Vlindertje

Barny, je snapt het gewoon niet. Als je voor of na het rapen van de koker lekker hebt gegeten, een fijne fietstocht hebt gemaakt, een mooie vrouw hebt ontmoet en een boeiende film hebt gezien, dan heb je toch leuke ervaringen opgedaan? Een cache is een goede cache als je hebt genoten!

Rood, geel (dus niet groen) en blauw is achterhaald. De primaire kleuren zijn magenta, cyaan en geel. Ik kan het weten als (o.a.) tekenleraar. Wanneer je de primaire kleuren op de juiste wijze mengt, dan krijg je zwart. De rest van jouw post wil ik nog een paar keer lezen om te begrijpen wat je wilt zeggen. Onze perceptie is trichromatisch en er bestaan verschillende kleurmodellen: Rood GROEN Blauw (RGB) en Cyaan Magenta Geel (CMY). Kleurmenging is additief of subtractief. Bij additieve kleurmenging geldt het RGB-model, bij subtractieve menging CMY. Een tekenleraar zou dit moeten weten. En hoe 'achterhaald' het RGB-model is kun je zien als jij jouw computerscherm met een vergrootglas bekijkt. De pixels hebben een Rode, GROENE en Blauwe component. Ben benieuwd of je de rest van mijn post wel begrijpt.

Alles wat we doen of laten is terug te voeren tot 3 fundamentele drijfveren of basisbehoeften: Voeding, Verdediging en Voortplanting, de 3 V's. De 3 V's zijn als de 3 primaire kleuren, Rood, Groen en Blauw. Door R, G en B in bepaalde combinaties en hoeveelheden te mengen krijg je elke kleur van het spectrum. Door de 3 V's in bepaalde combinaties en hoeveelheden te mengen, ontstaat het spectrum van emoties. De mix (emotie) van het moment wordt grotendeels bepaald door omgevingsfactoren, de (levens)omstandigheden. Omdat we tegenwoordig de omgevingsfactoren en levensomstandigheden controleren, en overleven weinig moeite (energie) kost, gebruiken we het surplus aan tijd en energie om onszelf te trainen in overlevingsscenario's; om ons zowel bewust als reflexmatig voor te bereiden op minder gunstige levensomstandigheden en bedreigingen. Dat doen we spelenderwijs, waarbij we onszelf uitdagingen stellen. Geocaching is een spel waarmee we veel overlevingsscenario's simultaan trainen: jagen/verzamelen (Voeding), oriënteren - wie zijn omgeving kent heeft een strategisch voordeel (Verdediging), competitie - opvallen als potentiële sexpartner (Voortplanting). De complexiteit van de overlevingsscenario's, en daarmee de spelbeleving, is afhankelijk van de capaciteiten van het meest effectieve overlevingsinstrument dat de evolutie tot dusver heeft voortgebracht: het menselijk brein.

Een hulplijntje heb ik nog nooit gebruikt, terwijl ik meer dan eens het spoor bijster ben geraakt, onlangs nog tijdens een prachtige multi in Zuid-Limburg. In zo'n geval bekijk ik de topokaart nog eens goed, probeer ik mij in de cachemaker te verplaatsen en lees ik de logjes van mijn voorgangers nog eens door. Vaak vind ik dan toch nog een aanwijzing die mij verder helpt. Lukt het echt niet, of ontbreekt de tijd (zonsondergang) om op een bankje of boomstronk met een bammetje en koude thee in alle rust te deduceren, dan stippel ik een mooie wandelroute terug naar de parkeerplaats uit. Thuis schrijf ik direct (terwijl de herinneringen aan details nog vers zijn) mijn verslagje om de cachemaker te bedanken voor zijn/haar bijdrage aan ons bijzondere spel en te informeren wat ik fout heb gedaan. Ik zoek de oorzaak van de mislukking in eerste instantie bij mezelf, omdat mijn voorgangers de cache meestal wel hebben gevonden. Net zelden heb ik dezelfde avond nog duidelijkheid en ga ik de volgende dag terug om de tocht te voltooien. Een enkele keer ben ik dan gekleed in een schaamlapje, maar ook wel eens gewapend met gereedschap en materialen om een verdwenen tussenpunt te herstellen. Soms tref ik dan, volgens afspraak of 'toevallig', de cache-eigenaar en eindigt de tocht op een terras, in een restaurantje of bij de cachemaker thuis. Succes, teleurstelling, het hoort allemaal bij het spel, net als de voldoening die ik voel als het is gelukt om van een teleurstelling alsnog een succes te maken. En die voldoening is groter naarmate ik er zelf meer moeite voor heb gedaan. Maar echte teleurstelling ervaar ik zelden. Hoe kan ik teleurgesteld zijn na een dag wandelen, navigeren, ontdekken, bewonderen en verwonderen in de natuur?

Als je het op het forum betrekt bestaat de stront uit bijdragen van personen die zonder kennis van zaken blaten dat anderen onwaarheden vertellen.

Maar aangeven op welk moment dit draadje ontspoort kun je niet. Gewoon weer een vooroordeel van iemand die niet kan discussiëren en door het ontbreken van steekhoudende argumenten een stok zoekt om de hond te slaan. En vanaf nu mag de trol zijn eigen voedsel zoeken. Of voor de zoveelste keer het forum stampvoetend verlaten.

Hoe komt het toch dat mijn mening wordt gezien als een poging om de enige waarheid te deponeren en mensen te bekeren of iets door hun strot te duwen terwijl meningen van anderen gewoon voor kennisgeving worden aangenomen? Is het de directe wijze van formuleren? Ook ik heb moeten leren wat geocaching inhoudt. En tussen wat ik 8 JAAR geleden heb verkondigd en inmiddels heb genuanceerd heb ik heel wat geleerd. Suggereren dat ik mijn mening elke week bijstel naar gelang het mij uitkomt is een erg zielige poging om mijn geloofwaardigheid aan te tasten.

Vlindertje, ik snap het even niet meer. Ik citeer een stukje uit je log waar in het draadje over de mooie logs naar wordt verwezen: Nee, bij geocaching gaat het om de LOCATIE en de tocht er naar toe! Het doosje beschermt slechts het logboek waarmee je kunt aantonen dat je de locatie hebt bezocht. Met de ban op virtuele caches verloochent Groundspeak - the language of location – niet alleen haar uitgangspunten maar ook de uitspraak waarmee David Ulmer, de bedenker van geocaching, de essentie van onze hobby weergeeft: “Location is everything!” Volgens mij spreek je jezelf een beetje tegen......... Dat heet voortschrijdend inzicht. Komt vaker voor en is bijvoorbeeld de reden dat pasgetrouwde stellen geen rode kolen telen of ooievaars lokken.

Ik heb een trofeeënkast vol originele en soms waardevolle spullen uit de beginjaren, waar stuk voor stuk prachtige herinneringen aan kleven. Daarmee ben ik dus de nostalgist die het ruilsysteem niet alleen leuk, maar zelfs een essentieel onderdeel van het spel vindt. En ik blijf vieze en vochtige bakken schoonmaken en aanvullen. Ook dat hoort bij de geocaching-etiquette.

2005, Het jaar waarin jij begon met cachen, was het jaar waarin geocachers beseften dat het verval van hun hobby onomkeer was. Voortuinen en hondenpoepparkjes werden toegevoegd aan het speelveld. Toen werd duidelijk dat kokerkneuzen en puntenjagers het spel hadden gekaapt en werden de door jou aangehaalde initiatieven ontplooid in een poging de teloorgang te vertragen. Dat was overigens lang na de Gouden Jaren 2001 - 2003, die ik beschouw als de 'Ouwe Stompen' tijd. Dit forum heeft door georganiseerde pogingen om het kapot te maken moeilijke jaren gekend, maar is na het bannen van enkele querulanten opgeleefd en nu populairder dan ooit. De discussies over kwaliteit en het wezen van geocaching duren voort, en dat blijft hopelijk zo. Ze zorgen ervoor dat het kokervolk, dat puur voor de aantallen gaat, een spiegel met een weinig flatterend beeld wordt voorgehouden. Helemaal verdwenen zijn de puntenpakkers overigens niet, al zijn ze nooit lang actief omdat ze snel op hun spel zijn uitgekeken. Blader één jaar terug op het forum, kijk wie toen hoog van de toren bliezen met hun scores, trails en series. De meesten zijn verdwenen. Hun loglijsten spreken boekdelen: enkele maanden fanatiek rapen en daarna afknappen op het onbenul. In hun laatste bijdrage aan het forum bieden ze hun GPSr te koop aan. En zo gaat het al sinds 2005. Het mooie is dat de hele geschiedenis van geocaching in Nederland op dit forum terug te vinden is, inclusief hetgeen jij en ik hier aankaarten. Eentonig is het forum beslist niet. Er lopen diverse interessante draadjes, met soms felle discussies, maar ook met humor en beschouwingen van enkele voortreffelijke schrijvers en filosofen. Een vreemd spel, dat vreemde mensen aantrekt, maar juist daarom enorm boeiend.

Niet vergeten, die goodies. Net als Team Tammo altijd een goed gevulde rugzak meenemen. Ruilen (trade) is datgene wat geocaching onderscheidt van andere GPS-spelletjes. Daarom is een container die geen ruimte biedt aan ruilspulletjes ook geen geocache. En dat verklaart tevens de aversie jegens filmkokertjes, waar Team Tammo het over heeft.

Een reden te meer om je als geocacher te houden aan de enige regel die het spel kent en te zorgen dat de volgende vinder wel een cache met een leuke inhoud aantreft.

Dankjewel voor het compliment, Bandiet. Het was een onvergetelijke tocht, waarvan ik mij nog elk waypoint herinner.

Sommigen hebben dat gevoel bij vrouwen..... Als je het mij vraagt, verkies ik dat laatste.... :-) Waarom kiezen?

Ik wil mij elke cache die ik ooit heb gedaan kunnen herinneren. En dat kan ik ook. Niet omdat ik zo'n goed geheugen heb, maar omdat ik caches uitzoek waarvan de logjes duidelijk maken dat de eigenaar zijn uiterste best heeft gedaan om zijn spelgenoten een onvergetelijke belevenis te bieden. Een avontuur blijft je bij. En elke cache behoort een avontuur te zijn.

We waren het voor aanvang van het topic niet met elkaar eens en zullen het na het wegzinken van dit draadje evenmin met elkaar eens zijn. Dat blijkt dan weer in het volgende draadje. En zo zal het blijven zolang dit populaire forum bestaat. Gelukkig maar, anders was het hier een dooie boel. Dat heb je zelf al herhaaldelijk opgemerkt. Discussies brengen leven in de brouwerij, maar helaas kan niet iedereen discussiëren. Bij gebrek aan steekhoudende argumenten kiezen sommige forumleden al snel voor de persoonlijke aanval. Dan is iemand ineens een ayatollah die in een verrot gedeelte van het land woont. Maak er maar een lachertje van, dan hoef je de persoon en zijn opvattingen niet serieus te nemen. Of bestempel iemand als irritant en vink hem weg zodat je zijn ongemakkelijke meningen kunt negeren. Door je kop in het zand steken en te lezen wat je wilt lezen hou je alleen jezelf voor de gek. Dat doe je ook als je beweert dat niemand zijn of haar standpunt heeft gewijzigd. Diverse personen verklaren in dit draadje nadrukkelijk dat zij door dit forum anders over geocaching zijn gaan denken. Dat zij hun strooigoed opruimen of vervangen door geocaches; dat zij voortaan alleen nog multi's gaan lopen en kwaliteit verkiezen boven vluchtige kwantiteit. Het mooiste voorbeeld is dat van een geacht forumlid met wie ik voor en achter de schermen felle discussie heb gevoerd en die mij achtereenvolgens heeft neergezet als Don Quichot, 'roepende in de woestijn' en Signor Isolé. Geacht forumlid heeft nu dezelfde caches op zijn menu staan als ik omdat hij voortaan exact dezelfde selectiecriteria hanteert. Heb ik daarmee de discussie gewonnen? Welnee, althans zo zie ik het niet en mijn 'opponent' zeker niet. De restauranthouder heeft op grond van informatie, die in de loop der tijd door diverse forumleden is aangereikt, ontdekt wat geocaching is en wat hij leuk en interessant vindt aan het spel. Je zult hem niet vaak meer aantreffen langs een willekeurige sloot met een micro in zijn hand. Ik blijf voor hem gewoon dezelfde irritante querulant, maar hij heeft wel bewust en duidelijk een ander pad genomen. En daarom is het belangrijk nieuwkomers te blijven informeren over geocaching en niet doodleuk te vertellen dat je een fijne fietstocht hebt gemaakt en 50 geocaches hebt gevonden als je een middag kokers hebt geraapt. Die fijne fietstocht is je van harte gegund, maar je hebt niet aan geocachen gedaan. En door dat toch te blijven roepen geef je nieuwkomers en mensen in je omgeving een verkeerd beeld van het spel. Die vinden een GPS-fietstocht waarmee je punten kunt verdienen ook wel leuk en willen eveneens zo'n route met 'waypoints' uitzetten. Eindelijk een aanleiding om het medicijnkastje eens op te schonen. De potjes worden nog dezelfde dag aangemeld als geocaches en vervolgens moet een ervaren geocacher, die al wekenlang bezig is met het maken van een multi, zijn plannen herzien omdat iemand, die gisteren nog nooit van geocaching had gehoord en geen flauw benul heeft van wat het spel inhoudt, de omgeving vol heeft gestrooid met bermprullen. Niet persoonlijk bedoeld: wil je geocachen, plaats en zoek dan geocaches. Gaat het je niet om geocaches maar om puntjes, puzzels of gewoon plezierig buitenzijn, bezoek dan sites die op jouw voorkeuren zijn ingesteld en leg geen beslag op de faciliteiten en reserves (ruimte) van geocachers.

Start een draadje waarin je bevestiging vraagt van je eigen opvattingen. Ga niet in discussie, maar zet forumleden met ongemakkelijke afwijkende meningen 'in de negeer'. Ventileer je frustraties in een conclusie die kant nog wal raakt en trap tegelijk een paar open deuren in. Ga daarna slapen en droom over modderfiguren. Een leuk en interessant draadje, waarin opvallend veel forumleden ten aanzien van het onderwerp blijk geven van een verrassend voortschrijdend inzicht en anderen zich weer eens goed laten kennen.

CloudCaching. De verbeelding aan de macht. Nu zeer binnenkort. Ook bij gc.com.

... neergelegd door een GEOCACHER.

De postjes #141 t/m #144 zijn mij uit het hart gegrepen en geven precies aan waar het bij geocaching om gaat. En dergelijke berichten kunnen niet vaak genoeg worden geplaatst, zodat nieuwkomers, die het grootste en belangrijkste forum bezoeken voor informatie, een beeld krijgen van het spel zoals het is bedoeld. Alleen zo kan worden voorkomen dat zij zich ontwikkelen tot kokerkneuzen, die na 3 maanden afhaken omdat ze volledig zijn afgeknapt op de leegheid en stompzinnigheid van de puntenjacht.

Snap werkelijk niet waarom jij zo fel reageert. Ik toon oprecht belangstelling voor jouw beweegredenen en die heb jij toegelicht. Waar vraag ik mij af of jij of een ander wel genoeg plezier aan zijn hobby onttrekt? Waarom zou mij dat interesseren? Nergens poneer ik de stelling dat jij beter af bent op andere sites. Je sleept er vanalles bij om je misplaatste verontwaardiging op te kloppen. Jammer.

Nee, hoor. Ik lees jouw bijdragen aan het forum altijd met veel plezier, ook al schieten mijn wenkbrauwen wel eens in mijn nek bij het lezen van ondoordachte opmerkingen en voorbarige conclusies zoals ... Hoe weet jij hoeveel caches ik in de loop der jaren heb gevonden? Dat weet ik zelf niet eens! Weet wel dat ik er zo'n 42 heb geplaatst. Ook van de hoeveelheid tijd die ik in mijn hobby steek heb ik een aardig beeld: onverantwoord veel. Vandaag al weer zo'n 3 uur, worden er minstens 5.

Dat komt omdat er nauwelijks nog onvergetelijke doosjes worden geplaatst. Ik kan mij alle prachtige, vernuftige en rijk gevulde constructies, die ik in de loop der jaren in het veld heb aangetroffen, nog goed herinneren. Als jullie het niet (mede) voor het doosje doen, waarom kies je dan geen GPS-wandeling of fietstocht op één van de vele daarin gespecialiseerde sites? Of doen jullie dat ook? Waarom per se geocaching? Niet dat ik daar iets op tegen heb, hoor. Ben gewoon benieuwd waarom jullie aan geocaching doen terwijl jullie niet voor de geocache gaan.

Complimenten voor je voortschrijdend inzicht en je goede voornemens, Flaker91. En je bent lang niet de enige. Velen hebben door dit forum, dat overigens door nagenoeg ALLE Nederlandse en de meeste Vlaamse GEOCACHERS wordt bezocht, geleerd wat geocaching is en vooral wat het NIET is. En daar is het forum tenslotte ook voor, ook al zijn sommige leden bijzonder hardleers. Omdat ik geïnspireerd ben door diverse bijdragen en voorbeelden in dit draadje zou de indruk kunnen ontstaan dat ik in het volgende met 'je' iemand persoonlijk aanspreek. Dat is niet het geval, dus laat daar geen misverstand over bestaan. Dagje buiten geweest? Heerlijk gefietst door prachtige landschappen? Bammetjes gegeten op een bankje in de zon? Prima! Veel beters kun je niet doen, maar ga niet lopen vertellen dat je 50 caches hebt gevonden als je uitsluitend logkokertjes hebt geraapt. Je hebt een fijne GPS-fietstocht gemaakt, uitgezet door enthousiaste mensen die een mooie route hebben uitgestippeld met leuke puzzeltjes onderweg. Maar je hebt geen enkele cache gevonden, laat staan een goede, ook niet als die dag nog 100 andere mensen hun krabbel hebben gezet en schrijven dat ze hebben genoten van de fietstocht. Dat je kokerrapen voor puntjes 'geocachen' noemt is begrijpelijk. Velen doen dat. Het land ligt vol kokertjes voor puntenpakkers. Zo heb jij het spel ontdekt. Je kent het niet anders. Monkey see, monkey do. Mogelijk heb jij je wel eens afgevraagd waarom de site waar je het spelletje speelt geen puntjes kent en geen wedstrijd faciliteert; waarom je een cache meermaals als 'found' kunt loggen of waarom je zoveel ruimte hebt om je vondstmelding te noteren. Vreemd eigenlijk. Waarom geen simpele 'found'-knop? Dat zou mensen ook niet in de verleiding brengen om hun 'score' op te vijzelen door te smokkelen! Geocaching.com faciliteert geen wedstrijd omdat geocachen geen wedstrijd is. Er bestaan geen puntjes, geen competitie waarin jij je kunt onderscheiden door veel te rapen. Je kunt je als geocacher uitsluitend onderscheiden door prachtige geocaches te maken: avontuurlijke GPS-ontdekkingstochten die eindigen bij een verborgen schat op een bijzondere locatie. En als zoeker/vinder geef je blijk van je kwaliteiten als geocacher door je ervaringen vast te leggen in een logje dat recht doet aan de creatieve inspanningen van de cacheplaatser. Na het vinden van een echte geocache ben je moe en voldaan en heb je nauwelijks tijd en energie voor een tweede, laat staan een derde cache. Je wilt naar huis om je log te schrijven, want dat is de andere en minstens zo belangrijke kant van het spel dat geocaching heet. Paaseieren rapen is leuk, net als fietsen, wandelen, bammetjes eten op een bankje, puzzelen of puntjes scoren met spelletjes, maar opgeteld maakt dit nog geen geocaching, hoeveel plezier en voldoening het ook geeft. Je kunt overal het etiket 'geocache' op plakken, en dat gebeurt ook, maar slechts weinigen weten wat een geocache is en hoe het spel is ontstaan. "Boeit niet," hoor je dan "het spel heeft zich ontwikkeld en het gaat om hoe het tegenwoordig wordt gespeeld". Geocaching onderscheidt zich van andere GPS-spellen door de geocache, net als waterpolo zich onderscheidt door water. Haal je het water weg, dan heb je een ander spel: handbal. Vind je het niet belangrijk hoe een geocache is uitgevoerd en verstopt, wat de inhoud is en wat er in het logBOEK staat, maar volstaat een kokertje met een rolletje waarop je een krabbel kunt zetten in de veronderstelling dat je daarmee een puntje hebt gescoord, dan speel je een ander spel: kokerrapen. Vind je kokerrapen leuk, ook prima. Voor mijn part ga je op een bankje in het park in een batmanpak je tenen zitten tellen. Ga gerust je gang als je jezelf belachelijk wilt maken door op fiets of step van boom naar boom te gaan om kokertjes te loggen, maar noem het alsjeblieft geen geocaching want daarmee doe je afbreuk aan de reputatie van een uniek spel. Een spel waar je als kokerraper niets van begrijpt. "Wat valt er dan te begrijpen? Iemand verstopt een doosje en iemand anders gaat het zoeken! Big deal!". Ja, en bij schaken gaat het erom de koning van de tegenstander te laten vallen. Dat lukt ook met een flinke trap tegen een tafelpoot. Wil je niet meer dan met een GPS iets vinden dat een puntje oplevert, ga dan Munzeeën. Dat gaat via een website die helemaal op een wedstrijd is ingesteld. Vervuil de database van gc.com niet met onnozele logkokertjes in eindeloze series en trails. Geocachers hebben steeds meer moeite om in de massa strooigoed echte geocaches te ontdekken of een mooie route uit te zetten met waypoints die niet conflictueren met een nietszeggend bermprul, gedumpt voor 'een snel puntje tussendoor'.

Mijn cachenaam is GeoWolf en mijn 42 caches voldoen stuk voor stuk aan de criteria van geocaching. Het zijn allemaal waterdichte containers met een logBOEK en ruilspullen, verstopt op een mooie en/of bijzondere locatie. Favo's, wat zijn dat?