Cache plaatsers en cache vinders .. een vraag

[Prof. Y. Lupardi]

Misschien is het hier off-topic maar ik wil een vraag opwerpen over de problemen die er optreden in de contacten tussen cache-vinder en plaatser ten gevolge van de cache-plaats.

Laat ik eerst een context schetsen voor de vraag.

 

De twee hoofdstromingen in het geocachen zijn van het begin af aan geweest:

1. de mensen die de natuur waarderen in zodanige mate dat ze er graag af en toe doorheen lopen, die ' mooie plekjes' weten en die vaak een cache gebruiken om de zoeker een wandeltocht te bieden en een speciaal plekje (met een cache) te tonen waar men normaal nooit zou terechtkomen.

2. de deelnemers die geocaching primair als een sport/spel zien. Voor hen is het vinden van de cache het genoegen. Alles eromheen is versiering (die in zijn vele vormen (puzzel, multi etc.) best wel gewaardeerd kan worden, daar niet van).

 

Verder heeft de tijdgeest invloed.

Sinds IX-XI wordt het voor velen onder ons steeds moeilijker om met een onschuldige blik de wereld in te kijken. Bij vlagen is de alertheid van de bevolking zo opgepept dat half nederland voor vele uren tot stilstand komt wegens een verdacht doosje, pakje, tasje, autootje, koffertje, zakje en verzin zelf maar verder.

Over enige tijd zal de emotie ' tjee, daar ligt wat raars, even kijken wat het is' nagenoeg afwezig zijn en vervangen zijn door zo iets als 'Oej, daar ligt zomaar iets raars. Zou dat niet gevaarlijk zijn? Is dat wel zuivere koffie? Ik kan dat niet beoordelen; ik ben bang. Dat moet de overheid maar gaan bekijken: mobieltje->112'.

 

Plaats je een cache dan ben je verantwoordelijk voor die daad en alles dat eruit voortvloeit. Dat is een grenzeloze verantwoordelijkheid. Bent u WA-verzekerd?

Om even de tijdgeest erbij te pakken: iemand vindt in een natuurgebied een ammobox-cache. Hij sleept dat ding naar opvallende plek in de bebouwde omgeving: een viaduct, spoorlijn oid. en een tijdje later komt alle verkeer tot stilstand, worden huizen ontruimd enz.

Plaats je de cache in een natuurgebied zonder medeweten van de Boswachter dan kan je een boze B op je dak krijgen. Dat is een overzichtelijke verantwoordelijkheid.

 

Af en toe kom ik een sticker tegen met de een tekst " Bij onraad tel. xxxx".

Af en toe zie ik een cache met een officieele geocache sticker. Wat betekent dat officieele? Dat men met gc.com kontakt moet opnemen als verantwoordelijke als er stront aan de knikker is? Nee, gc.com is alleen een info-adres net zoals gc.nl maar probeer dat verhaal maar eens te slijten aan de persoon die met de stront aan komt zetten. Verantwoordelijkheid ligt bij de cache plaatser niet bij een organisatie.

De manier waarop de Minister van Defensie politiek verantwoordelijk is voor het doen een laten van zijn militairen heeft geen parallel met de verantwoordelijkheid van gc.nl of gc.com voor geocachers.

De banden tussen natuurorganisaties en gc.nl zijn van informatieve aard. Gc.nl geeft ze de mogelijkheid om gerichte informatie naar geocachers te krijgen en geocachers krijgen medewerking in hun contacten met de diverse organisaties. Verder probeeert een groepje mensen onder de vleugens van SGN (gc.nl ) de ' niet in mijn tuintje' houding van de vele natuurorganisties bij te stellen in voor ons positieve richting wat makkelijker gaat als een organisatie nog geen negatieve ervaringen heeft gehad met geocaches. Maar dat lijkt nu een beetje een race tegen de tijd te worden.

 

Gekeken vanuit het standpunt van de sport/spel geocacher is het voor de hobbybeoefening an-sich totaal niet essentieel dat caches in mooie natuurgebieden liggen. Als ze maar ergens liggen met een redelijke kans om gevonden te worden. 4 micro-caches op een parkeerplaats zoeken? Wedden om een fles wijn dat ik ze alle vier kan vinden binnen een kwartier? Leuke hobby toch?

Ook al zouden alle natuurgebieden verboden worden voor onze hobby (op paden blijven, geen beoefening sport/spel, geen afval achterlaten) dan nog kan onze hobby doorgaan. Plaats zat in ons landje voor zeker een half miljoen micro-caches, zelfs bij een onderlinge afstand van 500 meter.

Ikzelf heb al een methode uitgewerkt die prima gaat: een rond stukje hout met punt, doorsnede 4 cm lengte 20 cm. met een touwtje eraan sla ik met een hamer in de bodem, trek hem er weer uit en heb een gat waarin een filmdoosje past (met een geel lintje eraan, gele lintjes zijn mijn specialiteit:-). Geen wegwerker, plantsoenarbeider, grasmaaier, boer, koe, veldwachter die het ziet. Helaas (?) hebben geocachers er ook veel moeite mee.

 

Maar wat doen we nu als cache-plaatsers daadwerkelijk met die verantwoordelijkheid die we zeggen te nemen?

 

Laten we een standaard micro-cache als voorbeeld nemen. Op zijn hoogst past daar een rolletje papier in (logboek) en een stompje potlood. Minimaal dus. Moet de cache eigenaar nu veel info achter laten? Er een gc.com stickertje op plakken? Een ' wat is geocaching'-verhaaltje erin doen? Een briefje met zijn naam telefoonnumer?, nee helemaal niks, de buitenwereld hoeft niet te weten dat het iets met geocaching te maken heeft. En wordt die gevonden door een 'verkeerde persoon' en verdwijnt de cache: jammer van de log, maar verder niks geen verlies.

Maar microcaches kunnen ook midden in een verboden broedgebied gelegd worden. Zoekers vallen dan erg op: cache wordt snel ontdekt door boze boswachter enz.

 

Caches in beheerde natuurgebieden kunnen vaak wel wat groter van formaat zijn. Dus kan er meer info in/op. Ammo boxen in natuurgebieden ver van de bebouwde wereld en strategische objecten zullen geen automatische paniekaanvallen bij autoriteiten teweeg brengen (zo gek zijn we collectief nog niet) maar wel de nodige emotionele roerselen in het hoofd van de boswachter als die de cache ontdekt en hij weet van niks.

 

Caches in een grote doos zou ik niet meer in bewoonde gebieden plaatsen: de kans dat jeugdigen de zaak ontdekken is groot (cache foetsie) en de kans op paniek na vondst bij de hulp- en reddingsdiensten is aanwezig.

 

 

Maar nu de kwestie van de verantwoordelijkheid.

 

Plaats je een cache, doe er dan een duidelijke tekst in die opvalt.

Houdt die tekst simpel. Iemand kwam met zaken aandragen zoals:

" Dit is het einddoel van een wandeling"

" Laten liggen svp."

" Deze doos is onderdeel van een spel"

" Gelieve deze doos met rust te laten".

En voor vinders die meer willen weten: het standaardverhaaltje over geocaching erin met weblink naar de cache.

 

Ligt je cache toestemmingsloos in een natuurgebied dan zou je naam, adres maar in ieder geval heel duidelijk je telefoonnummer op een papiertje erin kunnen zetten. Vindt de boswachter de cache dan kan die gelijk zijn mobieltje pakken en je heet van de naald aan de taas voelen.

INFO: 012 3456789 of zo.

 

En niet alleen voor dergelijke caches: aangezien ieder stukje grond in ons land van iemand is en je volgens de regels altijd toestemming moet hebben van de eigenaar/beheerder zou je dat in elke cache moeten plaatsen: een directe link naar jouw als eigenaar van de cache, zijnde de verantwoordelijke persoon.

En ja, het kan dan voorkomen dat je om half 3 's nachts uit je bed gebeld wordt door een opgeluchte sergeant van het Explosieven OpruimimgsTeam die je dankt voor de net-echte alarm-oefeningmogelijkheid die je geboden had.

 

Vind men de weg van: iemand vind onbedoeld de cache, gaat naar huis/kantoor waar die (niet altijd) Internet heeft, gaat dan inloggen op gc.com, zich aanmelden als deelnemer, dan de cache opzoeken en de eigenaar (waarvan die dan alleen nog maar de geocaching naam weet) een mailtje zenden via gc.com - een juiste invulling van de eigen verantwoordelijkheid en de daarmee samenhangende bereikbaarheid?

Of is een info: telefoonnummer in de cache een betere manier om de verantwoording op zich te nemen?

 

Ik wil de lezers verzoeken om niet direct op dit stuk tekst te reageren. Denk er even over na, laat het op je inwerken, laat het wat in je gedachten rondzweven, slaap er een nachtje over.

[mgr]

...Helaas (?) hebben geocachers er ook veel moeite mee...

 

... de nodige emotionele roerselen in het hoofd van de boswachter als die de cache ontdekt en hij weet van niks.

 

...Maar nu de kwestie van de verantwoordelijkheid...

 

... heel duidelijk je telefoonnummer op een  papiertje erin kunnen zetten. Vindt de boswachter de cache dan kan die gelijk zijn mobieltje pakken en je heet van de naald aan de taas voelen...

 

....En ja, het kan dan voorkomen dat je om half 3 's nachts uit je bed gebeld wordt...

In mijn ogen het volgende als aanvulling:

 

Uitdaging bij geocachen is natuurlijk het vinden van de cache, een spanning die velen wensen. Echter, als daarbij een half bos moet worden omgeploegd, gaat dat ten koste van de duurzaamheid van de cache. Omdat er blijkbaar nadelige bijverschijnselen optreden waar o.a. boswachters zich druk om maken en dus vroeger of later gaan onderzoeken wat daar nu precies aan de hand is.

Dus ik zou zeggen: de verantoowdelijkheid ligt in het voorzien van een ondubbelzinngige hint/aanwijzing, zodat men de cache binnen korte tijd kan vinden, en wel zonder noemenswaardige sporen achter te laten. Dat geldt dan voor die plaatsen die gevoelig zijn voor geocachingsporen die een niet-geocacher vroeger of later onherroepelijk zouden opvallen. Op plekken waar dit risico nadert tot nul (carpool?), kan de zoek-uitdaging eventueel groter worden gemaakt.

 

Verder zou ik de gegevens van de cache-eigenaar niet eens alleen IN de cache willen stoppen, maar ook bijv. met een flinke stift of op een sticker aan de buitenzijde van dat ding, zodat direct duidelijk wordt waar het om gaat en met wie (--> cache-eigenaar) we te maken hebben. Een boswachter of welke belangstellende dan ook kan direct in contact treden en zijn/haar opmerkingen aan de juiste persoon adresseren, op een moment dat het de toevallige vinder uitkomt. Er hoeft dan ook niet meteen een explosieven opruimings commando eraan te pas te komen om bij de gegevens te komen.

 

Gr.M.

[gr2]

Verder zou ik de gegevens van de cache-eigenaar niet eens alleen IN de cache willen stoppen, maar ook bijv. met een flinke stift of op een sticker aan de buitenzijde van dat ding,

Een waardevolle suggestie. Het Cairnteam doet dit al van begin af aan. Ook staat ons telefoonnnummer op de cachepages. Dit heeft slechts eenmaal een telefoontje van een beheerder/terreineigenaar opgeleverd: De Hoge Veluwe. De directie heeft beide Cairnteam-caches daar vervolgens gespekt met producten uit het gebied. Zo kan het dus ook.

[gr2]

Dus ik zou zeggen.....

 

 

 

Verder zou ik......

In plaats van de al dan niet ervaren cache owners van goedbedoelde adviezen te voorzien, zou HKS-lid mgr misschien zelf eens in de praktijk moeten tonen hoe je een cache dient te plaatsen.

[mgr]

Dus ik zou zeggen.....

 

 

 

Verder zou ik......

In plaats van de al dan niet ervaren cache owners van goedbedoelde adviezen te voorzien, zou HKS-lid mgr misschien zelf eens in de praktijk moeten tonen hoe je een cache dient te plaatsen.

Hahaha! We doen ons best! Ik moet bekennen dat dat in de praktijk betekent, dat het nog heel even duurt.

Ik zou bijna zeggen je bent de eerste die het hoort. Maar daar moet je toch zelf je best voor doen. Verder niet meer vissen

 

Gr.M.

 

Oja, ik heb ergens munitieboxen betrokken waar je geen GPS voor nodig hebt om ze te vinden. Je kunt ze van ruime afstand al ruiken!

[Rovel]

de verantoowdelijkheid ligt in het voorzien van een ondubbelzinngige hint/aanwijzing, zodat men de cache binnen korte tijd kan vinden, en wel zonder noemenswaardige sporen achter te laten.

Om hiervoor de aanwijzing ondubbelzinnig duidelijk te maken vind ik de minste reden. De eerste en belangrijkste reden om dat te doen moet zijn om de natuur zo min mogelijk schade toe te brengen.

Laatst was ik in België waar een cache op een open stuk in een bos (volgens de puzzelboekjes heet dat een 'tra') moest liggen. De tra was bedekt met een dikke laag dode bladeren, opgebouwd gedurende jaren en jaren, en een groot aantal bommstronken. De aanwijzing was: zoek bij een stronk. Dat kon alleen door alle stronken af te lopen en de omgeving te veruïneren. Ik ben maar terug gegaan, want de natuur is mij belangrijker dan het vinde van de cache.

[gr2]

De aanwijzing was: zoek bij een stronk. Dat kon alleen door alle stronken af te lopen en de omgeving te veruïneren.

Yep, ongeveer zoals een wild zwijn dat ook doet. Dan heet het 'nuttig'. Verschil is ook dat je op een zwijn mag schieten en op een geocacher (nog) niet.

 

Bovenstaande is bedoeld als kleine relativering. In grote lijnen zijn we het wel eens met Rovel dat - alleen al uit pr-oogpunt - gegraaf moet worden voorkomen. Het Cairnteam is dan ook voorstander van ondubbelzinnige hints of spoilerfoto's, zodat voor een cacher direct duidelijk is waar de cache ligt.

[skansen]

Ik hou van lange wandelingen. Mooie plekjes. De meeste lange caches en sommige korte komen op plekjes waar je niet zo snel gaat lopen. Vermaak onderweg, vind ik cachen.

Ik geniet erg wanneer een cache bijzonder mooi is verzorgd. Denk dat ik dat niet snel iemand na kan doen. De Hit 'n cache hou ik persoonlijk minder van. Maar soms is dat leuk om met mijn "lease kindje" te doen. Hij wil dan veel op een dag. Gelukkig houdt hij ook van lang wandelen en zoeken.

 

Ik heb het met GR eens dat de natuur niet omgespit hoeft te worden om een cache goed verstoppen. Van de week een enkeltje Den D gelopen, genoten van verhalen, uitzichten, verzorging gewoon alles.

I.t.t. vandaag waar ik in verboden gebied moet komen. Waar sommigen slapen. Waar kleding ligt te rotten.

Daarna na een aangrenzendende vuilnisbelt. Ik ben gestopt. Niet naar eindplek. De opzet is heel leuk, maar gebied spreekt me niet echt aan.

 

Loggen op drukke plekken. Ben later op de dag weg gegaan bij een cache waar zo veel mensen stonden te spotten, dat ik het niet aandurfde daar te loggen. Maakt niet uit.

 

Verantwoordelijkheid.

Volgens mij is hier eerder over gesproken. I.v.m. onderhoud van de caches. In deze tijd zoals de prof schets gaat het misschien wat verder. Is het zo dat je juridisch aansprakelijk bent voor hetgeen iemand doet met bijv. jouw gestolen voertuig? Dan wel jouw Cache?

 

Verantwoordelijk voor caches en loggen vind ik eigenlijk dat iedereen dat op zich moet nemen. Beetje aan de regels houden. Kom regelmatig in caches dusdanige zooi tegen dat ik maar een plastic zakje meeneem om het een en ander weg te gooien.

Denk nu niet dat alle die lege kistjes door Skansen geript zijn. Maar het pad richting cache is soms bezaaid met snoeppapiertjes etc.

Is dit anders dan de "rubber en tissue route" in sommige gebieden? Hier zijn ze niet aan het cachen. Toch?

Dat laat ik liggen.

[mgr]

...om de natuur zo min mogelijk schade toe te brengen.

Dat lukt dus als men geen noemenswaardige sporen achterlaat en niet te lang ergens verblijft. Hopen we dan maar.

 

Groetjes,

M.

[Rovel]

Dat lukt dus als men geen noemenswaardige sporen achterlaat en niet te lang ergens verblijft.

Ironisch genoeg ondervindt de natuur de minste schade als er voldoende sporen zijn achtergelaten, zodat er helemaal niet gezocht hoeft te worden.

Waarom eigenlijk de plek waar de cache ligt niet merken met een gekleurd draadje wol (met dank aan prof. Lupardi)?

Ik kan de antwooorden verzinnen: Nee, omdat het leuke van het zoeken af is. Ja, om de natuur te sparen.

Maar wat is nu het belangrijkste?

[gr2]

Dat lukt dus als men geen noemenswaardige sporen achterlaat en niet te lang ergens verblijft.

Ironisch genoeg ondervindt de natuur de minste schade als er voldoende sporen zijn achtergelaten, zodat er helemaal niet gezocht hoeft te worden.

Waarom eigenlijk de plek waar de cache ligt niet merken met een gekleurd draadje wol (met dank aan prof. Lupardi)?

Ik kan de antwooorden verzinnen: Nee, omdat het leuke van het zoeken af is. Ja, om de natuur te sparen.

Maar wat is nu het belangrijkste?

Mmm, uit contacten in het veld leiden wij af dat er niet veel cachers zijn die lang zoeken op prijs stellen. De meesten willen de cache snel en probleemloos vinden, is onze indruk.

Het begraven van caches is volgens ons ook flink teruggedrongen., omdat graven algemeen als not done wordt ervaren. Meestal liggen ze onder een laagje blad, humus of gras. De schop heeft het afgelegd tegen de prikstok, en terecht.

[JandeBeHanger]

Het begraven van caches is volgens ons ook flink teruggedrongen., omdat graven algemeen als not done wordt ervaren. Meestal liggen ze onder een laagje blad, humus of gras. De schop heeft het afgelegd tegen de prikstok, en terecht.

Ik ervaar het als erg prettig als een cache niet begraven is zoals ik mij herinner van een cache in de buurt van Soesterduinen die ik vorig jaar opgezocht heb.

Deze lag wel 20 cm onder het stuifzand.

Ik laat mij kinderen het eerst zoeken en vaak hen de bewuste cache al zien liggen.

Als je al een tijdje caches zoekt, dan weet je uit ervaring hoe ze verstopt zullen zijn

Indien we de cache niet vinden danebl ik de eigenaar indien er een telefoonnummer beschikbaar is en als er geen nummer beschikbaar is dan mail ik de eigenaar.

Dit doe ik veel liever dan graafsporen achter te laten.

Voor een cache verder weg of in het buitenland betekend dit dat ik pas een tijd later weer hernieuwd kan gaan zoeken, echter in zo'n geval zoek ik wel langer door.

Als voorbeld heb ik de cache Vlederbos, we hadden een fout gemaakt, maar op de plek waar we zochten waren al forse graafsporen te zien. Ik heb ea aan de eigenaar gemaild en hij heeft mijn fout verbeterd, nu volgend weekend weer heen.

[mgr]

...minste schade als er voldoende sporen zijn achtergelaten...

Ik bedoel slechts dat als er een goede hint is, er nagenoeg geen sporen in de hele buurt worden gemaakt. Sporen zijn dan ook echt niet nodig toch? Altijd zal er wel wat te zien zijn voor de kenner, maar het blijft in elk geval minimaal. En de overlevingskans van de cache maximaal.

 

Femke en Sandor caches willen nog wel eens een draadje of lintje aan de boom hebben. De uitdaging bij die caches zit dan ook niet zozeer in het vinden van de precieze verstopplek op het laatst, maar meer in de leuke route en de duidelijk aanwezige moeite die erin wordt gestoken om het geheel voor ons aantrekkelijk te maken. Ik vind dat soort caches altijd wel aardig

 

Gr.M.

[Gast Yvonne (GOTCHA)]

Wij ook, we schrijven Femke en Sandor op het lijstje: bij voorkeur doen.

Gelukkig is dat lijstje langer dan het lijstje met plaatsers waarvan ik zo mogelijk geen caches meer wil doen (maar ik ben zwak als er eentje in de buurt ligt van een andere die we wel doen, ga ik wel eens overstag).

[hoppertje]

Als voorbeld heb ik de cache Vlederbos, we hadden een fout gemaakt, maar op de plek waar we zochten waren al forse graafsporen te zien. Ik heb ea aan de eigenaar gemaild en hij heeft mijn fout verbeterd, nu volgend weekend weer heen.

Maar niet gelogd als Not Found!!!!