Over cacheongelukjes gesproken,
Nadat wij, op onze tweede dag van de vakantie, een mooie Multi hadden gelopen in Duitsland, kwamen wij aan bij de auto. Omdat het erg warm was eerst de wandelschoenen uitgedaan, lekker wat gedronken de (cache) spullen in de auto opgeborgen en besloten om in een naburig dorpje lekker even op een terras te gaan zitten voor een welverdiende verlate lunch. Na ongeveer 2 minuten rijden schrik ik op van een klap in de auto, kijk achterom en vraag de kinderen waar zij mee bezig zijn. Twee engelachtige gezichtjes kijken mij aan en zeggen “niets, echt niet”. En dan schiet mij te binnen, de GPS!!!!!!!!!!!!
Aangekomen bij de auto heb ik namelijk de GPS op het dak gelegd om een hand vrij te maken voor de sleutels, hierna de kofferbak opgedaan en de GPS laten liggen.
Onmiddelijk de auto stilgezet, we reden inmiddels 50km per uur, en in gestrekte draf terug gerend. Na ongeveer 300 meter terug te hebben gelopen zie ik onze colorado 300 met het scherm op het asfalt liggen en mijn hoop vervliegt dat hij in een berm zou zijn geland. Ik pak onze zwaargehavende Colorado op, draai hem om en bekijk het scherm, het is niet stuk.
Vertwijfelt druk op de startknop en hij springt aan!!!!!!!!!!!!! Het scherm toont een kaart en de rock and roll knop werkt, ik kan gewoon nog een cache selecteren.
Ondertussen zit iedereen in de auto in spanning te wachten op het slechte nieuws, maar gelukkig was onze Colorado bestand tegen de zware klap die hij gemaakt had en hebben wij geluk gehad dat hij eerst op de achterkant en antenne terecht is gekomen en “slechts” tot stilstand is gekomen op het scherm.
De GPS vertoond nu, helaas, wel flinke sporen van aftakeling. Hij is bedekt met schaafplekken en enkele gaten in de rubber behuizing, maar we zijn dolblij dat hij nog gewoon werkt en hebben in de rest van de vakantie nog gewoon lekker kunnen cachen.