Team Tabak

Absoluut. Vanochtend vroeg vertrokken richting het Brabantse... Sprang-Capelle, Dongen, Raamsdonksveer, Geertruidenberg.... Op de fietsen. Heel rustig, want de helft van de Nederlanders is op vakantie. Geen vijfsterren caches, maar gewoon van alles wat. Soms snel gevonden, soms lang moeten zoeken. Vaak mooie plekjes, soms wat minder. Maar altijd die warme zon op de bol en dat verkoelende windje tijdens het fietsen. Bij thuiskomst de ijskast open getrokken voor een koude pils.... Misschien wel twee.... Kortom, een cachedag zoals een cachedag van mij mag zijn. Mooie vrouwen (ik lees, dat sommigen die tegenkomen) ben ik niet tegengekomen, of het moet mijn eigen vrouw zijn, die vandaag alles zag wat ze moest zien.... Blij met zo'n teamgenoot! En nu lekker even achter de computer om te loggen. Ook leuk! In dit draadje hebben we met z'n allen nu zo langzamerhand onze voorkeuren en vooral ook vooroordelen wel weergegeven. We hebben als rechtgeaarde Nederlanders onze wijsvinger omhoog gestoken en precies aangegeven hoe we vinden dat onze buurman moet cachen, maar aangezien de buurman daar ook een mening over heeft komen we niet tot een eensluidende conclusie en daar ben ik hartstikke blij om.... Deze discussie is hier al vaak gevoerd en gaan we in de toekomst nog tientallen keren voeren. En iedere keer zeg ik na een berichtje of tien tegen me zelf.... "Het gaat prima zo, we doen wat we doen". Ik neem de meningen van anderen voor kennisgeving aan en ik geniet van sommige verhalen maar ik laat me door niemand leiden.... "We doen wat we doen".... Astrid Nijgh zei dat jaren geleden ook al....

Dit is moeilijk te rijmen. Ergens schrijf je dat je de laatste tijd uren achter je computer moet zitten om de krenten uit de cachespap te kunnen halen en als je die dan gevonden hebt, dan ga je er heen om er vervolgens niet echt serieus naar te gaan zoeken. Heb je nog wel plezier in je hobby???

Goed verhaal. Maar dan komen we op punt 2 van de stelling: Moet je dan persé alle caches, die hier als een absolute "must do" worden geadverteerd doen, omdat deze goed op je CV staan en dan desnoods maar met hulp van derden of moet je in staat zijn de eer aan jezelf te houden en voor je zelf te erkennen, dat sommige dingen te hoog zijn gegrepen. Uiteraard ligt de grens voor iedereen anders, maar het gaat even om het principe. Jij geeft aan best een beetje trots op jezelf te willen zijn. In die opmerking ligt het antwoord eigenlijk al wel opgesloten. Of niet?

Het wordt de hoogste tijd om Friedrich Nietzsche uit te nodigen zijn zegje te doen.... Wij willen na dit epos nu toch écht wel onze diepste iks boven water hebben.....

Maar waarom ik die onoplosbare mysteries in mijn buurt nou zo nodig weg wil hebben? Ik heb er geen rationele verklaring voor. Maar ach, er is ook eigenlijk geen rationele verklaring voor het beoefenen van geocaching. Het is gewoon leuk! Nee, soms zijn er geen verklaringen. Wij hebben dat gevoel ook. De neusvleugels gaan trillen, wanneer er op schootsafstand in de buurt een mystery wordt geplaatst, waar we in eerste instantie geen raad mee weten.... Alle aanwezige trucs worden dan (volledig irrationeel) uit de kast gehaald om dat ding te pakken te krijgen. Zelfs als we er een voortuin voor moeten omspitten..... Er moet en zal een smiley komen. Onze conclusie is dat geocaching kan leiden tot een dwangmatige neurose.... Bij het Kruidvat schijnen ze er iets voor te hebben..... :-) Wat is dit draadje ineens weer leuk geworden! We kunnen het dus wél met z'n allen.... Ook de bijdrage van Vlinder drukt precies uit, waar ik naar toe wilde. "Waarom doen we dingen, die we doen.... Wat voelen we er bij? Waarom gebruiken we hulplijntjes en onder welke omstandigheden? Hoe belangrijk zijn de omstandigheden? Weersinvloeden? Is ons hoofd leeg op het moment dat we cachen.... Genieten we van de omgeving....? " En het leuke is, dat iedere geocacher (sorry Vlinder dat ik mezelf zo benoem...) zijn of haar eigen motieven heeft. Prachtig!

Je frustraties botvieren op een emoticon door deze een blauw oog te meppen en zijn tanden één voor één te verwijderen.... Tis me wat hoor... haha

Daarin kan ik je volgen, maar je kunt je dan ook afvragen of er niet een sterretje af had gekund. Misschien heeft de CO zijn cache iets te hoog ingeschat. Van een 3 of 3,5 sterren cache mag je toch enige vorm van diepgang verwachten en het moet toch zeker het tellen van planken op een bruggetje of moeren in een bankje overstijgen? Toch?

Ja, een maand of twee geleden. Hartstikke leuk! En ook nog eens op een mooi plekje. Typisch voorbeeld van een knutselaar, die zijn talent benut om leuke caches te produceren. Daarbij meteen opmerkend, dat hij degene was waaraan ik refereerde toen ik zei, dat ik aan de muur van een woning een prachtig geknutselde cache aantrof (al die sleutels in een fraai kastje) , maar dat ik daar niet van genoot omdat ik zo snel mogelijk pleite wilde zijn....

Jij gaat er zo maar vanuit, dat ik na 14 dagen zoeken de door jou genoemde kwalificaties niet binnen mijn stamboom zal aantreffen..... Nou zeg..... pfffff...... Je onderschat mijn "next of kin".... :-) :-)

Voorlopig zien jullie me niet meer op dit forum.... Ik heb mijn volledige tijd nodig aan het ontleden van mijn familie.... Dat gaat een hele klus worden.... :-)

Nee, het is nooit mijn bedoeling geweest om je een gevoel van schaamte op te dringen. Dat hoef je beslist niet te hebben. De discussie richt zich op goede en slechte caches en hoe ver wil je gaan om alles maar te willen hebben. Om op het berichtje van de Kantersbabes terug te komen. In jouw geval zouden wij dat misschien ook wel gedaan hebben, alhoewel wij geen jankend kroost meer bij ons hebben..... Die tijd ligt al ver voor het geocaching gebeuren.... :-) En wij bellen ook heus wel eens als we voor een éénsterren tradi staan en we hebben de verkeerde bril op..... :-) Daar gaat het in dit geval niet zo om. Het gaat er om: Wil ik persé die 4 of 5 sterren multi doen, terwijl ik in de logjes al zie dat bijna niemand de tocht zonder hulplijntjes heeft volbracht? Moet ik er dan toch bij willen horen en ook met een batterij smartfoons en hulplijnen op stap gaan of zeg ik.... Laat maar, ik wordt ook blij van een drie sterren cache in een mooi stukje natuur, waar dan misschien niet zo lang aan geknutseld is, maar die voor Pa en Ma Tabak goed te bevatten is..... Dat is de afweging. Dagwacht begrijpt mijn stelling heel goed en geeft ook de reactie die ik van hem had verwacht. Prima instelling!!!

Maar daar ligt het punt..... Je bent dan geneigd om aan de cache terug te denken als aan een slechte cache, terwijl dat misschien niet het geval is. De cache kan dan voor jou misschien te hoog gegrepen zijn. En natuurlijk ga ik nu even uit van een zeven sterren cache... dat begrijp je toch zeker wel.... Mijn vraag was dus. Willen we (ten koste van alles) alle caches die aangeboden worden ook doen (desnoods met vijf telefoons en zeven hulplijnen) of zeggen we. Ho. stop. Niet verder. We doen wat we zélf aankunnen en anders maar niet. Ik geef toe, misschien is het meer een waardeoordeel naar ons zelf toe dan een waardeoordeel van de cache, maar dat hoort ook bij het spelletje....

Ik ga nu een kanttekening plaatsen, die je beslist niet als kritiek moet opvatten, want zo is het absoluut niet bedoeld. Je hebt een fijne dag gehad met een mooie cache en die dag moet je koesteren maar..... Dit is nu exact het punt, waarop wij zeggen.... Was het nou (VOOR ONS) een goede cache of niet.... Past even helemaal in dit draadje.... :-) Jij bent op pad gegaan met "succesgarantie". Je hebt je van te voren verzekerd van hulp zodat je met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid het eindcoördinaat zou bereiken. Dat betekent een relaxte gang door een ongetwijfeld prachtig gebied. Die keuze heb jij gemaakt en en ik vind dat helemaal prima net zoals ik het prima vind wanneer Barny rechtstreeks naar het einde loopt, omdat hij samen met zijn gezelschap een lange gang door een bos niet kan volbrengen. Dat zijn persoonlijke afwegingen. Wij hebben dat één keer gedaan (hulplijnen meegenomen) en we liepen achteraf met een lichte kater rond. Wij moesten ons de vraag stellen..... Zouden wij het doel hebben bereikt, wanneer we niet onderweg gebeld hadden naar een voorganger, die de cachetocht met succes had afgerond... Wij kwamen gezamenlijk tot de slotsom, dat we de cache dan waarschijnlijk niet gevonden zouden hebben en dat we dus normaal gesproken de dag met een lichte vorm van sjagchrijn zouden hebben beëindigd. Op dát moment namen wij de beslissing dit niet meer te doen. Geen hulp onderweg. Je vindt hem of je vindt hem niet. Dat betekende tegelijkertijd (ik zeg het heel eerlijk) dat we multi's boven drie sterren links laten liggen, tenzij wij het met een groep zouden doen, zodat er meer kennis en meer ogen ter beschikking zou zijn. Let wel.... dit is ONZE afweging, dat hoeft persé niet voor anderen te gelden. Het is ook geen waardeoordeel over de cache. Het is een afweging tussen moeilijkheidsgraad cache en onze kennis van zaken. Een mens moet eerlijk zijn, vooral naar zichzelf toe. Er zijn vast mensen, die slimmer zijn dan wij en die met kinderlijk gemak 4 en 5 sterren multi's lopen zonder enige vorm van hulp. Je moet je nu zelf de vraag stellen..... Stel..... stel, je was zonder die hulplijntjes op stap gegaan. En stel... jullie waren inderdaad zoek gelopen en je had onverrichterzake naar de parkeerplaats terug moeten gaan. Hoe zou je je de cache dan hebben herinnerd? Los van de waypoints die je onderweg al had gezien, want uit je beschrijving maak ik op dat we hier met een geniale knutselaar van doen hebben, die jou alleen al door dát feit plezier heeft verschaft. Maar had je dan eerlijk tegen jezelf gezegd: Deze cache was te hoog gegrepen voor mij of had je "de schuld" bij de CO gelegd en gezegd.... Wat een kl... cache. Sloeg nergens op.... rot beschrijvingen.... vol met misverstanden.... Afijn, bedenk het maar..... :-) :-) Ik hoop, dat je nog steeds begrijpt wat ik bedoel. En vooral ook, hoe mensen verschillend tegen dingen aan kunnen kijken. En nogmaals, dat je het vooral niet ziet als kritiek, maar als discussie. Jij hebt die keuze over een waardeoordeel onderweg niet hoeven te maken. Jij wist van te voren, dat wat er ook zou gebeuren.... je had de "skills" bij je om gegarandeerd bij de doos te komen. Je hebt een fijne dag gehad met je gezin en dat gun ik je meer dan van harte. Toch ben ik heel benieuwd naar je - naar ik hoop - eerlijke reactie op mijn vraagtekens. En uiteraard ook naar reacties van anderen die ook wel eens met zo'n afweging geconfronteerd zijn geworden... En zo komt het draadje toch nog (overeenkomstig je vraag en bedoeling..) tot leven!

Dat is zeker jammer. Een paar keer geprobeerd om met ervaringsverhalen wat op te starten, maar hetzij niemand hééft ervaringsverhalen óf niemand wil ze delen met ons en dat terwijl het gros de mening is toegedaan, dat een goede cache mede ontstaat door logjes in A 4 formaat.... :-) Als dat zo is, dan moeten er toch tig prachtige verhalen op de plank liggen, waarvan er zo af en toe eentje van stof ontdaan kan worden en hier verhaald kan worden???? Ik zou dat vele malen leuker vinden dan dit soort draadjes, waarvan iedereen bij de start al weet dat er geen consensus komt en dat er weer met speren en bijlen gezwaaid gaat worden voordat je er erg in hebt. Ik zou zeggen.... "Sivota... jij begint..... ik volg"..... Jouw ervaringen rijken veel verder dan van menige andere schrijver hier, dus trek de kist open en begin..... En dan doet Vlindertje beslist ook mee, want verhalen liggen daar genoeg op het bedkastje en die kun je ook heel goed vertellen zonder er een boodschap aan te hangen. En Barny hoeft niet zijn hele boek te plaatsen hier maar af en toe een hoofdstukje maakt zo'n draadje meer dan leesbaar! En al die andere bijdragers hier... Ook zij hebben herinneringen in hun achterhoofd, die meer dan de moeite waard zijn om door ons gelezen te worden. Tijdens het plaatsen van caches moeten zich toch ook noemenswaardige feiten hebben voorgedaan die het waard zijn om te delen met ons? Heerlijk, het forum wordt weer leesbaar!!!

Kun je die voor goed geld weer verkopen op Marktplaats????

Ik wil daar wel een kleine kanttekening bij plaatsen als dat mag. Het plaatsen van wat jij een "creatie" noemt houdt niet persé in, dat we met een "echte" geocacher te maken hebben. Het houdt in dat we met een briljante knutselaar met twee rechter handen van doen hebben, die (gelukkig maar) zijn gave via het geocachen aan het volk wil tonen. En net zo goed, als dat het niet een ieder gegeven is om A-viertjes vol te schrijven na het loggen van een cache heeft ook niet iedereen de gave om zijn handen door zijn ogen te laten sturen. In mijn geval komt er nog net een degelijke bekisting voor een ammobox of een tupperware geval op mijn Black en Decker uitschuiftafeltje, maar daar houdt het wel mee op.... Wij hebben in de loop der jaren prachtig "knutselwerk" gezien (en dat bedoel ik bepaald niet denigrerend) in voortuinen en hangend tegen de muur van woningen, waarvan we nauwelijks genoten hebben omdat we schichtig om ons heen keken met het doel zo snel mogelijk pleite te zijn en we hebben ook kokertjes aangetroffen waarbij we na het loggen nog zeker een uur op het nabijgelegen bankje hebben gezeten, genietend van de omgeving en de vogelgeluiden.... En je kunt het geloven of niet, maar van de laatste weet ik nog exact waar het was en het kunstwerk moet ik even opzoeken in GSAK.... Voor ons blijft de eindlocatie en de tocht er naar toe (op de fiets of lopend - in ieder geval NIET met de auto) het belangrijkste. Als die tocht "geleid" wordt door een knutselaar is dat mooi meegenomen en we zeggen echt wel tegen elkaar "Hoe verzint ie het", maar het is voor ons niet van wezenlijk belang.Uiteindelijk is het de locatie, die het succes van de dag bepaalt. En wat betreft het voeren van discussies.... De mooiste voorbeelden zie je voorbijkomen in Pauw en Witteman of Knevel & v.d. Brink.... Daar worden 's middags door de redacties twee mensen van diverse politieke richtingen uitgenodigd om te gaan debatteren over wat voor een onderwerp dan ook.... De beide parlementariërs krijgen van te voren een A viertje mee van het Partijbestuur waarop de mening over de stelling dik gedrukt wordt aangegeven. Men leert het uit het hoofd en 's avonds tijdens het zogenaamde debat wordt de inhoud toegeschreeuwd naar de tegenover gezeten opponent, die - als hij al de kans krijgt om er tussen te komen - op zijn beurt zijn stelling naar de overzijde van de tafel blaast. Af en toe onderbreekt de een de ander om te zeggen dat de ander hem niet moet onderbreken, omdat hij de ander toch ook laat uitpraten (alhoewel daar geen sprake van is) en zo brullen zij een ieder de inhoud van het A viertje naar volk en vaderland zonder ook maar enigszins te horen (laat staan bevatten) wat de tegenspreker te zeggen heeft.... Na een kwartier van zinloos gebral geeft men elkaar buiten beeld de hand of slaat men elkaar op de bek, drinken soms samen een borrel of een sapje en gaat weer op huis aan, zonder ook maar een letter van de mening op het A viertje van hun partijbestuur te hebben bijgesteld.... En 's avonds in bed liggen de beide partijen naast hun vrouw en vragen dan.... "Wat heeft mijn tegenstrever nou eigenlijk gezegd Marie", waarop zij zegt... "Ga nu maar slapen Joop.... de wereld verandert er toch niet door". En Knevel? Die is de volgende ochtend alleen maar geïnteresseerd in de kijkcijfers.... En aangezien dit forum een blauwdruk is van de echte wereld....... En toch kijken Ma en Pa Tabak graag naar P & W en K en v.d. B...... Wat zijn we eeeeerrrrrrgggggg....!!!!!! Jeetje!

Sommigen hebben dat gevoel bij vrouwen..... Als je het mij vraagt, verkies ik dat laatste.... :-)

We waren het voor aanvang van het topic niet met elkaar eens en zullen het na het wegzinken van dit draadje evenmin met elkaar eens zijn. Dat blijkt dan weer in het volgende draadje. En zo zal het blijven zolang dit populaire forum bestaat. Gelukkig maar, anders was het hier een dooie boel. Dat heb je zelf al herhaaldelijk opgemerkt. We waren het wel degelijk eens.... We vonden namelijk allemaal, dat we het spelletje zoals we het speelden (en nog steeds spelen) voor ons de juiste vorm is. Dat vindt Vlinder, dat vindt Barny, dat vind ik en dat vindt de rest van ons..... Die standpunten zijn na deze discussie niet of nauwelijks veranderd. Als iemand hier denkt, dat hij of zij mensen heeft bekeerd tot zijn of haar manier van geocachen, dan vergist hij of zij zich of lijdt hij of zij aan een grove vorm van zelfoverschatting. Laten we vooral doorgaan met datgene wat we fijn vinden om te doen. En als dat voor de één een trail is en voor de ander een lange wandeling met een kist van hier tot ginder aan de horizon. Het maakt niet uit. Ieder van ons vertelt hier over wat hij of zij leuk vindt aan deze prachtige hobby. Ik vind dat heerlijk om te lezen. Er is niet één waarheid. En als iemand hier vindt, dat mijn manier van plezier hebben in de natuur het woord geocaching niet waard is..... SO BE IT..... Ik kan er niet wakker van liggen en ga gewoon door met waar ik gebleven was, nl het ondergaan van een mix van alles wat hier genoemd is...... Trails, puzzels, lange multi's met mooie kisten.... Ma Tabak en ik vinden het allemaal even machtig! Gek he? En dat raad ik alle andere deelnemers aan dit draadje ook aan. Ga gewoon voort op de ingeslagen weg, een weg, waarvan jij vindt dat die tot het maximale cachersgenot leidt. Laat je niet wijsmaken dat jij er niets van begrijpt. Je begrijpt het nl. volkomen!!!! Je geniet!

Dat mag Barny, maar je kunt je wel afvragen of de mensen die grote hoeveelheden wegwerpkokertjes plaatsen hier meelezen.... Maar al is het er maar één.... Dan is het winst!

Ik kan maar tot 1 conclusie komen na dit draadje.... We waren het voor aanvang van het topic al lang met elkaar eens... Niemand heeft zijn of haar standpunt gewijzigd en iedereen gaat gewoon door op het pad dat genomen werd.... Prachtig!

Ik ga met je mee, behalve dan naar de Tour. Dat is me te lang De kans om een tradi dan wel de eindbonus te scoren acht ik nihil..... Voor de TV ruik ik nog wel eens kansen, maar die geur verdwijnt snel, zodra mijn Horizon box weer eens de pijp aan Maarten geeft.... In mijn beleving kun je "een serie met een bonuscache" en "een multi met één eindpunt" ook niet goed vergelijken. In beide gevallen ga je met een heel ander uitgangsstandpunt op pad. De bonuscache bij een serie kan wat mij betreft net zo goed achterwege gelaten worden. Na het loggen van 10 of 20 tradi's binnen de serie voegt de bonus weinig of niets meer toe. Je hebt dan inderdaad de buit al binnen. Dat ene puntje extra maakt of breekt je dag ook niet meer. Een pilsje vormt een grotere verrijking van de dag.... Bij de multi ligt dan anders. Via de waypoints wordt de spanning opgebouwd om aan het einde tot een coïtus te komen, die bij ons nog wel eens geïnterrumpeerd wil worden, doordat er onderweg bij de spanningsopbouw toch iets mis gegaan is..... (Zal wel een leeftijdskwestie zijn... grin grin) De coïtus gaat over in een uitbarsting van kortstondig sjagchrijn en de aanvaarding van het besef dat we weliswaar lekker gewandeld of gefietst hebben, maar dat we bij thuiskomst GSAK niet hoeven te openen om een puntje toe te voegen.... Om tenminste dat laatste te voorkomen doen we er meestal in plaats van sambal of kloepoek een tladi bij..... Bij geocaching ligt het geluk immers in een klein hoekje!.... :-) Maar dat wist je al!

Dan viel mijn cache daar dus precies in! Ja inderdaad en zelfs bij die (met veel plezier gelopen) cache moesten we met jou in conclaaf.... Kun je nagaan.... :-)

Inderdaad..... Mollema staat ook niet in Parijs op de Champs Elysees te wachten tot de rest komt.... Hij doet keurig netjes drie weken lang alle waypoints aan.....

Helemaal eens. De ARK serie moet natuurlijk niet alleen op basis van de aanwezige caches beoordeeld worden, maar ook op de puzzels. Knap pittig en soms hadden we wel even een extra hintje nodig. De leggers staan echter altijd voor je klaar. Heel apart vonden wij de oostkant van de rit, waar je eigenlijk niet zo snel zal komen, tenzij je echt in de buurt woont. De uitzichten op de nieuwe eilanden in het IJ vonden we verrassend. En dus hebben wij de combinatie puzzelen / fietstocht / caches zoeken net als jullie erg gewaardeerd.

Ik zou zeggen.... Gooi het van je af....! Deel je diepste zieleroerselen met ons....! We zullen je er wel weer bovenop helpen..... :-) :-) :-)