Vlindertje

Dat GC.com geld wil verdienen vind ik prima en dat ze dat willen doen door extra services te bieden begrijp ik tot op zekere hoogte. Maar dat ik zou moeten betalen om mijn waardering voor een cache duidelijk te maken, begrijp ik niet. Hoe is GC.com erbij gebaat dat ik het geocachen niet meer kan promoten? Maar je m'en fous! Ik ga me er niet druk om maken, ik begrijp het alleen niet. Als je met het toekennen van FP's het geocachen zou promoten was het gratis. FP's leveren echter geen nieuwe leden/klanten op. Je spreekt je waardering uit voor één enkele cache en dat is een 'interne' aangelegenheid. Voor dat plezier moet je dokken.

De tijden zijn veranderd. Groundspeak is inmiddels een groot bedrijf met een miljoenenomzet. Bijna 100 medewerkers in vaste dienst, met allemaal een goed salaris. De tijd dat de onderneming dreef op vrijwilligers ligt ver achter ons. Ik neem aan dat ook hun vertegenwoordigers in de markt, de reviewers, tegenwoordig een vergoeding krijgen. Dat zou niet meer dan redelijk zijn. Mogelijk worden de reviewers per gepubliceerde cache betaald. Dat zou veel verklaren.

Helemaal niet raar. Premium members brengen geld in het laatje en FP's maken het aantrekkelijk PM te worden.

Zou jij je ook ergeren als op de Ermelose Heide op elk paaltje een Munzee-sticker was geplakt? Er zijn daar vorige week geen geocaches geplaatst, maar 70 logkokers gestrooid. Een logkoker is hetzelfde als een Munzee-sticker: een kans om een puntje te scoren. Bij een logkoker gebeurt dat door een strookje te stempelen, terwijl je bij een Munzee-sticker een code kunt scannen. In wezen is er echter geen verschil. Bij Groundspeak worden diverse GPS-spelletjes gespeeld, zoals geocaching en waymarking. Een afsplitsing van geocaching is geotrashing, een apart spel dat draait om statistieken. Geotrashing heeft (nog) geen eigen database, zoals waymarking, en daarom worden de logkokers voor geocaches aangezien. Stoor je niet aan het simpele strooigoed; het gaat om een ander spel. Kokerrapers zijn geen geocachers, maar Munzee-spelers op de verkeerde site.

Tijdens cachetochten in Brabant gebruik ik in Ozi 1 moderne en 2 historische topokaarten (bonnebladen) uit het begin en het midden van de vorige eeuw. Fascinerend om te ontdekken hoe een landschap is ontstaan en sporen te vinden van verdwenen wegen en gebouwen. De bonnebladen haal ik op http://atlas.brabant.nl/bonnekaarten/ en soms ben ik hele avonden bezig om ze te kalibreren in Ozi. Dat verveelt geen moment, want elke kaart is een waar kunstwerk.

Elke plek heeft een verhaal. Dat vertellen, waardoor de locatie tot leven komt, is de spil waar geocaching om draait.

Begrijpelijk, maar voor sommige cachers is de reis (topografische details/bijzonderheden) belangrijker dan het doel.

De domeinnaam www.rebelcaching.com is nog vrij, dus wat let je? Maak je droom waar.

Leuk bij Munzee! Diepdroevig bij geocaching ...

De kabouters zijn taboe. Die weigeren extra te betalen voor peperdure kaarten die op hun kosten (belastingbetaler) zijn vervaardigd. Maar ... er gaat niets boven geocachen aan de hand van topokaarten in Ozi Explorer!

Heerlijk, die verstilde plekken waar de geschiedenis dik in de lucht hangt en vergankelijkheid tastbaar is. Ooit bruisten ze van bedrijvigheid en bouwden hele families er generaties lang een bestaan op. Tientallen verloren plaatsen heb ik in de loop der jaren ontdekt dankzij geocaching en vaak hebben ze een onvergetelijke indruk gemaakt. Historische locaties en bezienswaardigheden vind je in elke VVV-folder. Bij de kasteelruïne drommen toeristen samen, maar de verlaten en vervallen fabriek, die de inwoners van het dorp nog niet zo lang geleden van inkomsten voorzag, is vaak veel interessanter en spannender. En als de cache-eigenaar het verhaal van de plek ook nog eens goed weet te vertellen is dat voor mij geocaching ten top. De mooiste caches zijn gearchiveerd omdat kleingeestige figuren het nodig vonden 'onregelmatigheden' te rapporteren. Een verdwenen aanwijzing, een gevandaliseerde cache, een naar jouw mening ongepaste eindlocatie, ooit was het gebruikelijk contact op te nemen met de cache-eigenaar. Je speelde immers samen een spel en je voelde je mede-verantwoordelijk voor de cache. Tegenwoordig is het allemaal veel onpersoonlijker. Alles moet kloppen en voldoen aan 'regels'. Zint iets niet, dan volgt een 'Needs Maintenance' of zelfs 'Needs Archived'. De reviewers hebben het te druk om elke melding af te wegen en passen simpelweg de richtlijnen toe. Wèg ermee; weer een Lost Cache. Geocaching is niet langer een spel van avonturiers, maar van boekhouders, regelneven en bureaucraten. De oproep van Spoekie ondersteun ik van harte.

Nee, gelukkig valt het mee. Ik stelde mij een soort RD-raster voor, maar dan met gridcellen van 161 meter en een legioen dwangneuroten dat in elke cel een cache wil plaatsen of vinden. Oei, waarschijnlijk is hiermee de volgende hype geboren ...

Wat houdt 'je raster vullen' in? Ik hoop dat het niet is wat ik vermoed dat het is ...

Munzee heeft juist een gunstige invloed op geocaching. Enkele jaren geleden had ik ter gelegenheid van een familiefeest een geotocht uitgezet. Twee neven zijn daarop ook gaan cachen. Eén van hen heeft inmiddels enkele schitterende routes in de Peel op zijn naam staan, maar de ander vond het nodig een Rondje Dorp te publiceren. Onnozelheid troef! Dat kan ik nu gerust schrijven, want hij bezoekt dit forum niet langer en ook het Rondje is gearchiveerd. Dat danken we aan Munzee. Munzee is strooineef op het lijf geschreven. Geen containers, maar stickers met codes. Even je smartphone richten en je hebt een puntje erbij. Munzee is ook bedoeld als een wedstrijd en dat spreekt hem aan. Prima, ieder het zijne. Wat dat betreft kan Munzee dus als een bliksemafleider fungeren en spelers aantrekken voor wie een cache slechts een gelegenheid is om een puntje te scoren. Neef mikt niet langer kokertjes in de berm en dat komt het geocachen ten goede. Helaas volgen (nog) maar weinig puntenjagers zijn voorbeeld. Neef was nog niet zo lang bezig, maar spelers die al duizenden puntjes hebben verzameld zullen niet snel overstappen naar Munzee. Die blijven strooien en rapen bij gc.com omdat ze anders helemaal opnieuw moeten beginnen. Laten we hopen dat Munzee snel komt met een functie die het mogelijk maakt over te stappen met behoud van puntjes.

Dat zijn belangrijke voorwaarden voor een gezond sexleven.

Gaan geocachen?

Er is ook niets mis met tradi's of series, mits deze zijn gemaakt in de geest van het spel geocaching; dus om spelers mooie gebieden te laten ontdekken en naar bijzondere locaties te leiden, waar een echte geocache is verstopt. Een echte geocache kenmerkt zich door aanwezigheid van een volwaardig logboek en artikelen om te ruilen. Op het moment dat aan deze uitgangspunten en kenmerken, die de essentie van het spel vormen, geen waarde meer wordt gehecht en andere motieven op de voorgrond treden, zoals de drang tot scoren, is geen sprake meer van geocaching. Voor wie snel en simpel wil scoren in competitieverband, en daarbij de locatie en uitvoering van de cache onbelangrijk vindt, is er een apart spel met een website die geheel aan deze wensen tegemoet komt: www.munzee.com

Leuk, toch? Met geocaching heeft het weliswaar niets te maken, maar het verklaart wel waarom de USA het laagste percentage kwaliteitscaches heeft. Dit wacht ons overigens ook.

Grappig dat je het begrip 'zwerfafval' gebruikt. 'Litter' (zwerfvuil) is namelijk op het GroundSpeak hoofdkantoor de gangbare aanduiding van het fantasieloze prulwerk, dat tegenwoordig 80% van de database vult. De term is al enkele jaren in zwang, sinds Jeremy tijdens een vergadering het moderne geocaching gekscherend 'Litterboxing' had genoemd. Die betere tak van GroundSpeak met uitsluitend kwaliteitscaches komt er niet. Wel bestaan er sinds 2005 plannen om een Munzee-achtige spelvariant voor puntenjagers te introduceren, maar dat idee ligt sinds het debacle van de Challenges weer in de ijskast. GroundSpeak is niet opgericht om geocaching te reguleren of te saneren, maar om aan het spel te verdienen. Ze verkopen geocaching-spullen en hebben er dus belang bij dat zo veel mogelijk mensen DENKEN dat ze aan geocaching doen. Ook de dwangmatige raper, die van parkeerplaats naar parkeerplaats rijdt om kokertjes te loggen, koopt zijn petje en car stickers in de webshop, ook al speelt hij een heel ander spel. De echte geocachers kunnen zich ergeren aan het zwerfvuil of, net als de medewerkers van GroundSpeak, glimlachend de schouders ophalen. Je kunt het zwerfafval ook beschouwen als een extra uitdaging die bijdraagt aan de voorpret. Zie het zoeken naar geocaches in de berg logkokers gewoon als een onderdeel van het spel.

En dat zal het ook nooit worden, tenminste niet wat de database van gc.com betreft. De Fransen hebben hun eigen database: www.cistes.net. Daar moet je zijn voor de betere caches. Het zoeken van kistjes aan de hand van aanwijzingen op internet is begonnen in Engeland (Letterboxing). In Amerika en Frankrijk zijn aparte spelvarianten ontstaan, met respectievelijk www.geocaching.com en www.cistes.net als meest vooraanstaande websites. GC.com was bij de chauvinistische Fransen nooit erg populair, ook vanwege de taalbarrière. Nog steeds is Frankrijk op de kaart van gc.com relatief dun bezaaid met caches, maar sinds de site ook in het Frans is vertaald, is gc.com in Frankrijk begonnen met een inhaalslag. Probleem is echter dat Frankrijk pas bij gc.com is ingestapt na de gloriejaren van het geocachen, toen de database al was gekaapt door de volgende afsplitsing/spelvariant: kokerrapen in wedstrijdverband. De Fransen hebben dus maar een relatief korte geschiedenis bij gc.com en heel veel slechte voorbeelden. Terwijl simpel strooigoed bij ons langzaam de norm wordt, is het voor de Fransen het uitgangspunt.

Bij de optocht of in het café? Salaai vanuit Lampegat!

Computer aanzetten, browser opstarten, favoriet aanklikken, inloggen ... Jullie kunnen toch niet ontkennen dat er behoorlijk wat handelingen gebruikt voor worden om op het forum te kunnen berichten. Dat het uiteindelijk toch weer is gelukt is dan ook beslist een felicitatie waard!

Dat bedoel ik nu juist. Fanatieke puntenjagers voelen zich hier niet thuis. Dat komt vooral door het ontbreken van statistische functies en 'tooltjes' die de scoringsdrift prikkelen, kortom: door de opstelling/het beleid van SGN. En ik vraag mij dus af of er een causaal verband bestaat tussen het beleid van SGN en de voor Nederland relatief gunstige cijfers waarmee dit draadje opent. Anders gezegd: zou de verdeling niet meer overeenkomen met die van andere landen als het forumklimaat aantrekkelijk was voor veelrapers?

Zouden voorlichting en bewustwording ook een rol spelen? En dan denk ik in het bijzonder aan de opstelling van deze site. Ik ben mij terdege bewust van het feit dat lang niet alle Nederlandse (en Vlaamse) geocachers hier kind aan huis zijn, maar met bijna 30.000 accounts is gc.nl wel een factor van betekenis. Het aantal vaste bezoekers ligt uiteraard aanmerkelijk lager, maar dat is bij elk forum het geval. Ik bezoek regelmatig buitenlandse geocaching-fora en hoewel er veel overeenkomsten zijn, vallen enkele (cultuur)verschillen op. Op vrijwel alle anderstalige fora komt het competitie-element van geocaching nadrukkelijk naar voren. Tot voor enkele jaren kon je ook op het forum van gc.nl nog draadjes vinden waarin leden pochten over hun aantallen 'founds' en dagrecords. 'Statsbanners' waren schering en inslag en veelrapers stonden op een voetstuk. Sinds 2008 hanteert de Stichting Geocaching Nederland echter het motto: Geocachers steunen om de kwaliteit van caches en de kwaliteit van het beleven van geocachen te verbeteren. Statistische functies werden afgebouwd, de 'metaaljacht' werd ontmoedigd en er verschenen documenten waarin wordt uitgelegd wat geocaching inhoudt en hoe je werk kunt maken van een cache. Zie bijvoorbeeld de startershandleiding en de publicaties van Vinnie1. Tegenwoordig ligt nergens meer de nadruk op kwantiteit/aantallen/statistieken. Sterker nog, draadjes waarin het massaal plaatsen van oprapertjes wordt gepropageerd ondervinden veel weerstand en zijn geen lang leven beschoren. Op buitenlandse fora zijn draadjes als 'Met Stip op de kaart' echter heel gewoon. Nu kun je stellen dat puntenjagers en andere strooiers en rapers van prulcaches zich niets aan zullen trekken van de opstelling van gc.nl, maar is dat wel zo? Een puntenjager wil scoren in een wedstrijd, zich onderscheiden in een competitie, pronken met aantallen, maar heeft een podium nodig om zich te laten bewonderen. Het grootste Nederlandse geocaching-forum biedt dat podium beslist niet. Hier heerst over het algemeen de overtuiging dat wie zich wil onderscheiden dat beter kan doen door een prestatie van betekenis te leveren, in de vorm van het plaatsen en zoeken van caches die behalve een puntje ook een zekere fysieke en/of mentale uitdaging bieden. Wellicht verklaart dat mede waarom de Nederlandse cachecultuur minder snel afglijdt dan die in andere landen.

Die beperkte groep zou eens bij zichzelf te rade moeten gaan alvorens hun gastheer uit te maken voor een leugenaar.