lichamelijk en geestelijk zwaar is. Mijn respect.

[Twumi]

Nou Opper,

 

Heel veel succes en sterkte, ook zeker voor het thuisfront. Hoop dat je een prettige en bevredigende uitzending hebt, ondanks de zware omstandigheden. Er is in elk geval genoeg te doen. Een cache daar zou leuk zijn. Als het zover is zal ik zeker een TB die kant op sturen.

 

Groetjes, Twumi.......

[dutch-locutus]

Hallo allen,

 

Gisteren de 2e Cuculus canorus cache van onze zuurtje gedaan, om het log goedgekeurd te krijgen moest per mail een vraag worden beantwoord.

Wat ik al verwachte geen antwoord van Zuurtje, maar wel van zijn vrouw Anne. Zij bevestigde dat Zuurtje nog in Irak is en het goed maakt. Zij stuurde met haar antwoord brieven mee die Zuurtje naar Nederland stuurde, en een foto link met een foto impressie van “ Camp Smitty “ en wat hij daar met zijn team zoal meemaakt.

 

Ik heb Anne gevraagd of ik het in dit door Zuurtje zelf gestarte topic mocht plaatsen. Zij had daar geen probleem mee, en dacht dat Zuurtje dat zelf ook wel prima zou vinden.

 

Dus voor de geïnteresseerde over het wel en wee van onze Zuurtje ( Fritz ), het foto-verslag vind je Hier.

 

De beide brieven post ik appart om het overzichtenlijk te houden.

 

Groet, Locutus

 

Voor wie hem niet van gezicht ken: Zuurtjes zelfportret uit de foto serie >

[dutch-locutus]

Brief 1 van Zuurtje

 

As Samawa

Camp Smitty

Do 25 mrt ’04 – Zo 28 mrt ‘04

 

 

Salaam,

 

Na 10 dagen uitzending en nog geen e-mail mogelijkheid, hierbij de eerste indrukken per ouderwetse brief. Anne zal wel zorgen voor de electronische verspreiding.

 

DE REIS

Na in Eindhoven afscheid genomen te hebben van Anne, Peter en Martin, per bus naar de militaire vertrekhal. De ruimte in het vliegtuig was prima. Type DC-10, met tussen de cockpit en ons nog een vrachtgedeelte. De klok 2 uur vooruit gezet.

01.00 uur landing in Koeweit. Op een P-plaats krijgen we ons scherfvest, helm en wapen (geweer) uitgereikt, alsmede magazijnen met munitie. 03.30 uur vertrek naar de grens met Irak. Vlak voor de grens stoppen we om de wapens ½ te laden, dan Irak in. Aparte ervaring / gevoel. Zon komt op. Woestijn, meer steen dan zandduinen. Armzalige hutjes. Schapen, rokende oliebronnen. Slechte weg.

Ontbijten doen we op een groot bevoorradingskamp van de CF (Coaliton Forces). Hier onze spullen ompakken in een container. 09.45 uur vertrek met 2 touringcars, vrachtauto’s en open MB’s met mitrailleurs op het dak als “force protection” voor en achter de colonne. Onderweg moeten de gordijnen gesloten blijven. Toch zien we genoeg, veel convooien met USA-tanks e.d. Om 14.00 uur arriveerden we in Camp Smitty.

 

CAMP SMITTY

Stel je voor: een vlakke verlaten plek, ongeveer 2 km buiten de stad en als je om je heen kijkt alleen ver weg een fabriek, een station en wat verspreid staande hutjes met een enkele palm. In die vlakte een vierkante plek met een gracht en een wal van + 4 meter; omtrek + 3 km! en op de hoeken wachttorens van steigermateriaal. Hier binnen, grote parkeerplaatsen, een centraal gelegen eetzaaltent met keuken, rijen met gekoppelde boogtenten, rijen met zgn. “prefabs”. Dit zijn kleine portocabins waar met 2 of 3 personen in geslapen wordt. Verder een ziekenhuis van geschakelde containers, een houten café met veranda voor de ontspanning. Dit wordt gerund door ECHOS, European Christian Organisation for the Services, oftewel een extern christelijke organisatie. Hier werken dus burgers uit diverse Europese landen. Verder is op het kamp een sportzaal, voetbalveld, opslag- en onderhoudsgedeelte, vuilverbrandingsplaats, munitieopslagbunkers, helicopter landingsplaats, een rij tenten waarin de bataljonsstaf huist, een complex tenten van de A-Compagnie (waaronder wij vallen) een brandstoftankstation, en diverse toilet- en douche gelegenheden. Ook staan op heel veel plaatsen antennes in alle soorten en maten en diverse schotels.

Wij slapen met ons team (4 man, 1 luitenant, 1 opper en 2 sergeanten) samen met een ander team van 6 man nog steeds in een rijtje boogtenten (5). Ons team heeft al één prefab toegewezen gekregen, we verhuizen echter pas als het hele team onder dak kan.

De tenten worden wel steeds luxer. De vloer bestaat uit houten panelen, we slapen op veldbedden met hierop matrassen. Er is verlichting, airco, (waardoor de temperatuur nu overdag niet verder oploopt als zo’n 30 graden C in de tent) verwarming, (nu niet meer nodig, maar de eerste dagen daalde de temperatuur ’s nachts naar zo’n 5 graden C) (nu niet onder de 15 graden C ’s nachts), zit/lees gedeelte en een entree met de mogelijkheid je scherfvest op te hangen.

Iedereen beschikt over 2 bedden, zodat er geen tassen op de grond hoeven te staan. Er kruipen de laatste dagen steeds vreemdere beesten over de vloer!! Dus goed je schoenen uitkloppen voor je ze aantrekt.

Boven de tenten is van dat groene gaas gespannen dat ook wel om tennisbanen staat. Wij heben extra zeilen geregeld en deze op een avond in ’t donker (de zon gaat om + 18.00 uur onder en dan is ’t ook gelijk donker) over het gaas gespannen. Nu maar hopen dat dit de zon nog wat meer weerkaatst. Regelmatig de vloer nat afnemen en/of stofzuigen helpt redelijk tegen het stof en zand.

 

Alle wegen en paden op het kamp zijn voorzien van een zeer grof grind/puin. Dit loopt niet prettig maar stoft niet zo. Als we van de base (kamp) afgaan moeten we ons scherfvest aan en helm mee (niet op). Gasmasker niet, er is een dreiging voor wat betreft chemische strijdmiddelen. Bij de poort worden de wapens ½ geladen, dat wil zeggen er wordt een vol magazijn geplaatst. Kom je terug dan bij de poort eerst weer ontladen. Het tenue op het kamp is t-shirt of jasje, buiten het kamp altijd jasje aan. Hoofddeksel is het hoedje en je mag zelf weten of je die opzet ja of nee.

Er zijn 12 telefoons beschikbaar en binnenkort, volgende week?? Gaat er een internetcafe open. Voorlopig krijg ik van Anne de mail opgestuurd. De post doet er ongeveer een week over.

 

DE STAD AS SAMAWAH

De stad is ruim van opzet, met uitzondering van de oude binnenstad, en ligt voornamelijk zuid van de Eufraat. Er is nog veel kapot, maar ook zie je overal bouwactiviteiten. Verder is het natuurlijk typisch oosters. Het leven vindt plaats op straat. Veel verkeer. Voornamelijk auto’s die zo uit de reclame komen waar een olifant wordt gebruikt om de auto vorm te geven.

Echt ongeloofelijk wat er hier aan wrakken rondrijdt. Op de schapenmarkt wordt niet alleen gehandeld maar ook geslacht, op de grond of aan een electriciteitsmast, het maakt niet uit. Er zijn nog 4 bruggen over de rivier, 3 verkeersbruggen waarvan 1 Baillybrug en 1 pontonbrug voor voetgangers (soort Schipbrug). Er is een brug weggeslagen door het hoge water. Ja, ja, er is hier kans op overstroming!!!

Men denkt erover ergens een dijk op te blazen en land onder water te zetten. Men hoopt dat dit de druk van de ketel haalt. Anders bestaat de mogelijkheid dat “camp Smitty” ook bedreigd wordt door het water.

Aangezien dit ook de provinciehoofdstad is, zijn er veel overheidsgebouwen. Op enkele rotondes staan grote watertanks hoog op stellages. Verder is onvoorspelbaar. Kijk niet op van fietsers op de grote weg tegen het verkeer in, datzelfde geldt voor ezelwagentjes en handkarren.

 

Ik stuur nu de brief weg, de rest komt later.

 

FRITS

[dutch-locutus]

Brief 2 van Zuurtje

 

As Salman, Woensdag 21 april 2004.

 

Hallo allemaal, vanuit een klein dorp in de middel of nowere, een update uit Irak. Er is in de tussentijd natuurlijk al weerverschrikkelijk veel gebeurd. Jullie hebben in de kranten daar natuurlijk veel over kunnen lezen. Ik kan niet te diep ingaan op de gebeurtenissen, dat komt wel als ik terug

ben, dat zal een ieder wel begrijpen. Het belangrijkste is dat er gelukkig nog geen gewonden zijn gevallen in ons gebied, behalve dan een paar jongens die met een auto over de kop zijn geslagen. Niet ernstig gewond geraakt.

Op dit moment heb ik er bijna 5 dagen opzitten in het oord As Salman, halverwege tussen As Samawah en de grens met Saudi Arabie. Dit dorp is hier ooit in 1928 gesticht. Het heeft dienst gedaan als grenspost en later zijn de forten gebruikt als gevangenis. Zo zijn hier Koerden vastgehouden en ……..

Ook is hier een onderzoekscentrum geweest voor biologische wapens. Er werd geëxperimenteerd met botulisme en antrax! Je begrijp, een gezellige plek. Op dit moment hebben de mensen die hier wonen, een paar duizend, het druk met in leven blijven en weer iets van een gemeenschap opbouwen. Er zijn nog moeilijkheden met de stroomvoorziening, het water, brandstof e.d. Veel van de dorpsbewoners werken bij ICDC en de IP [iraki Police] en de IBP [iraki Border Police].

De ICDC en de IP zijn gelegerd in een oud fort. Hierbij moet je iets voorstellen als de forten uit Lucky Luke, alleen dan van steen ipv hout. Het is zo’n 100 meter in het vierkant met langs de muren de kamers en een zuilen galerij. Hierboven kan je lopen en via schietgaten door de muur vuur

uitbrengen indien noodzakelijk. De omgang is zo’n 6 meter breed. Dit stukje zit ik nu boven te typen, onder een sterrenhemel en met een warm briesje in de rug. Het is nu zo’n 20.00 uur.

 

Overdag kijk je uit op het dorp dat in een dal is gebouwd, een waterplas die overdag leeggepompt wordt lui die daar hun watervrachtwagen komen vullen [Lokale boeren en nomaden.], de heuvelrand rondom het dorp en een ander oud fort, daar waar die koerden werden vastgehouden.

Veel is er niet te doen in deze omgeving. Woestijn he.

 

ICDC opleiding.

In As Samawah zijn we de afgelopen weken druk geweest met onze ICDC mannen. In het begin zag een werkdag er als volgt uit: Om 0600 opstaan, ochtendritueel, 0715 met escorte naar de stad, door de stad naar de ICDC-kazerne, 0800 appel door eigen ICDC-kader en aansluitend controle op aanwezigheid van eenieder door ons. Dat was in ‘t begin wel lachen, al die Irakese namen oplezen. Gelukkig hadden we tolken om ons te helpen. De meeste Iraki’s spreken nl geen engels.

De tweede man van de compagnie, een kapitein, spreekt goed engels. Het gevolg is dat we vaak zaken doen met hem terwijl we natuurlijk als eerste met de commandant, een majoor zaken dienen te doen.

Na afloop van appel, zo rond de klok van 0830 spreken we af hoe laat we gaan beginnen met de PT [Physical Training], vaak om 0900. Vaak leidt ik dit blokje van drie kwartier. Met mijn goddelijke lichaam is dat natuurlijk geen probleem. Als je bedenkt dat ik die Iraki’s conditioneel ruim de baas ben kan je zo ongeveer nagaan hoe het gesteld is met die mannen. De mariniers deden altijd rennen, opdrukken en sit-ups. Ik heb de mannen verteld dat ik van de cavalerie ben dus de PT anders invul. We doen nu zaken als Follow-the-leader, estafettes in verschillende uitvoeringen en een super

hit, iets waar ze een volgende keer aan het begin al om vragen, Hollandse Leeuwen!!!! Ook heb in een peloton al Drie-is-teveel geleerd en met ze gespeeld. Hierna zijn ze FF vrij om zich wat op te frissen. Ze sporten gewoon in hun gevechtspak, zonder jasje aan. Douchen kennen ze al helemaal niet, misschien doen ze dat thuis, maar ook dat betwijfelen we.

Om 1030 gaan we door met lessen. Dit zijn vaak herhalingen van zaken die ze al geleerd hebben van de mariniers. Ik ben na een paar weken begonnen met LTV-opdrachten voor de groepscommandanten. [Leiderschap Training en Vorming] De eerste opdracht was om zonder wapen en met wat materiaal zoals een paar planken en een munitiekistje over een container te komen met de groep [11 personen]. Dit leverde weinig problemen op. Een paar dagen later was de opdracht dit te doen met het zelfde materiaal, nu echter ook met hun persoonlijke wapen, een AK 47. Tevens moest de groep na de container over een tussen twee palmen gespannen rood/wit tape, voorstellende een stroomdraad welke dodelijk was bij aanraking. Twee groepen werkten parallel aan elkaar. Het resultaat was

verbijsterend. Men is rustig in staat om blindelings materiaal van de ene kant van de container naar de andere te gooien terwijl daar al personeel staat. Men springt van zo’n zeecontainer af met het geweer op de rug en daarna in de nek. Aangekomen bij de stroomdraad doen sommigen een poging om

met een “van Gaal achtige” kong fu-sprong hierover heen te springen, terwijl anderen een munitiekistje tussen hun inhouden om als opstapje te dienen voor aanstormende groepsleden.

Eindresultaat: 2 gewonden [valt nog mee] en meer dan de helft van de groep uitgeschakeld door het stroomdraad. Maar enthousiast als ze waren!!! Hier valt dus nog wat te schaven en te begeleiden.

 

Tijdens de dagen dat er sprake was van een verhoogde paraatheid van de NL-eenheden hebben we met ICDC geholpen door stand-by te staan en zo nu en dan te assisteren op VCP’s [Vehicle Check Points] die normaliter door de IP worden bemand. Ook hebben ze geholpen bij het patrouilleren op de grote verkeersbrug in de stad.

 

Toen het weer wat rustiger was zijn we begonnen met ze te leren hoe ze konvooien moeten begeleiden met auto’s. Als dit goed gaat kunnen ze in de toekomst deze taak lokaal ook overnemen van de NL-eenheden.

 

Algemene indruk van onze ICDC-mannen is dat het gemotiveerd personeel is dat naar de aard van het land nogal enthousiast kan reageren.

Oke tot zover over……..

 

 

Tot een volgende keer.

 

 

Abu Morris

 

 

Website foto's : http://members.home.nl/zur.kleinsmiede

[Twumi]

Interessante verhalen en prachtige foto's. Een aantal bekenden gezien op de foto's. Het moet nu geen pretje zijn om nu in Irak te verblijven, maar aan de andere kant is het natuurlijk een fantastische uitdaging om daar iets voor de lokale bevolking te kunnen beteken. Ik wens Zuurtje en natuurlijk zijn gezin en alle andere Nederlanders in Irak heel veel sterkte. Ik hoop dat de situatie niet slechter wordt en dat iedereen weer veilig thuis mag komen.......

[ddvddv]

Een aantal bekenden gezien op de foto's

 

Leuk zo van die foto's. Zelf net als Owi terug van een andere uitzending en dan zie je ineens bekenden door je beeld schuiven. Op een van de foto's een goede bekende en een paar andere "vage kennissen". 'K had me al voorgenomen om Zuurtje eens te schrijven, al ken ik 'm niet persoonlijk maar dat gaat nu zeker gebeuren.

[MegaHeks]

Thanx Dutch voor het op de hoogte gehouden. Ik heb me vermaakt met uurtje foto's kijken. Tiepische een zuurtje dekbedhoes op dat bed

En uiteraard de foto van de laptop met geocaching logo

[dutch-locutus]

Tiepische een zuurtje dekbedhoes op dat bed 

 

Deze bedoel je, ja geweldig Mheuuu!!

 

 

Mheuuu!!

 

Thanx Dutch voor het op de hoogte gehouden.

 

Die dank komt eigenlijk voor rekening van zijn vrouw Anne, ik heb het alleen maar ff online gezet omdat ik vermoede dat er wel een aantal waren die het zou interesseren. Het verhaal en de foto's gaven mij weer een iets ander beeld over het gebeuren daar dan dat wat je via de pers er van ziet. Eigenlijk ken ik zuurtje niet verder dan de cache die ik van hem liep, en hun foto's bij de zonnig spoor cache.

 

Ook ik hoop dat iedereen daar weer gezond thuis zal komen.

 

Groet, Locutus

[skansen]

Met bewondering naar alle foto's gekeken.

Zuurtje was de eerste Geocacher welke Skansen met ander Skansen teamlid ontmoet heeft!

Nu moeten we iets meer moeite doen om hem te ontmoeten. Hoop dat hij weer veilig en snel bij family is.