Beukenootje Geplaatst 18 mei 2011 Geplaatst 18 mei 2011 En je weet, als het vriest en het is donker, dan komen de enge mannen (?). Die worden namelijk aangetrokken door vrieskou en duisternis. Jouw familie loopt blijkbaar nooit nachtcaches?
Helene Geplaatst 18 mei 2011 Geplaatst 18 mei 2011 8x Ik loop natuurlijk ook op stevige bergschoenen en ik denk dat je daar best wel aardige trappen mee kan uitdelen moest het nodig zijn. Psies En wat ik me ook heb laten vertellen; Mocht je aangevallen worden, HEEEEEEL hard gaan brullen en schreeuwen, schijnt af te schrikken. En in het geval zoiets in stedelijke omgeving gebeurt, niet "HELP", maar "BRAND" roepen, bij brand komen mensen helpen bij help duiken ze weg
Sivota Geplaatst 18 mei 2011 Geplaatst 18 mei 2011 .......En in het geval zoiets in stedelijke omgeving gebeurt, niet "HELP", maar "BRAND" roepen, bij brand komen mensen helpen bij help duiken ze weg Hi, hi, ook een goeie. Nooit aan gedacht. Het nut van veel lawaai maken is ook vooral dat je aanvaller schrikt, hoor ik vaak.
Pocileh Geplaatst 18 mei 2011 Geplaatst 18 mei 2011 Misschien is het een beetje off-topic ten aanzien van de posting die aanleiding is tot dit draadje, maar toch...mogelijk heeft iemand er wat aan: Er zijn hier en daar al wat dingen aangegeven, maar ik doe, als ik een cache ga lopen die echt afgelegen is en omdat ik eigenlijk altijd alleen loop, het volgende: 1.Ik puzzel op een kaart (vaak heb ik redelijk gedetailleerde kaarten bij me, ook in het buitenland ) uit welke route ik denk te gaan lopen. Daarvan maak ik een schetsje en laat dat achter (mijn egaa is niet zo'n cacher om het maar eens zwak uit te drukken) en ik hou me zo goed mogelijk aan die route. 2. Ik maak een grof tijdschema....hoe laat ben ik bij de cache....hoe laat ben ik terug. Ook die info laat ik uiteraard achter. 3. Ik neem een goed opgeladen mobieltje mee. Je hebt soms geen ontvangst, maar praktijk is dat dat hier in Europa wel mee valt. Wijk ik echt van de route af dan laat ik dat per sms-je weten. Ook geef ik aan als ik erg op schema achter loop. Een ander moment om te sms-en is het moment dat ik de cache gelogd heb of, bij een DNF, als ik terugkeer. Moeders weet dan dat ik op de terugweg ben. Ik heb wel eens zogenaamde flares meegenomen. Dat zijn vuurpijlen die je af kunt steken zonder dat je een aansteker nodig hebt. Die zijn onder andere te krijgen in sommige surfshops. Hiermee kun je je positie ook duidelijk maken mocht het echt helemaal mis gaan. Let wel, soms is het voorhanden hebben van dergelijke flares niet toegestaan en uiteraard is het geen speelgoed. De kustwacht rukt nog wel eens uit omdat iemand een flare ziet die door een 'grappenmaker' voor 'de lol' is afgevuurd. Het is een NOODSIGNAAL! Uiteraard neem ik dit soort maatregelen niet als ik een paar honderd meter het weiland in ga, maar ik praat dan over situaties dat ik in het binnenland van Portugal zit of ergens in een verlaten gebied van Schotland of in Zweden of Noorwegen.
Helene Geplaatst 18 mei 2011 Geplaatst 18 mei 2011 Het allerliefste heb ik deze bij me, dan ben ik echt NERGENS bang voor De cachedogs
Cernunnos Geplaatst 18 mei 2011 Geplaatst 18 mei 2011 Mocht je aangevallen worden, HEEEEEEL hard gaan brullen en schreeuwen, schijnt af te schrikken. En in het geval zoiets in stedelijke omgeving gebeurt, niet "HELP", maar "BRAND" roepen, bij brand komen mensen helpen bij help duiken ze weg Wat ik de meiden en dames leerde, vooral als het gaat om stedelijk gebied. Als je wordt aangevallen heeft help roepen weinig zin. Maar zodra je aan eigendommen van anderen komt moet je eens opletten. Dus... trek aandacht door bijvoorbeeld inderdaad brand te roepen, maar ook flink schoppen en slaan tegen verschillende etalage ruiten heeft wel eens een mooi effect omdat die niet zelden zijn voorzien van sensoren tegen inbraak die dan afgaan. Ook auto's, vooral de wat duurdere merken beginnen de loeien als je ze flink aanpakt. Pak iets van straat en flikker dat ergens door een ruit. Moet je eens zien hoe snel er dan een reactie komt. Voor steden nog een tip die in de eerste instantie tegen natuurlijk aanvoelt. Loop zo dicht mogelijk bij de stoeprand ipv aan de kant van de woningen, winkels en portieken en stegen. We hebben allemaal die neiging als we ons niet prettig voelen, maar het gevaar om een portiek, steeg ingetrokken te worden is daarmee juist vele malen groter en niemand die het dan ziet. Loop je aan de stoeprand dan is er voor de aanvaller eerst een afstand te overbruggen en wordt het ook eerder opgemerkt. Nog één tip die goed werkt weet ik uit ervaring en vele verhalen van slachtoffers, doe het onverwachte. Ik ken een verhaal dat echt gebeurd is dat de vrouw juist de belager onzedelijk ging betasten... en de belager wist niet hoe snel hij weg moest komen.
Elma123 Geplaatst 18 mei 2011 Geplaatst 18 mei 2011 Hoi Ik heb vorig jaar wel een positieve ervaring gehad met alleen gaan cachen. Ik ga wel vaker "alleen", maar dan heb ik toch mijn twee kinderen bij. Die zijn nog heel klein, dus dan ben je ook wel een beetje alleen. Mijn man is veel weg, dus ik krijg niet vaak de kans om echt alleen te gaan, zonder kids. Vorig jaar tijdens het WK (of EK?) voetbal zag ik mijn kans schoon. Pat was thuis om voetbal te kijken, dus die kon gelijk op de kids letten. Ik op pad alleen. Het was echt doodstil op straat en helemaal in het natuurgebiedje wat ik had uitgekozen. In eerste instantie vond ik het een beetje eng, zo stil! Maar toen heb ik me voorgenomen om nergens op te letten als op het cachen en de natuur. Het werd een heerlijke wandeling!
Helene Geplaatst 18 mei 2011 Geplaatst 18 mei 2011 (bewerkt) Nog één tip die goed werkt weet ik uit ervaring en vele verhalen van slachtoffers, doe het onverwachte. Ik ken een verhaal dat echt gebeurd is dat de vrouw juist de belager onzedelijk ging betasten... en de belager wist niet hoe snel hij weg moest komen. Word je misschien ook nog opgepakt als zedendelinquent want de doet aangifte van aanranding. Lijkt me een leuke toestand in de rechtzaal Goede tips die ik zeker in gedachten houd! 18 mei 2011 bewerkt door Helene
Helene Geplaatst 18 mei 2011 Geplaatst 18 mei 2011 Kijk wat ik net via twitter binnenkrijg vrouw beroofd Als je dan weet dat dit midden in een drukke wijk is voel ik me veeeel veiliger in een rustig bos waar dit soort lafbekken niet komt.
Marcel en Micha Geplaatst 18 mei 2011 Auteur Geplaatst 18 mei 2011 Misschien is het een beetje off-topic ten aanzien van de posting die aanleiding is tot dit draadje, maar toch...mogelijk heeft iemand er wat aan: Dit vind ik juist helemaal niet off topic. Een mooie aanvulling op alle tips! Het allerliefste heb ik deze bij me, dan ben ik echt NERGENS bang voor De cachedogs Jaaaa, dan zou ik me ook zeker veilig voelen. Alleen mijn wederhelft wilt absoluut geen honden Maar wat een mooie beesten! Mocht je aangevallen worden, HEEEEEEL hard gaan brullen en schreeuwen, schijnt af te schrikken. En in het geval zoiets in stedelijke omgeving gebeurt, niet "HELP", maar "BRAND" roepen, bij brand komen mensen helpen bij help duiken ze weg Wat ik de meiden en dames leerde, Nog één tip die goed werkt weet ik uit ervaring en vele verhalen van slachtoffers, doe het onverwachte. Eerst even een reactie op wat ik de meiden en dames leerde. Dit is echt helemaal off topic, maar ik realiseer me nu ineens dat ook moderators gewoon een leven hebben naast geocaching.nl Dat wist ik natuurlijk wel, maar vaak koppel je mensen zo vast aan waar je ze van 'kent'. Dit was gewoon even een off topic hersenspinsel van mij... Maar onverwachten dingen dus. Klinkt wel logisch. Hoi Ik heb vorig jaar wel een positieve ervaring gehad met alleen gaan cachen. Ik ga wel vaker "alleen", maar dan heb ik toch mijn twee kinderen bij. Die zijn nog heel klein, dus dan ben je ook wel een beetje alleen. Daar zat ik dus ook aan te denken. Vrouwens met kinderen gaan natuurlijk ook cachen en dan ben je ook alleen verantwoordelijk. En dan niet eens alleen meer voor jezelf. Maar goed te lezen dat ook jij positieve ervaringen hebt! Kijk wat ik net via twitter binnenkrijg vrouw beroofd Als je dan weet dat dit midden in een drukke wijk is voel ik me veeeel veiliger in een rustig bos waar dit soort lafbekken niet komt. Dat is eigenlijk ook zo. In een wijk voel ik me veilig, hoewel daar juist de mensen zitten die iets willen doen. Die mannen zitten echt niet in het bos te wachten op iemand met alleen wandelkleren aan...
Sivota Geplaatst 18 mei 2011 Geplaatst 18 mei 2011 Het is misschien ook en vooral het gevoel om in de natuur echt alleen en op jezelf teruggeworpen te zijn, waarvan je je bewust wordt. Dat heb je wellicht minder of niet wanneer je mensen of tekenen van bewoning om je heen hebt. Echter, blijkt toch wel uit voorgaande berichten, dat kan schijn-veiligheid zijn.
GoudHaartje Geplaatst 18 mei 2011 Geplaatst 18 mei 2011 PS Misschien wel leuk om te vertellen: als vrouw alleen kom ik onderweg natuurlijk wel eens alleen wandelende mannen tegen. Ik heb gemerkt dat die zich soms ongemakkelijk voelen omdat ze het idee hebben dat IK denk dat het misschien 'enge' mannen zijn! Wat zit de wereld toch raar in elkaar ... Die ervaring heb ik ook. Loop ook wel eens een multi alleen. Soms zelfs met mp3 speler op, en dan meezingen . Totdat ik ontdekte dat er een wandelaar achter me liep. Wat zal die een lol hebben gehad of hoofdpijn Hahaha. Ik heb me nog nooit onveilig gevoeld. Veel succes met het alleen wandelen.
Fotogravinnetje Geplaatst 18 mei 2011 Geplaatst 18 mei 2011 Ik fietste in de tijd dat ik in Maastricht studeerde regelmatig midden in de nacht van de rand van de stad aan de ene kant naar m'n kamer in een buitenwijk aan de andere kant. Het liefst door het deel met de minste bebouwing: juist bij de bebouwing, en zeker in het centrum van de stad, voelde ik me het minst veilig. Ik reed dus meestal via de randweg om het centrum heen. M'n vriendinnen van de studentenvereniging hadden liever dat ik dwars door de stad met zoveel mogelijk bebouwing reed. Sorry, dames, ik voelde me veiliger via die andere route. Heb er dan ook nooit negatieve ervaringen mee opgedaan. Alleen als ik eens een keer wel door het centrum reed kwam ik stapels dronken jongelui tegen...
Charissa1404 Geplaatst 18 mei 2011 Geplaatst 18 mei 2011 (bewerkt) Misschien kan je ook eens een keer een hond lenen, als je partner geen hond wil. Dan ben je niet alleen, en kan je een beetje wennen aan het alleen opzoeken. Er is vast wel een keer iemand die je zijn hond wil lenen. Baasje hoeft even niet te bewegen, en jij bent niet alleen. Zet em op. Ik cache ook regelmatig alleen en vind het heerlijk. En ja, ook door bossen en zonder hondjes. 18 mei 2011 bewerkt door Charissa1404
Becurious Geplaatst 18 mei 2011 Geplaatst 18 mei 2011 Ik ben sinds vorig jaar weer zeer intensief met cachen begonnen mede als therapie voor de opgelopen RSI arm en ontstressen van de werkdruk. En daar er niemand in mijn omgeving tijd/zin etc. had om mee te gaan ben ik alleen op pad gegaan. Ik moet zeggen dat ik eigenlijk totaal geen vreemde of nare dingen heb meegemaakt. Meest ongemakkelijke situatie was meer in de trent van wat zullen de mensen wel niet van mij denken als ik in Alphen uit de bossages tevoorschijn kwam na een gelogde cache. Zelfs in Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk op alleen stap geweest. Geen enkel probleem. Gewoon rond lopen met je blik op ik weet wat ik hier aan het doen ben en val me niet lastig helpt me reuze. Je houding doet werkelijk wonderen. Telefoon altijd bij de hand (loggen op de Iphone is voor thuisfront en mijn volgers op twitter meteen aangeven waar ik me op dat moment bevindt) Ik ga de laatste tijd wel vaker met z'n tweeen op pad en voor de voortuincaches vind ik dat weer zeer prettig. En ook wat de multi's betreft want 2 zien toch meer dan 1. Maar (afkloppen) tot op heden gelukkig alleen maar veel plezier gehad met het alleen cachen en zal hier zeker mee doorgaan. Becurious
Aanbevolen berichten