Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Als we in NL dan ook een film gaan maken met daarin alle voorvallen die hier in dit draadje genoemd zijn, kunnen we een lachfilm maken... Of komt slapstick meer in de buurt ? :crybaby:

Geplaatst
Als we in NL dan ook een film gaan maken met daarin alle voorvallen die hier in dit draadje genoemd zijn, kunnen we een lachfilm maken... Of komt slapstick meer in de buurt ? :crybaby:

 

Prima idee, wil er best aan meewerken maar de auto wil ik er niet voor uitlenen (een keer is genoeg :crybaby: )

Geplaatst

Van mij ook nog een bijdrage:

 

We zijn een cache aan het zoeken in Spanje. Volgens de beschrijving (die alleen in het Spaans is en ons Spaans is niet zo heel best) moet de cache bij een metalen beeld liggen. Dit beeld staat middenin een dorpje, maar gelukkig is het er zo midden op de dag niet al te druk. We hebben al een tijdje geprobeerd onopvallend te zoeken, maar hebben nog niets gevonden. Nogmaals proberen we de Spaanse hint te begrijpen. Het mannelijke beeld (een peregrino) heeft een wijde mantel aan en ik besluit maar eens te bukken om er onder te kijken. Op dat moment vraagt mijn man of ik even aan de kant wil gaan, want hij heeft een idee. Ik sta op en de punt van het boek dat het standbeeld vast heeft boort zich in mijn hoofd. Ik grijp naar de plek waar het pijn doet en mijn man ziet meteen dat er bloed aan mijn hand ziet. Aangezien hij weet dat ik erg slecht tegen bloed kan, besluit hij er niets van te zeggen. 'Gelukkig' zijn onze twee zoontjes er bij en die weten mij haarfijn te vertellen dat er bloed op mijn bril druipt en welke kleur het heeft. Ik wil graag even zitten en loop het hostel in dat tegenover het standbeeld ligt. De rest van de familie blijft buiten wachten. In het hostel (waar heel veel buitenlanders komen die de route naar Santiago de Compostela lopen) spreekt men geen woord anders dan Spaans. Ik probeer uit te leggen dat ik een koude natte doek of wat ijs nodig heb, maar wordt niet begrepen totdat de barman het bloed ziet. Meteen krijg ik een zak met ijs en ik ga aan de bar op een kruk zitten en staar wat voor me uit met de zak ijs op mijn hoofd.

Even later heb ik een vreemde droom. Ik word, liggend op de grond, wakker en zie een zestal Spaanse mannen over me heengebogen staan. Ze hebben een discussie over wat er met me moet gebeuren. Als ik weer een beetje door heb waar ik ben, probeer ik de mannen duidelijk te maken dat mijn familie buiten rondloopt. Natuurlijk begrijpen ze mijn steenkolen-Spaans niet, totdat ik iets zeg over "dos chicco's". Meteen rent er iemand naar buiten om de kinderen te gaan zoeken en even later komen PapaEi en de KrielEitjes aangelopen.

Als ik weer een beetje op mijn benen kan staan, wil ik 'natuurlijk' weten of de cache al gevonden is. Pas nadat we allemaal wat gedronken hebben en de kinderen een mooie kleurplaat en potloodjes hebben gekregen van de barman kunnen we onze zoektocht hervatten en vinden uiteindelijk een doosje onder het bovenstuk van de mantel van het standbeeld.

Als we later bij mijn broer, die in Spanje woont en die we enkele dagen daarvoor hadden bezocht, navraag doen wat de hint betekent blijkt dat er staat: "Voor het pakken van de cache hoef je niet te bukken!".

Wellicht wordt het toch tijd om eens te beginnen aan die cursus Spaans. Niet alleen handig voor de communicatie met ons nichtje en neefje, maar het voorkomt wellicht ook wat cache-ongelukken!

 

MamaEi.

Geplaatst

Dit is wel een heel toepasselijk topic voor ons! We doen nog niet zo heel lang aan geocaching maar toch al aardig wat meegemaakt:

- Op weg in de auto naar een net online gekomen cache (kruidencache) worden we door een tegenligger die de macht over het stuur verloor frontaal geraakt. Gevolg: ziekenhuisbezoek en auto total loss. De cache hebben we nog steeds niet gelogd!

- Bij het zoeken van een cache langs een kanaal (aan het eind van sluiseiland) ineens een grote polns: hond van 15 kilo in het kanaal die er zelf niet meer uit kon komen. Dat werd voor ons ook een nat pak:)

- Bij potje ganzenborden is de hond in het prikkeldraad gelopen. Gelukkig geen verwondingen aan overgehouden.

 

Tsja, misschien moeten wij onze hobby maar geocrashing noemen.................

Geplaatst
worden we door een tegenligger die de macht over het stuur verloor frontaal geraakt.

Veel voorkomend verschijnsel als er meerdere cachers onderweg zijn naar een cache en elkaar onderweg ontmoeten.

Geplaatst

Een collega leek het geocachen ook wel leuk om te doen. Op zijn eerste zoektocht naar een cache belandde hij in een sloot... Dat was zijn eerste en laatste zoektocht.. :dribble:

Geplaatst
Een collega leek het geocachen ook wel leuk om te doen. Op zijn eerste zoektocht naar een cache belandde hij in een sloot... Dat was zijn eerste en laatste zoektocht.. :thumbup:

Hoe moet ik dit op vatten. Want ea doet ergste vermoeden.

Geplaatst

Een collega van me had voor de printjes een plastic houder waar precies een A4 op past.

Op een gegeven moment was de cache bijna bereikt en moest de hint nog even tijdens het lopen gedecodeerd worden:

Pas....op....voor......de..... KNAL!!

Frontaal tegen een boom aangelopen. :thumbup:

Bordje kapot, maar verder gelukkig geen persoonlijke schade.

Geplaatst
Een collega leek het geocachen ook wel leuk om te doen. Op zijn eerste zoektocht naar een cache belandde hij in een sloot... Dat was zijn eerste en laatste zoektocht.. :thumbup:

Hoe moet ik dit op vatten. Want ea doet ergste vermoeden.

Dit kostte hem alleen maar een nat pak en zijn waardigheid....

Geplaatst

Wij hebben meerdere ongelukjes om over te kunnen vertellen. Deze past het best in deze draad:

Bij "Trippel naar het kinderboek" parkeren we de auto op de aangegeven plaats. De tocht verloopt heel voorspoedig en met een prachtig dik boek komen we weer terug bij de parkeerplaats, om daarna vast te stellen dat het hek van de atletiekclubparkeerplaats op slot is gedaan! :dribble: Omdat we toch wel wat moe waren van de tocht zijn we eerst maar even gaan zitten bij de atletiekbaan. Onze kinderen vinden die grote baan interessant en beginnen spontaan rondjes te rennen. Het duurt niet lang of de jongste (4 jaar) komt hard lachend en zeiknat weer bij ons. Hij is langs een horde in zo'n grote waterbak gevallen. :blink: We hebben geen reservekleren mee. En we willen ook nog naar de IKEA... Om dit allemaal op te lossen zijn we de kantine van de atletiekclub ingelopen waar we een of andere harmnonie horen oefenen. Daar zit gelukkig iemand die iemand anders haalt met eens sleutel van het hek. :blink: Via de dichstbijzijnde winkel waar onderbroekjes en een broek gekocht kunnen worden zijn we toen weer verder gegaan. Uiteindelijk komt alles altijd wel weer goed!

  • Onlangs hier   0 leden

    • Er kijken geen geregistreerde gebruikers naar deze pagina.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...