Team Tabak

Ik ben de laatste om jou achter een rollator te willen.... Maar dan komt het @Od. Als omstandigheden iemand zouden dwingen om -zo hij of zij graag naar buiten zou willen om een cache te doen- deze achter een rollator te moeten benaderen en het lukt hem of haar om de cache te vinden zonder de wieltjes volledig te laten vastlopen in de brandnetels dan weet ik zeker dat hij of zij een geweldige ochtend of middag heeft beleefd! Het zal de betreffende persoon worst zijn of daar door wie dan ook een naam aan wordt gegeven met bijbehorend hokje.... Hij of zij is trots, heeft plezier gehad, is helaas in het bos geen koffietent tegengekomen, maar is helemaal tevreden met het spelletje dat er wordt gespeeld. En daar gaat het om.

@Team Aragorn. Dat is juist. Als we de keuze zouden hebben, zouden we graag 's middags even een lekkere Multi gaan lopen, maar wat er niet is, is er niet. Wij zouden het absoluut toejuichen als die er meer zouden komen, maar het gaat in deze discussie niet zo zeer om wat wij persoonlijk vinden. Het gaat er om, dat ik moeite heb met het opdringen van iemands gedachtengoed, wat dat ook moge zijn. Je ziet in de wereld, waar dat allemaal toe leidt. Dat moeten we bij de uitvoering van een simpel spelletje niet willen. Als jij maar lang genoeg (en dat doe je) op enthousiaste en niet aanmatigende manier vertelt over wat jij allemaal beleeft tijdens je cachetochten door mooie natuur, dan zullen de lezers hier vroeg of laat ook zélf willen ervaren, waar jij het over hebt. Ik tenminste wel.... Daar bereik je meer mee dan iemand plotseling het slowcachen als ultieme vorm van cachen op te dringen. Dan gaan er bij voorbaat bij velen al veel haren overeind staan.... Het begrip flexicacher is wel leuk maar in feite dwingen de omstandigheden ons om flexicacher te zijn. Ik vind dat overigens helemaal niet erg. Een voorbeeld. Wij bevinden ons momenteel voor een weekje in het Ahrdal bij Bad Neuenahr. (met internet en cachegarantie.... haha) We willen veel zien en hebben voor dat doel ook onze e-bikes meegenomen. Nou kan ik één mooie Multi uitzoeken en beperk dan mijn verblijf gedurende één dag tot een paar vierkante kilometer als het mee zit. Dat wil ik helemaal niet. Ik wil binnen de ons beschikbare tijd hier de Ahr en de Rijn langs fietsen (en als het mee zit de Wolga....) en me laten leiden door een aantal tradi's die daar liggen. Zou ik hier vier weken verblijven dan ga ik heel anders tegen een Multi aankijken. Ik zou er dan zeker een aantal dagen voor uittrekken om deze te gaan doen. Mysteries doen we hier al helemaal niet. Ik erger me al aan de idioterie van Nederlandse puzzelcacheleggers, laat staan aan de pannenkoekerij van Duitsers die puzzeltjes verzinnen.... Daar gaat Vrouw Tabak haar tijd niet aan besteden. Ik wil er maar mee zeggen dat onze manier van geocachen sterk bepaald wordt door omstandigheden. En aangezien ik mijzelf niet zie als een compleet wereldvreemde figuur denk ik dat het veel anderen net zo vergaat en dus vind je naar verhouding veel tradi's op de lijsten van veel mensen.. So what? Met andere woorden.... Soms zijn wij slowcachers, soms zijn wij flexicachers en soms zijn we gewoon knettergek en doen we maar wat.... In alle vormen kunnen we ons uitstekend vinden.... Misschien zijn we wel slowflexers.... Want rustig aan doen we tijdens alle vormen van cachen.....

@Aragorn, leuk dat je dit draadje start. Iedere discussie over geocaching kan nuttig zijn, maar nu heb ik toch wat bedenkingen, dus we gaan er maar even stevig in.... Niet persoonlijk uiteraard, maar in algemene zin. OK! Wie bepaalt er in vredesnaam wat het "pure genieten" is? Laat ons dat alsjeblieft zélf uitmaken. Dit is cachersarrogantie ten top. Natuurlijk is het lopen van een lekkere Multi door een mooi natuurgebied genieten, maar dat kunnen die 100 caches op een dag voor een ander toch ook zijn? Ik zeg toch ook niet dat liefhebbers van voetbal uitsluitend volop kunnen genieten als zij naar Ajax kijken en dat de rest maar zielige supporters zijn, die niet weten wat ze missen als ze mijn raad niet opvolgen. Hoe kun je voor zoveel mensen met allemaal verschillende karakters, leefomstandigheden, beschikbare vrije tijd enzovoort enzovoort bepalen wat zij moeten doen om het ultieme geocachen te beleven? Als iemand de tijd er voor vrij wil maken, om een FTF te scoren of zijn lijst uit te breiden met 50 puntjes, dan kan dat voor hém of haar het ultieme genieten zijn, wat ik daar ook van mag vinden. Mijn mening in deze is volstrekt onbelangrijk. Het is goed om op dit forum op alle mogelijke manieren van geocaching te wijzen en het is ook prima om te beredeneren waarom jij juist jouw manier van cachen het leukste vindt, maar op het moment dat we uit moeten gaan dragen dat "die en die methode" het beste voor iedereen zou zijn, gaan we de kant op van cachersradicalisme.... Fout en ongewenst! Slowcachen is één methode om via geoaching naar buiten te gaan. Niet dé methode! Als we het daarover eens zijn kunnen we verder gaan discussiëren, waarom sommigen onder ons deze vorm van cachen zo aardig vinden en anderen niet.

Wij hebben nooit haast onderweg, lopen bepaald niet altijd multi's, omdat die er niet of weinig zijn in onze buurt, gaan wél graag een kopje koffie drinken onderweg en hebben altijd een gezellige dag, als we gaan cachen. Maar om dat nou weer in het zoveelste hokje te gaan proppen.... Wat een flauwe kul. Iedereen, die erop uit gaat om te cachen heeft in zijn of haar beleving toch een plezierige of gezellige dag? Helluupppppp... we willen niet in hokjes geplaatst worden door hen, die ons zo graag hun als de ultieme vorm van cachen beschouwde methode willen opdringen.....

Heb je er geen bloederige vingers aan overgehouden en werkt het ook met de bij ons bekend zijnde standaard bruine sloten? Eerlijk gezegd ben ik zo'n rond slot nog nooit tegengekomen.... Maar het idee is wel grappig...

Heerlijk! Ik hoop dat ie om 02.14 uur gepubliceerd wordt.... Hou je wel je zaklantaarn bij de hand? Zal ik een logje voor je schrijven? [emoji6]

Aragorn zet hier op het forum in een paar woorden een hoop standaarden neer, waarvoor wij veel zinnen nodig hebben, maar die uiteindelijk wél op hetzelfde neerkomen. Daar zijn we het dan hopelijk wel met z'n allen over eens... :-) (Leuke discussie!!)

Per definitie bestaat een discussie of een uitwisseling van ideeën over deze hobby uit een verschil van inzicht over hoe we het spel willen beoefenen. Zouden we gelijkgestemd denken, dan is er ook geen discussie en zou dit forum slechts kunnen bestaan door verwijzingen naar de beste GPSr en zelfs daar zouden we het dan met z'n allen over eens zijn, hetgeen de Fa. Garmin welgevallig zou zijn. Het indelen bij groepen juicht niemand toe, behalve Barny, want in zijn ogen heb je #zukkels en hemzelf. Persoonlijk vind ik deze onderverdeling te grof.... Als er toch verwezen moet worden naar groepen, dan graag iets ruimer.... Ik heb even moeten zoeken naar de exacte betekenis van het woord atavistisch, omdat dit een term is, die wij tijdens de dagelijkse afwas wanneer de écht belangrijke zaken in het leven besproken worden niet of slechts zelden gebruiken. De laatste keer was in 1963, toen we streden over het begrip "koud" en hoe onze voorvaderen dit beleefd zouden hebben. Ik was snel klaar want ik ken mijn voorvaderen niet of nauwelijks en via de normale overlevering is er weinig tot mij doorgedrongen. Ik moet het dus zonder de zieleroerselen van mijn voorgeslacht doen en eerlijk gezegd past mij dit wel.... Geen verantwoording afleggen aan hen, die ons ontvielen. Voor diegenen die het ook niet wisten. Het woord betekent: "het wederom te voorschijn komen van een eigenschap of kenmerk van een verre voorvader, welke al sinds generaties niet meer voorkwam". Dat is niet niks.... Nog ingewikkelder wordt het als we geocaching ook nog eens agnostisch gaan benaderen. Een agnost weet niet of God bestaat (kort gezegd). Hij vindt, dat God niet waarneembaar is en daarom kan hij er niet in geloven. Eerlijk gezegd heeft God ook nog nooit bij mij aangebeld om zich voor te stellen, maar hij hing 60 jaar geleden wel boven het bed van mijn ouders in de vorm van een sympathiek uitziende man met kindertjes op de schoot. Toen kon dat nog, tegenwoordig word je onmiddellijk uit de maatschappij verwijderd, als je je zo laat afbeelden.... Geocachen moet in jouw visie dus op de agnostische manier benaderd worden. Je ontkent dat het bestaat, omdat het allemaal niet goed waarneembaar is.... Je maakt het jezelf wel moeilijk. Je gaat niet voor de gemakkelijke variant, door gewoon alles uit te proberen. Je ontkent de aanwezigheid van de koker achter de lantaarnpaal, omdat deze niet onmiddellijk waarneembaar is door het bepiste laagje zand, dat er overheen gesproeid is door een oude kater, die probleemloos over jouw levensfilosofieën heen walst. Om een ammobox kun je niet zo goed heen. Deze is wel degelijk goed waarneembaar, zelfs zonder bril en als onze gezamenlijke -in de vorm van een Vlinder- langs dwarrelende goeroe ons voorhoudt, dat dit de ware cache is, mits gevuld met bruikbare ruilspullen en een A5 logboek dan slikken we dat voor zoete koek, want je moet je in dit leven toch ergens aan vasthouden.... De VVD en PvdA komen hier heden ten dage immers niet meer voor in aanmerking.... De conclusie moet zijn, dat wij het beiden moeilijk hebben binnen de geocacherswereld. Jij, omdat je agnostisch en atavistisch door het leven gaat en ik, omdat ik zonder die begrippen op dit ondermaanse verblijf.... Maar om daar nu mijn spijkerbroek en overhemd voor te verscheuren...??? Dat vind ik nou echt zonde! Dus uiteindelijk ben ik ook wat en daar ben ik blij om..... Een krentenweger.... !!! :-)

Diederikus, Ik begrijp je verhaal maar ik herken me er niet zo in. Ik begrijp dat iedereen anders is en respecteer dat als geen ander maar ik verbind er geen diepzinnige psychologische gedachten aan. Als wij een onlangs uitgekomen rondje doen rondom het kerkhof in Dordrecht dan ga ik me niet verdiepen in de psyche van hen, die hier wellicht al langer dan 25 jaar liggen. Wel stel ik vast dat delen van de omgeving zeer de moeite waard zijn om even doorheen te lopen. En de bejaarden in het park zullen zich hooguit afvragen hoe het komt dat een aankomend soortgenoot zich zo kan verdiepen in een gaatje in een boom op 2 meter hoogte. Het stoort me niet. Zo heb ik me eens in Engeland met open mond staan te vergapen aan een groepje mensen die met elkaar een boom omhelsden, daarbij zoemgeluiden uitstotend, aanzwellend en weer afnemend. Zij waren een moment in een wereld, die mij vreemd is maar voor hun blijkbaar erg spannend en inspirerend. Ma Tabak en ik hebben het uiteraard ook geprobeerd, maar er gebeurde niets, dat het opschrijven waard was. Helaas.... Wellicht was de boom niet geschikt of zoemden wij niet goed.... Dat neemt niet weg dat we ons een tijdje kostelijk vermaakt hebben en het tafereel zelfs op foto hebben vastgelegd. Psychisch zitten we allemaal verschillend in elkaar en zolang we elkaar niet lastig vallen met onze gedachtenspinsels en deze dwingend opleggen als zijnde het ware, is er niets aan de hand. Wij zijn overigens destijds in Deventer serieus met cachen begonnen. Onze dochter woonde daar toen. Na een verblijf van een week kenden wij wij de stad dankzij het geocachersgilde en de door hen geplaatste caches beter dan menig burger van die stad. Nano's, fotodoosjes, platte wiebertjesdoosjes, we plukten ze bij ieder historisch gebouw vandaan en lazen met veel belangstelling de listings. De VVV had het niet beter kunnen doen. We denken er nog met veel plezier aan terug. Natuurlijk komt het voor, dat we op plekken terecht komen, waarbij we denken.... Wat doen we hier in vredesnaam, maar die gedachte duurt slechts kort en frustreert ons niet. Een volgende cache geeft wel weer de voldoening, die we via geocaching zoeken en veelal ook vinden. En die onthouden we.... Als schaker zal je ook wel eens een partij spelen, waar je het verder niet over wil hebben met je vrouw.... Toch? Maar het mooie is, dat we - alhoewel we duidelijk heel anders in elkaar zitten - toch op regelmatige basis plezier kunnen ontlenen aan deze leuke hobby en dat is mooi. Ik denk dat de meeste cachers niet zo heel moeilijk in elkaar zitten en daardoor veel van wat ze voorgeschoteld krijgen leuk vinden. Niet alles, dat hoeft niet, maar wel veel. Domi draagt dat hier veelvuldig uit en dan denk ik.... Zo is het meid... Ga en geniet van wandeling, fietstocht of gewoon een koker bij de kerk. Maar doe dat laatste niet bij een kerk, waarbij het dievengilde in de voorgaande nacht al het koper van de muur gerukt heeft.... Als ze je daarover niet inlichten en dat deden ze verdikkie niet, dan zoek je je ongelukkig, maar je gaat de nano niet vinden.... Het is ons echt waar overkomen..... En ook dat was weer een ervaring die we niet hadden gehad als we thuis hadden zitten wachten omdat er steeds minder mensen eens een fijne multi met een ammobox aan het eind van de tocht in de buurt neerleggen....

Een enkele keer komt bij mij de stiekeme vraag boven of @Od geocachen eigenlijk wel leuk vindt... Als je maar drie keer per jaar iets voorbij ziet komen, wat je de moeite waard acht om er heen te lopen of te fietsen.... Maar dan denk ik weer.... Ach nee, hij vindt het best wel leuk al is het maar omdat hij via geocaching zijn geest fris houdt om te kunnen vaststellen welke onderdelen van het spelletje hij verfoeit. En dat is toch al gauw 90 %. Misschien moet je eens op de divan bij Diederikus gaan liggen... Hij krijgt vast wel naar boven wat jou zo intrigeert als het om geocachen gaat.... Maar wél doorgaan met schrijven hoor.... Want dat is een onderdeel van het cachen, dat je wel aardig beheerst en overduidelijk ook leuk vindt om te doen.... -

Het vervelende bij logrolletjes in een koker is dat mensen zo nodig met een sticker moeten gaan loggen. Daardoor wordt het rolletje te dik en moet het in de koker terug gepropt worden. Ergerlijk die stickers.

De PVC buis van de bouwmarkt met gelijmde gladde dop eronder en schroefdop als afsluiting, die in ieder gewenst formaat door de cachelegger in elkaar gezet kan worden voldoet uitstekend, slijt niet, roest niet en is perfect waterdicht indien de bezoekers er netjes mee omgaan. In de wat grotere formaten kunnen ook goodies, coins, TB's en een keurig logboekje geplaatst worden. Ideaal toch?

Aan de ene kant zeg je jaloers te zijn op Ma Tabak. Aan de andere kant ben je als een kind zo blij dat Ma Odlaniger allergisch is voor brandnetels en lantaarnpalen.... Dat is tegenstrijdig. Ik zal Nietzsche even moeten raadplegen.....

Ik word er bijna schor van.... "hear, hear". Je bent in grootse vorm.....

In Engeland zeggen ze dan "hear hear...."

Dat behoeft geen nader onderzoek. Bloedworst heeft gelijk. Op dit forum krijg je de indruk dat er maar één vorm van cachen de echte is, waarbij de aanhangers van die caches de overige vormen van cachen als minderwaardig en onder de maat neerzetten. Onzin natuurlijk. Dat iemand bepaalde voorkeuren heeft is een uitstekende zaak. Maar wie er op uit is, om gewoon regelmatig lekker onderweg te zijn gaat natuurlijk op den duur meer fotodoosjes vinden dan ammoboxen. Zeker wanneer je niet van plan bent om de auto voor een rit van 100 km voor een ammobox uit de garage te gaan halen. So what? En natuurlijk zijn er randverschijnselen, zoals bij elke hobby. TFT's en plakplaatjes op de rechter borst of bil. Maar als iemand dat leuk vindt om te doen en er een ander niet mee lastig valt, dan is er toch niets op tegen? Eén van de kinderen heeft een jaarkaart voor NAC. Een jaar lang vol met psychische kwellingen, kou lijden, natte pakken, teleurstellingen en frustraties. Toch laat hij zich de tweewekelijkse gang naar Breda voor geen goud ontgaan, want stel dat men een keer de toss wint? Dat wil je toch niet missen. Kortom, leven en laten leven en vooral je eigen gevoel volgen. Dan heeft iedereen plezier!!!

Geen aanbeveling om spoorslags naar de winkel te rennen om ook een 600 te kopen. Ik hou het nog maar een tijdje bij de 550 en hoop dat men bij Garmin leert en dat de opvolger van de 600 een topper wordt.

Dan had je vermoedelijk het dubbele aantal FTF's binnengehaald..... :-)

Het was er niet één, maar meerdere reacties. Mensen lezen soms erg slecht en trekken hun conclusies voordat je er erg in hebt!

Eén keer (een jaar of vier terug) heb ik bij een cache in Dordrecht alvast gelogd. Ik had onze naam op de logrol geschreven met de mededeling, dat het om de vierde plaats ging..... Je wilt niet weten wat je over je heen krijgt van hen die menen Petrus zonder meer voorbij te kunnen lopen, als ze minimaal 37 FTF's hebben gescoord.... Dat doen we dus echt nooit meer Od!

De combinatie "ervaring" die je inmiddels hebt opgedaan, het "vermogen langdurig over zaken na te denken" voordat je iets doet en de tip van Sivota om "je hart te laten spreken" gaat ongetwijfeld tot iets moois leiden.

Ik had beter eerst de specificaties kunnen lezen.... Je hebt natuurlijk hartstikke gelijk. De plaatsbepaling in de iPad wordt bepaald door de wifi. Vandaar dat je thuis wel enigszins kunt rommelen met navigatie (al is het maar naar de ijskast) , maar buiten niet of nauwelijks tenzij je onder vrij wifi bereik komt. Dat verklaart de chaos en de onwerkbare situatie onderweg met de iPad. Bedankt voor de eyeopener ioHpeiH!!!

Wij gaan straks lekker even friemelframmelen in de buurt.... Nou maar hopen dat Ma Tabak dat óók leuk vindt.... :-)

Dat is mooi. Misschien heeft mijn Apple iPad een exemplarisch probleem.... Maar sowieso zou ik niet met mijn ipad op pad gaan. Onhandig en kwetsbaar. Zie de voordelen niet boven de combinatie Oregon 550t en een iphone. En op mijn iphone werkt het dus allemaal wél zo ik het zou willen. Leuk om zo af en toe eens experimenteel te knoeien..... :-) Toch denk ik dat we enigszins langs elkaar heen praten. Wij hebben destijds de iPads gekocht zónder de 3G optie. Dus uitsluitend geschikt voor wifi. Nog met geen 20 abonnementen zou ik buiten de deur internet gehad hebben... En op díe iPads werkt navigatie dus niet goed. Jij hebt een Galaxy mét 3G/4G optie. Of je die optie nu uit of aan zet, maakt niet uit. Het ís aanwezig in het toestel. En dat heb ik met de iPhone ook. Vandaar dat het daarop soepel verloopt en op de iPad niet. Althans, dat is mijn vermoeden....

Eėn van de weinige uitspraken van Barny waar ik het volkomen mee eens ben. Wij willen niemand hoeven lastig vallen tijdens een wandeling. Een twee of drie sterren multi moet probleemloos te doen zijn voor de gemiddelde klein beetje ervaren cacher met normaal verstand. Een multi moet plezier opleveren, geen ergernis. De door jou genoemde cache van Reintje de Vos heb ik deze week bekeken vanwege het logje waar je hier naar verwees. Briljant gedaan, maar totaal ongeschikt voor ons, omdat wij de elementaire wiskundige kennis ontberen. Altijd aan de talen en commerciële kant gezeten. We zouden er nooit aan begonnen zijn. We kennen onze grenzen. Als meer mensen hun grenzen enigszins zouden kunnen bepalen en geen caches zouden lopen die je " gedaan moet hebben om er bij te horen " zouden cache-eigenaren heel wat minder lastig gevallen worden. Enige zelfreflectie is velen vreemd. Ik hoop voor jou, dat de cache nog heel lang gedaan kan worden. Enerzijds voor de liefhebbers, die hier heel veel plezier aan kunnen ontlenen en anderzijds voor jou vanwege de achterliggende dierbare herinneringen, die je aan zo'n cache en de ontwikkelaar ervan zult hebben!