Hoe Om Te Gaan Met Politie?

[Diafragma]

...

 

 

Politiewet 1993

 

* Artikel 8a

 

 

 

Artikel 8a

1 Een ambtenaar van politie aangesteld voor de uitvoering van de politietaak, is bevoegd tot het vorderen van inzage van een identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht van personen, voor zover dat redelijkerwijs noodzakelijk is voor de uitoefening van de politietaak.

 

2 Gelijke bevoegdheid komt toe aan de buitengewoon opsporingsambtenaar als bedoeld in artikel 142, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering, voor zover dat redelijkerwijs noodzakelijk is voor de uitoefening van zijn taak.

 

3 Gelijke bevoegdheid komt toe aan de militair van de Koninklijke marechaussee, voor zover dat redelijkerwijs noodzakelijk is voor de uitoefening van zijn politietaak, bedoeld in artikel 6, eerste lid, en aan de militair van de Koninklijke marechaussee of van enig ander onderdeel van de krijgsmacht die op grond van artikel 58, eerste lid, onderscheidenlijk artikel 59, eerste lid, bijstand verleent aan de politie.

 

 

In de Wet op de identificatieplicht (WID) is echter te lezen dat een opsporingsambtenaar niet zomaar naar een ID mag vragen. Er moet sprake zijn van een aanleiding.

In een richtlijn van het OM staat daarover:

De uitbreiding van de identificatieplicht beoogt een instrument te verschaffen om de handhaving en het toezicht door de overheid over de gehele linie te versterken. Handhaving van de verplichting van art. 447e WvSr kan daarom nooit een doel op zich zijn. In het geval een proces-verbaal terzake van het niet-voldoen aan de identificatieplicht wordt opgemaakt, moet daarbij worden vermeld in welk kader de inzage van het identiteitsbewijs is gevorderd. Het is dan onvoldoende wanneer in het proces-verbaal slechts wordt aangegeven dat de bevoegdheid tot het vorderen van een identiteitsbewijs c.q. de identiteitscontrole plaatsvond op grond van één van de drie politietaken, te weten: strafrechtelijke handhaving, handhaving van de openbare orde en hulpverlening. In het proces-verbaal moeten de feiten en omstandigheden worden gerelateerd op basis waarvan de opsporingsambtenaar het redelijkerwijs noodzakelijk heeft geacht de inzage van een identiteitsbewijs te vorderen.

29 juni 2010 bewerkt door Mr.Atari
quote gedeeltelijk verwijderd. Laatste deel laten staan ivm volgende pagina, het is echter niet nodig de hele discussie te quoten...

[Mr.Atari]

Mensen, AUB niet alles maar domweg quoten...

 

Gebruik voor een antwoord eens de "add reply" knop onderaan, ipv de reply knop bij het bericht waar je op reageert.

[Pocileh]

Een gezagsdrager (bv. politieman) mag iemand om een identiteitsbewijs vragen als hij die persoon als verdachte aan kan merken.

Het Wetboek van strafvordering stelt:

Citaat:

Artikel 27

1 Als verdachte wordt vóórdat de vervolging is aangevangen, aangemerkt degene te wiens aanzien uit feiten of omstandigheden een redelijk vermoeden van schuld aan eenig strafbaar feit voortvloeit.

(Einde citaat)

Het gaat er dus maar om: kan de onderhavige persoon als verdacht worden aangemerkt door zijn gedrag of door de omstandigheden? Zo ja, ben je 'dus' verdachte en dus zonder meer identificatieplichtig.

 

Wanneer kun je als verdachte worden aangemerkt: "Feiten of omstandigheden" zijn voldoende, dus er is een veelheid aan mogelijkheden.

 

Verzin maar eens: Er is een melding dat iemand in een bepaald soort kleding iets heeft uitgehaald (overtreding/misdrijf) Als jij in zo'n soort kleding rond loopt in de buurt van het gebeuren......dikke kans dat je als verdachte wordt aangemerkt.

of

Je loopt al een tijdje rond op een plaats waar de laatste tijd wel vaker zich vreemd gedragende figuren worden gezien op de meest vreemde momenten van de dag (en nacht? ).....en je geeft ook nog ontwijkende antwoorden als er iets wordt gevraagd toen je werd aangesproken omdat je je opvallend onopvallend gedroeg....

 

Met dezelfde verontwaardiging dat er nu gereageerd wordt op het feit dat een politieman/vrouw probeert uit te zoeken wie je bent en wat je doet, naar aanleiding van gedrag dat die politieman/vrouw als verdacht ervaart, zou er waarschijnlijk ook worden gereageerd als achteraf zou blijken dat daar de een of andere boef goed weg is gekomen omdat die politieman/vrouw die persoon niet heeft aangesproken.

 

Kom op zeg, het is wel erg goedkoop en makkelijk om af te geven op die mensen wiens werk het gewoon is om de belangen van de gemeenschap en zijn burgers te bewaken en eventueel voor hem op te komen. En -gelukkig- is die politieman/vrouw ook maar gewoon een mens en zal die best wel eens fouten maken en daar zal hij/zij eventueel verantwoording voor moeten afleggen. Maar wat dan nog als het enige 'onrecht' dat je wordt aangedaan het moeten aantonen van je identiteit is.

 

Wijzen naar mensen die uit naam van de samenleving gewoon hun werk doen - en dat naar ik aanneem naar eer en geweten - op een moment dat het jou niet uitkomt/bevalt vind ik wel heel gemakkelijk.

1 juli 2010 bewerkt door Pocileh

[seahopke]

Sorry maar ik heb geen antwoord op mijn vraag gehad, of de politie jou nu wel of niet staande mag houden maakt mij nu ff niet uit, ik wil weten waarom de politie een geocacher niet vertrouwt en of je daar als cacher iets aan kan en moet doen of dat dit meer een oorzaak is van de onbekendheid van het spel geocachen.

[Pocileh]

Er is geen geocacher die rond loopt met een groot bord "Ik ben een geocacher en dat betekent dat u mij kunt vertrouwen" op zijn voorhoofd.

Een politieman/vrouw kan dus zo niet zien wat je aan het doen bent, dat heeft niets met al dan niet geocachen te maken.

 

Als je je dus in zijn/haar ogen op een vreemde manier gedraagt en je daardoor wantrouwt, wordt dan zul je (als hij/zij zijn/haar taak ernstig opvat) worden aangesproken.

30 juni 2010 bewerkt door Pocileh

[seahopke]

Als ik het goed heb begrepen is het de bedoeling dat je er voor zorgt dat je tijdens het geocachen niet opvalt. Je bent tijdens het geocachen dus gewoon een wandelaar, iemand die op een bankje zit uit te rusten, een fietser, een kanoer, iemand die een praatje staat te maken met iemand anders..

Het kan inderdaad moeilijk zijn om niet op te vallen tijdens het zoeken naar een aanwijzing of een verstopt item; de ene keer zou je kunnen beweren dat je je auto- of fietssleutels bent kwijt geraakt, je zou kunnen beweren dat je een bijzonder plantje hebt gespot en in andere gevallen kan je het beste uitleggen waar je mee bezig bent, namelijk een soort speurtocht. Wat voor soort speurtocht hoef je dan ook niet altijd uit te leggen, er zijn wel meer speurtochten uitgezet dan enkel geocaches.

Als geocachen na verloop van tijd meer bekendheid krijgt hoef je straks wellicht niks meer uit te leggen.

Heb ik zo een leuk verhaaltje uit m' n duim gezogen?

[thex]

Kijk zeeuws meisje had het goed bekeken

[Twentse Mug]

In mijn geval zouden ze wel eens "hupverlening" kunnen gebruiken omdat ze iemand zagen die "een verwarde indruk maakte".

[Pocileh]

Ieder zijn meug hoor, maar ik zou gewoon vertellen waar het om gaat.

Je voorkomt dan dat, als er wordt doorgevraagd, je verhaal wordt doorgeprikt en er alleen maar meer wantrouwen ontstaat omdat je verhaal niet blijkt te kloppen.

Ik denk dat het allemaal het minst gecompliceerd wordt door gewoon te zeggen dat het is wat het is.....een wereldwijd spel waarbij je met behulp van aanwijzingen van internet en door middel van je gps een moderne vorm van speurtocht houdt naar een bepaald punt.

Hoe simpeler en oprechter het verhaal hoe eerder men zal inzien dat je niets kwaads in de zin hebt.

[christoffel2010]

Dan moet ik je toch uit de droom helpen, want politie mag wel degelijk ten alle tijden om legitimatie vragen.

 

Ik heb mijn droom allang uit. Lees onderstaande maar eens;

Met het oog op de invoering van de identificatieplicht heeft het OM een Aanwijzing Uitbreiding Identificatieplicht opgesteld. In deze aanwijzing staat beschreven in welke situaties de politie om een identiteitsbewijs mag vragen.

Controle van identiteitsdocumenten zal vooral plaatsvinden bij onrust of dreigend geweld, zoals 's nachts in uitgaansgebieden of bij dreigende ordeverstoringen rond voetbalwedstrijden. Ook kan de politie aan omstanders van bijvoorbeeld een schiet- of steekpartij, of een brand om identificatie vragen.

De volgende, geenszins uitputtend bedoelde, opsomming noemt een aantal situaties waarin identiteitscontrole aangewezen kan zijn.

• een auto rijdt ‘s nachts rond op een industrieterrein;

• er vindt op straat of in een café een schietpartij plaats en het is relevant voor het onderzoek om de identiteit van (mogelijke) getuigen vast te stellen;

• in een groepje bekende dealers duikt een onbekende op;

• hangjongeren veroorzaken overlast in de openbare ruimte;

• er woedt een brand en de (mogelijke) brandstichter zou zich kunnen bevinden tussen de toegestroomde belangstellenden;

• bij evenementen zoals voetbalwedstrijden en demonstraties in geval van rellen of dreiging van het ontstaan van rellen;

• bij onrust of dreigend geweld in uitgaansgebieden en/of openbare manifestaties waarbij gevaar van ordeverstoring aanwezig is.

[seahopke]

Ieder zijn meug hoor, maar ik zou gewoon vertellen waar het om gaat.

Je voorkomt dan dat, als er wordt doorgevraagd, je verhaal wordt doorgeprikt en er alleen maar meer wantrouwen ontstaat omdat je verhaal niet blijkt te kloppen.

Ik denk dat het allemaal het minst gecompliceerd wordt door gewoon te zeggen dat het is wat het is.....een wereldwijd spel waarbij je met behulp van aanwijzingen van internet en door middel van je gps een moderne vorm van speurtocht houdt naar een bepaald punt.

Hoe simpeler en oprechter het verhaal hoe eerder men zal inzien dat je niets kwaads in de zin hebt.

 

Tja: het spel geocachen kan je heel eenvoudig uitleggen: het is niet meer dan het zoeken naar een doosje m.b.v. een apparaatje waarbij je de aanwijzingen van het internet haalt - geen hond in mijn omgeving die er een bal van begrijpt!

[Fotogravinnetje]

Ik laat het afhangen van de situatie. Aan een official zal ik altijd vertellen dat ik aan het geocachen ben en wil ik eventueel ook nog uitleggen wat het inhoudt. Stoerdoenerige jochies zal ik vertellen zich met hun eigen zaken te bemoeien. Een geïnteresseerde oudere vertel ik dat ik bezig ben met een spel of met een speurtocht of een uitgezette wandeling of welke omschrijving mij op zo'n moment in valt.

Ook een keer gehad: - zoekt u iets. - ja, ik doe mee aan een spel. - o, zo'n idee had ik al. - u woont hier zeker vlakbij? - ja, en ik zie hier vaker mensen zoeken en vroeg me af wat ze zochten.

Die persoon heb ik dus uitgelegd wat geocachen was, overigens zonder de tb's, coins en goodies te noemen. Hem leek geocachen ook wel leuk, dus heb hem verteld op welke site hij meer kon lezen.

Maar over het algemeen zal ik de vraag niet ontwijkend beantwoorden, en al helemaal niet met een leugen (behalve bij van die irritante jochies die zo nodig moeten weten wat je aan het doen bent, maar duidelijk zelf niet weten wat verantwoordelijkheid betekent. Ben veel te bang dat ze een goed gevulde cache gaan rippen. Maar eerlijk zeggen wat je aan het doen bent, zonder de woorden geocaching en cache te noemen, is prima mogelijk. En zoals ik al eerder aangaf: tegen politie/beveiliging/beheerder draai je er zeker niet omheen. Gewoon vertellen wat je doet, dan hebben zij niet langer reden om je als verdacht aan te merken.

 

Vergeet niet: als cacher gedraag je je heel gemakkelijk verdacht, juist omdat je niet al te erg op wilt vallen, of doordat je op een rare plek 'iets' aan het zoeken bent. Wees je daarvan bewust, dan kun je ook veel natuurlijker reageren als je vragen krijgt

[thex]

Ik heb ze eens gevraagd mee te zoeken, want zo melde ik: het kan nog wel ff duren voor ik de koker gevonden heb

[Mr.Atari]

Als ik het goed heb begrepen is het de bedoeling dat je er voor zorgt dat je tijdens het geocachen niet opvalt. Je bent tijdens het geocachen dus gewoon een wandelaar, iemand die op een bankje zit uit te rusten, een fietser, een kanoer, iemand die een praatje staat te maken met iemand anders..

Het kan inderdaad moeilijk zijn om niet op te vallen tijdens het zoeken naar een aanwijzing of een verstopt item; de ene keer zou je kunnen beweren dat je je auto- of fietssleutels bent kwijt geraakt, je zou kunnen beweren dat je een bijzonder plantje hebt gespot en in andere gevallen kan je het beste uitleggen waar je mee bezig bent, namelijk een soort speurtocht. Wat voor soort speurtocht hoef je dan ook niet altijd uit te leggen, er zijn wel meer speurtochten uitgezet dan enkel geocaches.

Als geocachen na verloop van tijd meer bekendheid krijgt hoef je straks wellicht niks meer uit te leggen.

Heb ik zo een leuk verhaaltje uit m' n duim gezogen?

Een terrorist zal zich ook zo kunnen gedragen. Wellicht wat professioneler "onschuldig" gedrag dan de gemiddelde cacher.

 

Als iemand zich in meer of mindere mate verdacht ophoudt, en dat zou voor een cacher kunnen gelden, dan mag een agent op redelijke grond je als een verdachte beschouwen denk ik.

 

Want zeg nou zelf, een beetje quasi onschuldig rondlopen op een zelfde plek, wachten tot iedereen weg is en dan heel geheimzinnig en zo onopvallend mogelijk iets proberen te pakken en/of wegleggen, dat zou voor een geoefend oog (en ik neem dan even aan dat een agent op dit soort dingen getraind wordt) toch op zijn minst verdacht moeten overkomen. Denk alleen al maar aan de "verdachte pakketjes" die (gelukkig) tot nu toe allemaal onschuldig bleken te zijn.

 

We leven sinds 9/11 in een samenleving waar alles verdacht kan zijn. Ik vind eigenlijk zelf dat we dan nog van geluk mogen spreken als een agent ons alleen maar aanspreekt en om identiteit vraagt in plaats van meteen in de boeien geslagen te worden.

 

Overigens zijn inmiddels de berichten waar een cacher voor terrorist wordt aangezien al genoeg te vinden, met name in Amerika, maar nu ook al in Nederland.

 

Dus zorg gewoon dat je een ID kaart of rijbewijs kan laten zien, dan is er toch niets aan de hand? (Of wel soms? )

[Waldio]

Want zeg nou zelf, een beetje quasi onschuldig rondlopen op een zelfde plek, wachten tot iedereen weg is en dan heel geheimzinnig en zo onopvallend mogelijk iets proberen te pakken en/of wegleggen, dat zou voor een geoefend oog (en ik neem dan even aan dat een agent op dit soort dingen getraind wordt) toch op zijn minst verdacht moeten overkomen.

En als die cacher ook nog midden in de nacht een ruitje intikt....

 

Geocachers gedragen zich geheimzinnig, maar we doen iets heel gewoons. Daarom zal ik ook altijd tegen een agent vertellen wat het is. En mijn papiertje over geocachen laten zien.

1 juli 2010 bewerkt door Waldio