dutch-locutus

Om deze grap snel te beëindigen stel ik voor dat iedereen note met archivering-verzoek plaatst bij de DEZE KLOON. Dan zal er voor Erik weinig twijfel zijn dat dit een zeer lage streek van iemand is, de eindcoords van een cache zo bekend te maken'en iemand zijn cache te verpesten! Locutus

Hier Link op de start pagina van de geocaching.nl site!

Hallo Eekhorn Download het locfile van de cache(es) die je er bij wilt voegen, open ze met easy gps, selecteer de regels van de betrefende caches, control + c ( kopiëren ). Open dan het file waaraan je deze coords wil toevoegen met easygps, control + V ( plakken ), en ze staan er bij, wel even weer save klikken om het vast te leggen Maarhu…kan je veel gemakkelijker het recente file dowloaden en overschrijven, ben je in 1 keer weer up to date ? Succes, Locutus.

In DIT log van ons plaatste wij onderstaande foto. Het bord staat ergen in het duingebied Zuid-Kennemerland bij Haarlem tussen de caches Kattendel Beach & Musica Cache. Doordat er fietsen tegen het bord aanstonden werd het de vraag wat er nou precies bedoeld werd. Wij vonden het wel Humor . Locutus

Deze bedoel je, ja geweldig Mheuuu!! Mheuuu!! Die dank komt eigenlijk voor rekening van zijn vrouw Anne, ik heb het alleen maar ff online gezet omdat ik vermoede dat er wel een aantal waren die het zou interesseren. Het verhaal en de foto's gaven mij weer een iets ander beeld over het gebeuren daar dan dat wat je via de pers er van ziet. Eigenlijk ken ik zuurtje niet verder dan de cache die ik van hem liep, en hun foto's bij de zonnig spoor cache. Ook ik hoop dat iedereen daar weer gezond thuis zal komen. Groet, Locutus

Brief 2 van Zuurtje As Salman, Woensdag 21 april 2004. Hallo allemaal, vanuit een klein dorp in de middel of nowere, een update uit Irak. Er is in de tussentijd natuurlijk al weerverschrikkelijk veel gebeurd. Jullie hebben in de kranten daar natuurlijk veel over kunnen lezen. Ik kan niet te diep ingaan op de gebeurtenissen, dat komt wel als ik terug ben, dat zal een ieder wel begrijpen. Het belangrijkste is dat er gelukkig nog geen gewonden zijn gevallen in ons gebied, behalve dan een paar jongens die met een auto over de kop zijn geslagen. Niet ernstig gewond geraakt. Op dit moment heb ik er bijna 5 dagen opzitten in het oord As Salman, halverwege tussen As Samawah en de grens met Saudi Arabie. Dit dorp is hier ooit in 1928 gesticht. Het heeft dienst gedaan als grenspost en later zijn de forten gebruikt als gevangenis. Zo zijn hier Koerden vastgehouden en …….. Ook is hier een onderzoekscentrum geweest voor biologische wapens. Er werd geëxperimenteerd met botulisme en antrax! Je begrijp, een gezellige plek. Op dit moment hebben de mensen die hier wonen, een paar duizend, het druk met in leven blijven en weer iets van een gemeenschap opbouwen. Er zijn nog moeilijkheden met de stroomvoorziening, het water, brandstof e.d. Veel van de dorpsbewoners werken bij ICDC en de IP [iraki Police] en de IBP [iraki Border Police]. De ICDC en de IP zijn gelegerd in een oud fort. Hierbij moet je iets voorstellen als de forten uit Lucky Luke, alleen dan van steen ipv hout. Het is zo’n 100 meter in het vierkant met langs de muren de kamers en een zuilen galerij. Hierboven kan je lopen en via schietgaten door de muur vuur uitbrengen indien noodzakelijk. De omgang is zo’n 6 meter breed. Dit stukje zit ik nu boven te typen, onder een sterrenhemel en met een warm briesje in de rug. Het is nu zo’n 20.00 uur. Overdag kijk je uit op het dorp dat in een dal is gebouwd, een waterplas die overdag leeggepompt wordt lui die daar hun watervrachtwagen komen vullen [Lokale boeren en nomaden.], de heuvelrand rondom het dorp en een ander oud fort, daar waar die koerden werden vastgehouden. Veel is er niet te doen in deze omgeving. Woestijn he. ICDC opleiding. In As Samawah zijn we de afgelopen weken druk geweest met onze ICDC mannen. In het begin zag een werkdag er als volgt uit: Om 0600 opstaan, ochtendritueel, 0715 met escorte naar de stad, door de stad naar de ICDC-kazerne, 0800 appel door eigen ICDC-kader en aansluitend controle op aanwezigheid van eenieder door ons. Dat was in ‘t begin wel lachen, al die Irakese namen oplezen. Gelukkig hadden we tolken om ons te helpen. De meeste Iraki’s spreken nl geen engels. De tweede man van de compagnie, een kapitein, spreekt goed engels. Het gevolg is dat we vaak zaken doen met hem terwijl we natuurlijk als eerste met de commandant, een majoor zaken dienen te doen. Na afloop van appel, zo rond de klok van 0830 spreken we af hoe laat we gaan beginnen met de PT [Physical Training], vaak om 0900. Vaak leidt ik dit blokje van drie kwartier. Met mijn goddelijke lichaam is dat natuurlijk geen probleem. Als je bedenkt dat ik die Iraki’s conditioneel ruim de baas ben kan je zo ongeveer nagaan hoe het gesteld is met die mannen. De mariniers deden altijd rennen, opdrukken en sit-ups. Ik heb de mannen verteld dat ik van de cavalerie ben dus de PT anders invul. We doen nu zaken als Follow-the-leader, estafettes in verschillende uitvoeringen en een super hit, iets waar ze een volgende keer aan het begin al om vragen, Hollandse Leeuwen!!!! Ook heb in een peloton al Drie-is-teveel geleerd en met ze gespeeld. Hierna zijn ze FF vrij om zich wat op te frissen. Ze sporten gewoon in hun gevechtspak, zonder jasje aan. Douchen kennen ze al helemaal niet, misschien doen ze dat thuis, maar ook dat betwijfelen we. Om 1030 gaan we door met lessen. Dit zijn vaak herhalingen van zaken die ze al geleerd hebben van de mariniers. Ik ben na een paar weken begonnen met LTV-opdrachten voor de groepscommandanten. [Leiderschap Training en Vorming] De eerste opdracht was om zonder wapen en met wat materiaal zoals een paar planken en een munitiekistje over een container te komen met de groep [11 personen]. Dit leverde weinig problemen op. Een paar dagen later was de opdracht dit te doen met het zelfde materiaal, nu echter ook met hun persoonlijke wapen, een AK 47. Tevens moest de groep na de container over een tussen twee palmen gespannen rood/wit tape, voorstellende een stroomdraad welke dodelijk was bij aanraking. Twee groepen werkten parallel aan elkaar. Het resultaat was verbijsterend. Men is rustig in staat om blindelings materiaal van de ene kant van de container naar de andere te gooien terwijl daar al personeel staat. Men springt van zo’n zeecontainer af met het geweer op de rug en daarna in de nek. Aangekomen bij de stroomdraad doen sommigen een poging om met een “van Gaal achtige” kong fu-sprong hierover heen te springen, terwijl anderen een munitiekistje tussen hun inhouden om als opstapje te dienen voor aanstormende groepsleden. Eindresultaat: 2 gewonden [valt nog mee] en meer dan de helft van de groep uitgeschakeld door het stroomdraad. Maar enthousiast als ze waren!!! Hier valt dus nog wat te schaven en te begeleiden. Tijdens de dagen dat er sprake was van een verhoogde paraatheid van de NL-eenheden hebben we met ICDC geholpen door stand-by te staan en zo nu en dan te assisteren op VCP’s [Vehicle Check Points] die normaliter door de IP worden bemand. Ook hebben ze geholpen bij het patrouilleren op de grote verkeersbrug in de stad. Toen het weer wat rustiger was zijn we begonnen met ze te leren hoe ze konvooien moeten begeleiden met auto’s. Als dit goed gaat kunnen ze in de toekomst deze taak lokaal ook overnemen van de NL-eenheden. Algemene indruk van onze ICDC-mannen is dat het gemotiveerd personeel is dat naar de aard van het land nogal enthousiast kan reageren. Oke tot zover over…….. Tot een volgende keer. Abu Morris Website foto's : http://members.home.nl/zur.kleinsmiede

Brief 1 van Zuurtje As Samawa Camp Smitty Do 25 mrt ’04 – Zo 28 mrt ‘04 Salaam, Na 10 dagen uitzending en nog geen e-mail mogelijkheid, hierbij de eerste indrukken per ouderwetse brief. Anne zal wel zorgen voor de electronische verspreiding. DE REIS Na in Eindhoven afscheid genomen te hebben van Anne, Peter en Martin, per bus naar de militaire vertrekhal. De ruimte in het vliegtuig was prima. Type DC-10, met tussen de cockpit en ons nog een vrachtgedeelte. De klok 2 uur vooruit gezet. 01.00 uur landing in Koeweit. Op een P-plaats krijgen we ons scherfvest, helm en wapen (geweer) uitgereikt, alsmede magazijnen met munitie. 03.30 uur vertrek naar de grens met Irak. Vlak voor de grens stoppen we om de wapens ½ te laden, dan Irak in. Aparte ervaring / gevoel. Zon komt op. Woestijn, meer steen dan zandduinen. Armzalige hutjes. Schapen, rokende oliebronnen. Slechte weg. Ontbijten doen we op een groot bevoorradingskamp van de CF (Coaliton Forces). Hier onze spullen ompakken in een container. 09.45 uur vertrek met 2 touringcars, vrachtauto’s en open MB’s met mitrailleurs op het dak als “force protection” voor en achter de colonne. Onderweg moeten de gordijnen gesloten blijven. Toch zien we genoeg, veel convooien met USA-tanks e.d. Om 14.00 uur arriveerden we in Camp Smitty. CAMP SMITTY Stel je voor: een vlakke verlaten plek, ongeveer 2 km buiten de stad en als je om je heen kijkt alleen ver weg een fabriek, een station en wat verspreid staande hutjes met een enkele palm. In die vlakte een vierkante plek met een gracht en een wal van + 4 meter; omtrek + 3 km! en op de hoeken wachttorens van steigermateriaal. Hier binnen, grote parkeerplaatsen, een centraal gelegen eetzaaltent met keuken, rijen met gekoppelde boogtenten, rijen met zgn. “prefabs”. Dit zijn kleine portocabins waar met 2 of 3 personen in geslapen wordt. Verder een ziekenhuis van geschakelde containers, een houten café met veranda voor de ontspanning. Dit wordt gerund door ECHOS, European Christian Organisation for the Services, oftewel een extern christelijke organisatie. Hier werken dus burgers uit diverse Europese landen. Verder is op het kamp een sportzaal, voetbalveld, opslag- en onderhoudsgedeelte, vuilverbrandingsplaats, munitieopslagbunkers, helicopter landingsplaats, een rij tenten waarin de bataljonsstaf huist, een complex tenten van de A-Compagnie (waaronder wij vallen) een brandstoftankstation, en diverse toilet- en douche gelegenheden. Ook staan op heel veel plaatsen antennes in alle soorten en maten en diverse schotels. Wij slapen met ons team (4 man, 1 luitenant, 1 opper en 2 sergeanten) samen met een ander team van 6 man nog steeds in een rijtje boogtenten (5). Ons team heeft al één prefab toegewezen gekregen, we verhuizen echter pas als het hele team onder dak kan. De tenten worden wel steeds luxer. De vloer bestaat uit houten panelen, we slapen op veldbedden met hierop matrassen. Er is verlichting, airco, (waardoor de temperatuur nu overdag niet verder oploopt als zo’n 30 graden C in de tent) verwarming, (nu niet meer nodig, maar de eerste dagen daalde de temperatuur ’s nachts naar zo’n 5 graden C) (nu niet onder de 15 graden C ’s nachts), zit/lees gedeelte en een entree met de mogelijkheid je scherfvest op te hangen. Iedereen beschikt over 2 bedden, zodat er geen tassen op de grond hoeven te staan. Er kruipen de laatste dagen steeds vreemdere beesten over de vloer!! Dus goed je schoenen uitkloppen voor je ze aantrekt. Boven de tenten is van dat groene gaas gespannen dat ook wel om tennisbanen staat. Wij heben extra zeilen geregeld en deze op een avond in ’t donker (de zon gaat om + 18.00 uur onder en dan is ’t ook gelijk donker) over het gaas gespannen. Nu maar hopen dat dit de zon nog wat meer weerkaatst. Regelmatig de vloer nat afnemen en/of stofzuigen helpt redelijk tegen het stof en zand. Alle wegen en paden op het kamp zijn voorzien van een zeer grof grind/puin. Dit loopt niet prettig maar stoft niet zo. Als we van de base (kamp) afgaan moeten we ons scherfvest aan en helm mee (niet op). Gasmasker niet, er is een dreiging voor wat betreft chemische strijdmiddelen. Bij de poort worden de wapens ½ geladen, dat wil zeggen er wordt een vol magazijn geplaatst. Kom je terug dan bij de poort eerst weer ontladen. Het tenue op het kamp is t-shirt of jasje, buiten het kamp altijd jasje aan. Hoofddeksel is het hoedje en je mag zelf weten of je die opzet ja of nee. Er zijn 12 telefoons beschikbaar en binnenkort, volgende week?? Gaat er een internetcafe open. Voorlopig krijg ik van Anne de mail opgestuurd. De post doet er ongeveer een week over. DE STAD AS SAMAWAH De stad is ruim van opzet, met uitzondering van de oude binnenstad, en ligt voornamelijk zuid van de Eufraat. Er is nog veel kapot, maar ook zie je overal bouwactiviteiten. Verder is het natuurlijk typisch oosters. Het leven vindt plaats op straat. Veel verkeer. Voornamelijk auto’s die zo uit de reclame komen waar een olifant wordt gebruikt om de auto vorm te geven. Echt ongeloofelijk wat er hier aan wrakken rondrijdt. Op de schapenmarkt wordt niet alleen gehandeld maar ook geslacht, op de grond of aan een electriciteitsmast, het maakt niet uit. Er zijn nog 4 bruggen over de rivier, 3 verkeersbruggen waarvan 1 Baillybrug en 1 pontonbrug voor voetgangers (soort Schipbrug). Er is een brug weggeslagen door het hoge water. Ja, ja, er is hier kans op overstroming!!! Men denkt erover ergens een dijk op te blazen en land onder water te zetten. Men hoopt dat dit de druk van de ketel haalt. Anders bestaat de mogelijkheid dat “camp Smitty” ook bedreigd wordt door het water. Aangezien dit ook de provinciehoofdstad is, zijn er veel overheidsgebouwen. Op enkele rotondes staan grote watertanks hoog op stellages. Verder is onvoorspelbaar. Kijk niet op van fietsers op de grote weg tegen het verkeer in, datzelfde geldt voor ezelwagentjes en handkarren. Ik stuur nu de brief weg, de rest komt later. FRITS

Hallo allen, Gisteren de 2e Cuculus canorus cache van onze zuurtje gedaan, om het log goedgekeurd te krijgen moest per mail een vraag worden beantwoord. Wat ik al verwachte geen antwoord van Zuurtje, maar wel van zijn vrouw Anne. Zij bevestigde dat Zuurtje nog in Irak is en het goed maakt. Zij stuurde met haar antwoord brieven mee die Zuurtje naar Nederland stuurde, en een foto link met een foto impressie van “ Camp Smitty “ en wat hij daar met zijn team zoal meemaakt. Ik heb Anne gevraagd of ik het in dit door Zuurtje zelf gestarte topic mocht plaatsen. Zij had daar geen probleem mee, en dacht dat Zuurtje dat zelf ook wel prima zou vinden. Dus voor de geïnteresseerde over het wel en wee van onze Zuurtje ( Fritz ), het foto-verslag vind je Hier. De beide brieven post ik appart om het overzichtenlijk te houden. Groet, Locutus Voor wie hem niet van gezicht ken: Zuurtjes zelfportret uit de foto serie >

Ja Mega, hetgeen je aanhaalde is duidelijk een algemeen probleem. Ik heb onlangs mijn 3 caches vernieuwd, en de inhoud aangevuld / ontdaan van troep. Wat ik terug kreeg voor in euroland gekochte goodies zoals kleurstiften flitslichten rekenmachines... diep triest! Het enige nieuwe ongebruikte en in origineel verpakte object was... EEN MAANDVEBANDJE IN MEENEEM VERPAKKING . Nou daar ga je echt iemand mee blij maken . Nu heb ik gewoon munutie kistjes, dus doe nog steeds braaf eens per 3 maanden weer voor 5 euro aan nieuwe items in elk van mijn caches. Het kwam een keer voor dat ik een week na het vullen van de cache weer langs kwam en dus kon vaststellen wie zo onsportief was geweest om ca 5 euro aan gooddies te ruilen voor een handje Flippo's, en een pen (zo'n weggeef ding met reklame). Een 2 tal mailtjes aan de betreffende user werden genegeerd. Van kwaadheid nog een 3e mail gestuurd om te vertellen wat ik van iemand vind die zich zo gedraagd en zelfs niet durft te reageren op een net mailtje...weer geen reactie maar het luchte wel op! Zoals jou verhaal en uit de diverse reacties blijkt: het is een bodemloze put, jammer maar ik ben beang dat dit met de huidige groei aan geocachers niet veel beter gaat worden.

Kongie is een deense (vrachtwagen?) chauffeur die zeer regelmatig door NL komt. Als je goed zoekt vind je Kongie 1 t/m Kongie "veel" (tientallen). Dus wellicht kan hij 'm wel onderhouden. Het feit dat de plaatser geen nederlander is wil niet zeggen dat hij 'm niet kan onderhouden. Oke het is meschien geen vakantie ganger (had al geschreven daar op zich het punt niet van te maken), maar gezien de datum waarop de eerste not found gemeld werd, en het uit blijven van welke reactie vind ik nou niet als onderhoud klinken. Dus vind ik nog steeds (met alle respect voor iedereen die een cache plaatst) dat als er zo lang geen actie /reactie van de maker komt zo’n cache beter plaats kan maken voor een cache van iemand uit de regio. ( en de .com richtlijnen zijn hier duidelijk over, en wat deze regel betreft ben ik het er mee eens dat je eigen caches in een niet te lang termijn moet kunnen bereiken/onderhouden) Voor alle duidelijkheid: ik heb deze cache 2x gezocht, de 2e keer met wat spoiler foto’s. En heb ook alleen notes geplaatst bij caches op mijn nearby list. Verder ben ik er zeker niet uit op een score lijst met archivering verzoeken. Greetz, Locutus

Ik beken Kruimel... Ik beken voor een zestal caches een note te hebben geplaatst hoe het met de renovatie stond. Ik ontken trouwens dit in overleg met derden te doen, laat staan dat ik of iemand die ik ken jou of anderen per mail bedreig /onder druk zet of anderszins lastig valt. ( Maar ik verwacht niet dat je dat achter me zocht, we kennen elkaar een klein beetje dacht ik) Waarom specifiek die caches, niet omdat ik niks te doen had en de database ben gaan doorspitten. Ze staan simpelweg op de eerste 3 pagina's van mijn nearby list. We hebben hier in het midden van het land weer andere problemen als in wat minder dichtbewoonde streken. Het raakt hier vol, en er zijn hier diverse geocachers die nog ideeen genoeg hebben voor een cache. Een voorbeeld: van een cache waarvoor ik een archivering note plaatste is Kongie #7, geplaatst door een buitenlandse geocacher (heb ik op zich geen probleem mee). Was voor het laatst gevonden op 19 september 2003. Voor het eerst not found op 30 september 2003. Daarna nog 2 notes van geocachers die hem niet konden vinden, waarvan 1 met verzoek tot sluiten. Ik heb er zelf ook gezocht, maar er was niks van te maken. Ik was dus van mening dat hij wel gesloten kon worden, zeker aangezien de cache owner niet in Nederland woonde. Voorbeeld 2: Heidepark Team Cache, 4 keer is er naar gezocht en niet gevonden. 2 keer reageert de eigenaar, voor het laatst op 23 november 2003. In het profiel van de eigenaar is te zien dat hij inschreef op 24 september 2003, en 27 december voor het laatst inlogte. Ik heb eerst een note geplaatst waarop geen reactie kwam. Twee weken later een note met verzoek tot archivering. Met de andere nearby caches die al lang inactief waren waarvoor ik een note plaatste heb ik verder nog niets mee gedaan. In 1 geval plaatste een andere geocacher uit de regio een note met bericht dat hij hem wel wilde adopteren , perfect liever een actieve cache dan het archief in van zo'n cache. In de andere gevallen betreft het geocachers die recent actief zijn. Ik kreeg wel geen reactie maar wacht toch even af. Mijn bedoeling was het krijgen van een reactie van de cache eigenaar, en hopelijk het bericht van spoedig herstel. Zelf die buitenlandse geocacher had kunnen reageren, als hij gevraagd had of iemand uit de regio de cache zou willen adopteren had ik me meteen als vrijwilliger aangemeld. Brengt me gelijk op de vraag of dat kan, een cache van user wisselen, Hawkeyes ??? Ik hoop dat je me nu dus niet als een “cache-archivaris” ziet. ( Mooi nieuw woord uit “DE DIKKE VAN KRUIMEL” ) . Groeten Locutus. ( die zijn handen niet hoopt te branden met dit bericht, maar wel gewoon open kaart wil spelen )

Ik gebruik het volgende: Merk Herma #4616 70x42.3 mm. 21 stickers op een a4 vel. Gebruik gewoon Microsoft-word, tab extra/envelopen & etiketten, selekteer merk en type sticker vel ( van de meeste merken staan de standaart vellen er in),kies heel vel met zelfde tekst. even puzzellen met tekst en eventueel een jpeg bestandje invoegen en printen maar. Verkrijgbaar in de meeste kantoorboekhandels. Succes, locutus

Ik wil zeker niet niet gelijk. niet niet = wel ?? - x- = + Mhhh... heel scherp schatzoeker. ....UHHH meneer wortel probeert u mij in het wiskundige O-tje te nemen? Locutus

Geldt dat ook voor die grote ronde witte tonnetjes met rood schroefdeksel? Of had je het draadje niet goed gelezen voor je een reactie gaf? Als ik nu Neen zeg krijg ik dan op mijn falie dat ik alles eerst goed moet bestuderen voor ik een reactie geef ? Maarhu het antwoord: Ik bedoelde met de door jou geplaatste quote de diepte onder het maaiveld waarop je de cache vind, niet hoeveel eronder zit. En ja met zulke boxen kom je hier en daar toch in het grijze gebied of zo'n cache-box nog verantwoord is Groet, Locutus

De postjes in het forum lezende proefde ik toch een twee-strijd plastic/ammo cq geopatra/wiliii . Verder niks persoonlijks tegen jou Williii of geopatra , ik wilde mijn argumenten ook ff geven. Het was gelijk een gelegenheid om mijn verbazing eerder op de dag te verwoorden over iemand die het nodig vind een cache meer dan een halve meter diep te begraven, dit terwijl die toe ik hem bezocht met 25 centimeter diep al moeilijk te vinden is . Groet, Locutus

> WELLUS....NIETTUS.... Ik begrijp dat er persee iemand gelijk moet krijgen? MMHH... Als je mij vraagt naar de degenlijkheid ben ik absoluut voor het standpunt van Dhr W.Wortel. Het kleinste type ammo box (die ikzelf ook gebruik) is robuust waterdicht makkenlijk te verbergen, en toch groot genoeg om naast het logboek plaats te bieden aan wat goodies en TB's. Abs plastic boxen die stevig genoeg zijn om een ammo box te evenaren zijn al snel duurder. Voor een hit and run cache zoals Mevr. Geopatra veelal plaats vind ik de filmkoker afdoende, maar wat jammer is dat je in zo'n cache nooit een TB kwijt kan. En wat is begraven? 1-3 cm bladeren/grond is genoeg om een cache aan het zicht te ontrekken, noemen we dat al graven? Dan komt er weer een voordeel van de ammo kist: je hoort het meteen als je er op prikt. (ja ik ben een prikker) Begraven kan doorslaan, lees het log: First Dutch van 1 februari maar, dit kan natuurlijk echt niet , en de volgende geocacher is het haasje. Ik hoop dat de cache owner ingrijpt, anders ben ik wel bereid om hem weer op acceptabele diepte te brengen. Foto bij log 01-02-04 First Dutch? Ietwat doorgeslagen in het weer verbergen van de cache! Verder geld volgens mij wat uit zoveel draadjes op dit gebied komt, werk zo goed mogenlijk binnen de reeds gestelde regels en verder is het de keus van de plaatser van een cache. Het moet wel leuk bijven een cache te plaatsten, hebben we allen plezier van toch?? Locutus

Ik kwam via een kleine omweg tot het geocaching. Sinds 1998 doe ik aan sportduiken, wat sinds dien mijn grote liefhebberij is gebleven (sorry geocaching is # 2) Na het behalen van diverse brevetten en meer dan 100 ervaringsduiken o.a. in de Oosterschelde werd ik door een vaste duik-buddie uitgedaagd een keer mee te gaan Wrakduiken op de Noordzee. Deze 1e kennismaking met de Noordzee smaakte mij goed, de veelal oorlog wrakken trekken veel vis aan, en regelmatig worden leuke vondsten gedaan. (kijk op www.fogoisle.nl in het foto album voor een impressie) Gezien de kosten voor deze wrakduiken blijft het bij 4 tot 6 Noordzee trips per jaar. Nu komt de GPS in beeld, in de Oosterschelde liggen ook een aantal wrakken waarop gedoken kan worden. Binnen mijn duikkennissen heeft iemand een zodiac voor 8 personen. Met vage omschrijvingen van visuele kruispeilingen werden 2 pogingen gedaan een wrak te zoeken. Ondanks de aanwezigheid van een vis sonar leidde dit tot niets . Ik heb toen op het internet de kosten van een GPS uitgezocht, en een Vista in Notter gekocht. Eenmaal in het bezit van de Gps op het internet op gezocht naar extra info over het gebruik van een Gps. Zo op de geocaching site gestuit, en het leek me in eerst instantie een leuke manier om met de Gps om te leren gaan….dom dom dom…ik was meteen verslaafd! Op de eertse avond zocht en vond ik drie makkelijke caches in mijn buurt. (waterzuivering, sysselt & Heinrich and the fox) Ik had de smaak meteen te pakken. Ik fietste altijd al graag op mijn ATB door de natuur, niet met zo’n snel pakkie maar met een verrekijker om mijn schouders. Dankzij het geocaching kom ik nu op mooie plekjes waarvan ik het bestaan anders nooit geweten had. De stand 9 maanden na aanschaf van een GPS om wraken mee te zoeken: - 2 wraken met succes (en met gemak) gelokaliseerd op basis van beken coördinaten . - 104 caches gevonden . - Van die 104 waren er 12 gevonden tijden een vakantie in de Eifel, waar we zonder problemen naar toe reden, zonder een kaart open te slaan. ( handig een route maken op de pc en gewoon het lijntje op de vista volgen) - 3 eigen caches online . - Een aantal mensen leren kennen waarvan ik sommige af en toe zie, met andere mail of bel ik van tijd tot tijd . Kortom de Vista meer voor geocaching dan voor het oorspronkelijke doel gebruikt! Advies aan beginners: stop er mee voor het te laat is, en je liters diesel of benzine verstookt om alle uithoeken van het land te bezoeken. Greetz, Locutus

Goede tip flupke, Het hangt natuurlijk van de sitiatie af of het ook nodig is. Wat zuurtje schreef is maar al te waar; als je gedrag echt opvalt (vegen met die tak) is dat meschien wel erger dan de sporen zelf. Ieder moet zelf de situatie terplekke beoordelen wat wijsheid is. Ik hoor gelukkig geen berichten dat het ooit mis gegaan is in de sneeuw, en daar was ik ff benieuwd naar. Bedankt voor jullie reactie's, Greetz Locutus Locutus NB flupke: ik zie mezelf nog niet achteruit lopen met de GPS, al kan het een leuk experiment zijn om met 8BG te doen, noemen we dan "achteruitcaching"

Hallo mede geocachers, Nu de winter Nederland in de greep krijgt vroeg ik mij af; zijn er in het verleden caches geript omdat ze door sporen in de sneeuw door niet geocachers gevonden werden? In een log op 1 van mijn caches schreef iemand: "Hee, er is mij al iemand voor geweest sinds de sneeuw er ligt." Nu het hier in het midden van het land vanacht weer sneeuwde zag ik in mijn verbeelding al een geplunderde cache ! Onterechte zorgen, of een reden om tijdens deze witte periode terughoudend te zijn met het zoeken naar caches? Ik ben benieuwd wat de ervaringen van de oude rotten in het geocaching vak zijn?? Greetz Locutus

Locutus is altijd in voor een uitdaging ...nu eerst zien wat 8BG in petto heeft, ik heb hem nog niet gehoord over wraak plannen . Greetz Locutus

Bijzonder interessant stukje, goede tip Eilandgast . Heb het hele verhaal door gelezen, en we komen er als geocachers niet slecht vanaf, een kanttekening houd je toch altijd. Lijkt me geen verkeerd uitgang punt om te gebruiken bij het overtuigen van een twijfelende boswachter. Greetz, Locutus

Ander draadje" In het nieuws" Geloof me als de NOS er een keer aandacht aan besteed staat er straks ook wel een commerciële omroep aan het hek te rammelen. Greetz, Locutus.

Ik denk dat het een goede zet is, gasten die toevallig op deze site komen kunnen nu niet gelijk de hele vuile was buiten zien hangen. Stel je voor na de NOS straks SBS 6 een item hierover willen doen, voor je het weet is de hele heisa in een reality soap te zien . Dus ik kan alleen maar respect hebben voor de maatregel, er is in de hele discussie nog geen cencuur geweest, het wordt nu alleen afgeschermt voor buitenstanders. Ik hoop dat betrokkenen er ook zo tegenaan kunnen kijken, ik kreeg zonder voorwaarde de code, terwijl ik in mijn aanvraag liet door schemeren een gedrags vraag te verwachten. Remco's antwoord was kort en duidelijk, die vraag komt niet . Greetz Locutus Edit 15:01u, Bij het posten het bericht van Hawkeyes gekruist, die mij gedachte zojuist bevestigde.

3x NB Team Kleijn heeft de benaming voor dit syndroom al van me over genomen, eigenlijk heeft hij de uiteindelijke benaming verzonnen... Ik had het eerst alleen over " het 8BG probleem" In een PM van hem naar aanleiding van een vraag van mij over de Salemander stash en die kud lantaarenpalen route van hem schreef hij: Toen was de naam voor elke ofset fout geboren... na deze posting zal het 8BG syndroom zich in het wereldje dat geocaching heet verspreiden. Het spijt me 8BG,... Greetz, Locutus