elsinga

Voor de liefhebbers van voortgang in het verhaal: ik heb vanochtend gebeld met de assistente, die overlegt vandaag even met de dokter en morgen kan ik terugbellen over het plan-de-campagne. Ze begon gelijk te vragen waar ik in het bos had gelopen (Drenthe was kennelijk één van de juiste antwoorden), of ik gebeten was (niet dat ik weet, maar onder je hoofdhaar zie je zo'n nymph ook niet altijd) en of ik huiduitslag had gehad (nee dus, maar we weten inmiddels dat maar 40% van de mensen last daarvan krijgt). Morgen meer!

Wij zijn nu al erg smurf! Onze smurfen knikken al bij het zien van die post. Wij zullen nu nog voorsmurfiger onze caches zoeken...

LOLsmurf! Nee, die watersmurf zijn we niet bang voor. En voorrang van smurf hebben we ook niet, alleen als we voorrang smurfen. En dat smurf je, toch?

Wij smurfen regelmatig naar geocaches. Met de GPSmurf in de hand, de rugsmurf op de rug en wat ruil-smurfjes in de zak.

Ja, het is gebeurd! Esther (voortaan "Smurfin") vond onze eigen teamnaam niert zo geweldig en wilde een "echte" teamnaam. Vanwege onze Smurfen-cache en de namen van smurfen die goed bij ons team passen, is het team "de Smurfen" geworden. Groeten, Grote Smurf, Smurfin, Knutselsmurfin en Brilsmurf.

Yep /me heeft nu ADSL. En ik bel morgen even met de dokter, want ik ben liever blo jan dan do jan. Dan maar een kuur en wat aan de sch**t (ach, dat ben ik gewend, obsitpatie is mij vreemd, zeg maar). Alleen die werktijden van die dokter... erg onhandig voor hardwerkende mensen zoals ik. Zeker als je je nu niet echt ziek voelt en dus niet ziek meldt... en dus voor of na werktijd wilt gaan. De eerste dokter die standaard 's avonds werkt heeft mij als klant (als ik een keer moet, want ben niet zo'n doktersbezoeker).

Ik ben er ook nog niet zeker van of ik wel Lyme zou kunnen hebben. Van alle (op het net vindt je nogal eens lijstjes met symptomen) heb ik ze lang niet allemaal. Ik heb (voor zover ik weet) geen ringvormige huiduitslag gehad, maar dat komt maar bij een deel van de mensen voor. Ik kan me ook geen tekenbeet herinneren (nou ja, eentje van 30 jaar geleden... een vette, volgezogen teek, die door de dokter is verwijderd). En we hebben standaard een tekentang bij ons (al zijn de nymphen daar niet eens mee te pakken, die wip ik er liever zo uit). En verder zijn alle symptomen die ik wel heb ook anders verklaarbaar: - vermoeidheid (want de afgelopen weken om 5 uur uit bed, om naar Hoofddorp te rijden voor de file) - pijnlijke keel (gek he, als je verkouden bent) - pijn in de borst of ribben (telt een enkele pijnscheut ook?) - stijve nek (maar dat heb ik wel vaker...) - hoofdpijn bovenin het hoofd (ook hier laatst een kleine pijnscheut, maar verder niks) - krakend nekgewricht (gek, als de nek wat stijf is...) En de pijn in het schoudergewricht, waardoor ik dacht dat ik wel eens Lyme kon hebben? Die is sinds vanochtend ook verdwenen... alleen de pijn in mijn muiswijsvingerkootje (3x woordwaarde! ) is er nog, maar ook al weer minder. Ik kan ook best RSI hebben tenslotte... zit in de IT. Ik ga dus zeker niet (zoals gesuggereerd) naar de weekenddienst toe. En ook niet in paniek naar de huisarts. Morgen even bellen of ik even getest kan worden (of gelijk een kuurtje krijg). Zal allemaal wel loslopen, zoals ik me nu voel heb ik geen haast om van alles te verzetten om naar de HA te kunnen.

Ik denk/hoop dat het allemaal wel los zal lopen. Wij controleren ons altijd op teken na een boswandeling en vinden de teken dan meestal bij de kinderen of mijn vrouw. Bij mijzelf vinden we ze niet... maar in het bos voel ik soms wel wat in mijn haar lopen en mep dat dan weg. Lastige met teken daar is dat je die ring daar ook niet ziet... Ik ga komende week eens bij de arts langs. Nu is geen optie, want ik woon in een dorp zonder HAP. en dan mag ik de weekenddienst bellen en die laten me echt niet langskomen voor zoiets, het kan namelijk wel tot maandag wachten. maandagochtend bel ik even met de huisarts. Overigens: dank voor alle medeleven en goed(bedoeld)e raad.

Ja, ja, ja, ik ga *echt* wel naar de dokter! Ik probeer het alleen een beetje handig in te plannen... maandagochtend eerst maar even bellen om te kijken wanneer ik terecht kan. Misschien kan ik telefonisch wel een verwijzing voor bloedonderzoek krijgen (doet de dokter niet zelf), dat scheelt al een bezoekje. Ikke heeft echt geen zin om aan het infuus te moeten liggen en/of permanente klachten eraan over te houden. Maar na zoveel tijd (laatste keer in tekengebied was alweer een hele tijd geleden) maakt een dagje extra ook niks meer uit.

Nadeel is dat ik niet in de buurt van de huisarts werk... minimaal een half uur reistijd verderop. Maar ik bel maandag wel even (de telefoon is een prima uitvinding!), om te vragen of ik dinsdagochtend vroeg nog even kan langskomen (als eerste patient). Dat is de makkelijkste oplossing...

/me is 36 en nog steeds eigenwijs... Het lastige is dat die dokters alleen maar spreekuur hebben als ik aan het werk ben. En laat ik de komende dagen nou net geen tijd hebben om daar omheen te plannen (1 project maandag afronden/overdragen, andere dinsdag opstarten...). Ik hoop dat ik woensdag even tijd kan vrijmaken...

Hallo! Team Elsinga loopt nogal eens in de bossen en bijna iedereen is al meerdere keren door teken gebeten. Vreemd genoeg had ikzelf vrijwel nooit teken op mij zitten, de rest van de teamleden wel. Nu heb ik de laatste tijd alleen last van pijn in gewrichten... eerst linker schouder, nu rechter schouder en op en af het laatste gewrichtskootje van mijn muisvinger. Allemaal ook te verklaren door andere dingen, maar toch... Voordat ik van alles regel om naar de huisarts te kunnen (zou het niet makkelijk zijn als je ook gewoon na werktijd op spreekuur kon? Waarom alleen in de ochtend en dan nog niet eens een beetje vroeg?), hoop ik dat ervaringsdeskundigen op dit gebied me al dan niet gerust kunnen stellen. De pijn die ik heb doet zich niet de hele tijd voor, maar alleen bij bepaalde bewegingen. Ik heb niet het idee dat de gewrichten in kwestie echt opgezwollen zijn, wat je volgens de medische sites toch mag verwachten. Ook geen rode ringen gehad (althans, niet gezien), geen zichtproblemen, niet vermoeider dan ik zou mogen verwahten, etcetera. eigenlijk alleen last van die paar gewrichten. Wie weet meer? Wie liever niet hier reageert: robert (at) elsinga.org of 06-50 688 488 mag ook. Maar wellicht hebben meer mensen wat aan de antwoorden...

Ik ben op dit moment ook in blijde verwachting van wat duitse kaarten. Alleen is de ezel erg langzaam, qua aanvoer van kaartdelen. Maar: zodra er kaarten binnen zijn, gaat het sneller voor iedereen.

Looking forward to your e-mail. This indeed is a heated discussion. I am probably a bit naive, but I tend to start with trusting people. And I mostly get the same response back, so that works. And being an author for a magizine myself helps a bit too, I guess. And yes, the US and the Neteherlands are quite different environments for caching. No mountains here, no real snakes, no bears or other wildlife. Being followed by an angry cow is our "wildlife". But we do have lots of canals, lakes and other waters. Those can be hazardous for kids, but most learn how to swim early for that reason. And getting lost is a non-issue... you have a GPS, the nearest road is within a few kilopmeters and a spot without cellphone coverage doesn't exist (you can call 911/112 on any network here).

As the owner for the Nijntje (Miffy in english) and Smurfen (Smurfs) cache, feel free to contact me (any address @elsinga.org will do, robert at elsinga.org preferred). The Nijntje cache is a plain cache (especially because it is for kids), the Smurfen cache has proven to be a hard one to find in the end. Pictures of both cachelocations (can be spoilers) can be made if you tell me what you want. I need to do cache maintenance shortly anyway. I also have two travelers, one based (again) on Nijntje, the other is just a little doll (Elsje/Alice) from my 6yo with a special mission. We normally go caching with our 3yo and 6yo, have pictures of cache adventures, but nothing real special. Or would caching 3000km from home be considered special? All my caches can be found at www.elsinga.org/gc, most caches have an english summary, some have english descriptions alongside to the dutch one. Feel free to ask questions if you don't understand anything.

Ik heb City Select 5, waar ook Schotland op staat.

Er is ook een Garmin laadbare wegenkaart, geheel onofficieel, gemaakt uit openbare data. Zie deze forumbijdrage.

Tja, ik had ook al een PM verstuurd, maar ook nog niks ontvangen. Wellicht dat dit berichtje helpt. ***Bytheway: PM verzonden met password***

Team Elsinga denkt altijd na over meer caches, maar we willen wel dat ze op mooie plekjes liggen. Dus dat duurt altijd even.

Die €250.000,- ex is nog niet eens zo raar. Maar dan mag je de data vast nog niet commercieel gaan gebruiken... Want welke Garmin gebruiker zou er niet €99,95 voor over hebben om heel NL als topografische kaart in zijn GPS te kunnen laden? Ik wel! Hoef je er maar 2500 te verkopen om de aanschaf er uit te hebben, daarna nog een zelfde aantal voor de uren die erin zijn gestoken om van hun vectorformaat naar Garmin formaat te komen en nog eens zo'n zelfde aantal om garmin te betalen voor het gebruik van hun formaat. Nou, 10.000 van die kaarten verkopen is toch niks? Het is niet dat ze gekopieerd worden of zo.

Die ambtenaar is zeker niet roomser dan de paus. Of zou de paus zo ongeveer watertanden bij het horen dat er digitale 1:25.000 kaarten zijn? Overigens, ik heb niet aangeboden om dingen te kopieren, alleen gezegd dat hij maar even een stapel blanco CD's mee moet nemen. Ik verwacht namelijk wel een kleine vergoeding voor een prive cursus GPS en kaartgebruik. En als hij zelf zegt kopietjes te willen hebben, dan is dat uitlokking. En kopietjes zijn alleen te evaluatie, enzovoort. Ik verwacht geen problemen overigens, Peetee heeft ook goede ervaringen met deze boswachter.

Die verspreiding gaat wel goed komen, de boswachter die bij mij komt heeft namelijk erg grote interesse in die kaarten en heeft ook blanco cd's. Moet hij alleen nog lid willen worden van de kabouterbond. ***PM verzonden door moderator, zie dit draadje.*** Ik zou eerder denken aan 1) alleen melding via speciaal e-mail adres nodig, 2) vergeet het, 3) effuh belluh. Stel dat een cache uit gebied 1 toch minder handig blijkt te zijn (als de boswachter 'm eventueel heeft bekeken als hij eens tijd heeft, maar wel binnen een redelijke termijn), dan kan de boswachter er actie op ondernemen (e-mail reply). Deze manier van aanpakken scheelt ons onzekerheid en SBB werk. En dat we al onze caches nog moeten aanmelden... ik denk dat daar wel een handige procedure voor mag komen. Beetje standaard, want dat scheelt SBB veel werk. En minder werk betekent minder "ik snap het niet, dus afkeuren" reakties. Een soort van standaard formulier waarop je middels vakjes kunt aangeven hoe het gebied er uit ziet (bos, heidevelden, etcetera), of de cache begraven/afgedekt is, hoe groot de cache is, wat de meest waarschijnlijke benadering van de cache is, hoever de cache van het geoon toegankelijke pad ligt, etcetera. Sterker nog, dat kan best een online formulier zijn, wat gereviewd kan worden door de SBB compleet met bomengids-online 1:25.000 kaartje erbij. Die kaart/shapefile/whatever is in elk geval nuttig. Dan weet je ten eerste van wie het gebied is, wie de contactpersoon is en of je mag verwachten dat plaatsing wel/niet/eventueel kan. En voor degenen zonder kabouterinvloeden kun je natuurlijk een wat minder gedetaileerde kaart meeleveren, als de shapefile maar nauwkeurig genoeg is (lees: gemaakt de kabouterkaarten), dan kun je genoeg inzoomen om te zien of d cache binnen of buiten een gebied valt. Sterker nog, als ik die shapefiles eenmaal heb, kan ik er wel een Garmin compatible kaartje van maken. Kunnen al die boswachters op hun eigen GPS zien of ze binnen of buiten hun werkgebied zitten.

Krekt, Peetee! En als een cache plaatsing pas na veel bureaucratisch overleg mogelijk is geworden, dan pas je wel op om dit hele circus weer in te gaan. Zo is mijn S m u r f e n -cache verplaatst van de goedgekeurde plek (die veel minder handig was dan ik graag wilde en mede daardoor verdwenen is denk ik) naar een andere mooi plek. Een plek die uiteraard met alle respect voor de natuur is uitgezocht. En ook ik heb reeds geplaatste caches in SBB gebied, wederom allemaal met respect, etcetera.... Ik blijf dan ook voorstander van een kaart en/of OZi shapefile waarmee duidelijk aangegeven wordt waar 1) geocachen gewoon mag (met simpele regels als niet verder dan x meter van het pad en geen graafgereedschap nodig bij zoeken of zo), 2) zowiezo niet mag (wegens verstoring natuur of andere dringende redenen) en 3) er altijd overleg moet zijn met de boswachter (want gebied is mengeling van 1 en 2). Reeds geplaatse caches in gebied 1 zijn automagisch goedgekeurd, in gebied 2 moeten ze (uiteraard!) fysiek verdwijnen en in gebied 3 wordt in overleg in één sessie zoveel mogelijk goed- of afgekeurd. Dan ben je voor SBB in 1x klaar en kun je daarna netjes plaatsen/zoeken. Ikzelf krijg toevallig een SBB boswachter thuis op bezoek volgende week, die ik eens ga polsen hoe het met mijn caches lijkt.

Ik heb net aan de telefoon gehangen met een SBB boswachter, die één van mijn caches niet kon vinden. Hadden ze deze meneer geinterviewd, dan had het heel wat genuanceerder geklonken, zo denk ik. Deze boswachter (het scheelt: inmiddels redelijk verslaafd aan geocachen ) is zeker tot overleg bereid. Hij komt binnenkort bij me thuis langs om eens te zien wat er op kaartgebied allemaal mogelijk is, dus we zullen er dan vast nog wel even op terugkomen.

Net de reportage even gezien (dank Beren!). Het geocachen zelf wordt goed weergegeven, goede reklame op zich. Het commentaar van de boswachter is ook niet raar, want wat hij vreest is ook onze eigen zorg (zie het forum maar). Het enige waar ik niet vrolijk van wordt is de laatste zin van de journaal medewerker... hij suggereert dat wij niet willen samenwerken. Laat Zenz dat maar niet horen... want wij doen er alles aan om samen met SBB de boel goed te regelen. Alleen; ambetelijke molens (en ook die van SBB) malen nou eenmaal langzamer dan we zouden willen. En daar wachten we niet op uiteraard. Wij gaan gewoon door met onze hobby, met respect voor de natuur. En dan lopen we niet over dassen en paddestoelen heen... sterker nog, team Elsinga loopt vrijwel altijd over het pad, de laatste 10 meter wellicht uitgezonderd.