regenboog2

Vind ik opmerkelijk, maar er kan wel verschil zijn in omstandigheden. Denk bijvoorbeeld aan caches die op het terrein van instellingen voor (geestelijke) gezondheid liggen en waarvan die terreinen dicht zijn voor bezoek. Of wanneer je in een risicogebied woont/een cache hebt liggen. Of wanneer je een cache in je tuin hebt liggen. Ik denk dat het anders kan zijn dan caches die in de vrije natuur liggen en/of wat oudere caches of multies die niet zo vaak bezocht worden. Iedereen over één kam scheren is in deze situatie lastig, denk ik.

Dat verdient een bloemetje! Voor Peetee en alle vrijwilligers, die ik niet bij naam ken, een hartelijk dank je wel.

Interessant onderzoek, met een voor mij verrassend resultaat.

Ik zal eens een bakje koffie zetten, met iets lekkers erbij, dan kunnen we even bijpraten. Gelukkig zijn wij nog gezond. Ik moet wel even wennen aan het thuiszitten hoor. Per 1 maart stopte mijn baan, dat was natuurlijk al wennen. Dat je dan ook weinig contacten mag hebben, vind ik wel lastig. Normaal was ik in deze situatie toch wel bij familie of vrienden langs gegaan. Thuis ben ik aan het puzzelen geslagen, ik had nog twee grote puzzels liggen. Daar gaat veel tijd in zitten, dan gaat de dag lekker snel. Af en toe gaan we naar buiten, een eindje wandelen of fietsen en soms op zoek naar een cache. Zonder de maatregelen zouden we met dit weer wel vaker op pad gaan, maar die tijd komt vast wel weer.

Mooi gemaakt, leuk de informatie die onder de foto’s zit.

Je hebt gelijk Peetee. Ik denk dat een van de oorzaken is dat nu iedereen gaat wandelen, ook de mensen die normaal andere bezigheden/hobby's hebben zoals familiebezoek, winkelen, een terrasje pakken, sporten, naar de bioscoop/museum etc.

Als de premier afgelopen week zegt dat we gerust naar het strand kunnen of de natuur in, om te bewegen, gaan we dat ook allemaal doen. Nederland heeft natuurlijk veel kleine stukjes, versnipperde natuur en daar passen we niet met z’n allen in. Misschien moeten we nu beter een stadswandeling maken?

Je moet als boef tegenwoordig wel met veel dingen rekening houden

Na de regen van de laatste dagen, schijnt hier nu het zonnetje. Terwijl we aan de lunch zitten zien we het eerste citroenvlindertje langsfladderen. Beetje te vroeg, denk ik, zoveel bloemetjes zijn er nog niet.

Ja, dat was het. Dank je wel.

We zitten weer met hetzelfde probleem en ik weer niet meer precies wat de vorige keer de oplossing was. Er was een mogelijkheid om net te doen alsof je op een andere locatie was, daarvoor moesten we iets uitschakelen en dan konden we de caches wel zien. Wil iemand me nog eens op weg helpen?

Mooi artikel. Bij ons in de buurt zijn ook op verspillende plaatsen nestkastjes opgehangen. Het valt echt op dat veel gemeenten voor bestrijding via natuurlijke vijanden gaan. Ik hoop dat het helpt.

Vandaag wel gekeken, een mooie uitsmijter op het WK!!

Ik keek naar dat andere schaatsen, in Dordrecht. Ook spannend! Er zijn nog kansen op goud voor ‘ons’, zo meteen.

Wat eerste gedachten: als ik jou was zou ik er geen officiële geocaches van maken, maar een speurtocht alleen voor het bruidspaar. Het bruidspaar gaat namelijk nooit alle twintig caches als eerste vinden en in de tussentijd kunnen anderen er met de persoonlijke wensen vandoor. Of ik zou een ervaren cacher uit de buurt om hulp vragen, om samen een echt mooi cache te maken en deze aan het bruidspaar aanbieden. Deze cache kan dan ook langer blijven liggen, kan iedereen er van genieten.

Wat heeft het IVN hier veel werk van gemaakt! Een leuke manier om zo les te krijgen.

Misschien ga ik het wel eens lezen, jeugdthrillers zijn vaak best leuk.

Ja hoor, wij lopen ook wel eens over zo’n pad. Ik zorg er dan wel voor dat ik tegen de fietsrichting in loop, dan kun je anticiperen op de fietsers. Op tijd opzij stappen en groeten, nog nooit problemen mee gehad.

Volgens mij staat er dat het een fietsroute is, dus daar moeten de mountainbikers gewoon kunnen fietsen. En ‘gewone’ fietsers vallen er ook in. Dit kan gewoon niet!

Geen wonder dat ik het gemist heb. We hadden een feestje en ik heb wel af en toe naar buiten gekeken, maar die schaduw is me niet opgevallen. Wel dat het weer licht was, dat is alweer even geleden. Mooie sterrenhemel ook en koud, ik moest krabben.

Gisteren hadden wij het toevallig nog over putten/kuilen die een aantal jaren geleden regelmatig voorkwamen in bossen. Dit naar aanleiding van het ijzerdraad over het fietspad afgelopen zaterdag. Nu dus spijkermatten, je zult er maar in lopen of rijden.

Helaas, maar Peter heeft verdiend gewonnen.

Het is een spannende strijd. Of dat goed gaat......

Oeps, toch een valse start.

Hier in het zuiden worden de bomen vaak ook wel het eerste weekend na Nieuwjaar buiten gezet hoor. De scouting komt deze dan vaak ophalen. Maar veel mensen zetten de boom pas na Driekoningen buiten. In sommige dorpen wordt ook nog volop Driekoningen gezongen, vaak met opbrengst voor een goed doel. Nog wat aankleding voor het café: