TeamCaleus

Ik probeer geen hint te vragen, ik heb het nu twee keer gedaan. En dan doe ik het knarsend tandend, het voelt als ik de wedstrijd niet gewonnen heb Maar ik heb wel vaak op het punt gestaan om hulp te vragen, want het is inderdaad niet leuk om een lange tocht te lopen er bijna te zijn en dan niet weten hoe het afloopt. Ik krijg ook regelmatig vragen van mensen die een hint vragen. Ik probeer dan niet het antwoord in de mond te leggen, maar een extra hint te geven aarmee je kunt puzzelen. Twee keer werd dat niet geapprecieerd, dan wil men toch graag een concreet eindpunt of een antwoord op de vraag. Ik ben niet tegen hulplijnen, het is vooral mijn eigen ding dat ok het zoveel kogelijk zelf wil oplossen. Dat er databases zij met antwoorden en waypoints, dat verraste me. Ik zou daar zelf niet graag gebruik van maken. Ik had als kind vroeger zo'n raadsel boekje, en keek ook regelmatig achterin als ik geen antwoord kon bedenken. Wellicht moet ik deze database op die manier zien. Toch, voor mij maar even niet, ik geloof in 'de kracht van het niet vinden' (zonder een purist te zijn).

Nieuwe blog, de kennismaking met de andere kant: http://krachtvanhetnietvinden.blogspot.nl/2015/06/de-kennismaking-met-de-andere-kant.html Veel leesplezier Johan

Ik vind dat een hint zeker niet de eindlocatie moet verraden. Maar het is wel fijn een richting te krijgen. Bijvoorbeeld de zoekhoogte, of iets over de afstand of richting. Als een hint te direct info geeft, is de lol van het zoeken weg. Ook hints die symbolisch zijn en daarmee je verwijzend naar de verstopplek of een stukje van de puzzelrichting aangeven, vind ik prettig. Ik merk ook dat een hint voor de één voldoende info geeft, en voor anderen totaal niets zegt. Wat dat betreft kun je niet iedereen blij maken.

Ben met regenboog2 eens, verfrissende reacties en positief gestelde vraag

Geo-Brein,. Ik vond het leuk om het artikel te lezen. Handig dat je dat eens in eigen woorden op een rijtje zet, zeer prettig om te lezen.

Keske27, daar heb je gelijk in, dat is voor jouw persoonlijk anders Odlaniger, daar zit idd wat in. De discussie raakt precies waar het zit, verschil in persoonlijke interpretatie, en in hoeverre je hier rekening mee wilt houden of toch de ruimte neemt. Mooie toevoeging.

Mooie discussie. Lastig om nog iets toe te voegen, behalve dan hoe ik er naar kijk. Ik probeer onderscheid te maken tussen naam en intentie. Als de itentie ok is, zie ik een naam van een cache als secundair belang. Ik heb zelf kanker gehad, heb geen moeite met woorden als gekanker. Wel heb ik moeite met de toon en de intentie als iemand het uitspreekt. Het gekke is dat ik dan de neiging krijg om iemand aan te spreken op het woord, terwijl ik eigenlijk bedoel dat ik me niet met respect behandeld voel, of geraakt wordt door een pijnlijke herinnering. Alsof het makkelijker is over woorden te discusieren dan mijn gevoel. Van de ene kan ik gekanker horen zonder enige moeite, van de ander niet. Heeft vaak ook te maken met de relatie die ik wel of niet met iemand heb opgebouwd. Hoe beter de relatie hoe minder negatieve gevoelens bij de woorden. Maar ja, in hoeverre heb je een relatie met een co die je niet kent... Ik ben atheist en heb geen moeite met teksten met het woordje 'god' noch met namen zonder 'god', voor mij is dat blijkbaar makkelijker omdat ik er geen betekenis aan geef. Ik kom uit de Alblasserwaard, daar staat stonden vroeger vaak reclames als ' jezus leeft', etc. Als atheist kan ik daar aanstoot aangeven, want voor mij komt dit niet overeen met mijn levensvisie. Ik kan daar persoonljjk wat van vinden, en ik vind daar ook wat van. Maar neem geen aanstoot. Uitgaande de intentie, namelijk een reactie uit het hart van iemand die er verder geen kwaad mee doet, en die in alle eerlijkheid gelooft er anderen mee te helpen. Zo zie ik denk ik ook de naamgeving van de cache. Het is een woord, geen betekenis om er mee te kwetsen. Lastig hoor...

k heb datprobleeem niet, maar het zou kunnen dat in de webdeel van de betreffende caches een code zit die jouw browser niet goed kan weergeven. Ik denk dat de test die kalkendotters idd een goeie is.

Mij lijkt een nachtcache wel grappig. Doet me op een ėėn of andere manier denken aan nacht droppings die je vroeger op schoolkampen deed. Zal het voorbeeld van Diederik wel een keer willen gaan volgen, en het een keer gaan proberen. Ik heb vandaag eindelijk Trajectum Lumen afgemaakt. Maar dat is eigenlijk een ander soort nachtcache als de meesten. Deze is aan te bevelen, hier is wel een mooie omgeving te zien, mooie puzzel en een verasende eindcache. Maar je moet er wel van houden om savonds laat (zomer) of in de kou (winter) te gaan cachen.

Mee eens Aragorn, ik denk dat het daar ook mis ging. Ik stond een beetje met mijn mond vol tanden bij de eerste ontmoeting. En toen ik vertelde dat ik daar aan het kijken was naar het maken van een route werd me pas duidelijk dat de landgoed eigenaar voor me stond.Dat hielp niet echt natuurlijk.

Nieuwe geocache blog: http://krachtvanhetnietvinden.blogspot.nl/2014/12/de-drama-driehoek.html over: Toestemming vragen ... Veel leesplezier vr.gr. Johan TeamCaleus

Heel veel goede momenten en gezondheid 2015 gewenst.

Ik moet zeggen dat ik het eens ben met de schrijvers die aangeven dat mooie wandelingen een belangrijk doel van ons als team zijn. En (itt het woord maar) soms zie je ook caches liggen met een leuke verstopplek of een grappig verhaal. Ik denk dat dat is wat we leuk vinden van het spelletje geocachen, dat we verrast worden op een één of andere manier. Daarbij aantekenend, dat als je verrast wil worden, je dus ook soms wat caches loopt die je achteraf wat minder vindt. Dat maakt de leuke en bijzondere juist onderscheidend. Ik kom er wel achter dat ook de tijd een rol gaat spelen: je eerste vogelhuisje is altijd leuk, maar na de derde ben je niet meer verrast. Dus ik kan me voorstellen dat de ´oude rotten´ door de vele ervaring steeds moeilijker nieuwe dingen ontdekken? En dan terecht een wens hebben dat er meer originele geoaches (verassingen) worden geplaatst, wat misschien steeds lastig wordt. Nu hebben we zelf slechts enkele maanden ervaring, daardoor is voor ons de koek nog niet op. En we proberen ook origineel caches te plaatsen, maar met beperkte kennis, ervaring en tijd is het woord 'origineel' natuurlijk erg relatief, we hebben immers het totale plaatje niet.

Ik was pas aan het geocachen en toen riep er iemand al vanaf zijn fiets 'geocacher!'. je herkent het al heel snel als je zelf geocacht. het hielp misschien dat ik in mij werkkleren (nette broek en hemd) door een park en een stuk van het pad liep met een blik op de telefoon. Vaak zie je het aan de telefoon (indien geen gps): iemand die appt met anderen tijdens het lopen is steeds aan het tikken en is geen geocacher. Een geocacher tikt niet, die kijkt steeds op de telefoon en dan weer in het rond, staat even stil of loopt doelgericht op een plek af.

Een sullige zin kan ik niet noemen. maar als cache eigenaar vind ik het altijd leuk om een stukje te lezen over de cacher en zijn tocht zelf. Ben ent begonnen met een eerste cache leggen, tot nu toe vind ik de verhalen in de logs over het algemeen wel leuk. Wat ik leuk vind is bijvoorbeeld: - hoe is deze de cacher erbij gekomen om juist deze cache te doen, - misschien nog iets bijzonders meegemaakt tijdens het lopen, - hoe heb je de cache gewaardeerd (en dat kan o.a. gaan over de wandeling, puzzel, vindplaats, ontmoeting, etc) - Een reflectie van de geocacher zelf over eigen functioneren (zonder spoilers) - en een leuke foto vind ik als CO altijd leuk Niets is verplicht wat mij betreft, maar het is wel leuk. Overigens sprak ik pas met iemand die aangaf dat vooral beginnende cachers helemaal niet altijd in de gaten hebben dat een log maken voor de CO een cadeautje is. Hij vertelde dat hij het aan de stok kreeg met een CO die een hekel had aan TFT, TFTC etc en hem per mail erop aansprak. Sindsdien ging er een lampje branden. Zijn verhaal opende weer mijn ogen dat niet iedereen dat in de gaten heeft. Ik werd mij daar ook pas echt bewust van toen ik mijn eerste cache legde.